《playboy issues | jimin》0|8
Advertisement
Бид юмаа идчихээд тэндээс гаран алхаж байлаа. Бидний алхаж буй замын хоёр талд дүүрэн модод байх ба энэ хавиар алхах хүн бид хоёроос өөр алга байв. Бид ч хоорондоо үг дуугаралгүй явах ба модон дээр суух шувуудын жиргээ л чихэнд хальт сонсогдоно. Гэтэл гэнэт энэ чимээгүй орчныг эвдэж Жимин ярьж эхлэв.
"чи ямар сонирхолтой вэ? Хобби чинь?"
Түүний гэнэт асуусан асуулт жоохон сонирхолтой юм. Хобби?
"сонирхол..? Хмм..би үнэндээ бичиг хэргийн юм цуглуулах дуртай. Жишээ нь тэмдэглэлийн дэвтэр. Тиймэрхүү дэлгүүрүүдээр ч орох дуртай"
"сонирхолтой юм. Тэгээд чамд цуглуулсан хэдэн дэвтэр байгаа юм?"
"ойролцоогоор.. тавин гурав"
"юу?? Тавин гурав аа??"
Түүнийг гайхсан царайг харан бага зэрэг инээд минь хүрэв.
Би инээгээд "хамгийн сүүлд сарын өмнө тоолоход тавин гурав байсан. Үнэндээ түүнээс хойш дэвтэр аваагүй л дээ"
Жимин над руу хараад инээмсэглэн "чи инээж байна.. Чи надтай байхдаа тэр болгон инээгээд байдаггүй" гэхэд нь би өөдөөс нь харан дахин инээмсэглээд "яасан? Догдолж байна уу?" гэтэл тэр "тиймээ" гэх нь тэр. Харин би сонссон үгэндээ гайхан түүн рүү харав. Тэгтэл Жимин над руу харан инээмсэглэсэн хэвээр "тоглож байна даа. Ямар аймар хардаг юм" гэхэд нь би Жимин рүү харахаа болиод доош харан алхаж эхэллээ. Тэр догдлох хүн биш ч тэгж хэлэх ч хүн биш. Зүгээр л бага зэрэг гайхсан юм.
"охид надтай болзохын тулд мөнгө төлөхөд ч бэлэн байдаг. Харин чи тийм биш. Бараг би л төлөх шаардлагатай болчихдог"
"гэхдээ энэ бүхэн чинь зүгээр.. бараг л зөвхөн надтай унтах гэж л хийж байгаа зүйл биз дээ?"
"юу?"
"чи зүгээр л надтай унтахын тулд энэ бүхнийг хийж бас намайг догдлуулахаар янз бүрийн юм хийж байгаа, тийм биз? Тийм болохоор энэ үерхэл ямар ч үнэ цэнэгүй санагддаг. Зүгээр л нэг тоглоом шүү дээ"
"чи тэгж бодож байна уу? Үнэхээр үнэ цэнэгүй гэж үү? Тэгвэл хоёулаа үнэ цэнэтэй болгоход л болно биздээ? Энэ үерхлийн төгсгөлд ямар ч ялалт, ялагдал байхгүй юм шиг л байцгаая"
Advertisement
Тэр над руу ширтсээр хэлэх ба би хариу хэлэлгүй зүгээр л толгой дохив. Ганцхан надад л Жимин хэтэрхий зөөлөн нэгэн болчихсон юм шиг санагдаад байгаа юм болов уу? Түүний надад ингэж сайхан хандаад байгаа нь нөгөө талаараа айлгаад байх юм. Хэрвээ би түүнд дасчихвал яах бол?
Жимин гэнэт миний гараас хөтөлснөө "нааш ир" гээд нэг тийшээ дагуулан алхаж эхлэв. Бид бичиг хэргийн дэлгүүрт орж ирсний дараа Жимин "би чамд дэвтэр авч өгье. Цуглуулгад чинь нэмэрлэмээр байна. Хүссэнээ бас хэдийг ч хамаагүй ав"
"үнэхээр үү?" би уулга алдсаар тэмдэглэлийн дэвтэрнүүд байх хэсэг дээр очив. Би хачин сонирхолтойгоо мэднээ. Гэхдээ иймэрхүү дэлгүүрт орж ирэхээр энд насаараа баймаар санагдаад байдаг. Үнэндээ байсан ч чадна. Үнэхээр шүү, би хэтрүүлээгүй. Тэр олон дэвтрүүд гоё дэвтэр биш байсан ч авмаар байдаг юм. Ямар ч дэвтэр байсан надад гоё харагддаг гэхээр яалтчгүй хачин байгаа биз? Гэхдээ бас ганц тэмдэглэлийн дэвтэр дээр ч биш л дээ.
Би эхлээд хоёр гартаа хоёр дэвтэр барьж байгаад хэсэг харав. Тэгээд тэр хоёрыг тавьсны дараа ахиад хоёрыг аван хэсэг харлаа. Тэгтэл Жимин хүрч ирснээ миний гарт байгаа хоёр дэвтэр бас буцааж тавьсан хоёр дэвтрийг аван сагсанд хийчхэв.
"өөр ямрыг авмаар байна? Бүгдийг нь авах юм уу?"
Жимин сагсаа барьсаар хэлэхэд нь би "үгүй ээ. Би тийм олныг авахгүй" гээд сагсан дахь дэвтрийг авах гэтэл Жимин холдуулаад "зүгээр л намайг авч өгч байгаа дээр дуртай дэвтрээ ав. Дараа нь бүр илүү үнэтэй зүйл өгөх болохоор"
Үнэндээ би түүний хэлснийг ойлгосонгүй.
Жимин миний барьж үзсэн болгоныг сагсанд авч хийгээд байв. Магадгүй аль хэдийн 10 гарчихсан байх.
Жимин сагсаа кассан дээр аваачиж тавихад нь би "ийм олон дэвтэр хэрэггүй дээ"
Гэхдээ үнэндээ би гаднаа ингэж хэлсэн ч үнэндээ дуртай байна л даа. Ойрд ерөөсөө бичиг хэргийн дэлгүүр орж тухтай дэвтэр авч чадахгүй байсан юм.
Жимин төлбөрөө хийсний дараа ууттай дэвтэрнүүдийг надад өгөөд "иймхэн зүйл өгөлгүй дээ. Хэрвээ өөр авмаар юм байгаа бол хэлж байгаарай. Би-" гэхэд нь би үгийг нь таслан "хэрэггүй ээ. Надад тэгж сайхан сэтгэл гаргах гээд байх хэрэггүй дээ. Энэ тэмдэглэлийн дэвтрүүдэд баярлалаа" гээд ууттай дэвтрүүдээ өргөтөл Жимин "аан тийм" гэснээ ардаасаа хоёр хос үзэг гаргаад ирэв. Таган дээрх дүрсээр нь хос гэдэг нь мэдэгдэж байлаа.
Advertisement
"юу....вэ?"
Жимин надад нэг үзгийг нь өгснөө "зүгээр л дурсгал. Нэг нь чамд нэг нь надад байж байг"
Би үзгийг аван хэсэг харав. Тэр хэзээ ийм хүүхэд шиг байдаг болчхов?
Жимин "заза одоо харьцгаая" гэж хэлээд түрүүлэн алхаж эхлэв.
***
Гэрийн үүдэнд ирсний дараа би машинаас буугаад "баяртай орлоо" гэтэл Жимин машинхаа цонхоор харан инээмсэглэсээр гараараа даллана. Би хариу инээмсэглэчхээд гэртээ оров. Тэгээд орж ирснийхээ дараа цонхоор хартал Жимин яг хөдөлж байлаа. Түүний явахыг харчхаад эргэж хартал яг ард ээж элгээ тэвэрчихсэн зогсож байхыг хараад цочсондоо орилоод цээжин дээрээ гараа тавив.
"та чинь сүнс шиг хэзээдээ ард ирээд зогсчихдог юм бэ? Хүн цочоочих юм"
"Жимин та хоёроор юу байна даа?"
"юу гэсэн үг юм?"
"өнөөдөр хэр байв даа гэсэн үг"
"зүгээр л... Кино үзчихээд дараа нь хоол идсэн. Тэгээд хэсэг алхаж байгаад л ирлээ"
Ээж элгээ тэвэрсэн хэвээр "ммм" гэх дуугарах нь нэг л ёжтой сонсогдоно.
"яасан бэ? Та юу бодоод байгаа юм?"
Намайг хэлэхэд ээж инээмсэглээд "үнэндээ надад Жимин их таалагдаж байгаа. Тэр их сайн хүү шиг санагддаг" гэхэд нь би нүдээ томруулан "ганцхан удаа уулзчхаад сайн хүү гэдгийг та яаж мэдэж байгаа юм?" гэтэл ээж хэсэг бодож байх шиг болсноо "мм..нэг тийм байдаг даа. Ганц хараад л сэтгэлд нэг тийм ойр.. Өмнө нь огт уулзаж байгаагүй хэрнээ л анх удаа уулзахад цаанаасаа л нүдэнд дулаахан" гэх нь тэр.
"та юу яриад байгаа юм бэ? Би ч тэгж боддоггүй байхад та хэдэн удаа уулзсан болоод ийм юм яриад байнаа, айн?"
"гэхдээ зүгээр дээ миний охин, чи эхэндээ ингэж бодож байгаад л сүүлдээ наад бодол чинь өөрчлөгдчихнө"
Намайг ээж рүү хачин харж байтал ээж хэсэг чимээгүй байснаа "юу гээч, эрэгтэй эмэгтэй хүмүүс удаан хамт байвал бие биедээ татагдах магадлал хэдэн хувь байдгийг мэдэх үү?" гэхэд нь би чихээ дараад "үгүй ээ мэдэхгүй!" гэж хэлээд шууд л өрөө рүүгээ явж эхлэв. Тэгтэл ээж араас "би хувьдаа та хоёрыг их дэмжиж байгаа шүү" гэх нь тэр. Энэ ээж..
Би өрөөндөө орон хаалгаа хаатал хаалганы цаанаас ээж "аан бас нөгөөдөр аав чинь ирнэ" гэж хэлэх нь сонсогдлоо.
Өрөөндөө ширээний ард сууж байтал утас дуугарахад нь аваад харвал.. Аав?
⁃ Байна уу ааваа?
⁃ Маргааш амралтын өдөр байхаа? Маргааш бид K&M компаний захирлын гэр бүлтэй гэр бүлийн уулзалт товлосон.
⁃ Яах гэж?
⁃ Дээр чамд хэлж байсан шиг санагдаж байна. Чамайг тэдний охинтой сүй тавиулахаар ярилцаж байгаа талаар. Маргааш энэ талаар ярилцах гэж уулзаж байгаа юм. Чи ирнэ биздээ?
⁃ Мэдэхгүй байнаа.
⁃ Хүсэхгүй байгаа бол зүгээр л хэл.
⁃ Үгүй ээ би очно оо.
⁃ Сайн байна. Маргааш чамайг Чүэ нарийн бичиг очиж авах болно. Бэлэн байгаарай.
⁃ Ойлголоо.
──────────
a/n: та нарт сонирхуулахад Ёнжүгийн т/дэвтэр цуглуулдаг бас тэр бичиг хэргийн юм энэ тэр нь үнэндээ миний сонирхол шт xD
Ер нь би Ёнжү дээр өөрийнхөө сонирхол, зан аашаас жоохон жоохон тусгасан байдаг юмммм :>
Advertisement
Best Offence
Septima Wickett found herself reborn in the Wizarding World! In California. In the 60's. Thirty years later she's spent much of her life having her own adventures and doing her damndest to avoid Magical Great Britain while spending a full life of being a witch and gathering her own allies, fighting her own enemies, and worst of all dealing with family and uppity assistants. However, when one of her enemies comes to call she finds only one place offering the safety she needs. "Fine, we'll go to goddamn Hogwarts. But I won't be happy about it!"
8 142Omnicrafter (A Crafting Adventure LitRPG)
Countless twenty-something-year-olds around the world wish every day for a chance to go back in time to start practicing their passions sooner in life. Tabitha is one such woman. With all of her youth spent playing online games where crafting was as simple as gathering materials and clicking a "craft" button to put them together, she never gained any actual experience in making things. Every attempt to create something in the real world is met with disaster. Her heart yearns for being the master crafter of her virtual youth, but she's the type who burns water when trying to cook. That changes when she wakes up and finds herself in a game-like fantasy world where crafting comes as naturally to her as breathing. She still has to put in the hard work of crafting herself, but the system helps her out to make what was once impossible for her possible. She gets all the fun of making things and flexing her creative spirit while not needing any years of training nor study to build her skill up! While she might not have any idea how she got to this strange world, she does know that she's not going to waste her chance and is going to make the most out of this new opportunity to craft everything! An "Omnicrafter" was what they called people in the MMORPGs she played who maxed out every single crafting class, and that is exactly what Tabitha plans on doing with her new life! The crafting side of this series is heavily inspired by games like the Atelier series and the critically-acclaimed Final Fantasy XIV (which has a free trial, you know!)*. If there's a problem, it can be solved by crafting. Also, in case the title and synopsis didn't make it obvious enough, this series is going to focus on crafting all the things. Wooden spears and protective cuirasses? You got it! Healing tonics and farming equipment? Sure! Elaborate cupcakes and customizable fantasy golems? Darn straight! Weapons with a broken amount of different buffs applied to them due to the crafting process and materials used? You know it! The most amazing fishing rod to ever exist? Well, obviously. Fishing is the true endgame only after crafting, after all! So, if you like alchemy, blacksmithing, carpentry, cooking, leatherworking, tailoring, engineering, rune forging, magical enchanting, or basically any other type of crafting found in RPGs, come check the story out! An omnicrafter doesn't just focus on one specific type of crafting. A true omnicrafter is the best at all types of crafting! *This is a meme, I'm not sponsored by FFXIV, please don't hate me. I couldn't resist. Cover by https://twitter.com/rajah_etc
8 116A Frozen Conquest!
Is money worth more than pride and trust? Does your living come before your own dignity? For some it does, for others not so much. This is the story of the young man who was betrayed by those who live by the dollar. Trust is something that is earned and something computer codes can't break, maybe NPCs will lead his life to be more fruitful and exciting, but then again... Maybe not. Dont own the cover image - We’re currently making one
8 169Ti Lepus Dies, A Dark Lord Story
Ti Lepus, is a planet in turmoil, who can save it? Deadly forces scheme to break with the Empire and its Sovereign, spreading lies and committing act of vandalism. Some stand against the terrorists while others seek to master them and bend them to their evil design. Rentap Dressiler and Trem De Markus are friends who resist these forces; one will be destroyed along with his family in the fight against murderous forces who would lead the planet to its destruction. The other may save it … Leja Leves; the councillor who cunningly hides his leadership in the campaign against the Empire orchestrated by Nikie and Kirkrup Di Frim who are his unwitting dupes. He would die before admitting defeat … And... Cami sis Nep; an innocent fourteen year old girl who is caught in a fight between powerful competing forces but who may bring great change to her planet, even as she risks loosening it as well as her life…, But … The wild card … The Dark Lord, Supreme Ruler of the Empire, an entity with strange powers and skills who is working behind the scenes to effect change before it is too late …. Will he succeed?
8 153Delicate as Glass
[participant in the Royal Road Writathon challenge] Nuri, an [Assistant Glassworker], only has a single Skill. It’s really not fair. He’s worked in the hot shop his entire life, following in his father’s footsteps after his parents passed away, but he’s stuck. Despite possessing above-average talent as an artisan, he still hasn’t shed his [Assistant] status, gained a second Skill, or even leveled enough to reach the first Threshold. Besides, he’s bored; most days he daydreams of adventure and becoming a hero, or pines for the renown that’s sure to be his if he evolves his Class into a [Master Glass Smith], but nothing ever changes—until suddenly, fate strikes, and nothing is ever the same again. These days, Nuri sees more magic, prestige, and adventure than he can handle as he gets swept up in realm-shaking conspiracies and desperate fights for his life. Maybe a boring life wasn’t so bad after all. Disclaimers: 1) Names were mostly chosen through random generators and aren’t necessarily final. If they seem derivative or boring, blame RNG. 2) Skills, Classes, levels, and the entire system is currently a work in progress; please be kind if it’s not very well fleshed out yet. 3) This is the first full-length novel I've set out to write without a single plot point ready. I had nothing in mind other than a recent visit to a hot shop. Molten glass is pretty awesome. 4) Related, I know much less about glass than I’d like. I did some research, but mistakes are bound to happen. If you have a correction, thanks! Please be polite about it. 5) The prose is my experimental attempt at first-person, present tense. I realize it may not be everyone’s preference, but I hope you’ll give it a try anyway!
8 297The Dragon's last words...
1
8 196