《Most Popular Playboy》27: Найз охин
Advertisement
Би түүний уруул дээр эрхий хуруугаа гүйлгэлээ. Түүнийг сүүлчийн удаа намайг үнсэхийнх нь төлөө юу ч хийхэд бэлэн байна.
Намайг нүүрэнд нь хүрэхэд, түүний нүд нь ширвэгнэлээ. Би хөмсгөө зангидав. Хүлээгээрэй, үхсэн хүмүүс цонхигор, бас хүйтэн байдаггүй билүү? Би үхсэн хүн харж байгаагүй л дээ, гэхдээ ийм л байх ёстой биз дээ?
"Тэхён, хэрвээ чи амьд бол чи тийм ч удаан энэ ертөнцөд байхгүй гэдгийг сануулчихъя, учир нь чамайг одоо би энэ хуванцар сэрээгээр зоох болохоор." хэмээн би хэлэхдээ орны хажууд байх тавиур дээр байгаа сэрээ рүү заалаа.
Тэхён нүдээ нээгээд, инээмсэглэн, "Сайн уу, капкэйк?"
Тэр амьд байна.
Сая ямар чөтгөр нь болоод өнгөрөв өө? "Г-гэвч чи үхсэн ш дээ. Энэ аппарат чиний зүрхийг цохилохгүй байгааг харуулсан. Бас эмч чамайг тэсэхгүй гэж хэлсэн ш дээ. Тэгээд чи яахаараа амьд болчихов?"
"Умм, тэгэхээр, би эмчийг жүжиглүүлэх гэж мөнгө төлсөн бас... Манай гэр бүл үүнийг хуурамч гэдгийг мэднэ. Би зүгээр л... Би юу хийхээ мэдээгүй юм аа. Би зүгээр л чамайг надад анхаараасай гэж хүссэн юм. Намайг уучлаарай."
Би гоншигнон, "Хэрвээ би ийм их аз жаргалтай байгаагүйсэн бол чамайг одоо алчих байсан юм." гээд шалан дээр хэвтэн, цагаан цулгуй таазыг ширтлээ.
Тэхён орноосоо өндийн, доош над руу тонгойн хараад, "Чи юу хийж байгаа юм, гажигаа?"
"Би шалан дээр хэвтэж байна." Би зүгээр л будилж байна. Юу хийхээ, юу мэдрэх ёстойгоо мэдэхгүй байна. Үүнийг логикийн хувьд байж болох л зүйл гэж бодож байна.
Магадгүй би шалан дээр өнхөрөх хэрэгтэй байх. Учир нь миний мэдрэмжийг илэрхийлэх болохоор.
Амьдрал гэж юу вэ?
"Сонюүл, шалан дээрээс бос л доо."
"Намайг тат."
Тэхён бөхийгөөд, намайг өргөн татахад би түүн дээр уначихлаа. Тэр бэлхүүсээр минь гараа явуулж, намайг тэврэхдээ инээд алдан, толгойгоо сэгсэрнэ.
Би өндиймөөргүй байна.
Тэр энд амьд, амьсгалж байгаа болохоор би маш их жаргалтай байна. Би түүнийг дахин орхихгүй, учир нь үнэхээр их хайртай болохоор. Бас би түүнд уур хүрч байна, учир нь тэр өөрийгөө үхүүлсэн гэж надад итгүүлээд амьдаар минь алсан болохоор.
Одоо надад энэ бүх зүйлс хамаагүй ээ. Тэхён амьд байна, энэ л миний анхаарах зүйл. Тэр жинхнээсээ явчихаж болох байсан. Хэрвээ тэгсэн бол би цаашдаа яах байсан талаар төсөөлөгдөхгүй байна.
Advertisement
"Тэхён, намайг буцаагаад шалан дээр тавьчих. Тэнд би үхэж буй загас шиг тийчигнэмээр байна. Юу хийхээ мэдэхгүй байгаа болохоор."
Одооноос эхлэн асуудлыг минь шийдэх шийдэл энэ байх хэмээн би бодож байна.
Тэр амьд.
Нулимс хацрыг минь даган урсахад, "Чи амьд байна." хэмээн би шивнэлээ. Бие минь чичирч эхлэхэд Тэхён намайг улам чангаар тэврэв. Би түүний цээжинд шигдэн, яг л чихрээ авч чадаагүй жаахан хүүхэд шиг ээрэн уйлж байлаа.
"Гуйя, битгий уйл, капкэйк." Тэхён миний зогсолтгүй урсах нулимсыг арчив.
Би босон, цэх суугаад түүний хацрыг гараараа хоёр талаас нь бариад нүд рүү нь ширтэн, "Би чамайг энд үхсэн мэт хэвтэхийг харсан. Гэхдээ чи одоо энд нүдээ нээгээд, над руу инээмсэглэж байгаа учир би юу мэдрэхээ мэдэхгүй байна. Чиний инээмсэглэл үнэхээр төгс юм. Чамайг амьд байгааг харахад үнэхээр баяртай байна. Мөн бүх зүйлс зүүд мэт мэдрэгдэж байна. Гэвч чи энд надтай хамт байна. Бас энэ байдал миний үлдсэн амьдралын минь туршид давтагдах үзэгдэл байгаасай гэж би хүсч байна."
"Би чамд хайртай." хэмээн би шивнэхдээ илүү ихээр уйлав.
"Ч-чи надад хайртай?" ... "Сонюүл, чи надад хайртай юм байна." гэж Тэхён хэлэхдээ нүдийг нь гялалзуулах нулимстай хөнгөхөн инээлээ.
"Би чамд хайртай. Бас чи намайг галзууруулдаг. Дахиж намайг орхивол би юу хийхээ мэдэхгүй байна."
Нулимс Тэхёний хацрыг даган урсахад, "Чи надад хайртай гэж хэлсэн. Миний капкэйк намайг зөрүүлэн хайрлаж байна шүү дээ." хэмээн тэр шивнээд, духаа минийхтэй нийлүүллээ.
"Би ч бас чамдаа хайртай, гүнжхэн минь." гэж шивнээд, уруулаа минийх дээр буулгав.
Би инээмсэглэн, түүнээс холдоход тэр хөмсгөө өргөв. "Тэгэхээр чи үлдсэн амьдралаа кино үзэж өнгөрөөхийг хүсч байгаа биз дээ?" хэмээн Тэхён асуухад би түүн рүү муухай харлаа.
"Чи үхчхээ биз дээ? Яасан?"
Тэхён инээд алдан, "Би чамайг надад хайртай гэж хэлүүлсэнээс хойш..." би түүн рүү муухай харсан хэвээр, хоёр гараа зөрүүлэн хөмсгөө өргөхөд, "чамд өөрийнхөө хувцаснуудыг өмсүүлье...?" хэмээн тэр хэлээд, эгдүүтэйгээр инээмсэглэв.
"За тэгье. Явцгаая." гэж би хэлээд, түүнийг татан эмнэлгийн өрөөнөөс гараад, гараа түүнийхтэй салаавчлан хөтлөв.
Би түүнийг дараа алах болно.
^~^~^~^~^~^~^~^~^~^
"Өөдгүй амьтан." хэмээн би хэллээ.
Advertisement
"Сэтгэлгүй амьтан." хэмээн Тэхён зөрүүлэв.
"Гринч."
"Царай муут."
"Танхай амьтан."
"Гажигтай амьтан."
"Дональд Трамп."
"Хөөе, наадах чинь арай дэндүү юм аа." хэмээн Тэхён уруулаа цорвойлголоо. Би инээд алдан, нүдээ эргэлдүүлээд, "Тийм шүү. Хөөрхий Трамп чам шиг тэнэг хүнтэй харьцуулагдахаар нүгэл үйлдээгүй юм байна." гэж хэлээд түүн рүү хэлээ гаргав. Тэгээд дараа нь би түүнд өөрийгөө инээмсэглэж байгааг харуулахгүйн тулд буруу тийшээ харлаа.
Би түүний хийсэн зүйлд нь уурлаж, түүнд хатуу хандъя гэсэн ч төлөвлөснөөр болохгүй юм.
Бид Тэхёний гэрт байна. Түүний эцэг эхийнх нь амьдарч байгаа нь биш, анх Диснейн кино үзэхдээ ирсэн байшинд нь байна.
Яагаад Тэхён хоёр байшинтай байгааг надаас бүү асуу.
"Авв, капкэйк." хэмээхдээ Тэхён намайг ардаас минь тэвэрлээ. Намайг гараа зөрүүлэн сууж байхад, "Яагаад уурлаад байгаа юм?"
"Дахиж ингэж асуувал чамайг тайган болгоод, мөчилж хэсэглээд, толгойг чинь тасдаад цонхоор чулуудчихна шүү."
Тэхён инээд алдан, намайг өөр рүүгээ харуулаад, "Би одоо л 'аз жаргал авчрахад заавал том зүйл хийх албагүй' гэж хэлдгийн учрыг ойлголоо." гэхэд нь би нүдээ эргэлдүүлэв.
"Би одоо л 'чамайг тэнэг гэж хэлэхгүй, усан толгойт гэж хэлнэ' гэдгийн учрыг ойлголоо."
"Капкэйк, намайг өршөөгөөч. Би юу ч байсан хийх болно. Би чамайг нуруун дээрээ үүрээд, морь чинь болъё." хэмээн тэр тохиролцох гэж оролдлоо.
Би бодож байгаа мэт эрүүн дээрээ хуруугаа гүйлгэн, "Үгүй." хэмээхдээ нүүр дүүрэн инээмсэглэв.
"Тэгвэл би чамтай маргааш хамт гадуур яваад, хүссэн болгоныг чинь хийе. Бас хүссэн газар руу чинь яваад хүссэн болгоныг чинь авч өгье. Би бүхэлдээ маргааш чинийх болох болно. Ингэвэл чи өршөөх үү?"
Би инээд алдан, толгой дохиод, "Тохирлоо." гэхэд Тэхён хөмсгөө зангидан,
"Новш, би өөрийгөө чөтгөрт худалдчихлаа шүү дээ." хэмээхэд нь би хоёр гараа хооронд нь үрэн, чөтгөрийн инээмсэглэл тодрууллаа.
"Тэгэхээр би чамаас нэг юм гуйя, болох эсэхийг нь мэдэхгүй юм. Оролдож үзэх гээд. Миний өрөө рүү таван минутын дараа орж ирээрэй, за юу?" гэж түүнийг хэлэхэд би толгойгоо дохив.
Би санаа алдан, буйдан дээр сууна. Би яг л Тэхёнийг үргэлж мэддэг байсан юм шиг мэдрэмж төрөх нь хачин юм. Би түүнийг энэ жилээс л таньж эхэлж байгаа шүү дээ.
Би түүнд маш их хайртай. Яг л солиорсон мэт. Бид өмнө нь үнсэлцэж, болзоонд явж, хамтдаа нэг орон дээр унтаж, Диснейн кинонуудыг үзсэн. Гэвч бид жинхнээсээ болзож, үерхэж байгаагүй.
Би үргэлж хүнд дурлахад яадаг юм бол гэж боддог байсан. Би 'дотроо нэг хүнийг үргэлж бодож явна' гэдгийг сонин, жихүүдэс төрмөөр гэж төсөөлдөг байж билээ. Гэхдээ би одоо өөрийнхөө төсөөлснөөс илүү нэг хүнийг хайрлаж байна шүү дээ.
Энэ бол бүх зүйл нь төгс байдаг хайр дурлалын талаарх зохиолтой адилгүй. Үүнээс хамаагүй дээр. Учир нь чи өөрийг чинь ойлгодог түүнтэйгээ ярилцаж, асуудлаа илэн далангүй хэлж, түүний сул цамцыг булааж авч өмсөхдөө маргалдана гэдэг үнэхээр сайхан. Хэдий чи тэрний муу талыг мэдсэн ч хайрласаар л байх болно. Магадгүй өмнөхөөсөө ч илүү хайрлах байх.
"Сонюүл, ороод ир!" хэмээн Тэхён дээрээс хашхирахад, би шатаар дээш өгслөө.
Намайг Тэхёний өрөөнд ороход 'Би чамд хайртай' гэсэн бичигтэй футболкатай, өвөр дээрээ том сарнайн баглаа тавьчихсан аварга том Тедди баавгай, хажууд нь гурван хайрцаг пизза, бас хамгийн том савалгаатай Нутелла орон дээр нь байрласан байв.
Би харцаа орны хажууд над руу нүүр дүүрэн инээмсэглэн зогсож буй Тэхён руу шилжүүллээ. Өмнө нь мэдэрч байгаагүй, хэмжээлшгүй их аз жаргал мэдрэгдэхэд, би ангайсан амаа гараараа хаан, "Тэхён." хэмээн шивнэв.
"Сонюүл, бид энэ жилд олон галзуу зүйлийг үзэж, тууллаа. Хэдий ганц жил өнгөрсөн ч, би чамайг найз охиноо болгомоор байна. Би үүрд энэ галзуу мөчүүдийг өнгөрөөхийг хүсч байна. Гэхдээ би үүнийгээ зөвхөн чамтай л туулмаар байна. Тиймээс... Чи миний найз охин болох уу?" хэмээн түүнийг асуухад, гар нь үл ялиг чичирхийлнэ.
Би уйлан, доош өвдгөөрөө тулан суухад Тэхён над руу гүйж ирээд, тонгойн суугаад өөр рүүгээ наан, "Капкэйк, яагаад уйлаад байгаа юм?" гэж хэлэн, нулимсыг минь арчлаа.
"Ч-чи надад пизза авч өгсөн байна." хэмээн намайг хэлэхэд Тэхён инээгээд унав.
Би дээш харан, "Чиний найз охин болоход таатай байна." хэмээгээд уруулаа түүнийх дээр буулгалаа.
😂😂😂😂
😊😊😊
Advertisement
- In Serial40 Chapters
The Fake Young Miss Who Got The City Quaking In Her Boots
Lydia, who grew up with her grandmother in a remote village, was finally taken back to the wealthy mansion.
8 328 - In Serial15 Chapters
no evil
An obsessive investigative reporter who knows too much teams up with a washed-up detective to solve the bizarre mysteries occurring in their neighborhood. --- Years ago, an incident occurred. Nora was kidnapped. She was saved. Lightning struck. And ever since, she's been able to hear what other people wish to say but can't. She meets Detective Daniel Moon, freshly demoted to the substation of their small, rowdy neighborhood. He'd rather be anywhere else than here, and be with anyone else but her, but she's insistent on his help. Something strange and wrong is happening in Wonsung-du. With Nora's know-how and Daniel's skill, she's convinced that they have the power to change everything for the better.
8 56 - In Serial13 Chapters
Trash
Low self-esteem leads to depression. A disease that plagues our society today. It controls people without them even realizing it; their thoughts, actions, and emotions. We should always be observant of our loved ones and support them because we never know who's already at the edge. A gift, a phone call, a smile can go a long way never hesitate or it might be too late. A college student, after an unsuccessful attempt to kill himself in the depths of depression, meets someone special in his life. Will this person help him to gain confidence? Or will he only go further down the depths of despair...
8 143 - In Serial74 Chapters
A Vampire's Pride
"Kilian Vergio." I whisper his name, almost frightened to say it. The fire flickers as I stare at the summoning spell- would this come to bite me in the ass later on? Maybe. I take a deep breath and run my eyes along the spell one more time before saying it out loud. As soon as the words are out of my mouth, the fire goes out. I feel a cool breeze caress my shoulders and I shiver. Had I done it? Had I summoned him? The fire lights back up- but this time, there's another person in the room with me. "Oh fuck." I curse, the reality spreading of what I had actually done slapping me in the face. He's leaning on the fireplace, red eyes connect with mine as he gives me a wicked smirk. He takes a step forward as my heart sinks, dread piling up in my stomach, and also- butterflies? His fangs gleam in the fire light as he eyes me down. "Happy anniversary, sweetheart." His voice smooth like silk rings out. I go pale. •• Viola is tired of wondering her entire life what it would have been like if she'd been raised by her mother- so she strikes up a deal with Kilian; a demon so powerful, so deadly, and so beautiful. She has no idea what she's getting herself into. Especially when her dad goes missing the next day. She has to solely rely on herself, her new acquaintanceship with a wicked force such as him, and a family that she's never known in order to find him and complete the prophecy. But how difficult will that be, when her ice powers try to take her over- and a devishly handsome demon tries to make grabs for her very own heart. She might find her dad safely, but will she ever come back the same? IMPORTANT:•CAN BE READ AS A STAND ALONE- NO NEED TO READ THE FIRST ONE. •
8 235 - In Serial37 Chapters
Master's Boy (mxb)
[Book 2] Jerry McQueen was a needy bottom and proud to admit it. However, even he couldn't deal with the attention of a very persistent older man.Jerry didn't think that a man twice his age was an appropriate partner, but would his curiosity get the best of him? And what if curiosity - and, admittedly, intimacy - turned into something more?-Book 1: Professor's Pet*PS: Mature and naughty things happen within the electronic pages of this book.*Disclaimer: Why is the boy on the cover smoking? I have no clue. None of these characters smoke. It looks artsy I guess. Don't smoke, people.
8 193 - In Serial21 Chapters
Dead Clinger (Zombie Reverse Harem) Book 1 Of 2
Now a fully published book on Amazon. Download a fully edited copy here:Dead Clinger: A Zombie Reverse Harem Novel https://www.amazon.co.uk/dp/B07GDMXPGB/ref=cm_sw_r_cp_apa_JaBCBb1M927M4"Where were you when the world ended?"That is the one question you will always be asked and the one answer you will always remember when you have survived a zombie apocalypse.Me?Technically, I didn't surviveBut what better way to live out an apocalypse than with three seriously hot menWarning: This book contains swearing, light medicinal drug use and mature scenes and references. Some parts of the story may also be triggers for some. Unedited 1st draft - Please feel free to comment and star :)
8 184