《အချစ်ဝိုင် ( Complete )》Part 16
Advertisement
အချစ်ဝိုင် ( Part - 16 )
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪
"ခေ နင်မိုက်ရူးရဲမဆန်စမ်းနဲ့"
ခေသဘောတူလိုက်ပြီးနောက် ပီယကဝုန်းဒိုင်းကျဲသောင်းကျန်းကာ ခေ့ပခုံးတွေကို တအားဆွဲလှုပ်ရင်း စိတ်ရှိလက်ရှိဒေါသဖြစ်နေသည်။
ခေသည် ဘာခံစားချက်မှမရှိသူလို ငူငူလေးထိုင်နေရင်း ဒူးပေါ်တင်ထားသည့် ကိုယ့်လက်တွေကိုပဲ အကြောင်းမဲ့ငေးစိုက်ကြည့်နေခဲ့၏။
"ငါ့ကိုမကျေနပ်လို့ နင့်ကိုဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာကို နင်ကပါ ဆက်ပြီးငြိမ်ခံနေမလို့လား နင်လက်မခံရဘူး"
"ပီယ မင်းအသာနေစမ်း"
"လေးလေး အဲ့ဒီကောင်အကြောင်းကို လေးလေးမသိဘူးနော် ကျွန်တော် ခေ့ကိုငရဲတွင်းထဲ အရောက်မခံနိုင်ဘူး"
"မင်းတို့လူငယ်ကြားမှာ ဘာပြဿနာဖြစ်ခဲ့လဲငါမသိဘူး ပီယ ဒါပေမယ့် ငါ့သမီးအတွက် တစ်ရှက်ကနေ နှစ်ရှက်ထပ်မဖြစ်စေချင်ဘူး အဲ့ဒါကိုမင်းသဘောပေါက်လား"
ဒက်ဒီသည် ပီယအပေါ်ထိုသို့တင်းမာစွာမဆက်ဆံဖူးသလို ပီယသည်လည်း ဒီလောက်အထိ တစ်ခါမှဒေါသမဖြစ်ခဲ့ဖူး။
ဒက်ဒီ့စကားကမှန်နေတာမို့ ပီယ ငြိမ်သွားကာ ခုချိန်ထိအသိစိတ်မကပ်သလို ငြိမ်နေသည့် ခေ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်၏။
အကြောင်းစုံသိပြီးခဲ့သော ဒက်ဒီသည် ခေ့ကို ဂရုဏာသက်စွာကြည့်ပြီး လူကြီးပီပီဒေါသကိုထုတ်မပြပေမယ့် လက်တွေတုန်ယင်နေခဲ့သလို မျက်ရည်တွေလည်းဝေ့နေ၏။
မင်းစေရာက သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဒက်ဒီ့ကိုဝန်ခံခဲ့ကာ တရားစွဲ၊ ထောင်ချချင်သည်ဆိုလည်း သူ ငုံ့ခံပါမည့်အကြောင်း ပြောသွားသေးသည်။
"ဖြစ်ခဲ့သမျှက သူ့အမှားမဟုတ်ပါဘူး အားလုံးကျွန်တော့်ကြောင့်ပါ ခုလိုလာတောင်းရမ်းတာကလည်း အဲ့ဒီအမှားကြောင့်ဆိုတာထက် ခရေဝိုင့်ကို ကျွန်တော်ချစ်လို့ပါ သူ့ကိုလက်ထပ်ချင်ယူလို့ပါ တကယ်လို့မကျေနပ်ဘူးဆိုလည်း ကျွန်တော့်ကို ကြိုက်သလိုလုပ်နိုင်ပါတယ်"
ကြိုက်သလိုလုပ်ပါဆိုပေမယ့် ခေက လက်ခံခဲ့ပြီးပြီမို့ ဒက်ဒီက ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ခေ့ကိုသာအရိပ်တကြည့်ကြည့်။
ချစ်လို့တဲ့လား...
အရှက်မရှိ ပြောထွက်ရဲသေးသော ဒင်းလိုလူနဲ့ ခေ တကယ်ပဲနေနိုင်ပါ့မလား...
"ခေ နင်တစ်ခုခုပြောပါဦးဟာ"
"ငါဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ"
ခေ့စကားအဆုံးမှာ ပီယမျက်နှာပျက်သွားပြီး ဆံပင်တွေကို တအားဖွပစ်ရင်း မျက်နှာလွှဲသွားသည်။
Videoကိစ္စကြောင့် ဒက်ဒီ့ကိုထပ်ပြီးအရှက်မရစေချင်သလို ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမပြောချင်။
ခေ့ကိုချေမွဖျက်ဆီးရုံသာမက ခေ့ဘဝကိုပါအပိုင်လိုချင်သေးသော မင်းစေရာအပေါ်ကိုလည်း ခေ မကျေနပ်နိုင်။
အနီးကပ်ဒုက္ခပေးဖို့အကြံအစည်တွေ ခေ့ခေါင်းထဲမှာ အစီအစဥ်တွေဆွဲနေသည်ကိုလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောဖြစ်။
ခေ့မှာလည်း အဆိပ်ရှိသည်ကို မင်းစေရာသိရမည်ဟု ခေ တိတ်တဆိတ်လေး ဆုံးဖြတ်ထားသည်။
"ငါ့ကိုစိတ်မပူနဲ့ ပီယ နောက်တစ်ခါကိုယ့်ဘက်က အရှုံးပေးလိုက်ရတာမျိုး မရှိစေရဘူး ငါပေးခဲ့ရသမျှ အတိအကျငါပြန်ယူမယ်"
"ခေ မကျေနပ်တာက မကျေနပ်တာမှန်တယ် နင်အဲ့လောက်ထိစွန့်စားဖို့မလိုပါဘူးဟာ.. တရားဥပဒေထဲက"
"တရားရုံးတက်ရင် ငါနဲ့ဒက်ဒီပဲ ထပ်ပြီးနာကျင်ရမှာ အဲ့ဒါမျိုး ငါဘယ်တော့မှမလုပ်ဘူး အပြစ်ရှိတာကသူပဲ နာကျင်ခံစားမှုက သူ့မှာဖြစ်ရမှာ"
"ခေရယ် နင်အဲ့လို"
"ငါ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ နင်ဘာမှထပ်မပြောနဲ့တော့"
တဇွတ်ထိုးဆန်လှသောခေ့အကြောင်းကို သိနေသည့်ပီယက အံကြိတ်ထားလျက်ဖြင့် စကားတစ်ခွန်းမှ ထပ်မပြောတော့ချေ။
ငိုင်နေသောဒက်ဒီသည် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရှိနေတာမို့ ခေတို့ပြောနေတာကိုလည်း ကြားမှာမဟုတ်။
ခေသဘောတူခဲ့ပြီးနောက်မှာ ဒက်ဒီကမန္တလေးကိုပြန်ဆင်းဖို့ပြောထား၍ ကြီးမေကခေ့အတွက်ပစ္စည်းတွေသိမ်းပေးနေသည်။
ဒီကိုခဏတဖြုတ်လောက်ပဲ ပြန်လာရတော့မှာမို့ ကြီးမေက မျက်ရည်တစမ်းစမ်း။
"သမီးလေး အချိန်မရွေးပြန်လာခဲ့နော် ဒီမှာကြီးမေရှိတယ်"
"ဟုတ်"
ပစ္စည်းတွေတင်ပြီးမှ ခေထိုင်ရာက ထကာ အိမ်အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့ပြီး သူ့ကားပေါ်ထိုင်လိုက်သည်။
ဒက်ဒီ၊ ပီယနှင့်မခအပါအဝင် တခြားသူတွေကိုပါ လျစ်လျှူရှုထားလိုက်ပြီး တစ်ကမ္ဘာလုံးဟာ ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တော့သလို မျက်နှာလွှဲထားလိုက်သည်။
မင်းစေရာကတော့ ခေ ဘာလုပ်လုပ်စောင့်ကြည့်နေသလို စကားလည်းတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ တိတ်ဆိတ်နေသည်။
မန္တလေးကိုပြန်ရောက်တော့ ခေက သူတို့အိမ်မှာလိုက်နေရမည်ဟု ဒက်ဒီမှာထားသည်ကိုလည်းသတိရပြီး Hotelက ပစ္စည်းလက်ကျန်တွေ လာပို့ပေးဖို့ မက်ဆေ့ပို့ထားလိုက်သည်။
အရင်ကခဏတဖြုတ်ရောက်ခဲ့သည့်အိမ်ဟာ ခေ တစ်ချိန်လုံးနေရမည့်အိမ်ဟု တစ်ခါမှလည်းမတွေးခဲ့ဖူးသလို မင်းစေရာကိုလည်း ခေ့ခင်ပွန်းဖြစ်လာမည်ဟုလည်းမတွေးခဲ့မိ။
အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုလို့သဘောထားချင်ပေမယ့် ဒါတွေကအိမ်မက်မဟုတ်။
"ဆင်း"
သူ့အသံကြားလိုက်ပေမယ့် ခေ မဆင်းသေးဘဲ အဝါနုရောင်လေးလွင်နေသော အိမ်ကြီးကိုမော့ကြည့်မိသည်။
ခေ ပြင်ဦးလွင်မှာနေခဲ့သည့်အိမ်လိုလည်း ချစ်စရာမကောင်း၊ မန္တလေးမှာနေခဲ့သည့်Hotelလိုလည်း ခမ်းနားမှုမရှိ။
မခဆီခဏတဖြုတ်လာရစဥ်ကတော့ ဒီအိမ်ဟာကျယ်ဝန်းပြီးနေချင့်စဖွယ်လေးဟု တွေးမိပေမယ့် အခုတော့ ဒီအိမ်ဟာ ခေ့အတွက်တော့ ထောင်တစ်ခုလို မွှန်းကြပ်နေမိသည်။
တစ်နေ့နေ့တစ်ချိန်ချိန် ဒီမွှန်းကြပ်မှုတွေက မင်းစေရာအတွက်ဖြစ်လာစေရမည်ဟု ခေ အခိုင်အမာဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။
▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪
"စာချုပ်မှာ လက်မှတ်ထိုးရုံပဲလုပ်ချင်တယ်"
"မဟုတ်ဘူးလေ သမီးရဲ့"
"တခြား ခေ ဘာမှမလုပ်ချင်ဘူး ဦး"
သူမက ဖေဖေပြောသည့်စကားကို တစ်ခွန်းမှနားမထောင်ဘဲ လက်မှတ်ထိုးရုံတစ်ခုသာ အာရုံရောက်နေ၏။
မင်္ဂလာဆွမ်းကျွေး၊ ဧည့်ခံပွဲလုပ်ဖို့ အားလုံးဆန္ဒရှိနေပေမယ့် သူမက လက်မှတ်ထိုးပြီးရင် ပြီးပြီဟု ဆုံးဖြတ်ထားပုံရ၏။
"မဟုတ်သေးဘူး သမီးလေး မိန်းကလေးဆိုတာ တစ်သက်မှာ တစ်မင်္ဂလာပဲရှိတာ အဲ့ဒါကို"
"ခေဘာမှမလုပ်ချင်ဘူး ဦး.. အဓိကက ခေ သူနဲ့လက်ထပ်စာချုပ်မှာလက်မှတ်ထိုးရုံပဲ ကျန်တာဘာမှမလိုချင်ဘူး"
သူမမျက်နှာက တင်းမာနေတာလည်းမဟုတ်၊ ဒေါသဖြစ်နေတာလည်းမဟုတ်ဘဲ တည်ငြိမ်နေကာ ပြောနေသည့်စကားတွေကတော့ ဒီတစ်ခွန်းတည်း။
ထိုအတိုင်းသာလုပ်မည်ဟု အပြတ်ကြေညာနေသည့်နှယ်။
"လုပ်ပေါ့ ငါ့ဘက်က မင်းအပေါ်မှားခဲ့တာတစ်ခုကလွဲလို့ ကျန်တာမင်းသဘောကျအကုန်စီစဥ်ပေးမယ်"
ခေ့ကို သူက ခပ်ရိရိပြောတော့ ခေ ခပ်စူးစူးပြန်ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုမဲ့ပစ်သည်။
"ခေက ရှင့်ဇနီးအဖြစ် တခြားသူတွေသိသွားမှာကိုမလိုချင်တာ ဘယ်သူမှမသိလေကောင်းလေပဲ နှစ်ဖက်မိဘကလွဲရင် တခြားညီအစ်ကိုမောင်နှမ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပါစေချင်ဘူး အဲ့ဒီအတိုင်းစီစဥ်ပေးပါ"
သူမ ဒါပဲပြောကာ ဖေဖေတို့ကိုပင်ဂရုမစိုက်ဘဲ ထထွက်သွား၍ ရင်ထဲနင့်ခနဲဖြစ်သွားသည်။
ရှင့်ဇနီးအဖြစ် တခြားသူတွေသိမှာမလိုချင်တာတဲ့လား...
"သား"
ဖေဖေက သူမကို နားလည်ပေးလိုက်သည်လားမသိဘဲ သူ့ဘက်လှည့်လာသည်။
သူမရဲ့ဆန္ဒကိုပြင်ဖို့ သူ့ကိုနားချစေချင်သည့်ပုံမျိုး...
"သူ့သဘောအတိုင်းသာ စီစဥ်ပေးပါ ဖေဖေ"
သူမ မကျေနိုင်မှန်းသိပေမယ့် ဒီလောက်ထိအရွဲ့တိုက်လိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့မိ၍ ဒီတစ်ခုတော့လိုသွားသည်။
အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ သူမက laptopတစ်လုံးဖြင့် ဘာတွေလုပ်နေသည်မသိဘဲ သူဝင်လာတာကိုလှည့်မကြည့်။
Advertisement
တမင်လှည့်မကြည့်တာလည်းဖြစ်နိုင်သည်။
"မိန်းမယူရတာ ဒီလောက်အကုန်အကျသက်သာမှန်းအခုမှသိတော့တယ် အဟွန်း..."
သူမ ပြန်လှည့်မကြည့်ပါ။
အခန်းထဲမှာ သူမ တစ်ယောက်တည်းရှိနေသလို သူ့ကို ဥပေက္ခာပြုထား၏။
"မင်းကို ငါပြောနေတာကြားလား"
"ကြားတယ်"
"ဒါဆိုဘာလို့ပြန်မပြောတာလဲ"
"မပြောချင်လို့မပြောတာ ကျေးဇူးပြုပြီး ရှင့်ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းပါ ခေတစ်ယောက်တည်းနေချင်တယ်"
"မင်းနဲ့နေချင်လို့ ရအောင်ယူထားတာ ဘာလို့ပါးစပ်ပိတ်နေရမှာလဲ"
"အဲ့ဒါဆိုလည်း တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ပြောနေလိုက် ခေစိတ်မဝင်စားဘူး"
ထိုအချိန်ထိလည်း သူမ လှည့်မကြည့်လာတော့ သူ ဒေါသဖြစ်သွားမိပြီး သူမထိုင်နေသည့်ခုံကို ဆွဲလှည့်ပစ်လိုက်သည်။
စိတ်ပျက်သလိုဖြစ်သွားသည့်မျက်နှာလေးက ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ရှုံ့တွနေပေမယ့် သူမ ပါးစပ်ဖျားကထွက်လာသည့်စကားတွေက ထိုသို့မဟုတ်။
"ဘာရှုပ်ဦးမလို့လဲ"
"နောက်တစ်ခါစကားပြောရင် ငါ့ကိုကျောပေးမထားနဲ့"
"အဲ့ဒါက ရှင့်အတွက်အရေးပါလို့လား"
"ပါတယ် မင်းဒေါသဖြစ်နေတာ၊ မင်းစိတ်တိုလာတာကိုကြည့်ရတာ ငါကျေနပ်တယ် အဲ့လိုဖြစ်နေတာကိုပဲ တမင်မြင်ချင်တာ"
"ရှင်ကအရူးပဲ မင်းစေရာ သိပ်ရွံစရာကောင်းတဲ့သူ"
သူမမျက်လုံးတွေက စူးစူးရဲရဲရှိကာ သူ့ကိုရန်သူတစ်ယောက်လိုကြည့်နေ၍ ရင်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်သွားပြီး ထိုမျက်လုံးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့်ဖိပိတ်ပစ်လိုက်သည်။
သူမက ထိုလက်ကိုဆွဲဖယ်ပစ်ကာ အထိအကိုင်မခံနိုင်သလို ပုတ်ထုတ်ပစ်သည်။
"မင်း နောက်တစ်ခါ ငါ့ကိုအဲ့လိုအကြည့်မျိုးနဲ့မကြည့်နဲ့ မင်းမျက်လုံးထဲမှာ ငါ့ကိုဘယ်လိုမြင်နေတာလဲ ငါသိတယ်"
"ခေကတော့ ခေ့ကိုစိတ်ညစ်အောင်တွေလုပ်ပြီး ပီယကို နာကျင်အောင်လုပ်နေတယ်လို့ပဲ မြင်တယ် ရှင်ရယူခဲ့တာကိုက အဲ့ဒါကြောင့်ပဲမလား"
"Awww"
သူမကိုချစ်လို့ရယူခဲ့တယ်လို့ ပြောခဲ့ပါလျက် ဒါဟာဖြစ်နိုင်ချေရှိရဲ့လားဟု ခေ နည်းနည်းလေးတောင်မတွေးမိဘူးလား။
သူမရဲ့စိတ်ထဲမှာ ကျော်ပီယနာကျင်မှာကို အဲ့လောက်ထိစိုးရိမ်နေခဲ့သလား။
မေးခွန်းတွေဆက်တိုက်ထွက်လာပေမယ့် အဖြေကမရှိ။
သူ အသံထွက်ရုံသာ ရယ်လိုက်ပြီး သူမမျက်နှာပေါ်ကျနေသည့် ဆံပင်လေးတစ်ချို့ကို ဆွဲဖယ်ပေးလိုက်သည်။
"အဲ့ဒီထက်ပိုတာပေါ့ မင်းကလှတယ်လေ အရုပ်ကလေးတစ်ရုပ်လိုပဲ ငါ့မိန်းမဖြစ်နေပြီဆိုတော့ လင်မယားလုပ်တမ်း ကစားချင်လည်း ကစားလို့လည်းရတယ် ဒါပေမယ့်မင်းသိလား ငါနဲ့အိပ်ခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတွေတိုင်း တစ်ညအပြင်ပိုပြီးမစွဲလမ်းခဲ့ဘူး"
သူမ မျက်ဝန်းတွေအေးခနဲဖြစ်သွားပြီး မုန်းတီးမှုတွေ၊ နာကျည်းမှုတွေ အစားထိုးဝင်ရောက်လာပြန်သည်။
ဆေးသုံးတာကိုပဲသိပြီး ဒီလိုရှုပ်တတ်တာတွေ သူမ မသိသေးဘူးလား..
"မင်းကိုတော့ ငါစွဲနေတယ် ခရေဝိုင် ဒါကလည်းမင်းရဲ့ပထမဆုံးမို့ပါ မပူပါနဲ့ မစွဲတော့တဲ့တစ်နေ့ကျ မင်းကိုကွာပေးပါ့မယ် နစ်နာကြေးတွေ ဘာတွေအနေနဲ့..."
စကားမဆုံးသေးခင် သူမ ဖြန်းခနဲရိုက်ပစ်လိုက်၍ သူ့မျက်နှာလည်ထွက်သွားသည်။
ပါးနာတာကို သူဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် ခေ ရိုက်ပစ်တိုင်း သူ ရင်ထဲနာကျင်ရ၏။
သူ့ကို သူမကလွဲရင် ဘယ်သူကမှမရိုက်ခဲ့ဖူး၍ စိတ်တိုဒေါသဖြစ်မိသွားပေမယ့် သူမကို နောက်ထပ်နာကျင်အောင် သူ မလုပ်ရက်။
ပါးရော၊ ရင်ဘတ်ထဲပါနာကျင်သွားမိပေမယ့် သူ ရယ်သံသဲ့သဲ့ဖြင့် ခေ့မျက်နှာလေးကို ပြန်ကြည့်လိုက်၏။
"ဟုတ်တယ် ငါကအဲ့လိုလူပဲခရေဝိုင် ဆေးသုံးတယ် ဆေးလိပ်သောက်တယ် အရက်သောက်တယ် မိန်းမရှုပ်တယ် မင်းကငါ့ဇနီးအဖြစ် လူသိမခံချင်ဘူးမလား ရတယ်.. ငါဆက်ရှုပ်ဖို့အတွက်ပိုလွယ်တယ် ပြီးတော့ ဒီလိုလူမျိုးရဲ့လက်ထဲမှာ မင်းဘဝအခါခါသေဆုံးရမယ် အဲ့ဒါမင်းမှတ်ထား"
သူမ မျက်နှာလေးတင်းနေပေမယ့် မျက်ရည်တွေဝဲလာသည်က သူ့ကိုနာကျည်းလွန်း၍လား၊ ဒါမှမဟုတ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယူကျုံးမရသည့်အတွက်လား။
သူ ခေ့ပါးလေးကိုဖွဖွလေးဆွဲလိမ်ကာ နဖူးလေးကိုငုံ့နမ်းမိပေမယ့် သူမက ဆတ်ခနဲမျက်နှာလွှဲသွား၍ ဒေါသဖြစ်သွားမိသည်။
မျက်နှာကိုမော့ယူပြီး သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိနမ်းပစ်တော့ ခေသည် လက်သီးဆုပ်လေးတွေဖြင့် သူ့ကိုထုရိုက်ကာရုန်းဖယ်လာသည်။
သူမဆီကပျံ့လွင့်လာသော အမွှေးနံ့လေးရလိုက်တော့ သူချစ်ရသည့်ကောင်မလေးဆိုသောအသိဖြင့် အနမ်းတွေထဲယစ်မူးကာ ပြန်မလွှတ်ချင်။
ခေကြောက်နေမည်မှန်းသိနေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းမြည်ဟည်းလာသည့် ရင်ခုန်သံတွေနောက်လိုက်ရင်း သူမဆီက အတင်းအကြပ်ရယူခဲ့သည်။
တကယ်ဆို ဒါတွေကအမှန်တွေ....
▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪
ဖက်လုံးလေးကိုခွပြီးအိပ်နေသော ခေ့ကိုငုံ့ကြည့်ရင်း ပါးလေးကို ဖွဖွလေးထိတို့ကြည့်မိတော့ အိစက်နေသောပါးလေးကြောင့် အသည်းယားသွားမိသည်။
အိပ်နေတာတောင် နှုတ်ခမ်းလေးစူနေသော သူမကို ဘေးကနေထိုင်ကြည့်နေရင်း သူ ဆွဲရမည့် designတွေကိုလည်း အာရုံမရောက်နိုင်။
စောစောကတော့ ငိုယိုပြီးကျိန်ဆဲနေကာ သူ့ကိုထုရိုက်ပြီး မုန်းတယ်ဆိုသည့်စကားကို တွင်တွင်ပြောနေသည့်ကောင်မလေး..
အခုတော့ သူမ မဟုတ်တော့သလို။
အရင်ကတစ်ယောက်တည်းဖြစ်သလိုနေခဲ့သည့်အခန်းကိုလည်း သူမ ကြိုက်သည့် ဆေး ခရမ်းရောင်နုနုလေးပြောင်းပေးထား၍ ခေ သဘောကျမည်ထင်၏။
သူမ သဘောကျမည့်အရာတွေကိုလည်း လုပ်ပေးဖို့ သူ့မှာအစီအစဥ်ရှိပြီးသား...
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ မင်း ငါနဲ့အတူရှိနေပြီပဲ မင်းရင်ထဲမှာ နေရာပေးလာနိုင်တဲ့အချိန်အထိ ငါစောင့်မှာပေါ့ မင်းကငါ့ရဲ့မနက်ဖြန်ပဲ ခရေဝိုင်"
သူတစ်ကိုယ်တည်းကြားရုံသာပြောပြီး ရယ်မိကာ ခေ့ဆံပင်လေးတွေ သပ်ပေးမိသည်။
နေသူတို့ပြောသလို မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ Sexကိစ္စပတ်သက်ခြင်းဟာ သူ့အတွက်မဆန်းပေမယ့် သူမလေးနဲ့အတူနေပြီးတိုင်း သူ့မှာကြည်နူးရသည်။
တစ်ယောက်တည်း ပြုံးမိနေသည်မှာလည်း အရူးတစ်ယောက်လို...
ပါးလေးကိုငုံ့နမ်းပြီး designဆက်ဆွဲဖို့ စာအုပ်ကိုလှမ်းဆွဲယူကာ ခဲတံကိုလက်မှာလှည့်ရင်း လက်စွပ်ကလေးတစ်ကွင်းကို အရင်ဆွဲလိုက်၏။
သူမအတွက်...
လက်ထပ်လက်စွပ်.....
▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪
Part 17ဆက်ရန်
စာဖတ်သူတစ်ဦးချင်းစီကိုလေးစားလျက်
#shinthant1141997
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခ်စ္ဝိုင္ ( Part - 16 )
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪
"ေခ နင္မိုက္ရူးရဲမဆန္စမ္းနဲ႔"
ေခသေဘာတူလိုက္ၿပီးေနာက္ ပီယကဝုန္းဒိုင္းက်ဲေသာင္းက်န္းကာ ေခ့ပခံုးေတြကို တအားဆဲြလႈပ္ရင္း စိတ္ရိွလက္ရိွေဒါသျဖစ္ေနသည္။
ေခသည္ ဘာခံစားခ်က္မွမရိွသူလို ငူငူေလးထိုင္ေနရင္း ဒူးေပၚတင္ထားသၫ့္ ကိုယ့္လက္ေတြကိုပဲ အေၾကာင္းမဲ့ေငးစိုက္ၾကၫ့္ေနခဲ့၏။
"ငါ့ကိုမေက်နပ္လို႔ နင့္ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာကို နင္ကပါ ဆက္ၿပီးၿငိမ္ခံေနမလို႔လား နင္လက္မခံရဘူး"
"ပီယ မင္းအသာေနစမ္း"
"ေလးေလး အဲ့ဒီေကာင္အေၾကာင္းကို ေလးေလးမသိဘူးေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ ေခ့ကိုငရဲတြင္းထဲ အေရာက္မခံႏိုင္ဘူး"
"မင္းတို႔လူငယ္ၾကားမွာ ဘာျပႆနာျဖစ္ခဲ့လဲငါမသိဘူး ပီယ ဒါေပမယ့္ ငါ့သမီးအတြက္ တစ္ရွက္ကေန ႏွစ္ရွက္ထပ္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး အဲ့ဒါကိုမင္းသေဘာေပါက္လား"
Advertisement
ဒက္ဒီသည္ ပီယအေပၚထိုသို႔တင္းမာစြာမဆက္ဆံဖူးသလို ပီယသည္လည္း ဒီေလာက္အထိ တစ္ခါမွေဒါသမျဖစ္ခဲ့ဖူး။
ဒက္ဒီ့စကားကမွန္ေနတာမို႔ ပီယ ၿငိမ္သြားကာ ခုခ်ိန္ထိအသိစိတ္မကပ္သလို ၿငိမ္ေနသၫ့္ ေခ့ကိုတစ္ခ်က္ၾကၫ့္၏။
အေၾကာင္းစံုသိၿပီးခဲ့ေသာ ဒက္ဒီသည္ ေခ့ကို ဂရုဏာသက္စြာၾကၫ့္ၿပီး လူႀကီးပီပီေဒါသကိုထုတ္မျပေပမယ့္ လက္ေတြတုန္ယင္ေနခဲ့သလို မ်က္ရည္ေတြလည္းေဝ့ေန၏။
မင္းေစရာက သူကိုယ္တိုင္ပဲ ဒက္ဒီ့ကိုဝန္ခံခဲ့ကာ တရားစဲြ၊ ေထာင္ခ်ခ်င္သည္ဆိုလည္း သူ ငံု႔ခံပါမၫ့္အေၾကာင္း ေျပာသြားေသးသည္။
"ျဖစ္ခဲ့သမ်ွက သူ႔အမွားမဟုတ္ပါဘူး အားလံုးကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ပါ ခုလိုလာေတာင္းရမ္းတာကလည္း အဲ့ဒီအမွားေၾကာင့္ဆိုတာထက္ ခေရဝိုင့္ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္လို႔ပါ သူ႔ကိုလက္ထပ္ခ်င္ယူလို႔ပါ တကယ္လို႔မေက်နပ္ဘူးဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ႀကိဳက္သလိုလုပ္ႏိုင္ပါတယ္"
ႀကိဳက္သလိုလုပ္ပါဆိုေပမယ့္ ေခက လက္ခံခဲ့ၿပီးၿပီမို႔ ဒက္ဒီက ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ေခ့ကိုသာအရိပ္တၾကၫ့္ၾကၫ့္။
ခ်စ္လို႔တဲ့လား...
အရွက္မရိွ ေျပာထြက္ရဲေသးေသာ ဒင္းလိုလူနဲ႔ ေခ တကယ္ပဲေနႏိုင္ပါ့မလား...
"ေခ နင္တစ္ခုခုေျပာပါဦးဟာ"
"ငါဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ"
ေခ့စကားအဆံုးမွာ ပီယမ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး ဆံပင္ေတြကို တအားဖြပစ္ရင္း မ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္။
Videoကိစၥေၾကာင့္ ဒက္ဒီ့ကိုထပ္ၿပီးအရွက္မရေစခ်င္သလို ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းမေျပာခ်င္။
ေခ့ကိုေခ်မြဖ်က္ဆီးရံုသာမက ေခ့ဘဝကိုပါအပိုင္လိုခ်င္ေသးေသာ မင္းေစရာအေပၚကိုလည္း ေခ မေက်နပ္ႏိုင္။
အနီးကပ္ဒုကၡေပးဖို႔အႀကံအစည္ေတြ ေခ့ေခါင္းထဲမွာ အစီအစဥ္ေတြဆဲြေနသည္ကိုလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာျဖစ္။
ေခ့မွာလည္း အဆိပ္ရိွသည္ကို မင္းေစရာသိရမည္ဟု ေခ တိတ္တဆိတ္ေလး ဆံုးျဖတ္ထားသည္။
"ငါ့ကိုစိတ္မပူနဲ႔ ပီယ ေနာက္တစ္ခါကိုယ့္ဘက္က အရႈံးေပးလိုက္ရတာမ်ိဳး မရိွေစရဘူး ငါေပးခဲ့ရသမ်ွ အတိအက်ငါျပန္ယူမယ္"
"ေခ မေက်နပ္တာက မေက်နပ္တာမွန္တယ္ နင္အဲ့ေလာက္ထိစြန႔္စားဖို႔မလိုပါဘူးဟာ.. တရားဥပေဒထဲက"
"တရားရံုးတက္ရင္ ငါနဲ႔ဒက္ဒီပဲ ထပ္ၿပီးနာက်င္ရမွာ အဲ့ဒါမ်ိဳး ငါဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး အျပစ္ရိွတာကသူပဲ နာက်င္ခံစားမႈက သူ႔မွာျဖစ္ရမွာ"
"ေခရယ္ နင္အဲ့လို"
"ငါ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ နင္ဘာမွထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့"
တဇြတ္ထိုးဆန္လွေသာေခ့အေၾကာင္းကို သိေနသၫ့္ပီယက အံႀကိတ္ထားလ်က္ျဖင့္ စကားတစ္ခြန္းမွ ထပ္မေျပာေတာ့ေခ်။
ငိုင္ေနေသာဒက္ဒီသည္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရိွေနတာမို႔ ေခတို႔ေျပာေနတာကိုလည္း ၾကားမွာမဟုတ္။
ေခသေဘာတူခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ဒက္ဒီကမႏၲေလးကိုျပန္ဆင္းဖို႔ေျပာထား၍ ႀကီးေမကေခ့အတြက္ပစၥည္းေတြသိမ္းေပးေနသည္။
ဒီကိုခဏတျဖဳတ္ေလာက္ပဲ ျပန္လာရေတာ့မွာမို႔ ႀကီးေမက မ်က္ရည္တစမ္းစမ္း။
"သမီးေလး အခ်ိန္မေရြးျပန္လာခဲ့ေနာ္ ဒီမွာႀကီးေမရိွတယ္"
"ဟုတ္"
ပစၥည္းေတြတင္ၿပီးမွ ေခထိုင္ရာက ထကာ အိမ္အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ၿပီး သူ႔ကားေပၚထိုင္လိုက္သည္။
ဒက္ဒီ၊ ပီယႏွင့္မခအပါအဝင္ တျခားသူေတြကိုပါ လ်စ္လ်ွူရႈထားလိုက္ၿပီး တစ္ကမ႓ာလံုးဟာ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ေတာ့သလို မ်က္ႏွာလႊဲထားလိုက္သည္။
မင္းေစရာကေတာ့ ေခ ဘာလုပ္လုပ္ေစာင့္ၾကၫ့္ေနသလို စကားလည္းတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
မႏၲေလးကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေခက သူတို႔အိမ္မွာလိုက္ေနရမည္ဟု ဒက္ဒီမွာထားသည္ကိုလည္းသတိရၿပီး Hotelက ပစၥည္းလက္က်န္ေတြ လာပို႔ေပးဖို႔ မက္ေဆ့ပို႔ထားလိုက္သည္။
အရင္ကခဏတျဖဳတ္ေရာက္ခဲ့သၫ့္အိမ္ဟာ ေခ တစ္ခ်ိန္လံုးေနရမၫ့္အိမ္ဟု တစ္ခါမွလည္းမေတြးခဲ့ဖူးသလို မင္းေစရာကိုလည္း ေခ့ခင္ပြန္းျဖစ္လာမည္ဟုလည္းမေတြးခဲ့မိ။
အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုလို႔သေဘာထားခ်င္ေပမယ့္ ဒါေတြကအိမ္မက္မဟုတ္။
"ဆင္း"
သူ႔အသံၾကားလိုက္ေပမယ့္ ေခ မဆင္းေသးဘဲ အဝါႏုေရာင္ေလးလြင္ေနေသာ အိမ္ႀကီးကိုေမာ့ၾကၫ့္မိသည္။
ေခ ျပင္ဦးလြင္မွာေနခဲ့သၫ့္အိမ္လိုလည္း ခ်စ္စရာမေကာင္း၊ မႏၲေလးမွာေနခဲ့သၫ့္Hotelလိုလည္း ခမ္းနားမႈမရိွ။
မခဆီခဏတျဖဳတ္လာရစဥ္ကေတာ့ ဒီအိမ္ဟာက်ယ္ဝန္းၿပီးေနခ်င့္စဖြယ္ေလးဟု ေတြးမိေပမယ့္ အခုေတာ့ ဒီအိမ္ဟာ ေခ့အတြက္ေတာ့ ေထာင္တစ္ခုလို မႊန္းၾကပ္ေနမိသည္။
တစ္ေန့ေန့တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဒီမႊန္းၾကပ္မႈေတြက မင္းေစရာအတြက္ျဖစ္လာေစရမည္ဟု ေခ အခိုင္အမာဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪
"စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးရံုပဲလုပ္ခ်င္တယ္"
"မဟုတ္ဘူးေလ သမီးရဲ့"
"တျခား ေခ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူး ဦး"
သူမက ေဖေဖေျပာသၫ့္စကားကို တစ္ခြန္းမွနားမေထာင္ဘဲ လက္မွတ္ထိုးရံုတစ္ခုသာ အာရံုေရာက္ေန၏။
မဂၤလာဆြမ္းကၽြေး၊ ဧၫ့္ခံပဲြလုပ္ဖို႔ အားလံုးဆႏၵရိွေနေပမယ့္ သူမက လက္မွတ္ထိုးၿပီးရင္ ၿပီးၿပီဟု ဆံုးျဖတ္ထားပံုရ၏။
"မဟုတ္ေသးဘူး သမီးေလး မိန္းကေလးဆိုတာ တစ္သက္မွာ တစ္မဂၤလာပဲရိွတာ အဲ့ဒါကို"
"ေခဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူး ဦး.. အဓိကက ေခ သူနဲ႔လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးရံုပဲ က်န္တာဘာမွမလိုခ်င္ဘူး"
သူမမ်က္ႏွာက တင္းမာေနတာလည္းမဟုတ္၊ ေဒါသျဖစ္ေနတာလည္းမဟုတ္ဘဲ တည္ၿငိမ္ေနကာ ေျပာေနသၫ့္စကားေတြကေတာ့ ဒီတစ္ခြန္းတည္း။
ထိုအတိုင္းသာလုပ္မည္ဟု အျပတ္ေၾကညာေနသည့္ႏွယ္။
"လုပ္ေပါ့ ငါ့ဘက္က မင္းအေပၚမွားခဲ့တာတစ္ခုကလဲြလို႔ က်န္တာမင္းသေဘာက်အကုန္စီစဥ္ေပးမယ္"
ေခ့ကို သူက ခပ္ရိရိေျပာေတာ့ ေခ ခပ္စူးစူးျပန္ၾကၫ့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုမဲ့ပစ္သည္။
"ေခက ရွင့္ဇနီးအျဖစ္ တျခားသူေတြသိသြားမွာကိုမလိုခ်င္တာ ဘယ္သူမွမသိေလေကာင္းေလပဲ ႏွစ္ဖက္မိဘကလဲြရင္ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မပါေစခ်င္ဘူး အဲ့ဒီအတိုင္းစီစဥ္ေပးပါ"
သူမ ဒါပဲေျပာကာ ေဖေဖတို႔ကိုပင္ဂရုမစိုက္ဘဲ ထထြက္သြား၍ ရင္ထဲနင့္ခနဲျဖစ္သြားသည္။
ရွင့္ဇနီးအျဖစ္ တျခားသူေတြသိမွာမလိုခ်င္တာတဲ့လား...
"သား"
ေဖေဖက သူမကို နားလည္ေပးလိုက္သည္လားမသိဘဲ သူ႔ဘက္လွၫ့္လာသည္။
သူမရဲ့ဆႏၵကိုျပင္ဖို႔ သူ႔ကိုနားခ်ေစခ်င္သၫ့္ပံုမ်ိဳး...
"သူ႔သေဘာအတိုင္းသာ စီစဥ္ေပးပါ ေဖေဖ"
သူမ မေက်ႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္ ဒီေလာက္ထိအရဲြ႔တိုက္လိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့မိ၍ ဒီတစ္ခုေတာ့လိုသြားသည္။
အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ သူမက laptopတစ္လံုးျဖင့္ ဘာေတြလုပ္ေနသည္မသိဘဲ သူဝင္လာတာကိုလွၫ့္မၾကၫ့္။
တမင္လွၫ့္မၾကၫ့္တာလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။
"မိန္းမယူရတာ ဒီေလာက္အကုန္အက်သက္သာမွန္းအခုမွသိေတာ့တယ္ အဟြန္း..."
သူမ ျပန္လွၫ့္မၾကၫ့္ပါ။
အခန္းထဲမွာ သူမ တစ္ေယာက္တည္းရိွေနသလို သူ႔ကို ဥေပကၡာျပဳထား၏။
"မင္းကို ငါေျပာေနတာၾကားလား"
"ၾကားတယ္"
"ဒါဆိုဘာလို႔ျပန္မေျပာတာလဲ"
"မေျပာခ်င္လို႔မေျပာတာ ေက်းဇူးျပဳျပီး ရွင့္ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္းပါ ေခတစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္"
"မင္းနဲ႔ေနခ်င္လို႔ ရေအာင္ယူထားတာ ဘာလို႔ပါးစပ္ပိတ္ေနရမွာလဲ"
"အဲ့ဒါဆိုလည္း တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေျပာေနလိုက္ ေခစိတ္မဝင္စားဘူး"
ထိုအခ်ိန္ထိလည္း သူမ လွၫ့္မၾကၫ့္လာေတာ့ သူ ေဒါသျဖစ္သြားမိၿပီး သူမထိုင္ေနသၫ့္ခံုကို ဆဲြလွၫ့္ပစ္လိုက္သည္။
စိတ္ပ်က္သလိုျဖစ္သြားသၫ့္မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ရႈံ႔တြေနေပမယ့္ သူမ ပါးစပ္ဖ်ားကထြက္လာသၫ့္စကားေတြက ထိုသို႔မဟုတ္။
"ဘာရႈပ္ဦးမလို႔လဲ"
"ေနာက္တစ္ခါစကားေျပာရင္ ငါ့ကိုေက်ာေပးမထားနဲ႔"
"အဲ့ဒါက ရွင့္အတြက္အေရးပါလို႔လား"
"ပါတယ္ မင္းေဒါသျဖစ္ေနတာ၊ မင္းစိတ္တိုလာတာကိုၾကၫ့္ရတာ ငါေက်နပ္တယ္ အဲ့လိုျဖစ္ေနတာကိုပဲ တမင္ျမင္ခ်င္တာ"
"ရွင္ကအရူးပဲ မင္းေစရာ သိပ္ရြံစရာေကာင္းတဲ့သူ"
သူမမ်က္လံုးေတြက စူးစူးရဲရဲရိွကာ သူ႔ကိုရန္သူတစ္ေယာက္လိုၾကၫ့္ေန၍ ရင္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားၿပီး ထိုမ်က္လံုးေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ဖိပိတ္ပစ္လိုက္သည္။
သူမက ထိုလက္ကိုဆဲြဖယ္ပစ္ကာ အထိအကိုင္မခံႏိုင္သလို ပုတ္ထုတ္ပစ္သည္။
"မင္း ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကိုအဲ့လိုအၾကၫ့္မ်ိဳးနဲ႔မၾကၫ့္နဲ႔ မင္းမ်က္လံုးထဲမွာ ငါ့ကိုဘယ္လိုျမင္ေနတာလဲ ငါသိတယ္"
"ေခကေတာ့ ေခ့ကိုစိတ္ညစ္ေအာင္ေတြလုပ္ၿပီး ပီယကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ေနတယ္လို႔ပဲ ျမင္တယ္ ရွင္ရယူခဲ့တာကိုက အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲမလား"
"Awww"
သူမကိုခ်စ္လို႔ရယူခဲ့တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါလ်က္ ဒါဟာျဖစ္ႏိုင္ေခရိွရဲ့လားဟု ေခ နည္းနည္းေလးေတာင္မေတြးမိဘူးလား။
သူမရဲ့စိတ္ထဲမွာ ေက်ာ္ပီယနာက်င္မွာကို အဲ့ေလာက္ထိစိုးရိမ္ေနခဲ့သလား။
ေမးခြန္းေတြဆက္တိုက္ထြက္လာေပမယ့္ အေၾထကမရိွ။
သူ အသံထြက္ရံုသာ ရယ္လိုက္ၿပီး သူမမ်က္ႏွာေပၚက်ေနသၫ့္ ဆံပင္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဆဲြဖယ္ေပးလိုက္သည္။
"အဲ့ဒီထက္ပိုတာေပါ့ မင္းကလွတယ္ေလ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္လိုပဲ ငါ့မိန္းမျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ လင္မယားလုပ္တမ္း ကစားခ်င္လည္း ကစားလို႔လည္းရတယ္ ဒါေပမယ့္မင္းသိလား ငါနဲ႔အိပ္ခဲ့ဖူးတဲ့မိန္းမေတြတိုင္း တစ္ညအျပင္ပိုၿပီးမစဲြလမ္းခဲ့ဘူး"
သူမ မ်က္ဝန္းေတြေအးခနဲျဖစ္သြားၿပီး မုန္းတီးမႈေတြ၊ နာက်ည္းမႈေတြ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာျပန္သည္။
ေဆးသံုးတာကိုပဲသိၿပီး ဒီလိုရႈပ္တတ္တာေတြ သူမ မသိေသးဘူးလား..
"မင္းကိုေတာ့ ငါစဲြေနတယ္ ခေရဝိုင္ ဒါကလည္းမင္းရဲ့ပထမဆံုးမို႔ပါ မပူပါနဲ႔ မစဲြေတာ့တဲ့တစ္ေန့က် မင္းကိုကြာေပးပါ့မယ္ နစ္နာေၾကးေတြ ဘာေတြအေနနဲ႔..."
စကားမဆံုးေသးခင္ သူမ ျဖန္းခနဲရိုက္ပစ္လိုက္၍ သူ႔မ်က္ႏွာလည္ထြက္သြားသည္။
ပါးနာတာကို သူဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ ေခ ရိုက္ပစ္တိုင္း သူ ရင္ထဲနာက်င္ရ၏။
သူ႔ကို သူမကလဲြရင္ ဘယ္သူကမွမရိုက္ခဲ့ဖူး၍ စိတ္တိုေဒါသျဖစ္မိသြားေပမယ့္ သူမကို ေနာက္ထပ္နာက်င္ေအာင္ သူ မလုပ္ရက္။
ပါးေရာ၊ ရင္ဘတ္ထဲပါနာက်င္သြားမိေပမယ့္ သူ ရယ္သံသဲ့သဲ့ျဖင့္ ေခ့မ်က္ႏွာေလးကို ျပန္ၾကၫ့္လိုက္၏။
"ဟုတ္တယ္ ငါကအဲ့လိုလူပဲခေရဝိုင္ ေဆးသံုးတယ္ ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္ အရက္ေသာက္တယ္ မိန္းမရႈပ္တယ္ မင္းကငါ့ဇနီးအျဖစ္ လူသိမခံခ်င္ဘူးမလား ရတယ္.. ငါဆက္ရႈပ္ဖို႔အတြက္ပိုလြယ္တယ္ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုလူမ်ိဳးရဲ့လက္ထဲမွာ မင္းဘဝအခါခါေသဆံုးရမယ္ အဲ့ဒါမင္းမွတ္ထား"
သူမ မ်က္ႏွာေလးတင္းေနေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြဝဲလာသည္က သူ႔ကိုနာက်ည္းလြန္း၍လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယူက်ဳံးမရသၫ့္အတြက္လား။
သူ ေခ့ပါးေလးကိုဖြဖြေလးဆဲြလိမ္ကာ နဖူးေလးကိုငံု႔နမ္းမိေပမယ့္ သူမက ဆတ္ခနဲမ်က္ႏွာလႊဲသြား၍ ေဒါသျဖစ္သြားမိသည္။
မ်က္ႏွာကိုေမာ့ယူၿပီး သူမႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိနမ္းပစ္ေတာ့ ေခသည္ လက္သီးဆုပ္ေလးေတျြဖင့္ သူ႔ကိုထုရိုက္ကာရုန္းဖယ္လာသည္။
သူမဆီကပ်ံ႔လြင့္လာေသာ အေမႊးနံ႔ေလးရလိုက္ေတာ့ သူခ်စ္ရသၫ့္ေကာင္မေလးဆိုေသာအသိျဖင့္ အနမ္းေတြထဲယစ္မူးကာ ျပန္မလႊတ္ခ်င္။
ေခေၾကာက္ေနမည္မွန္းသိေနေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းျမည္ဟည္းလာသၫ့္ ရင္ခုန္သံေတြေနာက္လိုက္ရင္း သူမဆီက အတင္းအၾကပ္ရယူခဲ့သည္။
တကယ္ဆို ဒါေတြကအမွန္ေတြ....
▪▪▪⏳⏳⏳▪▪▪
ဖက္လံုးေလးကိုခြၿပီးအိပ္ေနေသာ ေခ့ကိုငံု႔ၾကၫ့္ရင္း ပါးေလးကို ဖြဖြေလးထိတို႔ၾကၫ့္မိေတာ့ အိစက္ေနေသာပါးေလးေၾကာင့္ အသည္းယားသြားမိသည္။
အိပ္ေနတာေတာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူေနေသာ သူမကို ေဘးကေနထိုင္ၾကၫ့္ေနရင္း သူ ဆဲြရမၫ့္ designေတြကိုလည္း အာရံုမေရာက္ႏိုင္။
ေစာေစာကေတာ့ ငိုယိုၿပီးက်ိန္ဆဲေနကာ သူ႔ကိုထုရိုက္ၿပီး မုန္းတယ္ဆိုသၫ့္စကားကို တြင္တြင္ေျပာေနသၫ့္ေကာင္မေလး..
အခုေတာ့ သူမ မဟုတ္ေတာ့သလို။
Advertisement
- In Serial402 Chapters
Dungeon Item Shop
[I was reborn too weak to be an adventurer, so I opened an item shop by the dungeon instead!] Reborn into a fantastical RPG-system based world, Fresh is offered a second chance at life. Initially glad to have escaped her old life, she quickly realizes that this new one might not be much better. Her new body is too frail to follow any grand dreams of adventure, her new mind is too dulled to allow any meticulous planning and this new, seemingly colorful, kind world is anything but.Needing a way to survive in this horrible place, Fresh bands together with some unusual people and they take on an entirely new challenge; running an item shop just outside of the dungeon! (Updates daily!) (LitRPG) (Slow start) [Winner in the Royal Road Writathon challenge winter 2021!] [Winner in the Royal Road Writathon challenge summer 2021!] [Also available on Amazon!]
8 193 - In Serial46 Chapters
The Final Countdo3n
SURVIVAL. RESISTANCE. AWAKENING.Yet another boring fiction about the end of Humanity? Really?On the contrary, I would request you to come with Noah, as he embarks on a new adventure. A thrilling roller-coaster ride as he unravels mysteries, gathers news companions and experiences tons of battles. The ultimate goal is to awaken the true potential of humankind and prepare for the upcoming catastrophe.Wait.. what? Humanity ends in 2100?You gotta read to know that for sure.
8 189 - In Serial7 Chapters
A Journey Through The Realms
From the bottom, up to the top. This was the philosophy of the Realities, the Great Continent, and Beyond. The System encouraged it.Everybody was mandated to follow it. But nobody could seriously make it all the way from down there to all the way up there... But maybe... One day... the Journey will be made. (New Chapter... sometime, idk when)
8 150 - In Serial275 Chapters
The Undying Emperor
Alt. Title : How To Lie Like A Military Bulletin Endless ambition is pitted against the world and gods both as a self-made hero sets his sights on conquest. If you're a wizard looking to conquer the world, you need someone to lead your armies, to inspire your subjects. They must be cunning in battle, of strong moral grounding, able to inspire loyalty, and most importantly they have to be rather difficult to kill. If you're going to spend decades setting up their heroic narrative to justify their rise to power, the last thing you want is them breaking their neck from falling off a horse. A sword and sorcery tale of world conquest. Born the son of a miner, schooled by a wizard, destined to rule the known world. Cover by -Coral
8 163 - In Serial6 Chapters
Chaeryeong Imagines
Just random imagines of our one and only Lee ChaeryeongFemale Reader
8 54 - In Serial65 Chapters
Typhoon & Tempest
Lily Morgan knew she was different, but that had nothing to do with her supernatural abilities. In a world of abnormal creatures she was an outcast. With no idea what species she is, Lily keeps her head down throughout school; juggling boring and unusual subjects and research in the library for the lost records of the supernatural. Until a rainy day when her creature unleashes - the calm before a brutal war of a storm. Wolves catch her scent. Vampires crave her blood. Witches curl their magic in fear. Fairies tremble on fractured wings.For Lily Morgan, school was the least of her worries.Typhoon is part one - completed at 110,000 - 120,000 wordsTempest is part two - completed at 100,000 - 110,000 wordsTyphoon: Watty Awards 2019 Contender(c) Elizabeth H. Blake
8 148