《Sour Candy》part 7💔
Advertisement
*Unicode*
အံု့အံု့မှိုင်းမှိုင်းရာသီဥတုလေးက နေလို့သိပ်ကောင်းသော်ငှားလည်း အဆွေးကိုဓာတ်တည်ထားသလိုပင်။ သစ်ပင်တို့ယိမ်းနွဲ့ရံုမျှတိုက်ခတ်နေတဲ့ လေပြည်နုသွေးတို့ကြား မိုးမွှားမှုန်မှုန်တို့ကပ်တွယ်လာသည်ကား ပါးနုနုထက်ရိုက်ခက်မှုကြောင့် အတပ်သိလိုက်သည်။
တက်ကြွသည့်ခြေလှမ်းတို့က နီးစပ်ရာဆိုင်မှာ ကော်ဖီတစ်ခွက်ဝင်ဝယ်ပြီး ခပ်မှိုင်းမှိုင်းအရောင်တို့သံုးထားတဲ့ စာအုပ်ဆိုင်လေးသို့။
အညိုရောင်တံခါးအား ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ ချူလံုးလေးတို့ကတချွင်ချွင်။ ထိုအသံလေးကသူ့အား ပြုံးစေသည်အထိ အေးချမ်းခြင်းကိုဆောင်ကျဥ်းပေးသည်။ ဒီနေ့လူသိပ်မရှိတာကြောင့် ဂျောင်ဂုကီးတကယ်သဘောကျသွားရပြန်သည်။
သူဝင်လာတာမြင်သည်နှင့် အပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်ဆီးကြိုသည့် ဆိုင်ပိုင်ရှင်အကိုကြောင့် ဂျောင်ဂုကီးစိတ်ထဲနွေးခနဲ။
"ဂျွန်ရောက်လာပြီပဲ!......ကိုယ်ကမင်းကိုမျှော်နေတာ ပျောက်ချက်သားကောင်းနေတယ်နော်!"
"ဟုတ်ပါ့ဗျာ......ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စတေကြောင့် မလာဖြစ်တာ.....မျှော်နေတယ်ဆိုတော့ကား အသစ်တေထက်ရောက်နေတာလား!"
"ဂျွန့်အကြိုက်အချစ်စာအုပ်တေရောက်နေပြီ....."
"ဟဟ!!ဒီနေ့တော့ အပီဖတ်ပစ်မယ်!"
အဖြူရောင်အင်္ကျီပါးလွှာလွှာလေးနှင့် pant အနက်ကိုတွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားပြီး နားအောက်အနဲငယ်ရောက်သည်ထိရှည်နေသော ဆံနွယ်တစ်ချို့ကို နားနောက်သပ်တင်ထားသည့်ပံုမှာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးဆိုသော်ငှား မြင်သူတိုင်းလည်ပြန်ငေးရအောင်ထိ သိပ်လှနေခဲ့သည်အမှန်။
အပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်တောက်ပနေတဲ့ ထိုကောင်လေးကိုသာ လူတေမြင်ရတာ။ ဒဏ်ရာတေအထပ်ထပ်ဖြင့် စုတ်ပြတ်နေတဲ့ ရင်အစံုကိုတောမည်သူမှမြင်မည်မထင်။ မြင်အောင်လည်းထုတ်ပြနိုင်ပါ။ Darling ကိုမကောင်းတဲ့လူလို့ထင်သွားမှာမလိုလားဘူး။
ဂျွန်ကအချစ်ဝတ္ထုတေသိပ်သဘောကျတာ။ ဝတ္ထုထဲကဇာတ်ကောင်တေအချစ်ခံရရင်သိပ်အားကျတာပဲ။ ဂျွန်အများကြီးမမက်မောပါဘူး ကင်မ်ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့ အမျိုးသားစီက အချစ်တစ်ခုတည်းကိုသာတပ်မက်မိတာ အပြစ်ရှိသွားသလား။
^ အချစ်ဦးနှင့် ပေါင်းဖက်ရခြင်းသည်
ကမ္ဘာပေါ်တွင် အရှားပါးဆံုး
ဖြစ်စဥ်တစ်ခုဖြစ်၏။ ^
"ငါက ငါ့အချစ်ဦးDarling နဲ့ ပေါင်းဖက်ရမှာ!!!!"
စာအုပ်ပေါ်က စာကြောင်းလေးအား နှုတ်ခမ်းထော်ကာရန်တွေ့နေပံုက ကလေးတစ်ယောက်တဖွယ်။
^ ကိုယ်ပေးက မေတ္တာပေးတိုင်း
မေတ္တာပြန်ရမည်ဟု
အတုံအလှည့်သဘောရိုးကို
ယံုကြည်နေခြင်းက
သိပ်ကလေးဆန်နေသည်လေ။ ^
ကလေးဆန်နေတာလား.....မဟုတ်ဘူး မျှော်လင့်ချက်ထားမိယံုပါ။ သည်လူ့အချစ်တေနားလည်ပြီး သနားချစ် ချစ်လာမဲ့နေ့ကို စောင့်နေမိရံုပါ။ ဒါကိုကလေးဆန်သည်လို်မှမခေါ်ပဲ။
နှာခေါင်းလေးရှုံ့ကာ စာအုပ်ထဲမှဖော်ပြထားခြင်းသည်မမှန်ကြောင်းငြင်းနေရင်း ကော်ဖီကို ငံုသောက်နေသည့် ကောင်လေးကို ဆိုင်ပြင်မနှီးမဝေးသစ်ပင်အောက်မှ ကားထဲကအမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီးတို့စောင့်ကြည့်လို့နေသည်ကို ဂျောင်ဂုသည်မည်မထင်။
မှန်အပြည့်ကာထားသည်ကြောင့် စာအုပ်ဆိုင်ရဲ့အတွင်းပိုင်းအပြင်အဆင်ကို အပြင်ဘက်ကနေလဲမြင်တွေ့နေရသည်။ မှန်ကနေမြင်နေရတာ သူတို့သားလေးတဲ့ ။ အများကြီးကောင်းကောင်းကြီးပြင်းလာခဲ့တာပဲ မာမီတို့လီထယ်လေးက။
"သားကိုသွားခေါ်ရအောင်!!"
"မရသေးဘူးလေ!"
"ဘာလို့လဲ!! ရှင်သိရဲ့လား ကျွန်မသားလေးကိုပွေ့ဖက်ချင်နေပြီ "
"မိန်းမစိတ်ကိုလျော့လေကွာ!! အခုကသက်သေမခိုင်လံုသေးဘူး သားလက်ခံနိုင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး။ အခု ဂျွန်ဂျောင်ဂုက ကိုယ်တို့သားငယ်လေးဆိုတာ 99℅ သေချာနေပြီ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း သားငယ်လက်ခံနိုင်အောင်လုပ်ရမယ်လေ။
ကိုယ်တို့ဖြစ်ချင်တာကို ဇွတ်အတင်းလုပ်မိရင် သားလေးစိတ်ထိခိုက်နိုင်တယ် နားလည်တယ်ဟုတ်?"
ဝူဂျင် ရဲ့အပြောကြောင့် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်နေသည့် မိန်းမဖြစ်သူဝူလီရာ မှာ ငြိမ်သက်သွားကာ မျက်ရည်ဝေ့တက်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စံုဖြင့် စာအုပ်ဆိုင်ထဲကသားငယ်ကို ဆွေးမြေ့မြေ့ကြည့်ရှာသည်။
"ဟင်း......."
"အများကြီးမတွေးပါနဲ့ကွာ! ဒေစီလေးရဲ့ လက်ထက်ပွဲအမှီ သားငယ်လေးကိုရအောင်ခေါ်ပေးမှာ ကိုယ့်ကိုယံုနော်။"
"အင်းအင်း။"
အမျိုးသားဖြစ်သူရော သမီးလုပ်သူကပါ သားငယ်ကိုရအောင်ခေါ်နိုင်မယ်ဆိုတာ လီရာယံုပါတယ်။ တစ်ခုပဲ လီထယ်လေးလက်မခံနိုင်မှာကိုပဲစိုးတာ။
////////////////////////////////
"ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတာသေချာလို့လား ဒေစီ!!"
"သေချာတယ်ဂျီမင်....... လီထယ်လေးတွဲနေတာ တကယ်ပဲကင်မ်နဲ့လား!"
"................."
တိတ်ဆိတ်နေမိတာ။ ဘာပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ဂျီမင်ငြိမ်သက်မိသွားသည်။ မောင်နှမနှစ်ယောက်လံုးက အမျိုးသားတစ်ဦးကို ပြိုင်တူ မေတ္တာသက်နေမိကြတာတဲ့လား။ ဒီအမှန်တရားကို ပြောပြဖို့ဂျီမင်ခွန်အားမရှိဘူး ဒေစီရယ်။
ကံတရားကြီးကပဲရက်စက်လွန်းတာလား။ ကင်မ်ထယ်ယောင်းကပဲ ပွေရှုပ်လွန်းခဲ့လို့လား။ ဂျွန်ဂျောင်ဂုနဲ့ ဒေစီယာကပဲ အချစ်အပေါ်ရူးမိုက်လွန်းနေတာလား။ သံုးပွင့်ဆိုင်မှာ အကုန်လံုးအပျက်ပျက်နဲ့ နာကျင်ကြမှာ မြင်ယောင်မိပါရဲ့။
"ဒေစီ မနက်ဖြန်လောက် ဆိုးလ်ကိုပြန်လာခဲ့မယ်ဂျီမင် !"
"ကောင်းပြီ ဒေစီ!"
တစ်ဖက်ကချသွားပြီဖြစ်တဲ့ဖုန်းလေးအား စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ပြီး ဒယ်ဂူမြို့ကြီးကိုငေးငေးငိုင်ငိုင်ကြည့်မိနေသည်။ ဒေစီ့အတွေးတေ အာရုံတေအားလုံး ဗလာအတိ။ လီထယ်ကိုပြန်တွေ့ရတာမို့ပျော်ပါတယ် ဒေစီစိတ်အတွင်းထဲကကိုပျော်ပါတယ်။ တစ်ဖက်မှာလည်း လီထယ်လေးစီက ကင်မ်ကိုခေါ်ထုတ်နေမိတာမို့ အားနာစိတ်ဝင်မိပြန်တယ်။
ဒေစီ ကင်မ့်ကိုလဲ မစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူး။ လီထယ်လေးကိုလည်း မနာကျင်စေချင်ဘူး။
"မာမီနဲ့ဒယ်ဒီက မင်းကိုအများကြီးချစ်ပေးလိမ့်မယ် လီထယ်။ ကင်မ်ကိုတော့ ငါယူပါရစေ။ ငါ့ကိုဂရုစိုက်ပေးမဲ့သူက ကင်မ်တစ်ဦးတည်းရှိတာမို့ မမကို အပြစ်မမြင်ဘူးမဟုတ်လား။"
ဒေစီကိုသာ မာမီတို့ကမချစ်ကြတာ လီထယ်ကိုတော့တုန်နေအောင်သဲသဲလှုပ်ကြတာ ဟိုးငယ်ငယ်တည်းကမျက်မြင်ပင်။ တစ်ခါတစ်လေ လီထယ့်ကို သိပ်မနာလိုဖြစ်မိသည်ထိ။ အဲ့အချက်ကြောင့်ပဲ လီထယ်လေးပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ မမတောင်းပန်ပါတယ် လီထယ်။
////////////////////////
"ဘာလို့ငါ့ကိုမှလဲ?......မင်းကိုငိုစေတဲ့ဒီကောင်ကိုမှချစ်နေရတာလဲ!!"
"မင်းဖြစ်နေလို့လေ! သေလောက်အောင်နာကျင်စေတဲ့သူက Darling ဆိုတဲ့မင်းဖြစ်နေလို့ ချစ်တာ! အကြောင်းပြချက်မရှိ။ မျှော်လင့်ခြင်းမရှိ။ ရယူခြင်းမရှိ။ ပေးဆပ်ခြင်းနဲ့ ချစ်နေတာမင်းသိလား။
ငါနှလုံးသားကလေ မင်းတစ်ခါနင်းချေတိုင်း
တဆစ်ဆစ်နဲ့နာကျင်ရတယ် ပြီးရင် နာကျဥ်းဖို့ထက် ပိုပိုပြီးအချစ်တေတိုးနေရတာ။"
ဝေ့ဝိုင်းနေတဲ့ နာကျင်ရသောတစ်ဖက်သတ်ချစ်ခြင်းကို ဖော်ကျူးနေတဲ့ မျက်ရည်စတို့ကို ပုတ်ထုတ်ရင်း ဆွေးမြေ့စွာ ဆိုနေတဲ့စကားသံတေက မုသားသံုးထားခြင်းမဟုတ်ပေ။
"မင်းအရူးလား ကူးငယ်!! ငါ့ကိုမုန်းစမ်းပါ!"
"ရှူး!!......"
ကကြီးပံုနှုတ်ခမ်းထက် လက်ညိုးသွယ်သွယ်လေးကကျရောက်လို့လာ၏။
"ငါကအရူး!! မင်းကိုချစ်တဲ့ ထုထည်ကြီးမားလွန်းတဲ့ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကြီးကို မင်းမြင်အောင် ခက်ခက်ခဲခဲထမ်းသယ်လာရင်း လမ်းတစ်ဝက်မှာတစ်စတစ်စနဲ့ မင်းပေးတဲ့ ဒဏ်ရာတေကြောင့် ရူးသွားရှာတာ ငါက။...........
ပြီးတော့ မမုန်းခိုင်းစမ်းနဲ့ Darling ငါကလေ မင်းကိုမုန်းဖို့ကြိုးစားတိုင်း သေလောက်အောင်အထိ ချစ်မိလာခဲ့တာမို့ ဒီလောက်နဲ့တော်လိုက်ပါ။ ငါ့ကိုယ်ငါထက် အရာအားလုံးထက် မင်းမှမင်းပဲဖြစ်နေတဲ့ ဒီအခြေအနေလေးပဲကောင်းတယ်။ ထပ်ပြီး လိုချင်လောဘတေမတက်စေချင်တော့ဘူး Darling ရာ။
Advertisement
မဟုတ်ရင် မင်းကိုပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ သွပ်သွပ်ခါအောင်ရူးတော့မှာ!.......အင့်!!"
နာကျင်မှုလား? ထိုလူသားတစ်ခါထွေးပွေ့တိုင်း ရူးပစ်သလိုပျယ်ပျက်သွားပြီ။ Darling ရဲ့ရင်ခွင်က သူ့အတွက် ဆေးကုသရာနေရာပင်။
သို့သော် ထိုနေရာမှာစာရေးထားတယ်။
ဆိုင်သူရှိသည် တဲ့!!။
"ကျစ်!! ဂျောင်ဂုကီးရာ......"
ကူးငယ်ရဲ့ စကားသံတေဆက်မနားထောင်ဝံ့တာမို့ စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်းလုပ်မိသည့်အရာက ဆွဲဖက်လိုက်သည်တဲ့။
အချစ်ကပဲ နာကျင်စေတာလား။
နာကျင်မှုကိုပဲ ချစ်မိနေကြတာလား။
အချစ်ကို ထယ်ယောင်းကပဲမခံစားဖူးတာလား။
ဖန်ဆင်းရှင်နတ်ဘုရားကပဲ ထယ်ယောင်းနှလုံးသားထဲ အချစ်ကိုထည့်ပေးဖို့ရာမေ့နေခဲ့သည်လား။တကယ်ပဲ အချစ်ကဘာများလဲ!!
ကူးငယ်ရဲ့ condo မှာနှစ်ယောက်သား လသာဆောင်ဘက်ထွက်ရင်း စကားပြောဖြစ်နေကြသည်မှာ ဝိုင်တစ်ခွက်စီဖြင့်။
"လေအေးတိုက်နေတာမို့ နွေးနွေးလေးနေရမယ်!"
အညိုရောင်ကုတ်အရှည်ဝတ်ထားတဲ့ ထယ်ယောင်းက ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးအား ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး အနောက်မှသိုင်းဖက်ရင်း အင်္ကျီထဲဖွက်ကာထည့်လို့ထားသည်။ အင်္ကျီတစ်ထည်တည်းနှစ်ယောက်ဖြစ်နေသည့်ပံုက ကို့ရို့ကားယားနိုင်သော်ငှား ကြည်နူးဖို့ကောင်းသည်။
မိုးရွာပြီးခါစမို့ တိုက်ခတ်လာတဲ့လေထုမှာချမ်းအေးလို့နေသည်မှာ နီရဲနေတဲ့နှာတံထိပ်လေတေကိုကြည့်ခြင်းဖြင့် သိသာလှသည်လေ။
"နွေးလား......."
ပိုတိုးလို့တင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်ရင်း လေတိုးသံသာပါသည့် ဩရှရှအသံလေးက နားနောက်ကပ်ရင်းဆိုလာပြန်တဲ့ နွေးထေွးလွန်းသည့် Darling အပြုအမူက ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးလို ဂျောင်ကုကီးကိုရင်ခုန်စေသည်အမှန်။
"အင်း......နွေးတယ်!.....အများကြီးနွေးတယ်!!"
တက်ကြွစွာဆိုတဲ့ စကားသံနောက် ယုန်သွားလိုအပြုံးလေးတေကပ်ပါလာမည်ဆိုတာ ထယ်ယောင်းမှန်းကြည့်ရုံနှင့်သိသည်။ တကယ့်ကလေးပေါက်လေး ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့သင်းသင်းလေးနဲ့ခေါင်းလံုးလံုးအား နှာခေါင်းချွန်ချွန်လေးမြုပ်သည်ထိ ငံု့နမ်းရှုံ့ပြီး ပုခံုးပေါ်မေးတင်ချလိုက်သည့်အခါ ကူးငယ်ကိုယ်လေးကတုန်ခနဲ။
"ခေါင်းလျှော်ထားတာလားကူး......"
"ဟင်......အွန်း.....လျှော.....လျှော်ထားတာ!"
"မွှေးတယ်...... Honey! "
"Hon..... Honey...... ? "
"Darling ရဲ့ Honey candy !"
အရင်ကနေ့တေထက်ထူးဆန်း၍နေသည့် ထယ်ယောင်းအပြုအမူတေကြား ဂျောင်ဂုမှာစကားအထစ်ထစ်ဖြင့် ရင်ခုန်လွန်းအားကြီးနေ၏။
Honey တဲ့လား Darlingရယ်။
ပြုစားနေသည်လား။ ညို့ယူနေသည်လား Darling ရယ်။
ငါဖြင့် ရင်တေတုန်လိုက်တာ။
"Darling!......"
"အင်ဟင်....."
"ငါမင်းကို အများကြီးချစ်မင်းခံစားမိတယ်မဟုတ်လား"
နှုတ်မှမဆိုပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည့်ကြောင့် ဂျောင်ဂုကီးအပြုံးနုနုလေးဖြစ်ပေါ်လို့လာရပြန်သည်။
မေးလိုက်ချင်ပါရဲ့။
ငါ့အချစ်တေမြင်ရဲ့သား ဘာလို့များ လစ်လျူရှုပြီး နေနိုင်ရတာလဲ။ 3နှစ်ကျော် မင်းအနားကုတ်ကပ်တွယ်ပြီးနေ နေတဲ့ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတဲ့ငါ့ကို နည်းနည်းလေးမှ စိတ်မရှိဘူးလား လူဆိုးရဲ့။
"ငါလေ Darling ချစ်တဲ့လူတေအပေါ် မေတ္တာထားနိုင်တာမို့် ငါကိုတော့ပစ်မသွားပါနဲ့နော်!.....မင်းသာငါ့အနားမရှိတော့ရင် ငါ ရူးရင်ရူး သွားနိုင်သလို နာကျင်လွန်းတဲ့ခံစားချက်ကြောင့်သေရင်သေသွားနိုင်တယ်။"
"................."
"သေခြင်းတရားနဲ့ကြုံလာရင်တောင် ငါပဲအရင်သေချင်တယ် Darling .......ဘဝသက်တမ်းရဲ့နောက်ဆုံးအချိန်မှာတော့ မင်းကိုငါပဲအရင်ထားသွားချင်မိတယ်!"
"ကူးငယ်..........!"
အလန့်တစ်ကြားပုခံုးမှဆွဲလှည့်သည့် ထယ်ယောင်းမျက်နှာပေါ်၌ အလိုမကျခြင်းတို့အပြည့်။
"ငါတကယ်ပြော.......အွတ့်!"
ဂျောင်ဂုကီးရဲ့ စကားသံကို ဆက်မကြားလိုသည့်ထယ်ယောင်းက အနမ်းဖြင့်နှုတ်ပိတ်နည်းကိုသံုး၍ ပေါက်ကရပြောလွန်းတဲ့ နီထွေးထွေးနှုတ်ခမ်းကို စုတ်တစ်မျိုး ကိုက်တစ်ဖန် ချယ်လှယ်လို့နေသည်။
အကယ်လို့ ထယ်ယောင်းမရှိတော့ရင်တောင် ချစ်ရတဲ့လက်တွဲဖော်ရှာဖွေပြီး ပျော်ရွှင်ရတဲ့မိသားစုနဲ့အတူရှင်သန်သွားရမယ်မဟုတ်လား။
ကူးငယ်သိဖို့ကောင်းတယ် ကင်မ်ထယ်ယောင်းကဘဝကြီးမဟုတ်မှန်း။
ပြင်းရှရှအနမ်းတေက ဒူးထောက်ခစားဖို့လံုလောက်ပြီ Darling ရယ်။
အနမ်းမှာနှစ်မြောနေကြတဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကြား လေတိုးမရအောင်ပင်။
လံုလောက်သည့် အောက်စီဂျင်ပျက်တောက်လာမှသာ ဖိကပ်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖယ်ခွာလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်စိုက်ကြည့်ရင်း ထယ်ယောင်းရဲ့ရီဝေဝေအကြည့်တို့အား မခံနိုင်၍ ကောင်းကင်ဘက်ရှောင်လွှဲကာအကြည့်တို့ပို့လိုက်သည်က ဂျောင်ဂုကီးပင်။
"ကြယ်တေကအများကြီးလှတယ်.....Darling နဲ့အတူကြည့်ရတာကြောင့်ပိုလှတယ်......Darling စီကအနမ်းပါရတော့ပိုပြီးပြည့်စုံသွားပြီ!"
"အခုကိုယ့်ကို ဖလစ်နေတာလား!...."
ပြုံးစစဖြင့်ဆိုတော့။
"အတည်ပြောတာ......ဟော....ဟိုမှာ....ကြယ်ကြွေပြီ ဆုတောင်းရမယ်!!"
ဂျောင်ဂုကီးအပြောကြောင့် ကောင်းကင်ဘက်အကြည့်တို့ပို့လိုက်မိသည်။ တိမ်စိုင်ကင်းရှင်းပြီးမှောင်နေတာမျိုးမဟုတ် အပြာရောင်ရင့်ရင့်ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးထက် အရောင်လက်လက်ကြယ်တေကတောက်တောက်ပပ။
အရောင်လဲ့လဲ့ကြယ်လေးတစ်ပွင့် မြေပြင်ပေါ်ခစားလာသည်ကို
မျက်လံုးလေးမှိတ် လက်နှစ်ဖက်ရောယှက်ကာ ဆုတောင်းနေတဲ့ အဝါရောင်ဟူဒီလေးနဲ့ ကောင်လေး။
လှရက်လွန်းလိုက်ပံုများစာဖွဲ့မမှီ။
ကြယ်ရောင်စံုတောက်ပနေတဲ့ အပြာရင့်ရင့် ကောင်းကင်ကြီးကို Background ယူပြီး ဆုတောင်းခြွေနေပံု အမိအရပင် ဓာတ်ပုံရိုက်ယူထားလိုက်မိသည့် ထယ်ယောင်းသူ့ကိုယ်သူပင် နားမလည်နိုင်။
ခေါင်းအသာခါရင်း ဖုန်းကိုအိတ်ကပ်ထဲပြန်ထည့်ပြီးတော့ ကူးငယ်ကဒီဘက်ပင်လှည့်လာပြီလေ။
"ပြောပါဦး!....ဘာတေဆုတောင်းနေသလဲ!"
"ဟီးဟီး!.....Darling ကိုငါပိုင်ရပါစေဆိုပြီးလေ...ဒီဘဝမဟုတ်တောင်နောက်ဘဝပေါ့"
*အင့်*
ဒီနေ့ Darling ကသူ့ကိုခဏခဏဖက်နေတော့တာပဲ! အဟွန်း! သည်လူကအများကြီးသဘောကျပါတယ်ဆို။ လူကိုရင်ထဲ ဝုန်းဒိုင်းကြဲအောင်သိပ်သိပ်လုပ်တဲ့ Darling။
ဧကန Darling သူ့ကိုပိစိလေးသဘောကျလာလို့များလား။ ခိခိ!!
နောက်ဘဝ သေဆုံးခြင်း စသည်တို့ပြောလွန်းနေသည့် ကောင်လေးက သူ့စိတ်ကိုဆွေးမြည့်သွားအောင်လုပ်နေလွန်းသည်။ တစ်ခုခု စွန့်လွှတ်ရမည့်ခံစားချက်ကြီးကြောင့် ကူးငယ်အပေါ်အများကြီး နူးညံ့ပေးနေမိတာ။ တကယ်ဆို နူးညံ့ခြင်းတေက ထယ်ယောင်းနဲ့ လားလားမှမအပ်စပ်။
လက်ရှိခံစားချက်ကတော့ ဂျွန်ဂျောင်ဂုကိုသာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားချင်ရံုကလွဲ ထွေထွေထူးထူးမရှိ။
ရှုပ်ထွေးလွန်းတဲ့ ကံကြမ္မာတေကြား စတေးခံနှလုံးကမည်သူဖြစ်လာမည်နည်း။ နာကျင်ခံနှလုံးသားကရော မည်သူနည်း။
အချစ်သည် သိပ်ချဥ်လွန်းသည်။ Candy ယောင်ဆောင်ထားခဲ့ ချိုမြိန်တဲ့အရသာမရှိတဲ့ အချစ်။
နာကျင်ရပါ၏။
#Sour Candy
Fackback တေလိုချင်မိတယ်
စာရေးဖို့အားတေလိုတယ်လေဗျာ
ဒီက နေမကောင်းလို့ ဆေးနှစ်လံုးသွင်းပြီးပြီးချင်း ရေးပေးရတာကို 💔
Thanks for your vote, reading📖
Love you all ❤
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*Zawgyi*
Advertisement
အံု့အံု့မှိုင်းမှိုင်းရာသီဥတုလေးက ေနလို႔သိပ္ေကာင္းေသာ္ငွားလည္း အေဆြးကိုဓာတ္တည္ထားသလိုပင္။ သစ်ပင်တို့ယိမ်းနွဲ့ရံုမျှတိုက်ခတ်နေတဲ့ ေလျပည္ႏုေသြးတို႔ၾကား မိုးမႊားမႈန္မႈန္တို႔ကပ္တြယ္လာသည္ကား ပါးႏုႏုထက္ရိုက္ခက္မႈေၾကာင့္ အတပ္သိလိုက္သည္။
တက္ႂကြသည့္ေျခလွမ္းတို႔က နီးစပ္ရာဆိုင္မွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဝင္ဝယ္ၿပီး ခပ်မှိုင်းမှိုင်းအရောင်တို့သံုးထားတဲ့ စာအုပ္ဆိုင္ေလးသို႔။
အညိုေရာင္တံခါးအား ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ချူလံုးလေးတို့ကတချွင်ချွင်။ ထိုအသံေလးကသူ႕အား ၿပဳံးေစသည္အထိ ေအးခ်မ္းျခင္းကိုေဆာင္က်ဥ္းေပးသည္။ ဒီေန႕လူသိပ္မရွိတာေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုကီးတကယ္သေဘာက်သြားရျပန္သည္။
သူဝင္လာတာျမင္သည္ႏွင့္ အၿပဳံးတစ္ပြင့္ျဖင့္ဆီးႀကိဳသည့္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္အကိုေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုကီးစိတ္ထဲႏြေးခနဲ။
"ဂြၽန္ေရာက္လာၿပီပဲ!......ကိုယ္ကမင္းကိုေမွ်ာ္ေနတာ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနတယ္ေနာ္!"
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ......ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေတေၾကာင့္ မလာျဖစ္တာ.....ေမွ်ာ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ကား အသစ္ေတထက္ေရာက္ေနတာလား!"
"ဂြၽန့္အႀကိဳက္အခ်စ္စာအုပ္ေတေရာက္ေနၿပီ....."
"ဟဟ!!ဒီေန႕ေတာ့ အပီဖတ္ပစ္မယ္!"
အျဖဴေရာင္အကၤ်ီပါးလႊာလႊာေလးႏွင့္ pant အနက္ကိုတြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားၿပီး နားေအာက္အနဲငယ္ေရာက္သည္ထိရွည္ေနေသာ ဆံႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို နားနောက်သပ်တင်ထားသည့်ပံုမှာ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးဆိုေသာ္ငွား ျမင္သူတိုင္းလည္ျပန္ေငးရေအာင္ထိ သိပ္လွေနခဲ့သည္အမွန္။
အၿပဳံးတစ္ပြင့္ျဖင့္ေတာက္ပေနတဲ့ ထိုေကာင္ေလးကိုသာ လူေတျမင္ရတာ။ ဒဏ္ရာေတအထပ္ထပ္ျဖင့္ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ရင်အစံုကိုတောမည်သူမှမြင်မည်မထင်။ ျမင္ေအာင္လည္းထုတ္ျပနိုင္ပါ။ Darling ကိုမေကာင္းတဲ့လူလို႔ထင္သြားမွာမလိုလားဘူး။
ဂြၽန္ကအခ်စ္ဝတၳဳေတသိပ္သေဘာက်တာ။ ဝတၳဳထဲကဇာတ္ေကာင္ေတအခ်စ္ခံရရင္သိပ္အားက်တာပဲ။ ဂြၽန္အမ်ားႀကီးမမက္ေမာပါဘူး ကင္မ္ထယ္ေယာင္းဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသားစီက အခ်စ္တစ္ခုတည္းကိုသာတပ္မက္မိတာ အျပစ္ရွိသြားသလား။
^ အခ်စ္ဦးႏွင့္ ေပါင္းဖက္ရျခင္းသည္
ကမၻာေပၚတြင္ အရှားပါးဆံုး
ျဖစ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္၏။ ^
"ငါက ငါ့အခ်စ္ဦးDarling နဲ႕ ေပါင္းဖက္ရမွာ!!!!"
စာအုပ္ေပၚက စာေၾကာင္းေလးအား နှုတ်ခမ်းထော်ကာရန်တွေ့နေပံုက ကေလးတစ္ေယာက္တဖြယ္။
^ ကိုယ္ေပးက ေမတၱာေပးတိုင္း
ေမတၱာျပန္ရမည္ဟု
အတုံအလွည့္သေဘာရိုးကို
ယံုကြည်နေခြင်းက
သိပ္ကေလးဆန္ေနသည္ေလ။ ^
ကေလးဆန္ေနတာလား.....မဟုတ္ဘူး မျှော်လင့်ချက်ထားမိယံုပါ။ သည္လူ႕အခ်စ္ေတနားလည္ၿပီး သနားခ်စ္ ခ်စ္လာမဲ့ေန႕ကို စောင့်နေမိရံုပါ။ ဒါကိုကေလးဆန္သည္လို္မွမေခၚပဲ။
ႏွာေခါင္းေလးရႈံ႕ကာ စာအုပ္ထဲမွေဖာ္ျပထားျခင္းသည္မမွန္ေၾကာင္းျငင္းေနရင္း ေကာ္ဖီကို ငံုသောက်နေသည့် ေကာင္ေလးကို ဆိုင္ျပင္မႏွီးမေဝးသစ္ပင္ေအာက္မွ ကားထဲကအမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတို႔ေစာင့္ၾကည့္လို႔ေနသည္ကို ေဂ်ာင္ဂုသည္မည္မထင္။
မွန္အျပည့္ကာထားသည္ေၾကာင့္ စာအုပ္ဆိုင္ရဲ႕အတြင္းပိုင္းအျပင္အဆင္ကို အျပင္ဘက္ကေနလဲျမင္ေတြ႕ေနရသည္။ မွန္ကေနျမင္ေနရတာ သူတို႔သားေလးတဲ့ ။ အမ်ားႀကီးေကာင္းေကာင္းႀကီးျပင္းလာခဲ့တာပဲ မာမီတို႔လီထယ္ေလးက။
"သားကိုသြားေခၚရေအာင္!!"
"မရေသးဘူးေလ!"
"ဘာလို႔လဲ!! ရွင္သိရဲ႕လား ကြၽန္မသားေလးကိုေပြ႕ဖက္ခ်င္ေနၿပီ "
"မိန္းမစိတ္ကိုေလ်ာ့ေလကြာ!! အခုကသက်သေမခိုင်လံုသေးဘူး သားလက္ခံနိုင္ဦးမွာမဟုတ္ဘူး။ အခု ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုက ကိုယ္တို႔သားငယ္ေလးဆိုတာ 99 ေသခ်ာေနၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သားငယ္လက္ခံနိုင္ေအာင္လုပ္ရမယ္ေလ။
ကိုယ္တို႔ျဖစ္ခ်င္တာကို ဇြတ္အတင္းလုပ္မိရင္ သားေလးစိတ္ထိခိုက္နိုင္တယ္ နားလည္တယ္ဟုတ္?"
ဝူဂ်င္ ရဲ႕အေျပာေၾကာင့္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနသည့္ မိန္းမျဖစ္သူဝူလီရာ မွာ ၿငိမ္သက္သြားကာ မ်က္ရည္ေဝ့တက္ေနတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စံုဖြင့် စာအုပ္ဆိုင္ထဲကသားငယ္ကို ေဆြးေျမ့ေျမ့ၾကည့္ရွာသည္။
"ဟင္း......."
"အမ်ားႀကီးမေတြးပါနဲ႕ကြာ! ေဒစီေလးရဲ႕ လက္ထက္ပြဲအမွီ သားငယ္ေလးကိုရေအာင္ေခၚေပးမွာ ကိုယ့်ကိုယံုနော်။"
"အင္းအင္း။"
အမ်ိဳးသားျဖစ္သူေရာ သမီးလုပ္သူကပါ သားငယ္ကိုရေအာင္ေခၚနိုင္မယ္ဆိုတာ လီရာယံုပါတယ်။ တစ္ခုပဲ လီထယ္ေလးလက္မခံနိုင္မွာကိုပဲစိုးတာ။
////////////////////////////////
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုဆိုတာေသခ်ာလို႔လား ေဒစီ!!"
"ေသခ်ာတယ္ဂ်ီမင္....... လီထယ္ေလးတြဲေနတာ တကယ္ပဲကင္မ္နဲ႕လား!"
"................."
တိတ္ဆိတ္ေနမိတာ။ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ကို ဂ်ီမင္ၿငိမ္သက္မိသြားသည္။ မောင်နှမနှစ်ယောက်လံုးက အမ်ိဳးသားတစ္ဦးကို ၿပိဳင္တူ ေမတၱာသက္ေနမိၾကတာတဲ့လား။ ဒီအမွန္တရားကို ေျပာျပဖို႔ဂ်ီမင္ခြန္အားမရွိဘူး ေဒစီရယ္။
ကံတရားႀကီးကပဲရက္စက္လြန္းတာလား။ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းကပဲ ေပြရႈပ္လြန္းခဲ့လို႔လား။ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုနဲ႕ ေဒစီယာကပဲ အခ်စ္အေပၚ႐ူးမိုက္လြန္းေနတာလား။ သံုးပွင့်ဆိုင်မှာ အကုန်လံုးအပျက်ပျက်နဲ့ နာက်င္ၾကမွာ ျမင္ေယာင္မိပါရဲ႕။
"ေဒစီ မနက္ျဖန္ေလာက္ ဆိုးလ္ကိုျပန္လာခဲ့မယ္ဂ်ီမင္ !"
"ေကာင္းၿပီ ေဒစီ!"
တစ္ဖက္ကခ်သြားၿပီျဖစ္တဲ့ဖုန္းေလးအား စားပြဲေပၚပစ္တင္ၿပီး ဒယ္ဂူၿမိဳ႕ႀကီးကိုေငးေငးငိုင္ငိုင္ၾကည့္မိေနသည္။ ေဒစီ့အေတြးေတ အာ႐ုံေတအားလုံး ဗလာအတိ။ လီထယ္ကိုျပန္ေတြ႕ရတာမို႔ေပ်ာ္ပါတယ္ ေဒစီစိတ္အတြင္းထဲကကိုေပ်ာ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း လီထယ္ေလးစီက ကင္မ္ကိုေခၚထုတ္ေနမိတာမို႔ အားနာစိတ္ဝင္မိျပန္တယ္။
ေဒစီ ကင္မ့္ကိုလဲ မစြန့္လႊတ္နိုင္ဘူး။ လီထယ္ေလးကိုလည္း မနာက်င္ေစခ်င္ဘူး။
"မာမီနဲ႕ဒယ္ဒီက မင္းကိုအမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးလိမ့္မယ္ လီထယ္။ ကင္မ္ကိုေတာ့ ငါယူပါရေစ။ ငါ့ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးမဲ့သူက ကင္မ္တစ္ဦးတည္းရွိတာမို႔ မမကို အျပစ္မျမင္ဘူးမဟုတ္လား။"
ေဒစီကိုသာ မာမီတို႔ကမခ်စ္ၾကတာ လီထယ္ကိုေတာ့တုန္ေနေအာင္သဲသဲလႈပ္ၾကတာ ဟိုးငယ္ငယ္တည္းကမ်က္ျမင္ပင္။ တစ္ခါတစ္ေလ လီထယ့္ကို သိပ္မနာလိုျဖစ္မိသည္ထိ။ အဲ့အခ်က္ေၾကာင့္ပဲ လီထယ္ေလးေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ရသည္မဟုတ္လား။ မမေတာင္းပန္ပါတယ္ လီထယ္။
////////////////////////
"ဘာလို႔ငါ့ကိုမွလဲ?......မင္းကိုငိုေစတဲ့ဒီေကာင္ကိုမွခ်စ္ေနရတာလဲ!!"
"မင္းျဖစ္ေနလို႔ေလ! ေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ေစတဲ့သူက Darling ဆိုတဲ့မင္းျဖစ္ေနလို႔ ခ်စ္တာ! အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမရွိ။ ရယူျခင္းမရွိ။ ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႕ ခ်စ္ေနတာမင္းသိလား။
ငါႏွလုံးသားကေလ မင္းတစ္ခါနင္းေခ်တိဳင္း
တဆစ္ဆစ္နဲ႕နာက်င္ရတယ္ ၿပီးရင္ နာက်ဥ္းဖို႔ထက္ ပိုပိုၿပီးအခ်စ္ေတတိုးေနရတာ။"
ေဝ့ဝိုင္းေနတဲ့ နာက်င္ရေသာတစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ျခင္းကို ေဖာ္က်ဴးေနတဲ့ မ်က္ရည္စတို႔ကို ပုတ္ထုတ္ရင္း ေဆြးေျမ့စြာ ဆိုေနတဲ့စကားသံေတက မုသားသံုးထားခြင်းမဟုတ်ပေ။
"မင္းအ႐ူးလား ကူးငယ္!! ငါ့ကိုမုန္းစမ္းပါ!"
"ရႉး!!......"
ကကြီးပံုနှုတ်ခမ်းထက် လက္ညိုးသြယ္သြယ္ေလးကက်ေရာက္လို႔လာ၏။
"ငါကအ႐ူး!! မင္းကိုခ်စ္တဲ့ ထုထည္ႀကီးမားလြန္းတဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာႀကီးကို မင္းျမင္ေအာင္ ခက္ခက္ခဲခဲထမ္းသယ္လာရင္း လမ္းတစ္ဝက္မွာတစ္စတစ္စနဲ႕ မင္းေပးတဲ့ ဒဏ္ရာေတေၾကာင့္ ႐ူးသြားရွာတာ ငါက။...........
ၿပီးေတာ့ မမုန္းခိုင္းစမ္းနဲ႕ Darling ငါကေလ မင္းကိုမုန္းဖို႔ႀကိဳးစားတိုင္း ေသေလာက္ေအာင္အထိ ခ်စ္မိလာခဲ့တာမို႔ ဒီေလာက္နဲ႕ေတာ္လိုက္ပါ။ ငါ့ကိုယ္ငါထက္ အရာအားလုံးထက္ မင္းမွမင္းပဲျဖစ္ေနတဲ့ ဒီအေျခအေနေလးပဲေကာင္းတယ္။ ထပ္ၿပီး လိုခ်င္ေလာဘေတမတက္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး Darling ရာ။
မဟုတ္ရင္ မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ သြပ္သြပ္ခါေအာင္႐ူးေတာ့မွာ!.......အင့္!!"
နာက်င္မႈလား? ထိုလူသားတစ္ခါေထြးေပြ႕တိုင္း ႐ူးပစ္သလိုပ်ယ္ပ်က္သြားၿပီ။ Darling ရဲ႕ရင္ခြင္က သူ႕အတြက္ ေဆးကုသရာေနရာပင္။
သို႔ေသာ္ ထိုေနရာမွာစာေရးထားတယ္။
ဆိုင္သူရွိသည္ တဲ့!!။
"က်စ္!! ေဂ်ာင္ဂုကီးရာ......"
ကူးငယ္ရဲ႕ စကားသံေတဆက္မနားေထာင္ဝံ့တာမို႔ စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္းလုပ္မိသည့္အရာက ဆြဲဖက္လိုက္သည္တဲ့။
အခ်စ္ကပဲ နာက်င္ေစတာလား။
နာက်င္မႈကိုပဲ ခ်စ္မိေနၾကတာလား။
အခ်စ္ကို ထယ္ေယာင္းကပဲမခံစားဖူးတာလား။
ဖန္ဆင္းရွင္နတ္ဘုရားကပဲ ထယ္ေယာင္းႏွလုံးသားထဲ အခ်စ္ကိုထည့္ေပးဖို႔ရာေမ့ေနခဲ့သည္လား။တကယ္ပဲ အခ်စ္ကဘာမ်ားလဲ!!
ကူးငယ္ရဲ႕ condo မွာႏွစ္ေယာက္သား လသာေဆာင္ဘက္ထြက္ရင္း စကားေျပာျဖစ္ေနၾကသည္မွာ ဝိုင္တစ္ခြက္စီျဖင့္။
"ေလေအးတိုက္ေနတာမို႔ ႏြေးႏြေးေလးေနရမယ္!"
အညိုေရာင္ကုတ္အရွည္ဝတ္ထားတဲ့ ထယ္ေယာင္းက ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးအား ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး အေနာက္မွသိုင္းဖက္ရင္း အကၤ်ီထဲဖြက္ကာထည့္လို႔ထားသည္။ အင်္ကျီတစ်ထည်တည်းနှစ်ယောက်ဖြစ်နေသည့်ပံုက ကို႔ရို႔ကားယားနိုင္ေသာ္ငွား ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းသည္။
မိုး႐ြာၿပီးခါစမို႔ တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလထုမွာခ်မ္းေအးလို႔ေနသည္မွာ နီရဲေနတဲ့ႏွာတံထိပ္ေလေတကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိသာလွသည္ေလ။
"ႏြေးလား......."
ပိုတိုးလို႔တင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္ရင္း ေလတိုးသံသာပါသည့္ ဩရွရွအသံေလးက နားေနာက္ကပ္ရင္းဆိုလာျပန္တဲ့ နွေးထေွးလွန်းသည့် Darling အျပဳအမူက ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးလို ေဂ်ာင္ကုကီးကိုရင္ခုန္ေစသည္အမွန္။
"အင္း......ႏြေးတယ္!.....အမ်ားႀကီးႏြေးတယ္!!"
တက္ႂကြစြာဆိုတဲ့ စကားသံေနာက္ ယုန္သြားလိုအၿပဳံးေလးေတကပ္ပါလာမည္ဆိုတာ ထယ္ေယာင္းမွန္းၾကည့္႐ုံႏွင့္သိသည္။ တကယ့္ကေလးေပါက္ေလး ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့သင်းသင်းလေးနဲ့ခေါင်းလံုးလံုးအား ႏွာေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ေလးျမဳပ္သည္ထိ ငံု့နမ်းရှုံ့ပြီး ပုခံုးပေါ်မေးတင်ချလိုက်သည့်အခါ ကူးငယ္ကိုယ္ေလးကတုန္ခနဲ။
"ေခါင္းေလွ်ာ္ထားတာလားကူး......"
"ဟင္......အြန္း.....ေလွ်ာ.....ေလွ်ာ္ထားတာ!"
"ေမႊးတယ္...... Honey! "
"Hon..... Honey...... ? "
"Darling ရဲ႕ Honey candy !"
အရင္ကေန႕ေတထက္ထူးဆန္း၍ေနသည့္ ထယ္ေယာင္းအျပဳအမူေတၾကား ေဂ်ာင္ဂုမွာစကားအထစ္ထစ္ျဖင့္ ရင္ခုန္လြန္းအားႀကီးေန၏။
Honey တဲ့လား Darlingရယ္။
ျပဳစားေနသည္လား။ ညို႔ယူေနသည္လား Darling ရယ္။
ငါျဖင့္ ရင္ေတတုန္လိုက္တာ။
"Darling!......"
"အင္ဟင္....."
"ငါမင္းကို အမ်ားႀကီးခ်စ္မင္းခံစားမိတယ္မဟုတ္လား"
ႏႈတ္မွမဆိုပဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည့္ေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုကီးအၿပဳံးႏုႏုေလးျဖစ္ေပၚလို႔လာရျပန္သည္။
Advertisement
Code Name: GLITCH
Major Xiomar Haydn is a damn good soldier, and an even better mechanic, although he does have a tendency to get himself thrown into the stockades for getting on the general's bad side. To keep him busy and out of trouble, Xiomar is assigned the task of repairing an old Mech that hasn't been touched in fifteen years. He knows he can fix it--he's Chief Mechanic. What he doesn't know, however, is that GLITCH has a mind of its own. Literally. In the midst of a war between two countries, Xiomar and his newly-repaired Mech are caught in the middle. The enemy is trying to obtain GLITCH's technology... the power to give their own Mechs sentience and dominate the world. Xiomar finds himself pondering the morality of forcing a sentient being to fight on his behalf, and what that means for him as a dutiful soldier. With the future filled with uncertainty, Xiomar and GLITCH are certain of one thing--no one's going down without a fight.
8 209Soralya
Kevin has finally saved up enough money to buy a Virtual Reality Unit with the popular game Soralya. He's never been inside a VR unit before, but now he's journeying inside the game to discover the intricacies of living another life alongside his own in Soralya. Follow his epic adventure as he discovers the amazing capabilities of true Artificial Intelligence, integrated into the game and the VR itself. He will try to balance real life at school and work, alongside his fantasy life inside the VR. Will he find that balance?
8 79Levitation ME By Travis Willier
A civilization on a planet starts to discover it's past Loriane gray head archeologist leading a team of researchers some hired guns and AI to study ancient ruins of a lost civilizations past.
8 190Marauding Gods
To protect themselves from the threat known as "monsters" the only way humanity has found to survive was to construct a massive magical barrier that spans an entire continent: the human continent. On the Southeast part of the Human Continent, there is a place, remote to any man's dwelling called Rosetta Manor, where lived a young boy named Ronandt, a young nobleman who, despite his noble origins, has never met his parents. Follow the little Ronandt in a world of Gods and Dragons, where even as a noble, a human, is already a quite atypical one. Update rate: 1chapter/Day (Except Sunday) Disclaimer: This novel is clearly tagged gore, and this within reason, so please keep that in mind while reading. Though the early chapter suggest that this novel is slice of life one, especially in the first 40 chapters, it must be clarified that this novel is first and foremost a progression fantasy tagged gore and grimdark. Feel free to like it or hate it.
8 376Full Sun || Haechan
Your average cliche high school story~-Haechan X Reader
8 198I won't hurt you (huggy wuggy x reader)
as a child, you remember going to playtime co. factory since your mother work there but after 10 years of getting closed down you get a package in the mail it was weird coming from the company but there was something else that was going on then you expected
8 148