"សារភាពស្នេហ៍"

Episode 9

រយៈពេលជាង20នាទីហើយដែលនាយកំលោះតាមរកនាងតែទោះជាគេតាមរកយ៉ាងណាក៏មិនបានជួបនាងដែរមិនដឹងថានាងដើរទៅដល់ទីណាគេតាមរកសឹងតែពេញផ្សារទៅហើយ ភ្នែកក្រឡេកទៅគ្រប់កន្លែង ក៏នៅតែមិនឃើញនាងទៀត។ Jungkookក៏តាមរកនាងមកដល់ហាងលក់វត្ថុអនុស្សារវីយ៍មួយកន្លែងនាយក៏ងាកទៅមើលក្នុងហាងក៏ប្រទះជាមួយរាងកាយរបស់នារីម្នាក់ដែលពាក់អាវចាក់ពណ៌ខៀវលាយសហើយនាយក៏ដឹងច្បាស់ថាម្នាក់នោះគឺជាអ្នកណា ភ្លាមនោះបេះដូងរបស់នាយឈប់លោតប្រមាណ2វិនាទីក៏ព្រោះរំភើបចិត្តពេលបានជួបជាមួយអ្នកដែលនាយតាមរក ស្របពេលនោះKuxingក៏ងាកមកហើយឃើញ

Jungkookឈរនៅមុខហាងទើបនាងក្រវីដៃដាក់នាយ រាងក្រាស់រហ័សរត់មករកស្រីតូចលឿនដូចព្យុះនិងហក់មកអោបនាងទាំងនាងមិនទាន់បានត្រៀមខ្លួនទើបទប់លំនឹងខ្លួនមិនជាប់ក៏ថយក្រោយ2 3ជំហាន។ Kuxingមីងមាំងធ្វើអ្វីលែងត្រូវដែលត្រូវរាងក្រាស់អោបនាងយ៉ាងណែននៅខាងក្នុងហាងទាំងដែលមានមនុស្សនៅទីនោះទាំងប៉ុន្មានក៏មើលមកពួកគេទាំងពីរ ចំណែកនាយសង្ហារយើងវិញមិនបានខ្វល់ពីភ្នែករបស់អ្នកដទៃឡើយគេគ្រាន់តែចង់អោបនាងដើម្បីរំងាប់អារម្មណ៍ភ័យព្រួយរបស់គេប៉ុណ្ណោះមុនពេលជួបនាងគេភ័យស្ទើតែឆ្គួតទៅហើយ។ Kuxingទះស្មារបស់នាយតិចៗព្រោះគេអោបនាងសឹងដកដង្ហើមលែងរួច ពេលទទួលដឹងថាមានដៃមកស្មាខ្លួនហើយក៏គ្មានអ្នកណាមកប៉ះក្រៅរាងស្តើងដែរ ទើបនាយកំលោះប្រលែងដៃចេញពីខ្លួនស្រីស្រស់។

«នាងបាត់ទៅណា?ហេតុអីទៅណាមកណាមិនប្រាប់ខ្ញុំមួយម៉ាត់?នាងដឹងទេថាខ្ញុំភ័យប៉ុណ្ណា ខ្ញុំគិតថានាងវង្វេងផ្លូវបាត់ហើយ»Jungkookសួរទៅនាងប្រាវៗមិនទុកឲ្យនាងក្រមុំយើងបានដង្ហើមស្រួលសិនទេ ទៅមុខព្រួយបារម្ភបញ្ជាក់ប្រាប់រាងស្តើងឲ្យដឹងថាគេខ្វល់ខ្វាយនិងយកចិត្តទុកដាក់លើនាងប៉ុណ្ណា

«គឺខ្ញុំចាំលោកទិញនំយូរពេកក៏គិតថាដើរមើលជិតៗទេប៉ុន្តែចេះដើរយូរទៅក៏មកកាន់តែឆ្ងាយហើយខ្ញុំក៏ឃើញហាងមួយនេះទើបចូលមើលបន្តិចទៅ សុំទោសណាខ្ញុំមិនគិតថាលោកបារម្ភពីខ្ញុំថ្នាក់នេះទេ»Kuxingនិយាយទាំងដឹងកំហុសដែលទៅណាមិនប្រាប់នាយ ធ្វើឲ្យគេបារម្ភពីនាង Jungkookក៏រំងាប់អារម្មណ៍ហើយប្តូរមកជានិយាយជាមួយនាងធម្មតាវិញ

«រឿងអីថាខ្ញុំមិនបារម្ភពីនាងព្រោះនាងជា...»និយាយដល់ត្រឹមនេះនាយក៏ឈប់និយាយ គិតក្នុងចិត្តថាខ្លួនមិនគួរនិយាយពាក្យទាំងនេះចេញមកនោះទេ រីឯស្រីក្រមុំមើលទៅនាយ ឆ្ងល់ម៉េចក៏និយាយហើយស្រាប់តែឈប់ នៅក្នុងចិត្តរបស់គេតើនាងជាអ្វី?

«ខ្ញុំជាអី?»

«គ្មានអីទេ»Jungkookគេចមុខចេញពីក្រសែភ្នែកដែលនាងកំពុងសម្លឹងគេ Kuxingក៏លែងសួរអ្វីតទៅទៀតព្រោះដឹងថាទោះនាងជជីកសួរក៏អត់ប្រយោជន៍ដែរ បើគេមិនចង់ប្រាប់ បន្ទាប់មកខួរក្បាលរបស់នាងក៏រំលឹកឲ្យនាងដឹងពីរឿងមួយហើយក៏ញញឹមមុននឹងប្រាប់ទៅកាន់នាយ...

«តាមពិតទៅលោកគ្រាន់តែហៅឈ្មោះខ្ញុំ3ដងខ្ញុំនឹងទៅរកលោក ចាំបាច់តាមរកខ្ញុំនាំហត់ធ្វើអី?»

«ពិតមែនហើយ មកពីខ្ញុំភ័យពេកភ្លេច»

«យ៉ាងណាក៏អរគុណដែលលោកបារម្ភពីខ្ញុំ»Kuxingញញឹម នាយក៏ងក់ក្បាលតែក៏មិនភ្លេចញញឹមតបនាងវិញដូចគ្នា

«អ៊ីចឹងយើងដើរមើលក្នុងហាងនេះបន្តិចទៀតទៅ មានរបស់ស្អាតៗគួរឲ្យទាក់ភ្នែកច្រើនណាស់ណា»Kuxingចាប់ទាញដៃមាឌមាំដែលឈរធ្មឹង

បន្ទាប់ពីនិយាយគ្នាបានដឹងរឿងរួចមកពួកគេទាំងពីរក៏បន្តដើរមើលរបស់របរនៅក្នុងហាងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍នោះ។ នៅក្នុងហាងមានលក់របស់ជាច្រើនមុខ Kuxingដើរមើលទាំងសប្បាយចិត្តព្រោះមានរបស់ស្អាតៗច្រើនណាស់ នាយកំលោះរបស់យើងក៏ចេះតែលួចមើលនាងដោយសម្ងាត់ដូចគ្នា។ រាងស្តើងដើរមើលបានបានបន្តិចក៏ប្រទះភ្នែកជាមួយហ្នឹងបន្តោងសោរមួយគូធ្វើអំពីប្រាក់ មានរូបក្មេងប្រុសពាក់បូរកពណ៌ក្រហមថែមទាំងមានស្លាបទៀតផងនិងស្រីពាក់មកុដក្រហមនិងមានស្លាបដូចគ្នា បើតាមមើលប្រហែលជាព្រះនាងតូចនិងព្រះអង្គម្ចាស់តូចហើយ ដែលមើលទៅស្រស់ស្អាតប្លែកនិទាក់ទាញចិត្តរបស់នាងឲ្យចង់បានវាជាខ្លាំង។ ស្រីល្អលើកបន្តោងមកមើល ពេឃើញKuxingនៅស្ងៀមសម្លឹងទៅអ្វីម្យ៉ាងនៅក្នុងដៃ នាយក៏ដើរមកជិតរួចមើលទៅដៃរបស់នាង តាមពិតគឺបន្តោងសោរ។Jungkookមើលទៅនាងដូចជាពេញចិត្តជាមួយបន្តោងសោរនេះណាស់ព្រោះនាងរវល់ភ្លឹកមើលរបស់ក្នុងដៃរហូតដល់មិនបានចាប់អារម្មណ៍ជាមួយវត្តមានរាងក្រាស់ឡើយ។

«ចង់បានមែនទេ?»Jungkookសួរ ហើយនាងក៏ភ្ញាក់បន្តិចរួចក៏ទម្លាក់ដៃចុះទាំងក្តាប់បន្តោងយ៉ាងណែនមិនចង់ឲ្យអ្នកទល់មុខឃើញហើយក៏ឆ្លើយ...

«អត់ទេ»នាងក្រវីក្បាល ចម្លើយខុសពីចិត្តដែលនាងនិយាយចេញមកនេះគេដឹងច្បាស់ណាស់ បើនាងមិនចង់បានម៉េចក៏ក្តាប់មិនលែងសោះអ៊ីចឹង

«បើនាងចង់បានខ្ញុំទិញឲ្យ»Jungkookញញឹឹម

«មិនបាច់ទេ បន្តោងមួយគូនេះសាកសមសម្រាប់អ្នកដែលជាគូស្នេហ៍ ខ្ញុំគ្មានគូស្នេហ៍ទេ ទិញទៅក៏ប្រើតែម្នាក់ឯងដដែល ទុកឲ្យអ្នកមានគូគេទិញចុះ»Kuxingនិយាយចប់ នាងក៏ដាក់បន្តោងសោរនោះទៅកន្លែងដើមទាំងចិត្តមិនដាច់ ប៉ុន្តែនាងនៅតែទុកវាដដែល។ របស់ខ្លះវាពិតជាស្រស់ស្អាតប៉ុន្តែបើមិនសមនឹងយើងទោះបានមកក៏គ្មានប្រយោជន៍អ្វីដែរ។

«ពួកយើងទៅដើរមើលហាងផ្សេងទៀតទៅ»Kuxingញញឹម និយាយប្រាប់ទៅនាយហើយគេក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រម រាងតូចក៏ដើរទៅមុនព្រោះមិនចង់នៅក្នុងហាងនេះយូរទេខ្លាចថាមិនដាច់ចិត្តជាមួយបន្តោងសោរនោះ។ ខណៈពេលដែលនាងដើរចេញទៅនាយរបស់យើងក៏ងាកទៅមើលបន្តោងនោះបន្តិចដោយមានគំនិតអ្វីម្យ៉ាងនៅក្នុងចិត្តផង។

អ្នកទាំងពីរបន្តដើរមើលនេះមើលនោះក៏ឆ្លៀតទិញអីញ៉ាំខ្លះព្រោះតាំងពីមកមិនទាន់បានញ៉ាំអីនៅឡើយទេសូម្បីតែនំដែលKuxingឲ្យ

Jungkookទិញនោះក៏អត់បានញ៉ាំដែរដោយគេរវល់តាមរកនាងដល់តែនំជ្រុះបាត់ពីពេលណាគេមិនបានដឹងផង។ ពួកគេដើរមកដល់ហាងដែលគេបើកសម្រាប់ជួលសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណីកូរ៉េឬហៅថាHanbokនោះ Jungkookឈប់នៅមុខហាងត្រឹងមិនព្រមដើរទៅមុខទៀតទើបស្រីស្រស់សួរ...

«ឈប់ធ្វើអី?»Jungkookក៏បូញមាត់ទៅកាន់ហាងដែលនៅមុខពួកគេ នាងឃើញហើយក៏ជ្រួញចិញ្ចើមមិនយល់គេចង់មានន័យថាម៉េច

«ហើយយ៉ាងម៉េច?»

«ពួកយើងជួលសម្លៀកបំពាក់នេះពាក់ល្អទេ?»Jungkookញញឹមគែមមាត់និងប្រើក្រសែភ្នែកស្រទន់ដើម្បីលោមនាងក្រមុំឲ្យយល់ព្រមហើយក៏បានផលពិតមែនព្រោះនាងងក់ក្បាលញាប់ស្មេតែម្តង

«ល្អណាស់ខ្ញុំចង់ពាក់ឈុតនេះមកយូរហើយ»បន្ទាប់ពីនិយាយទាំងត្រេកអរក្នុងចិត្តរួចនាងក៏កាន់ដៃគេចូលទៅខាងក្នុងហាងតែម្តង។

អ្នកទាំងពីរក៏ទៅនិយាយមួយម្ចាស់ហាងនឹងសម្រេចចិត្តជួលឈុតHanbokបុរសនិងស្រ្តី បន្ទាប់ពីនោះពួកគេក៏ត្រូវទៅតែងខ្លួនព្រោះមិនមែនគ្រាន់តែមានឈុតឲ្យជួលនោះទេប៉ុន្តែក៏មានជាការតុបតែងខ្លួនជូនអតិថិជនតាមបែបប្រពៃណីកូរ៉េទៀតផង។ ប្រហែលជិតមួយម៉ោងក្រោយពួកគេទាំងពីរក៏បានតែងខ្លួនរួចរាល់ ដោយKuxing ពាក់អាវពណ៌Silverដៃវែង កអាវនិងដៃអាវមានប៉ាក់បូកផ្សំជាមួយសំពតប៉ោងធំវែងពណ៌ទឹកក្រូចស្រាល នៅលើដើមទ្រូងខាងស្តាំមានចង់បូរពណ៌ដិតជាងពណ៌អាវដែលនាងពាក់ នៅចង្កេះមានខ្សែបន្តោងគុជពណ៌ក្រហម សក់របស់នាងត្រូវបានគេបួងទៅក្រោយនិងមានស្នៀតសក់មេអំបៅពណ៌ស្វាយនិងមានផ្កាមួយចំនួនដែលប្រតុបនៅជិតមេអំបៅនោះហើយបន្ថែមជាមួយនឹងបន្តោកខ្សែពណ៌មាសជារំយោលមានអង្កាំពណ៌ដូចនឹងមេអំបៅទម្លាក់ចុះមកក្រោមបីខ្សែ។ ចំណែកឯអ្នកកំលោះយើងវិញពាក់អាវវែងប៉ុន្តែនៅលើជើងខោបន្តិចពណ៌ដូចនិងពណ៌បូរអាវរបស់នាងក្រមុំដៃខ្លីតែមានអាវពណ៌សដៃវែងពីខាងក្នុង នៅចង្កេះមានចងជាមួយខ្យែរដែលធ្វើជារបៀបរំយោល បន្ថែមជាមួយខោជើងវែងមានពណ៌ដូចគ្នានឹងអាវរបស់គេ ។ Jungkookមើលទៅរាងតូចដល់ភ្លឹក ឃើញនាយឈរស្ងាត់បាត់មាត់ឈឹងនាងល្អក៏ដើរទៅជិតមុននឹងហៅឈ្មោះរបស់នាយ...

«Jungkook»មិនទទួលបានការឆ្លើយតបទើបនាងសម្រេចចិត្តអង្រួនស្មារបស់គេទើបភ្ញាក់ស្មារតីឡើងវិញ ទាំងងីងឺ

«លោកកើតអីមេចបានខ្ញុំហៅមិនឆ្លើយ?»

«អត់មានអីទេ»

«ខ្ញុំថាពួកយើងទៅដើរលេងបន្តទៀតទៅ»Kuxingងក់ក្បាល បន្ទាប់មកក៏នាយលាដៃរាងស្តើងឃើញបែបនេះក៏ញញឹមហើយលដៃទៅកាន់ដៃរបស់អ្នកកំលោះ ពួកគេទាំងពីរក៏ចាកចេញពីហាងនោះ។

«លោកនាំខ្ញុំទៅណា?»Kuxingសួរទៅអ្នកដែលដឹកដៃនាង គេងាកមកញញឹមដាក់រាងតូចបន្តិចទើបឆ្លើយ...

«ទៅកន្លែងពិសេស»ឮដូចនេះស្រីស្រស់ក៏ជ្រួញចិញ្ចើម ទៅកន្លែងពិសេសអ៊ីចឹងឬ? នាងលួចអរនៅក្នុងចិត្តទោះមិនដឹងថាគេនាំនាងទៅណាក៏ដោយប៉ុន្តែបើជាកន្លែងពិសេសទៅហើយនោះក៏នៅតែសប្បាយចិត្តដដែល

ពួកគេដើរមកដល់ចំណតឡានហើយនាយក៏ចុចកូនសោរដើម្បីUnlockទ្វាររួចក៏បើកទ្វារឡាននិងអោនក្បាលចូលទៅក្នុងឡានរបស់ខ្លួនដូចកំពុងរកអ្វីម្យ៉ាង រាងស្តើងមើលទៅគេទាំងឆ្ងល់តែក៏មិនបានសួរអ្វីដែរ រហូតដល់គេយកបានរបស់ដែលត្រូវការហើយក៏បិទទ្វារឡានវិញ ពេលគេបែរមករកនាងអ្វីដែលនាងឃើញគឺជាកាមេរ៉ាពណ៌ខ្មៅ ដែលគេរកមិញនេះគឺជាកាមេរ៉ានេះហើយ។

«នៅកន្លែងដែលខ្ញុំនាំនាងទៅគឺមានទេសភាពដែលគួរឲ្យចង់ថតច្រើនណាស់ចឹងហើយទើបខ្ញុំមកយកកាមេរ៉ានេះដើម្បីទៅថតរូប»Jungkookបកស្រាយហូរហែទៅស្រីល្អព្រោះឃើញនាងឈរជ្រួញចិញ្ចើមដោយមិននិយាយអ្វីសោះនោះ រាងតូចច្រលឹងរបស់យើងក៏ងក់ក្បាល

«តោះឆាប់ទៅ»និយាយចប់នាយក៏ចាប់កាន់ដៃរបស់នាងសារជាថ្មីហើយ

«ហេតុអីក៏ដើរមេចមិនជិះឡាន?»

«កន្លែងដែលខ្ញុំនាំនាងទៅនោះគឺនៅជិតនេះទេមិនបាច់ជិះឡាននាំតែបំពុលបរិស្ថានឡើយ»

___

កន្លែងដែលអ្នកទាំងពីរកំពុងឈរពេលនេះគឺនៅមុខរាជវាំងរបស់ប្រទេសកូរ៉េ។ មានមនុស្សម្នាដើរឆ្វាត់ឆ្វែងអ្នកខ្លះស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ធម្មតាតែក៏មានអ្នកខ្លះទៀតស្លៀកពាក់ដូចអ្នកទាំងពីរអ៊ីចឹងដែរ គឺHanbok។ Kuxingមើលទៅកាន់រាជវាំងនិងទីធ្លាដ៏ធំទូលាយគួរឲ្យចង់ទស្សនា នាងញញឹមឡើងមកហើយក៏ងាកទៅនិយាយជាមួយអ្នកដែលឈរទន្ទឹមខ្លួន។

«ទីនេះមែនទេជាកន្លែងពិសេសដែលលោកនិយាយ?»

«មែនហើយពេញចិត្តទេ?»Jungkookសួរទៅនាងវិញខណៈពេលដែលនាងងក់ក្បាលទាំងញញឹមយ៉ាងសប្បាយចិត្ត មិនឲ្យនាងសប្បាយចិត្តបានយ៉ាងម៉េចបើនាងបានមកលេងកន្លែងដែលនាងចង់មកតាំងពីយូរហើយនោះ ជារឿងធម្មតាទេពេលដែលយើងទៅលេងនៅប្រទេសណាមួយ គឺតែងតែមានកន្លែងមួយដែលធ្វើឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍ហើយចង់ទៅលេងបំផុត ហើយពេលនេះនាងក៏បានមកកន្លែងដែលនាងចង់មក ក៏ជាហេតុដែលធ្វើឲ្យនាងទប់ស្នាមញញឹមមិនបាន នាយសង្ហារវិញឃើញនាងសប្បាយចិត្តថ្នាក់នេះគេក៏អត់មិនរំភើបចិត្តមិនបាន មិនស្មានថានាងចូលចិត្តកន្លែងដែលគេនាំមកសោះ

«ពួកយើងទៅមើលនៅខាងក្នុងទៅ»Kuxingងាកទៅរកអ្នកកំលោះ នាយងក់ក្បាលហើយពួកគេក៏បណ្តើរគ្នាយ៉ាងត្រសងដើរមើលជុំវិញវាំងដោយនាងក្រមុំរបស់យើងចេះតែនាំគេដើរឥតឈប់ឈរ មិនដើរលេងគឺមិនដើរសោះតែពេលបានដើរនាងដើរមិនឈប់ឡើយ

«ពួកយើងសម្រាកបន្តិចបានទេ ខ្ញុំហត់ហើយ»Jungkookសួរទៅអ្នកម្ខាងទៀត ពេលនាយកំពុងដកដង្ហើមញាប់ស្មេរ រាងតូចពេលឃើញសភាពគេហើយងក់ក្បាលហើយអ្នកទាំងពីរក៏ដើរទៅអង្គុយនៅលើបង់ជិតនោះ

«លោកហត់ណាស់មែនទេ?»គ្រាន់តែដាក់ខ្លួនអង្គុយភ្លាមKuxingសួរទៅនាយភ្លេត គេក៏តប...

«ហត់ណាស់ នាងដើរមិនគិតឈប់សម្រាកសោះ»Jungkookនិយាយបណ្តើរបក់ដៃក្បែរមុខបណ្តើរព្រោះគេត្រូវការខ្យល់ត្រជាក់មកជួយកាត់បន្ថយភាពហត់

នឿយរបស់ខ្លួន

«មកពីវាំងនេះស្រស់ស្អាតហើយមានកន្លែងឲ្យមើលច្រើនទៀតទើបខ្ញុំខ្លាចថាពួកយើងដើរមើលមិនសព្វមុនពេលមេឃងងឹត»ស្តាប់សម្តីនាងនិយាយហើយJungkookហួសចិត្តជាខ្លាំងនិងមិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីក្រវីក្បាល ចំណែកKuxingក៏សើចញឹមៗរួចជួយបក់ខ្យល់ឲ្យអ្នកកំលោះរបស់យើង

បន្ទាប់ពីអង្គុយបានមួយសន្ទុះហើយនោះ ស្រីល្អក៏អូសដៃរបស់នាយរួចបន្តការដើរលេងរបស់ពួកគេទៀត។ Kuxingគិតតែពីដើរមើលវាំងទោះជា

Jungkookសុំនាងថតរូបយ៉ាងណាក៏នាងមិនព្រម គេខំស្ពាយកាមេរ៉ាមកគិតថានឹងថតរូបរបស់នាងទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ ក្រែងថាពេលណាមួយនាងទៅបាត់គេមិនអាចឃើញមុខនាងទៀតតែបានត្រឹមថតរូបរាជវាំងនិងទេសភាពនៅទីនោះប៉ុណ្ណោះ។ ពេលល្ងាចធ្លាក់ថ្ងៃអ្នកទាំងពីរក៏បានត្រឡប់ទៅហាងជួលសម្លៀកបំពាក់នោះវិញនឹងបានផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនមកជាខោអាវធម្មតា។

«ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ?»Kuxingសួរទៅនាយពេលដែលពួកគេកំពុងឈរនៅមុខហាងសម្រាប់ជួលHanbokនៅឡើយ

«6:12នាទី»Jungkookសម្លឹងទៅនាឡិការួចក៏ប្រាប់ទៅនាង

«អ៊ីចឹងតើបានជាពោះខ្ញុំកូ ពួកយើងទៅរកអីញ៉ាំទៅល្អទេ?»

«ហ៊ឹុម»

___

«ចង់ញ៉ាំអីកុម្ម៉ងទៅទុកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកpay»Jungkookនិយាយទាំងញញឹុឹមទៅកាន់នារីដែលអង្គុយទល់មុខខ្លួន កាលបើបានឮដូចនេះមិនចាំយូរស្រីស្រស់ក៏បានហៅអ្នករត់តុនឹងបានកុម្ម៉ង់អាហារជាច្រើនមុខ។ ប្រមាណជា15នាទីក្រោយអាណាជាច្រើនមុខត្រូវបានលើកមកដាក់នៅតុដែលអ្នកទាំងពីរអង្គុយ មាឌមាំមើលទៅអាណាទាំងនោះទាំងភ្នែកបើកយ៉ាងធំ មានចម្ងល់នៅក្នុងចិត្តថានាងកុម៉្មង់យកមកញ៉ាំមែនទេហេតុអីម្ហូបច្រើនយ៉ាងនេះនាងមានក្រពះដាក់អស់ដែរឬ?

«នៅមើលអីទៀតឆាប់ញ៉ាំទៅប្រយ័ត្នតែត្រជាក់អស់លែងឆ្ងាញ់ហើយ»Kuxingប្រាប់ទៅនាយខណៈពេលដែលគេអង្គុយសម្លក់សម្លឹងម្ហូបដែលនៅចំពោះមុខ គេងើបមុខឡើងប្រទះជាមួយស្នាមញញឹមស្ញេញរបស់ស្រីស្រស់គេក៏បង្ខំចិត្តញញឹមដាក់នាងដូចគ្នា មិនរងចាំយូរនាងក្រមុំក៏រហ័សចាត់ការអាហារដ៏ឆ្ងុយឈ្ងប់ដែលភាយក្លិនចូលច្រមុះរបស់នាង។ ឈ្លាតពេលដែលKuxingកំពុងអោនញ៉ាំអាហារយ៉ាងឆ្ងាញ់នោះJungkookក៏លើកកាមេរ៉ាដែលពាក់ជាប់នឹងកនៅឡើយលួចថតនាងមួយប៉ុស្ត៍យ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់បន្ទាប់ពីថតបានហើយនាយធ្វើខ្លួនដូចជាគ្មានរឿងអីកើតឡើងទាំងអស់និងញ៉ាំអាហារដែលKuxingបានកុម្ម៉ង់ទាំងសប្បាយចិត្ត

ក្រោយពេលញ៉ាំអាហាររួចអ្នកទាំងពីរក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីបានចំណាយពេលកន្លះថ្ងៃដើរលេង។ មកដល់CondoវិញJungkookក៏បានយកឡានទៅទុកនៅកន្លែងចតឡាននិងឡើងទៅបន្ទប់ជាមួយរាងស្តើងហើយនាយក៏សុំជូននាងឲ្យដល់មុខបន្ទប់។ ពេលឡើងមកដល់បន្ទប់រួចនោះKuxingក៏បែរខ្នងទៅនិយាយជាមួយនាយ...

«អរគុណណាស់Jungkookសម្រាប់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមិនដែលសប្បាយដូចថ្ងៃនេះទេ»Kuxingនិយាយចេញពីចិត្តរបស់នាងដែលធ្វើឲ្យនាងដឹងតាមរយៈស្នាមញញឹមដ៏ស្អាតដែលនាងញញឹុមមកកាន់គេ

«មិនអីទេ ឃើញនាងរីករាយខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្ត»

«អ៊ីចឹងខ្ញុំចូលបន្ទប់ហើយណា ស្អែកជួបគ្នានៅសាលា»និយាយរួចនាងក៏បែរខ្លួនទៅចាក់សោរទ្វារបម្រុងនឹងចូលទៅខាងក្នុងទៅហើយតែត្រូវឈប់វិញដោយសម្តីរបស់នាយ

«ឈប់សិន ខ្ញុំមានរឿងចង់និយាយជាមួយនាង»

«រឿងអី?»នាងមើលមុខគេតែឃើញគេស្ងាត់មិននិយាយអ្វីសោះទើបសម្រេចចិត្តហៅគេទៅនិយាយនៅខាងក្នុង

«ចូលមកខាងក្នុងមក»នាងក៏ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ដោយមានរាងក្រាស់តាមពីក្រោយពេលគេចូលមកខាងក្នុងហើយនោះនាងក៏ទាញទ្វារបន្ទប់បិទវិញ ហើយក៏ដើរទៅអង្គុយនៅលើសាឡុងពណ៌ខៀវចាស់នោះទៅ

«លោកមានរឿងអីមែនទេ?»Kuxingមើលទៅមុខរបស់Jungkook គេហាក់ដូចជាស្ទាក់ស្ទើក្នុងការនិយាយ

«អឺ គឺ...»

«មានរឿងអីនិយាយមក»

«មុននឹងខ្ញុំនិយាយខ្ញុំសុំនាងរឿងមួយបានទេ?»

«បាន»

«បើខ្ញុំនិយាយហើយនាងមិនគិតដូចជាខ្ញុំនោះ សូមនាងកុំផ្តាច់ទំនាក់ទំនងមិត្តភាពរវាងយើងបានទេ?»Jungkookនិយាយបែបនេះព្រោះមិនចង់បាត់បងមិត្តដូចជានាងព្រោះតាំងពីដើមមកគេមិនដែលមានមិត្តល្អដូចជានាងទេ Kuxingជ្រួញចិញ្ចើមមិនយល់ថាគេចង់និយាយពីអីប៉ុន្តែនាងនៅតែយល់ព្រម

«បាន»Jungkookងក់ក្បាលពេលទទួលបានចម្លើយហើយក៏ងើបឈរឡើងបែរមុខចេញពីនាងដើម្បីបន្ធូរអារម្មណ៍មិនអ៊ីចឹងទេគេច្បាស់ជានិយាយមិនចេញឡើយ រាងតូចមើលខ្នងគេពីក្រោយទាំងឆ្ងល់ថារឿងដែលគេចង់និយាយជាមួយនាងនោះជារឿងអ្វីទើបបានជាធ្វើឲ្យគេមានការមិនស្រួលចិត្តដល់ថ្នាក់នេះទោះគេមិនប្រាប់តែនាងក៏អាចដឹងថាក្នុងចិត្តគេគឺកំពុងតែច្របូលបល់មិនមែនតែគេទេនាងក៏ដូចគ្នាដែរនៅពេលនេះ មានចម្ងល់ជាច្រើនដែលនាងចង់សួរតែសម្រេចចិត្តលាក់វាទុកវិញល្អជាងចាំពេលគេបានធូរស្រាល់ចិត្តហើយឲ្យគេនិយាយដោយខ្លួនឯងចុះ Jungkookព្រួសខ្យល់យ៉ាងវែងចេញមកគេសម្រួលចិត្តបានហើយក៏ងាកមករករាងស្តើងដែលអង្គុយនៅលើសាឡុងសម្លឹងមុខរបស់គេ

«រឿងដែលខ្ញុំចង់និយាយនោះគឺ... ហ៊ើយ»

«ខ្ញុំស្រឡាញ់នាង ខ្ញុំដឹងថាវាលឿនពេកក្នុងការនិយាយពាក្យនេះ ក៏ប៉ុន្តែរយៈពេលដែលខ្ញុំនៅក្បែរនាងកន្លងមកធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងមិនមែនមានតែម្នាក់ឯងដូចមុនទៀតទេ កាលពីមុនទោះខ្ញុំមានបងប្រុសមានគ្រួសារប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែមានអារម្មណ៍ថាបេះដូងរបស់ខ្ញុំមានចន្លោះ តែចាប់តាំងពីពេលដែលនាងចូលមកក្នុងជីវិតខ្ញុំៗបានរកឃើញចំណែកដែលបាត់ រកឃើញចំណែកដែលធ្វើឲ្យបេះដូងរបស់ខ្ញុំពេញលេញ នាងគឺជាចំណែកនៃបេះដូងរបស់ខ្ញុំ»ក្រោយពីបានស្តាប់សម្តីរបស់នាយរួចហើយនោះKuxingមិនបាននិយាយអ្វីឡើយក្រៅពីអង្គុយធ្មឹងមួយកន្លែងសម្លឹងមើលទៅអ្នកកំលោះមិនដាក់ភ្នែក នាងមិនចង់ជឿឡើយថានឹងបានឮពាក្យពេចន៍នេះចេញពីមាត់របស់នាយ ទឹកមុខភ្ញាក់ផ្អើលបង្ហាញមកយ៉ាងច្បាស់អ្វីដែលគេនិយាយធ្វើឲ្យនាងគាំងនៅនឹងកន្លែង រកពាក្យអ្វីមកឆ្លើយតបមិនត្រូវក្រៅពីអង្គុយស្ងៀម

«ចុះនាងមានអារម្មណ៍បែបណាចំពោះខ្ញុំ?»Jungkookខំប្រឹងប្រមូលភាពក្លាហានអស់ពីខ្លួនសួរសំណួរមួយនេះចេញមក គេមិនខ្លាចនាងឆ្លើយបដិសេធឡើយតែគេខ្លាចថាគេមិនមានឱកាសសួរនាង ត្បិតនៅសល់បំណងប្រាថ្នាមួយទៀតប៉ុណ្ណោះ មិនយូរមិនមិនឆាប់នាងប្រាកដជាចាកចេញពីគេ ពេលវេលាមិនរងចាំមនុស្សឡើយដូច្នេះមិនខ្វល់ថាខ្លួននឹងត្រូវឈឺចាប់ដោយសារចម្លើយចេញពីមាត់នាងក៏ដោយក៏គេត្រូវតែដឹងឲ្យបានដែរ

ស្ងាត់

មិនមានសម្លេងឆ្លើយតបពីអ្នកម្ខាងទៀត ត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងគេក៏អាចដឹងដែរថានាងគិតយ៉ាងណាចំពោះគេ ក៏ល្អដែរ ដែលនាងជ្រើសយកភាពស្ងៀមស្ងាត់ធ្វើជាចម្លើយព្រោះគេក៏មិនចង់ឮពាក្យបដិសេធចេញពីមាត់នាងដូចគ្នា។នាយងក់ក្បាលតិចៗព្យាយាមទទួលយកការពិតទោះជាទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់គេឈឺដូចជាគេយកកាំបិតមកចាក់ក៏ដោយ។

«ខ្ញុំយល់ហើយ មិនចាំបាច់ធ្វើជាគូស្នេហ៍សុំបានត្រឹមធ្វើជាមិត្តរបស់នាងខ្ញុំគិតថាខ្លួនឯងសំណាងណាស់ទៅហើយព្រោះតាំងពីកើតមកខ្ញុំមិនដែលមានមិត្តយល់ចិត្តដូចជានាងទេ»Jungkookញញឹុមទាំងបង្ខំ ក្នុងទ្រូងរបស់គេពឺតផ្សាជាខ្លាំងប៉ុន្តែក៏នៅព្យាយាមញញឹមដើម្បីឲ្យនាងគិតថាគេមិនបានកើតអីទោះជានាងមិនយល់ព្រមស្រឡាញ់គេក៏ដោយ

«ខ្ញុំលាទៅវិញហើយ»និយាយចប់Jungkookក៏ដើរចេញទៅ ស្រីល្អតាមសម្លឹងផែនខ្នងរបស់នាយដោយមិនអាចងាកក្រសែភ្នែកចេញបានឡើយ ក្នុងចិត្តនាងច្របូកច្របល់ដូចជាគ្រាប់ឡុកឡាក់ដែលក្រឡុកឥតឈប់ឈរ បេះដូងរបស់នាងវាលោតស្ទើចេញមកខាងក្រៅទៅហើយ តើឲ្យនាងធ្វើបែបណាទៅ?ពេលនេះគេជិតចាកចេញពីបន្ទប់មួយនេះហើយ តើគួរឆ្លើយយល់ព្រមឬយ៉ាងណា?អ្នកណាក៏

បានដែរជួយឆ្លើយប្រាប់នាងផង!!

«ឈប់សិន!»Kuxingស្រែកឃាត់ទៅអ្នកដែលរៀបនឹងបើកទ្វារបន្ទប់ គេងាកមករកនាងមុននឹងសួរ

«មានរឿងអ្វីទៀតមែនទេ?»

«ខ្ញុំនៅមិនទាន់បានឆ្លើយនៅឡើយទេ»

«មិនអីទេ ខ្ញុំបានដឹងរួចហើយ»

«លោកមិនចង់ស្តាប់ចេញពីមាត់ខ្ញុំទេឬ?លោកមិនចង់ដឹងទេអ្ហេស៎ថាខ្ញុំគិតបែបណាចំពោះលោក?»Kuxingនិយាយបណ្តើរដើរមករករាងក្រាស់បណ្តើររហូតចូលមកកាន់តែកៀកជាមួយនាយ គម្លាតពួកគេឆ្ងាយពីគ្នាតែមួយជំហានប៉ុណ្ណោះ

«អ៊ីចឹងនាងគិតបែបណាចំពោះខ្ញុំ?»

«ខ្ញុំ- ខ្ញុំស្រឡាញ់លោក»ពាក្យដែលនាយចង់ឮពេលនេះស្រីល្អនិយាយចេញមកហើយ

«នេះនាងស្រឡាញ់ខ្ញុំដែរមែនទេ?ខ្ញុំមិនចង់ជឿទេថានាងអាចមកស្រឡាញ់មនុស្សធម្មតាដូចជាខ្ញុំ»Jungkookនិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើលបូលរួមនឹងត្រេកអរគេចង់តែហក់លោតឲ្យពេញហ្នឹងទេបើកុំទាស់ថាគេធំឡើងពេញកំលោះស្តូកហើយនោះ

«ពិតមែនហើយខ្ញុំស្រឡាញ់លោកហើយក៏មិនធ្លាប់ស្រឡាញ់អ្នកណាពីមុនដែរលោកគឺជាស្នេហ៍ដំបូងរបស់ខ្ញុំ»ឮដូចនេះនាយក៏ទាញស្រីស្រស់មកអោបជាប់ទ្រូងនាងក៏លើកដៃអោបគេវិញ កាលបើបានអោបអ្នកដែលខ្លួនស្រឡាញ់គឺកក់ក្តៅបែបនេះឯង

«ពួកយើងមកធ្វើជាសង្សារគ្នាណា?»Jungkookសុំរាងតូចពេលដែលនាងប្រលែងដៃពីការអោបរបស់ខ្លួន

«យល់ព្រម»គ្រាន់តែនាងនិយាយចប់ភ្លាមJungkookចាប់ទាញមុខរបស់នាងមកកៀកមុខខ្លួនរួចទម្លាក់បបូរមាត់ទៅប៉ះនឹងមាត់ក្រពុំតូច ស្រីស្រស់បែកភ្នែកធំៗភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចតែប៉ុន្មានវិនាទីក្រោយនាងក៏ទទួលយកការថើបមួយនេះដោយពេញចិត្តនិងតបស្នងគេដោយការថើបតបទៅគេវិញ។ ស្នាមថើមដំបូងរបស់អ្នកទាំងពីរជាស្នាមថើបដែលពោរពេញដោយក្តីស្រឡាញ់និងភាពផ្អែមល្ហែមដែលមានឲ្យគ្នា។ ប៉ុន្មាននាទីក្រោយនាយកំលោះក៏ប្រលែងបបូរមាតតូចរបស់នាងឲ្យមានសេរីភាព រួចក៏លូកដៃចូលទៅក្នុងហោប៉ៅខោដកអ្វីម្យ៉ាងយកចេញមក

«ចាត់ទុកថានេះជាវត្ថុបញ្ចាំចិត្តដែលឲ្យនាងចុះ»Jungkookបង្ហាញបន្តោងសោរដែលរាងស្តើងមើលកាលពីល្ងាចមិញ ស្រីតូចក៏ញោចមាត់ញញឹមឡើងមិនគិតថាគេនឹងទិញបន្តោងសោរនោះយកមកសោះ នាយក៏ចាប់ដៃរបស់នាងមកហើយដាក់បន្តោងរូបព្រះតូចនោះទៅលើបាតដៃរាងស្តើង ចំណែករបស់ខ្លួនគឺរូបព្រះអង្គម្ចាស់តូច។ Kuxingញញឹុមបិទមាត់មិនជិតសម្លឹងគេស្របពេលនោះគេក៏មើលមកនាងវិញ ក្រសែភ្នែកទាំងក៏ប្រសព្វគ្នា ធ្វើឲ្យមុខរបស់រាងស្តើងប្រែទៅជាក្រហម

«វត្ថុបញ្ចាំចិត្តរបស់លោកខ្ញុំទទួលយកហើយលោកទៅវិញចុះ»

«ទៅវិញឥឡូវនេះឬ?»Jungkookសួរនាងទាំងចិត្តមិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយពីនាងឡើយ

«ត្រូវហើយ»

«ខ្ញុំមិនចង់ទៅទេ ខ្ញុំអាចគេងនៅទីនេះបានទេ?»

«ឆ្គួតទេអ្ហេស៎!?»Kuxingស្រែកឡើងទាំងភ្ញាក់ផ្អើលពេលគេចង់គេនៅបន្ទប់របស់នាង គេក៏សើច

«ខ្ញុំនិយាយលេងទេ ខ្ញុំទៅមែនទែនហើយ ចាំជួបគ្នានៅសាលា»Kuxingក៏ងក់ក្បាលហើយគេក៏បើកទ្វារចេញទៅ នាងតូចមិនទាន់ចូលទៅខាងក្នុងទេរងចាំគេដើរចេញទៅបានបន្តិចនាងក៏ស្រែក...

«Jungkook! Goodnight»នាងចេញមកឈរនៅមាត់ទ្វារនិងញញឹុមពេលនិយាយរួច នាយសង្ហាក៏ងាកមកញញឹមដាក់នាងវិញហើយក៏តប...

«Goodnight»

To be continue...