《The Day We Meet is The Day I Leave (Mini Series)》The Day We Meet is The Day I Leave
Advertisement
"ដើរលេង"
Episode 8
នាពេលព្រឹកព្រះសូរិយារះឡើងមកបំភ្លឺលោកាដាស់អស់មនុស្ស សត្វដែលកំពុងសោយសុខដំណេក។ ទ្រនិចនាឡិកានៅក្នុងបន្ទប់មួយចង្អុលទៅលេខ8និងលេខ12បញ្ជាក់វេលាថាម៉ោង8:00ព្រឹក សម្លេងអ្វីមួយក៏បានបន្លឺឡើងជាចង្វាក់ ដៃសក្បុសលូករាវទៅលើតុ ក៏ទៅប៉ះនឹងនាឡិកាដែលកំពុងរោទ៍ឥតឈប់ឈរ នាងក៏ចុចបិទ។ បាត់អស់សម្លេងនៅសល់តែកាយល្អិតដែលមិនទាន់អស់ងងុយ ខំប្រឹងទាញខ្លួនឲ្យក្រោកឡើងទាំងមិនទាន់បើកភ្នែក។ បន្ទាប់ពីបានអង្គុយស្រួលបួលហើយត្របកភ្នែកនាងចាប់ផ្តើមកម្រើកបើកមកបន្តិចម្តងៗរហូតដល់ពន្លឺថ្ងៃដែលខំប្រឹងជ្រៀតខ្លួនតាមវាំងននសក្បុសនោះជះចូលមកពេញភ្នែករបស់នាង រាងស្តើងលើកដៃយីភ្នែករួចក៏ពត់ពែនប្រាណ នាងយោងខ្លួនឡើងដើរទៅបើវាំងននឲ្យពន្លឺបានចូលមក។ Kuxingបែរនាំខ្លួនដើរទៅរកបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតកាយ។
8:30AM
រាងកាយល្អិតដែលប្រាកដខ្លួននៅក្នុងផ្ទះបាយដើម្បីរកអ្វីមកញ៉ាំ។ ស្រីស្រស់ដើរទៅបើទូរទឹកកកយកស៊ុតទាពីរគ្រាប់និងសាច់ជ្រូកបីជាន់ដែលត្រូវបានហាន់ជាបន្ទះវែងនិងស្តើងមកពីរផងដែរ ដៃស្តើងលូកយកខ្ទះដែលដាក់ភ្ជួរនៅជាប់ជញ្ជាំងមកដាក់នៅលើចង្ក្រាន បន្ទាប់មកបើកភ្លើងចាក់ខ្លាញ់ចូលហើយក៏ដាក់សាច់ជ្រូកចូលទៅក្នុងខ្ទះ ក្រោយពីឆ្អិននាងក៏គោះពងទាទាំងពីរគ្រាប់ចូលទៅក្នុងខ្ទះពេលឆ្អិននាងក៏ដួសដាកទៅក្នុងចាន។ ស្រីល្អយកចានអាហារនិងទឹកដោះគោស្រស់ដែលទើបចាក់ចូលកែវរួចទៅដាក់លើតុអាហារ នាងដាក់ខ្លួនអង្គុយស្រួលបួលហើយក៏ចាប់ផ្តើមញ៉ាំ។
ក្រោយពីញ៉ាំអាហារពេលព្រឹករួចនាងក្រមុំរបស់យើងក៏ទៅអង្គុយនៅសាឡុងមើលទូរទស្សន៍។ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអាទិត្យនាងមិនចាំបាច់ទៅរៀននោះទេ សប្បាយចិត្តរកអ្វីប្រៀបមិនបានចាប់តាំងពីពេលដែលនាងដឹងថាខ្លួនមានភារកិច្ចជាប់ខ្លួនមករឿងអ្វីក៏ធ្លាប់ជួប ធ្លាប់ធ្វើមករួចដែរ ពេលខ្លះស្ទើរតែមិនបានសម្រាក កាលបើបាននៅផ្ទះមួយថ្ងៃសម្រាប់នាងប្រៀបបាននឹងវិសមកាលប្រចាំឆ្នាំ គឺជាពេលវេលាដែលល្អបំផុតដែលមិនអាចបរិយាយបាន។
1:10PM
រាងកាយស្តើងកំពុងគេងនៅលើសាឡុងដោយមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់។ ម្រាមដៃដូចបន្លាក្រូចកម្រើកតិចៗបន្ទាប់មកភ្នែកទាំងគូរក៏បើកឡើង មាឌល្អិតលើកដៃយីភ្នែកនិងស្ងាបដូចជាមិនទាន់អស់ងងុយ ភ្លាមសម្លេងកណ្តឹងក៏បន្លឺឡើងមក ស្រីស្រស់ក៏ងើបដើរទៅបើកទ្វារ បង្ហាញរូបរាងរបស់អ្នកកំលោះរូបសង្ហារម្នាក់ឈរញញឹមយ៉ាងស្រស់មកកាន់នាង។ Jungkookសម្លឹងមើលនាងតាំងពីក្បាលដល់ចុងជើងឃើញថាសភាពរបស់នាងគឺទើបងើបពីគេងច្បាស់ណាស់។
«នាងទើបតែភ្ញាក់ទេឬ?»
«មិនមែនទេខ្ញុំភ្ញាក់យូរហើយប៉ុន្តែខ្ញុំគេងទៅវិញប្រហែលជា2 3ម៉ោងមុននេះ»Kuxingរហ័សបកស្រាយកុំឲ្យគេយល់ច្រឡំថានាងជាមនុស្សដែលគេងទ្រមក់ នាងមិនមែនជាអ្នកដែលគេងទ្រមក់ទេគ្រាន់តែនាងចូលចិត្តគេង
«ខ្ញុំប្រហែលជារំខានការគេងរបស់នាងហើយ សុំទោស»Jungkookអោនបន្តិចនិងសុំទោសនាងដែលគេមករំខានការគេងរបស់នាងដោយមិនបានដឹងជាមុន ឃើញគេធ្វើបែបនេះនាងក៏រហ័សប្រកែក...
«អត់ទេខ្ញុំភ្ញាក់មុនលោកចុចកណ្តឹងបន្តិច»
«លោកមានការអីមែនទេ?»
«គឺ ខ្ញុំចង់បបួលទៅដើរលេង នាងចង់ទៅដែរទេ?»Jungkookនិយាយចូលសាច់ការតែម្តងដោយមិនចង់ចំណាយពេលច្រើនព្រោះជាគោលបំណងដែលគេខំតែងខ្លួនស្អាតបាត ហើយឡើងមករកនាងដល់បន្ទប់
«ដើរលេង?ខ្ញុំ...»Kuxingហាក់ស្ទាក់ស្ទើរ នាងចង់ចំណាយពេលទំនេររបស់នាងសម្រាកនៅផ្ទះច្រើនជាជាងចេញទៅខាងក្រៅ
«ទៅៗណា ខ្ញុំចង់សងគុណនាងខ្លះនាងជួយខ្ញុំច្រើនណាស់ខ្ញុំមិនទាន់បានធ្វើអ្វីដើម្បីនាងនោះទេ ចាត់ទុកថាខ្ញុំទៅចុះ»
Jungkookព្រិចភ្នែកម៉ក់ៗបូករួមជាមួយទឹកមុខអង្វរកររបស់គេមិនអាចឲ្យនាងនិយាយពាក្យថា "ទេ" ចេញមកបានឡើយ
«បានប៉ុន្តែលោកចូលក្នុងសិនមក»Kuxingនាំនាយទៅអង្គុយលើសាឡុង
«ចាំខ្ញុំមួយភ្លេតខ្ញុំទៅតែងខ្លួនបន្តិចសិន»Jungkookងក់ក្បាលទាំងមានស្នាមញញឹមនៅជាប់មាត់ ក្រោយពីទទួលបានការយល់ព្រមហើយមាឌតូចក៏ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ដោយមិនភ្លេចបិទទ្វារ
Kuxingឈរនៅមុខទូរខោអាវដែលមានខោអាវជាច្រើននៅខាងក្នុងមិនដឹងថាគួររើសមួយណាមកពាក់ ដៃម្ខាងអូសទៅលើខោអាវចុះឡើង នាងផ្អៀង
ផ្អងមើលមួយសន្ទុះក៏ឃើញសម្លៀកបំពាក់ដែលត្រូវចិត្ត ស្រីស្រស់ចាប់យកសម្លៀកបំពាក់ដែលពេញចិត្តបោះទៅលើពូកបន្ទាប់មកបង្វែរខ្លួនទៅរកបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួន។ ក្រោយពីមុជទឹកជម្រះ
កាយរួចរាងស្តើងចេញមកដោយមានចងពុំនឹងកន្សែងស ស្រីតូចដាក់បង្គុយលើកៅអីទល់មុខតុសម្អាងមុននឹងចាប់ផ្តើមតុបតែងខ្លួន។
ងាកមកអ្នកដែលអង្គុយរងចាំនៅក្រៅវិញ Jungkookផ្ទៀងមើលនាឡិកាតម្លៃពាន់ដុល្លាមានដាំពេជ្រនៅជុំវិញផងមើលទៅស្អាតនិងថ្លៃថ្នូរ។ រយៈពេល2ម៉ោងហើយដែលនាងល្អចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ស្ងាត់គ្មានសូរសម្លេងសូម្បីបន្តិចឬនាងគេងលក់នៅបាត់ហើយទេដឹង។ នាយចង់ទៅគោះទ្វារបន្ទប់បន្តិចអត់បន្តិច បើនាងគេងមែននាំតែរំខានដល់នាង។ ភ្លាមនោះទ្វារបន្ទប់គេងរបស់នាងក៏បើក នាយរហ័សងាកទៅក៏ប្រទះកាយស្តើងដែលស្ថិតក្នុងឈុតអាវចាក់ខៀវលាយសនិងខោខូវប៊ូយនិងមានកាបូបស្ពាយសផងពិតជាស៊ីគ្នាជាមួយឈុតអាវយឺតសជាមួយអាវក្រៅពណ៌ដូចអាវរបស់រាងស្តើងបូករូមជាមួយខោជើងវែងពណ៌ខ្មៅរបស់គេខ្លាំងណាស់។ អ្នកកំលោះក្រោកឈរពេលនាងដើរមកជិត។
«ខ្ញុំស្លៀកឈុតនេះមិនស្អាតទេមែនទេបានជាលោកមើលមិនឈប់បែបនេះ»
«ស្អាតៗណាស់»Jungkookមើលទៅនាងទាំងញញឹមមិនដាច់ពីមាត់ ធ្លាប់តែឃើញនាងស្លៀកឈុតសិស្សសាលាដល់មកស្លៀកពាក់បែបនេះកាន់ប្លែកភ្នែក
«បើអ៊ីចឹងទៅបានឬនៅ?»
«បានសូមអញ្ជើញ»
___
«លោកក៏មានឡានដែរហេតុអីមិនបើកទៅរៀន?»Kuxingសួរទៅនាយសង្ហារពេលដែលនាងកំពុងនៅក្នុងឡានម៉ាកMcLaren 720sដែលជាឡានរបស់អ្នកកំលោះ
«មកពីខ្ញុំខ្ជិល»Jungkookអង្គុយនៅកន្លែងបើក និយាយហីៗត្បិតជាការពិត និងកាច់សោរឡានបម្រុងនឹងបើកចេញទៅ
«ចុះថ្ងៃនេះម៉េចក៏បើកឡានមក?»
«ថ្ងៃនេះខ្ញុំនាំអ្នកនាងKuxingទៅដើរលេងមួយទាំងមូលម៉េចនឹងអាចជិះឡានតាក់ស៊ីបាន»ស្របសម្តីរបស់នាយJungkookក៏ងាកទៅរកអ្នកដែលអង្គុយនៅខាងឆ្វេងដៃ
«ខ្ញុំពិសេសដល់ម្លឹងអ្ហេស៎?»Kuxingសួរទាំងមិនហ៊ានសម្លឹងមុខគេចំ ចំណែករាងក្រាស់វិញឆ្លើយដោយគ្មានការស្ទាក់ស្ទើរសូម្បីបន្តិច
«ពិសេសណាស់»Kuxingងាកមើលអ្នកដែលកំពុងសម្លឹងនាងនិងញញឹម ភ្នែកទាំងគូរបើកធំៗមិនគិតគេនិយាយបែបនេះមកកាន់នាងឡើយ រាងតូចងាកមុខទៅកញ្ចក់ឡានពេលប្រឈមជាមួយក្រសែភ្នែក
Jungkook នាងមិនអាចសម្លឹងកែវភ្នែកមួយគូរបស់គេបានយូរទេ បើមិនអ៊ីចឹងបេះដូងរបស់ប្រាកដជាលោតសឹងចេញមកខាងក្រៅមិន
ខាន
«ក្រែងថានាំខ្ញុំទៅដើរលេងនោះអីឆាប់ទៅៗ»Kuxingនិយាយ តែភ្នែកនិងមុខរបស់នាងសម្លឹងទៅក្រៅបង្អួចជាប់ នាងមិនចង់ឲ្យគេឃើញមុខដ៏ក្រហមដូចជាម្ទេសទុំរបស់នាងនោះទេ ឡានពណ៌ក្រហមនោះក៏បរចេញទៅតាមការបញ្ជាររបស់មាឌមាំ
___
នៅតាមផ្លូវដ៏វែងអន្លាយ ដែលមានឡានបរកាត់ខ្វាត់ខ្វែង។ នៅក្នុងឡានរបស់Jungkookមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំពុំមាននរណានិយាយស្តីអ្វីនោះឡើយបន្ទាប់ពីនាយបើកឡានចាកចេញពីCondo។ Kuxingអង្គុយបែរមុខទៅរកកញ្ចក់និងយកម្រាមដៃគោះលើកញ្ចក់តិចៗមុននឹងសួរទៅកាន់រាងក្រាស់...
«លោកនាំខ្ញុំទៅដើរលេងនៅឯណា?»Kuxingមើលនាយឡេងឡង់ គេប្រាប់ថានាំមកដើរលេងតែឃើញជិះឡានយូរគួរសមដែរហើយនៅមិនទាន់ដល់ទៀត គេមិនមែនចង់នាំនាងជិះឡានដើរលេងជុំវិញទីក្រុងSeoulទេឬ?
«ទៅដល់នឹងដឹងហើយ»Jungkookឆ្លើយតមតែភ្នែកមិនបានដកចេញពីផ្លូវឡើយ មាឌល្អិតព្រូសដង្ហើមចេញពីពោះប្រលែងភាពធុញថប់ដែលមាននៅក្នុងខ្លួន អ្នកណាមិនធុញអង្គុយជិះឡានទាំងមិនដឹងថាគេនាំនាងទៅណាហើយថែមទាំងមិននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់ទៀត
ប្រហែលជា15នាទីក្រោយមកពួកគេក៏មកដល់ផ្សារមួយកន្លែងនៅក្នុងទីក្រុង។ Jungkookឈប់ឡាននៅកន្លែងដែលមានគំនូសសម្រាប់ឡានចត នាយចុះពីលើឡានចំណែកKuxingក៏ចុះមកដូចគ្នា។ អ្នកកំលោះមកឈរក្បែរនាងក្រមុំហើយក៏និយាយ...
«មកដល់ហើយ»Jungkookញញឹមពព្រាយសម្លឹងមើលទៅកន្លែងដែលគេនាំនាងមក ស្រីស្រស់មើលគេទាំងមីងមាំងហើយមិននិយាយអ្វីនោះឡើយរហូតដល់អ្នកកំលោះដាច់ចិត្តសួរ...
«ហេតុអីនាងធ្វើមុខបែបនេះ?មិនចូលចិត្តមែនទេ?»
Jungkookទម្លាក់ទឹកមុខសប្បាយអរ នាយគិតថានាងនឹងចូលចិត្តពេលគេនាំមកកន្លែងនេះតែឃើញទឹកមុខរបស់នាងរួចគេអាចដឹងចម្លើយហើយ
«អ្នកណាថាមិនចូលចិត្ត?ម៉ោះឆាប់ឡើងខ្ញុំចង់មកលេងទីនេះយូរហើយ»Kuxingញញឹមសឹងរហែកមាត់ដល់គុម្ពត្រចៀក នាងចាប់អូសដៃអ្នកប្រុសJeonទាំងគេមិនបានត្រៀមខ្លួន អ្នកទាំងឆ្លងផ្លូវរួចក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុង
Insa-dongជាផ្សារមួយកន្លែងនៅក្នុងទីក្រុSeoul ផ្សារនេះមានហាងទំនិញជាច្រើន ខ្លះជាហាង ខ្លះទៀតជាតូបតូចៗ។ ទីនេះមានលក់គ្រប់មុខទំនិញ មានទាំងអាហារ របស់របរប្រើប្រាស់ វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ និងសំភារៈជាច្រើនមុខទៀត។ មិនត្រឹមតែលក់របស់ច្រើនទេសូម្បីមនុស្សមកដើរទិញទំនិញក៏ច្រើនដូចគ្នា។ Kuxingអូសដៃរាងក្រាស់ដើរកាត់ហ្វូងមនុស្ស ម្តងទៅនេះម្តងទៅនោះ មើលទៅនាងពិតជាសប្បាយចិត្តនិងរីករាយណាស់ តែមិនសប្បាយចិត្តទើបចម្លែកព្រោះកញ្ញាKuxing
កម្រមានពេលបានដើរលេងមើលនេះ មើលនោះណាស់ ពេលទំនេរភាគច្រើនគឺនាងសម្ងំនៅក្នុងផ្ទះមិនចេញទៅណាឡើយ។
«Jungkookតុក្កតាមួយនេះគួរឲ្យស្រឡាញ់ដែរទេ?»Kuxingលើកកូនតុក្កតាឆ្មាពណ៌ខ្មៅលាយសមួយឡើងមកបង្ហាញអ្នកដែលឈរក្បែរខ្លួន នាងញញឹមយ៉ាងស្រស់ហើយក្រវីតុក្កតាចុះឡើង ពេលបែបនេះនាងគួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់ Jungkook
ញញឹមមុននឹងនិយាយ...
«គួរឲ្យស្រឡាញ់ប៉ុន្តែនៅចាញ់នាងទេ»Jungkook
ញញឹមខិលមកកាន់នាងល្អ ពិតមែនហើយតុក្កតាដែលនៅក្នុងដៃនាងទោះជាគួរឲ្យស្រឡាញ់យ៉ាងក៏ដោយតែសម្រាប់គេនាងគួរឲ្យស្រឡាញ់ជាង រាងតូចសម្លក់គេបន្តិចក៏ដាក់តុក្កតាចុះវិញ
«យើងទៅមើលអីផ្សេងទៀតទៅ»Kuxingប្រាប់ទៅនាយហើយក៏ដើរទៅមុនបាត់ទុកឲ្យគេនៅឈរម្នាក់ឯង នាយក្រវីក្បាលហើយក៏ដើរទៅតាមពីក្រោយនាង។ រាងស្តើងដើរបានបន្តិចក៏ឈប់ធ្វើឲ្យ
Jungkookឆ្ងល់ទើបសួរ...
«នាងកើតអីឬ?»
«នំនោះទំនងណាស់ ខ្ញុំចង់ញ៉ាំ»Kuxingចង្អុលទៅតូបដែលគេដាក់លក់នំ នាយក៏មើលតាមដៃរបស់នាង គេញញឹុុមដោយហួសចិត្តបន្តិចស្មានថានាងកើតអី ដើរៗក៏ឈប់តាមពិតគឺចង់ញ៉ាំនំសោះ
«បានចាំត្រង់នេះហើយ ចាំខ្ញុំទៅទិញមកឲ្យ»Jungkookនិយាយចប់ក៏ទៅទិញនំដែលស្រីល្អចង់ញ៉ាំ ប៉ុន្តែត្រូវចំណាយពេលរងចាំបន្តិចព្រោះមានអ្នកទិញច្រើនគួរសម
ប្រហែលជា15នាទីក្រោយរាងក្រាស់ក៏ទទួលបាននំដែលកុម្ម៉ង់ នាយដើរមកកន្លែងដើមបម្រុងយកនំឲ្យនាងប៉ុន្តែមិនឃើញនាងឈរនៅកន្លែងដើមឡើយ នាយងាកមើលឆ្វេងស្តាំក្រែងល៎ឃើញនាងនៅក្បែរនេះ តែមិនឃើញសូម្បីស្រមោលរបស់នាង។ បេះដូងរបស់គេប្រែជាលោតញាប់ដូចម៉ាស៊ីនខ្លាចថានាងដើរទៅណាហើយវង្វេង ណាមួយនាងមិនធ្លាប់មកទីនេះទេបើនាងវង្វេងបាត់ឲ្យគេគិតយ៉ាងម៉េច។ Jungkookព្យាយាមស្វែងរកនាងគ្រប់ទីកន្លែង មិនតែប៉ុណ្ណោះនាយនៅសួរអ្នកនៅម្តុំនោះក្រែងមានអ្នកណាបានឃើញនាងប៉ុន្តែចម្លើយដែលទទួលបានគឺ ពួកគេមិនបានឃើញនាងទេ ក្នុងទ្រូងរបស់នាយពិតជាភ័យណាស់មិនដឹងថាពេលនេះនាងនៅទីណាទេ គេធ្វើអ្វីលែងត្រូវហើយ។ បន្ទាប់សាកសួរគេជាច្រើនអ្នកមកJungkookក៏បន្តការដើររកនាងល្អិត គេដើររកនាងស្ទើរតែពេញផ្សារហើយនៅរកមិនទាន់ឃើញទៀត។ តើនាងបាត់ទៅណា?ឬនាងត្រឡប់ទៅកន្លែងដើមវិញបាត់ហើយ?ប៉ុន្តែគេមិនទាន់បាននិយាយអារម្មណ៍ពិតរបស់គេប្រាប់នាងទេ នាងមិនត្រូវការបំណងប្រាថ្នាចុងក្រោយទៀតទេឬ?
«មិនអាចទេ»Jungkookពោលទាំងក្រវីក្បាលបណ្តេញគ្រប់រឿងរ៉ាវដែលគេបានគិត គ្រប់រឿងដែលបានហូរចូលមកក្នុងខួរក្បាលរបស់គេ រឿងទាំងនេះធ្វើឲ្យនាយខ្លាចណាស់ហើយក៏រត់រកនាងបន្តទៀត សង្ឃឹមថាគ្រប់យ៉ាងមិនដូចអ្វីដែលគេផងចុះ
To be continue...
Advertisement
- In Serial105 Chapters
Mr. CEO Sweet Lover: Little Bundle Of Joy
When I tell you that I love you, I don't say it out of habit. I say it to remind you that you're the best thing that has ever happened to me
8 1348 - In Serial96 Chapters
Terms and Conditions
The planet Earth –galactic name Driew—has always been an ordinary and peaceful planet with a small population of ape-beings ruling it. Conflicts do break out from time to time, but that is to be expected since most living planets die by either solar flares or some form of self-destruction. But, unfortunately for the Earth, a Mustela named Exflibberaguil was approaching this planet, and something destructive seemed to always follow him—though he would say it was just his destructively-hot looks. Marine Nick Lucifay is a female inhabitant of Earth, always too ready to run. When presented with an opportunity of adventure, her ape-brain figures that adventure is probably worth the consequence of death. And so, setting off to the nearest McDonalds, Marine Nick finds herself in the midst of an intergalactic struggle that involves a great quantity of bubbles. Chased by the most unlikely of enemies, Exflibberaguil must give up his secrets to save a world—and Marine—from running to their deaths.
8 75 - In Serial34 Chapters
Arena of Justice
Zoe is a teenage girl convicted of a murder she didn't commit, but that doesn't matter in the Arena of Justice. You either win your fights, or you die. ***** Seventeen-year-old Zoe never expected to find herself on the wrong side of the law, but when she's convicted of a murder she didn't commit, she's sentenced to the Arena of Justice - the home of gladiator matches where murderers fight murderers, and every fight ends with a death. Zoe's plan for surviving is simple: ignore the other inmates and fly under the radar until it's time to fight, but that's easier said than done. As hard as she tries to hate those she must kill, Zoe soon befriends the other inmates and falls in love - a deadly proposition when a moment's hesitation can prove fatal. It's up to Zoe to save her life, no matter how hard the system is trying to kill her.[[word count: 50,000-60,000 words]]
8 136 - In Serial30 Chapters
Poetic Thoughts
A compilation of some poems which people can relate to.My first attempt. Be kind in criticizing.Updates.. Whenever i feel like it....All rights reserved.Best rank : #2 in Poetry#2 in Poems
8 89 - In Serial30 Chapters
Just for the Summer (TodoBakuDeku)
•Rankings•#1 in todobakudeku#1 in tododeku #1 in myheroacademia ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Izuku Midoriya get's stuck in the UA dorms over summer break. His mother was going on a long term trip with her best friend of many years, Mitsuki Bakugou. That also meant, he'd be stuck with Kacchan all summer. To add fuel to the fire, Todoroki was also staying behind, having no desire to return home to his father.Tokoyami is there to, but the three boys hardly notice him. He notices them though. Them, and all there strange behavior towards each other. Imagine his confusion when the summer break ends and so does the boys' 'friendliness' towards each other. Was it Just for the Summer?
8 155 - In Serial190 Chapters
Reincarnation: I Married My Ex's Brother (6)
"Marry me. Once we're married, I will be loyal to you for life-as long as you keep me alive."Qiao Jiusheng was pushed into the water by her older twin sister, had her identity stolen, losing her old love and life. With no other choice, she seeks out Fang Yusheng, the blind man rumored to have no interest in women. With blank and empty eyes, he says, "Sure."In her past life, she was betrayed by her sister and trapped in the basement. Her tongue was cut off as she watched her sister take her place, winning overall her loved ones, marrying her lover of six years, and starting a family with him. Now that she's back to a time before it all went wrong, Qiao Jiusheng escapes from the river and goes to her boyfriend's older half-brother. She puts on a mask and marries him, to fight their common enemy. The wheels of fate begin to spin, and the severed threads of destiny are once again entwined... Before their wedding, he tells her, "Don't peek at me so openly just because I'm blind and can't see you." On the night of their wedding, he tells her," You don't have to dress like a bear. I don't care for women." Half a year after their wedding, just because she gives another man another look, Fang Yusheng covers her laptop, phone, bedside drawers, desk, and wallet with nothing but his selfies.This book is a Chinese novel written by Imperial Songs and he deserves all the credits for it. Link for the original novel will be provided at the end of the book.
8 286

