《ဗီလိန်မက သစ်ရွက်လေးတရွက်လှန်ကြည့်ချင်တယ်။》Ch-17

Advertisement

ကိုယ်လုပ်တော် ရူ ခြေထောက် ပျော့ခွေသွား၏။ သူ့နောက်မှာ ဘာမှမရှိပေမဲ့လည်း အနောက် ကိုလှည့်မကြည့်ရဲဘူး။ ‌ဟောင်ရူ အကူအညီနဲ့ ပင်မနန်းဆောင် ကို ပြန်ခဲ့ကြတယ်။ အိပ်ရာထဲ ချက်ချင်းဝင်ခဲ့တယ်။

‌ဟောင်ရူ သွားတင်းတင်းကြိတ်ပြီး တုန်ယင်စွာ "သခင်မ အဲကလေးမ သာမန်မဟုတ်ဘူး။ သူ့ကို စိတ်ထဲမထားနဲ့"

ကိုယ်လုပ်တော် ရူ မျက်နှာ ဖျော့တော့နေ၏။ အထဲကို ရောက်လာပြီးတောင် မှ နောက်ကျော အေးစက်နေတာ ခံစားမိတယ်။ သူ့လည်ပင်းကို တစ်ခုခုညှစ်နေသလိုခံစားရတယ်. ချက်ချင်း ရင်ဖိုလာပြီး ချွေးအေးထွက်လာတယ်။

အဲအရာက ဒီအတိုင်းပဲ နေမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ခံစားရတယ်။မနက်ဖြန် အင်ပါယာ ကိုယ်လုပ်တော်ဂျင်း နန်းဆောင် က စီနီယာ ဘုန်းကြီးကို ပင့်ဖိတ်မေးမြန်းရမယ်။!!

ညဘက်ရောက်တော့ လေထုတဖြည်းဖြည်း စတင်ပြောင်းလဲလာတယ်။ ကောင်းကင်မိုးကြိုးခြိမ်းသံနဲ့အတူ မိုးပြင်းထန်စွာရွာတယ်။ အပြင်ဘက် လျှပ်စီး နဲ့မိုးခြိမ်းသံတို့ ကြောင့် ကိုယ်လုပ်တော် ရူ သက်တောင့်သက်သာမဖြစ်ချေ။

ကိုယ်လုပ် တော် ရူ အရမ်းကြောက်လန့်ပြီး အခုအိပ်ပျော်ဖို့ ခက်ခဲတယ်။ ဒီမိုးခြိမ်းသံ များနှင့်လျှပ်စီးတွေကြောင့် လုံးဝ နိုးလာတယ်။

ဘယ်လောက်ကြာကြာအိပ်ရာထဲ ဒီအတိုင်းရှိနေသလဲမသိ ရုတ်တရက် အပြင်ဘက်မိုးသံများနှင့်အတူ တံခါးကို တစ်စုံတစ်ယောက် ခေါက်သံ ကြားရတယ်။မနှေးမမြန်လွန်းတဲ့ တံခါးခေါက်သံ မိုးရွာညထဲ ထွက်ပေါ် လာတယ်။

အစက အကြားမှားတာလို့တွေးမိတယ်။ ခဏကြာတော့ ‌‌ဟောင်ရူ မီးအိမ်နဲ့အတူ ဝင်လာပြီး "သခင်မ ကျွန်မတို့ ပင်မနန်း‌ဆောင် တံခါးကို တစ်ယောက်ယောက် ခေါက်နေပုံရတယ်"

အရမ်းနောက်ကျနေပြီလေ။ မိုးလည်း သည်းသည်းမဲမဲရွာနေတာ တစ်ခုခု အရေးပေါ် ဖြစ်နေတာ ဖြစ်နိုင်လား?

အရင်က ဒီလိုအခြေအနေ မျိုးမကြုံဖူးဘူး။ ကိုယ်လုပ်တော် ရူ နှောင့်နှေးဖို့မရဲပဲ ချက်ချင်းတံခါးဖွင့်ဖို့ ‌‌ဟောင်ရူကိုအမိန့်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်အစေခံ လုဇု က ကိုယ်လုပ်တော် ရူ ကို အဝတ်အစားလဲပေးဖို့ ကူညီတယ်။ ကိုယ်လုပ်တော် ရူ အဝတ်အစားလဲနေရင်း ရုတ်တရက် အပြင်ဘက်က အော်သံ ကြားလိုက်ရတယ်။ မမျှော်လင့်ထားစွာ ဟောင်ရူအသံ။

ကိုယ်လုပ်တော် ရူ လက်ချောင်းများ တင်းကျပ်သွားပြီး လုဇု ကို "တစ်ချက်သွားကြည့်!!"

လုဇု လည်းပြေးထွက်သွားပြီး ခဏကြာတော့ အော် သံထွက်လာတယ်။

ညဘက်စောင့်ကြပ်ပေးတဲ့ နန်းဆောင် ကုန်းကုန်း နိုးလာတယ်။ ကိုယ်လုပ်တော် ရူ မျက်နှာဖျော့တော့နေပြီး ကြောက်လန့်နေတာ ထိန်းချုပ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ထိုကုန်းကုန်းကို "အပြင်သွားကြည့်ဖို့ ငါ နဲ့အတူ လိုက်ခဲ့"

သူတို့နှစ်ယောက် ပင်မနန်းဆောင် ဝင်ပေါက် ဆီ အပြေးအလွှားရောက်ရှိလာတယ်။

ဟောင်ရူ မေ့လဲ‌နေပြီး မြေပြင်ပေါ် လဲနေတယ်။ လုဇု ‌ဟောင်ရူ ဘေးမှာရှိနေပြီးမျက်နှာပေါ် ကြောက်လန့်ခြင်းအပြည့်ရှိနေတယ်။ ကိုယ်လုပ်တော် ရူ ကို ကြည့်ပြီး ဘေးမှာ ကုန်းကုန်းရှိနေတာ အာရုံမရတော့ပဲ တုန်ယင်စွာ "သခင်မ...အပြင်ကို ကြည့်..ကြည့်..."

ကိုယ်လုပ်တော် ရူ ကြည့်လိုက်တယ်.

ကောင်းကင်ပေါ် က မိုးကြိုးများရဲ့ အလင်းရောင်အောက် သလဲသီးပင်ကြီး ထင်ယောင်ထင်မှားရှိနေ၏။ အကိုင်းအခက်များပေါ် ကြိုးတချောင်းတွဲလောင်းကျနေပြီး မမြင်ရတဲ့ အလေးချိန်ကြောင့် အရှေ့မှအနောက်သို့ လှုပ်ခါယမ်းနေ၏။

ကိုယ်လုပ်တော် ရူ နှလုံးရပ်မတက်ဖြစ်သွားကာ အဆုတ်ကွဲမတက်အော်ဟစ်တယ်။

"တံခါးပိတ်!! တံခါးပိတ်စမ်း!!!'"

ပင်မ နန်းဆောင် တံခါးပိတ်ကျသွားပြီး သရဲငိုသံလို လေတိုးသံ မြည်ဟီးလာ၏။

အချိန်အတော်ကြာတော့ ဘေးနန်းဆောင် တံခါးတိတ်တဆိတ် ဖွင့်လာ၏။ ‌သည်းထန်စွာရွာတဲ့မိုးအောက် ခွေးခြေ (ထိုင်ခုံပုပုလေး) နဲ့အတူ သလဲသီးပင်အောက် သွား၏။ ခွေးခြေ ပေါ် တက်ပြီး ကြိုးကိုယူကာ ဘာမှမဖြစ်သလို ဘေးနန်းဆောင် ထဲ ပြန်ဝင်သွား၏။ မိုးကတော့ အဆက်မပြတ်ရွာဆဲပင်။

ချင်းရန် နဲ့ ယုရူ တို့ ရှောင်လန်ကို ညီအစ်မလို သဘောထားတယ် ။နှစ်တွေအကြာကြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မှီခိုလာတာ။ ရှောင်လန်က သူတို့ကိုအစေခံလိုမဆက်ခံဘူး။ သူတို့ကို ညဘက်တခြားနန်းဆောင်အစေခံများလို မစောင့်ကြပ်ခိုင်းဘူး။ လင်းဖေးလု အခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေချိန် မိုးရွာသံကြောင့် သူမ လှုပ်ရှားလိုက်တာ။ အခန်းထဲ ပြန်လာတော့ အဝတ်အစားလဲပြီးဘာမှမဖြစ်သလို အိပ်ရာဝင်တယ်။

နောက်တနေ့ ပင်မနန်း‌ဆောင် မြည်ဟီးလျက်ရှိတယ်။

    people are reading<ဗီလိန်မက သစ်ရွက်လေးတရွက်လှန်ကြည့်ချင်တယ်။>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click