《•HIDE ME FROM THE BAD BOY• [Mongolian]》[32] Болзоо
Advertisement
Би эцэст нь Скайлороос нуугдаж чадалгүй түүнтэй тааралдлаа.
"Тэгэхээр би чамайг гэрээсээ тусдаа байгаа гэж сонссон" гэсээр тэр гараа халаасандаа хийв.
Би хөмсгөө өргөсөөр "Хэнээс сонссон юм?" гэж асуулаа.
"Мм.Чейс.. надад хэлсэн" гэсээр тэр хүзүүгээ маажив.
Би толгой дохисоор "Тийм байх нь.Бид хэдэн сар хамт байсан л даа."
Бидний хооронд хэсэг чимээгүй байдал үүсээд эвгүй байсан болохоор өнөө орой хамт хооллох уу гэж асуулаа. Энэ хачин сонсогдож байгаа ч өөр хэлэх зүйл олдохгүй байсан юм.
Тэр мөрөө хавчаад "Чадахгүй ээ. Би өнөө орой нэг охинтой хамт уулзана гээд амлачихсан байгаа."
"Юу?"
Тэр үгийг минь давтан "Юу?"
"Нээрээ гэж үү. Би зүгээр л-" гэж хэлж байхад нэг охин бидний зүг ирж байгааг олж харав."
Тэр надаас бага зэрэг намхан цэвэрхэн арьстай, хар хүрэн үстэй, бор нүдтэй байлаа. Тэр үнэхээр хөөрхөн юм. "Сайн уу, Скайлор?" гэж тэр даллав.
Тэр намайг байгааг анзаараагүй бололтой "Тэгэхээр өнөө орой гарах хэвээрээ биз дээ?" гэж хэлэхдээ үснийхээ үзүүрээр оролдож байлаа.
Скайлор түүнд тийм гэж хэлэхэд тэр охин намайг олж хараад "Бурхан минь, чамайг энд байсан гэж мэдсэнгүй. Намайг Миа гэдэг. Харин чамайг?" гэсээр гар барив.
"Скайлин." гээд би инээмсэглэлээ.
Скайлорын нүүрний хувирал гэнэт өөрчлөгдөөд "Надад нэг санаа байна.Скай, чи яагаад найз залуутайгаа хамт өнөө орой бидэнтэй гарч болохгүй гэж?" гэсээр тэр гараа зөрүүлсээр жуумалзав.
"Үнэхээр сайхан санаа байна." гэж Миа нэмж хэллээ.
Өө үгүй ээ. Би тэгэхгүй. Хэзээ ч үгүй. Хэрвээ тэгэх юм бол гамшиг болох байх. Скайлор жуумалзсан хэвээрээ байх ба өмнөхөөсөө ч илүү хорон мишилзэж байв.
"Өө, уучлаарай, Б-би чадахгүй ээ." гэж ээрсээр хэлэхэд тэр үүнийг минь анзаараад "Санаа зоволтгүй дээ, ганц орой л гарна шүү дээ"
Чимээгүй байдал үүсэж тэд хоёулаа над руу хариугаа сонсох гэж ширтэнэ.Намайг толгойгоо сэгсрэхэд Скайлор "Алив ээ"
Зөвшөөрсөн ч зөвшөөрөөгүй ч тийм муу юм болохгүй учраас "За яахав" гэсээр санаа алдлаа.
Тэр "Сайн байна. Орой уулзъя."
• • •
Орой болоход би Скайлор болон Миагийн байгаа ресторан руу очихоор болов. Би Клей-ээс өнөө орой хамт очих уу гэж асуухад тэр завгүй ажилтай гэсэн болохоор ганцаараа явж байна.
Би ресторанд орж ирээд тэр хоёрыг хүлээлгийн суудал дээр байхыг олж харлаа. Би удаанаар тэдний байгаа газарт очив. Тэдэнд ганцаараа байгаагаа харуулах үнэхээр ичмээр юм.
Скайлор намайг харчхаад хөмсгөө зангидан эргэн тойрныг минь эргүүлж харахад "Сайн уу?" гэж би аяархан мэндлэв.
"Өө, сайн уу...Скайлин бил үү?" гэсээр Миа миний нэрийг санах гэж нүдээ эргэлдүүллээ.
Advertisement
"Тийм ээ." гээд би толгой дохив.
"Найз залуу чинь хаана байгаа юм?" гэж Скайлор асуулаа.
"Тэр ирж чадахгүй гэсэн.Мм өөр ажилтай байгаа л даа." гээд би шал руу ширтэн үсээ чихнийхээ ардуур хийв.
Намайг ингэж хэлэхэд тэр миний үгэнд итгэж ядсан царай гаргалаа.
"Хүлээж байгаарай. Би утсаар ярьчхаад ирье." гэж Миа хэлчхээд утсаа барьсаар гадагш гарав.
Скайлор "Би мэднэ."
Би түүн рүү хараад "Юуг?" гэж асуулаа.
"Би чамайг найз залуугүй гэдгийг чинь мэднэ." гэсээр тэр инээмсэглэв.
Би нүдээ томруулсаар "Яагаад тэгж бодсон юм?"
"Учир нь чи намайг одоо болтол мартаагүй." гэсээр тэр над руу харлаа. Удалгүй түүний харц өөр зүгт тусав.
"Сайн уу, Скайлин."
Намайг эргэж харвал Клей ард минь зогсож байв. Тэр намайг өөртөө ойртуулж байгаад бэлхүүснээс минь тэврэн хацар дээр минь үнслээ.
Скайлор харсан зүйлдээ итгэж ч чадахгүй байгаа харагдана. Би түүнд яагаад худлаа хэлнэ гэж? Өөр газар луу нүүгээд удсан байхад Калифорнид байсан зүйлүүдээ мартаж хараахан чадаагүй байгаа гэж бодсон юм байх даа.
Би гайхсаар "Чамайг ирэхгүй байх гэж бодсон ш дээ?"
"Бэлтгэл цуцлагдсан. Тэгээд чамайг гайхшруулъя гэж бодсон юм аа." гэсээр тэр инээмсэглэв.
Би инээмсэглээд түүний мөрнөөс тэвэрлээ. Скайлор бидний зүг харж байгааг ч мэдэрч байна. Би түүнийг намайг хардаасай гэж хүссэнгүй. Зүгээр л гэнэт ийм зүйл болчихсон. Харин ч түүнд найз залуугаа харуулсанд баяртай байна.
Удалгүй Миа орж ирээд Скайлорын хажууд зогслоо."Клей энэ бол Скайлор, Миа. Скайлор, Миа энэ бол Клей." гэж танилцуулахад Клей, Миа хоёр бие биентэйгээ мэндэлсэн бол Скайлор юу ч дуугарсангүй.
"Танай захиалсан ширээ бэлэн боллоо." гэж үйлчлэгч бидэн дээр ирж хэллээ.
Клей түүнтэй гар барих гэтэл Скайлор гараа татаад үйлчлэгчийг даган ширээ рүүгээ очив.
"Энэ залуу яачихсан юм бэ?" гэж Клей шивнэсээр асуухад
"Юу ч биш дээ." гэсээр би толгойгоо сэгсэрлээ.
Бид суудалдаа суун захиалгаа өгөв. Эхэндээ эвгүй байсан ч Клей яриа эхлүүллээ."Тэгэхээр та нар яаж нэгнийгээ таньдаг юм?"
"Би Скайлортой өглөө танилцсан.Харин Скайлинг түүнтэй хамт байхад нь мэдсэн." гэж Миа хариулав.
Клей над руу сонин харцаар хараад яаж намайг Скайлортой танилцсаныг асуулаа. Би юу гэж хэлэхээ сайн мэдэхгүй чимээгүй сууж байтал "Түүнийг энд ирэхээс өмнө бид нэг сургуульд сурдаг байсан юм." гэж Скайлор хариулав.Би түүн рүү харахад тэр зүгээр л тайван сууж байлаа.Харин Клей толгой дохиод дахиж юм асуусангүй.
Оройн зоогийн үеэр Скайлор миний бодсоноос дажгүй байв.Тэр бүдүүлэг зан гаргаагүй ч бас тийм ч эелдэг байсангүй. Тэр зүгээр л хоосон царай гаргах бөгөөд түүнийг би уншиж чадахааргүй байлаа. Клей тэр хоёр хоорондоо ховорхон л үг солилцож байсан бол ихэнхдээ Миа янз бүрийн юм ярьсан. Түүнийг байсанд баярлая.
Advertisement
Гэнэт Клей-ийн утас дуугарч тэр гадагш гарав.
"Тэгэхлээр чи юугаар сурч байгаа юм?" гэж би Миагаас асуулаа.
"Би сэтгүүлчээр сурч байгаа. Би сурвалжлагч болохыг хүсдэг!" гэж Миа хэлэв.
"Тэгвэл чамайг байнга зурагтаар харах юм байна даа."
Скайлор миний үгэнд инээсээр над руу харахад бидний харц тулан би өөрийн эрхгүй инээчихлээ.
"Юу нь тийм инээдтэй байна?" гэсээр Миа бид хоёр луу ээлжлэн харахад би уснаасаа балгачхаад "Юу ч биш дээ." гэж Скайлор луу харсаар хэлэв.
"Хонгор минь." гэсээр Клей бидний ширээ рүү хүрч ирээд "Би Ааронд туслах хэрэгтэй болчлоо. Түүний машин унтарчихсан болохоор гэрт нь хүргэх хэрэгтэй байна." гэж тэр тайлбарлав."Би түрүүлээд явлаа шүү?"
Би толгой дохиод "Мэдээж болноо. Би тооцоог чинь хийе.Явж Ааронд тусал даа"
"Ойлголоо, баярлалаа.Чам руу залгана аа за?" гэсээр тэр уруул дээр минь үнсээд "Танилцсандаа таатай байна." гээд Скайлор, Миа хоёр луу даллав.
Клей-ийг яваад удаагүй байхад бид хоолоо идэж дуусгалаа. Зөөгч хүрч ирээд бид нарыг төлбөрөө хувааж хийх эсэхийг асуухад Скайлор бүгдийг нь даана гэж хэлэв. "Өө тэгэх хэрэггүй дээ." гэж би түүнд хэлэхэд
"Би та нарыг энд урьсан гэдгийг санаж байгаа биз дээ." гэсээр тэр халааснаасаа түрийвч гаргаж ирээд зөөгчид картаа өглөө.
Үүний дараа бид салах ёс хийгээд тус тусдаа явцгаав. Миа такси барьж явахаар болсон бол Скайлор бид хоёр дуудлагын жолоочоор хүргүүлэхээр боллоо.
Дуудлагын жолооч ирээд намайг гэрт минь хүргэж өгөв. Скайлортой хамт яриа өрнүүлэхэд үнэхээр сайхан байсан гэхийг нуухгүй ээ. Машин манай гэрийн урд зогсоход тэр намайг гэртээ яг орох хүртэл харна гэж зөрүүдлэлээ.Машинаас буухад ширүүн бороо орж байсан болохоор хамаг хурдаараа хаалга руугаа гүйгээд гэртээ оров.
• • •
Би орон дээрээ эвхрэлдэн хэвтээд бүх л зүйлийн талаар бодож байлаа. Оройн зоог миний бодсоноос хавь илүү байсан.
Удалгүй цонх руу юм шидэх чимээ сонсогдлоо. Эхэндээ би үүнийг тоогоогүй ч дахиад шидээд байсан болохоор орноосоо босч цонх руу очив.
Цонхоо онгойлгоход Скайлор зогсож байлаа.Би түргэхэн шиг доошоо буун хаалгаа онгойлгоод "Чи энд юу хийж байгаа юм?" гэж асуув.
Тэр нүдээ эргэлдүүлээд "Хүйтэн байна. Чи үүнийгээ таксинд орхисон байна лээ." гээд тэр халааснаасаа миний түрийвчийг гаргаж ирлээ.
"Өө.Баярлалаа." гээд түүний гараас түрийвчээ авав. "Чи шалба норчихсон байна." гэсээр түүнийг шоолон инээлээ.
"Дин" гэж Скайлорын утас дуугарав.
Тэр дэлгэц рүүгээ хараад ууртайгаар"Энэ надаар тоглоод байна уу!"
"Юу болсон юм?" гэж би асуулаа.
Тэр утсаа эргэж харуулаад надад өгөв. Түүнд дуудлагын жолооч нь эндээс явсан гэх мэдэгдэл ирсэн байна.Бас тэр картаа машинд нь үлдээчихсэн гэлээ.
Намайг түүнийг шоолох зуур тэр норсон чигээрээ жолоочид уурлан зогсоно.Тэр ямар нэг зүйлд сэтгэлд дундуур байх үед үргэлж дух нь дээр нь бичээстэй байдаг. Одоо тэр нь тод харагдаж байна.
Би түүнийг ханиад хүрэхээсээ өмнө дотогш ор гэхэд тэр "Баярлалаа" гэв.
Би түүнийг үүдэнд хүлээлгэж байгаад алчуур авчирч өгөхөөр дээш гарах зуураа аавын шүүгээнээс түүнд солих хувцас бэлдлээ.Түүнд таарна гэж найдъя.
"Энэ" гээд түүнд алчуур өгөхөд тэр үсээ хатаан хувцсаа тайлав.
Тэр подволкоо тайлсныхаа дараа өмдөө тайлахаар тэлээндээ хүрэхэд "Өөө Хүлээ хүлээ хүлээ." гээд түүний гарыг аваад "Энд ариун цэврийн өрөө байгаа." гэж тийш ээ заалаа.
"Чи хармааргүй байна гэж үү?" гэсээр тэр жуумалзахад би түүнийг цохисоор 00-ын өрөөний зүг түлхэв.
Түүнийг хувцсаа сольж дуусахад би аль хэдийн орондоо орчихсон байлаа. Тэр миний ор луу зүглэсээр ирэхэд "Чамд газар ор зассан. Би тийм ч муу хүн биш байгаа биз." гэсээр инээхэд тэр ч мөн адил инээв.
Бүх зүйл чимээгүй амар тайван байсан бөгөөд би нүдээ анин борооны чимээг сонсон унтах гэж байтал энэ байдлыг Скайлор эвдэн
"Найз залуу чинь энд ирдэг үү?" гэж асуулаа.
Би нүдээ аньсан чигээрээ чангаар санаа алдаад "Тийм ээ тэр ирдэг. Одоо чи чимээгүй болж болох уу? Би унтмаар байна."
Үүний дараа тэр юм дуугарсангүй. Өрөө тэр чигээрээ чимээгүй боллоо.Өнөөдөр урт өдөр байсан болохоор нойр хүрч яг унтах гэж байтал "Хөөе Скай." гэх түүний хоолой сонсогдлоо.
"Скай." гэж тэр дахиад дуудав.
Тэр бараг өрөөгөөр дүүрэн "Скайй"
"Яасан!!" гэж хагас зүүднээсээ сэрсээр хэллээ.
Хэсэг чимээгүй байж байснаа тэр дахиад "Чи унтаж байна уу?"
Одоо хангалттай. Би босоод түүн рүү өөрийнхөө дэрээ шидэв. "Скайлор чи намайг дахиад нэг удаа сэрээх юм бол цонхоор гаргаад шидчихнэ шүү!"
"Ойлголоо доо" гэсээр тэр толгойгоо дэрнийхээ доор шигтгэлээ. "Хэн нэгэн буруу тал руугаа харж унтаад байна уу даа" гэсээр тэр амандаа бувтнав.
Би тэссэнгүй босч ирээд "Чи яагаад анх Брэттэй хардаж байсан шиг ээ намайг Клейтэй хардахгүй байгаа юм?" гэсээр биеэрээ түүн рүү эргэж хараад асуулаа.
Тэр хэсэг чимээгүй байсны дараа "Надад итгэ. Би хардмаар байсан ч чадаагүй. Чи түүнийг харахдаа нүүрэнд чинь инээмсэглэл тодрохыг би харсан.Тэгээд би инээмсэглэлийг чинь алга болгохыг хүсээгүй юм." гэлээ.
Advertisement
Crown Of Thorns
The person who was locked away inside the thorn-covered tower was not a princess, but a witch who employed the powers of Darkness.
8 370Secrets of a Schuyler Sister {Angelica Schuyler}
*Hamilton Modern AULOVE TRIANGLE:HAMGELICATHOMGELICAWhich ship will come out on top?I'll tell you one thing - it's not Hamliza. --"The greatest thing you'll never learn, is to love and be loved in return."Completed - 5/6/18#1 in thomgelica - 29/5/18#1 in hamgelica - 29/5/18PG13 with some mild swear words.Enjoyjoyjoyy! (:
8 112The Princess and The Sorcerer
In the Kingdom of Dulcinea, Princess Annaliese always felt something for her dear friend, Sorcerer Zorander. When Zorander receives an invitation to continue his studies as an all profound sorcerer. He is hesitant to go and leave Annaliese behind. Yet, she encourages him, and both are apart for two years. When Zorander returns, he realizes that his one true confidante, friend, and love has always been her. However, being a princess and him- a sorcerer. Rules and protocols must be kept. Yet, Princess Annaliese and Sorcerer Zorander can not seem to stop their hearts from feeling more than friendship toward each other.Mature Content later onNew Chapters every FridayBy V. Michelle and Kim015
8 284Call it Love
EmiliaI was so sure I'd never see him again. Not that I didn't want to. But not that I did.After all, he was the one that bailed on me. The one who threw away all those years we had for his own future. I shouldn't have been the one left feeling hurt. Yet somehow, I was.Seeing my best friend now, five years later, at my sister's wedding was the last thing I expected. But I never imagined I'd relive the heartache he left in his wake. And I never imagined falling for Adam Blackwell.AdamI wasn't supposed to see her again. Not that I didn't want to. A part of me did. A part of me always will.Emilia Feye was my best friend. Until I left her in my past and threw our friendship away.It was a mistake that haunts me every single day. It was between my best friend and my career. But I'm not the only one guilty. She did the same thing as me.Seeing her now, five years later, at my brother's wedding was unexpected. I never thought I'd have to suffer the consequences for the mess I made and the friendship I shattered.But I never imagined falling in love with her this time. I never imagined falling in love with Emilia Feye....Emilia and Adam meet again, five years after parting and going separate ways for college.They're not eighteen anymore. They're not so selfish anymore. And they're not best friends anymore.They caused each other heartache and now it's time to right their wrongs and make up for those mistakes. Now, in Marbella, Spain. Now, at her sister and his brother's wedding, the two meet again.Except this time, things are different. This time there's anger, frustration, pain, and regret.This time, they're not friends, they're a complicated mess.They call it friendship. We all call it love. ...ALL RIGHTS RESERVED
8 95A Tale of Two Opposites (Stryders #3)
Both have Alpha blood. Edith Silva is on a mission for one thing: get her pack back. Can she take it back in time? West Stryder is on a mission for proving himself to the entire world he can be an Alpha. Does he have what it takes? A story of a hot-headed impulsive West and the calmed and controlled Edith. There is only one outcome between the two mates: love or war?EXCERPT:"You feel it too, don't you?" West asked."No." A lie.West stalked towards me, his eyes glinting in humor. He doesn't believe me. He knows I'm lying. Mates do feel the mating bond with each other. It's a part of us. "Why do you keep pushing me away?""Why do you keep pushing me back?""Because I'm not giving up on us."Us. There will never be an us. Not so long as a certain someone is alive.[Sequel to: The Demon Alpha] *****CAN BE READ AS A STAND ALONE****Highest ranking:#3 romance #198 teen
8 100Silver Silence
Siles follows the Queen like a shadow, protecting her from the many dangers that arise from ruling a treacherous hierarchy of magicians. He doesn't have magic like the other members of the ruling class, but his ability to resist their magic allows him to enjoy their luxurious lifestyle.After the Queen's death, a new magician with an almost obsessive interest in Siles takes her place. Meanwhile, a commoner rebellion begins to build that, for the first time, Siles might not be able to or want to suppress.
8 269