《ဗီလိန်မက သစ်ရွက်လေးတရွက်လှန်ကြည့်ချင်တယ်။》Ch-116

Advertisement

အပိုင်း-116

ထိုကလေးမ စိတ်အားထက်သန်စွာဉီးညွတ်ပြီး အေးစက်စက်နီရဲသည့် လက်ကလေးအတူ လက်ခုပ်ချီထားတာမြင်ရသည်။

"ပထမဆုတောင်းက လုလေးရဲ့ တော်ဝင်အဖေ လုံခြုံပြီးကျန်းမာဖို့ ဆုတောင်းပါတယ် ပြီးတော့ ကမ္ဘာကြီးလည်းငြိမ်းချမ်းပါစေ"

သူမ ဆုတောင်းကိုပြောနေချိန် ထပ်ပြီးအရိုအသေပြောပြီး ခေါင်းမော့လာပြန်သည်။

"လုလေး ရဲ့ ဒုတိယဆုတောင်းကတော့ လုလေး မယ်တော် အမြဲတမ်းပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေရဖို့ပါပဲ"

"လုလေးရဲ့ တတိယဆုတောင်းက လုလေးရဲ့အစ်ကိုတော် တွေ ဖျားနာမှု နဲ့ကံဆိုးမှု ကင်းစင်ပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရဖို့ပါပဲ"

ဧကရာဇ် လင်း "တော်ဝင်အဖေ" ဆိုသည့် စကားကြားတော့ ကလေးမကိုကြည့်ပြီးအံ့အားသင့်သွားသည်။ ဒါ သူ့ကလေးလား သိချင်မိတယ်? ဒါပေမဲ့ ဘာလို့မမှတ်မိ...မဟုတ်ဘူး။ တစ်ယောက်ရှိသေးတယ်။

အဲကလေးက ကျက်သရေရှိအမျိုးသမီးလန် ရဲ့သမီး၊မင်းသမီး ၅။

ဒီကလေးမကို သူ့အစ်ကိုတော် နဲ့တူတယ်လို့တွေးခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ သူတွေ့လိုက်တာက ဒီကလေးရဲ့ စကားတိုင်းက ရှင်းလင်းပြီး ရူးနေသည့်အသွင်ပုံစံမျိုးမရှိဘူး။

ဒီသမီးတော် ကိုအရင်က လုံးဝမမြင်ဖူးဘူး။ ဒါပေမဲ့ အခု သူမရဲ့အရိုးရှင်းဆုံး ဆန္ဒကိုနားထောင်တွေ့မြင်ခဲ့ပုံပဲ။ ဒီကလေးမရဲ့ ပထမဆုတောင်းက သူဖြစ်ပြီး အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ကမ္ဘာကြီးငြိမ်းချမ်းဖို့ မျှော်လင့်သေးသည်။ သူ တကယ် လန့်သွားရတယ်။

ဆုတောင်း ၃ ခုပြီးနောက် ထိုကလေးမလေးက သူ့

အတွက်သူ တစ်ခု ဆုတောင်းတယ်။

ဧကရာဇ်လင်း နှလုံးသားထဲ ပြောနေမိတာက : ဘာများဆုတောင်းမလဲမြင်ချင်စမ်းပါရဲ့။

ထိုကလေးမလေး တံထွေးမြိုချပြီး ဝက်ပုတ်လေးလို သနားဖို့ကောင်းစွာ "လုလေးရဲ့ စတုတ္ထဆုတောင်းက လုလေး ပြန်လည်ပေါင်းဆုံခြင်း စားသောက်ပွဲက ဟင်းပွဲတွေမြည်းစမ်းဖို့ ဆုတောင်းတယ်။!! Oh နတ်သမီးလေး လုလေး တစ်ကိုက်လောက်ဆိုရင်တောင် ရပါပြီ!!"

ဧကရာဇ် လင်းမထိန်းနိုင်တော့ပဲ အသံထွက်ရီမောတယ်.

ဧကရာဇ် လင်းရီသံကြောင့် ထိုကလေးမ လန့်သွား၏။ ချက်ချင်း ဝင်ပေါက်ကို ကြည့်ပြီး အလျင်စလို မတ်တပ်ရပ်ကာ ဇီးပန်းတောအုပ်ထဲက လှည့်ထွက်သွားတယ်။

ဧကရာဇ် လင်း ချက်ချင်း လိုက်ပြီး " မပြေးနဲ့ "

ဘေး၌ မီးအိမ်ကိုင်ထားသည့် ကုန်းကုန်းက လမ်းကြောင်းကိုပြသတယ်။ ဧကရာဇ် နှင်းအရုပ်လေးခုကို အနီးကပ်လာကြည့်ပြီး နှင်းရုပ်ထု တစ်ခုက ပုံစံမတူပဲ ခြားနားနေတာ မြင်လိုက်သည်။ အကြီးဆုံးတစ်ခုက သူလား?

ဇီးပန်းတောအုပ်ထဲ လိုက်ရှာပေမဲ့ ဘယ်သူမှမရှိတာမြင်လိုက်သည်။လှုပ်ရှားသည့် အသံကြားတာနဲ့ ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိတ်လန့်နေသည့် ကလေးမ သစ်ပင်ပေါ် တက်နေတာ ဖြစ်သည်။ လေးလံသည့် သစ်ကိုင်းကိုင်းထားပြီး အောက် ကိုငုံ့ကြည့်တယ်။

ထိုကလေးမ သစ်ပင်ကြီးကိုရိုးရှင်းသည့်အမူအရာလေးနဲ့ဖက်ထားပြီး ကလေးဆန်ကာ ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။ မီးအိမ်များရဲ့ အလင်းအောက် မျက်ဝန်းတစ်စုံ ဝေ့သီနေပြီးအသားအရည် နှင်းလိုဖြူဖွေးသည်။ သေးငယ်သည် နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ မျဉ်းဖြောင့်လိုရှိပြီး သူ့ကိုကြည့်လာသည့်အကြည့်က သနားဖို့ကောင်းသည်။

ဧကရာဇ်လင်း မတက်နိုင်ပဲ ပျော်ရွှင်စွာ မေးတယ်?" ဘာတက်လုပ်နေတာလဲ? ပြုတ်ကျမှာမကြောက်ဘူးလား?"

နှုတ်ခမ်းကိုက်ဖိထားပြီး အသံသေးသေးလေးနဲ့ "ဘယ်သူလဲ?"

သူမ ဒီလူကြီးကိုမသိပုံရသည်။ ဒါ သာမန်အပြုအမူပဲဖြစ်သည်။အားလုံးခြုံပြောရရင် သူမ ဒီလူကြီးကိုလုံးဝ မတွေ့ဖူးဘူး။

ဧကရာဇ် လင်း စနောက်တယ်. "မင်းဆုတောင်းတွေ ပြည့်ဖို့ နတ်သမီးလွှတ်လိုက်တဲ့လူ"

မမျှော်လင့်ထားစွာ ထိုကလေးမလေး သူ့ကိုမျက်ရည်သီတဲ့မျက်ဝန်းများနဲ့ ကြည့်လာပြီး ဒေါသတကြီး "လုလေးကို အလွယ်တကူအရူးလုပ်လို့ရမယ်ထင်လား?!!"

ဧကရာဇ် လင်း ကျယ်လောင်စွာရီတယ်။

သူမ ပါးစပ်ပိတ်ထားသည်။ ကြည့်ရတော့ အားကုန်သွားပြီးကိုင်ထားသည့် သစ်ကိုင်းကနေ ချော်ထွက်ကျလာတော့မည့်ပုံပေါက်နေသည်။

ဧကရာဇ် လင်းအလျင်စလို သစ်ပင်အောက်လျှောက်လာပြီး လက်ဆန့်ထုတ်ကာ " အရင်ဆင်းခဲ့"

ထိုကလေးမလေး သနားဖို့ကောင်းတဲ့အသံလေးနဲ့ "လုလေး .မ.ဆင်းရဲ..ဘူး"

ဧကရာဇ် လင်း " ခုန်ချ မင်းကို ဖမ်းထားမယ်"

သူမ မျက်တောင်တခတ်ခတ်နဲ့ ပြန်ကြည့်လာသည်။ ညင်သာတဲ့အသံလေးနဲ့မသေချာစွာ မေးတယ်။"တကယ်? တကယ်ဖမ်းပေးမှာလား?"

"ဟုတ်တယ်။ ဖမ်းပေးမယ်။ အခု ဆင်းချလိုက်"

    people are reading<ဗီလိန်မက သစ်ရွက်လေးတရွက်လှန်ကြည့်ချင်တယ်။>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click