《•HIDE ME FROM THE BAD BOY• [Mongolian]》[14] Гурван найз
Advertisement
Миний хөл хоёр долоо хоног халуун нүүрсэн дээр явсан юм шиг л өвдөж байна.Өнөөдөр Бямба гараг тул ажил багатай.Би ажлын завсарлага аваад явж байтал урдаас танил хүн над руу алхаж ирлээ.
"Сайн уу, Чэйндлэр" гэсээр би инээмсэглэв.
"Сайн уу, Скайлин.Таныг энд ажилладаг гэж мэдсэнгүй шүү"
"Хэдхэн өдрийн өмнөөс л ажиллаж эхэлсэн" гэж түүнд хэллээ.
"Тийм үү.Би юм идэхээсээ өмнө-" гэсээр тэр өгүүлбэрээ дуусгалгүй хэн нэгнийг хараад чимээгүй болчхов.
"Сайн уу, Скай!" гэсээр Морган хаалгаар орж ирлээ.
"Чэйндлэр" гэж түүнийг дуудав."Хөөе Чэйндлэр" гэсээр би гараараа нүүрнийх нь урд даллалаа.
"Өө, тийм ээ, яасан" гэсээр тэр толгойгоо маажив.
Тэр Морганыг нүдээрээ дагуулан ширтэж байгааг нь би анзааран хоолойгоо заслаа.
"Чи сая надад юу хэлэх гэж байсан бэ?" гэсээр би хөмсгөө өргөв.
Тэр тэвдэнгүй инээгээд "Юу?"
Би түүнийг хөнгөхөн цохиод "Чи энд зогсоод л байх уу эсвэл дүү дээр минь очиж яриа өрнүүлэх үү?"
"Намайг тэгэх хэрэгтэй гэж бодож байна уу?" гэж тэр асуулаа.
"Мэдээж" гэсээр би түүнийг дүүгийнхээ зүг рүү түлхэхэд тэр түүнээс холхон буланд суув.Тэд хэсэгтээ юм ярилцсаны дараа Чэйндлэр ашгүй хажууд нь суулаа.
Ямар ч байсан тэдний хооронд бяцхан харилцаа үүссэн гэдэгт итгэлтэй байна.
• • •
Ажлын дараа би арай гэж машинаа онгойлгон дотор суув.Тэндээс хөдлөхдөө Five Second Of Summer дууг амандаа дуулсаар явах гэж байтал хэн нэгний инээх дуунаар би чимээгүй боллоо.
"Хөөх, чамайг дуулж чаддаг гэж бодсонгүй шүү" гэсээр Жейсон машины цонхыг налан зогсов.
"Хүн бүр л дуулж чаддаг" гэсээр би машиныхаа хаалгыг онгойлгож өглөө.
"Чи хаашаа явах гэж байгаа юм?" гээд Кравфорд машинд суув.
"Гэр лүүгээ очиж унтана" гээд би бага зэрэг эвшээлээ.
"Алив ээ, Скайлин.Чи бид нартай хамт цагийг хөгжилтэй өнгөрүүлмээргүй байна гэж үү?" гэсээр Чейс худлаа хошуугаа цорвойлгон ард талын суудалд суув.
Би тэд нар луу харахад бүгд над руу өхөөрдөм болохыг хичээсэн бололтой тэнэг царай гарган сууцгааж байлаа.
Advertisement
"Үгүй" гээд би толгойгоо сэгсрэв.
"За ойлголоо" гэсээр Кравфорд чимээгүй боллоо.
"Ашгүй дээ" гэж би бувтнасаар гэр лүүгээ жолоодож эхлэв.
Нэг их удалгүй тэд нар надтай одоо болтол хамт явж байгааг саналаа.Би гэрийнхээ зогсоолд машинаа тавьчхаад
"Та нар юу хүсээв?" гэсээр би хаалганыхаа урд очин зогсов.
"Бид нар уйдаад танайд зочлохоор ирлээ" гэсээр Жейсон мөрөө хавчлаа.
Би тэд нарыг хэсэг ширтэв.Тэд ч миний өөдөөс шүдээ ярзайлган инээмсэглэлээ. Тэгээд би бууж өгөв.
"За яахав.Гэхдээ та нар надаас далдуур янз бүрийн юм хийвэл манайд буу байгаа шүү!" гэж тэдэнд сануулчхаад хаалгаа нээн тэднийг орууллаа.
Би шууд л буйдан руугаа үсрээд дэрээ тэврэн хэвтэв.
Удалгүй Жейсон над дээр ирээд
"Чамд ийм гоё хөзөр байдаг байсан юм уу?" гэсээр тэр хайрцагтай шинэ хөзөр барьсаар орж ирэв.
"Чи наадхаа хаанаас олсон юм?" гэж би асуулаа.
"Чинийх юм уу?" гэж тэр үргэлжлүүлэн асуув.
Би нүдээ эргэлдүүлсээр "Үгүй ээ, наадах чинь Сэлагийнх.Манайд нэг удаа хонохдоо орхичихсон юм." гэж би хэллээ.
"Тэгвэл онгойлгоод тоглоцгооё!" гэсээр Жейсон над дээр очлоо.
"Наадахыг чинь одоо болтол задлаагүй байгаа.Чамайг онгойлгосноос болж Сэлагийн уурлахыг хармааргүй л байна шүү!" гэж түүнд хэлэв.
"Сэлаг хараал ид." гээд Кравфорд хөзрийг аваад буйдангийн голд жижиг ширээ татаж авчирлаа.
Би "За яахав"
"Сайн байна" гээд Чейс инээв.
Бараг хагас цаг гаран идэх уух юм авсны дараа бид тоглож эхэллээ.
"Миний ээлж" гэсээр Жейсон хөзрөө ширээн дээр тавив.
Надад сайн хөзөр байсан ч энэ удаад дийлэхгүйг мэдээд гарсангүй.
Гучин минутын дараа
"Тог, тог!"
"Би онгойлгочхоод ирье" гэсээр би буйдангаасаа босон хаалгаа онгойлголоо.
Хаалга нээгдэхэд Скайлор зогсож байв.Тэр бид нарыг харчхаад царай нь хүйтэрч юм дуугарсангүй.Тэр над руу нэг харчхаад залуус руу алхаж очоод
"Та нар энд юу хийж байгаа юм? Жижигхэн цайны баяр уу?" гэж Скайлор ууртайгаар асуулаа.
Кравфорд"Хөөе тайвширж үз"
Скайлор "Би та нарыг бүтэн өдрийн турш хайлаа.Та нар хэзээнээс эхлээд энд байсан юм?" гэж асуув.
Advertisement
Жейсон "Бараг цагийн өмнө эсвэл..За за явцгаая.Чи хаа явсан газар гарч ирэх юм аа" гэхэд
Скайлор "Тийм ээ. Бидэнд байх ёстой газар гэж бий." гэсээр бугуйгаа тоншлоо.
Бүх хөвгүүд босон явахад бэлэн болцгоосон байв.
"Дараа болъё Скай" гэж тэд хэлцгээлээ.
Би "Баяртай" гээд гараа даллав.
Скайлор манайхаас хамгийн сүүлд гарлаа.Тэр явахаасаа өмнө над руу сонин харцаар харчхаад явсан.
Түүнийг яагаад ингэж аашлаад байгааг ойлгохгүй юм.Би түүнийг сайн эсвэл муу гэж хэлж чадахгүй ч тэр Halloween-ы үдэшлэгт байснаас өөрөөр харсан.Их зовсон юм шиг.
• • •
"Сайн уу, Скайлин" гэсээр үдийн хоолны үеэр Колтон миний хажууд суув.
"Сайн уу, юу байна" гэж би инээмсэглээд түүнд суух зай гаргаж өглөө.
"Тэгэхээр, би энэ амралтын өдрөөр юм төлөвлөөгүй болохоор чи чөлөөтэй гэсэн үг." гэсээр тэр хөмсгөө өргөв.
"Би үлдсэн амьдралынхаа хугацаанд юу хийх вэ гэж бодсон ч хийх юм алга даа."
"Хөөе дөрвүүлээ энэ амралтын өдрөөр гарцгаая аа" гэж Бонни санал болголоо.
Би "Тэгье"
"Юу? Та нар хаачих гэж байгаа юм?" гэж Жон бидэн дээр ирээд асуув.
"Би, Брэтт, Скай, Колтон гээд бид дөрөв амралтын өдрөөр гадуур гарах гээд л.Чи бидэнтэй хамт явах уу?" гэж Бонни асуулаа.
"Үгүй ээ.Би ганцаараа юм байна" гээд тэр толгойгоо сэгсрэв.
"Өө, алив ээ чи Ториг уриад хамт явж болно ш дээ" гэж би ятгалаа.
"Хөөе тэднийг хар даа" гэж Колтон Скайлорын зүг рүү толгойгоо дохив.Тэд урьдын адил зоогийн газрын ширээн дундуур явж байна.Тэднийг орж ирсэн болохоор зоогийн газар ч бас чимээгүй боллоо.Гэхдээ тэд сайхан харагдсангүй.Жейсоны нүдний доор хөх няц болсон, Кравфордын нүдний дээд тал нь шалбарсан, Скайлорын хацарны нөгөө тал нь гүн зүсэгдсэн байв.Тэд шархны лентээр гэмтлүүдээ наасан боловч шархууд нь илт харагдаж байлаа.
"Бурхан минь, юу болоо вэ?" гэж би шивнэх төдий асуув.
"Өчигдөр шөнө тэд гудамжинд хүмүүстэй зодолдсон" гэж Жон аяархан хэллээ.
Бид Жон руу гайхсан янзтай хараад "Харж байнаа" гээд би нүдээ эргэлдүүлээд "Гэхдээ Яаж? Яагаад?"
"Хэдэн залуус тэдний дэргэдүүр өнгөрсөн.Гэхдээ Скайлор болон түүний найзуудаас илүү олон хүмүүс байсан" гэж Жон хэлэв.Тэр үргэлжлүүлэн
"Тэд Скайлороос муу залуус байсан.Тэд үнэхээр сэтгэлээр унасан харагдаж байна" гэж хэллээ.
Дараа нь би нэг зүйлийг анзаарав.
-------------------------------------------
Чейс энд алга
Advertisement
The Fake Young Miss Who Got The City Quaking In Her Boots
Lydia, who grew up with her grandmother in a remote village, was finally taken back to the wealthy mansion.
8 328You Light My World (COMPLETED)
Emily Carter, a 20-year old girl with a horrible life. She never knew anything about her parents but one thing she knows is that they are no longer alive. She was stuck with her pathetic jobless uncle who makes her life miserable. She drops a spoon, she wll be beaten, she cooks late, she will be beaten. Almost every single thing that she does is wrong in his eyes.She has scars almost everywhere on her body including her face.The only place she can escape from him is the Armandos' mansion, the place where she works.(as a maid). Meet Julian Sam Armando. A 24-year old prince charming. He got both wealth and good look. Despite his father's order to run his company, he insisted to become a doctor in his own hospital.He is too good that girls always dream of making him theirs.However, he never pay attention to any of them. His life vision: no girls, no party, no getting drunk. But the only thing that makes him scary is his over protectiveness.What is his will always be his. When their paths collide, what will happen? Will he look at the girl with scars? Will she escape her miserable life? Please read to find out.p.s. Its my second story. Please bear with the grammatical errors. Do vote if you like it.Thanks.
8 301Hero's Undercover Aide
Akiara Nakamura's life was a living hell. After the death of her parents, her normal life started to turn upside down. She was picked and bullied by girls in her class, treated like a slave by her father's relatives and forced to do part-time job to treat her sister who is in coma.Five years passed as she got used to living like this. She was fine hoping that once her sister wakes up, she will cut ties with them and live a quite life with her sister. But her dreams were crushed after her sister's death.She lost all her hopes and attempts suicide. But instead of experiencing death she hears a voice telling her, "You have to compensate for taking your own life.""Who are you?" She asked."I am giving you my blessings to protect the girl with scarlet eyes." The voice replied.After the short conversation with an unknown being, she wakes up in a forest with her perfect unscathed body.Will she be able to survive and protect at the same time?Highest ranking#2 - shoujoai (01.2022)#2 - pastlife (01.2022)
8 122Lockwood & Co. Missing Love
It's a few days after Lucy had died and Lockwood finds out the truth about her feelings... A fanfiction on Lockwood & Co. from different point of views.
8 190The Curious Case of Danielle Parker
Danielle's new town is strange. Sure, it looks picture book pretty. But ever since she arrived, strange things keep happening. From the mysteriously and painfully beautiful boy absolutely losing it in the school parking lot, to going from being ignored one day to suddenly treated like royalty the next... Danielle can't make sense of it. But the worst part? There's a boy she is unexplainably drawn to, and as hard as she tries, she can't stay away. What is the town hiding? Is she going crazy or is there something more than simple attraction going on here? And how the hell is she meant to get any sleep with all that howling at night?!
8 198Two Alpha's and a Fox
you live a lift in a wolf where supernatural beings are comon, however your a species that is hunted by all sorts of creatures, scientists especially, but when you walk head first into two Alpha's.. who knew what was first thought to be seriously bad turned out of be pretty fucking good.trigger warnings, be prepared (:P)
8 126