"Leave my room now before I couldn't control myself... Magshoshower lang ako." He said without breaking our eye contact.

He glanced at my lips before giving me a kiss on my forehead. His topless back reveals as he made his stand and went inside the bathroom.

Para akong nabunutan ng tinik nang mawala na siya sa paningin ko. Malalim ang pinakawalan kong buntong hininga nang maalala ko ang nangyari kanina. He did kissed me and I responded. I can't believe myself that I've done it. I don't regret it but I couldn't think of how will I face him after this. Its killing me now.

I deeply inhaled before I stand. I noticed his messy bed kaya naman inayos ko muna iyon at tuluyan na akong lumabas ng kwarto niya.

"Kamusta Lynn? Gising na ba si Sahia?" Nakangiting salubong sa akin ni tita Abi pagbaba ko sa hagdan.

Mukhang kanina pa siya nag-aabang.

"Opo. Kagigising lang po kaya ngayon lang po ako nakababa." Napakamot ulo na lamang ako.

Totoo namang kagigising lang ni Ricci. May nangyari lang saglit at nakakahiya kung pati iyon ay sasabihin ko pa.

"Ganon ba. Nasaan na siya? Bakit hindi kayo sabay bumaba? Kamusta pala natuwa ba siya?" Sunod-sunod na tanong ni tita habang iminumuwestra ang daan patungo sa kusina.

"Magshoshower muna daw po siya. Nagulat siya pero natuwa naman po na nandito ako. Tinanggihan ko po kasi siya kahapon. Nagyayayang lumabas. Sabi ko busy kunwari." I smiled on how my plans work.

"Kaya pala bad mood kagabi iyon. Ikaw pala ang salarin huh? Haha!" Ahia laughs as he sat on the chair. "Good morning and welcome here again by the way." He smiled at me.

Hindi ko namalayang narito na pala kami sa dining room. The Rivero family were all here except Ricci who's still in upstairs.

"Oo nga Lynn. Nagyaya kasi itong mga kapatid niya na mag-games pero tumanggi. Matutulog na lang daw siya. And that's unusual!" Tita Abi chuckles. "Halika maupo ka na. Magbreakfast na tayo. Pababa na rin 'yun si Sahia." She added as we both sat on the right side of the table.

"Mommy, palit tayo para tabi kami ni ate Lynn. Hihi!" Riley giggles as he smiled at me.

Medyo natawa ako doon. Ang cute niya kasi, sobra.

"Hello ate Lynn!" Riley greeted me as he sat beside me.

"Hello din Ry!" I said then pinch his cheeks lightly.

"Alam mo bang matagal ng nangungulit iyang si Riley kay Sahia na papuntahin ka dito. Namimiss ka na daw." Saad ni tito Paolo.

"Nabanggit nga po ni Ricci. Busy lang po talaga sa school kaya ngayon lang po ulit ako nakapunta." Sagot ko naman habang pinaglalaruan ni Riley 'yung kamay ko.

Sunod-sunod na pag-apir ang ginagawa niya sa kanang kamay ko. How cute.

"Woaw! Gwapo natin brad ah!" Bati ni Rasheed sa kabababa lang na si Ricci.

"Dati na." Ricci smirks as his eyes landed on mine and sat beside me as I look away from his stares.

So Riley's on my right while Ricci's on my left side.

"Ang lakas ng hangin bro! Haha!" Ahia laughs out loud same as others.

Natawa na rin ako. Ang cute talaga nilang pamilya. Nakakagaan ng loob 'yung closeness nila.

"Teka Sahia. Couple shirts?" Gelo asked as he pointed our clothes.

I glanced at Ricci's clothes. He's wearing the white polo shirt that he bought last year. Remember the day I planned to buy some new shirts with him. He bought me a green tank top with a design of heart emoji with an arrow on it and it had a pair polo shirt designed with an archer, emoji style also.

That green tank top is what I'm wearing now and Ricci wears that polo shirt too.

I awkwardly smile while Ricci stayed cool. He just chuckled at it.

"Customized ba yan? Ang cute." Tita Abi asked.

"Last year pa to mom. We bought in a mall at hindi pa kami noon." Ricci smiled at her mom.

"Really? How sweet!" Tita Abi gave us a wide smile.

They dropped that topic and talks about endorsements and their business. Hindi na ako nakisali dahil wala naman akong alam doon. Hindi rin naman ako na-out of place since Riley talks too much with me while we're eating and I'm enjoying it.

"By the way boys, how's our breakfast now? Do you enjoy it? How about the soup?" Tita Abi changed the topic in a sudden.

"Well of course I did. It was tasty and delicious." Masiglang naging sagot ni Prince sabay taas ng mangkok na ubos na ang soup.

"Hmm... You should cook it again mom." Ricci said between his nods.

"Then always invite your girlfriend here. She cooks our breakfast today." Tita Abi smiled at me.

I awkwardly smiled back, feeling uncomfortable with the stares around me.

"Really? Nice one Sahia, wife material huh!" Prince smirked at Ricci.

"Haha! Oo nga Cci. Nice! Nice!" Rasheed smiled at me.

Ramdam kong nakatingin sa akin si Ricci mula sa gilid ng mga mata ko. Kaya kahit gusto kong makita ang reaksyon niya ay pinilit kong huwag siyang sulyapan. Pero pilit ko na ring sinasanay ang sarili ko sa mga titig niya. I should get used to it.

Natapos ang umagahan na iyon na puno ng ngiti sa mga labi nila at gayon din naman ako. I feel like I'm belong to their family, na wala sa estado ng buhay para tanggapin nila ako. Welcome na welcome ako sa pamilya nila and I'm really glad about it. Napakasaya ko.

Kinain na rin kanina yung cake na binake ko. Ricci ate a lot. He was surprised that I bake. He liked it and even his family. But most of all, Riley, Ashton and Allen had eaten almost half of the cake.

Ricci and I don't have plans what to do and where we are going today. Kaya naman nagyaya si tito Paolo na mamasyal na lang and take note kasama ako.

Narito kami ngayon sa isang mall. At dahil may kasama kaming mga bata at lahat sila ay mga sporty, sa time zone agad kami tumambay. Nagugulat na lang ako kapag bigla akong hihilahin ni Riley, Allen at Ashton sa kung saan. Sali daw ako sa game nila. Sila Ricci, Prince, Rasheed at Gelo naman ay nagpapaligsahan sa paramihan na mashushoot na basketball. Kasama rin nila si tito Paolo.

Si tita Abi naman ay nag-eenjoy kakavideo sa amin. Nakakatuwa kasi ang mga bata. They really enjoying this day. And so I am too. Matagal-tagal na rin mula noong huli akong nakapasyal para mag-enjoy. Iyong feeling na walang iniisip. Just having fun.

Nang mapagod na ang lahat sa kalalaro sa time zone ay nagyaya na si tita na maglunch. Napili nilang kumain sa isang Fil-Korean restaurant. Halong lutong pinoy at korean ang nasa menu. Tito Paolo took a group picture of us before we eat.

"Ate Lynn picture tayo!" Kalabit sa akin ni Ry.

Kagaya kaninang umaga, katabi ko sa kanan ko si Riley at nasa kaliwa ko naman si Ricci. Nagpicture kami ni Riley gamit ang cellphone na hawak niya. Hindi ko alam kung kanino iyon. Maybe kay tita Abi. Sumama rin si Ashton at Allen sa picture dahil magkakatabi ang mga bata.

Kumuha rin ako ng litrato ko with the kids gamit ang cellphone ko.

"Picture din tayo." Bahagya akong nagulat nang bumulong si Ricci sa akin.

Nalimutan ko na ang presensya niya dahil sa mga bata. I glanced at him. Pailing-iling siya na tila nadidismaya sa akin. That made him cute though.

"Sorry naman. Ang cute kasi ng mga kapatid mo eh." I chuckled.

"Mas cute pa sa akin?" Salubong ang kilay niya at pilit na hindi ngumiti.

"Oo. Mas cute pa sila... Pero... Gwapo ka naman okay lang yan." I laugh a bit.

He's smiling crazily habang may kung anong pinipindot sa cellphone. Napagtanto ko kung ano iyon nang akbayan niya ako at itapat ang camera ng cellphone niya sa amin.

"Smile." His head touching mine, smiling at the camera like I do.

Huli na nang marealize kong ipopost niya iyon at naiclick niya na yung '(+) your story' sa IG, instagram camera pala ang ginamit niya.

"Bakit mo---"

"Open your instagram and you'll see." He cut me off.

Binuksan ko naman ang instagram ko nang may pagtataka. Bumungad agad sa akin ang litrato na kuha ni tito Paolo, he posted it on IG. Medyo malayo man kami ni Ricci sa kuha doon sa litrato ay kapansin-pansin ang nakaakbay niyang kamay sa akin.

I glance at Ricci. He seems to be serious yet so calm. He clicked my phone. Comments on tito Paolo's post appeared on my phone's screen. Sa dami ng nagcomment ay kapansin-pansin ang mga tanong na kung girlfriend daw ba ni Ricci yung inakbayan niya. Marami din ang nakakilala sa akin bilang si mystery girl at kung ano-ano pang mga comments.

"I just made a clarification with it so I posted our photo. Para matapos na rin." He tried to smile na tila tinitimbang ang magiging reaksyon ko.

"Sorry Lynn. I didn't noticed na nakaakbay si Ricci sayo kaya ganon yung mga comments." Tito Paolo speaks.

Ngayon ko lang napansin na nakatuon na pala sa amin ni Ricci ang kanilang mga atensyon liban sa tatlong bata na busy sa paglalaro sa cellphone.

Okay. Alam na nila. Ricci just posted a photo of us and by now, siguradong usap-usapan na naman iyon. I tried to process it but I can't. I'm feeling nervous but I still tried to relax myself.

"Lynn okay ka lang?" Tita Abi asked.

I nod and smile sincerely.

"Okay lang po. Ang hirap din po kasi na may tinatago kaya mabuti na rin siguro iyon." Tama lang siguro na malaman na nila.

Para hindi na rin ako nahihirapang magsinungaling sa mga kakilala ko na wala kaming relasyon ni Ricci na salungat sa katotohonan. Naunahan lang ako ng takot noon bilang isa sa tagahanga ni Ricci na masasaktan once na malaman ko, namin, na may girlfriend na si Ricci.

Pero ngayon, I should think of myself, of ourselves. Mas magiging masaya kami kung hindi kami naglilihim. Kung hindi namin itinatago yung relasyon namin. Mas maigi ng malaman ng mga tagahanga ni Ricci.

That day ended so happy. After we had lunch we watched a movie. I enjoyed every minute that I'm with Ricci and his family.

Dumaan ang ilang araw na ako ang usap-usapan sa mga account ng fans ni Ricci. Marami man ang nakaintindi sa paglihim namin sa relasyong mayroon kami ngunit may iilan pa rin na hindi ako gusto para kay Ricci. Mas bagay daw si Michelle Cobb kay Ricci. Ang iba naman ay sinasabing si Deanna Wong ang bet nila para kay Ricci at marami pa silang binabanggit about kung sino ang bagay sa boyfriend ko.

I can't blame them if they hate me because I'm once like them. Pero hindi ko na lang iyon pinansin. Ayoko na pati iyon ay problemahin ko pa. Sa dami ng gawain sa school ay mas nagpokus na lamang ako doon.

I already met Ricci's closest friends twice. We actually hang out the last time we we're all together. Ang dating 'the manny team' na nakikita ko lang sa mga pictures ay nakakasama ko na sa personal. Ngunit ang hindi ko nagustuhan ay nang makilala ko yung babaeng humalik sa pisngi ni Ricci noong nakita niya ako sa UP Town Center.

"By the way Lynn, this is my sister Bernice." Brent introduces her to me.

"I'm Bernice. It was finally nice to meet Ricci's girl." she smiled at me sincerely but her eyes were telling me she's not happy.

Siguro ay hindi lang maganda ang araw niya kaya ganon ang reaksyon.

Nginitian ko din naman siya pabalik at nagpakilala.

Narito kami ngayon sa isang restaurant sa BGC. Isinama ako ni Ricci sa hang out nilang magbabakarda. Hindi sila kumpleto dahil ang narito lang ngayon ay sina Prince, Rash, Brent at James. Maging si Jules Samonte ng Ateneo Lady Eagles ay naririto at may isa pang babae na Shaira yata ang pangalan. Ang kararating lang na si Bernice ay bumeso naman kay Ricci na kababalik lang galing sa labas, may kausap kasi siya sa phone kanina.

"You're here!" Ricci greeted Bernice.

"Ako pa ba. Miss mo na daw kasi ako. Haha!" she laughs naturally.

They seems to be close and my heart felt a pang for I don't know why.

"Wow! Gutom lang 'yan." He chuckled then turns to me. "You meet her na?" he asked.

I nodded in response and smiled trying to feel comfortable.

"Yes Cci we met na." ani ni Bernice at naupo sa tabi ni Ricci.

Bale pinagigitnaan namin si Ricci at ang katabi ko naman sa kanan ay si Brent.

"Cci can you lend me the roasted beef?" Turo ni Bernice sa pagkain na malapit sa dulo ng mesa.

Inabot naman iyon ni Ricci kay Bernice. They talked more and I couldn't hear them since all of us were talking randomly.

Yes, us. Kinakausap kasi ako ni Brent. We're talking about those times na nanunuod ako ng games nila. Tuwang-tuwa daw sila noon sa mga friends kong todo magcheer sa kanila. Gustong-gusto daw nila 'yung cheer namin noon.

"Grabe kayo noon. Sobrang nakakatuwa. Ang cute nung GO LA SALLE! GO LA SALLE! L-O-V-E SAHIA! Hahaha!" Brent laughs same as mine.

I laugh hard as he tried to mimic our yell. Kopyang-kopyang niya si baklang Charlotte.

"Yieee! Mukhang close na kayo ha." aniya ni Prince na wagas makangiti.

Napasulyap ako sa iba pa naming kasama at gaya ni Prince ay sa amin nakatingin.

"Tss. Naalala lang namin yung pagcheer ng mga friends niya noon sa atin Ahia. Yung parang sa slam dunk. Haha!" Brent continues laughing.

"Haha! Oo agaw pansin kayo noon Lynn. Lalo na yung mga kaibigan mo." Sumingit na rin si Rash sa usapan.

"Kayo pala 'yun? Ibig sabihin you're a fan of Ricci that's why nakilala ka niya?" Seryosong tanong ni Bernice na ikinatahimik ng lahat.

Hindi ko alam kung ako lang ba o maging sila ay nakaramdam ng awkwardness kaya natahimik sila.

"Siguro pumupunta ka din sa mga fan meet nila. Tapos isa ka doon sa mga crowd na pilit na nagpapapicture sa kanya." She smiles with disgust on her face or maybe I'm just hallucinating.

"There's nothing wrong with that. They are awesome. We wouldn't be popular without our fans." Prince smiled sincerely at me.

I felt like he's trying to comfort me for a reason. Mukhang hindi rin niya nagustuhan ang sinabi ni Bernice.

"Yeah so true!" Dagdag pa ni Jules na nginitian din ako so I smiled back.

I flinched when Ricci's right arm holds me and snaked on my shoulder. I glanced at him and he's already looking at me. Hindi ko alam kung anong iniisip niya. Kanina pa siya tahimik matapos ang kwentuhan nila ni Bernice. Iniwas ko ang tingin ko at itinuon na lamang iyon sa pagkain na nasa harap na hindi ko man lang nagalaw.

"What matters now is that I'm thankful that I met her." I glanced at Ricci who was still looking at me gently.

Ang mata niya'y malalamlam na nakatitig sa akin na tila pilit na binabasa ang iniisip ko. Ngumiti na lamang ako para ipakitang maayos naman ako kahit na sa totoo lang ay hindi ko alam. Kanina naman ay okay ako, not when Bernice appeared. Hindi ko alam kung bakit. She looks no harm naman.

"Whatever." Kibit balikat na saad ni Bernice.

"C.R. lang ako saglit. Excuse me." Paalam ko sa kanila.

Ramdam kong nakasunod ang mga mata ni Ricci sa akin at hindi ko na lamang iyon pinansin. Dirediretso ako sa banyo. Mabuti na lang ay nahanap ko iyon agad.

Nagkulong ako sa isang cubicle for five minutes. Nang makalabas ako ay si Bernice agad ang bumungad sa akin, kunwari'y nanalamin.

"Hi!" She smiles as if nothing happened a while ago.

Wala naman talagang nangyari. Masyado ko lang yatang binibigyan ng negatibong kahulugan yung mga sinabi niya. She seems so innocent.

"Hello." I tried to smile at her.

"Matagal na pala kayo ni Ricci. I didn't know that he's taken. Akala ko kasi nagbibiro lang si Brent." aniya habang nanalamin.

"Ah, yeah..." tanging naisagot ko.

"Saan ka nakatira? Nag-aaral ka ba?" tanong niya.

Ramdam ko na naman na parang nanliliit siya sa akin. Nakataas ang isang kilay niya pero hindi ko na lamang iyon pinansin.

"Sa Fairview. And yes nag-aaral ako." I answered straight as I check on my watch.

Mag-aalas otso na at kailangan ko ng umuwi. Before nine o'clock in the evening kasi ang paalam ni Ricci kay mama. Kailangang makauwi ako at maunahan ko si mama sa bahay.

"I see. Just a reminder lang. The last time Ricci had a girlfriend lasted only three months." She finally looks at me. "I'm just saying you know." Kinindatan niya ako at naglakad na palabas ng comfort room.

Lumabas siya nang may mapaglarong ngiti sa kanyang mukha at hindi ko maintindihan iyon.

Ang tanging naiisip ko ngayon ay hindi niya ako gusto para kay Ricci. Hate was evident the way she talks to me. She's kind, yeah. But she doesn't like me.

A knock on the door got me out on my thoughts. I glance on the mirror and smile trying to refresh myself from negative thoughts. I deeply inhaled and walked out of the comfort room.

Nang buksan ko ang pinto ay bumungad sa akin si Ricci.

Seryoso siyang nakatingin sa akin. Hindi man lang kumukurap.

"Kanina ka pa dito?" I asked then walks nearer to him para hindi ko rin maharangan ang pintuan.

"Ngayon lang nung kumatok ako. Napatagal ka yata sa loob." Seryosong sagot niya.

"Ah, nandito din kasi si Bernice kanina. Medyo nagkakwentuhan." I tried to smile inspite of uneasiness whenever I think of Bernice.

"Okay... Balik na tayo doon." Mahigpit niyang hinahawakan ang kaliwang kamay ko.

"Kailangan ko ng umuwi Cci. Its already eight o'clock na. Babyahe pa ako." Sabi ko habang naglalakad kami pabalik sa mesa namin.

Tumigil siya sa paglakad, kagat-labi niya akong sinulyapan. Napapatitig tuloy ako sa mapulang labi niya. Pwede bang ako na lang ang kumagat doon?

"Stop staring at my lips. I might kiss you here." He lean closer and whisper to my ears.

Tila ba nagising ako mula sa isang panaginip nang magtaasan ang mga balahibo ko. Hawak-hawak niya ang magkabilang braso ko at napakalapit niya sa akin. Mabuti na lang at nasa medyo tago kaming pwesto.

Nakakahiya ka Lynn. Sa isang pampublikong lugar ay nagawa kong pagpantasyahan si Ricci. Haaays!

He gave me a peck on my lips bago dumistansya sa akin at muling hinawakan ang kamay ko.

"Let's go. Ihahatid na kita."

Nagpahila at sumunod na lamang ako sa kanya. I'm too speechless to decline his offer to drive me home. Kaya naman nakapagpaalam ako sa mga kaibigan niya at naihatid ako dito sa bahay sa iglap lamang.

"Sumobra naman yata ang tahimik mo. May problema ba?" He asked as he open the door of his car for me.

"Wala 'to. Pagod lang siguro." Pagsisinungaling ko at mukhang kumbinsido siya roon.

"Magpahinga ka na agad. Huwag ka ng magpuyat." He holds my hand and guide me to our gate.

"Hmm... Sige." Sabi ko naman habang nakatanaw sa likuran niya.

Napansin niya iyon kaya lumingon siya sa likuran niya. A black avanza was parked in front of our house. Ngayon ko lang napansin na may sasakyan palang nakaparada.

"Sasakyan ng mama mo? Nandyan na yata siya." Ricci said.

"Hindi 'yan sasakyan ni mama. Wala kaming sasakyan except sa naiwan ni papa pero na kay kuya Drei na iyon."

"Baka may bisita kayo."

"Yeah. Lagi niyang hinahatid si mama." I said as I smiled weakly.

"Sino?" Ricci asked.

"Nandyan na pala kayo. Tamang-tamang nagluto ako." My mom said as she walks toward us.

Behind her was tito Lenard as I expected.

"Good evening po." Bati ni Ricci nang makalapit sila mama upang pagbuksan kami ng gate.

"Good evening din ijo. Tara sa loob. Doon tayo magkwentuhan." tito Lenard greeted Ricci back.

"Nag-dinner na ba kayo? Pasok tayo sa loob." Sabi ni mama na gumilid pa upang hindi maharangan ang daan papasok sa loob.

Sumulyap ako kay Ricci. Magsasalita na sana siya pero inunahan ko na.

"Hindi na ma. Uuwe na rin siya." I said straight to my mom.

"Sayang naman 'yung niluto---"

"Hindi masasayang iyon tito Lenard. Nandyan ka naman." Mabilis kong sagot.