သူမက ပဉ္စမ မင်းသမီးလေး ဒါပေမဲ့ သူ့အဖေကိုတွေ့တဲ့အချိန်လက်ချိုးရေလို့ရတယ်။

တခြားစကားအရပြောရရင် သူ့မယ်တော် ကိုယ်လုပ်တော် ကချစ်မြတ်နိုးခြင်းမခံရတော့ သူလည်း ချစ်မြတ်နိုးခြင်းမခံရဘူး။

မနေ့က အပြင်မှာ စွန်လွှတ်နေတုန်း စွန်ကြိုးပြတ်သွားပြီး ယာယီခဏ ပွဲကြည့်စင်နားရောက်လာခဲ့တယ်။ မိန်းကလေး ထိုစွန်ကို လိုက်ကောက်ခဲ့ပေမဲ့ တတိယမင်းသမီး လင်းရှီ နဲ့တွေ့ဆုံခဲ့တယ်။

လင်းရှီ သူမ စွန်ကိုမကြိုက်ဘူး ဒါပေမဲ့ သူမကိုအနိုင်ကျင့်ရတာကြိုက်တယ်။ သူတို့ စွန်အတွက် တိုက်ခိုက်နေရင်း လင်းရှီ က သူမကိုရေကန်ထဲတွန်းချလိုက်တာ။ ကယ်ဆယ်ခံရပြီးနောက် အဖျားကြောင့် သတိလစ်သွားခဲ့တယ်.

လင်းဖေးလု ထပ်နိုးလာတယ်။

မာစတာtop ကျောင်းသားဖြစ်တဲ့ သူမ မှတ်ဉာဏ်များ ပြန်ခေါ် တယ်။ဒီဒလင်းမင်းဆက်မှာ နှစ် ၅၀၀၀ အတွင်း စုံစမ်းစစ်ဆေးတာမရှိဘူး။

ဒီနေရာက ကြည့်မကောင်းဘူး ဒါပမဲ့ ကားအက်ဆီးဒန့် ဖြစ်ခဲ့တာ ပြန်တွေ့ကြည့်ရင်း သူမ မှာ ခြေထောက် နဲ့လက်သေးသေးလေး ကိုကြည့်ရင်း အခု နဂိုအတိုင်း အားလုံးအကောင်းတိုင်းပဲ။ လင်းဖေးလု ကြီးမားတဲ့အားသာချက် ရတယ်လို့ခံစားရတယ်.

သူမ ခေါင်းထဲက ထိုကလေးမ ပုံရိပ်လေးတဖြေးဖြေး ပျောက်ကွယ်သွား၏။

လင်းဖေးယု နှလုံးသားထဲကပြောမိတယ်။

"ငါက ငါ မကျေနပ်ရင် တခြားသူ ဆီက အချည်းအနှီး အကျိုးအမြတ်ဘယ်တော့မှမယူဘူး။ ဒီခန္ဓာကိုယ်ထဲ ရှင်သန်လာမှတော့ တခြားဘာမှမပြောနိုင်ပေမဲ့ ငါ မင်းကိုလက်စား‌ချေပေးမယ်"

သူမ ကတိသစ္စာပြုလိုက်သည်.

သူမ နောင်တရပြီးပြန်လည်ထူထောင်ဖို့အခွင့်အရေးပဲထင်သည်။

လူကောင်းက လက်စားချေ ရမယ် ဒါပေမဲ့ ၁၀ နှစ်ကြာမှာ လက်စားချေလည်း မနောက်ကျသေးဘူး။ သူမ အလျင်မလိုဘူး။ သူမ အခုလက်ရှိအခြေအနေကို တွေ့အောင်ရှာရမယ်။ မောင်းမဆောင် အမိုက်စားမလို့ သူမ သတိထားရမယ်။

အိမ်အပြင်ဘက်ကောင်းကင် တောက်ပလာသည်နှင့် ထိုအမျိုးသမီးလန် သူမအဖျားကျတာမြင်မှ သက်သာရာရသွား၏။ ထို့နောက်အပြင်ထွက်ပြီး အစေခံကို စွတ်ပြုတ်ယူလာခိုင်းတယ်။

လင်းဖေးလု အိပ်ရာပေါ် လှဲနေရင်း ဘဝအသစ်ကိုတွေးမိတယ်။ အသံနဲ့အတူ တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်လာပြီးသေးငယ်တဲ့ပုံရိပ်ဝင်လာသည်.

အိပ်ရာနားလျှောက်လာပြီး ထိုင်ချကာ အိပ်ရာခင်းကိုင်ထားရင်းအော်ပြောတယ်။

"ညီမလေး ။ ညီမငယ်လေး"

လင်းဖေးလု လှည့်ကြည့်တော့ ခေါင်းစောင်းပြီး ရူးကြောင်ကြောင်ပြုံးနေတဲ့ ချောမောတဲ့ကောင်လေးကို တွေ့ရတယ်။

ဒါ သူ့ရူးကြောင်ကြောင် အစ်ကိုလင်းကျန့်ယွမ်။

လင်းကျန့်ယွမ်က မင်းသား ၆။ မင်းသား ၆ ဆိုပေမဲ့ စွန့်ပစ်ခံ မင်းသား။

စဉ်းစားကြည့်သလောက် ဧကရာဇ်က ကိုယ်လုပ်တော် လန် နဲ့ပတ်သက်တဲ့အရာတိုင်းကို ကြိုက်ပုံမရဘူး။ စစ်မှန်တဲ့နဂါး ဧကရာဇ် မှာ ရူးကြောင်ကြောင်သားရှိနေတာ သူ့ဘဝရဲ့အစွန်းအထင်းတစ်ခုပဲ။

လင်းကျန့်ယွမ် အသက် ၃ နှစ် သို့ ၄ နှစ်လောက်မှာ ဉာဏ်ရည်ကတစ်ခုခုဖြစ်နေလောက်တယ်. စကားနည်းနည်းပဲ ပြောတယ်။လင်းဖေးလု နိုးလာတာမြင်တော့ ပျော်ရွှင်စွာ သူမ ခေါင်းပုတ်ပြီး "ငါ့ ညီမလေး ကောင်းတယ်။ ငါ့ ညီမလေး မနာကျင်ဘူး"

သူကထူးဆန်းပြီးချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ ထင်တယ်။

သူမမိသားစုထဲ ဒီလိုပဲကြီးပြင်းလာတာ။ ဘယ်တော့မှအချစ်မခံရဘူး။ ဘယ်လိုချစ်ရမလဲ ဘယ်သူမှမသင်ပေးဘူး။ အလွန်အတ္တကြီးတဲ့စိတ်နေစိတ်ထားနဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့တာ။ သူ ကမ္ဘာကြီးကို ကစားတယ် ဒါပေမဲ့ အမှန်က မတူခြားနားစွာ စာနာပေးဖို့ ခက်ခဲနေတာ။

ပြုံးပြီး ပြန်ဖြေတယ်။ "မနာဘူး"

လင်းကျန့်ယွမ် နားလည်သွားပြီးပျော် ရွှင်သွား၏။ လက်မောင်းထဲ သကြားလုံးထုတ်ပြီး ရီရင်း ရတနာများတဖွယ်ထုတ်ကာ "စား ..ညီမလေးအတွက် ..စား အရသာရှိတယ်!!"

ဒါကိုတိတ်တိတ်လေး ဖုံးထားသင့်တယ်။ သကြားလုံးတွေအားလုံးက ကြည့်ရတာ ညစ်ပတ်နေ၏။ လင်းဖေးလုက ကျန်းမာရေးလိုက်စားတယ် သေချာပေါက် မစားနိုင်ဘူး။သူ့ကိုချောမော့တယ်။

"ညီမလေးမစားဘူး။ အစ်ကိုပဲ စား ဒါအားလုံးအစ်ကို့ အတွက်"

သူမအသံ ချိုမြိန်နူးညံ့ပြီး ကြားရတာ အတော််လေးကောင်းတယ်။

လင်းကျန့်ယွမ်က သူ့အမေ ပုံစံထွင်းထုထားတဲ့အတိုင်းပဲ။ သူကအရူးဆိုရင်တောင်း သူ့ရုပ်ရည်ကိုဖုံးထားလို့မရပေဘူး။ ‌လင်းကျန့်ယွမ် ပျော်ရွှင်စွာခေါင်းညိတ်ပြီး သကြားလုံးအားလုံးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

Zawgyi

သူမက ပၪၥမ မင္းသမီးေလး ဒါေပမဲ့ သူ႕အေဖကိုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရတယ္။

တျခားစကားအရေျပာရရင္ သူ႕မယ္ေတာ္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ကခ်စ္ျမတ္နိုးျခင္းမခံရေတာ့ သူလည္း ခ်စ္ျမတ္နိုးျခင္းမခံရဘူး။

မေန႕က အျပင္မွာ စြန္လႊတ္ေနတုန္း စြန္ႀကိဳးျပတ္သြားၿပီး ယာယီခဏ ပြဲၾကည့္စင္နားေရာက္လာခဲ့တယ္။ မိန္းကေလး ထိုစြန္ကို လိုက္ေကာက္ခဲ့ေပမဲ့ တတိယမင္းသမီး လင္းရွီ နဲ႕ေတြ႕ဆုံခဲ့တယ္။

လင္းရွီ သူမ စြန္ကိုမႀကိဳက္ဘူး ဒါေပမဲ့ သူမကိုအနိုင္က်င့္ရတာႀကိဳက္တယ္။ သူတို႔ စြန္အတြက္ တိုက္ခိုက္ေနရင္း လင္းရွီ က သူမကိုေရကန္ထဲတြန္းခ်လိဳက္တာ။ ကယ္ဆယ္ခံရၿပီးေနာက္ အဖ်ားေၾကာင့္ သတိလစ္သြားခဲ့တယ္.

လင္းေဖးလု ထပ္နိုးလာတယ္။

မာစတာtop ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ သူမ မွတ္ဉာဏ္မ်ား ျပန္ေခၚ တယ္။ဒီဒလင္းမင္းဆက္မွာ ႏွစ္ ၅၀၀၀ အတြင္း စုံစမ္းစစ္ေဆးတာမရွိဘူး။

ဒီေနရာက ၾကည့္မေကာင္းဘူး ဒါပမဲ့ ကားအက္ဆီးဒန႔္ ျဖစ္ခဲ့တာ ျပန္ေတြ႕ၾကည့္ရင္း သူမ မွာ ေျခေထာက္ နဲ႕လက္ေသးေသးေလး ကိုၾကည့္ရင္း အခု နဂိုအတိုင္း အားလုံးအေကာင္းတိုင္းပဲ။ လင္းေဖးလု ႀကီးမားတဲ့အားသာခ်က္ ရတယ္လို႔ခံစားရတယ္.

သူမ ေခါင္းထဲက ထိုကေလးမ ပုံရိပ္ေလးတေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။

လင္းေဖးယု ႏွလုံးသားထဲကေျပာမိတယ္။

"ငါက ငါ မေက်နပ္ရင္ တျခားသူ ဆီက အခ်ည္းအႏွီး အက်ိဳးအျမတ္ဘယ္ေတာ့မွမယူဘူး။ ဒီခႏၶာကိုယ္ထဲ ရွင္သန္လာမွေတာ့ တျခားဘာမွမေျပာနိုင္ေပမဲ့ ငါ မင္းကိုလက္စားေခ်ေပးမယ္"

သူမ ကတိသစၥာျပဳလိုက္သည္.

သူမ ေနာင္တရၿပီးျပန္လည္ထူေထာင္ဖို႔အခြင့္အေရးပဲထင္သည္။

လူေကာင္းက လက္စားေခ် ရမယ္ ဒါေပမဲ့ ၁၀ ႏွစ္ၾကာမွာ လက္စားေခ်လည္း မေနာက္က်ေသးဘူး။ သူမ အလ်င္မလိုဘူး။ သူမ အခုလက္ရွိအေျခအေနကို ေတြ႕ေအာင္ရွာရမယ္။ ေမာင္းမေဆာင္ အမိုက္စားမလို႔ သူမ သတိထားရမယ္။

အိမ္အျပင္ဘက္ေကာင္းကင္ ေတာက္ပလာသည္ႏွင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးလန္ သူမအဖ်ားက်တာျမင္မွ သက္သာရာရသြား၏။ ထို႔ေနာက္အျပင္ထြက္ၿပီး အေစခံကို စြတ္ျပဳတ္ယူလာခိုင္းတယ္။

လင္းေဖးလု အိပ္ရာေပၚ လွဲေနရင္း ဘဝအသစ္ကိုေတြးမိတယ္။ အသံနဲ႕အတူ တံခါးတြန္းဖြင့္ဝင္လာၿပီးေသးငယ္တဲ့ပုံရိပ္ဝင္လာသည္.

အိပ္ရာနားေလွ်ာက္လာၿပီး ထိုင္ခ်ကာ အိပ္ရာခင္းကိုင္ထားရင္းေအာ္ေျပာတယ္။

"ညီမေလး ။ ညီမငယ္ေလး"

လင္းေဖးလု လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းေစာင္းၿပီး ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ၿပဳံးေနတဲ့ ေခ်ာေမာတဲ့ေကာင္ေလးကို ေတြ႕ရတယ္။

ဒါ သူ႕႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ အစ္ကိုလင္းက်န႔္ယြမ္။

လင္းက်န႔္ယြမ္က မင္းသား ၆။ မင္းသား ၆ ဆိုေပမဲ့ စြန႔္ပစ္ခံ မင္းသား။

စဥ္းစားၾကည့္သေလာက္ ဧကရာဇ္က ကိုယ္လုပ္ေတာ္ လန္ နဲ႕ပတ္သက္တဲ့အရာတိုင္းကို ႀကိဳက္ပုံမရဘူး။ စစ္မွန္တဲ့နဂါး ဧကရာဇ္ မွာ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္သားရွိေနတာ သူ႕ဘဝရဲ႕အစြန္းအထင္းတစ္ခုပဲ။

လင္းက်န႔္ယြမ္ အသက္ ၃ ႏွစ္ သို႔ ၄ ႏွစ္ေလာက္မွာ ဉာဏ္ရည္ကတစ္ခုခုျဖစ္ေနေလာက္တယ္. စကားနည္းနည္းပဲ ေျပာတယ္။လင္းေဖးလု နိုးလာတာျမင္ေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ သူမ ေခါင္းပုတ္ၿပီး "ငါ့ ညီမေလး ေကာင္းတယ္။ ငါ့ ညီမေလး မနာက်င္ဘူး"

သူကထူးဆန္းၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္တယ္။

သူမမိသားစုထဲ ဒီလိုပဲႀကီးျပင္းလာတာ။ ဘယ္ေတာ့မွအခ်စ္မခံရဘူး။ ဘယ္လိုခ်စ္ရမလဲ ဘယ္သူမွမသင္ေပးဘူး။ အလြန္အတၱႀကီးတဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႕ ႀကီးျပင္းခဲ့တာ။ သူ ကမၻာႀကီးကို ကစားတယ္ ဒါေပမဲ့ အမွန္က မတူျခားနားစြာ စာနာေပးဖို႔ ခက္ခဲေနတာ။

ၿပဳံးၿပီး ျပန္ေျဖတယ္။ "မနာဘူး"

လင္းက်န႔္ယြမ္ နားလည္သြားၿပီးေပ်ာ္ ႐ႊင္သြား၏။ လက္ေမာင္းထဲ သၾကားလုံးထုတ္ၿပီး ရီရင္း ရတနာမ်ားတဖြယ္ထုတ္ကာ "စား ..ညီမေလးအတြက္ ..စား အရသာရွိတယ္!!"

ဒါကိုတိတ္တိတ္ေလး ဖုံးထားသင့္တယ္။ သၾကားလုံးေတြအားလုံးက ၾကည့္ရတာ ညစ္ပတ္ေန၏။ လင္းေဖးလုက က်န္းမာေရးလိုက္စားတယ္ ေသခ်ာေပါက္ မစားနိုင္ဘူး။သူ႕ကိုေခ်ာေမာ့တယ္။

"ညီမေလးမစားဘူး။ အစ္ကိုပဲ စား ဒါအားလုံးအစ္ကို႔ အတြက္"

သူမအသံ ခ်ိဳၿမိန္ႏူးညံ့ၿပီး ၾကားရတာ အေတာ္္ေလးေကာင္းတယ္။

လင္းက်န႔္ယြမ္က သူ႕အေမ ပုံစံထြင္းထုထားတဲ့အတိုင္းပဲ။ သူကအ႐ူးဆိုရင္ေတာင္း သူ႕႐ုပ္ရည္ကိုဖုံးထားလို႔မရေပဘူး။ လင္းက်န႔္ယြမ္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေခါင္းညိတ္ၿပီး သၾကားလုံးအားလုံးကို သူ႕ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။