《playboy issues | jimin》2|2
Advertisement
Оройн 9 цагийн үед аавын дуудсанаар түүний гэрт очлоо. Орж ирэхэд тэдний үйлчлэгчид угтаж авах ба ажлын өрөөндөө сууж байгаа гэв. Дээд давхар луу гаран өрөөнийх нь үүдэнд ирсний дараа хэсэг зогсож байгаад хоёр удаа тогшчихоод хаалгыг нь түлхэн дотогш орлоо. Харанхуй, зөвхөн ширээний гэрэл тусах өрөөнд аав яг л өмнөх шигээ ажлын ширээнийхээ ард бичиг цаас эргүүлэн сууж байлаа. Тэгээд намайг харсан даруйдаа барьж байсан зүйлсээ тавин, нүдний шилээ авав. Намайг ширээнийх нь урд очин зогстол "ирчихсэн үү" гэснээ ширээний ардаас босон "суу" гээд ширээний ойролцоох буйдан руу заалаа. Түүнийг суусны дараа би урд нь очин суутал аав "үнэндээ чамтай ярилцах зүйл байна"
"юу юм?"
"Сүног та хоёр юу болж байна?"
Би түүн рүү хальт харсныхаа дараа буцан доош хараад "үнэндээ бид тэр өдрөөс хойш уулзаагүй, харьцаачгүй. Би хэлсэн шүү дээ. Түүнтэй сүй тавих бодолгүй гэж"
Аав нэг хөмсгөө өргөн над руу харснаа "үнэхээр үү?" гэж хэлээд хойш буйдан налан суулаа.
Тэгээд үргэлжлүүлэн "тэр харин тийм бодолгүй байгаа бололтой байсан"
"юу гэсэн үг юм?"
Би гайхсаар аав руу харан асуутал тэр "Сүног сүй тавихыг зөвшөөрсөн"
"юу?"
Аав инээснээ "тиймээ чамайг гайхна гэж мэдэж байсан юм. Тэр бусад жирийн охид шиг чамд долигнож, сүй тавихыг шууд зөвшөөрөх нэгэн биш шиг санагдаж байсан тийм үү? Надад ч гэсэн. Гэхдээ түүний яагаад гэнэт сүй тавих болсныг мэдэхгүй байгаа ч одоо чиний шийдвэр хэрэгтэй байна"
"би чадахгүй ээ"
"Жимин. Би чамайг хүчлэхийг хүсэхгүй байгаа ч сайн бодоод үзээрэй. Би чамд хугацаа өгч байна. Хүчээр шийдвэрлэхийг хүсэхгүй л байна шүү" гэж хэлээд буйдан дээрээс босон алхаж байснаа цонх руу харан зогсоод "чи яагаад Сүногтой тухтай уулзаад үзэж болохгүй гэж? Чамд тохирох охин шиг санагдсан. Танай найз Тэхёны дүү гэсэндээ хөөрхөн юм билээ. Магадгүй чи түүнтэй хэд хэдэн удаа болзоод үзвэл таалагдах ч юм билүү"
Би буйдан дээрээс босон "би бодож үзнээ" гэчхээд өрөөнөөс гарлаа. Өрөөнөөс гарсны дараа шатаар бууж байтал өөдөөс нэг танил эмэгтэй гараад ирэх нь тэр. Ээж.
"Жимин?"
Би түүн рүү харсан болчхоод хажуугаар нь зөрөн шатаар буулаа. Үүд рүү алхаж байх замд араас дуудах шиг болсон ч сонсоогүй мэт царайлсаар хаалгаар гарав. Түүнтэй уулзана гэж бодсонгүй.
Тэднийхээс гаран машин руугаа алхаж байх замдаа "ямар хачин охин бэ? Анх уулзахад найз залуутай, намайг аавдаа хэл гэж байсан хүн нь өөрөө байж одоо болохоор надтай сүй тавих гээд байгаа юм байх даа?" гэж амандаа үглэсээр машиндаа суулаа. Машинаа асаан хөдлөхийнхөө өмнө "эсвэл найз залуудаа хаягдчихсан юм болов уу?"
Advertisement
Хэсэг бодож байгаад гэр лүүгээ харихаар хөдлөв. Явж байх замдаа Тэхён руу залган түүний дүүгийн дугаарыг авлаа.
Гэртээ орж ирснийхээ дараа Сүногтой ярихаар шийдэн түүн рүү залгатал шууд л авав.
⁃ Жимин?
⁃ Миний дугаарыг мэддэг юм уу?
⁃ Хэрэг болно гээд тэмдэглэчихсэн байсан юм. Харин та над руу яах гэж залгадаг билээ? Аан.. Би өнөөдөр аавтай чинь уулзсан. Мэдсэн байх тийм-
⁃ Яагаад гэнэт сүй тавих болсныг чинь асууж болох уу?
⁃ Онцын шалтгаан байхгүй ээ. Зүгээр л гэнэт өөртэй чинь гэрлэмээр санагдаад.
⁃ Зүгээр л жинхэнэ шалтгаанаа хэлж болохгүй юу?
⁃ Би танд хэлж байсандаа.. Найз залуутай гэж. Тэр надаас салчихсан юм. Гэхдээ түүнийг хэнтэй холбоотой байсныг мэдэх үү? Таны найз охин Хан Ёнжү. Түүнтэй үерхдэг байсныг нь би саяхан мэдсэн.
⁃ Ёнжүтэй үерхдэг байсаан? Гэхдээ чи яаж Ёнжүг мэддэг юм?
⁃ Би сүйт залуу болох хүнийхээ талаар бага зэрэг судалсан юм л даа. Хан Ёнжү.. Үнэхээр онцгой охин тийм үү? Таны хувьд ч.., Хусогийн хувьд ч. Тэр таны бардам занг чинь буулгасан гэж сонссон юм байна. Тэхён ахаас ч бас сонссон.
⁃ Тэгээд чиний шалтгаан чинь тэр найз залуугаас чинь болсон л гэж битгий хэлээрэй дээ. Тэр чинь одоо Ёнжүтэй ямар ч хамааралгүй хүн.
⁃ Хамааралгүй гэнэ шүү.. Өнөөдөр хүртэл би тэр хоёрыг хамт явж байхыг харсан.
⁃ Ю-юу?
Тэр хоёр хамт явж байсаан?
Би хэсэг чимээгүй байж байгаад:
⁃ Түүнийг хэн гэдэг гэнээ?
⁃ Жон Хусог. Гэхдээ би таныг түүнд Ёнжүгээс болж ямар нэг зүйл хийгээсэй гэж хүсэхгүй байна. Аан бас надтай сүй тавих талаар бэлтгэлтэй байгаарай.
Тэр ингэж хэлээд тасалчхав.
Жон Хусог.. Ёнжүгийн хуучин найз залуу. Тэгэхээр тэр өмнө нь хүнтэй үерхдэг байсан юм уу?
Гэртээ орж ирээд удаагүй байтал утас дуугарлаа. Хартал тэмдэглээгүй дугаар байсан ба хэсэг хартал нэг л танил дугаар байх нь тэр. Хусог?
Тэр миний дугаарыг устгаагүй юм уу? Гэхдээ яах гэж над руу залгадаг байнаа?
Эцэст нь Хусогтой уулзахаар хэлсэн газар нь очтол тэр аль хэдийн ирчихсэн сууж байлаа. Би түүний урд нь очин суугаад "юу хэлэх гэсэн юм?"
"салаад удаж байгаа ч иймэрхүү зүйл хэлж байгаадаа эхлээд уучлалт гуйчихъя. Чи манай эмээг мэднэ дээ? Түүний бие ойрд их муу байгаа. Би бараг л амралтын өдөр болгон Гванжү рүү эмээ дээр очдог. Аав ээж ч гэсэн тэнд эмээг асарч байгаа. Тэгээд өмнөх амралтын өдрөөр очиход тэр чамайг хармаар байна гэсэн"
Advertisement
"н-намайг уу?"
"тэр чамд үнэхээр сайн байсан шүү дээ. Биднийг үерхдэг байхад чамд ямар сайн ханддаг байсан билээ дээ? Тэгээд би чамаас нэг юм гуйх гэсэн юм. Энэ амралтын өдрөөр надтай хамт эмээ дээр очих уу?"
"үнэндээ би эмээ дээр очмоор байгаа ч.. Хоёулаа хамт явбал найз охин чинь юу гэж бодох юм?"
"өө чи мэдээгүй байх тийм үү? Бид салчихсан"
"салчихсаан?? Хэзээ?"
"удаагүй ээ. Хэд хоногийн өмнө"
"өө тийм үү. Гэхдээ би явж чадахгүй ч байж магадгүй. Үнэндээ би амралтын өдрөөр Жиминтэй гарна гэчихсэн"
"Жимин гэж?" гээд тайлбар эрсэн янзтай харахад нь би "мм ... Миний найз залуу байгаа юм"
"тийм байх нь. Гэхдээ түүнд хэлээд явж болохгүй юу? Өглөө эрт яваад оройдоо буцаад ирнээ. Намайг найзыгаа гээд л хэлчих"
"би явахыг хичээнээ. Эмээтэй уулзаагүй удаж" гэж хэлээд босон "тэгэхээр би одоо явлаа. Явах болохоороо залганаа" гэчхээд тэр газраас гаран явлаа.
***
Ангид хичээл орохоос өмнө бодол болчихсон сууж байтал гэнэт хажуунаас хэн нэгэн цохиход нь цочин харвал Мисү байлаа. Тэрээр урд суудалдаа суугаад "юу вэ? Чи яачихсан юм? Би сая чамайг үүднээс авахуулаад долоон удаа дуудлаа"
"өө уучлаарай"
"юу болоов?"
"юу ч биш дээ. Онц юм байхгүй. Гэснээс Жиминийг харсан уу?"
"мэдэхгүй ээ. Та хоёр муудалцсан юм уу?"
"үгүй л дээ. Зүгээр л Жимин надтай ерөөсөө холбоо барихгүй юм. Завсар зайгүй л залгаж, зурвас бичээд байдаг юмсан"
Намайг ингэж хэлэхэд Мисү мөрөө хавчаар урагшаа харав. Гэхдээ үнэхээр л Жимин үнэхээр чимээгүй байна.
***
Хичээл тарсны дараа сургуулиас гарч иртэл өөдөөс Жимин хүрээд ирэв. Тэгснээ юу ч болоогүй мэт инээмсэглээд "явцгаах уу?"
"хаашаа?"
"гэр лүү чинь. Өөр хаачих юм? Би чамайг хүргэж өгдөг биздээ" гэж хэлээд түрүүлээд явчхав. Би хэсэг гайхан харж байгаад ардаас нь очлоо.
Машинд суусны дараа хөдлөхөөс өмнө би "чи зүгээр үү? Сонин байх чинь" гээд бүсээ зүүсээр хэлтэл Жимин "би яасан гэж?"
"өчигдөр намайг хүргэж өгснөөсөө хойш ерөөсөө холбоо бариагүй. Тэгээд өнөөдөр өглөө ч гэсэн. Тэгснээ одоо гэнэт юу ч болоогүй юм шиг л.."
Жимин ойртон миний уруул дээр үнссэнээ "юу ч бишдээ. Зүгээр л зарим зүйлсийн талаар бодох хэрэгтэй байсан юм" гээд надаас холдоод машинаа асаав.
Гэр лүү харьж байх замд хэсэг чимээгүй явж байтал Жимин "Жон Хусог. Чиний хуучин найз залуу байх аа?"
Хусог?? Тэр яаж мэддэг билээ?
"юу? Тиймээ, аль өмнө жил үерхэж байсан юм. Гэхдээ чи яаж мэдсэн юм?"
"зүгээр л. Найз охиныхоо талаар жоохон судалсан юм. Тэгээд та хоёр одоо холбоотой байгаа юу?"
"үгүй ээ" гэчхээд гэнэт нэг юм санан "аан нээрээ. Энэ амралтын өдрөөр би Гванжү рүү явах гэж байгаа юм. Гэхдээ тэр өдөртөө багтаад ирэх болохоор хоёулаа дараагийн өдөр нь гарцгаая"
"тэгье ээ. Гэхдээ яах гэж байгаа юм?"
"чамд хэлвэл уурлахгүй биздээ?"
Жимин инээснээ "би юунд нь уурлах вэ дээ"
"үнэндээ Хусогийн эмээ надад их сайн байдаг. Ер нь би Хусогоос илүү эмээтэй их дотно байсан. Тэгээд эмээгийн бие ойрд муу байгаа дээрээс нь түүнтэй уулзаагүй үнэхээр удсан болохоор нэг очоод уулздаг юм уу гэж бодоод"
"бараг л гэр бүлийнхэнтэй нь танилцчихжээ. Тэгээд Хусогтой хамт явах уу?"
"тиймээ"
"би чамайг явуулж чадахгүй ээ"
Би гайхсаар Жимин рүү хараад "юу?"
"хуучин найз залуу чинь одоо ганц бие. Тэгээд та хоёр хоёулхнаа явна. Тэр чамд одоо ч талтай байхыг хэн мэдэх юм? Би лав чамайг тэрэнтэй хамт явуулж чадахгүй"
"ү-үгүй ээ юу гэсэн үг юм? Хусог надад талтай?? Инээдтэй байна шүү Жимин. Тэр тийм биш. Намайг хаяхдаа юу гэж хэлснийг нь мэдвэл чи лав ингэж хэлэхгүй дээ"
"хамаагүй ээ би чамайг явуулахгүй"
"би зүгээр л эмээтэй уулзчихаад ирнэ шүү дээ. Хусог одоо бол зүгээр л миний найзын хүрээ. За бараг найз ч биш дээ. Танил шахуу"
"тэгсэн ч ямар эрүүл ухаантай хүн найз охиноо хуучин найз залуутай нь хоёуланг нь явуулж байдаг юм? Тэгээд явуулчхаад юу ч бодож суух юм билээ. Эсвэл чи одоо ч Хусогт сайн юм уу?"
"больж үз Жимин. Надад ярьж байгаа зүйлс чинь таалагдахгүй байна"
Жимин санаа алдсанаа машинаа зогсооход гэрийн үүдэнд ирчихсэн байв. Тэгснээ гэнэт инээмсэглэснээ над руу хараад "тэгэхээр... энэ тухай дараа ярилцъя. Одоо ор доо сайхан амраарай" гэж хэлээд уруул дээр үнсэв. Намайг машинаас буусны дараа тэрээр инээмсэглэсээр гараа даллан яваад өглөө. Би араас нь харж хэсэг зогсов.
Би инээмсэглэсээр "хачин хүн шүү. Гэнэт гэнэт өөр хүн шиг аашлах юм. Гэхдээ л надад уурлаж чадахгүй байгаа юм даа"
Advertisement
- In Serial45 Chapters
The Portable Dungeon
Drake, a game developer, after finally finishing creating his new game called "Dungeons and Mayhem", gets sucked into a parallel world where swords and magic rule the continent, as well as where various monsters and dangerous creatures roam about. The only forgiving thing is that he was transported with a benefit where he doesn't know left to right, and that is the power to view and manipulate the status! Of a dungeon of course.
8 184 - In Serial18 Chapters
Jordan Leoren – A Tale From The Wizarding World
Jordan Leoren is, unfortunately, not your average 10-year-old boy. He is handsome, from a rich family, and has been a very popular child model and actor since the age of 4. His long golden locks and piercing blue eyes could be easily identified by anyone in England and many across the world...and he hates it. He doesn't want the fame and attention, nor does he want jealous looks from other boys when the girls swarm him. All he wants from life is to explore and discover the unknown. From artifacts and treasures located deep in dungeons to strange glyphs or languages found covering ancient ruins. He longs for adventure and to be free of his constricting schedule. If it wasn't for his parent's proud smiles and expectant eyes, he would have long ago quit and lived normally. He lives a kilometer or so from the small village of Godric's Hollow in his family's manor. This manor has been in his family for generations and they are considered one of the founders of the village. This, and the small-town vibe, basically ensure Jordan cannot go anywhere in the village without being immediately noticed and called for pictures, autographs, or asked to meet people's sons or daughters. Jordan's saving grace is the huge plot of land that his family owns around their manor, and it is his one source of adventure and escape. It is in this large expanse of rolling hills, lush and verdant forests, and rocky crags that he finds a secret. A secret found just days before his 11th birthday. A secret that truly starts his life. No more dreaming of adventure, it is time for him to experience it and discover the mysteries of a strange new world and his family's legacy. The legend of Jordan Godric Leoren is about to begin. Author's Note: Just a bit of fun from an amateur. This is my first attempt at writing and I have no planned release schedule. I am just doing this for my own amusement, but I hope that others enjoy and I would appreciate any and all feedback! ~~~ I do not own anything from this property. Harry Potter is (TM) and (C) J.K. Rowling. This is just a fandom piece and I make no claims to it whatsoever. ~~~ Image purchased through Etsy from PotterFinds.
8 85 - In Serial69 Chapters
End Boss
I am Varon of the Ravan family. The successor to one of the 5 great families that support the empire. I am a duke. And I am this story’s end boss. But I am also Ragnarok the great evil dragon, the Serpent king. I held power, title, glory and wealth and a easy life but I have given it up to be with her. My beloved. The red witch. The one who’s hated by all but me. She’s whose condemned by god. But today I will free her from her cage. I have prepared for every possible hindrance. I can’t afford to lose. My crimes are long. I will break her lock. I’ve lead and started wars from the shadows. I have imprisoned the souls of many and now my legions burn this empire. I have thrown this world into chaos. I am ready today the hero dies. So to break her free I shall slay the god that holds her. Even if the world dies in the process. I will get here back. For I am the evil dragon and she my evil goddess. And I will have her back. I hear her call. I miss her voice that just yesterday I could hear. The one called hero will not slay me for I know. I know I am this story’s end boss. How do I know this I am this story’s end. Because I am also a man from earth. And the ending to this story. I shall change it. See long dead is the man from earth. Long dead is the argonaut noble human. Long dead is the powerful dragon. Now there's only me Varon. A lonely man named Varon. But today I will be with her again. I am the end boss. But this time I shall slay the hero. I am Varon. At first I was simply Varon then Ragnarok memory’s came. Then the whispers that haunted me became her voice. Then the memory’s from earth came and with them so did a chance. A chance to be with her. A chance for victory. A chance for the end boss to win. It is time. Let’s begin the story. Can I best the other bosses?Can I defeat the coming hero? Am I allowed a happy ending after all that I have done? (Don’t remember where the cover photo came from but I think its from a manga.)
8 368 - In Serial8 Chapters
Mana : The Embodiment of Nature
Nature is fickle. Today is raining cats and dogs, tomorrow is cloudless. Fate is whimsical. People f**ked up by the fickle finger of fate. Unknown phenomenon 'Abaddon' swallow half of Grandias continent. Hero of Gallinos Empire protects west side of the continent until his last breath. His innocence son live without know the truth behind his birth. There is a big secret inside Abaddon that no one knows yet. 10 years after Hero dies, 'Abaddon' wake up... ~First ever novel, self-editing and I'm not native English so please forgive this pitiful author any mistake. Don't forget to review my humble story. Help to point any mistake that I make intentionally or unintentionally. Thank you.~ Gonna do at least 1-2 chapters weekly~.
8 153 - In Serial9 Chapters
did u get the code?
Cincoworld. Five Worlds. No Escape. Did you get the code? Loner fifteen-year-old gamer Charles Pakito, known by his gaming handle Pak-Man, scored a prime spot in a coveted video game design summer program, where he gets to test out a new virtual reality system—Cinco Gaming’s wildly hyped and ridiculously high-tech Legends of the Universe. But when he types in the special code his classmate sends him, he finds himself in an antiquated game world full of outdated monsters and puzzles, and with seemingly no exit. As the haunted game toys with its new prey, Charles struggles to figure out his connection to the mysterious game and find his way back to reality before he and his new-found friends are trapped in the Cincoworld forever.
8 136 - In Serial16 Chapters
The Unexpected [M.E]
"I'd rather not," She replied to his cocky question, even though deep down she wanted to say the truth, to tell him how she was really feeling, but she stayed quiet, and she gazed into his caramel eyes, knowing he'd never understand. Fanfiction. All rights reserved to Paleharold © 2015
8 91

