《•HIDE ME FROM THE BAD BOY• [Mongolian]》[10] Хамтрагч
Advertisement
"Хос хосоороо сууцгаагаарай"гэж ноён Данфорд багш хэлж өглөө.
Брэтт өнөөдөр хичээлдээ ирсэнгүй.Яг үнэндээ ангиас миний мэддэг хүүхдүүдээс тэр л ганцхан дажгүй ааштай.Скайлороос хамаагүй илүү.Би ганцаараа сууж байтал удалгүй Скайлорын хажууд хөөрхөн шар үстэй охин ирээд суув.
"Скайлин чи ганцаараа сууж байгаа юм уу?" гэж ноён Данфорд багш асуулаа.
"Мм би-"
"Би түүний хамтрагч болъё!" гээд бас өөр нэг шар охин ирээд миний хажууд суув.Тэр Скайлорын хажууд сууж байгаа охин руу нүдээ ирмэж байхыг би анзаарлаа.
"За, хичээлдээ оръё" гэсээр багш хоёр гараа хооронд нь үрээд өнөөдрийн сэдэвтээ оров.
"Чи шинээр ирсэн үү?" гээд тэр надаас асуулаа.
"Тийм ээ" гэсээр би толгой дохив.
"Хаанаас ирсэн бэ?"
"Канад" гэж хэлээд би инээмсгэллээ.
"Бурхан минь!Гайхалтай.Энд байх таалагдаж байна уу?"
"Тийм ээ.Цаг агаар нь их сайхан" гээд би бага зэрэг инээв."Чамайг хэн гэдэг гэсэн билээ?"
"Өө, Жижи гэдэг" гэсээр тэр инээлээ.
"Танилцсандаа таатай байна"
Бид үргэлжлүүлэн багшийн яриаг сонсож эхлэв.Долоон хоногийн турш бид хичээлийн төсөл дээр хамтдаа ажиллахаар болсон.Баг тус бүр түүхэнд болсон чухал үйл явдлуудыг сонгон авч судалгаа хийн мөн гарсан уршгийг тэмдэглэж авна гэж багш хэллээ.
"Юуны тухай судалгаа хийхээ бодож олох арван минут та нарт өгье" гээд ноён Данфорд хэлээд ширээ рүүгээ алхав.
"Тэгэхээр чамайг найзуудтай болсныг харахад энд чи хүмүүст нэлээн их танигдсан бололтой." гэсээр тэр хуруугаараа ширээг удаанаар тоншлоо.
"Би олон хүмүүс танихгүй ээ.Зүгээр л сайн найзуудтай." гэж түүнд тайлбарлав.
"Тэгвэл Скайлор та хоёрын хувьд? Та хоёр дотно биш гэж үү?"гэж тэр асуулаа.
"Мэдээж үгүй.Би хэдхэн удаа л түүнтэй орооцолдож байсан болохоос биш тийм зүйл огт биш.Бас тэр муухай ааштай." гээд нүдээ эргэлдүүлсээр түүн рүү харав.
"Тэр надад муухай ааштай санагддаггүй" гэж хэлээд тэр Скайлор луу нүдээ ирмэлээ.
Мэдээж тэр өөрийнхөө хажууд сууж байсан охинтойгоо инээлдээд байж байв.
Advertisement
"Тэгэхээр хичээлийн тухайд чи юу гэж бодож байна?"гээд би ярианы сэдвээ өөрчлөхөөр боллоо.
"Өө тийн Cleopatra-г сонгоё"
• • •
"Скай, Колтон та хоёр юу болсон бэ?Үерхэхээр болсон уу?"гэсээр Бонни муухай инээв.
"Юуу? Үгүй ээ.Би тэгнэ гэж бодохгүй байна" Би энэ жил хэтэрхий эрт хүнтэй үерхэж эхэлмээргүй байна
"Чи худлаа л хэлээд байна даа" гээд Жон бургерээ хазлаа.
"Амаа тат" гэсээр би усан үзэм түүн рүү шидэв.Би түүний нүдийг онож цохино гэж бодсон ч тэр амаа ангайсаар түүний аманд орчхов.
Тэр баяссаар "Баярлалаа хонгор минь"
"Колтон, юу байна даа хөгшөөн" гэсээр Жон Колтоныг хөнгөн нудраад ширээн дээр сууцгаалаа.
Колтон тэр хоёртой мэндэлчхээд над дээр ирэв."Сайн уу Скайлин, юу байна"
"Тайван.Чамаар юу байна?" гэж би асуув.
"Энэ Баасан гараг Halloween-ы үдэшлэг болно.Та нар очих уу?" гэсээр тэр бид нар луу харлаа.
"Мэдээж би очно" гээд Жон мишилзэв.
"Брэтт ирэх болов уу?" гэж Бонни асуулаа.
"Мэдэхгүй ээ.Гэхдээ хөгжилтэй байх болно оо"гээд тэр мөрөө хавчив.
"Ойлголоо"гэсээр Бонни инээмсгэллээ.
Тэгээд бүгд над руу харцгаав.
Би санаа алдсаар "За яахав."
"Тийм ээ!" гэж Бонни инээгээд "Хөгжилтэй байх болно оо, Скай хоёулаа шинэ хувцас авах хэрэгтэй."
Хичээлийн дараа Бонни бид хоёр хувцас авахаар дэлгүүр орлоо.Тэр эцэст нь тод хөх өнгийн хослол авсан бол би өөртөө хувцас хайсаар л байна.
"Алив л дээ Скай.Хоёулаа бүтэн цаг энд байлаа.Чамд таалагдсан хувцас байна уу?" гээд тэр бувтнав.
"Одоохондоо байхгүй" Тэр өдрийг сайхан өнгөрүүлэхийн тулд хувцсаа сайн бодож байж авах хэрэгтэй.
Тэр жижиг сандал дээр суун утсаа оролдож эхэллээ.Би тэндээс холдон алхав.
"Скайлин! Энэ чи мөн үү?" гэх хоолой ардаас сонсогдлоо.
Би эргэж харвал Чейс зогсож байх нь тэр.
Би инээмсэглээд "Сайн уу Чейс."
"Чи ч гэсэн үдэшлэгт явах хувцсаа сонгож байна уу?" гэж тэр асуув.
"Тийм ээ, бас би хувцсаа сонгоход ийм ярвигтай байна гэж бодсонгүй" гэсээр би нүдээ эргэлдүүллээ.
Advertisement
"Надад нэг санаа байна" гээд тэр жуумалзав.
"Ямар?"
Эхэндээ надад байдаг л нэг энгийн юм шиг санагдаж байсан боловч надад үнэхээр зохисон хөөрхөн хослол байсан юм.
"Хмм.Сайхан санаа байна"гэсээр би толгой дохилоо.
"Тэнд уулзъя, Скайлин" гээд тэр даллав.
Би Бонни руу очоод "Өмсөх хувцсаа олчихлоо!"
• • •
Дараагийн өдөр хичээл тараад Жижи намайг түүхийн төслөө хийхээр гэртээ урилаа.Тэднийх манай гэрээс холгүй байдаг.
Бид эхлээд жижиг нугалбар дээр чимэглэн бичив.
"Энэ дажгүй харагдаж байна."
"Би дахиад сэдвээ өөрчилж байгаагаа мэдэж байна л даа, гэхдээ Скайлор та хоёр хоорондоо ямар ч харилцаагүй гэдэгтээ итгэлтэй байна уу?"гээд тэр хатуу цаасан дээр гараараа товшино.
"Тоглоод байна уу? Тэр надад таалагддаггүй, бас мэдээж тэр ч надад дургүй." гэсээр би мөрөө хавчлаа.
"Үнэндээ манай дүү түүнтэй болзоонд явахаар болсон л доо.Чамд эвгүй байж магадгүй гэж бодсон ч үнэхээр зүгээр юм байна." гэж тэр инээмсэглэсээр хэлэв.
"Чи дүүтэй юм уу?" гэж би асуулаа.
"Тийм ээ, Авери гэдэг.Тэр манай түүхийн анги.Өчигдөр Скайлортой хамт суусан." гэсээр надад тайлбарлав.
"Мм.." гээд би хөнгөхөн санаа алдлаа.
"Хөөе, тэд ирж байна." гээд тэр цонх руу харан инээмсгэлэв.Авери гэх охин Скайлорын мотоциклоос бууж байхыг би харлаа.
Аххх, өчигдөр л мотоциклийг нь хулгайлсан юм шиг санагдаж байна.
Үнэндээ надад бага зэрэг хачин мэдрэмж төрж байна.Би Авериг мэдэхгүй ч ямар ч байсан Скайлорт тохирохгүй.Тэр ямар хүн билээ дээ.
Би хардаад байна уу даа?Үгүй ээ, үгүй, үгүй.Тэгж болохгүй.Би түүнд дургүй.Тэр бүдүүлэг, ширүүн.Бусдыг дорд үздэг.
"Тэр чамайг бороотойд гэрт чинь хүргэж өгсөн"гэж дотор минь хэлнэ.
Би хурдхан шиг "Ээж намайг дуудаад байна" гэж Жижи-д худлаа хэллээ.Тэр намайг хүргэж өгье гэсэн боловч өөрөө алхъя гэж хэлээд зөвшөөрсөнгүй.Жижи намайг гэрийнхээ гадаа гаргаж өгөхөөр болов.Бид хоёр гарах гээд хаалгаа онгойлгоход Авери, Скайлор хоёр өөдөөс орж ирлээ.
Тэр намайг хараад гайхсан бололтой "Скайлин, чи энд юу хийж байгаа юм?Нөгөө найзууд руугаа очооч дээ." гэж хэлчхээд Авери-руу харан инээмсгэлэв.
"Чиний сургууль гэж нэрлэдэг газарт чинь бусад хүмүүс хоорондоо хамт хичээлээ хийж болдог юм!" гээд би цэцэрлэгийн багш жоохон хүүхэд загнаж байгаа юм шиг хэллээ.
Тэр нүдээ эргэлдүүлэв.
"Сургууль дээр уулзъя, Жижи" гэж би түүн рүү даллаад хаалга руу алхлаа.
"Чи гэр лүүгээ алхах гэж байгаа юм уу?" гээд Скайлор миний бугуйнаас барин намайг зогсоов.
"Тийм ээ.Эндээс нэг их хол биш." гэсээр түүнээс гараа салгалаа.
"Чи дахиад миний мотоциклыг хулгайлах юм бол жинхэнээсээ үхсэн гэж мэд"
"Өө бүр айчихлаа." гэж айсан дүр үзүүлэв.
Би гэр лүүгээ алхаж эхэллээ.Оройны таван цаг болж нар аажмаар жаргаж эхэлнэ.Ганцаараа алхахад үнэхээр сайхан, тайван байна.Гэхдээ харамсалтай нь энэ байдлыг чанга моторын дуу тасалдууллаа.
"Энд суучих" гэж Скайлор хамгаалалтын малгайгаа аван хэлэв.
"Баярлалаа, гэхдээ алхсан нь дээр байна" гээд би алхлаа.
"Яагаад? Мотоциклд суухаас айж байна уу?"
Би алхахаа болин түүн рүү муухай хараад "Би чиний энэ мотоциклыг чинь хулгайлчхаад яагаад айна гэж?" гэсээр би толгойгоо сэгсрэв."Аан бас чи энд юу хийж байгаа юм? Би уг нь чамайг Аверигийнд байх ёстой гэж бодсон юмсан."гэж хэлчхээд үргэлжлүүлэн алхлаа.
Би явган хүний замаар алхах бөгөөд тэр миний хажууд чимээгүй л мотоциклоо миний алхаж байгаа хурдтай адил хэмжээтэй болгоод удаанаар унана.
Тэр намайг гэртээ орох хүртэл мотоциклтойгоо хамт явлаа.
Advertisement
Becoming Audacious After Marriage: Madam, Please Keep A Low Profile
A man leans arrogantly into the sofa with his long legs crossed and hands her an invoice. "Woman, I'll give you the identity of Mrs. Li." She reveals her deep dimples, and takes it with a smile, "I couldn't ask for more."
8 336Violet
Violet Cherie is a 23 year old woman. She lives with her so called family which show nothing but hatred towards her. She is like a broken doll, living with the torturous abuse her family gives and has no escape from them. But what do you think will happen when Adrian Hayes, the man who bullied Violet with her stepsister years ago returns to his home town? Only this time he is coming back with a contract.A contact of marriage that claimed Violet to marry Adrian. •-•-•-•-•-•-•-•"You have to marry to Adrian." I sat there frozen to my spot. There is no way that this was happening. Were they joking? Or was I having another nightmare? This made no sense.Tears welled up in my eyes at mom's statement. My eyes snapped to Adrian and he already was staring at me with intense eyes. I looked away from him and at my mom. I saw her slam the contract on the table. "Now sign this sweetheart." Her words dripped like rotten and tasteless honey. I spun my head towards the table and again gazed at an opened page of the contract. I read the page slowly as my eyes shifted between the words, not believing it. It was a contract, a small one that had no other information than it stated that I had to marry Adrian. It was signed by Mr and Mrs Hayes, Adrian and both of my parents. My eyes darted back to my mom and shook my head in disapproval. No way was I agreeing to this disaster. •-•-•-•-•-•-•-• -WARNINGS-• This book contains strong scenes of abuse. • Please take caution as some scenes may be too harsh for the audience to read.• All rights are owned by @PurplezBubble.Cover by @the_vampgal
8 172Spice!
Based on the song Spice! by Len Kagamine. So I like my twin sister. Sure. She doesn't like me back - and that sucks for me. Especially since she has a boyfriend. Maybe I can use a little distraction from everything...who's that tealette over there, the one looking at me? She has lovely eyes...prettier than my sister's, even. Who is she? LenXMiku.
8 174The March of the Black Queen (book III)
How did thee fare?What has thee seen?The mother of my children, threeI call her name...Underneath her love, my heart did stayI love the footsteps that she madeHere comes the black queen,We've only begun.
8 174Delightful
𝐒𝐡𝐨𝐫𝐭 𝐫𝐨𝐦𝐚𝐧𝐭𝐢𝐜 𝐨𝐧𝐞-𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬All are one parts unless stated in the title otherwise. Cute, rom com, cliche, romantic one shots of stories and ideas that run through my mind all the time. All rights reserved. This means no part of this book can be copied, reproduced or taken in any way shape or form. I don't want to see these anywhere else.Pictures used inside are NOT MINE!Credits to their rightful owners
8 176Abandoned wife
Vindictive words of your beloved hurts the most. At first you are taken aback. You won't believe its from them. It cause unbearable pain at first but pain doesn't lessen in second, third and so on time. As the time passes intensity of the pain increased and at one point either you completely succumbed or became immune to every emotion. This is story of Vindictive Akshay and headstrong Smita. "I'll do as I please. Who are you to stop me? "Anger radiating from each cell of Smita. Her eyes were shooting daggers and pupils dilated.Nostrils were flared, muscles clenched and fist is ready to hit him." Ah my feisty princess is back. "he remarks. " I am not yours infact I never was. "she snapped.He took calculative steps towards her and holds her waist tightly with one hand. " What are you doing?" Smita struggles in his arms. She moved her hands vigorously to free herself from his grip but no avail his grip tightened on her waist. He pulled her towards him. Her breast were touching his bare torso. Her each movement now igniting raw passion and desire. Her breath became uneven and her struggle subsides.Its good for her as her efforts is sterile in compare to his strength. His hand touched her neck and stopped at her chin. He lifts her chin and looked directly into her eyes. "kiss me. "he ordered her. His words felt like venom. It felt like someone pour molten lava in her ears. She tries to push him away but his grip strengthens."You will kiss me today sweetheart. "his words ran shivers in her spine. " please "came a whisper from her. " You can leave AFTER KISSING ME" his emphasise words broke her hope. She stands on her tip toes, hold his face in her hands and placed her lips on his. His hand caressed her hairs and pulled her closer. He took all she have. When they were breathless he broke the kiss. "Forever mine, all mine, mine only . "he remarked. "Never yours."English is not my first language so you may witness grammatical errors.
8 148