《သူပိုင်တဲ့အရာ ၊ သူပိုင္တဲ့အရာ (Uni+Zaw)》Part 7 ( Zaw)

Advertisement

"ေျဖရွင္းခ်က္လိုခ်င္တယ္"

"ေနေျပာၿပီးၿပီပဲ___ရႈိင္းမွမယုံတာကို"

ရႈိင္းရဲ႕မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္ကအေပၚကိုတက္သြားျပန္သည္။အရႈံးေပးထားရက္နဲ႔ခဏခဏအႏိုင္လိုခ်င္သူကိုဘယ္လိုေျဖသိမ့္ေပးရမလဲမသိ။ေန႔ဘဝရဲ႕ႏုပ်ိဳမႈေတြ၊လြတ္လပ္မႈေတြအားလုံးအပ္ႏွံထားတာေတာင္မေက်နပ္ေသးဘူးတဲ့လား။

ေနရင္ထဲမွာသက္ျပင္းေသးေသးေလးခိုးခ်မိသည္။

"သူတို႔နဲ႔မွမဟုတ္ဘူး ဘယ္ေယာက္်ားနဲ႔မွမယုံဘူး ရွင္းလား၊ၿပီးေတာ့ဒီေန႔ကစၿပီးတစိမ္းေယာက္်ားဆိုရင္မ်က္လုံးနဲ႔ေတာင္ေစာင္းမၾကည့္နဲ႔ တို႔မႀကိဳက္ဘူး "

"မဟုတ္ေသးဘူးရႈိင္းရယ္ ေန ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ၊ရႈိင္းစိတ္တိုင္းက်ေနေနတာပဲ၊ေန႔ဖက္ကဘာမ်ားအမွားလုပ္မိေနလို႔လဲ ရႈိင္းႀကိဳးဆြဲရာကေနရတာပဲမဟုတ္လား"

ရႈိင္းမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္သြားေသာ္လည္းမ်က္ႏွာထားကျပန္တင္းသြားသည္။ရႈိင္းကထိုင္ေနရာကေနေန႔ကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။ေနကမတ္တပ္ရပ္ေနရာကေနထြက္သြားမည္ႀကံလိုက္ေတာ့ေန႔လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သျဖင့္ခႏၶာကိုယ္ကယိုင္ၿပီးရႈိင္းေပါင္ေပၚက်သြားသည္။ရႈိင္းကေျခကလိမ္ခ်ိတ္ထားရာကျပန္ျပင္လိုက္ၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚေရာက္လာေသာေန႔မ်က္ႏွာလွလွေလးကိုအငမ္းမရစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

"ေနရပ္ဝန္းလိုအရမ္းလွတဲ့မိန္းကေလးကတို႔အပိုင္ျဖစ္ေနတာသိပ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတာပဲ "

ေျပာရင္းေန႔ပါးကိုလာနမ္းသျဖင့္ေနကမ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္ကိုလွည့္လိုက္သည္။သူ႔အနမ္းကလူကိုျမတ္ႏိုးလို႔နမ္းတဲ့အနမ္းမွမဟုတ္တာ။

"ေန အဲ့လိုလုပ္တာတို႔မႀကိဳက္ဘူး"

ေနကဘာမွျပန္မေျပာမိ။လႊဲထားေသာမ်က္ႏွာကိုလည္းျပန္မတည့္မိ။တစ္ခါတစ္ေလကိုယ့္ဖက္ကေပးဆပ္ေနရတာေတြကေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီဟုခံစားလာမိသည္။

"ေန ဒီေန႔ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္ဘူးၿပီးေတာ့ ေမေမကလည္းဒီေန႔ေစာေစာျပန္လာဖို႔မွာလိုက္တယ္"

"ဘာေၾကာင့္"

ဂ႐ုမစိုက္သလိုမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ေပးေနသျဖင့္ျပန္ေျပာရမည့္စကားတို႔ကလည္ေခ်ာင္းဝမွာတစ္ဆို႔လာသည္။သို႔ေသာ္ ဒီေန႔ေန႔စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးသျဖင့္ရႈိင္းနဲ႔ေဝးရာကိုသာထြက္သြားခ်င္မိသည္။

"အိမ္မွာညေနစာစားၾကရေအာင္လို႔တဲ့"

"မျပန္ရဘူး"

"ရႈိင္း"

ေနဆတ္ကနဲထလိုက္သည္။ရႈိင္းကဂ႐ုမစိုက္သလိုမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ေန႔မ်က္ႏွာကိုေမ့ၾကည့္လာသည္။ေနထြက္သြားဖို႔ႀကံေသာ္လည္းရႈိင္းအက်င့္ကိုေနအသိဆုံးမို႔ရႈိင္းအေရွ႕မွာထိုင္ခ်လိုက္သည္။

"ေန ေတာင္းပန္ပါတယ္ ရႈိင္းရယ္___ေနအခုျပန္ပါရေစ၊ေက်းဇူးျပဳ၍"

"ဟားဟားဟားဟား ဒီရႈိင္းနားကစကားကိုႏွစ္ခါမေျပာတတ္ဘူး မွန္းစမ္း ေနရပ္ဝန္းစိတ္ညစ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလး"

ေျပာေနရင္းေန႔ေမးဖ်ားကိုကိုင္ကာေမးလိုက္ေသးသည္။ေန႔ကိုဘာလို႔မ်ားဒီေလာက္ေတာင္ဖိအားေတြေပးေနသလဲနားမလည္။သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေန႔ဘဝကိုျခယ္လွယ္ေနတာေတာင္မေက်နပ္ေသးေတာ့ေနလည္းဝမ္းနည္းလာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာသည္။ရႈိင္းကေန႔မ်က္ရည္ေတြကိုျမင္ေတာ့တစ္ခ်က္ငိုင္သြားေသာ္လည္းအေလွ်ာ့မေပးတတ္သည့္အက်င့္အတိုင္းမရယ္ခ်င္ရယ္ခ်င္ႏွင့္ရယ္လိုက္ျပန္သည္။

"တို႔အေရွ႕မွာမငိုျပနဲ႔ေန၊တို႔ကငိုတာမႀကိဳက္ဘူး မင္းငိုျပလို႔လဲတို႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကျပင္မွာမဟုတ္ဘူး၊မင္းကိုတို႔ပိုင္တယ္ ၊အဲ့ဒီေတာ့မင္းဒီေန႔ အိမ္မျပန္ရဘူး၊ဒီလမ္းကိုမင္းကိုယ္တိုင္ေ႐ြးခဲ့တာပဲ တို႔ကမင္းကိုslave အျဖစ္ေနခိုင္းေနတာမွမဟုတ္တာ ၊ဒီရႈိင္းနားရဲ႕မိန္းကေလးေနရပ္ဝန္းအျဖစ္ေနခိုင္းေနတာ"

သူဘာေတြလုပ္ေနသလဲသူ႔ဘာသာေတာင္သိပုံမရေသာရႈိင္းကိုေနအထြန္႔မတက္ခ်င္ေတာ့။ေျပာရင္လဲရမွာမဟုတ္ေတာ့မဲ့အတူတူသူ႔ဆႏၵအတိုင္းသာျဖစ္ဖို႔သေဘာတူလိုက္ရသည္။

"ေကာင္းၿပီေလ ရႈိင္း မသြားေစခ်င္ရင္ေနမသြားဘူး"

"Wow!! That is my girl!"

"ေဒါက္ ေဒါက္ "

"ဝင္ခဲ့"

တံခါးပြင့္သြားေတာ့ရႈိင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကေန႔ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီအတင္းအဓမၼလာနမ္းေနသည္။ဒါကရႈိင္းရဲ႕အက်င့္။ေန႔ကိုသူ႔ဝန္ထမ္းေတြအေရွ႕မွာပင္မခ်န္ သူပိုင္တယ္ဆိုတာျပခ်င္တာမဟုတ္လား။

ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးကထထြက္သြားရေတာ့မလိုရပ္ေနရေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာကိုေနျမင္ရသည္။ေန႔မွာအသက္ရႉပင္ၾကပ္လာရသည္။အေတာ္ၾကာမွလႊတ္ေပးၿပီး သူမဟုတ္သလိုေကာင္မေလးကိုတစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္သည္။

ေန႔မွာမ်က္ႏွာပူေသာ္လည္းဘာမွျပန္မေျပာမိ။

"ေျပာ ဘာကိစၥ"

"ေၾကာ္ညာ႐ိုက္ဖို႔ကိစၥအတြက္ေအာက္ထပ္မွာဦးေအာင္မင္းေရာက္ေနတယ္ မမ"

"ေၾသာ္ ေအးဟုတ္ၿပီေလ တို႔ဆင္းလာခဲ့မယ္"

"ဟုတ္မမ"

ေကာင္မေလးကခါးေလးၫြတ္ၿပီးထြက္သြားေတာ့ရႈိင္းကေန႔မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကည့္သည္။

"တို႔အခန္းတံခါးေသာ့ပိတ္ခဲ့မယ္"

"ဘာလဲ ေနထြက္ေျပးမွာစိုးလို႔လား"

"ဒါေပါ့"

"ႀကံႀကီးစည္ရာရႈိင္းရယ္"

"Ok တို႔သြားမယ္ "

ထၿပီးေန႔ပါးျပင္ကိုနမ္းကာထြက္သြားေလသည္။အခန္းတံခါးကိုေသာ့ပိတ္သံၾကားသျဖင့္ေန႔မွာမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။ဒီအခန္းထဲမွာေနရမဲ့အျဖစ္ကိုေတြးၿပီးပ်င္းေနမိသည္။

"📲📲📲📲📲📲📲📲📲📲

ေနဆိုဖာေပၚအိပ္မည္ႀကံတုန္းရႈိင္းရဲ႕ဖုန္းကျမည္လာေလသည္။ေနလည္းဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။

"Mahar Myittar"ဆိုပဲ။

ေန႔ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းေန႔ကစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္မေလး၊ေန႔အတြက္ရႈိင္းကိုအသနားခံခဲ့သည့္ေကာင္မေလးကိုဖ်တ္ကနဲျမင္ေယာင္လိုက္သည္။

ရႈိင္းကိုစြဲလန္းေနပုံရေသာထိုေကာင္မေလးအျဖစ္ကိုေတြးၿပီးရင္ထဲမွာသနားမိသည္။ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ကိုယ့္ညီမအ႐ြယ္ေလးမို႔စိတ္မကစားေစခ်င္မိ။

ေနဖုန္းက Answer ခလုတ္ေလးကိုႏွိပ္လိုက္သည္။

"ဟဲလို ရႈိင္း မမေနကိုဘာမွမလုပ္ဘူးမလားဟင္"

ေနမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။ဘာလဲ။သူဖုန္းဆက္တာေန႔ကိုစိတ္ပူလို႔လားဟုေတြးရင္းနားမလည္ျဖစ္ရသည္။

"သမီး"

"ဟင္ မမေနလားဟင္"

"အင္း ဟုတ္တယ္ ရႈိင္းကေအာက္ခဏဆင္းသြားလို႔"

"ေဆာရီးမမေန မဟာကေလ ရႈိင္းမမေနကိုႏွိပ္စက္ေနမလားလို႔ေတြးၿပီးစိတ္ပူလို႔ဖုန္းဆက္လိုက္တာ"

"ေၾသာ္__အင္းစိတ္ပူေပးလို႔ေက်းဇူးပါသမီး"

"မမေန "

"ရွင္"

"မဟာ့ကိုသမီးသမီးနဲ႔မေခၚပါနဲ႔လား😞မဟာလို႔ေခၚရင္လဲတစ္မ်ိဳးေပါ့ သမီးလို႔ေခၚလိုက္ရင္ေျပာစရာစကားေတြကုန္သြားသလိုပဲ၊မမေနအေပၚေလးစားရမယ္ဆိုတာႀကီးေတြးေတြးမိလာလို႔"

"အဟား တို႔ကတို႔ထက္အမ်ားႀကီးငယ္လို႔သမီးလို႔ေခၚမိတာပါကြာ၊တို႔ကအိမ္ကအိမ္ေဖာ္ေကာင္မ ေလးတို႔ေအာက္၂ႏွစ္ေလာက္ငယ္တာေတာင္သမီးလို႔ေခၚတာအက်င့္ပါေနလို႔"

ေနရယ္ရင္းေျပာေနမိသည္။ဘယ့္ႏွယ္သူ႔ကိုသမီးေခၚတာမႀကိဳက္ဘူးဆိုလားပဲ။ဘယ္လိုကေလးမေလးလဲမသိ။

"မမေနကအခုဘယ္မွာလဲ ရႈိင္းအိမ္မွာလား"

"မဟုတ္ဘူး သမီး အဲေလ ကေလး "

"ဟာ အဲ့တာပိုဆိုးသြားၿပီ😒"

"အဲ့ဒါဆို ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲရွင္😞"

"မသိေတာ့ဘူး မမေနႀကိဳက္သလိုပဲေခၚေတာ့"

"အဲ့တာဆိုကေလးပဲေခၚေတာ့မယ္ 😝😁"

"😒😒😒😒😒😒😒"

"တို႔ကအခုရႈိင္းရဲ႕ဆိုင္မွာ ဟိုတစ္ခါကေလးေရာက္ဖူးတယ္ေလ"

"မမေနကရႈိင္းဆီပဲအၿမဲလာေနရတာလား"

"ဘာလို႔အဲ့လိုေမးတာလဲ"

"ဟို မမေနမႀကိဳက္လို႔လား😞မမေနမႀကိဳက္ရင္မေမးဘူးလို႔သေဘာထားလိုက္ပါ"

ေနကဘာမွမေျပာရေသးသူခ်ည္းဇြတ္ေျပာၿပီးသူ႔ဘာသာအထင္ေတြဇြတ္ေပးေနေသာကေလးမရယ္ေလ။

"တို႔လည္းဘာမွမေျပာရေသးပါလားကြာ၊မဆိုးဘူးသိလား တို႔ကပ်င္းေနတာမင္းဖုန္းဆက္တာအပ်င္းကိုေျပေရာ"

"ပ်င္းေနတာ"

"အင္း ရႈိင္းကဘယ္မွမသြားရဘူးဆိုၿပီးအခန္းေသာ့ပိတ္သြားလို႔တို႔ပ်င္းေနတာ"

"ရႈိင္းကေသာ့ပိတ္သြားတယ္"

"အင္း"

"ရႈိင္းကမမေနကိုတအားႏိုင္တာပဲလား၊ရႈိင္းကိုမဟာေျပာၾကည့္ေပးမယ္ေလ မမေနကိုမႏိုင္စားဖို႔"

ေနရယ္ခ်င္ေသာ္လည္းမရယ္ရက္။သို႔ေသာ္ဒီကေလးကိုေတာ့ရႈိင္းနဲ႔မပတ္သက္ေစခ်င္။

"ကေလးမွာရည္းစားရွိလား"

"ရည္းစား?"

"အင္း ခ်စ္သူေပါ့"

"လိုက္ေနတဲ့လူေတာ့ရွိတယ္"

"ကေလးကျပန္မႀကိဳက္ဘူးလား"

"ဒီလိုပါပဲစဥ္းစားေနဆဲေပါ့"

"အဲ့ဒါဆိုကေလးအျမန္စဥ္းစားေပးလိုက္ပါလား၊အျပစ္မရွိတဲ့ကေလးဘဝကိုရႈိင္းအၫြန္႔ခ်ိဳးလိုက္မွာတို႔မျမင္ရက္ဘူး"

ေနကတကယ့္ေစတနာအမွန္ႏွင့္ေျပာျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္းသူ႔စိတ္ထဲဘယ္လိုထင္သြားသည္မသိ။

"မဟုတ္ဘူးေနာ္ မမေန မမေနအထင္မလႊဲပါနဲ႔ ရႈိင္းနဲ႔မဟာက႐ိုး႐ိုးသားသားခင္တာပါ၊မဟာေၾကာင့္ရႈိင္းနဲ႔မမေနတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အထင္လႊဲစရာမလိုဘူး"

"ဟိတ္ တို႔ကမင္းကိုအထင္လႊဲလို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး၊ရႈိင္းနဲ႔ေဝးေဝးေနေစခ်င္တာကမင္းကိုတို႔ကသဝန္တိုလို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး မင္းကိုသနားလို႔ေျပာေနတာ"

ေန႔အသံကအနည္းငယ္မာသြားသေယာင္ရွိသည္။ထို႔ေၾကာင့္တစ္ဖက္ကေတာ္ေတာ္ႏွင့္အသံျပန္မလာ။

"ဟိတ္ တို႔ေျပာတာၾကားလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ၾကားတယ္မမေန"

"ၾကားရင္လဲအဖက္ေလးဘာေလးလုပ္ပါအုံး"

"လုပ္ပါတယ္မမေနရဲ႕"

"အတန္းခ်ိန္မရွိဘူးလား ကေလးက"

"ဟုတ္___ရွိတယ္မမေန အခုေက်ာင္းမွာ"

"ေၾသာ္ အဲ့ဒါဆို တို႔ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေလ"

"အင္း ___ဒါနဲ႔မမေနဖုန္းနံပါတ္ေလးေရာမဟာ့ကိုေပးပါအုံး"

ေနကဖုန္းနံပါတ္တခ်ိဳ႕ကို႐ြတ္ျပလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ဖုန္းကိုခ်လိုက္ၿပီးအိပ္ရာေပၚမွာျပန္အိပ္ေနလိုက္သည္။

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ျပည့္ျပည့္ရဲ႕အေမကျပည့္ျပည့္ညီမေလးကိုသြားႀကိဳဖို႔ဖုန္းဆက္သျဖင့္ျပည့္ျပည့္က မဟာ့ကိုေရာ ျမတ္ကိုပါေခ်ာဆြဲလာသည္။ ျပည့္ျပည့္ညီမေလးက Bright College မွာတက္သျဖင့္မဟာတို႔သုံးေယာက္ Bright College ေရွ႕မွာေစာင့္ေနၾကသည္။

"ဟဲ့ ဟိုေလ နင့္အဆက္ႀကီးကတစ္မ်ိဳးပဲေနာ္"

မဟာမွာ႐ုတ္တရက္ျမတ္ေျပာလိုက္ေသာစကားကိုနားမလည္။ဘယ္သူဆိုတာစဥ္းစားမရသျဖင့္ျပန္ေမးယူရသည္။

"ဘယ္သူလဲဟ"

"ဒီရႈိင္းနားေလ"

"ဘာငါ့အဆက္လဲ နင္တို႔ပဲသူ႔ေတြ႕ရင္တ မ မ နဲု႔ဖစ္ေနၾကၿပီး"

"သူ႔ပုံစံကမိုက္တာကိုးဟဲ့😝"

"ေသပါ့လား သူ႔ထက္မိုက္တာေပါလြန္းလို႔"

မဟာ့မ်က္စိထဲေနရပ္ဝန္းမ်က္ႏွာေလးကကြက္ကနဲထင္လာသည္။ေနရပ္ဝန္းကပိုေခ်ာသည္မဟုတ္လား။

"ဟဲ့ ဟိုမွာဆုေလးမဟုတ္လား"

ျပည့္ျပည့္ကလွမ္းေျပာသျဖင့္မဟာလည္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ဟိုးအရင္ကရႈိင္းနဲ႔ျပသနာျဖစ္တဲ့လူႀကီးႏွင့္ျဖစ္သည္။ထိုလူကဆုေလးကိုဖက္ၿပီးပါးေလးကိုနမ္းေနသျဖင့္သုံးေယာက္သားမ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္။

ဆုေလးကလည္းၿပဳံးလို႔ေပ်ာ္လို႔။

"ဟဲ့ အဲ့လူႀကီးကဘယ္သူလဲမသိဘူးေနာ္ ဒီရႈိင္းနားကအဲ့လူႀကီးၾကည့္တာေတာင္ေဒါသေတြထြက္ေနတာကို"

"ေဒါသထြက္တာတင္မကဘူး သူ႔ညီမကို US ေတာင္ပို႔မလို႔တဲ့"

"ဟုတ္လား အဲ့ဒါနဲ႔မ်ားဆုေလးကဘာလို႔အဲ့လူႀကီးနဲ႔ေတြ႕ေနရလဲမသိဘူးေနာ္"

ျမတ္ကေျပာရင္းတစ္ခုခုကိုစဥ္းစားဟန္ျဖင့္မဟာ့ဖက္လွည့္လာသည္။မဟာလည္းဘာလဲဟူ၍ေမးေငါ့ျပသည္။

"ေနပါအုံး သူ႔ညီမကို US ပို႔မယ္ေျပာတာနင္ကဘယ္လိုသိ"

"ဟင္ 😩အဲ့ အဲ့ဒါကဒီလိုပဲ စကားစပ္မိရင္းေျပာျပတာ"

ျပည့္ျပည့္နဲ႔ျမတ္ကမယုံသလိုမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။မဟာကေတာ့ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္လိုက္ၿပီးဆုေလးကိုျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။

ဒီျမင္ကြင္းကို ရႈိင္းမျမင္ပါေစႏွင့္ဟုဆုေတာင္းေနရသည္။

ခဏၾကာေတာ့ျပည့္ျပည့္ညီမေလးထြက္လာသျဖင့္မဟာတို႔အားလုံးလည္းျပန္လာခဲ့ၾကသည္။

အာ႐ုံထဲမွာေတာ့ဆုေလးနဲ႔ဟိုလူႀကီးၿပဳံးလို႔ေပ်ာ္လို႔စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ေနၾကတာကိုသာျမင္ေယာင္ေနမိသည္။

ဆုေလးနဲ႔ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ၾကသလဲ။ရႈိင္းကေရာထိုလူႀကီးကိုဘာလို႔မုန္းေနရသလဲ။

ရႈိင္းကဘယ္လိုမိန္းမမ်ိဳးလဲ။မမေနႏွင့္ေရာဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ေနၾကသလဲ။

ေတြးေနရင္းေခါင္းသာေျခာက္လာသည္။

အေျဖကေပၚမလာ။ထပ္မေတြးဘဲကိုယ့္ဘာသာဆိုင္ကယ္ကိုအာ႐ုံစိုက္ေမာင္းလာခဲ့သည္။

    people are reading<သူပိုင်တဲ့အရာ ၊ သူပိုင္တဲ့အရာ (Uni+Zaw)>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click