《playboy issues | jimin》1|6
Advertisement
Сургууль руу дөнгөж орж иртэл ардаас Тэхён дуудах нь тэр. Эргэж хартал тэрээр гүйсээр ирж байлаа. Тэхён хүрч ирснээ "би чамаас ганцхан юм гуйчих уу?"
"юу юм?" гэтэл тэр цүнхнээсээ нэг дэвтэр гаргаж ирээд "би өчигдөр буруу дэвтрээ өгчихжээ. Чи энийг багшид өгөөд миний нөгөө дэвтрийг аваад ир тэгэх үү?"
"өөрөө хэлээд өгчихөд яачхаад байгаа юм?"
"би физикийн багшаас айдаг. Бас дургүй. Ер нь л би физикт дургүй"
Би дэвтрийг нь аваад "заза" гэтэл тэрээр инээсээр "баярлалаа" гэж хэлээд гүйгээд явчхав. Багш нарын өрөөнд орж иртэл Жимин ч бас байж байх нь тэр.
Би багшид Тэхёны дэвтрийг өгөөд "багшаа, өчигдөр дэвтэр хураалгахад Тэхён буруу дэвтрээ өгчихсөн байна гэнэ. Тэгээд энэ.." гээд Тэхёны дэвтрийг багшид өгтөл багш аваад "тэр үнэхээр мэдэхгүй өгсөн үү эсвэл албаар буруу дэвтэр өгсөн үү л гэдэг байна" гэж хэлээд хэдэн дэвтэрнүүдийг үзэж байснаа дундаас нь нэг дэвтэр аван миний зүг бариад "дахиад ийм аргаар хичээлээ нөхөхгүй шүү гэж хэлээрэй"
Би "за" гэж хэлээд Тэхёны дэвтрийг аван багш нарын өрөөнөөс гартал Жимин ч бас ангийн багшдаа бөхийчхөөд миний араас гарч ирлээ. Тэрээр хажууд хүрч ирэн алхаад "чи яагаад Тэхёны дэвтрийг өгч байгаа юм? Өөрөө гар хөлгүй юм уу?"
"физикийн багшаас айдаг, дургүй ч гэнэ үү. Угаасаа манай ангийнхан намайг урдаа барьдаг юм"
"чи тэгээд өмнөөс нь ингээд яваад байх зүгээр юм уу? Одооноос өөрсдөө юмаа хий гэж хэлээч. Тэхён ч гэсэн. Хэзээ нээх хүнээс айдаг болчихсон юм" гэхэд нь би явж байсан газраа зогсон түүн рүү хараад "чи миний өмнөөс уурлаад байгаа юм уу, эсвэл Тэхёнд уурлаад байна уу?" гэтэл Жимин юм хэлэх гэж байгаа бололтой амаа ангайн хэсэг бодож байснаа "мэдээж Тэхёнд уурлаж байна. Ер нь гэнэт бодсон чинь дургүй хүрчихлээ. Бусад нь тэр өдрөө дэвтрээ хураалгаж байхад тэр ганцаараа маргааш нь хураалгана гэдэг чинь байж болох юм уу?"
Би "заза баяртай" гэж хэлээд түүнийг орхин анги руугаа ортол тэрээр ангийн үүдэнд гайхсаар үлдчхэв.
Ангид орж ирэн суудалдаа суух гэж байтал Тэхён өөдөөс хүрч ирээд "өгчихсөн үү?"
"тиймээ" гэж хэлээд түүнд дэвтрийг нь өгтөл Тэхён дэвтрийг аваад "үнэхээр их баярлалаа. Аан нээрээ өнөөдөр манайд үдэшлэгтэй шүү. Инү хэлэхдээ чамайг ирнэ гэсэн гэж байсан. Хэлсэндээ байгаарай" гэхэд нь би яг хариу хэлэх гэтэл үүдэнд хэн нэгэн "хөөе Тэхён" гэсээр түүнийг дуудахад тэрээр миний үгийг сонсолгүй ангиас гараад явчхав. Араас нь хартал түүнийг дуудсан хүн нь Жимин байлаа.
Advertisement
***
Цайны газарт хоолоо дөнгөж ширээн дээр тавин суутал хажуугаар Жимин муухай харсаар зөрөв. Юу вэ? Сая над руу муухай харсан уу? Би гайхсаар араас нь харж байтал ардаас Тэхён Жонгүг хоёр хоорондоо юм ярьсаар хажуугаар зөрөн Жиминий хажууд очин сууцгаав.
Удалгүй Мисү ч хоолоо барин хүрч ирээд урд суулаа. Би Жимин рүү харахаа болин урагшаа хараад "Инү яасан?"
"өнөөдөр цайны газарт хоол идэхгүй гэсэн"
"мм"
Хоолоо идэж дуусчхаад цайны газраас гаран анги руугаа алхаж байтал хажуугаас хэн нэгэн "чи үнэхээр Тэхёнд сайн юм биш үү?" гэхэд нь хажуу тийш харвал Жимин байлаа.
"юу гэсэн үг юм?"
"чи анх бид гурваас Тэхёныг л царайлаг гэж боддог байсан гэсэн. Бас одоо ч гэсэн Тэхёнтой илүү дотно юм байна лээ"
"би түүнтэй дотно биш. Хэрвээ чи өглөөний дэвтрийг ярьж байвал би угаасаа ангийнхий өмнөөс тэгдэг юм"
"чи өмнө нь огт үдэшлэгт очдоггүй байсан хэрнээ энэ удаа Тэхёны үдэшлэгт явж байгаа биздээ?"
"тэгээд юу гэж?"
"түүнд сайн эсэхийг чинь л мэдмээр байна"
"би түүнд сайн биш"
"чи ингэж хэлж байгаа ч үйлдэл чинь түүнд сайн гэж хэлээд байна"
Би явж байсан газраа зогсоод "тэгвэл яах гэж асуусан юм?" гэтэл Жимин миний өөдөөс харан зогссоноо гараа өмднийхөө хармаанд хийгээд "үнэхээр сайн юм уу?"
"би үгүй гэсэн. Харин чи өөдөөс тийм гээд байна. Ингэх юм бол яах гэж асуугаад байгаа юм?"
"чиний хэлж байгаа чинь ч түүнд сайн гээд байна шдээ"
"чи чинь тэнэг юм уу? Би Тэхёнд сайн биш гэж хэлээд байхад чи яагаад намайг Тэхёнд сайн болгох гээд байгаа юм бэ? Арай.... намайг хардаад байгаа юм уу?"
Жимин "юу?? ҮГҮЙ!! Мэдээж үгүй! Би яах гэж чамайг Тэхёнтой хардах юм?! Больж үз би явлаа" гэж хэлээд түрүүлээд яваад өгөв.
"бурхан минь... Ямар сүртэй уурладаг юм бэ? Хүн зүгээр асууж байхад. Угаасаа намайг хардахааргүй царайтай юм байж... Тэгээд яг юунаас болж ингээд байгаа юм бол? Арай Тэхёныг надаас харамлаад байгаа юм байхдаа?"
Орой Тэхёныд үдэшлэг эхлээд удаагүй байтал би дээд давхарт тагтан дээр зогсож байлаа. Үнэндээ Ёнжүгийн тухай бодож байсан юм. Гэтэл хажууд Жонгүг хүрч ирэн зогссоноо "Ёнжү байхгүй болохоор уйтгартай байна уу?"
"Тэхён яасан?"
Жонгүг "доор байгаа. Чи буухгүй юм уу? Ганцаараа ингээд зогсоод байх юм" гэхэд нь би юу ч хэлэлгүй тэнгэр ширтсээр зогсоно. Гадаа хэдийн харанхуй болчихсон байсан ба одод үүлний цаагуур орон, сар бүдэг бадаг үзэгдэх ажээ.
Advertisement
"чи Ёнжүд сайн биздээ? Яагаад нуугаад байгаа юм?"
"тиймээ. Би түүнд үнэхээр сайн. Дасчихсан, дурлалдаа мансуурчихсан, харахгүй бол байж сууж чадахгүй тийм ихээр сайн. Гэхдээ би түүнд "хайртай" гэдгээ үнэхээр хэлж чадахгүй юм шиг байна. Яагаад ч юм айгаад байх юм. Түүнийг надад дургүй байх вий, үзэн яддаг байх вий, намайг өөрт нь тэгтлээ их сайн гэдгийг мэдээд орхиод явчих вий гэж айснаасаа болоод түүнд юу ч хэлж чадахгүй юм шиг байна. Сэтгэлд нь өөр нэгэн байвал яаана гэсэн эргэлзлээсээ болж түүнд өөрийнхөө сэтгэлээ нээхээс айгаад байгаа бололтой. Миний сэтгэлийг хүлээж авахгүй байвал яах вэ?.."
Эцэст нь түүнд яагаад тийм хурдан дасчихсан юм бол..?
Жонгүг "хөөх, найз минь ингэж нэг дурладаг юм байжээ. Гэхдээ чамд гэж хэлэхэд яагаад айгаад байгааг чинь ойлгохгүй байна. Зүгээр л очоод хэл. Тэр чиний сэтгэлийг хүлээж авнаа"
"мэдэхгүй ээ"
Би өөр үг хэлэлгүй доошоо хартал Жонгүг "охидтой унтаж хэвтэхээс өөр юм мэддэггүй залууг ч Ёнжү ингэтлээ өөрчлөх гэж. Үнэхээр итгэж чадахгүй байна шүү. Бүр чамаас болж хэлэх гэж ирсэн юмаа хүртэл мартчихсан байна. Ёнжү ирчихсэн. Чамайг энд ганцааранг чинь эморуулмааргүй л байна шүү"
Би Жонгүг рүү хараад "айн? Тэгээд наадахаа эртхэн хэлэхгүй яасан юм?" гэж хэлээд шууд тагтнаас буун гүйсээр өрөөнөөс гарлаа.
Доод давхарт бууж ирсний дараа энэ олон хүмүүс дунд Ёнжүг олох хэцүү байлаа. Бүхэлд нь тойруулан харсны эцэст Ёнжүг олж харав. Гэхдээ Тэхёнтой. Тэр хоёр яагаад хамт бүжиглэж байгаа юм бэ?!
Тэхёны үдэшлэгт иртэл Тэхён Жонгүг шууд л өөдөөс тосон авлаа. Мисү Инү хоёр хоорондоо ярилцсаар цааш яваад өгөв. Харин Жонгүг Жимин дээр оччихоод ирье гэж хэлээд яваад өглөө.
Тэхён "хөөхх чи ирчихлээ"
Би "мм т-тиймээ. Нөгөө.."
Тэхён "Жимин үү? Тэр дээд давхарт байгаа. Удахгүй буугаад ирэх байхаа. Жонгүг түүнийг авчрах гэж л явсан. Тэр болтол хоёулаа бүжиглэж байя" гэснээ ууж байсан аягатай юмаа ширээн дээр тавиад, миний хоёр гараас барин олон хүмүүс дунд орчхов. Тэрээр миний хоёр гараас барьсан хэвээр, дөрвөлжин ам гарган инээсээр дээш үсэрч байлаа.
Тэхён "хөгжилтэй байлдаа" гэхэд нь би инээсээр түүнийг даган хөдлөв. Гэтэл гэнэт хэн нэгэн миний гарыг Тэхёнаас булаагаад барьчих нь тэр.
Тэхён "өө Жимин"
Жимин "та хоёр юу хийгээд байгаа юм?"
Би "бид... бүжиглэж байна"
Жимин эхлээд над руу, дараа нь Тэхён руу муухай харснаа намайг хөтлөн хаа нэг тийшээ дагуулан алхаж эхэллээ. Би эхэндээ гайхан юу хэлэхээ мэдэхгүй байсан ч одоо бага зэрэг уур хүрч эхлэв. Би зогсон түүнээс гараа татаж аваад "яагаад байгаа юм? Гар өвдөж байна" гэж хэлээд гараа барилаа.
"тэгвэл чи Тэхёнтой юу хийгээд байсан юм?"
"хэлсэн биздээ? Бүжиглэж байсан гэж"
"чи надад Тэхёнд сайн биш гэсэн. Тэгсэн хэрнээ одоо түүнтэй инээлдээд, бүжиглээд зогсож байх юм?"
"юу?? Тэгээд юу гэж? Би бүжиглэж болохгүй юм уу? Ер нь чи өглөөнөөс хойш яагаад хачин аашлаад байгаа юм? Чи надаас найзаа харамлаад байгаа юм уу? Намайг түүнд сайн байхвий гэхээс айгаад байгаа юм уу? Хэрвээ би түүнд үнэхээр сайн байсан бол чи бид хоёрын үерхлийг зөвшөөрөхгүй юм байна тийм үү?"
"тиймээ! Би хэзээ ч та хоёрыг зөвшөөрөхгүй"
Би түүн рүү гайхан хараад "юу? яагаад? Яагаад чи хоёр хүний үерхлийг хориод байгаа юм? Чамд ямар ч хамаагүй биздээ? Эсвэл чи Тэхёнд сайн юм уу? Тэгээд надтай хардаад байгаа юм уу?"
"больж үз Хан Ёнжү"
"тэгээд юу юм? Яагаад ингэж аашлаад байгаа юм?"
"учир нь би чамайг Тэхёнтой хардаад байна"
Түүнийг ингэж хэлэхэд бид хоёр гайхан нэг нэгэн рүүгээ харав. Тэр сая юу гэсэн бэ? Хардсан? Түүний хэл нь халтираад зөрүүлээд хэлчихсэн үү?
Жимин над руу харсан хэвээр амьсгаагаа гаргаад "яагаад гэвэл би яг одоо чамд галзууртлаа дурлачхаад байна Хан Ёнжү. Тэгтэл чи сайн найзтай минь дотно байгаад байгаа чинь миний дургүйг хүргэж байна"
ЮУ?? Тэр надад дурлачихсан гэсэн үү???
Би түүн рүү хөлдчихсөн юм шиг л харж байлаа. Бид хэр удаан ширтэлцсэнийг ч мэдсэнгүй. Яг одоо дотор минь юу болоод байгааг ч ойлгох сөхөө алга. Яг одоо мэдрэгдэж байгаа мэдрэмжийг юу гэж хэлэхээ мэдэхгүй нь. Цээжинд галт уул дэлбэрэх гээд байгаа ч юм шиг, бүр биеийн минь бүх цус нүүрэнд оччихсон уу гэлтэй халуу оргино. Зүрх минь амаар гарах гэж байгаа мэт л цохилж байлаа. Бараг л хажуугаар өнгөрөх хүнд сонсогдохоор.. Түүнээс ийм үг сонсоно чинээ төсөөлж байсангүй. Энэ зүүд биш байгаа?
Advertisement
- In Serial10 Chapters
He Came From the Forest
After being left on a doorstep by his birth mother, Joseph is adopted by a childless couple and raised as their own. In a world of magic, however, random babies who mysteriously appear are rarely human and he's no exception. Raised by his father who sought to teach him right from wrong, Joseph becomes a young man, ready to explore the world. However, after war breaks out and everything he's known vanishes in one fell swoop, he's left with nothing. Knowing only a bit of his heritage, Joseph sets out on his own..Not only to find his place in the world, but to discover more about who his birth parents might have been.
8 203 - In Serial38 Chapters
The Kidnapped Orphan
*THIS BOOK WAS WRITTEN WHEN I WAS 12-13. PLEASE EXCUSE SOME OF THE BAD GRAMMAR AND SPELLING* It's not fun when you're kidnapped but it's terrifying when your kidnapper becomes a teacher at your school. Delilah Smith is just 12 and is an Orphan. She gets bullied and abused but finally defends herself and runs away. But what happens when night falls, the street lamps flicker on and the dangerous people come out to play?Part 2 of The Kidnapped Orphan (Adulthood); After a long and hard childhood, Daisy and James are now together and they both have a 12 year old daughter, named Alice. After 20 years, Joseph is free from prison and that's when hell starts again. On the day, Daisy and James marry, Alice disappears and everyone knows who to blame.
8 187 - In Serial47 Chapters
Grasping
A former general doctor dies in an accident and meets a R.O.B. who tells him that he will be transmigrated into another world and would grant him one wish as long as it amuses him. The doctor seized the opportunity and tells the being that he wanted to be the embodiment of the concept of grasping. This way he would be able to grasp his dick better. The R.O.B. laughing up a fit decided to grant him the ability and sent him off. New sequel in writing: The concept of games (This one is not an isekai) The first route of my isekai series: The intelligent one.(There are a total of three routes in this series, it is a shared universe. This series symbolises 3 ways an isekai can go, from mortal to the highest level of existence.)1. The intelligent one2. The gifted one (Writing in progress)3. The forced one (Writing in progress)Alternately,1. The one that doesn't want to die.2. The one that cannot die.3. The one that keeps dying. Already completed on scribblehub
8 172 - In Serial11 Chapters
The Crisis on Planet 9
Welcome to the dream colony Planet 9, where the streets are stained by blood and the buildings are filled with human remains. The creatures roaming among the abandoned cars and flying vehicles resemble almost to perfection the mindless cannibalistic zombies born from the fictional nightmares of mankind. The cities were built in the retro style of the 21st century, but the technology of the 24th century is ever present, mostly within the bodies of those mortally challenged monstrosities. After all, what turned them into these things was not an evolved organic virus, an alien disease, or some sort of magical artifact, it was the corrupted and reprogrammed nanobots within their bodies. Originally, they were meant to heal them and help them access the tech around them, but now they were the origin of this disaster. Among the rotting dead and the Nano-Z, as the survivors called them, Kardian Pandora awakens two months after getting bit by one of them. A young teacher at the local Resonance High, foolish and naive in his own way, but now driven by the Sapient AI in the nanobots inside his body to hunt down other Nano-Z and learn how to survive. For now, his only goal is to become strong enough and rejoin his students and fellow colleagues, foolishly hoping to somehow be able to get back to the time when the undead did not rule the streets. Will Kardian be able to survive in this new savage world or will his naive outlook lead him to a dead end? Volume 1 can be bought on Amazon: Resonance High
8 90 - In Serial23 Chapters
Filthy
"i'm gonna be out with the girls." i lied. you nodded.why did you believe that? lowercase intendedranking:no. 2 in #poem 02/08/21no. 9 in #poem 04/20/21no. 2 in #poet 05/03/21no. 12 in #poem 06/2/22no. 7 in #poet 07/15/22
8 222 - In Serial21 Chapters
Orochimaru X Reader X Itachi {completed}
The story of a love triangle between Orochimaru, (Y/N) and Itachi Uchiha continues.HIGHEST RANKING#3 Orochimaruxreader (2/7/19) #1 Itachixreader (08/13/18) #3 on Itachixreader (8/03/18)
8 175

