агаар хүйтэн болж байлаа. Цэлмэг байдаг тэнгэр өдөр өнгөрөх тусам үүлээр бүрхэж өвс ногоо модны навчис хүртэл нэг нэгээрээ шарлаж байлаа.

Цонхны цаана нисэн өнгөрөх навчсыг харах хооронд хэн нэгэн мөрөнд минь зөөлхөн хүрэх ба би эргэн харсан даруйдаа өөрийн байрлалаа өөрчлөн тэгшхэн суув.

" Чи явахгүй юм уу? Ангийн бүх хүүхдүүд явчихлаа. "

Цүнхээ нэг талдаа үүрэн гартаа барьсан утсаа халааслах түүнрүү би инээмсэглэн толгойгоо сэгсэрлээ.

" Үгүй ээ , Би Хусогыг хүлээж байна. Түүний клуб нь удахгүй тарах ёстой. "

Жундэ инээмсэглэсэн хэвээр ойлгосон мэт толгойгоо дохиход , би эргэн анхаарлаа хоосон цонхруу хандуулах ч , гэнэт хажууд сандал газарт чирэгдэх нь сонстож эргэн харахад Жундэ хоёр гартаа номоо барингаа миний ширээг налан суусан байв.

Түүнрүү хэсэгхээн хугацаанд харахад Жундэ миний харцыг үл тоож дахин нэг хуудас эргүүлэн унших ба би чимээгүй

" Чи тэгвэл явахгүй юм уу? " гэлээ.

Тэр надруу харан номоо хаагаад " Би юу? Би зүгээр л ангийн охиныхоо найзынх нь клуб тарахыг хүлээж байна. " хэмээн хэлсэнийхээ дараа намайг ойлгон хариулахаас өмнө хуруугаараа самбарын дээр байх цагруу зааж " Цаг тавыг зааж байна. Клубууд зургаагаас тардаг. Бас тав гуч гэхэд гадаа харанхуй болчихдог болохоор сургууль эвгүй болчихдог юм. " хэмээв.

Гэнэтхэн түүний цаанаас гэрэл цацраад явчих шиг санагдана. Энэ нөгөө хүмүүсийн яриад байдаг тэнгэрээс бууж ирсэн дагина мөн үү? Түүнийг арай сахиусан тэнгэр гэдэг юм биш биз?

" Үгүй ээ , намайг Ким Жундэ гэдэг. Гэхдээ баярлалаа. "

Түүнд чангаар хэлсэндээ ичин , эвгүй байдалд орон би хуурамчаар инээмсэглэж үсээ илэх ба түүнийг буцан номоо уншаад эхлэх үед би юу хийхээ мэдэлгүй буцан цонхруу ширтэхээс өөр аргагүй болж байлаа. Эвгүй юм.

Биднийг тойроод маш чимээгүй уур амьсгал бүрхэв. Зөвхөн түүний нэгэн хэвийн амьсгал хуудас эргүүлэх дуу сонстоход , надад миний зүрхний хэмнэл л сонсогдож байлаа.

Хэрвээ Жундэ биш Хусог энд сууж байсан бол яах вэ гэх бодол толгойд бодогдоход юу болох нь нүдэнд дорхоноо дүрслэгдэж би өөрийн эрхгүй инээж орхив. Жундэ надруу гайхан харсанаа надтай адил инээмсэглэн " Яагаад чи гэнэт инээгээд эхлэв? " хэмээн асуух ба би өөрийгөө ямар галзуу харагдсанаа бодосхийн инээмсэглэлээ гараараа нуухыг оролдлоо.

" Зүгээр л .... "

" Зүгээр л юу гэж? "

Би толгойгоо зөөлхөн сэгсрэн , сандалдаа тэгшхэн суух ба " Зүгээр л гэнэт Хусогыг бодсон юм. " гэхэд Жундэгийн нүдэнд нэг юм өөрчлөгдөх нь үзэгдэх ч би нэг их тоосонгүй. Тэрээр хэсэгхээн номныхоо хуудсыг хуруугаараа оролдож байснаа надруу эргэн харж ,

" Хусог яг ямаршуу хүүхэд вэ? Би түүнтэй таардаггүй болохоор түүнийг ангийн хүүхэд , сагсны клубт байдаг гэхээс өөр зүйл бараг мэдэхгүй. "

Дотно сэдвэнд миний эвгүй байдал тэр дорноо арилж , миний сэтгэл санаа сэргэн " Хусогыг анхандаа харахад маш сүртэй сүрлэг нэг тиймэрдүү кинонд гардаг шиг бардам эрэгтэй гэж хардаг. Гэхдээ үнэндээ тэр шал өөр."

" Тэр үргэлж л инээж байдаг бас манай эгчтэй хамт Хачикогийн трэйлерийг ч хүртэл үзэхдээ уйлчих гээд байдаг тийм л уйланхай хүн. " гэж хэлэх үедээ би өөрийн эрхгүй зөөлхөн хөхрөх ба Жундэ толгойгоо зөөлхөн дохив.

" Чи түүнийг үнэхээр сайн мэдэх юм аа Исүл. "

Би дотор хацраа хазан толгойгоо хүчтэй дохингоо " Тэгэлгүй яахав. Би түүнтэй багаасаа л найзалсан. " гэхэд тэрээр чимээгүй сууж байснаа гэнэт цүнхнээсээ цаас гаргаж ирэв.

" Нээрээ би чамд хэдээс хэд дүгээр хуудас хүртэл уншихыг чинь хэлчихье. Би харин арын ажлыг нь хийе " гээд тэрээр цаасан дээр тоо бичиж эхлэх ба дууссаныхаа дараа надад өгч " Бас хоёулаа чадвал маргаашнаас хамтдаа бэлдэж эхлье , болно биз дээ? " гэх ба би цаасыг авангаа ямар ч илүү дутуу юм бодолгүйгээр толгойгоо дохилоо.

" Тэгэлгүй яахав. "

***

" Чи тэгээд нөгөө хичээл дээр надад туслах юм уу үгүй юм уу? "

Би түүнрүү харан нүдээ жижигрүүлэх ба түүний толгойг хуруугаараа түлхэн " Хэрвээ ийм өнгийн яриатай байвал би өөрийн хар амиа бодоход ч бэлэн байна шүү. " гэвэл Хусог түлхүүлсэн газраа гараараа үрж байснаа гэнэт миний гарыг хоёр гараараа тэврэн , ядарсан нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулав.

" Алив ээ чи намайг ядарсан байгаа болохоор л тийм өнгөтэй хэлчихсэнийг мэдэж байгаа шүү дээ. Би юу гэж миний амыг аврах гэж байгаа хүнд муухай хандаж чадах юм бэ? " гэснээ тэрээр намайг гэрлүү дагуулан явангаа " Танай гэрлүү юу? " гэх энгийн өнгөөр хэлэхэд би удаан бодолгүйгээр толгойгоо сэгсэрч " Хэрэггүй ээ , өнөөдөр муу совин татаад байна. Танайд. " хэмээлээ.

Хусог миний ярианы өнгийг эрс өөрчлөгдөхийг анзаарч байсан ч миний юу хэлэх гээд байгааг мэдэж байсан болохоор илүү дутуу юм асуулгүй сэдвийг өөрчлөн бид түүний гэрлүү алхав.

Бүх зүйлийг бид хоёрыг арав хүрж байсан жил эхэлсэн гэж бодож болно. Анх удаагаа л Хусог манайд ирдэг болж удалгүй хэвшил болж байсан үе байсан юм.

Манай ээж аав өдөр шөнөгүй л хэрэлддэг байлаа. Гэхдээ ээж үргэлж л ууртай байдалтай үлдэж эгч бид хоёрт уураа гаргадаг байв.

Гэхдээ үргэлж тэр хоёр эргэн эвээ олдог байсан ч одоо бодохнээ тэр хоёр хэзээ ч дахин хэрэлдэхгүй гэж амладаггүй байсан.

Харин өнөөдөр надад тэр хоёрын хэрүүл эхлэнэ гэх мэдрэмж өглөөнөөс хойш дагаж явсан учраас орой болтол гэртээ очихыг хүссэнгүй.

Ихэвчлэн хэрүүл мөнгөнөөс болж үүсдэг байсан. Байдаг л нэг сэдэв.

Бүр тэдний хэрүүлээс болж эгч минь ч хүртэл гэрээсээ найз бандитайгаа явж байсан. Гэхдээ ээжийн гуйдтаар эргэн ирж байсан ч харин би гэж би. Хамт авч ядах хүнгүй , явья гэж бодлоо ч ээжийг юу гэж бодохоос эмээн гэртээ тэр хэрүүлийг сонсон өнгөрөөдөг байлаа.

Гэхдээ айл бүрт л энэ зүйл байдаг байх. Тийм л байгаасай гэж хүснэ.

Хаалга онгойхтой зэрэгцэж хатагтай Жун гарч ирэх ба бидэнтэй зөрж ажилдаа явах гэж байсан бололтой надад сайн уу гээд харин Хусогыг хацар дээр нь үнсээд , хоол хөргөгч дотор гэх үгсийг машинруугаа явах замдаа хэлсээр явахад би ээжийнхээ ардаас санаа зовсон байртай харах Хусогруу харлаа.

Түүний ээж нь орой бүр эмнэлэгт хэвтсэн аавыгаа эргэхээр явж , аав нь шөнийн ээлжинд явдаг болохоор ойрын үед Хусог гэртээ ганцаараа байгааг би мэдэж байв. Түүнд ямар ч ах эгч эсвэл дүү гэж байгаагүй.

Түүний гэр манай гэртээ хэмжээгээрээ нэг их ялгаагүй байлаа. Бүх өрөөний тавилга нь яг нэг хээцтэй хэрнээ яг л хананы дөлгөөн шаргалдуу өнгөндөө зохицсон , хэн ч орж ирсэн дулаан уур амьсгал угтахаар байшин байдаг байв. Тэдний хананд манайхыг бодвол зураг арай цөөтэй , гэр бүлийн том зураг өлгөөстэй байдаг ч харин Хусогийн өрөө гэрийнхээ бүх зүйлээс тэс ондоо байлаа.

Түүний ээж аль болох бага зүйл гэртээ цуглуулж ил харагдах зүйл цөөхөн байхад Хусогийн өрөөнд заримдаа юмаа тавих ч зайгүй байдгаас би бүтэн өдөр өрөөг нь хамтдаа цэвэрлэж байсныгаа бодоход өөрийн эрхгүй ядарч байв. Ханан дээрээ яг л өөрийнхөө зургыг цуглуулж байгаа аятай хайрт Дрэйк дуучныхаа багийн зураг , өсвөр насных нь , хүмүүстэй хөтлөлцөж байгаа , наашаа хараад инээмсэглэсэн гэх мэт зургууд ханаар нь дүүрэн байлаа.

" Ямар нэгэн юм идэж уумаар байна уу? "

Хусог гутлаа тайлан цүнхээ том өрөөний буйданруу шидэнгээ асуухад би ч тэр түүнтэй адил зүйл хийсэн ч коридороосоо буйдан хүртэл цүнхээ шидлэхийн оронд очиж тавин тэдний нойлын өрөөний зүгрүү төвөггүйхэн алхлав.

" Үгүй ээ би зүгээр. "

Гараа угаан долгионтой бор үсээ дээш боогоод том өрөөлүү нь очиход Хусог аль хэдийн тэнд телевизор үзэнгээ алга дүүрэн чипс аван идэж , нөгөө гараараа цүнхнээсээ хичээлээ нэг нэгээр нь гаргаж ирж байлаа.

Би түүний хажууд суун өөрийн цүнхнээсээ ч тэр хичээлээ гаргангаа түүнтэй элдэв зүйл ярьж байтал гэнэт Хусогийн цүнхнээс нэг зүйл унан газарт бутрах нь сонстов. Ширээний цаана байсан учир надад харагдалгүй би дэвтэрлүүгээ харсаар

" Юу юм? " гэхэд Хусог газраас бүгдийг нь түүж дууссаныхаа дараа надруу сарвайхад түүний гарт байсан зүйлийг харан би маш их гайхширлаа.

" Зүрхэн шоколад уу даа? "

Хусог миний гайхшралыг нэг их хүндээр тусгаж авалгүй амандаа нэгийг нь хийгээд инээмсэглэн

" Тийм ээ надад бэлэглэсэн юм. " гэв. Түүнд хэн ийм их өгсөнийг мэдэхгүй болохоор миний биед хачин мэдрэмж төрөхөд би сониуч зангаараа

" Хэн? " хэмээхэд Хусог мөрөө дээш доош мэдэхгүй гэсэн дүрс үзүүллээ.

" Мэдэхгүй ээ , доод ангийн л охин байсан. Үнэндээ би түүнийг анх удаа харж байсан ч тэр хэлэхдээ намайг өнгөрсөн жилээс хойш харж байгаа гэсэн. Сонин байгаа би- "

" Байз байз байз! "

Би түүнийг яриан голоор нь гараа агаарт өргөн гацаахад Хусог надруу гайхан харав.

" Тэр чамд сэтгэлээ илчлээд үерхье гэсэн юм уу? "

Яагаад ч юм би хариултыг нь мэдэж байсан ч түүний амнаас сонсохыг хүслээ.

Мэдээж Хусогыг хэн тоохов дээ? Тэр өмнө нь хэнтэй ч үерхэж байгаагүй , бас энэ жилээс л сагсны клубт орж тэндээ олон найзтай болсон ч нэг л удаа сургуулийн сагсны тэмцээнд орсон.

Түүнийг хэн ч анзаарахгүй биз дээ?

Тийм биз дээ..?

Түүний хариултыг хүлээн өөрийн эрхгүй айдаст тэрхээн хугацаанд автахад Хусогийн хариулт намайг тэр чигт нь тэнэг хүн шиг л үлдээв.

" Тийм ээ , тэр намайг өмнө жилээс хойш харж байсан гэсэн. Тэгээд би тэгье гэчихсэн. "

Төд удалгүй би өөрийн хүчээр зөөлхөн инээмсэглэлээ.

Би буруу бодож байж.