《•HIDE ME FROM THE BAD BOY• [Mongolian]》[19] Дурсамж
Advertisement
*сэрүүлэг дуугарав*
"Долоон цаг.." гэж би амандаа бувтнасаар орноосоо бослоо.Би нүдээ гараараа нухалчхаад удаанаар ариун цэврийн өрөө рүү алхав.Шүршүүрт орчхоод үсээ хатаасныхаа дараа түргэхэн цамцаа өмслөө.
"Скай, бэлэн болохоороо доошоо буугаад ирээрэй" гэж ээж доод давхраас хэлэв.
Би үсээ дээшээ шуугаад өөрийгөө толинд харлаа.Үнэхээр ядарсан харагдаж байна.Скайлор бид хоёрын хооронд болсон бүгдийг мартаж түүнийг дахиж бодохгүй ээ.Гэхдээ сургууль дээр таарах бүрт тэр урьдын адил буцаад хүйтэн ширүүн Скайлор болчихсон байх нь хэцүү юм.
Энэ явдал болсноос хойш бараг л долоон хоног өнгөрөөд байна.Тэр над руу харахгүй, бүр маш ойрхон байсан ч нэг ч нүдээрээ харалгүй танихгүй хүн шиг л болчихсон.
Би шатаар доош буугаад гал тогооны ширээн дээр Морганы хажууд суув.
"Скай, надад итгээрэй" гээд Морган гараа миний мөрөн дээр тавиад миний нүд рүү харан "Та үнэхээр аймшигтай харагдаж байна"
Би "Тодорхой байгаа биз дээ."
"Хөвгүүдтэй холбоотой асуудал юу?" гэсээр тэр намайг наллаа.
"Магадгүй л юм" гээд би толгойгоо өргөөд санаа алдав.
"Түүнд та таалагдаагүй юу?" гэж тэр асуулаа.
"Тийм ээ.Гэхдээ тэр ч гэсэн надад хэзээ ч таалагдаж байгаагүй." гэж би хариулав.
"Надад нэг зүйлийг санагдуулчихлаа" гэсээр Морган шанаагаа туллаа.
"Юу, чиний тэнэг зохиолуудыг уу?" гэсээр би нүдээ эргэлдүүлэв.
"Тийм ээ! Яг танд тохиолдоод байгаа шиг зүйл болдог...Эйлотыг авар!"
"Хэнийг авар гэнээ?" гээд би хөмсгөө өргөлөө.
"Тэр охин залуу хоёрын нэр хоёулаа Эйлотоор эхэлсэн.Эхэндээ тэр хоёр хоёулаа нэг нэгнийгээ үзэн ядаж байсан ч гэхдээ" гээд тэр ундаанаасаа балгав.
"Гэхдээ юу гэж? Юу болсон юм?" гэж би асуулаа.
"Сайн уу, миний охидууд" гэсээр ээж гал тогоо руу алхсаар ирэв.
"Сайн уу, ээж" гэж бид зэрэг хэллээ.
"Скай, аав чинь өнөөдөр машиныг чинь засч байгаа." гэж тэр кофегоо бэлтгэсээр хэлэв.
"Ингэж нэг юм"
Тэр бид хоёр луу чухал царай гаргаад "Охидоо та хоёрыг гэртээ ирэхээр чинь аав ээж хоёрт нь хэлэх чухал зүйл байна"
Advertisement
"Муу зүйл болоо юу?" гэсээр Морган сандалнаасаа бослоо.
Ээж "Өө үгүй дээ хонгор минь"
• • •
"За ангийнхаан өвлийн амралт эхлэхэд долоо хоног үлдээд байна.Амрахаас өмнө түүхийн холбогдолтой кинонууд үзэж асуугдах ёстой шүү." гэж ноён Данфорд багш хэлэв.
Өнөөдөр ангид ямар нэгэн даалгавар өгөөгүй байгаад үнэхээр баяртай байна.
Скайлор сандлаасаа босон багшийн ширээн дээр очоод хэсэг ярилцаж байснаа ангиас гараад явчихлаа.
"Хөөе Скай, чи зүгээр үү?" гэж Брэтт асуув.
Би түүн рүү хараад "Тийм ээ, зүгээр.Яасан?"
"Чи бага зэрэг цонхигор харагдаад л" гээд миний нүүр лүү харлаа.
"Магадгүй нүүрээ будаагүйгээс болсон байх." гэсээр би нүдээ эргэлдүүлэв.
Тэр инээсээр "Өө уучлаарай"
Би түүний тохойг зөөлнөөр цохилоо.
"Хадагтай Риверс над руу харахгүй юу" гэж ноён Данфорд хэлэв.
Хичээлийн дундуур нэрээ дуудуулж байгаагүй болохоор би эхлээд гайхаж байснаа
"Мм, за?"
"Скайлин чи сургалтын менежерийн өрөөнд очиж дараагийн семестрт үзэх хичээлүүдээ сонгох хэрэгтэй байна" гэж надад тайлбарлалаа.
"Ойлголоо"
Би ангиас гаран менежерийн өрөө рүү алхав.
Өрөө рүү ойртоход хүмүүсийн ярилцах чимээ сонсогдож байлаа.
"Гэхдээ алив ээ.Би дараа жил дипломоо авна.Ийм хөгийн зүйлээс болоод дахиад хүлээж чадахгүй гэсэн шүү" гэх нь Скайлорын хоолойтой адилхан сонсогдоно.
"Ноён Крүс намайг уучлаарай.Гэхдээ хүн бүр төгсөхдөө багадаа тавин цаг нийгмийн үйл ажиллагаанд оролцсон байх ёстой.Эндээс харахад чи оролдож үзээгүй бололтой" гэх эмэгтэйн хоолой сонсогдов.
Би хаалга онгойлгоход менежер над руу харан
"Сайн уу, Скайлин мөн үү?" гэж тэр асуулаа.
Би толгой дохив.
"Би бол сургуулийн менежер Жэйд." гээд тэр инээмсэглэлээ. "Энд байна" гэсээр тэр надад цааснууд өгөөд "Энэ хүснэгтэд дараагийн жилд сурах хүсэлтэй байгаа хичээлүүдээ бичээрэй.Би хичээлийн хуваарьт чинь оруулаад өгнө.Мөн нийгмийн үйл ажиллагаанд оролцох цагаа сонгоорой" гэсээр Скайлор луу ширүүнээр харав.
"Ойлголоо" гээд би түүн рүү инээмсэглэчхээд сандал дээр суун хүснэгтээ бөглөж эхэллээ.
Удалгүй хадагтай Жейд Скайлорыг сууж хуваарьтаа хичээлүүдээ нэмж бич гэсээр өрөөнөөсөө гарав.
Advertisement
Тэгээд тэр миний хажууд суулаа.Нүдээрээ намайг ширтэж байгааг нь мэдрэхэд дотор нурах шиг л боллоо.
Би "Сайн уу!" Скайлор миний цаасыг шүүрч аваад сонгосон хичээлүүдийг уншиж эхлэв.
"Сайн уу" гэж тэр ээрсээр хэллээ.
"Би хуваариа буцааж авч болох уу?" гэсээр би хуруугаараа ширээг товшив.
"Хөөх эелдгээр асууж байх шив." гээд тэр над руу ойртоод "Үгүй"
"Чи түүхийн гүнзгийрүүлсэн ангид гарын үсэг зурчхаж.Яагаад? Чи түүхдээ муу биз дээ" гэсээр тэр миний мөрөнд хүрэхэд би цаасаа авах гэж гараа сунгана.
"Явж өөртөө л анхаар." гэсээр түүнийг цохилоо.
Тэр надаас холдон төв танхим руу алхав.
"Хөөе, буцаагаад өгөөч" гэсээр би түүнийг дагалаа.
Би түүнийг гүйцэж очоод цаасаа авах гээд үсэрч байтал
"Та хоёр ямар хөөрхөн юм бэ?" гэх хоолой сонсогдов.
"Юу?" гэсээр би эргэж харлаа.
"Та хоёр.Үнэхээр хөөрхөн харагдаж байна" гэж Мэнди хэлэв.Тэр энэ жил сургуулийн номыг гаргаж байгаа.
"Юу яриад байгаа юм?" гэж Скайлор ууртайгаар асуув.
"Halloween-ы үдэшлэг.Хардаа" гэсээр зурагнууд үзүүллээ.
Бид хоёр түүн рүү ойртоод харвал манай сургуулийнхны үдэшлэгийн олон зургууд байв.
"Энэ" гэсээр тэр бид хоёрын зураг руу заахад бид хоёулаа үг дуугарч чадахгүй чимээгүй зогсоно.
Бид хос хувцасласан байлаа.Скайлор гараараа миний бэлхүүсийг ороосон байх бөгөөд над руу инээмсэглэсэн байв.Чин сэтгэлээсээ инээмсэглэсэн...
"Үүнийг мартчихаж" гэж би шивнэлээ.
Тэр "Новш"
"Юу?" гэсээр би түүн рүү харахад тэр зүгээр л толгой сэгсрэв.Тэр зургийг хараад будлисан харагдана.
• • •
"Өвлийн амралтаар та нар юу хийх гэж байна" гэж Бонни асуулаа.
"Би цанын бааз явна" гэсээр Брэтт нүүрээрээ дүүрэн мишилзсээр хэлэв.Тэр үнэхээр догдолж байгаа бололтой.
"Би ч гэсэн! Хаана?" гэж Жон асуулаа.
Брэтт "Аспен"
"Хөөх" гээд Жон чимээгүй болсноо "Би ч бас" гээд тэр хоёр инээлдэв.
"Тэгэхээр та хоёр өвөл хамт хөгжилтэй байх юм байна" гэсээр би инээв.
"Чи юу хийх юм, Скай?" гэж тэр асуулаа.
"Мэдэхгүй л юм.Одоохондоо төлөвлөөгүй байна" гэсээр би мөрөө хавчив.
"Би ч гэсэн" гээд Бонни хошуугаа унжууллаа.
"Та хоёр хүсвэл бидэнтэй хамт Аспен явж болно ш дээ" гэж Жон хэлэв.
"Бурхан минь! Мэдээж" гэсээр Бонни догдолсоор "Скай, чи юу гэж бодож байна?"
"Дуртайяа" гээд би инээмсэглэлээ.
"Тийм ээ!!" гэж Жон орилоход бид бүгд инээлдэцгээв.
Энэ л миний хайж байсан зүйл юм шиг байна.Хамгийн дотны найзуудтайгаа хамт хэдэн долоо хоног цанаар гулгаад л, ямар ч хичээл байхгүй сайхан амрах нь байна.
• • •
Аав машин засч байгаа болохоор гэр лүүгээ машингүй алхаж байна.
Би замдаа зайрмаг авах гээд зогслоо.Эндхийн зайрмаг үнэхээр амттай.
Гэхдээ нэг зүйл болсон.
Үнэхээр хачин зүйл олж харав.
Скайлорын найз охин өөр залуутай явж байлаа.
Тийм ээ.Чи зөв сонссон.Кэйси өөр залуутай хамт байна.Би хүмүүсийг дандаа сайнаар харах гэж хичээдэг боловч үнэхээр дургүй хүрч байна.
Тэд үнсэлцэж байхыг хараад шууд тэндээс холдов.
"Би магадгүй буруу хараад байх шиг байна" гэж өөртөө хэлээд харсан зүйлээ мартахыг хичээлээ.
Би Скайлорт хэлэх хэрэгтэй юу? Эсвэл надад хамаагүй болохоор зүгээр л орхих уу? Бодол болон алхсаар гэртээ орж ирэв.Цүнхээ өрөөндөө тавиад байж байтал зочны өрөөнөөс ээж дуудлаа.
"Сайн байна, чи ирчихлээ" гэсээр ээж алгаа ташив.
Би Морганы хажууд буйдан дээр суугаад бид хоёр хоёулаа аав ээж рүү харлаа.
"Тэгэхээр аав нь амжилттай ажиллаж тушаал дэвшихээр болсон." гээд аав инээмсэглэв.
Манай аав автомашин техникийн захирал.Тэр машины дэвшилтэд загвар гаргаж зураг төслийг нь хийдэг.Бас хэд хэдэн дэлгүүрүүдтэй.
"Баяр хүргэе ааваа!" гэж Морган алгаа ташлаа.
"Сайн хэрэг болж ааваа.Гэхдээ яагаад бүгдээрээ чухал яриа хийнэ гэсэн юм?" гэж би хэлэв.
"Тийм биш ээ" гэж аав хэлээд ээжтэй харц солилцоод
"Тушаал дэвшиж ажиллах газар нь Нью-Йоркийн салбарт"
Би "Тэгэхээр та хоёр биднийг орхиж явах юм уу?"
"Үгүй дээ хонгор минь" гэж ээж зөөлнөөр инээмсэглэлээ.
"Бид нар бүгдээрээ Нью-Йорк руу нүүнэ" гэж аав хэлэв.
Advertisement
- In Serial58 Chapters
Who Made Me A Princess
When I opened my eyes I had become a princess!
8 892 - In Serial238 Chapters
His Devious Harbinger: How To Tame A Wicked God?
Explore the story of a reborn woman who unleashes the Dark God and hilariously tries to tame him into her younger brother. A modern woman is transmigrated to a young girl's body in the wor...
8 657 - In Serial78 Chapters
His baby girl
Willow Aburn is a shy, clumsy, innocent girl. She didn't have many friends but was kind to everyone regardless. People took advantage of her kindness but she was way too naive to notice. She was modest and very forgiving.Daire Frost is the devil in disguise. He hates any and everything, and that includes people. He has never been shown love so never experienced it. He doesn't talk much which makes his imitation look even more scarier.Daire didn't know why but found himself attached to this girl. And Willow couldn't help but smile when he was around. They were lost without each other and now they're found. Can he learn to love for her?And can he teach her to let lose?
8 187 - In Serial18 Chapters
The Pirate Princess
The youngest princess of Hebelone went off to the sea and became a Pirate. She comes back one day to find her elder sister engaged to a Keirish Prince who is now taking care of her country. As the Prince begins to question her lack of responsibility , she begins to realise how naive she had been, how she had run away from her problems and found her solutions in the sea, by joining a happy go lucky pirate group. The princess slowly takes responsibility, and involves herself in the matters of the state,but she begins to confront more problems, the worst of which she had not seen coming,and that would perhaps make her leave everything behind and go away to the sea once again. Just so you know:20% comedy, 60% drama, 90% old school romance, 0% tragedy. If you can, please give your own percentages, after reading it. It helps me understand my work better. I know the grammar sucks. But my editor is getting married and has forsaken me. ?? Note :This is a work of fiction, purely non commercial,.... The pictures on the cover page belong to their respective artists,whom I would have given credit, if I knew who they were.
8 92 - In Serial12 Chapters
Freestyle [DROPPED]
One day out of the blue, Oneleaf Tree, an unheard of company, shocked the world by revealing that after extensive research; they developed the first virtual reality game. Gameplay adapted to the individual player, opens thousands of possibilities for ways to enjoy the game. No classes exist. Concepts are meant to be broken so that the player can gain wings and become who they want to be. Nothing stops a player from making their own path. You play the game Freestyle.
8 178 - In Serial64 Chapters
Sinful |Klaus Mikaelson||
One thing Audrey Gilbert was told when vampires started showing up in Mystic Falls was to stay away from them. Elena has made it perfectly clear that she doesn't want her younger sister to be involved with vampires in any way. Sometimes temptations over rule morality, and you find yourself giving into the sin.
8 248

