《[Completed]••Just One Day••Park Jimin••Mongolia••》~~Chapter 19~~
Advertisement
Жимин намайг үнсэж байгаад уруулаа салган духаа нийлүүлж байгаад:
- Энэ бага зэрэг эртдэх байх... гэхэд нь би амьсгаагаа дарах гэж хичээн:
- Би ч бас тэгж бодож байна... Бас айж байна. гэхэд Жимин:
- Намайг уучлаарай. гэж хэлээд хацар дээр үнсэн дээрээс минь бослоо. Би ч бас хэвтэхээ болин буйдан дээр сууж хажууд Жимин сууна. Энэ үед бидний хооронд эвгүй орчин үүсэж байгааг мэдрэн бүр ч их эвгүй болоод ирлээ. Төд удалгүй хонх дуугарахад бид бие бие лүүгээ харахтайгаа болон босож хаалгаа тайлвал Тэхён байв. Жимин бид хоёр бие биенлүүгээ гайхан харж дараа нь Тэхён луу харвал тэр:
- Битгий ингэж хараад бай! Бён ах та хоёрыг харж байгаарай гэж надад захисан юм. Надад ч ер нь хосуудтай цуг байгаад байх сонирхол алга зүгээр... гэж хэлэн гутлаа тайлчихаад хажуугаар зөрөн орж буйдан дээр суулаа. Энэ үед Жимин бид хоёр бие биенлүүгээ хараад түүнийг шоолон инээхэд Тэхён:
- Минжи~ah!! Хоол хийгээд өг? Хоол идмээр байна! гэхэд Жимин:
- Яа~! Би ч ингэж хэлж үзээгүй байхад чи одоо юу вэ? гэхэд Тэхён Жимин лүү хачин харан:
- Тэр чинь надад ямар хамаатай юм? Эсвэл чи хоол хийгээд өг? гэхэд Жимин түүн лүү очоод:
- Чи ямар том дуутай юм бэ? Хөөе! гээд тэд ноцолдож гарлаа. Би толгой сэгсрэн:
- Тэнэгүүдээ!!! гэж хэлэн тэдний голоор орон салгаад:
- Би хоол хийх болохоор та хоёр бие биенийгээ алчихгүйхэн шиг байж бай! Ойлгов уу? гэхэд тэд бие биенлүүгээ муухай харж байв. Би гал тогоо луу орохдоо толгой сэгсрэн инээд алдлаа.
.
.
Тэдэнд хоол хийж өгөхөд тэд яг л жоохон хүүхдүүд шиг хоорондоо уралдан идэж байв. Намайг ямар нэгэн зүйл гуйхад уралдаж гүйгээд л бие биенээсээ өрсөн хийцгээж байлаа. Бараг л шөнө дунд болох гэж байсан тул бид унтацгаахаар боллоо. Би тэднийг явуулан:
- Та хоёр арай надтай цуг унтах гэж уралдахгүй юм байгаа биз дээ? гэхэд тэд нэгэн зэрэг:
Advertisement
- Би цуг унтана. гэж хэлснийхээ дараа бие биенлүүгээ хачин харан:
- Үгүй ээ, шал тэнэг зүйл хэлчихлээ. гэхэд нь би инээд алдлаа. Жимин:
- Би зочны өрөөнд унтана. Харин Тэхён чи гадаа унт! гэхэд Тэхён:
- Яахаараа! Би чамтай цуг унтана. гэхэд миний инээд бүр ч ихээр хүрэн тэсгэлгүй чангаар инээлээ. Би тэр хоёрын хацрыг нэг нэг гараараа барин хооронд нь шахаад:
- За тэгвэл та хоёр цуг сайхан амраарай. гэж хэлээд инээд алдсаар өрөө лүүгээ орлоо.
.
.
.
.
.
Аав ч аялалаасаа ирэн хэдэн загас барьж ирсэнд би түүнийг нь цэвэрлэн тэдэнд шөл хийж өглөө. Маргааш нь Жимин бид хоёр Сөүл рүүгээ буцах байсан тул юмнуудаа цэгцлэж эхлэж байлаа. Жимин миний өрөөнд орж ирэн:
- Ямар хурдан өнгөрчихвөө энэ цаг хугацаа?
- Чи ганцаараа Сөүлд байсан бол ингэж хэлэхгүй л байсан байх...
- Тийм шүү, би гэртээ шаналаж үхэх гэж байгаа амьтан л байх байсан...
- Маргааш эрт явах юм чинь Хусогтой одоо уулзаад ирье.
- Хусог? Яах гэж?
- Бид чинь найзууд шүү дээ. Цуг явъя Жимин~ah?
- Угаасаа би чамайг ганцааранг чинь Хусогтой уулзуулахаар явуулмааргүй байна. Хувцасаа өмсөж бай. гэж хэлээд өрөөнөөс гараад явчихав.
Бас л нэг тийм эвгүй мэдрэмж. Найз ч гэсэн ex найз залуутайгаа уулзахаар найз залуутайгаа явах гэж байгаа над шиг тэнэг хүн байвал дэлхийгээс зайлуулъя!
.
.
.
.
Бид Хусогтой уулзан бага зэрэг юм ярилцан суулаа. Бид ч гэж би л ганцхан Хусогтой ярьж байсан юм. Орой ч болон бид явахаар бэлдэх ёстой тул салах ёсоо гүйцэтгэлээ.
- За Хусог минь! Сайн сууж байгаарай. Хүссэн сургуульдаа ороод сайн хүн болоорой. гэхэд Хусог инээвхийлэн мөрөн дээр минь гараа тавин:
- I'm your hope. I'm your angel. Санаж байна уу? гэж хэллээ.
Энэ үед Жимин мөрөн минь дээр байх Хусогийн гарыг аваад:
- Заза... Сахиусан тэнгэр минь баяртай. Бид явахдаа бэлдэх хэрэгтэй байна. гэж хэлээд намайг гэрийн зүг чирж эхэллээ. Би арай гэж нэг юм эргэж харан:
Advertisement
- Хусог~ ah! Баяртай! гэж хэлээд гараа даллахад тэр гайхсан царайтаагаар гараа даллаж байв. Хусогийг харагдахгүй болмогц би урагш харан Жимин лүү муухай хараад:
- Би найзтайгаа салах ёс гүйцэтгэж болохгүй юу? гэхэд Жимин:
- Сая тэр санаж байна уу? гэж хэлсэн. Тэр тэгэхээр чамд саяны хачин нялуун үгээ урьд нь хэлж байсан гэсэн үг. Тэгэхээр чинь чиний урьдны амьдрал сэдрээд дурсамжууд чинь бодогдоод намайг хаячихвал яах юм? гэхэд нь би түүн лүү гайхан харсаар байлаа. Жимин над луу нүднийхээ булангаар хараад:
- Би чамайг алдахаас айдаг. Тийм болохоор найз ч гэлээ эрэгтэй хүмүүстэй битгий уулзаад бай! Яг яс ярьвал Жонгүг та хоёр ч бас л... гэхэд нь түүний тэврэлтээс гаран байрандаа зогсоод:
- Пээ... Ёстой зүүдээ ярих гэж байгаад хулгайгаа ярьна гэгчээр... Чи ч ёстой аймшигтай хартай юм байна шт. гэхэд Жимин намайг буцан тэврэн:
- За тоголсон юм аа... Найзууд энэ тэр бол хамаагүй ээ, харин Хусог л... Өмнө нь үерхэж байсан болохоор нэг л тийм эвгүй байдаг юм. гэхэд нь би түүнд тэврүүлсэн хэвээр ч юу ч хэлсэнгүй. Хэсэг тэвэрч байгаад Жимин:
- Тэгэхдээ энэ талаар дахиж ярихгүй байцгаая? Бид өнгөрсөнөө биш ирээдүйгээ харж байх хэрэгтэй. гэж хэлэхэд нь би түүн лүү инээмсэглэж бид гэрийн зүг үргэлжлүүлэн алхлаа.
.
.
.
Өглөө ч болж Жимин бид 2 галт тэргэндээ суухаар Гванжугийн өртөөн дээр ирлээ. Би аавыг тэврэн:
- Сайн сууж байгаарай... гэж хэлээд хэсэг чимээгүй болж байгаад:
- Тэгэхдээ аав аа? Та буцаад ээж бид хоёртой цуг амьдарч болохгүй гэж үү? гэхэд аав тэврэхээ болин миний гарнаас барьж байгаад:
- Аав нь хэзээ ч хамаагүй та хоёр дээрээ очиж чадна аа... Гэвч ээж чинь дургүйцэх байх. Би ээжийн чинь ууртай царайг харах дургүй болохоор тэгж чадахгүй нь... Аав нь ээжийг чинь насаар нь жаргалтай амьдруулна гэж амласан. Даан ч амлалтандаа хүрч чадаагүй шүү дээ... Аав нь ээжийг нь гомдоосон. гэж хэлэхэд нь миний нүднээс нулимс урсаж эхэллээ.
- Тэгэхдээ аав аа, та хоёр бие биендээ хайртай. гэхэд аав намайг дахин тэврээд:
- Аав нь ярьж байна аа... Сайн яваарай. гэж хэлэн духан дээр үнсээд Жимин лүү харан:
- Охиныг минь сайн харж байгаарай даа! гэхэд Жимин аавд бөхийн:
- Тэгэлгүй яахав. А...а...ахаа. гэхэд нь аав:
- Дараа ирэхдээ "аав аа" гэж дуудаж байгаарай. гэхэд нь Жимин чихэндээ хүрэх шахам том инээмсэглэн бөхийгөөд:
- Мэдлээ. Та сайн сууж байгаарай. гэж хэлээд гарнаас минь хөтлөн галт тэргэндээ суухаар дагуулан явлаа. Бид байраа эзлэн суугаад би Жиминий мөрийг дэрлэхэд тэр миний духан дээр үнсээд:
- Ээж аавыг уучилна аа. Жоохон л хүлээх хэрэгтэй.... гэж хэлэн миний нүд лүү харан:
- Магадгүй... Бидний хуримаар шалтаглаж тэднийг эвлэрүүлж болох юм. гэхэд нь би ичингүйрэн инээн түүний цээжийг хөнгөхөн цохиод:
- Хурим гэнэ шүү! гэхэд Жимин инээд алдаж байв.
.
.
.
.
.
Бид орой Сөүлд ирэн ээж биднийг тосон авлаа. Ээж Жиминийг харан гайхаад:
- Чи тосохоор ирж байгаа юм уу? Цуг ирж байгаа юм уу? гэхэд Жимин бөхийгөөд:
- Сайн байна уу, та? Бид цуг ирж байна аа. гээд малийтал инээхэд ээж асуулт ирсэн харцаар над луу харахад нь би:
- За нарийн ширийн юмыг дараа яръяа, ээж! Одоо Жиминийг хүргэж өгөөд хурдан харьцгаая, ядарч байна! гэхэд Жимин гараа урдаа савчин:
- Тэгж төвөг удах хэрэггүй дээ, би алхаад орчихно. гэхэд ээж:
- Хүргэн хүүгээ хүргэж өгөлгүй яахав. гэхэд нь би ээж рүү харан:
- Ээж л дээ...
- Юун ээж гэж? Үнэн л биз дээ? Хэдхэн хоног Гванжу руу яваад ирэхэд чинь санаж мэтгэлзээд араас чинь очсон юм биш үү! гэж ээжийг хэлэхэд нь бид хэлэх үггүй болон дуугүй машинд нь суугаад Жиминий гэрийн зүг явлаа.
-----------------------------
A/N: За тийм ч гоё хэсэг гарсангүй тийм үү? За одоо хоёрхон парт гараад л дууслаа... :'))))
All the love.
Үжээнээ ✌✌✌
Advertisement
- In Serial30 Chapters
The Madec Legacy
The dawn of Emotion Based A.I.s is here, John is the fifth test subject to have an AI implemented in his brain, and so far the first one to survive. Blinded by the dream of immortality, the researchers push the tests to inhumane standards. John is obligated to take part in sessions of torture designed to test the limits of the AI influence over the physical and mental health. What was supposed to be a new beginning in life turns into living hell. An (un)lucky twist ends his life. John then reincarnates with his AI in a new world where a System influences the interaction between Magic and Matter. With seemingly limitless potential and a game-like system influencing the world, the hero sets on his journey. --AUTHOR NOTE, PLEASE READ-- I will state here my promises to you, potential reader: 1. No harem! I don't trust myself to make a harem feel natural or healthy, I never met any person who has a personality that can adapt and live in a harem for reasons that are not monetary, so I can't draw inspiration from real life. Sorry!; 2. The enemies will not be bland and illogically mean. Some may feel like that at first, but I will take great care in fleshing them out, trust me. You may end up hating some, but you won't be able to deny that they had their reasons for what they did; 3. I am using a paid (and expensive) automated editor tool, and I take longer to write because I take my time in editing the stuff. I am aiming to improve and I will not shy away from constructive criticism, nor take offense for no reason; 4. Characters will die and will suffer, some will get over the tragedies and improve, others will not be as resilient. 5. This novel has a lot of ground to cover, it is neither a short story, a manual on crafting, or the script of some action scene. There will be both time skips and oversimplifications of some actions for the sake of moving the story forward. Time skips will be more prominent in the first 30 chapters. I will describe crafting processes and fights with more detail if they are essential for the chapter; 6. If I took my time describing something, it's because it is important. I hate novels that waste time describing useless stuff. If you skim over something, the chances are that something in the future will not make sense. I am an adept of "Chekhov's gun" principle; 7. I already have 31k words on my auxiliary documents, I have a plan for the story, and I will not be making changes even if someone ends up noticing some foreshadowing and figures out what will happen. The story comes first. 8. I have a wife, a job that demands 9h every day and courses related to my job (lawyer) three days of the week, it's unlikely that I will be able to do mass releases at all. I will have a healthy amount of chapters to be able to post at least 1 chapter every day continually. Don't worry. 9. I will read all the comments. I will listen to all you have to say and will try my best to accommodate demands as long as they do not hamper the path I prepared. 10. There is an arc that spans the entire novel. Each volume will be an arc in itself while progressing a little bit of the main arc. Every arc will have one or more main antagonists. I think that's it! Thank you for reading it all. Have an awesome time reading my first novel!!
8 98 - In Serial20 Chapters
Rebirth Online
The Hero of the story is a young man who was dealt a horrible hand, Born with weak bones he ends up becoming paralyzed from the waist down shortly after high school, Never having a girlfriend, Not even having sex before the accident. As time passes he turns to the thought of suicide only to be stopped when he sees something flood the stream of his google browserIt was a live media stream of the worlds first true VRMMORPG Rebirth online, Welcome to Rebirth Online, A new VRMMORPG Set in a Nordic style environment. Rebirth Online offers a chance for anyone to be reborn and become the hero, or villain they always dreamed of being. Warning!: Will contain coarse language, Scenes of violence, And scenes of sex down the line. You have been warned.Hello there, This is my first attempt at writing a story so please let me know how I am doing. Due to my work I cannot work on RO as much as I would like to, how ever I will release a minimum of one chapter a month thank you for reading ^...^
8 299 - In Serial28 Chapters
Ascendant: Online | Book One | Witness the Beginning
Antonious King has been selected to beta-test what promises to be the best VR MMO of 2038. As one of three hundred in the “Ascendant Program” he’ll take part in a bloody civil war between the King of the Gods, Ignacious and the God-Hero Auren, granted powerful relics and artifacts, and a near-immortal body. What’s the catch? There’s no Logging out. There is no game. The planet Earth has been destroyed on a whim and the “Cadre of Justice” hunts Auren and his Ascendants across space with brutal efficiency. Tony learns quickly that there is much more at stake than gaining early access to the game everyone’s been waiting for. Forced into combat sports as a child by a father obsessed with victory, Tony finds himself again, forced into conflict. With his back against the wall and the most powerful beings in the universe out for his head, Tony unlocks the Dread Knight class; the perfect specialization for survival in the harsh biome of Arach and avenging mankind. The hard part? He won’t be able to do it alone. Vasna, the Totemic World-Shaping Shaman, Auren, the Lord of Auras, Jorogu of the Yokai cluster, and a friend thought long gone are just a few of the allies Tony will need to rally against Ignacious the Maddened God-King. Welcome, to Ascendant: Online
8 893 - In Serial8 Chapters
Specious Present
"What makes us villains and them heroes? Why are they placed on pedestals above us?"Since the appearance of super powered people, Amps, the world has been transformed, changing to fit the new times we live in. Even so, Amps are still new, and people are learning to deal with them. This is a story about a few of the people deciding what to use their powers for, and slowly uncovering a secret that threads throughout everything the world knows.--------------------------Updates Saturdays, might update twice a week if this gets super popular or something :)
8 56 - In Serial11 Chapters
Down, Up And Around | DISCONTINUED/REWRITTEN
When the souls of the dead start appearing in the mortal world again, the campers at Camp Half Blood start to get worried. But when two souls show up together, they don't know what to think. This calls for the OG team. Heyyyyy so this is just basically a PJO/HOO TSoA crossover fic All rights go to Rick Riordan and Madeleine Miller
8 103 - In Serial22 Chapters
The Rejected Royal
"I Logan Smith, reject you Emily West.", I try to smile. "I Emily West accept your rejection.", I try to say in the most cheerful voice, even though I'm dying inside. I still want to keep it inside. His eyes go wide."You accept YOUR rejection? So easily?", woah I was not expecting that. I nod as cheerfully as I can fake.Emily West ran away when she was rejected by her mate. When she ran away with her best friend, they went to the Open Moons pack. They'll just have to see what the Open Moons Pack has to offer.......This story is not edited, yet. (Probably will never edit it... Unless I really want to...)EDIT: Please don't waste your time, this book is honestly trash. I wrote this when I was super young, and inexperienced. I won't delete it, just in case you don't want to heed my warning and you're willing to waste your time. :) Anyway if you do decide to read it, I hope you at-least laugh at how bad and random it is.
8 205