《camellias for you(completed)》39 කොටස
Advertisement
මං බහින කොට බිම් කලුවර වැටිලා තියෙන්න ඇති ..වෙන මිනිස්සුන්ට වගේ ආවට කවුරුත් ගන්න එන්නේ නෑ කියලා දන්නව වගේම..මං ආවට පිලිගන්න කවුරුත් නෑ කියලා දන්න නිසාම මං පැත්තක නවත්තලා තියන ටැක්සි පොලිමට ගියේ හයර් එකක් යන්න බලාගෙන වෙනකොට.. ඒමිනිස්සුන් ගේ තියන හිත හොද කමට ද මංද ඔලුවත් ඔතාගෙන කකුලත් ඔතාගෙන තඩි බෑග් එකක් උස්සං එන මං ගාවට මිනිස්සු තුන් දෙනෙක් ම ආව .ලිෆ්ට් එකක් ඕනෙද කියලා අහන්න..
මං එක්කෙනෙක් අතට බෑග් එක දුන්නෙ ඇත්තටම උස්සං ම ඉදලා අතේ එක පැත්තක් රීදී ගෙන එනව දැනෙනකොට වෙනකොට මං ඒමනුස්සයාගෙ පස්සෙන්ම කාර් එකට ගියේ නොන්ඩි ගහගෙන..
අද ඇඩ්රස් එක කිව්වම අමුතු විදියට බැලුවෙනෑ .සමහර විට දන්නව ඇති මේ ගජසිංහගේ ලොකු පුතා කියලා.. මෙ මිනිස්සු මහත්ත්යා කියලා දෙකට නැමෙන එකටත් මං ආස නෑ
..
ඒක ගෞරවය නෙවේ බය.. සල්ලි වලටයි බලයටයි තියන බය..මං අතැහැරලා දැම්මා රී ඉන්විස්ටිගේශන් එකත් මොකද.. එව ඔක්කොම හැන්ඩ්ල් කරෙ නවීද් වෙනකොට ඌ අතගහපු කිසිම දෙකට ආයම අතහගන්න මට ආසාවක් නැති උනා..
එදා වගෙ නැතුව යනකොටම ගේට් එක ඇරෙද්දී ඒකිසිම දේක මට අගයක් නැතිඋනා.. මොකද.. එදා මේගෙදරින් ගියෙ ගල් හිතක් තියන යශීර කෙනෙක් උනත් නවීද් ඒ සේරම වෙනස් කරලා තිබ්නා... ඌබට වෛර කරන්න බෑ නවීද්.... මං උබට ආදරේ කලා...
අවසානම වතාවට ෆේස්බුක් එකට ගිහිල්ලා අපේ කතාවට නැවතිමේ තිත තියලා ෆොටෝ එකක් අප්ලෝඩ් කරන්න හිතුනා..
මට ෆේස් බුක් ඇක් එක ඩිඇක්ටිවෙට් කරන්න ඕනෙ නැ ඒත් මං ඇප් එක පිටින් ම අයින් කරලා දැම්මේ එක පුරාම තියෙන්නෙත් නවීද් ගෙයි මගෙයි මාස ගානක ආදර මතක වෙනකොට තව තවත් හිත පාරව ගන්න මට ඕනි නැති උනා...වගෙම ..මං මගෙ හිතටම තෙරුම් කලා.. කියල..
මං ගෙට ගියෙ කිසිම දැනුම් දීමක් නැතුව උන නිසා තාත්තා ශොක් වෙලාම මං දිහ බැලුවේ කොහොමද ආවේ අහන්න වගේ වෙනකොට මං එහෙමම මගෙ කමරේට ගියේ මාලාම්මා ඔලුවේ අත ගහගන්න කොටම්.
සීවරයි දෙයි හාමුදුරුවනෙ ...සුදු මහත්තයා ම්මේ මොකද... මේ..
වැටුනා අම්මෙහ්... දැං හොදයිම්..
මොකද එහෙනම් මේ මූන මැලවෙලා ගිහින්න්..
කොහොම කියන්නද ඔයාට..ඔයාගේ සුදු මහත්තයාට ඔලුවෙ තුවලයක් තියනවද නැද්ද කියලවත් දැනේනෙ නැ කියලා...කොහොම කියන්නද..හිතෙ ගින්දර ඊට වඩා වැඩී කියලා..ඔය හැමදෙම හිතෙ තියාගෙනත්. ...මං ආයම හිනාවුනේ කිසිම අව්ලක් නෑ කියලා පෙන්නන්න..
Advertisement
අනේහ් අම්මේ මට යකෙක් කන්න බඩගිනී..
අනෙ හිටාං ඩිංගිත්තක් මයේ අම්මා මං ගෙන්නම් මං ගේන්නම්...
මට ඕනේ උනෙ මාලම්මව කාමරෙන් යවාගන්න වෙනකොට.. එයා ආයම ගියේ මට කෑම එකක් ගේන්න.. මට ඕනි නෑ කන්න බොන්න මට ඕනෙ තනිවෙන්න මගේ මත ක එක්කම..
මං ගෙදර ඇවිල්ලත් සතියක් ගියේ හිතාගන්න වත් බැරි විදියට වෙනකොට.. කන්නේ බොන්නේ නැතුව.. දුම ඇදලම වැහැරිලා ගිහින් තිබ්බා.. නවීද් එක්ක තරහ ක් නැ එත් ඌට ආදරේ කරපු මාත් එක්ක තියන තරහටම ඌ එපා කියපු දේවල් හැම එකක් ම ආයම කරන්න පටං අරං දැනට සතියක්...
ඔවොව් .. මේව මෙහෙම ලේසියට කරන්න පුලුවං දෙවල් නේවෙනෙ . මෙහෙ රෙජිස්ටේශන් එක විතරක් ගමුම්..
...
අනේ අනනේ නවීද් කොල්ලට තියන හදීස්සිය ..අපෙ චූටි ත් හොද පිම්මක් පැනලාඅ වගේ..
...
ඔව් ඔව් ඉක්මනටම ගමු...ඔයාලත් මෙහෙ එන්න ..චූ ටි ගෙයි නවීද්ගෙ එකයිත් මෙහෙම ගමුම්..ලොකු පුතාගේ එකත් මෙහෙනේ ගත්තේ...
මට ඇහුනා එයාල ප්ලැන් කරනව වෙඩින් එක..ගෙදරට චූටි දුල්ශ වෙද්දී චූටි ගෙයි නවීද් ගෙයි වෙඩින් එක .. මෙහෙම ගමුලු... හරි බං.. උබ මං එක්ක හිටඔඋ විදියටම ඌ එක්ක ඉදපං... මං එක්ක යන්න හිටපු තැං වල...ඌත් එක්ක පලයං ..... කොටින්ම මං එක්ක දැකපු හීනේ ඌ එක්ක හැබැකරගනින්.. සතුටින් ඉදපං ..අදටත් මං මුලු හිතෙන්ම .. ප්රාර්තනා කරන්නේ එක...
උබලා එයි.. වෙඩින් ගනී ..එත් මේ යශීර.. ඔව් බං .හැරෙන්නෑ..උබව දුන්නා මගේ මල්ලිට ආයම මං උබේ ජිවිතේට ඇගිලි ගහන්නෙම නෑ.. උබේ වෙඩින් එක දවසට මං යනව. යන්නම ..උබට විශ් එකක් තියලා ..මගේ මුලු හදවතින්ම .. කොහෙ හිටියත් මැනික පරිස්සමින් ඉදපං..
ලිකර් ඔවලිමිට් වෙලාද මං දා ඕනෙවටත් වඩා හැගිම් බර වෙද්දී අලුත් සිම් එකක් දාපු ෆෝන් එකෙන් ද්හ දාස් පාරකට වඩා . එයාගේ නම්බර් එක ටය්ප් වෙන්නැති.. ඒත් නෑ යශීර හයියයි.. ඌ උගේ අම්මා වගේ...අවසානය කියලා දැනගෙනත් අනාගතය හදපු
...
ආයම සතියක ට පස්සෙ නැගිටිද්දි පහලින් ඇහුනේ හෙනම කාලගෝට්ටියක් වෙනකොට.. මෙ දවස් ටිකේම ගෙදර මොකක් හරි මගුලකට ලෑස්ති වෙනව කියලා තේරුනත් මං ගනන් ගත්තේ නැත්තෙ උදේ පාන්දරම ගෙදරින් යන මං ආයම ගෙදර එන්නෙ රෑ එකොල හ දොලහා වෙලා වෙනකොට ඇවිල්ලත් සිහියක් පතක් නැතුවම කියන ඒව කනකට වත් ගන්නෙ නැතුව ඇදට වැටෙද්දී ගෙදර වෙන දේවල් දැනං ඉදීද...
Advertisement
මාලා.. මෙක අතනට . නලින් ..ඔක ඔහොම නෙවේමෙහෙම..
එයාලා අන දෙනව ..මොකක් උනත් ලොකු වැඩකට ලෑස්ති වෙනව වගේ දැනෙනකොට.. ගනන් ගන්නැතුවම එලියට බැහැලා ආවේ මං යන්න දවස් එකින් එක ලං වෙනව කියලා හිත මටම කියද්දී..
ආහ් බේබි මහත්තයා.. හිතෙන්නෙ නැද්ද මේ ගෙදර වැඩ වලට උදව් කරන්න.....
මං මොනා කරන්නද.. අනික මට ඔයිට වඩාවැඩ තියනව කරන්න..
පේනව පේනව ඇග දැක්කම කොච්චර වැඩ තියනව ද කියලා කරන්න...
ම්ම්ම්ම්ම්
මිසිස් ගජසිංහ මොනාද කියෙව්වත් මං ගානකට ගන්නෙම නැතුව මං අලුතින් ම ගත්ත ට්රේලට නැග්ගේ දැංමට තියන එකම සැනසීම මේකේ ඉගිල්ලෙන එක විතරයි කියලා දන්න නිසා...
සිවරං දෙයි හාමුදුරුවනේනේ .. බලන්න කවුරුවත් නැද්ද මේ ලමයා දිහා බෝලෙ වගෙ හිටපු කොල්ලා දැං ඇට කටු ටික විතරයි..
මං එලියට බහිනකොටම මාලම්ම මොකක්ද මගුලක් ගියාගෙන ආව උනත් මට ආය එයට ආපිටට කියන්න ඉතුරු උනෙ ඔය කියන කිසිම දෙයියෙක් මේ ලෝකෙ නැ කියලා වෙනකොට...ඒ නාකි ගැනිගේ සීලෙ බිදිනෙක පෞ කියලා හිතලම කට වහගෙන ට්රේලෙන් ඉගිල්ලුනේ... කාටවත් හිතාගන්න වෙලාවක් නොදී.. මොකද .ජීවත් උනත් මැරුනා හාසමාන වෙනකොට මං මේක අතට ගත්තම ගියා නෙවෙ ඉගිල්ලුනා වගෙ උනා
වහන් හැම එකටම වෙට්ටු දාන එක පුරුද්දකට තියේද්දී මගෙම වීදියෝ එකක් හදලා .. කියල කෞද එකෙක් වීඩියෝ එකක් හදලා තිබ්නට ..උං දන්නෙ නැතුවැති මට අම්ම නැ කියලා.. මං මැරුනත් හොයන්න එකෙක් නැ කියලා.. මං එද්ද්දි බලං ඉන්න එකෙක් නැ කියලා...
හිතුවට වඩා වැඩේ කලින් ඉවර උන නිසා මං එහෙම ම හොද සිහියෙන් කාලෙකට පස්සේ ගෙදර ආවා වෙනකොට..මං එද්දිම වගේ එලියේ හිටියේ මං මෙච්චර කාලයක් කටින් නොකීවත් මුලු තින් හිතෙන්ම හෙව්ව රූපේ ..අගේ ආදරේන්න්.. ම්හු.. නැ මගේ මල්ලිගෙ ආදරේ...ම්ම්ම් එයාගෙ උකුල උඩ...
ගනන් ගන්නෙම නැතුව මං ගෙනපු ෆයිල් එකත් තුරුල් කරගෙන ම ගෙට ආවෙ එයා වගේම දුල්ශත් විකාර කියව කියව මගේ පිටිපස්සෙ න් එනව කියලා මට දැනෙන කොට
.........................................................................
පරිස්සමින් ඉන්න 😇
ම්ම් ඊලග චැපියෙන් ඉවරවෙයි හොදේ..එක දැං දෙන්නේ නෑ හවහට දෙන්නං...අර ..ඉවසන දනා මොකක්ද එකට මොකක්ද එකලුනේහ්...🥱🥱 ඉවසන්න ලමයි ඉවසන්න..
⛔ඔය ටයිපින්ග් මිස්ටේක් එහෙම තියේ නං සමාව බාජනේට දාල පැත්තකින් තියන්න මං ලියන ඒව මටම කියවන්න බෑ.. වහ කාලක් බීලා බෙල්ලෙ ගලක් බැදගෙන මූදෙ පයින්න හිතෙනව .. ⛔
කියවන ඔයාලට මගෙ හදපිරි මෙව්වා එක 👀
ඉක්මනින් එන්නම්❤️
Advertisement
World Story: Biographies of Extraordinary People
Important note: I’d like to thank Dr. Buller for their advice on dialogue by their critical review. And I’m on a one-month break to post the first revised chapters on Scribble Hub. Please stay tuned! Even in faraway worlds, every folk had a story, and monsters came in numerous shapes and sizes. However, heroes never existed in this otherworld. Even the most idealistic understood this deep within. But as they abandoned their humanity at times, they quickly regained it. It was not that they became human again. They always were. So what happened when the monster devoid of humanity appeared? Well, the “heroes” sought to slay it at all costs either way, lest it would be the end of their stories. A portal/isekai fantasy that I wanted to deconstruct some elements within. Expect a whole ton of references and dialogue because I’ll deliberately write it more like a light novel. The last thing to consider is that Japanese names in my novel will come with kanji/hiragana characters within parentheses. The same goes for any other derived from non-Latin writing systems. It’s because none of the names I write will be accidental or random. They’ll all have meaning. New chapters Monday to Thursday at 11:00 PM (GMT+8), though sometimes I can’t. Credit for the cover art goes to HWPerfidy. She’s a freelance artist on this site, and I’d love anyone who shows her support.
8 184Legionnaires
The life of a legionnaire is brutal. The legion doesn't care who you are and will feed your body to the war machine regardless of your origin. Akihiro Saito has managed to stay alive longer than most could ever dream. Then one day he meets the beautiful, yet complicated Misaki. Will she be the end of him or will she wind up saving him?
8 196The Confused Explorer
Have you ever dreamed? Dreamed of battling giant monsters with unparalleled power, gaining vast riches and living a life filled with greatness? That's what Mike also did, even being 40 years old didn't stop him from doing that, all Mike had ever wanted was to shed this mundane life and live how he had wished since his teens. However, when he opens his eyes to look at a landscape far away from home and eyes locked with a flying monstrosity he had taken back all those dreams. Hello I am a first time author writing this because I was sick of reading books that I never enjoyed and it has always been my wish to do something like this, to act upon my imagination and create something I enjoy. I may not be good at this and there could be a lot of grammar problems, but please bare with me as I stride along the path of an author! Please be warned about my novel. The first chapters are the crystallization of my first ever attempts at writing, I believe the story flow gets better as the chapters progress.
8 93I Have A Dagger
Bored, I browsed my spam folder. I clicked on some interesting spam, summoning me to another world. All I have is this dagger: [Dagger] Broad leaf blade made by a dwarf blacksmith while drinking. Hilt slapped on by an elf high on shrooms. The handle is pleasantly smooth, which makes for a terrible gripping experience. Upgradeable, if you upgrade it. Has a chance of killing something if you stab said something in the right place. Fully editable Google Doc for the whole story.
8 81Journey
We all love Isekai. Intriguing RPG systems, a lifetime fill of badass and in general simple but enjoyable. Unfortunately so many Isekai seem unrealistic and dull... not only storywise but the characters as well. But what would you do if YOU were to isekai? To isekai into a REAL world full of monsters and magic. Follow our protagonist Aria on such a journey
8 107What happened in Vegas - English version
Part I(Completed story Part II - coming soon)Hesitantly, I turn my head and look at the other half of the bed. Spellbound, I stare at the back of a man with black hair. The image of Elvis flits through my mind and I swallow dryly. What on earth has happened? I look at the body beside me and my heart beats a few beats faster than normal. Broad shoulders, his back muscles clearly defined and pale flawless skin. His raven hair shines and the sun casts a soft light on his body. My fingertips begin to tingle. A feeling of re-membrance settles over me. My body remembers this man. But I don't know him.Smut and boyslove. Don't like it. Don't read it.The characters belong to Cassandra Clare. The content of the story is mine. Copying is expressly prohibited. English is not my first language. Errors may have occurred in the translation. For every mistake you find, it colors a ride on the Rainbow Express.
8 133