《မင္းကို ခ်စ္မဝေသးလို႔(BL Novel,Myanmar tran)》Ch-14.1 Zawgyi
Advertisement
မင္းကိုခ်စ္မဝေသးလို့
အပိုင္း(၁၄): မိသားစု (Part-1)
......
ယခုကာလမွာဆိုရင္ျဖင့္နန္းတြင္းထဲသာမက နန္းတြင္းျပည္ပတြင္ပါ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသား၏အေရွ႕နန္းေတာ္တြင္ အထူးအေလးေပးခံထားရသူမွာလင္ေရွာင္ဇူး (လင္ဂ်ာေပါင္,လင္အန္ဇူး)ျဖစ္ေၾကာင္းသိေနၾကၿပီျဖစ္၏။ အခုအားလုံးသိခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနၾကသည့္ ဒ႑ာရီလာလင္ေရွာင္ဇူး တျဖစ္လဲ လင္ဂ်ာေပါင္ဟာ သူရဲ့သင္ခန္းစာငယ္ေလးကိုပင္ အမွားယြင္းမရွိေစရန္ ဂ႐ုတစိုက္သင္ယူေရးသားေနေလသည္။
"လင္ေရွာင္ဇူး အနားယူပါဦးလား..." လင္ဂ်ာေပါင္အား သင္ေပးေသာဆရာလီက်န္႔ခ်ဳံ႕ကဆို၏။
လီက်န္႔ခ်ဳံသည္ လူငါးရာေက်ာ္ကိုပညာသင္ၾကားေပးေနေသာ ဟန္႔လင္တကၠသိုလ္တြင္ အမွုထမ္းခဲ့သူျဖစ္ၿပီးလက္ေရးလွႏွင့္ ပန္းခ်ီပညာရပ္တြင္ အလြန္အဆင့္တန္းျမင့္မားေသာ ပညာ ရွင္အဆင့္ရွိသူျဖစ္၏။ ဂ်ာေပါင္အားစာသင္ၾကားေပးရန္အတြက္လီက်န္႔ခ်ဳံအား ရႊမ္းရန္ဟမ္ခ်န္တစ္ေယာက္ ရွာေဖြခဲ့ရတာျဖစ္သည္။
ရႊမ္းရန္ဟန္ခ်န္သည္ လီက်န္႔ခ်ဳံအားဂ်ာေပါင္ကို သင္ၾကားေပးရာတြင္ နန္းတြင္းစာေမးပြဲမ်ားေျဖဆိုရန္အတြက္မဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ကဗ်ာ၊ သီခ်င္း၊ လက္ေရးလွႏွင့္ပန္းခ်ီတို့ကိုလဲ ပညာ ရွင္အဆင့္သို့ေရာက္သည္အထိ သင္ ေပးရန္မလိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ေလ၏။
စာေရး၊စာဖတ္တတ္ရန္ကိုသာ အဓိကသင္ၾကားေပးေစလိုတာျဖစ္ေပမဲ့ လက္ေရးလွႏွင့္ပန္ခ်ီေရးဆြဲနည္းကိုလဲ လီက်န္႔ခ်ဳံအေနျဖင့္ တတ္နိုင္သမၽွသင္ၾကားေပးလိမ့္မည္ဟု ရႊမ္းရန္ဟန္ခ်န္တစ္ေယာက္ ေမၽွာ္လင့္ထားေလသည္။
လီက်န္႔ခ်ဳံသည္ တစ္ေန႔၂နာရီဖ်င္ေအာ္နန္းေဆာင္သို့ လာေရာက္၍ စာသင္ၾကားေပးၿပီးေနာက္ လင္ဂ်ာေပါင္အား ကိုယ္တိုင္ေလ့လာရန္အတြက္ အိမ္စာအခ်ိဳ့ေပးခဲ့ၿပီးမွသာ ျပန္ေလ့ရွိသည္။ အိမ္ေရွ႕စံအရွင့္သား၏ အမိန႔္ကို စၿပီးလက္ခံရစဥ္က လီက်န္႔ခ်ဳံတစ္ေယာက္မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ေပ။ သို့ေသာ္ ေတာ္ဝင္မင္းသား၏ အမိန႔္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျငင္းဆန္နိုင္စြမ္းမရွိပဲ ဖ်င္ေအာ္နန္းေဆာင္သို့ လာေရာက္သင္ၾကားေပးရေလသည္။
လီက်န္႔ခ်ဳံသည္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ သူ႔တြင္ဂုဏ္ယူရေသာ ပညာေတာ္သင္ဆုရတပည့္မ်ားစြာရွိ၏။ဒီလိုအရည္ခ်င္းျပည့္ဝသည့္ဆရာတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အေကာင္းတကာ့အေကာင္းဆုံး ပညာရွင္အဆင့္အထိရည္မွန္းထားေသာ ေက်ာင္းသားေတြကိုသာ စာေရး၊စာဖတ္...... အစရွိတာေတြကို သင္ေပးလို၏။
ဒါေပမယ့္ လီက်န္႔ခ်ဳံသည္ လင္ဂ်ာေပါင္အား ကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္ရခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့သေဘာမက်စိတ္တို့ေျပာင္းလဲသြားေလသည္ ။ လင္ေရွာင္ဇူးသည္ ၾကားထားရသည့္ ေကာလာဟလမ်ားႏွင့္ အလြန္ကြဲျပားေနေလ၏။ သူ႔ပုံေလးက ျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ အျဖဴထည္ေလးမွန္းသိသာေနကာ ကေလးဆန္ၿပီးႏုႏုနယ္နယ္ေလးျဖစ္ေလသည္။
သူ႔ေျမးငယ္ထက္ နည္းနည္းပင္ႀကီးပုံရတဲ့လင္ဂ်ာေပါင္ကို ျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ လီက်န္႔ခ်ဳံသည္လြယ္လြယ္ကူကူပဲသေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းသြားခဲ့ေတာ့၏။
လင္ေရွာင္ဇူးသည္ အလြန္ယဥ္ေက်းႏွိမ့္ခ်တတ္ၿပီး သူ႔ကိုလဲ ဆရာသခင္အျဖစ္အသိမွတ္ျပဳကာ ရိုရိုေသေသဆက္ဆံတတ္သည္။ဒါ့အျပင္ ေရွာင္ဇူးသည္စာကိုလဲႀကိဳးႀကိဳးစားစားေလ့လာသလို ေပးထားခဲ့ေသာအိမ္စာေတြကိုလဲအျမဲျပန္ထပ္နိုင္ေလသည္။
အထူးသျဖင့္ ေရွာင္ဇူးသည္ပုံဆြဲရာတြင္လဲ ပါရမီပါသူျဖစ္ေနျပန္ေလရာ.....သူ႔အေနျဖင့္လင္ေရွာင္ဇူးအား ပိုပိုၿပီးစိတ္တိုင္းက်ေနေတာ့၏။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ လီက်န္႔ခ်ဳံသည္လင္ေရွာင္ဇူးအားသင္ၾကားေပးရာတြင္ ပုံမွန္ထက္ပိုၿပီးအာ႐ုံစိုက္ေသခ်ာသင္ၾကားေပးေလသည္။
"လီဖူဇီ၊ က်ေနာ္မရေတာ့ဘူးထင္တယ္ ..." လင္းက်ားေပါင္(ဂ်ာေပါင္)သည္ လီက်န႔္ခ်ဳံကိုေတာင္းပန္စကားဆို၏။ ေဆာင္းဦးရာသီပြဲေတာ္ေန႔နီးကပ္လာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေပက်င္းသို့ေရာက္ရွိလာေတာ့မည့္ မိသားစုေတြအေၾကာင္းစဥ္းစားမိတာႏွင့္ သူမတည္မၿငိမ္ျဖစ္ကာအာ႐ုံစိုက္ဖို့ခက္ခဲေနေလသည္။
''လင္ေရွာင္ဇူ ပင္ပန္းေနလို့လား?" အကၤ်ီေကာ္လံျဖင့္မဖုံးနိုင္တဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္အမွတ္အသားတခ်ိဳ့ တစ္စြန္းတစေပၚေနေသာလင္ဂ်ာေပါင္(က်ားေပါင္) ၏လည္ပင္းကို
ၾကည့္မိကာေမးလိုက္၏။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္လဲအိမ္ေရွ႕စံမင္းသား ညတိုင္း ဖ်င္ေအာ္နန္းေဆာင္တြင္သာအိပ္စက္ေၾကာင္း ေကာလာဟလမ်ားကို ျပန္ၾကားေယာင္လာေလသည္။
ခဏလာေရာက္တဲ့ဧည့္သည္အေနျဖင့္ ခန္႔မွန္းေျပာဆိုတာေတြမလုပ္သင့္ဘူးဆိုေပမဲ့ သူ႔တပည့္လင္ေရွာင္ဇူးတစ္ေယာက္ပင္ပန္းေနပုံရတယ္ဆိုတာက လုံးဝသိသာေနတာႀကီးပဲေလ။အင္း.... ငါတို့ရဲ့အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားကလဲ အရမ္းငယ္ေသးတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘယ္လို ထိန္း ခ်ဳပ္ရမလဲမသိေသးဘူးထင္ပါရဲ့...။
လင္ေရွာင္ဇူးက အရမ္းကိုငယ္ေသးတာကို...။ေရွာင္ဇူတစ္ေယာက္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတာကို ေတာ္ေတာ္ေလးအားတင္းေတာင့္ခံၿပီးေန,ေနရပုံပဲ..။
''ဆရာ...ဂ်ာေပါင္မပင္ပန္းပါဘူး။ နည္းနည္းအာ႐ုံမစိုက္နိုင္႐ုံပါ။ ေနာက္မျဖစ္ေစရေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းေကာင္းအာ႐ုံစိုက္ေရးပါ့မယ္'' ဂ်ာေပါင္သည္ ဂ႐ုတစိုက္စာေရးသားေနရင္းဆို၏။
ဖ်င္ေအာ္နန္းေဆာင္ကလူေတြသည္လဲ ဆရာႀကီး လီက်န္႔ခ်ဳံႏွင့္အေတြးအတူတူပင္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕စံအားမေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾက၏။ဒီအိမ္ေရွ႕စံမင္းသားက တကယ္ပဲမညႇာမတာကိုအနိုင္က်င့္ေနေတာ့တာပဲ!
ရႊမ္းရန္ဟန္ခ်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အခုသူ႔ရဲ့လက္ရွိဘဝႀကီးကို အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးေနေတာ့သည္။ တစ္ခုပဲအဆင္မေျပတာက ညဘက္ေတြဟာ သူ႔အတြက္ပိုပိုၿပီးခက္ခဲ၍လာေန၏။ ညစဥ္ညတိုင္းသူ႔ရဲ့ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းကို ကိုယ္တိုင္စမ္းသပ္ေနျခင္းမွာ တကယ္ကိုလြယ္ကူလွတဲ့အရာေတာ့မဟုတ္ေခ်!
ဂ်ာေပါင္ရဲ့ေသးသြယ္ၿပီး ႏုႏုဖက္ဖက္ခႏၶာကိုယ္ေလးက သူ႔ရဲ့ႏွုန္းကိုလိုက္မွီနိုင္သေလာက္နီးပါး သန္မာလာနိုင္လိမ့္မယ္လို့ေတာ့ သူ,မေတြးထားေပ။ သူ႔ရဲ့ကေလးကသူ႔ေအာက္ကိုေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္အတိုင္း ဆြဲေဆာင္မွုအားပိုျပင္းလာသလိုရွိၿပီး သူ႔အေပၚကိုယုံၾကည္မွုအျပည့္ျဖင့္ မွီခိုထားဟန္လဲရွိေလ၏။
သူ႔ကေလးရဲ့ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလး၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီအား နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းဖိကပ္နမ္းရွိုက္ရမည့္ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္နိုင္ေတာ့ေပ။ ဒါေပါ့ ေသခ်ာေပါက္သူတကယ္ပဲအဲ့လိုလုပ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ.....။
အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ အခုသူ႔ရဲ လက္ရွိအေျခေနက ၾကဳံေနရတဲ့ ျပႆနာမီးေတာက္ကို အေရးေပၚယာယီေျဖရွင္းၿငိမ္းသတ္ထားေနရတဲ့ အဆင့္မွာသာရွိေသး၏၊ ဝါးၿမိဳစားသုံးနိုင္ျခင္းမရွိေသးပဲအရသာခံျခင္းျဖင့္သာ ၿပီးဆုံးေနရသည္ကဝမ္းနည္းဖြယ္ရာပင္....။
...
လင္ဂ်ာေပါင္သည္ ေသခ်ာစဥ္းစား၍ ဂ႐ုတစိုက္ေရးသားၿပီး လီက်န္႔ခ်ဳံအားျပလိုက္၏။ လီက်န္႔ခ်ဳံသည္လဲ တစ္ခုခ်င္းစီေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီးေနာက္ ေနာက္ေန႔အတြက္အိမ္စာ၂မ်က္ႏွာေပးေလ၏။
လီက်န္႔ခ်ဳံ က "လင္ေရွာင္ဇူး မင္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းဂ႐ုစိုက္ဖို့ကလဲ အေရးႀကီးတယ္။ အလုံးေရမ်ားေနတယ္လို့ထင္ရင္ တစ္ေခါက္ပဲေရး။ က်န္းမာတဲ့ခႏၶာကိုယ္ရွိဖို့ကအေရးႀကီးဆုံးပဲ......။
ငါလူငယ္ပဲဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး သည္းခံမေနနဲ႔...။ငယ္ရြယ္မွုဆိုတာ အခ်ိန္အတိုင္းတာတစ္ခုထိပဲဆိုတာကိုမေမ့ထားနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဂ႐ုစိုက္ပါကြာ...။''
လင္ဂ်ာေပါင္သည္ လီဖူဇီ၏ဆိုလိုရင္းကိုနားမလည္ပဲ
"မွတ္သားထားပါ့မယ္ဆရာႀကီး!ၿပီးေတာ့ စာမ်က္ႏွာႏွစ္မ်က္ႏွာက သိပ္မမ်ားပါဘူး။ ေရွာင္ဇူးေကာင္းေကာင္းေရးနိုင္တယ္"
လီက်န္႔ခ်ဳံသည္ လင္ေရွာင္ဇူး၏ေလးေလးနက္နက္အမူအရာျဖင့္ အတည္ေပါက္ျပန္ေျပာေနေသာ မ်က္ႏွာႏြမ္းဖက္ဖက္ေလးအားၾကည့္ရင္း သက္ပ်င္းသာခ်မိေလ၏။ ေနာင္တြင္အခြင့္အေရးရပါက သူ႔ဟာသူပဲသတၱိေမြးၿပီး ဒီကိစၥကိုအိမ္ေရွ႕စံအားေလၽွာက္တင္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္ေတာ့ သည္။
လီက်န္႔ခ်ဳံထြက္သြားၿပီးေနာက္ ယြမ္ခ်င္းသည္လဲစိုးရိမ္စြာျဖင့္ ''သခင္ငယ္ေလး အရမ္းပင္ပန္းေနလား? ၾကည့္ရတာအရမ္းႏြမ္းနယ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္နားယူလိုက္ပါလား...''
ဂ်ာေပါင္ ေခါင္းခါၿပီးျငင္းလိုက္၏။သူဒီေန႔တေမွးအိပ္ၿပီးၿပီေလ ၿပီးေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းတယ္လို့လဲ မခံစားရပါဘူး။
''ဒါျဖင့္ သခင္ငယ္ေလးဘာလုပ္စရာေတြမ်ားရွိပါေသးလဲ? " ယြမ္ခ်င္းသည္ လင္ေရွာင္ဇူး၏အၾကည့္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္းေမး၏။
လင္းက်ားေပါင္(ဂ်ာေပါင္) ကေတာ့ေခါင္းခါေနဆဲ။
သူနန္းတြင္းရဲ့စည္းကမ္းခ်က္မ်ားစြာကို ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားစြာႏွင့္ ေလ့လာခဲ့ရသည္။ သူကအခုဆို အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားရဲ့လူျဖစ္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အရင္လိုသူ႔မိသားစုကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေတြ႕လို့မရနိုင္ေတာ့ဘူး။ နန္းတြင္းတရား႐ုံးစည္းကမ္းေတြကလဲ အရမ္းတင္းက်ပ္တာ၊ သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ႁခြင္းခ်က္ေပးနိုင္ပါ့မလဲ။
....
လင္ဂ်ာရြာမွ လင္,တကၽြမ္းတို့၏ အိမ္သည္မၾကာေသးမီကတိုးခ်ဲ႕အသစ္ေဆာက္ျခင္းၿပီးစီးခဲ့ေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ ထုံးစံရွိသည့္အတိုင္း လင္,တကၽြမ္းတို့မိသားစုသည္ ရြာရွိသားသတ္႐ုံမွ ဝက္သားကိုေစာေစာမွာယူၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ကာ ရြာတြင္းရွိရင္းႏွီးသူအခ်ိဳ့ကို အိမ္တက္မဂၤလာအျဖစ္
ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေလသည္။
လင္,မိသားစု၏အသစ္တိုးခ်ဲ႕ေဆာက္လုပ္လိုက္ေသာ အိမ္သည္ မူလအိမ္ထက္မ်ားစြာႀကီးမားေလ၏။ ယခုလင္,မိသားစု၏ ေနအိမ္သည္ အရြယ္အစားမတူေသာ အခန္း ၇ခန္း၊၈ခန္းနီးပါး,ပါရွိၿပီး ၿခံ၏ဧရိယာသည္လဲ ယခင္ကထက္ ႏွစ္ဆက်ယ္ဝန္းလာေလသည္။
Advertisement
လင္,တကၽြမ္းတို့လင္မယားအတြက္တစ္ခန္း၊လင္ဂ်ာဝမ္တို့လင္မယားအတြက္တစ္ခန္း၊ လင္လီအာတို့ေမာင္ႏွမ၄ေယာက္အတြက္လဲ သီးသန္႔တစ္ခန္းစီပါရွိၿပီးအျပင္ အသစ္ထပ္ေရာက္ လာမည့္ လင္,မိသားစုဝင္ေတြအတြက္္လဲအခန္းပိုပါရွိေသး၏။ထိုထဲတြင္ဂ်ာေပါင္ရဲ့အခန္းကေတာ့ အနည္းငယ္ပိုႀကီးေလသည္။
"ေကာင္းခ်ီးေပးခံရတဲ့မိသားစုပဲ! မင္းတို့မိသားစုကတျဖည္းျဖည္း ပိုပိုၿပီးခ်မ္းသာလာၿပီ။ ဂ်ာဝမ္ကပညာရွင္အဆင့္ေရာက္ေတာ့မယ္ၿပီးေတာ့ မၾကာခင္မွာမိသားစုဝင္သစ္ကလဲထပ္တိုးလာဦးမယ္။ဂ်ာေပါင္(က်ားေပါင္)ကလဲ နန္းေတာ္ထဲမွာ အရမ္းအဆင္ေျပေျပေနရတဲ့ပုံပဲ။ဒါကလုံးဝကိုမနာလိုစရာပဲ!"စားပြဲထိပ္ပိုင္းမွလူႀကီးတစ္ေယာက္က က်န္းေဟြ႕ေညာင္အား ခ်ီးမြမ္းစကားဆိုေလသည္။
လူတိုင္းဟာ ဂ်ာေပါင္ကဧကရီမယ္မယ္ႀကီးရဲ့အေဆာင္မွာတာဝန္က်ေနတာျဖစ္ေၾကာင္းကို ဂ်ာေပါင္း၏အေမေျပာျပျခင္းေၾကာင့္ သိထားၾကၿပီးျဖစ္သည္။ က်န္းေဟြ႕ေညာင္က ဂ်ာေပါင္ဟာ မယ္မယ္ႀကီးအတြက္သီးသန္႔မီးဖိုေဆာင္တြင္ အခ်က္ အျပဳတ္အမွုကိစၥလုပ္ကိုင္ေပးရတဲ့သူသာျဖစ္ေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာေျပာတယ္ဆိုေပမဲ့ ရြာကသူေတြကလဲ ငတုံးေတြမွမဟုတ္ၾကတာ! အားလုံးကအေျခေနအရပ္ရပ္ကိုေတြးေတာနိုင္ၾက၏။
ဧကရီမယ္မယ္ႀကီးေလ တိုင္းျပည္ရဲ့မယ္မယ္ႀကီး! ဒီလိုအခန္းနားဆုံးသူေကာင္းျပဳခံထားရတဲ့နန္းေဆာင္ထက္ ပိုေကာင္းတဲ့နန္းေဆာင္က ဘယ္ေလာက္မ်ားရွိနိုင္ဦးမွာလဲ။ဒါဆို ဂ်ာေပါင္ရဲ့ေနာက္ခံကိုေတြးၾကည့္တာနဲ႔ မသိနိုင္ေပဘူးလား?အခုပဲ လင္မိသားစုက အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းႀကီးကိုေဆာက္လုပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ဘယ္လိုပဲေတြးၾကည့္ၾကည့္ သူတို့ရြာမွာဒီမိသားစုက အေကာင္းဆုံးပဲဆိုတာ အသိသာႀကီးေလ!
"ဟင္းဟင္း...! အားလုံးက ခေလးေတြႀကိဳးစားၾကလို့ျဖစ္လာတာပါ'' က်န္းေဟြ႕ေညာင္ က သူမအားခ်ီးမြမ္းစကားေျပာေနတာေၾကာင့္ အရမ္းေပ်ာ္သြားေသာ္လည္း က်ိဳးႏြံစြာျဖင့္သာ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းျပန္ေျပာေလသည္။
"ငါေျပာခ်င္တာက ေဟြ႕ေညာင္ရွင္ကေကာင္းခ်ီးေပးခံထားရတဲ့သူလို့...! သားသမီးရအရမ္းကံေကာင္းတယ္ေလ။ ဂ်င္အာဆိုလဲ အိမ္ေထာင္က်အရမ္းကံေကာင္းတယ္။ မင္းရဲ့လီအာကလဲ ေတာ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့သူလဲသိပ္မငယ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ့ကလူေကာင္းေလးရွာၿပီး ျမန္ျမန္အိမ္ေထာင္ျပဳေပးလိုက္ေတာ့'' ေဘးမွာထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက တညီတညႊတ္တည္း ေျပာၾကသည္။
က်န္းေဟြ႕ေညာင္သည္ ေက်ာက္ဟိုင္၏မိသားစုဝင္ေတြကို ႏွုတ္ဆက္ေနေသာ လင္လီအာ,အားၾကည့္ကာ ျပဳံးလိုက္သည္။''လီအာကိုအလ်င္လိုမလိုပါဘူး။ျဖည္းျဖည္းပဲေပါ့! ေနာက္ၿပီး က်မနဲ႔အရမ္းအေဝးႀကီးမွာ သူ႔ကိုလက္မထပ္ေစခ်င္ဘူးေလ...။ဂ်င္အာတစ္ေယာက္နဲ႔တင္ပဲ လုံေလာက္ေနပါၿပီ။''
ၿခံအျပင္ဘက္တြင္ ျမင္းခြာသံမ်ားထြက္ေပၚ၍လာသည္။လင္ဂ်င္အာ သည္ သူမ၏ခင္ပြန္းခ်င္ခ်ိဳင္ေရွာင္ ႏွင့္ သူတို့၏အႀကီးဆုံးသားေတြျဖစ္တဲ့ ခ်ဳံညီအကိုကိုပါေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
"အိုး...ေျမးေလးေတြကိုပါေခၚလာတာပဲ ! လာပါဦး ဖြားဖြား ေပြ႕ဖက္ပါရေစဦး..." က်န္းေဟြ႕ေညာင္သည္ သူ႔ရဲေျမးငယ္ေလးကို ေကာက္ခ်ီလိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုနမ္းလိုက္ၿပီး အစ္ကိုျဖစ္သူခ်ဳံကိုလဲ ျပဳံးျပနမ္းရွိုက္လိုက္၏။
ခ်င္ခ်ိဳင္ေရွာင္ က သူ႔ေယာကၡထီးနဲ႔ေယာကၡမကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီး ''အေဖနဲ႔အေမတို့ရဲ့အိမ္သစ္အတြက္ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ၿပီးေတာ့အေဖနဲ႔အကိုႀကီးနဲ႔ကို ေပက်င္းသြားမဲ့ကိစၥကိုေဆြးေႏြးခ်င္ေသးလို့ တစ္ခါလဲလာခဲ့လိုက္တာပါ''
မိသားစုေတြစကားေျပာေနရင္း ၿခံအျပင္ဘက္ကျမင္းခြာသံကိုထပ္ ၾကားလိုက္ရျပန္သည္။
"ေနာက္ထပ္ဘယ္သူက်န္ေသးလို့လဲ? "လင္ဂ်င္အာ သည္ ၿခံအျပင္ဘက္သို့ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေလရာ..... ရပ္ေနေသာျမင္းလွည္းတစ္စီးေပၚမွမိန္းကေလးငယ္တစ္ဦး ခုန္ဆင္းလာၿပီး လွည္းေပၚမွလက္ေဆာင္အခ်ိဳ့ယူကာ ၿခံဝန္းအတြင္းသို့ဝင္လာေလသည္။
လက္ေဆာင္ကိုင္ထားတဲ့ကေလးမေလးက သူတို့ေရွ႕ကိုေလၽွာက္လာၿပီး လင္,တကၽြမ္းႏွင့္က်န္းေဟြ႕ေညာင္အား
"သခင္ႀကီးလင္ နဲ႔ သခင္မလင္ေနေကာင္းပါရဲ့လား။ က်မက ၿမိဳေတာ္ရဲ့ ဝမ္အိမ္ေတာ္ကေနလာခဲ့တာပါ။ ဒီမွာသခင္ႀကီးတို့အတြက္ေပးလိုက္တဲ့လက္ေဆာင္ပါ....။''
လင္းမိသားစုမွလူတိုင္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာမေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကေပမဲ့ က်န္းေဟြ႕ေညာင္ကထိုကေလးမေလးအား ယဥ္ေက်းစြာျဖင့္
"မင္းအဖြားငယ္ေလးရဲ့ ၾကင္နာတတ္တဲ့ႏွလုံးသားကိုပဲ လက္ခံထားလိုက္ပါ့မယ္။ လက္ေဆာင္ျပန္ယူသြားပါ။ ငါတို့လက္မခံဘူး!"
အိမ္အကူမိန္းမငယ္ေလးသည္ ခဏတာမၽွသူတို့နဲ႔ေနၿပီးေနာက္ လက္ေဆာင္လက္မခံတာေသခ်ာေလမွ ထိုလက္ေဆာင္ကိုယူ၍ ျပန္သြားေလသည္။
ဝမ္မိသားစု၏အဖြားငယ္ဆိုသူမွာ ခ်ဳံရွီးဆီသို့ေရာက္သြားေသာ လင္ခ်န္အာပင္ ျဖစ္ေလသည္။လင္ခ်န္အာရဲ့ကံကလဲ တကယ္ေကာင္းပါတယ္။ ခ်ဳံးရွီးကဝမ္မိသားစု၏မနာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့သားျဖစ္သူႏွင့္လက္ထပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမရဲ့ခင္ပြန္း၏က်န္းမာေရးအေျခအေနသည္လဲ တျဖည္းျဖည္းတိုးတက္လာခဲ့ေလသည္။ဒါေၾကာင့္ ဝမ္မိသားစု၏အႀကီးအကဲႏွစ္ဦးသည္လဲ သူမကိုအလြန္သေဘာက်ၾကၿပီး တကယ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေလ၏။
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာပဲ လင္,တလီ၏မိသားစုသည္ သူတို့လုပ္ရပ္အတြက္ အလြန္ဂုဏ္ယူေနခဲ့ျကေတာ့၏။ အထူးသျဖင့္နန္းတြင္းတရားေရးမွ ရြာလူႀကီးလီက်န္႔သို့တစ္စုံတစ္ေယာက္အားေစလႊတ္ၿပီး လင္,တလီတို့မိသားစု စည္းမ်ဥ္းမ်ားအားမလွိမ့္တပတ္လုပ္ျခင္းသည္ ျပစ္မွုမသင့္ေၾကာင္းလာေရာက္ေျပာၾကားရာတြင္ လင္,တလီတို့မိသားစုသည္ ပိုပိုၿပီးဂုဏ္ယူခဲ့ၾကေလသည္။
လင္,တကၽြမ္းသည္ကား အံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖင့္ေဒါသအလြန္မင္းထြက္ေနေလကာ လင္တလီ၏မိသားစုဝင္မ်ားကို ေဆြမ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ေၾကာင္း သူ႔မ်ိဳးႏြယ္စုေရွ႕တြင္ အတိ အလင္း ေၾကညာခဲ့ေလသည္။
လင္,တလီတို့ ဇနီးေမာင္ႏွံကေတာ့ အဲ့ဒါေတြကို အေလးအနက္ထားေနဟန္မျပပဲ ရြာထဲ၌လက္ယားလက္ယားႂကြားဝါေနဖို့ကိုသာ အာ႐ုံအျပည့္စိုက္ထားေလသည္။ ဖဲအဝတ္အစားေတြ အထပ္ထပ္ဝယ္ဝတ္ၿပီး ေရႊ၊ေငြေတြလဲသီးေနေအာင္ဝတ္စားကာ သူတို့ခ်မ္းသာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လူသိေအာင္ႂကြားဝါေနၾကေတာ့၏။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာလဲ လင္,တလီတို့မိသားစုဟာ အိမ္ႀကီးတစ္အိမ္မွာေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္ၾက၍ လယ္ေကာင္း၁၀ဧကကိုဝယ္ၿပီးေနာက္ ျပန္၍ငွားစားေလသည္။သူတို့ဟာ အိမ္အကူကၽြန္မိန္းခေလးႏွစ္ေယာက္ကိုလဲ ဝယ္ယူခဲ့ၾကေသးသည္။
လင္,တလီ သည္လဲလက္သမားမလုပ္ေတာ့ပဲ ငွားရမ္းခမ်ားျဖင့္စားေသာက္၍ ဘဝကိုသက္ေသာင့္သက္သာအပင္းပန္းမရွိျဖတ္ သန္းေနထိုင္ခဲ့သည္။သူကိုယ္တိုင္ကလဲခ်မ္းသာလာၿပီး ခမည္းခမက္ေတြကလဲ ျကြယ္ဝခ်မ္းသာသူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ၿပီး အလြန္အမင္းႂကြားလုံးထုတ္ေလ့ရွိေလရာ ရြာသူရြာသားေတြကလဲ သူတို့နဲ႔ မဆက္ဆံခ်င္ၾကေတာ့ေပ။
လင္ခ်န္အာ၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးသည္လဲ ျပန္လည္တိုးတတ္ေကာင္းမြန္လာေလသည္။ လင္ခ်န္အာကိုယ္တိုင္ အဖြားငယ္ဘဝကိုလိုလိုလားလားလက္ခံကာ ေနထိုင္လာနိုင္ခဲ့သည္။ သခင္မဝမ္၏ေဖးမမွုေၾကာင့္သူမသည္လဲ ပီရွန္းရွိ အထက္တန္းအဆင့္အမ်ိဳးသမီးမွီခိုသူမ်ား၏ အသိုင္းအဝိုင္းသို့ ဝင္ဆံ့နိုင္ခဲ၏။
လင္ခ်န္အာသည္ လင္ဂ်င္အာကို အႀကိမ္အနည္းငယ္ေတြ႕မိၿပီးေနာက္ အႀကီးက်ယ္ကိုမနာလိုျဖစ္မိေနေတာ့ သည္။ေသခ်ာေပါက္သူမဝတ္စားထားတာက လင္ဂ်င္အာ၏ ဝတ္စားဆင္ယင္ပုံထက္ပိုလွတယ္ဆိုေပမဲ့ သူမအတြက္ေတာ့ မနာလိုျဖစ္ေနရတုန္းပဲ။
ဟမ္း....! လင္ဂ်င္အာကို ဒီအတိုင္းရိုးရိုးကုန္သည္တစ္ေယာက္နဲ႔လက္ထပ္လိုက္တာဆိုၿပီးထင္ထားခဲ့တာ....။သူက ဘာေတြ ဒီေလာက္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေနတာတုန္း...!
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
Advertisement
Eighteen Again: The CEO’s Wife Was A Delinquent
In order to be loved, she changed her whole personality, but all she got in return was a cold husband and her unrequited feelings.
8 3413Childcare Diaries
When I opened my eyes, I became the nanny from a book I once read.
8 296His Unwanted Bride (BWWM) √
An arranged marriage was never what I wanted but it seemed to be what life was dishing out to me, and to make it worse, my husband-to-be preferred women on the ...lighter side. And by the lighter side, I mean lighter side of the scale and skin color. #1Bwwm#2InterracialBook 1 of the Unwanted SeriesPS: There are typos in this work, mostly because autocorrect always puts in the most ridiculous wrong things and I always miss despite reading them before posting, until I have posted and read over and over again. There's also the issue of timelines that don't add up and wrong names. I'm currently editing it in a new document. I hope it will be better.FP: 2017C:2019
8 190To Be Wanted
A woman is overtaken by her past actions, slowly leaving one reality for another.
8 146A Medieval Tale
Would you do anything for your first and only best friend? Even go on a journey to somewhere you have never been before to save her or him? That is what Peter has to do after finding a note inside a bottle with a map saying that his best friend was being locked up in a tower and needs to be rescue.
8 101The Mouse and The Wolf
Oliver's life turns upside down when he learns that werewolves exist and one of them is his mate, but things get dangerous when he starts to learn more about himself. *****"It's a gift, and it's a curse."He never knew his father, and he was abandoned by his mother. Without a family to take care of him, Oliver was placed in a group home, unable of being fostered after one peculiar incident with his last foster parents. A happy child with a wild imagination turned into a timid shell of the boy he once was - a mouse who no one even noticed. On his sixteenth birthday, everything changes when he suddenly feels an odd connection with a guy he has never even spoken with. His name is Jaden, and everything about him spells trouble, but Oliver can't stop thinking about him - he is drawn to him.It is the start of his journey. Friends and enemies are made, secrets are unfolding, and the past comes back to haunt him as he learns more about himself, his family, and the fantastic world he has stepped right into.This is the path that was chosen for him.This is his legacy.
8 163