《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၃၀
Advertisement
Zawgyi
🔞 warning 🔞
"ဘာလို႔ေဘဘီကကိုယ္နဲ႔လက္မထပ္ႏိုင္
တာလဲ..."
"ေဘဘီဘာမွအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး...
ေဘဘီအလုပ္ႀကိဳးစားမယ္...
Xiaoအိမ္ေတာ္ႀကီးကိုျပန္ေရြးႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားရအံုးမယ္...
ကိုကိုေဘဘီ့ကိုအခ်ိန္ခနေလာက္ေစာင့္
ေပးႏိုင္မလား..."
"ကိုယ္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီးရတဲ့အေမြေတြနဲ႔
Xiaoအိမ္ေတာ္ကိုျပန္ေရြးလိုက္ေပါ့...
ဒါမွမဟုတ္လဲXiaoအိမ္ေတာ္ႀကီးကို
ေဘဘီနာမည္နဲ႔ကိုယ္လႊဲေျပာင္းေပး
လိုက္မယ္ေလ..."
"ဘဝႀကီးကိုခက္ခက္ခဲခဲေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ၿပီး
ခုမွလြယ္လြယ္ရလာတဲ့အရာေတြကို
ေဘဘီမလိုခ်င္ဘူး..."
"ေဘဘီXiaoအိမ္ေတာ္ႀကီးကိုျပန္ေရြးႏိုင္
မွကိုယ့္ကိုလက္ထပ္မယ္ဆိုရင္ဘယ္ေတာ့
မ်ားမွလက္ထပ္ႏိုင္မွာလဲ..."
"ဟီး...အဲ့ဒါလဲဟုတ္တာပဲေနာ္...
ေဘဘီအလုပ္လုပ္ၿပီးကိုယ္တိုင္ေငြ႐ွာ
ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ...
Xiaoအိမ္ေတာ္ႀကီးကိုျပန္မေရြးႏိုင္ခဲ့ရင္
ေတာင္ကိုကိုနဲ႔လက္ထပ္ပါ့မယ္ဟုတ္ၿပီ
လား..."
"တကယ္ေနာ္...ကတိ...ကတိေနာ္...
မလိမ္ရဘူးေနာ္..."
"ကတိ ကတိပါ...ေနာက္၂ႏွစ္ေလာက္ေန
ရင္ေဘဘီတို႔လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္..."
"၂ႏွစ္!!!..."
"အင္း...၂ႏွစ္..."
"ကိုယ့္ကိုႏွိပ္စက္ေနတာလား...
အဲ့ဒီအခ်ိန္ထိကိုယ္ဘယ္လိုေစာင့္ႏိုင္မလဲ...''
"မေစာင့္ႏိုင္လဲသည္းခံေပါ့..."
"ဒီၾကားထဲကိုယ္မေစာင့္ႏိုင္လို႔႐ူးသြားရင္
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..."
"ေဘဘီကိုယ္တိုင္ရြာသာႀကီး(အ႐ူးေထာင္)
လိုက္ပို႔ေပးမွာေပါ့..."
"ေဘဘီရက္စက္လြန္းတယ္ကြာ..."
"ကိုကိုကလိမၼာပါတယ္...ဒီကိစၥကိုကိုလက္
ခံရင္ညၾကကိုကိုေဘဘီအခန္းကိုလာခဲ့
ေလ..."
"ဘာလာလုပ္ရမွာလဲ..."
"မလာခ်င္လဲေနေပါ့...သူမ်ားကႏွစ္သိမ့္ေပး
မလို႔ဟာကို..."
အဲ့ေတာ့မွရိေပၚသေဘာေပါက္သြားတယ္...
"မလာစရာလား...မိုးခ်ဳပ္တာနဲ႔တန္းၿပီးလာ
ခဲ့မယ္ေနာ္...မိုးခ်ဳပ္ဖို႔ကအၾကာႀကီးလိုေသး
တယ္ခုခ်က္ခ်င္းပဲ..."
အနားတိုးကပ္လာေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚ
ရင္ဘတ္ကိုေျခေထာက္နဲ႔ကန္ထားၿပီး...
"ဟင့္အင္းဆိုဟင့္အင္းေနာ္...
ဘာအၾကာႀကီးလိုေသးတာလဲခုပဲေန႔လည္
၃နာရီထိုးေနၿပီ..."
"ေဘဘီကလဲကြာ..."
"ေဘဘီကမလဲဘူး...ညၾကအခန္းlockခ်
ၿပီးအိပ္လိုက္မွမလာရပဲေနသြားမယ္..."
"အဲ့လိုေတာ့လုပ္နဲ႔ေလ...ခုနမ္းခြင့္ေလး
ေတာ့ျပဳပါကြာ...ေနာ္..."
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့လဲ...
"အင္း...အင္း..."
ေျခေထာက္ဖယ္ေပးလိုက္တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း
သူမနမ္းရတာၾကာၿပီးျဖစ္တဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအားပါးတရနမ္းပါေတာ့
တယ္...
____________
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားကလက္မထပ္ခ်င္ေသးဘူးဆို..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ဒယ္ဒီ...သားကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး
ေငြ႐ွာၾကည့္ခ်င္လို္႔ပါ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒါဆိုလဲဒီလိုလုပ္...သားရိေပၚကXiaoအိမ္ေတာ္
ကိုသားနာမည္နဲ႔ျပန္လႊဲေပးတာကိုလဲ
လက္မခံခ်င္ဘူးဆိုေတာ့သားတို႔လက္ထပ္
ၿပီးမွဒယ္ဒီသားရဲ႕အေမြထဲကျဖတ္လိုက္
မယ္ေလ...အဲဒါဆိုသားXiaoအိမ္ေတာ္ကို
ျပန္ဝယ္လိုက္သလိုျဖစ္သြားၿပီေပါ့..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အဲ့လိုလုပ္လို႔အဆင္ေျပပါ့မလား..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေျပပါတယ္...သားပါးပါးကလဲလက္ခံမွာပါ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္...အဲ့ဒါဆိုဒယ္ဒီ့သေဘာပါပဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေနာက္၁ခု႐ွိေသးတယ္...သားကကိုယ့္
အားကိုယ္ကိုးၿပီးေငြ႐ွာခ်င္တယ္ဆိုေတာ့
ဘာအလုပ္လုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားလဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မသိေသးဘူးဒယ္ဒီ...ကုမၸဏီ၁ခုမွာေတာ့
အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကည့္ထားတယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"သူမ်ားကုမၸဏီမွာခုမွစလုပ္မွာဆိုေတာ့လစာကလဲသိပ္မ်ားမွာမဟုတ္ေလာက္ဘူး...
အဲ့ေတာ့၁ႏွစ္၂ႏွစ္အတြင္းဘယ္လိုလုပ္
ေငြအမ်ားႀကီးစုမိေဆာင္းမိႏိုင္လာမွာလဲ...
ဒယ္ဒီေငြစိုက္ထုတ္ေပးမယ္အစ္မေမေအာ္
ရဲ႕ကုမၸဏီကိုသားျပန္ၿပီးတိုးတက္လာ
ေအာင္လုပ္ၾကည့္ပါလား...ဒယ္ဒီလဲ႐ွယ္
ရာဝင္မယ္ေလ...တစ္ျခား႐ွယ္ရာ႐ွင္ေတြ
လဲ႐ွာေပးမယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အားနာစရာႀကီးဒယ္ဒီရာ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"အားမနာပါနဲ႔အဲ့ဒီေငြေတြလဲသားအေမြထဲ
ကျဖတ္မွာပဲ...တစ္ျပားမွေလွ်ာ့ေပးမွာ
မဟုတ္ဘူး...ႀကိဳက္သေလာက္စိတ္သန္႔သန္႔
နဲ႔သာယူသံုး...လက္ခံလား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္...ဒါေပမဲ့သားမွကုမၸဏီကိစၥေတြသိပ္
နားမလည္တာ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားကိုကို၁ေယာက္လံုး႐ွိတာပဲ...
သူကူညီေပးလိမ့္မယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္သားပဲ...ကိုကို႔ ကိုအကူညီေတာင္းရ
မယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒယ္ဒီအားလံုးစီစဥ္စရာ႐ွိတာစီစဥ္လိုက္
ေတာ့မယ္ေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ကဲ့..."
_____________
ရိေပၚ၁ေယာက္သူ႔အခန္းျပတင္းေပါက္
ေဘးမွာထိုင္ရင္းစားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့
ငွက္ေပ်ာသီးယူစားလိုက္ႏြားႏို႔ယူေသာက္
လိုက္နဲ႔ေနမင္းႀကီးဝင္သြားတာကို
ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္...
ဒီေန႔ၾကမွေနဝင္တာကအရမ္းၾကာေနသ
လို...
တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေနလဲမဝင္ခ်င္ဝင္ခ်င္နဲ႔
ဝင္သြားၿပီးလံုးလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားတာနဲ႔
၁ၿပိဳင္နက္ရိေပၚလဲအဲ့ေနရာကေနခ်က္ခ်င္း
ေ႐ွာင္က်န္႔အခန္းဆီတန္းေနေအာင္သြား
ေတာ့တယ္...
အခန္းတံခါးlockမခ်ထားတာနဲ႔အသံမေပး
ပဲဒီအတိုင္းပဲဝင္လာခဲ့လိုက္တယ္...
အခန္းထဲမွာေ႐ွာင္က်န္႔ကေရမိုးခ်ိဳးၿပီးလို႔
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေနေအာက္ပိုင္းကိုသဘတ္
ျဖဴ ေလးပတ္ၿပီးျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္...
ေခါင္းေလွ်ာ္ထားလို႔ေခါင္းကိုသဘတ္ေလး
နဲ႔သုတ္ေနတာအေနာက္ကရိေပၚဝင္လာ
တာသတိမထားမိခဲ့...
ဝင္လာလာခ်င္းျမင္လိုက္ရတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔
ရဲ႕ပံုစံေလးေၾကာင့္ရိေပၚရဲ႕သမာဓိအား
ေတြလံုးလံုးမ႐ွိေတာ့...
အက်ႌမပါတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ခါးေလးကို
အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးခ်က္ခ်င္းပဲဆပ္ျပာနံ႔သင္းသင္းေလးရေနတဲ့လည္
တိုင္ေလးကိုတစ္ရႊတ္ရႊတ္နဲ႔နမ္းပါေတာ့
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ၾကက္သိမ္းေမႊးညႇင္းမ်ားထသြား
ၿပီးလန္႔လန္႔နဲ႔အေနာက္လွည့္ကာ တြန္း
လႊတ္မလို႔လုပ္ေပမဲ့ရိေပၚကလည္တိုင္ေလး
ကိုနမ္းေနရာကရပ္လိုက္ၿပီးသူဘက္လွည့္
လာတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အပိုင္သိမ္းေတာ့တယ္...
နမ္းေနရာကေနေ႐ွာင္က်န္႔ကိုဆြဲမလိုက္
ၿပီးကုတင္ေပၚတင္ေပးကာအုပ္မိုးလိုက္
တယ္...
အဆက္မျပတ္နမ္းရင္းသူ႔ကိုယ္ေပၚက
အဝတ္စားေတြကိုလဲခြၽတ္ခ်ေနတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔သူ႔လက္ေလးနဲ႔အေသတြန္း
ထည့္လိုက္ၿပီး...
"ကိုကို အေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္ေလ..."
"ေဘဘီပဲမိုးခ်ဳပ္ရင္လာဆို...ေနဝင္သြားၿပီ
ေလ...အဲ့ဒါမိုးခ်ဳပ္တာေပါ့...ကိုယ္ထန္ေန
ၿပီကြာမရေတာ့ဘူး..."
ရိေပၚေခြၽးေတြျပန္လို႔ေအာက္ပိုင္းကလဲ
ေပါက္ကြဲမတက္တင္းမာေနတာၿပီး
ေဘာင္ဘီလဲေတာ္ေတာ္ေဖာင္းတက္ေန
တာေ႐ွာင္က်န္႔ျမင္လိုက္ရတယ္...
"ေဘဘီခုမွေရခ်ိဳးလို႔ၿပီးတာအဝတ္ေတာင္
မဝတ္ရေသးဘူး...ခ်မ္းတယ္..."
"အဝတ္ကၿပီးရင္ခြၽတ္ရမွာပဲ...
ခနေနပူအိုက္လာမွာပဲထားလိုက္ပါကြာ...
ခုေဘဘီခ်မ္းရင္ဒီလိုလုပ္..."
ေဘးနားကေစာင္ကိုယူၿပီး၂ေယာက္လံုး
ေပၚအုပ္ခ်လိုက္တယ္...
"ရၿပီေနာ္...ကိုယ္စေတာ့မယ္..."
''ခနေနပါအံုး...'
"ေဘဘီကိုယ္အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီကြာ..."
"ေဘဘီကိုယ္ဝန္ထပ္ရမွာေၾကာက္တယ္...
အကာကြယ္သံုးရေအာင္ေနာ္..."
"ကိုယ္နဲ႔ေဘဘီ့ၾကားမွာအဲ့လိုအတားဆီး
ေတြမ႐ွိေစခ်င္ဘူး..."
"အကာကြယ္မသံုးရင္ေဘဘီလဲခြင့္မျပဳဘူး
ေနာ္..."
"ေဘ...ဘီ..."
"ကို...ကို..."
ေနာက္ဆံုးရိေပၚပဲအ႐ွံုးေပးလိုက္ရတယ္...
အဝတ္စားအကုန္ျမန္ျမန္ခြၽတ္ခ်ၿပီးအကာ
ကြယ္အသံုးျပဳလိုက္တယ္...
"ရၿပီလား..."
"အင္း...တအားလဲမၾကမ္းရဘူးေနာ္..."
"ကိုယ္ထိန္းပါ့မယ္..."
"ေနာက္....အြန္႔...အြင့္..."
ေနာက္ထပ္စည္းကမ္းခ်က္ေတြထပ္မခ်ေပး
ေအာင္ရိေပၚ ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကို
စုပ္ယူႏႈတ္ပိတ္လိုက္ေတာ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ပတ္ထားတဲ့သဘတ္ေလးကို
Advertisement
လဲျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီးကုတင္
ေအာက္ပစ္ခ်လိုက္တယ္...
ၿပီးေတာ့ယုန္တြင္းေလးကိုနယ္ခ်ဲ့ရန္လက္
၂ေခ်ာင္းနဲ႔စတင္လိုက္တယ္...
"အ့!!!..."
"ေဘဘီရာကိုယ္တို႔မခ်စ္ရတာၾကာလို႔လား
မသိဘူး...အရမ္းၾကပ္ေနသလိုပဲစိတ္ကို
ေလွ်ာ့ထားေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔အသက္ကိုပံုမွန္႐ွဴ ရင္း
စိတ္ကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလွ်ာ့ခ်လိုက္တယ္...
ေအာက္ကလဲလက္၃ေခ်ာင္းထိအဆင္ေျပ
သြားေတာ့ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီးရိေပၚသူ႔ရဲ႕
မာျပီးထန္ေနတဲ့ဂ်ဴ နီယာေလးကိုယုန္တြင္း
ေလးထဲထည့္ရန္ျပင္ဆင္ေတာ့တယ္...
ခ်ိန္ၿပီးထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔မွာ
ေတာ့"အ့!!!..."ခနဲေပါ့...
"ေဘဘီရာၾကပ္သိပ္ေနတုန္းပဲ...
အရမ္းfeelတယ္ကြာ...အင့္...အင့္..."
"အား!!!...အ့..အ့...ကိုကို႔ဟာႀကီးကပိုႀကီး
လာသလိုပဲ...အ့...ေဘဘီနာလို႔ေသ
ေတာ့မယ္...အ့!!!..."
"႐ွီးးးးးးကိုယ္ကေတာ့အရမ္းေကာင္းတယ္
ကြာ...ေဘဘီ ကိုကိုလို႔ညည္းေပးကြာ..."
"ကို~ကိုးးး...အားးး...ေတာ္...ေတာ္...
ေတာ္ပါေတာ့...အ့...ကိုကို...အ့..."
"ခနေလးပါပဲေဘဘီရာ...အင့္...အ့ဟာ့...
အင့္...အင့္..."
ရိေပၚအဆတ္မျပတ္အားမနာတမ္း
ေဆာင့္ခ်ေနပါေတာ့တယ္...
ခုတစ္ေလာလြမ္းခဲ့ရသမွ်အတိုးခ်ၿပီးေတာ့
ေပါ့...
"အ့...ကိုကို...အ့...ေဘဘီဗိုက္...အ့...
ဗိုက္ကဒဏ္ရာကိုသတိ...သတိရပါအံုး...အ့..."
အဲ့ေတာ့မွရိေပၚအသိစိတ္ျပန္ဝင္လာမိ
တယ္...
လူကသာအသိစိတ္ျပန္ဝင္လာေပမဲ့
ေအာက္ကေတာ့ေဆာင့္ခ်က္မျပတ္ခဲ့...
စိတ္ကိုမနဲထိန္းကာေဆာင့္ခ်က္ကို
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအ႐ွိန္ထိန္းလိုက္ရတယ္...
ရပ္ေတာ့မရပ္ခဲ့ပါဘူး...
အဲ့ေတာ့မွေ႐ွာင္က်န္႔လဲသက္သာသြား
ေတာ့တယ္...
ရိေပၚကေတာ့အားမရေပမဲ့သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ေလး
ထပ္ၿပီးနာက်င္ရမွာဆိုးတာေၾကာင့္အ႐ွိန္
မျပင္းေတာ့ပဲပံုမွန္ေလးအထုတ္အသြင္း
လုပ္ေပးတယ္...
၂နာရီ၃နာရီေလာက္ၾကာမွေခြၽးသံရႊဲရႊဲနဲ႔
၂ေယာက္လံုးၿပီးဆံုးသြားေတာ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ကရိေပၚကိုသူ႔ယုန္တြင္းေလးထဲ
မွာမၿပီးခိုင္းလို႔ရိေပၚေရခ်ိဳးခန္းဆီသာသြား
ရေတာ့တယ္...
ၿပီးေတာ့၂ေယာက္တူတူေရထပ္ခ်ိဳးလိုက္
ၾကၿပီးရိေပၚသူ႔အခန္းမျပန္ပဲေ႐ွာင္က်န္႔
အခန္းမွာပဲအိပ္လိုက္တယ္...
သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးေတာ့
ေပါ့...
______________
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚဆီမွာလိုအပ္တာဘာညာ
သင္ယူၿပီးေတာ့သူ႔ကိုယ္ပိုင္Xiaoကုမၸဏီ
ကိုစတင္တည္ေထာင္ခဲ့တယ္...
ဒယ္ဒီဝမ္နဲ႔ရိေပၚကလဲအဘက္ဘက္ကေန
လိုအပ္တာမွန္သမွ်ကူညီပန္႔ပိုးေပးတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ေန႔မနားညမနားႀကိဳးစားလာခဲ့
တာ၁ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့Xiaoကုမၸဏီ
ဟာWangကုမၸဏီနီးပါးတစ္ဟုန္ထိုး
ေအာင္ျမင္လာခဲ့ေတာ့တယ္...
ခုတစ္ေလာေ႐ွာင္က်န္႔အလုပ္ေတြႀကိဳးစား
ေနလိုက္တာရိေပၚနဲ႔ေတာင္သိပ္မေတြ႔ျဖစ္
ဘူး...
ညတိုင္းVideo Callေတာ့ေျပာျဖစ္ၾက
တယ္...
တစ္ခါတစ္ေလရိေပၚအရမ္းလြမ္းလြန္းလို႔
ဆိုၿပီးကုမၸဏီမွာသြားေတြ႔တတ္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ကသူအလုပ္ႀကိဳးစားသလို
ရိေပၚကိုလဲႀကိဳးစားခိုင္းေတာ့Wangကုမၸဏီ
ကိုသူ႔ဒယ္ဒီဆီကေနလႊဲေျပာင္းယူလိုက္ၿပီး
သူလဲအလုပ္အသကုန္ႀကိဳးစားေတာ့
တယ္...
ဒယ္ဒီဝမ္ကလဲအေစာႀကီးထဲကရိေပၚကို
ကုမၸဏီလႊဲေျပာင္းေပးခ်င္ေနတာေလ...
သူလဲအလုပ္ကေနအနားယူၿပီး
ခုဆိုခရီးေလးထြက္လိုက္စာေလးေရးလိုက္
နဲ႔အဆင္ကိုေျပလို႔...
Xiaoကုမၸဏီကတ႐ုတ္ျပည္မွာသာမက
အာ႐ွမွာပါနာမည္ရလာခဲ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ဟာဆိုရင္လဲအရင္လိုခ်စ္စရာ
ယုန္ေပါက္ေလးမဟုတ္ေတာ့ပဲလူႀကီးဆန္
ဆန္ဝတ္တတ္စားတတ္လာၿပီးစီးပြားေရး
ေလာကမွာအသက္ငယ္ဆံုးလုပ္ငန္း႐ွင္
ျဖစ္ေနေလၿပီ...
ရိေပၚနဲ႔ေတြ႔ရင္လဲကေလးေလးလိုမခြၽဲမႏြဲ႔
ေတာ့ဘူး...
ရိေပၚကလဲေ႐ွာင္က်န္႔အဲ့လိုေျပာင္းလဲ
သြားတာကိုမႀကိဳက္...
အျပဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔စိတ္ထားေလးလဲေကာင္း
တဲ့သူေဌးေလးေ႐ွာင္က်န္႔ကိုတစ္ျခားလုပ္ငန္း
႐ွင္ေတြကလဲသူတို႔သမီးေတြနဲ႔အလြန္
သေဘာတူခ်င္ေနၾကတာေပါ့...
အဲ့ဒါေၾကာင့္ရိေပၚကလဲသူနဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔
ခ်စ္သူေတြပါဆိုတာကိုသတင္းစာထဲမွာ
ထည့္ၿပီးေတာ့ကိုေက်ျငာထားတာ...
ၾကံဳတဲ့အရပ္မွာသူ႔လူဆိုတာသိေအာင္လဲ
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လုပ္ျပတတ္တယ္...
သူမ်ားေတြခ်စ္သူသက္တမ္း၁ႏွစ္ျပည့္
၂ႏွစ္ျပည့္လုပ္ၾကတယ္...
ရိေပၚကေတာ့မတူ...
၁လျပည့္ရင္ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုစပ႐ိုက္၁ခါ
လုပ္တတ္တယ္...
ဒီေန႔လဲခ်စ္သူသက္တမ္း၁ႏွစ္နဲ႔၆လျပည့္
ဆိုၿပီးေတာ့ႏွင္းဆီပန္းစီးႀကီးကိုင္ၿပီး
ေ႐ွာင္က်န္႔ဆီသြားမလို႔ျပင္ေနတယ္ေလ...
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေဘဘီ့ဆီသြားမလို႔ဒယ္ဒီ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟုတ္လား...ဒယ္ဒီနဲ႔တူတူသြားၾကရေအာင္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီ ေဘဘီ့ဆီဘာသြားလုပ္မလို႔လဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒီေန႔သားေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕လက္ထပ္ပြဲ႐ွိတယ္
ေလ..."
____________________________________
အပိုင္း ၃၁..........ေမွ်ာ္
ဘာလိုလိုနဲ႔ေနာက္၁ပိုင္းဆိုဇာတ္သိမ္းၿပီ...😘😘😍
Unicode
🔞 warning 🔞
"ဘာလို့ဘေဘီကကိုယ်နဲ့လက်မထပ်နိုင်
တာလဲ..."
"ဘေဘီဘာမှအဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး...
ဘေဘီအလုပ်ကြိုးစားမယ်...
Xiaoအိမ်တော်ကြီးကိုပြန်ရွေးနိုင်အောင်
ကြိုးစားရအုံးမယ်...
ကိုကိုဘေဘီ့ကိုအချိန်ခနလောက်စောင့်
ပေးနိုင်မလား..."
"ကိုယ်နဲ့လက်ထပ်ပြီးရတဲ့အမွေတွေနဲ့
Xiaoအိမ်တော်ကိုပြန်ရွေးလိုက်ပေါ့...
ဒါမှမဟုတ်လဲXiaoအိမ်တော်ကြီးကို
ဘေဘီနာမည်နဲ့ကိုယ်လွှဲပြောင်းပေး
လိုက်မယ်လေ..."
"ဘဝကြီးကိုခက်ခက်ခဲခဲကျော်ဖြတ်လာခဲ့ပြီး
ခုမှလွယ်လွယ်ရလာတဲ့အရာတွေကို
ဘေဘီမလိုချင်ဘူး..."
"ဘေဘီXiaoအိမ်တော်ကြီးကိုပြန်ရွေးနိုင်
မှကိုယ့်ကိုလက်ထပ်မယ်ဆိုရင်ဘယ်တော့
များမှလက်ထပ်နိုင်မှာလဲ..."
"ဟီး...အဲ့ဒါလဲဟုတ်တာပဲနော်...
ဘေဘီအလုပ်လုပ်ပြီးကိုယ်တိုင်ငွေရှာ
ကြည့်ချင်လို့ပါ...
Xiaoအိမ်တော်ကြီးကိုပြန်မရွေးနိုင်ခဲ့ရင်
တောင်ကိုကိုနဲ့လက်ထပ်ပါ့မယ်ဟုတ်ပြီ
လား..."
"တကယ်နော်...ကတိ...ကတိနော်...
မလိမ်ရဘူးနော်..."
"ကတိ ကတိပါ...နောက်၂နှစ်လောက်နေ
ရင်ဘေဘီတို့လက်ထပ်ကြမယ်နော်..."
"၂နှစ်!!!..."
"အင်း...၂နှစ်..."
"ကိုယ့်ကိုနှိပ်စက်နေတာလား...
အဲ့ဒီအချိန်ထိကိုယ်ဘယ်လိုစောင့်နိုင်မလဲ...''
"မစောင့်နိုင်လဲသည်းခံပေါ့..."
"ဒီကြားထဲကိုယ်မစောင့်နိုင်လို့ရူးသွားရင်
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."
"ဘေဘီကိုယ်တိုင်ရွာသာကြီး(အရူးထောင်)
လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့..."
"ဘေဘီရက်စက်လွန်းတယ်ကွာ..."
"ကိုကိုကလိမ္မာပါတယ်...ဒီကိစ္စကိုကိုလက်
ခံရင်ညကြကိုကိုဘေဘီအခန်းကိုလာခဲ့
လေ..."
"ဘာလာလုပ်ရမှာလဲ..."
"မလာချင်လဲနေပေါ့...သူများကနှစ်သိမ့်ပေး
မလို့ဟာကို..."
အဲ့တော့မှရိပေါ်သဘောပေါက်သွားတယ်...
"မလာစရာလား...မိုးချုပ်တာနဲ့တန်းပြီးလာ
ခဲ့မယ်နော်...မိုးချုပ်ဖို့ကအကြာကြီးလိုသေး
တယ်ခုချက်ချင်းပဲ..."
အနားတိုးကပ်လာတော့ရှောင်ကျန့် ရိပေါ်
ရင်ဘတ်ကိုခြေထောက်နဲ့ကန်ထားပြီး...
"ဟင့်အင်းဆိုဟင့်အင်းနော်...
ဘာအကြာကြီးလိုသေးတာလဲခုပဲနေ့လည်
၃နာရီထိုးနေပြီ..."
"ဘေဘီကလဲကွာ..."
"ဘေဘီကမလဲဘူး...ညကြအခန်းlockချ
ပြီးအိပ်လိုက်မှမလာရပဲနေသွားမယ်..."
"အဲ့လိုတော့လုပ်နဲ့လေ...ခုနမ်းခွင့်လေး
တော့ပြုပါကွာ...နော်..."
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဆိုတော့လဲ...
"အင်း...အင်း..."
ခြေထောက်ဖယ်ပေးလိုက်တာနဲ့ချက်ချင်း
သူမနမ်းရတာကြာပြီးဖြစ်တဲ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့
နှုတ်ခမ်းလေးကိုအားပါးတရနမ်းပါတော့
တယ်...
____________
ဝမ်ကျားအော်
"သားကလက်မထပ်ချင်သေးဘူးဆို..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်ဒယ်ဒီ...သားကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး
ငွေရှာကြည့်ချင်လို့်ပါ..."
ဝမ်ကျားအော်
"ဒါဆိုလဲဒီလိုလုပ်...သားရိပေါ်ကXiaoအိမ်တော်
ကိုသားနာမည်နဲ့ပြန်လွှဲပေးတာကိုလဲ
လက်မခံချင်ဘူးဆိုတော့သားတို့လက်ထပ်
ပြီးမှဒယ်ဒီသားရဲ့အမွေထဲကဖြတ်လိုက်
မယ်လေ...အဲဒါဆိုသားXiaoအိမ်တော်ကို
ပြန်ဝယ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားပြီပေါ့..."
ရှောင်ကျန့်
"အဲ့လိုလုပ်လို့အဆင်ပြေပါ့မလား..."
ဝမ်ကျားအော်
"ပြေပါတယ်...သားပါးပါးကလဲလက်ခံမှာပါ..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်...အဲ့ဒါဆိုဒယ်ဒီ့သဘောပါပဲ..."
ဝမ်ကျားအော်
"နောက်၁ခုရှိသေးတယ်...သားကကိုယ့်
အားကိုယ်ကိုးပြီးငွေရှာချင်တယ်ဆိုတော့
ဘာအလုပ်လုပ်ဖို့စဉ်းစားထားလဲ..."
ရှောင်ကျန့်
"မသိသေးဘူးဒယ်ဒီ...ကုမ္ပဏီ၁ခုမှာတော့
အလုပ်လျှောက်ကြည့်ထားတယ်...
ဝမ်ကျားအော်
"သူများကုမ္ပဏီမှာခုမှစလုပ်မှာဆိုတော့လစာကလဲသိပ်များမှာမဟုတ်လောက်ဘူး...
အဲ့တော့၁နှစ်၂နှစ်အတွင်းဘယ်လိုလုပ်
ငွေအများကြီးစုမိဆောင်းမိနိုင်လာမှာလဲ...
ဒယ်ဒီငွေစိုက်ထုတ်ပေးမယ်အစ်မမေအော်
ရဲ့ကုမ္ပဏီကိုသားပြန်ပြီးတိုးတက်လာ
အောင်လုပ်ကြည့်ပါလား...ဒယ်ဒီလဲရှယ်
ရာဝင်မယ်လေ...တစ်ခြားရှယ်ရာရှင်တွေ
လဲရှာပေးမယ်...
ရှောင်ကျန့်
"အားနာစရာကြီးဒယ်ဒီရာ..."
ဝမ်ကျားအော်
"အားမနာပါနဲ့အဲ့ဒီငွေတွေလဲသားအမွေထဲ
ကဖြတ်မှာပဲ...တစ်ပြားမှလျှော့ပေးမှာ
မဟုတ်ဘူး...ကြိုက်သလောက်စိတ်သန့်သန့်
နဲ့သာယူသုံး...လက်ခံလား..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်...ဒါပေမဲ့သားမှကုမ္ပဏီကိစ္စတွေသိပ်
နားမလည်တာ..."
ဝမ်ကျားအော်
"သားကိုကို၁ယောက်လုံးရှိတာပဲ...
သူကူညီပေးလိမ့်မယ်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်သားပဲ...ကိုကို့ ကိုအကူညီတောင်းရ
မယ်..."
ဝမ်ကျားအော်
"ဒယ်ဒီအားလုံးစီစဉ်စရာရှိတာစီစဉ်လိုက်
တော့မယ်နော်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်ကဲ့..."
_____________
ရိပေါ်၁ယောက်သူ့အခန်းပြတင်းပေါက်
ဘေးမှာထိုင်ရင်းစားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့
ငှက်ပျောသီးယူစားလိုက်နွားနို့ယူသောက်
လိုက်နဲ့နေမင်းကြီးဝင်သွားတာကို
ထိုင်စောင့်နေတယ်...
ဒီနေ့ကြမှနေဝင်တာကအရမ်းကြာနေသ
လို...
တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့နေလဲမဝင်ချင်ဝင်ချင်နဲ့
ဝင်သွားပြီးလုံးလုံးပျောက်ကွယ်သွားတာနဲ့
၁ပြိုင်နက်ရိပေါ်လဲအဲ့နေရာကနေချက်ချင်း
ရှောင်ကျန့်အခန်းဆီတန်းနေအောင်သွား
တော့တယ်...
အခန်းတံခါးlockမချထားတာနဲ့အသံမပေး
ပဲဒီအတိုင်းပဲဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်...
အခန်းထဲမှာရှောင်ကျန့်ကရေမိုးချိုးပြီးလို့
ရေချိုးခန်းထဲကနေအောက်ပိုင်းကိုသဘတ်
ဖြူ လေးပတ်ပြီးပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်...
ခေါင်းလျှော်ထားလို့ခေါင်းကိုသဘတ်လေး
နဲ့သုတ်နေတာအနောက်ကရိပေါ်ဝင်လာ
တာသတိမထားမိခဲ့...
ဝင်လာလာချင်းမြင်လိုက်ရတဲ့ရှောင်ကျန့်
ရဲ့ပုံစံလေးကြောင့်ရိပေါ်ရဲ့သမာဓိအား
တွေလုံးလုံးမရှိတော့...
အကျႌမပါတဲ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခါးလေးကို
အနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ပြီးချက်ချင်းပဲဆပ်ပြာနံ့သင်းသင်းလေးရနေတဲ့လည်
တိုင်လေးကိုတစ်ရွှတ်ရွှတ်နဲ့နမ်းပါတော့
တယ်...
ရှောင်ကျန့်ကြက်သိမ်းမွှေးညှင်းများထသွား
ပြီးလန့်လန့်နဲ့အနောက်လှည့်ကာ တွန်း
လွှတ်မလို့လုပ်ပေမဲ့ရိပေါ်ကလည်တိုင်လေး
ကိုနမ်းနေရာကရပ်လိုက်ပြီးသူဘက်လှည့်
လာတဲ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို
အပိုင်သိမ်းတော့တယ်...
နမ်းနေရာကနေရှောင်ကျန့်ကိုဆွဲမလိုက်
ပြီးကုတင်ပေါ်တင်ပေးကာအုပ်မိုးလိုက်
တယ်...
အဆက်မပြတ်နမ်းရင်းသူ့ကိုယ်ပေါ်က
အဝတ်စားတွေကိုလဲချွတ်ချနေတယ်...
ရှောင်ကျန့်သူ့လက်လေးနဲ့အသေတွန်း
ထည့်လိုက်ပြီး...
"ကိုကို အစောကြီးရှိသေးတယ်လေ..."
"ဘေဘီပဲမိုးချုပ်ရင်လာဆို...နေဝင်သွားပြီ
လေ...အဲ့ဒါမိုးချုပ်တာပေါ့...ကိုယ်ထန်နေ
ပြီကွာမရတော့ဘူး..."
ရိပေါ်ချွေးတွေပြန်လို့အောက်ပိုင်းကလဲ
ပေါက်ကွဲမတက်တင်းမာနေတာပြီး
ဘောင်ဘီလဲတော်တော်ဖောင်းတက်နေ
တာရှောင်ကျန့်မြင်လိုက်ရတယ်...
"ဘေဘီခုမှရေချိုးလို့ပြီးတာအဝတ်တောင်
မဝတ်ရသေးဘူး...ချမ်းတယ်..."
"အဝတ်ကပြီးရင်ချွတ်ရမှာပဲ...
ခနနေပူအိုက်လာမှာပဲထားလိုက်ပါကွာ...
ခုဘေဘီချမ်းရင်ဒီလိုလုပ်..."
ဘေးနားကစောင်ကိုယူပြီး၂ယောက်လုံး
ပေါ်အုပ်ချလိုက်တယ်...
"ရပြီနော်...ကိုယ်စတော့မယ်..."
''ခနနေပါအုံး...'
"ဘေဘီကိုယ်အရမ်းလိုချင်နေပြီကွာ..."
"ဘေဘီကိုယ်ဝန်ထပ်ရမှာကြောက်တယ်...
အကာကွယ်သုံးရအောင်နော်..."
"ကိုယ်နဲ့ဘေဘီ့ကြားမှာအဲ့လိုအတားဆီး
တွေမရှိစေချင်ဘူး..."
"အကာကွယ်မသုံးရင်ဘေဘီလဲခွင့်မပြုဘူး
နော်..."
"ဘေ...ဘီ..."
"ကို...ကို..."
နောက်ဆုံးရိပေါ်ပဲအရှုံးပေးလိုက်ရတယ်...
အဝတ်စားအကုန်မြန်မြန်ချွတ်ချပြီးအကာ
ကွယ်အသုံးပြုလိုက်တယ်...
"ရပြီလား..."
"အင်း...တအားလဲမကြမ်းရဘူးနော်..."
"ကိုယ်ထိန်းပါ့မယ်..."
"နောက်....အွန့်...အွင့်..."
နောက်ထပ်စည်းကမ်းချက်တွေထပ်မချပေး
အောင်ရိပေါ် ရှောင်ကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကို
စုပ်ယူနှုတ်ပိတ်လိုက်တော့တယ်...
ရှောင်ကျန့်ပတ်ထားတဲ့သဘတ်လေးကို
လဲမြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးကုတင်
အောက်ပစ်ချလိုက်တယ်...
ပြီးတော့ယုန်တွင်းလေးကိုနယ်ချဲ့ရန်လက်
၂ချောင်းနဲ့စတင်လိုက်တယ်...
"အ့!!!..."
"ဘေဘီရာကိုယ်တို့မချစ်ရတာကြာလို့လား
မသိဘူး...အရမ်းကြပ်နေသလိုပဲစိတ်ကို
လျှော့ထားနော်..."
Advertisement
- In Serial87 Chapters
The Last Man Standing
In the far off future a lone sentient weapon survives the horrors of a war and finds himself without purpose. This is the tale of Mentuc as he struggles to find a new path of life, alongside the aid of his beloved wife. Of course, the past has a way of not letting go and history is always written by the victors... An interactive story where we follow the life of Mentuc both in his present day life as a married civilian and his past as the commander of the infamous Genesis Battalion, an entire unit made up of nothing but biological sentient weapons that made nations tremble. Follow the tale of the Empire's galactic showdown with the genocidal Kra'lagh race as betrayal and desperation rage all across, while his wife tries to mend the wounds that years of war and the loss of all he knew and cared for have left him, with one enigmatic and problematic exception. The first (currently being written) focuses on Mentuc's origins, Operation Angry Comet and a smaller part of the present.
8 162 - In Serial14 Chapters
The Pyrophobic Pyromancer
Pyromancers, wielders of the flame and the most sought after, but rarest among those who have mastery over the elements for their use in war. A childhood tragedy leaves one such boy with a deep fear of fire and unable to use his power. Kicked out of the king’s service, he tries to start a new life, but circumstances conspire to make him the most wanted man in two kingdoms. Driven into a corner, Philip finds himself forced to confront his fears and master his power or risk losing his life.
8 220 - In Serial8 Chapters
The Order Engine
When humans finally make it out of the their cradle solar system they find a galaxy teeming with life just waiting to meet them. But not all of it is friendly. The first explorers stumble on a secret that the Colph will do anything to keep and a power they'd do anything to acquire. Hounded from star to star, Captain Corwin and his crew must find a way to survive the Colph while struggling to unlock an ancient and terrific power... or die trying. With the future of the Galaxy in the balance, let's hope they do more than just try.
8 113 - In Serial16 Chapters
Forsaken
Adyn, a boy forsaken by this world, lives in the slums of the city, Kashin, with no father, mother, and any memories of his past. He is alone and on his own, but he soon is able to rise in both power and glory due to a certain mysterious man. His journey is a tough one, but he will surely bring justice to the lands of Aidea.(This is my first story I ever wrote.)Currently on undetermined period of hiatus... Sorry people!
8 94 - In Serial13 Chapters
The Overlord
Drake was the number one expert in the whole world. Though personality-wise he was full of... well, let's say issues, his skills and knowledge in the field of killing and healing both was unparalleled and his body count was second only to tobacco! He terrified the entire underworld! But he had grown complacent and would not imagine many of the top ranked people of underworld would try to kill him. That was what happened. But he had succeeded in killing them and he was ascending to a new power, when he suddenly died in a very mysterious and bizarre way...He is now Aeron Victor who had """"almost"""" died in an accident... with a shocking power he never knew he had! So he decided to try better this time. He decided he would live a life without regrets... But he knows he has to get strong first, because only those who are strong can lead a life without any regret or pain. So he rises above all as the overlord!__________________________________________________________________Warning: Mature content. Mainly gore, though there will be a bit swearing. As for sexual content there might be some too.This is my first story, so please bear with me. English is not my mother language, so if you see anything just point it out please. I welcome all criticism, as it shows that you cared enough about my story to write it!(Which kinda makes me teary eyed...*sniff*)
8 143 - In Serial10 Chapters
Danganronpa oneshots
I try to be active i swear. Also you can blatantly see my style change LMAAOO#1 on danganronpaoneshots!#1 on junko#1 on danganronpa1
8 210

