《blind | jhs》11.
Advertisement
" Исүл..? "
" Яасан? "
" Чи миний дэвтрийг базаад байна. "
Сандран хажуу тийш харахдаа надруу гайхан харах Жиминтэй харц тулгарч , гараа атгахаа болиход миний гарны дор баахан тоо бичсэн ч тал хуудас нь базагдсан дэвтэр байлаа. Түрүүнээс хойш ийм зүйл хийж байсандаа харамсан хурдтайгаар түүний дэвтрийг дээрээс нь гараараа индүүдэх мэт тэгшлэхийг оролдохдоо би хамгийн хурднаараа ,
" Яана аа намайг уучлаарай. Би мэдсэнгүй. Уучлаарай. " гэж хэлж байв. Жимин толгойгоо зөөлхөн сэгсэрч миний гаран доорх дэвтрээ зөөлхөн аван хаах ба ,
" Үнэнийг хэлэхэд бид нэг анги удаан байсан ч гэлээ. Өнөөдөр чи их өөр харагдаад байна. Ямар нэгэн юм болсон юм уу? " гэхэд би эргэн түүнрүү харлаа. Уг нь анх бидний ширээ тусдаа байдаг байсан ч нэг юмны журам өөрчлөгдсөн гэсээр хоёр хүүхдийг хамтад нь суулгаснаас би Жиминтэй хамт суудаг болсон байв.
" Би зүгээр . Би угаасаа л ийм байсан шүү дээ. "
Жимин самбар дээр хичээлээ зааж байснаа утас нь дуугарснаас түр ангиас гарах багшийг түр азнан , тэгш суусан байрлалаа өөрчлөн бага зэрэг бөгтийлөө.
" Би хүний асуудалд орохгээгүй л дээ. Гэхдээ Хусог та хоёрын голд ямар нэгэн юм болсон биз дээ? "
Хусог.
Дахиад л Хусог.
" Яагаад чи тэгж бодоод байгаа юм? Бид шулуун зураас шиг л зүгээр байна. "
Миний яриаг сонссон Жиминий харц нэг тийш маш хурдтай хялам хийснээ миний хариулт хүлээсэн ууртай царайлуу минь харан ,
" Учир нь намайг эвгүйцүүлээд байгаа зүйл нь Хусог ийшээ хичээл орсон цагаас л хойш ширтэж , нэг бол ууртай , нэг бол хоосон , нэг бол санаа зовсон байртай хараад байна. Мэдээж тэр надруу тэгж хараагүй нь ойлгомжтой . " гэхэд би аль болох нүднийхээ завсраар хажуу эгнээний урд талын ширээрүү харахыг оролдоход гэнэт Хусогтой харц тулгарснаас түүнийг хариу үйлдэл хийхээс өмнө би Жиминрүү эргэн харав.
" Бид зүгээр ээ. Шулуун зураас шиг л зүгээр. Магадгүй тэр зүгээр л хараагаа шалгаж байгаа байх. "
Ингэж хэлэх нь болохгүй л дээ. Гэхдээ би түүнд өөрийн тэнэг хайрын амьдралаа ярьж чадахгүй нь. Учир нь би өөрөө ч ойлгохгүй байна. Хэчнээн намайг худлаа ярихдаа муу гэдгийг хэн бүр мэдэх ч энэ удаа Жимин тайван өнгөрөөхийг шийдсэн бололтой үзэгний таглаагаа аван урагш харангаа " Тэгвэл түүнийг наашаа харахыг нь болиулчих тэгэх үү? Би бараг түүний нүүр хувирлыг зурахад ч бэлэн болчихлоо. " хэмээхэд би гүнзгий агаар аван Хусогийн зүг эргэлээ.
Advertisement
Тэгээд л тэр тэнд наашаа тэр царайлаг харцаараа ширтсэн хэвээр. Царайлаг харц.
Би үнэхээр хэлчихлээ гэж үү?
Юм хэлэхийн оронд тэр ширээн доороосоо утсаа нааш ил гарган хуруугаараа заахад , би өөрийн утсаа асаан хартал мессэж ирсэн байв.
👫🐴🏀💕
Чи намайг үл тоогоод
байгаа юм уу?
❣️
Үгүй ээ , яасан?
👫🐴🏀💕
Тэгвэл яагаад өглөөнөөс хойш
юу ч ярихгүй байгаа юм?
Өчигдөр оройны явдлаас болсон
биз дээ тийм үү?
Би цагаа олохгүй байсан юм аа.
❣️
Үгүй гэж хэлсэн шүү
дээ, юу ч болоогүй.
Би Исүл , чи Хусог
хэвээрээ л байгаа.
Яагаад өөрийгөө ингэж аашилж байгаагаа мэдэхгүй ч би тэр үед яаж зөв амьсгалхаа ч мэдэхгүй байлаа. Бүх зүйл нэг л итгэмээргүй , боломжгүй мэт санагдаж өмнө нь юу боддог байснаа төдийлөн хальт бодоход л нүдэнд нулимс цийлэгнэж эргэж зүгээр мэт царайлах хэрэг гарч байв.
Түүнээс хариу хүлээлгүй би утсаа чимээгүй болгон ширээн доогуураа хийгээд , эргэн хичээлдээ анхаарав. Гэсэн ч урьдын л адил нүднийхээ үзүүрээр Хусогийн ширээрүү харахад , тэр надруу нуруугаа харуулан суух ч гартаа одоо ч хүртэл түрүүн бидний харьцаж байсан захидлыг уншиж байлаа. Ер нь бол ширтэж.
Юу ч хийж чадахгүйдээ би түүнээс өөрийн эрхгүй дөлж байсан ч хэн нэгнээс энэ бүгд жирийн гэх шалтагыг хүлээж байв. Бүх зүйл мушгиралдан ойлгомжгүй болох ба улам гүн орчих гээд байсан учир дэвтрийн арын хуудсаа дэлгэн дөчин минутыг өнгөрөөх зураг сараачиж эхлэлээ.
Хичээлийн сүүлийн хонх дуугарахад би өнөөдөр бүтэн өдөр юу сурсанаа ч саналгүй , дэвтрүүдээ бүгдийг нь цүнхэндээ эмх замбараатайгаар хийж Хусогыг сагсны багийн нэг эрэгтэй дуудан ангиас гарахыг бас ажиглах ба түүнийг орхин явах гэснээ больж эргэн суудалдаа түүнийг хүлээн суув. Ангийн хүүхдүүд нэг нэгээрээ бие биендээ баяртай гэцгээн гарч таван минутын дотор би ганцаараа үлдэхэд би ширээн дээр хуруугаараа нэгэн хэмнэлээр ая гаргангаа хаалгаруу ширтсээр л байв. Толгойд өч дөчнөөн бодол эргэлдэж толгой өвтгөх ба ширээгээ налан хэвтэхэд хэн нэгний гүйн ирэх нь сонстолоо.
" Би чамайг явчихлаа гэж бодсон. "
Үсээ арагш нь янзлаад би ядарсан царайндаа инээмсэглэл хүчээр тодруулан ,
" Яаж би сайн найзаа орхих юм? " гэж хэлэхдээ хоолойнд юм тээглэж байхыг мэдэрч байв. Маш их ядарч байснаас ч тэр үү би цүнхээ үүрэн түүний хажууд зөөлхөн алхан очиод " Ядарч үхэх нь ээ " гэж чимээгүй бувтнахад Хусог надруу чимээгүй ширтэж байхыг нь мэдэрч байлаа.
Advertisement
" Чи надад ууралчихсан байгаа биз дээ? "
Хөл минь газарт бараг л чирэгдэн явж би цүнхээ арайхийн л дийлж байн байн өргөхөд Хусог цүнхийг минь аван нөгөө мөрөндөө үүрэв.
" Хэчнээн чи үгүй гэсэн ч гэсэн намайг чамд юу ч хэлээгүй удсанд уурлаж байгаа биз дээ? "
Үнэндээ түүнд хариулах хэрэг байсангүй. Түүний яриаг няцаах талаарч бодолгүй чимээгүй газраа харан алхахад удалгүй Хусогийн том дулаахан зөөлхөн гар миний хүйтэн болсон гарыг минь атган өөрийн халаасандаа хийгээд ,
" Би чамд хэн нэгэнд сайн гэж хэлж байсныг минь санаж байна уу? " гэв.
Тийм ээ , би санаж байна. Чиний хоолой харц чинь яаж бие биетэйгээ хосолж нэгэн зүйлийг нууцалж байсныг. Яаж би тэр шөнө тэр сайн хүн нь магадгүй өөрийгөө байхвий гэж санаа зовон хэдэн шөнө унтаж чадаагүйгээ. Би бүгдийг нь кино шиг л санаж байлаа. Бас өөрийгөө үзэн ядаж байв. Би Хусогт хайртай биш. Бид зүгээр найзууд. Найзууд. Багийн найзууд.
" Үнэндээ би өөрийгөө Сүлид сайн болчихно гэж бодоогүй........ " тэр гэнэт чимээгүй болон алхаа нь удаашрахад би ч тэр зогсон харцаа түүн дээр аваачлаа. Хусог маш санаа зовсон бас ядарч сульдсан харагдаж байв.
" Чи намайг эгчид чинь сайн болсонд үзэн ядаж байгаа биз дээ тийм үү? "
Тийм ээ.
" Үгүй ээ . Гэхдээ чи хэзээнээс эгчид минь дуралсан юм? "
Хусог чимээгүй амьсгал гарган инээхэд өнөөдөр хүйтэн байгаагаас ч тэр үү амнаас нь уур гарч байлаа.
Түүнийг хариултаа бодож эхлэхэд би түүнийг эрт дээр үеийн хугацааг хэлэх гэж байгааг гадарлаж байсан юм. Магадгүй таван жил? Долоон жил? Эсвэл биднийг уулзасны дараа юу?
" Таван настай байхаасаа. "
Тэр үед би өөрийнхөө ямар нэгэн юмыг дахин гэмтэж байгааг мэдэрч байв. Хэрвээ төв царай гаргаж сураагүй байсан бол нулимс аль хэдийн нүүрийг минь бүрхчих байлаа.
" Тав аа? "
Миний хоолой өөрийн эрхгүй шивнээн мэт гарч байсанд би чанга болгохыг хичээж байв. Хэрвээ тэр намайг гуниглаж байгааг анзаарчих юм бол гомьдчихно. Би түүнийг надад гомьдоомооргүй байна.
" Арван нэгэн жил чи түүнийг харсан гэж үү? "
Гунигласан царайг нүүрэндээ өвөртөлсөн Хусог надруу зөөлхөн харцаараа харангаа толгойгоо дохиод буцан инээмсэглэн шилэн хүзүүгээ илэх ба тэр үед би өөрийн зүрхээ хагарахаас илүү түүнийхийг мэдэрч эхлэв. Тэр миний эгчийг арван нэгэн жилийн турш харж явсан. Гэхдээ тэр одоо ч хүртэл юу ч хийгээгүй.
Тиймээс би өөрийгөө зураасыг хэтэрч болохгүйгээ анзаарсан юм. Хайр аа? Шал утгагүй юм. Сайн найзууд бие биендээ дурладаггүй юм. Харин ч сайн найзууд бие биенийгээ унасан үед босгож дэмжих хэрэгтэй. Би өөрийгөө түүнд сайн гэж буруу бодож ч байж болно. Сэтгэл хувирдаг шүү дээ. Би үүнийг л маш сайн мэдэж байв. Тиймээс би өөрийн сайн мэддэг зүйлээ л хийх гэж байна. Намайг гэмтээж байсан ч хамаагүй.
" Хусога? "
" Мм? "
" Би чамд тусалья. "
Хусог надруу харахад түүний миний гарыг атгах нь чангарч байлаа. Тэр баярлаж байна.
" Нээрээ юу? Исүл? Чи надад тусална гэж үү? "
Би толгойгоо дохин түүний халааснаас өөрийн гараа аваад оронд нь өөрийн хүйтэн халаасандаа хийв.
" Тийм ээ ,
би чамд эгчтэй минь нийлэхэд тусалья. "
Би зүгээр л хэнд ч өмнө нь сайн байгаагүй болохоор түүнтэй хамт байсныгаа буруугаар бодож эргэлзэж байгаа. Үүнээс өөр юу ч биш.
***
А / N
12 р анги болсон болохоор ч тэр үү ерөөсөө зохиож чадахгүй юм :") болохгүй болхоороо би монгол фанфик уншиж байналдаа. Гэхдээ Таутай гоё зохиол мэдэх үү? Тэгвэл надад хэлээч.
Гэхдээ Тау миний биас биш шүү хха. Зүгээр л уншмаар санагдаад. :))
| одоо уншиж байгаа зохиол ~
Би Эксо...Пак Чанёолтай үерхэдэг.
Гоё юм байнлээ. Уншвал уншээрэй. |
Advertisement
The Devil’s Bride: War Of Endless Love
Something's are bound to happen.. If it would not be done in this life then may be in another…
8 1413Sea Glass Eyes
What never was. What they'd always wanted.A detective and a drug lord twisted in a story that echoes the complexity of life.Jax is on a mission to take him and his operation down. Lance on a mission to win back her heart, no matter what it takes. They can't both succeed...can they?
8 142Sustentation: An Exsanguinate Novela
Kareem and Wesley are roommates who live entirely different lives. Kareem drifts through life with no goals or purpose besides finding his next drink of blood. Wesley is a devout Christian who seeks salvation for both he and Kareem. Both have their secrets and as the two are forced to spend more time together they learn more about each other and themselves. Together they come to qustion the meaning of power, Christianity, and how far the definition of humanity truly goes. Sustenation is the corner where nutrients meets addiction. Will Kareem and Wesley be able to separate the two? Note: I update my other fictions weekly, but I'm not sure what the schedule for this one will be. There's no real plan here. I just had an idea and decided to run with it. I usually plan excessively before I start a fiction, but I don't have a plan this time. It takes place in the same universe as the Exsanguinate fiction, but doesn't really have any links to the other books.
8 161Hunter's Wrath (Completed)
MATURE CONTENT | R-18Hunter Martinez was once a caring, kind, and responsible fiancé who always had a bright vision in life. But not until a heinous tragedy forced him to become ruthless. Seeking vengeance against Damon Dankworth, he resorted to the darkest plan of abducting Damon's sister-Dimaria-forcing her to marry him and make her suffer. ___Rank Achieved#4 - generalfictionBook Cover by Kenji SoutaGenre: Dark Romance Started: October 4, 2021Ended: December 17, 2021
8 102Dear Stranger: Letters to Her
"I am a writer. I should have been able to come up with witty ways to express myself to you. And yet. Here I am, rambling on about everything and nothing. Perhaps it's the nervousness, the possibility, the fear of the unknown holding me back? What if you say no??" It started with a blind date. A date she didn't show up in. They do meet later. He sucks at expressing himself. So he pours out his feelings the only way he knows how. Emotions given words. This is my series of letters written to her. Posted with her consent. I hope you bless me with your support.
8 189O RE PIYA... (OH MY LOVE / BELOVED)
A LOVE STORY THAT WOULD HAVE BEEN SO VERY SIMPLE...YET DREAMY AND BEAUTIFUL... :) BUT WAS MADE COMPLICATED BY CIRCUMSTANCES... :( (Continue to read the prologue)LANGUAGES: English, Hindi (All languages typed in English with necessary translations)I am again here with my other work on MAANEET (MAAN & GEET) my favorite evergreen Jodi from my all time favorite show GEET HUVI SAB SE PARAYI (GHSP)IMPORTANT NOTE FROM AUTHOR (LAKSHMI VK)A) This story and the contents is purely fictional. Bares no resemblance to any person, incidents or historical/past events what so ever.B) Copyrights:Being Author of this story, I declare that this story has not been copied or inspired by other writers...At the same time, I restrict my story to be copied or re-posted until a permission is obtained by me. ALSO NOTE THAT I HAVE BEEN POSTING MY FAN FICTIONS ON INDIA FORUM WEBSITE AND RE-POSTING ON WATTPAD. WILL BE SLOW WITH MY RE-POSTING SO THAT I GET EQUALLY GOOD RESPONSE FROM WATTPAD READERS AS WELL. :) :) :)
8 104