《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၂၆
Advertisement
Zawgyi
ေ႐ွာင္က်န္႔ျခံတံခါးဖြင့္ကာအျပင္ထြက္လာ
ခဲ့တယ္...
ရိေပၚမိုးေရေတြစိုရႊဲေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္နဲ႔
ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုဝမ္းသာအားရေျပးဖက္တယ္...
"ေဘဘီကိုယ့္ကိုထြက္ေတြ႔မယ္ဆိုတာ
ကိုယ္သိသားပဲ..."
"ကိုကိုဘာလို႔မျပန္ေသးတာလဲ...
မိုးေရေတြလဲစိုရႊဲေနတာပဲ...ေနမေကာင္း
ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ..."
"ကိုယ္ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ေဘဘီျပဳစုေပး
ေပါ့...ခုျပန္ၾကမယ္ေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕လက္ေလးကိုဆြဲကိုင္လိုက္ေပ
မဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔လက္ကိုဖယ္ခ်လိုက္ေတာ့
ရိေပၚအံ့ဩသြားတယ္...
"ေဘဘီျပန္မလိုက္ႏိုင္ဘူး..."
"ဘာေျပာလိုက္တယ္!!!...ေဘဘီပဲကိုယ့္ကို
မခြဲသြားဘူးလို႔ကတိေပးခဲ့တာေလ..."
ရိေပၚေျပာရင္းဆိုရင္ေဒါသကထြက္လာ
ရျပန္တယ္...
"ကိုကိုေဘဘီ့ကိုတကယ္ခ်စ္တာလား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ပုခံုး၂ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ...
"ေဘဘီဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲကြာ...
ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ပိုခ်စ္တယ္..."
"အဲ့ဒါဆိုေဘဘီေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္
ေနာ္...ေဘဘီလဲကိုကို႔ ကိုခ်စ္ပါတယ္...
ဒါေပမဲ့ေဘဘီတိတ္တိတ္ပုန္းခ်စ္ေနရတဲ့အငယ္ေႏွာင္းဘဝနဲ႔မေနခ်င္ဘူး..."
"ဘယ္သူကေဘဘီ့ကိုအငယ္ေႏွာင္းေနရာ
မွာထားမယ္လို႔ေျပာလို႔လဲ..."
"မမနဲ႔ကိုကိုလက္ထက္ၿပီးတဲ့ထိေဘဘီနဲ႔
ကိုကိုဒီလိုဆက္ေနေနရင္ေဘဘီက
အငယ္ေႏွာင္းေနရာကိုသူ႔အလိုလိုေရာက္
သြားမွာပဲေလ...လူေတြမေကာင္းတာ
ေျပာတာလဲေဘဘီမခံႏိုင္ဘူး..."
"ထက္ၿပီးဒီလက္ထက္ပြဲပဲလား...
ေဘဘီ့ကိုဒီကိစၥေခါင္းထဲမထည့္ဖို႔ေျပာ
ထားတယ္ေလ..."
"မထည့္ပဲေနလို႔ရမလား...မနက္ျဖန္
သဘက္ခါဆိုရင္ပဲကိုကိုနဲ႔မမလက္ထက္
ၾကေတာ့မွာကို..."
"အဲ့ဒီလက္ထက္ပြဲမ႐ွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ေရာ
ေဘဘီကိုယ့္ဆီျပန္လာမွာလား..."
"မျပန္လာဘူး...ဒီမဂၤလာပြဲကလဲျဖစ္ကို
ျဖစ္ရမယ္...ကိုကိုဒီမဂၤလာပြဲကိုျဖတ္ရဲ
ျဖတ္ၾကည့္ေဘဘီကိုယ့္ကိုယ္ကို
သတ္ေသပစ္လိုက္မယ္..."
"ေဘဘီ!!!..."
"ကိုကိုသာေဘဘီ့ကိုတကယ္ခ်စ္ရင္ေဘဘီ့
ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာေပးပါေနာ္...
ကိုကိုနဲ႔မမေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ေဘဘီလဲေပ်ာ္ရႊင္
ရမွာပါ..."
ဝန္းေမေအာ္
"ေ႐ွာင္က်န္႔အထဲျပန္ဝင္ေတာ့..."
ဝန္းေမေအာ္ျခံျပင္ထြက္လိုက္လာခဲ့
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမေလး...ကိုကိုျပန္လိုက္ပါ
ေတာ့ေနာ္..."
အိမ္ထဲအျမန္ေျပးဝင္သြားေတာ့တယ္...
ဝမ္ရိေပၚ
"ေဘဘီ...ေဘဘီေနအံုးေလကြာ...''
ဝန္းေမေအာ္
"သားရိေပၚျပန္သင့္ၿပီထင္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုလဲေနာက္ထပ္လာၿပီး
မပတ္သတ္ပါနဲ႔ေတာ့သူလဲမၾကာခင္
လက္ထက္ရေတာ့မွာ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"အန္တီမျဖစ္ႏိုင္တာမေျပာပါနဲ႔...
ေဘဘီကဘာကိစၥကြၽန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့
ၿပီးလက္ထပ္ရမွာလဲ..."
ဝန္းေမေအာ္
"သားေတာင္မွသမီးေလးနဲ႔လက္ထပ္ေတာ့
မွာပဲကို...သူလဲသူ႔ဘဝေကာင္းရာေကာင္း
ေၾကာင္းကိုေရြးခ်ယ္ရေတာ့မွာေပါ့..."
ဝမ္ရိေပၚ
"သူကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမွမေျပာပဲနဲ႔..."
ဝန္းေမေအာ္
"သူမွသားနဲ႔မဆိုင္ေတာ့တာ...ဘာကိစၥေျပာ
ေနမွာလဲ...အန္တီတို႔ကပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔
ေနတာေနာ္...သားရိေပၚဒီေလာက္ေတာ့
နားလည္သင့္ပါတယ္ျပန္လိုက္ပါေတာ့..."
ေမေအာ္လဲေျပာၿပီးအိမ္ထဲျပန္ဝင္သြား
တယ္...
ရိေပၚကေတာ့မိုးေရထဲမွာလက္သီးက်စ္ေန
ေအာင္ဆုပ္ထားရင္း...
## ကိုယ္ေဘဘီ့ကိုေျပာထားတယ္ေနာ္...
ေဘဘီသာေနာက္၁ေယာက္ရသြားရင္
ကိုယ္အဲ့ဒီလူကိုေျမလွန္႐ွာၿပီးသတ္ပစ္
မယ္လို႔...ေဘဘီ့စိတ္တိုင္းက်မဂၤလာပြဲက
ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္လာမွာပါ...အဲ့ဒီေန႔က်ရင္
မဂၤလာပြဲနဲ႔အတူလူ၃ဦးရဲ႕အသုဘခ်တဲ့ေန႔
လဲျဖစ္ေစရမယ္...ေဘဘီကမဂၤလာပြဲ
မလုပ္ရင္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသမယ္
လို႔ေျပာတယ္...မပူပါနဲ႔ေဘဘီနဲ႔ကိုယ္၂
ေယာက္အတူနိဗၺာန္ကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးသြား
ၾကတာေပါ့... ##
မ်က္ဝန္းမွာလဲမ်က္ရည္စေတြကမိုးေရနဲ႔
အၿပိဳင္စီးက်လို႔ေနတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔လဲအခန္းထဲျပန္ေရာက္ေရာက္
ခ်င္းကုတင္ေပၚလွဲခ်ကာေခါင္းအံုးမွာ
မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငို႐ွာေတာ့
တယ္...
ခ်က္ခ်င္းပဲေမေအာ္လဲတံခါးကိုေသာ့ျပန္
ပိတ္လိုက္တယ္...
ႀကီးႀကီးမင္နဲ႔စီစီမွာေတာ့ေဘးကေန
ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ၾကလို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အပစ္တင္ယံုသာတတ္ႏိုင္ၾကတယ္...
"ဟင့္...ဟုတ္တယ္ ငါကအမိႈက္...
ငါကအ႐ႈပ္ထုတ္...ငါ့ေၾကာင့္တစ္ျခားသူ
ေတြစိတ္ပင္ပန္းရတယ္...ငါဒီေလာကႀကီး
မွာမ႐ွိမွေအးမွာ...ဟင့္...ပါးနဲ႔မား...
ပါးနဲ႔မားကိုသားအရမ္းလြမ္းတယ္...
ဟင့္ ကိုကို႔ ကိုလဲလြမ္းတယ္...သားေသ
သြားရင္အရာအားလံုးကိုေမ့သြားမွာလား
ဟင္..."
_____________
ေ႐ွာင္က်န္႔ဘာမွမစားမေသာက္ပဲ
၁မိႈင္မိႈင္၁ေတြေတြနဲ႔အခန္းထဲမွာပဲေနေန
တာအခုဆို၁ပတ္ေတာင္ျပည့္ေတာ့မယ္...
"ဟင့္ မနက္ျဖန္ဆိုကိုကိုရဲ႕မဂၤလာပြဲပဲ...
ကိုကိုနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လိုက္တာ...သတို႔သား
ဝတ္စံုေလးနဲ႔ကိုကိုအရမ္းေခ်ာေနမွာေသ
ခ်ာတယ္...မမလဲသတို႔သမီးဂါဝန္ေလးနဲ႔
အရမ္းလွေနမွာ...ထာဝရ၁သတ္တာ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္ကိုကိုနဲ႔မမ..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဟဲ့ ႀကိတ္ငိုေနျပန္ၿပီလား...နင္လဲအခ်ိန္
တိုင္းငိုေနတာအဲ့မ်က္ရည္ေတြလဲမခမ္း
ေသးဘူးလား...ေရာ့ ဒီမွာထမင္းထစား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သားမစားခ်င္ဘူးေမေမေလး..."
ဝန္းေမေအာ္
"မစားခ်င္လဲစားရမယ္...ခ်က္ခ်င္းထ...
ဘာမွမစားပဲေနေနတာလူလဲအ႐ိုးေျခာက္
ျဖစ္ေနၿပီ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သားခုလိုပိန္ခ်ဳန္းၿပီးေသသြားေတာ့လဲ
ပိုေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ..."
ဝန္းေမေအာ္
"မေကာင္းဘူးေဟ့...မေကာင္းဘူး...
ငါလဲနင့္ကိုထမင္းေကြၽးခ်င္လြန္းလို႔
မဟုတ္ဘူး...ေသခ်င္ရင္ေနာက္မွေသ...
မနက္ျဖန္လူ၁ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ရမယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘယ္သူလဲေမေမေလး...သားဘယ္သူနဲ႔
မွမေတြ႔ခ်င္ဘူး..."
ဝန္းေမေအာ္
"မေတြ႔ခ်င္လဲေတြ႔ရမယ္...သူကနင့္ရဲ႕ခင္ပြန္း
ေလာင္းျဖစ္လာမဲ့သူပဲ...မနက္ျဖန္မဂၤလာ
ဝတ္စံုသြားၾကည့္ၿပီးသဘက္ခါလက္ထပ္ရ
မယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဗ်ာ!!!သားလဲဘာမွႀကိဳတင္မသိရပါလား..."
ဝန္းေမေအာ္
"နင္သိစရာမလိုပါဘူး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သား...သားလက္မထပ္ခ်င္ဘူး..."
ဝန္းေမေအာ္
"မရဘူး ေနာက္က်သြားၿပီ...Wangအိမ္ေတာ္ ကိုဆပ္လိုက္တဲ့ေငြေတြလဲသူ
ပဲေပးထားတာ...ဒီအိမ္ေတာ္ႀကီးကိုလဲငါ
ေငြမလည္လို႔သူ႔ဆီမွာေပါင္ထားရတယ္...
နင္နဲ႔သူလက္ထပ္ၿပီးရင္ဒီအိမ္ေတာ္ႀကီးကို
အေႂကြးလြတ္ျပန္ေပးပါ့မယ္တဲ့..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟင့္...ေမေမေလးသားကိုေငြအတြက္နဲ႔ထပ္ၿပီး
ေရာင္းစားျပန္ၿပီေပါ့ေလ..."
ဝန္းေမေအာ္
"ၾကည့္စမ္း...ၾကည့္စမ္း မ်က္ရည္ကထစ္ခနဲ
ဆိုက်လာရျပန္ၿပီ...မ်က္ရည္ေတာ္ေတာ္ေပါ
ေနလား...ငါကနင့္ကိုေကာင္းစားေစခ်င္
လို႔ ေစတနာမေစာ္ကားနဲ႔..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သား၁ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့သူနဲ႔ဘယ္လို
လက္ထပ္ရမွာလဲ..."
ဝန္းေမေအာ္
"နင္မသိလဲသူကနင့္ကိုသိတယ္...
သူေဌးေလးယြင္လံုနဲ႔ယူရင္နင့္ဘဝ
ေကာင္းစားသြားမွာပါ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သူေဌးေလးယြင္လံု???...က်န္းယြင္လံုဆိုတဲ့
လူလား..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဟုတ္တယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သားသူနဲ႔လက္မထက္ခ်င္ဘူး...
ဘယ္သူနဲ႔မွလဲလက္မထက္ခ်င္ဘူး..."
ဝန္းေမေအာ္
"ငါသူနဲ႔အားလံုးေျပာၿပီးဆိုၿပီးေနၿပီ...
မနက္ျဖန္သူနဲ႔သြားကိုေတြ႔ရမယ္ဒါပဲ...
စကားနားမေထာင္ရင္ေျမေအာက္ခန္းမွာ
ေသာ့ပိတ္ခံရမယ္မွတ္...ဒီထမင္းကိုကုန္
ေအာင္စားထား ငါထပ္လာၾကည့္လို႔မွ
က်န္ေနေသးတာေတြ႔ရင္နင္မလြယ္ဘူး
မွတ္..."
ဝန္းေမေအာ္အခန္းထဲကထြက္သြားေတာ့
ေ႐ွာင္က်န္႔လဲဇြန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး
မစားခ်င္စားခ်င္နဲ႔၁ဇြန္းၿပီး၁ဇြန္းခပ္စားေန
Advertisement
တယ္...
႐ိႈက္လိုက္ငိုလိုက္နဲ႔စားေနတာထမင္းလဲ
ခနခနနင္တယ္...
______________
ေနာက္၁ေန႔မနက္ခင္း...
ေမေအာ္ ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုအဝတ္စားက်က်နန
ဝတ္ဆင္ေပးထားၿပီးအခန္းထဲမွာေနခိုင္း
တယ္...
ဝန္းေမေအာ္
"ငါမဂၤလာပြဲသြားလိုက္အံုးမယ္...
မဂၤလာပြဲၿပီးရင္ျပန္လာခဲ့မယ္ထိုင္ငိုမေန
နဲ႔အံုး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္..."
ေမေအာ္အခန္းတံခါးေသာ့ခတ္ခဲ့ျပန္ၿပီး
ထြက္သြားတယ္...
ဒီေန႔မွထူးထူးဆန္းဆန္းအိမ္ေတာ္မွာ႐ွိတဲ့
အလုပ္သမားေတြအကုန္လံုးကိုအိမ္ျပန္
လႊတ္လိုက္တယ္...
အိမ္ေတာ္ထဲမွာေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔
၁ေယာက္သာက်န္ေနခဲ့တယ္...
တစ္ဖက္မဂၤလာပြဲတြင္ေတာ့ပြဲစဖို႔ကနာရီ
ပိုင္းေတာင္မလိုေတာ့ဘူး...
ရိေပၚလဲနာရီတစ္ၾကည့္ၾကည့္လုပ္ေန
တယ္...
လက္ထဲကလဲဖုန္းကိုလံုးဝမခ်ဘူး...
မဂၤလာပြဲကိုလာေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ၾကတဲ့လူေတြ
ကလဲအမ်ားႀကီးပဲ...
အကုန္လံုးေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးလုပ္ငန္း႐ွင္ေတြ
ႀကီးပဲရိေပၚကလဲေရြးဖိတ္ထားတာ...
အဲ့လိုနဲ႔မဂၤလာပြဲစတင္ပါၿပီ...
သတို႔သားမတ္တပ္ရပ္ေနတယ္...
သတို႔သမီးေလွ်ာက္လာတယ္ဒါပဲ...
ဖာသာေ႐ွ႕မွာ၂ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
ရပ္လိုက္ၾကတယ္...
ဖာသာက်မ္းစာအုပ္ဖြင့္တယ္...
တစ္ဖက္ကိုျပန္သြားမယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔အခန္းထဲမွာ၁ေယာက္ထဲ
ထိုင္ေနရင္းနဲ႔အေတြးေတြကလဲနယ္
လွည့္ေနတယ္...
## ငါသတ္ေသလိုက္ရင္ေကာင္းမလား...
ဒါေပမဲ့ပါးနဲ႔မားကအဲ့လိုလုပ္တာမေကာင္း
ဘူးလို႔ဆံုးမထားတယ္...ဒီလိုဘဝႀကီးနဲ႔လဲ
ငါဆက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး... ##
အဲ့မွာတံခါးေသာ့ဖြင့္သံၾကားလိုက္ရ
တယ္...
"ေမေမေလးကမဂၤလာပြဲေတာင္မၿပီးေသး
ပဲနဲ႔ဘာျပန္လာလုပ္တာလဲ..."
တံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္လာတဲ့လူေၾကာင့္ေ႐ွာင္က်န္႔
လန္႔သြားတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
''ခ...ခမ်ား..."
က်န္းယြင္လံု
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကဘယ္သူထင္လို႔လဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ခင္မ်ားဘာလာလုပ္တာလဲ..."
က်န္းယြင္လံု
"ကိုယ့္ရဲ႕သတို႔သားေလာင္းေလးဆီလာ
တာေပါ့..."
အေ႐ွ႕တိုးလာေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔လဲေနာက္
ကိုအလိုလိုဆုတ္သြားမိတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ခင္မ်ားဆီမွာေသာ့ကဘယ္လို႐ွိေနရတာ
လဲ...အိမ္မွာေမေမေလးလဲမ႐ွိဘူး...
ေနာက္မွလာခဲ့..."
က်န္းယြင္လံု
"အန္တီမ႐ွိမွန္းသိပါတယ္...အန္တီကိုယ္
တိုင္ေသာ့ေပးၿပီးလႊတ္လိုက္တာေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘယ္လို!!!..."
က်န္းယြင္လံု
"ဟုတ္တယ္အန္တီကိုယ္တိုင္လႊတ္လိုက္
တာ...လာပါကြာခ်စ္လိုက္ရေအာင္..."
အနားပိုတိုးကပ္လာၿပီးဖက္လိုက္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ခင္မ်ားဘာလုပ္တာလဲ...လႊတ္..."
က်န္းယြင္လံု
"မလႊတ္ဘူးကြာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပးလို႔ေျပာေနတယ္
ေလ..."
မ်က္ႏွာကိုလက္သီးနဲ႔ခ်ိန္ရြယ္လိုက္ေပမဲ့
ဟိုကအဲ့ဒီလက္ကိုျပန္ခ်ဳပ္ထားလိုက္တယ္...
က်န္းယြင္လံု
"မနက္ျဖန္ပဲမဂၤလာေဆာင္ရေတာ့မယ္
ဟာကိုကြာ...မူမေနစမ္းပါနဲ႔..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘယ္ေတာ့မွခင္မ်ားနဲ႔လက္မထက္ဘူး...
လႊတ္ေပး..."
အတင္း႐ုန္းေနေတာ့ယြင္လံုလဲေဒါသ
ထြက္ထြက္နဲ႔...
က်န္းယြင္လံု
"ေတာ္ေတာ္႐ုုန္းခ်င္ေနတယ္ေပါ့ေလ...
ကဲကြာ..."
ဝမ္းဗိုက္ကိုလက္သီးနဲ႔၁ခ်က္ေလာက္
ျပင္းျပင္းေလးထိုးထည့္လိုက္ေတာ့
ေ႐ွာင္က်န္႔မွာ"အင့္..."ခနဲျဖစ္ကာကုတင္
ေပၚလဲက်သြားေတာ့တယ္...
ယြင္လံုလဲခ်က္ခ်င္းပဲအေပၚကေနအုပ္မိုး
လိုက္တယ္...
က်န္းယြင္လံု
"ဒီေန႔ေ႐ွာင္က်န္႔အရမ္းေတြၾကည့္ေကာင္း
ေနတယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ကြၽန္ေတာ့္အသားကိုမထိနဲ႔...ႀကီးႀကီးမင္!!!
မမစီစီ!!!သားကိုကယ္ပါအံုး..."
က်န္းယြင္လံု
"ေခၚမေနနဲ႔ဘယ္သူမွမ႐ွိဘူး...ခုဒီအိမ္မွာ
ေ႐ွာင္က်န္႔နဲ႔ကိုယ္၂ေယာက္ထဲ႐ွိတာ...
ေနာက္ဆံုးေတာ့မင္းငါ့လက္ထဲေရာက္
လာတာပဲမလား...ဟားဟား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟင္႔...ကိုကိုေရေဘဘီ့ကိုကယ္ပါအံုး..."
က်န္းယြင္လံု
"ဘယ္ကိုကို ကိုတေနျပန္တာလဲ...
ကိုယ့္ကိုစိတ္မ႐ွည္ေအာင္လုပ္ေနတာပဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔႐ုန္းေပမဲ့လဲမရေတာ့ဘူး...
ဗိုက္ကလဲအထိုးခံထားရလို႔ေတာ္ေတာ္
ေလးနာက်င္လို႔ေနေတာ့ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း
မမွ်တဲ့က်န္းယြင္လံုကိုဘယ္လိုလုပ္သူက
ျပန္ၿပီးကာကြယ္ေတာင့္ခံႏိုင္မွာလဲ...
____________________________________
အပိုင္း ၂၇............ေမွ်ာ္
အစကေတာ့ဘယ္ကစခါးရမွန္းမသိဘူး...😁😁😅
ခုေတာ့ဘယ္လိုျပန္ခ်ိဳရမွန္းမသိေတာ့ျပန္ဘူး...😅😅😅
Unicode
ရှောင်ကျန့်ခြံတံခါးဖွင့်ကာအပြင်ထွက်လာ
ခဲ့တယ်...
ရိပေါ်မိုးရေတွေစိုရွှဲနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့
ရှောင်ကျန့်ကိုဝမ်းသာအားရပြေးဖက်တယ်...
"ဘေဘီကိုယ့်ကိုထွက်တွေ့မယ်ဆိုတာ
ကိုယ်သိသားပဲ..."
"ကိုကိုဘာလို့မပြန်သေးတာလဲ...
မိုးရေတွေလဲစိုရွှဲနေတာပဲ...နေမကောင်း
ဖြစ်တော့မှာပဲ..."
"ကိုယ်နေမကောင်းဖြစ်ရင်ဘေဘီပြုစုပေး
ပေါ့...ခုပြန်ကြမယ်နော်..."
ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်လေးကိုဆွဲကိုင်လိုက်ပေ
မဲ့ရှောင်ကျန့်လက်ကိုဖယ်ချလိုက်တော့
ရိပေါ်အံ့ဩသွားတယ်...
"ဘေဘီပြန်မလိုက်နိုင်ဘူး..."
"ဘာပြောလိုက်တယ်!!!...ဘေဘီပဲကိုယ့်ကို
မခွဲသွားဘူးလို့ကတိပေးခဲ့တာလေ..."
ရိပေါ်ပြောရင်းဆိုရင်ဒေါသကထွက်လာ
ရပြန်တယ်...
"ကိုကိုဘေဘီ့ကိုတကယ်ချစ်တာလား..."
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ပုခုံး၂ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ...
"ဘေဘီဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲကွာ...
ချစ်တယ်ဆိုတာထက်ပိုချစ်တယ်..."
"အဲ့ဒါဆိုဘေဘီပြောတာသေချာနားထောင်
နော်...ဘေဘီလဲကိုကို့ ကိုချစ်ပါတယ်...
ဒါပေမဲ့ဘေဘီတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေရတဲ့အငယ်နှောင်းဘဝနဲ့မနေချင်ဘူး..."
"ဘယ်သူကဘေဘီ့ကိုအငယ်နှောင်းနေရာ
မှာထားမယ်လို့ပြောလို့လဲ..."
"မမနဲ့ကိုကိုလက်ထက်ပြီးတဲ့ထိဘေဘီနဲ့
ကိုကိုဒီလိုဆက်နေနေရင်ဘေဘီက
အငယ်နှောင်းနေရာကိုသူ့အလိုလိုရောက်
သွားမှာပဲလေ...လူတွေမကောင်းတာ
ပြောတာလဲဘေဘီမခံနိုင်ဘူး..."
"ထက်ပြီးဒီလက်ထက်ပွဲပဲလား...
ဘေဘီ့ကိုဒီကိစ္စခေါင်းထဲမထည့်ဖို့ပြော
ထားတယ်လေ..."
"မထည့်ပဲနေလို့ရမလား...မနက်ဖြန်
သဘက်ခါဆိုရင်ပဲကိုကိုနဲ့မမလက်ထက်
ကြတော့မှာကို..."
"အဲ့ဒီလက်ထက်ပွဲမရှိခဲ့ဘူးဆိုရင်ရော
ဘေဘီကိုယ့်ဆီပြန်လာမှာလား..."
"မပြန်လာဘူး...ဒီမင်္ဂလာပွဲကလဲဖြစ်ကို
ဖြစ်ရမယ်...ကိုကိုဒီမင်္ဂလာပွဲကိုဖြတ်ရဲ
ဖြတ်ကြည့်ဘေဘီကိုယ့်ကိုယ်ကို
သတ်သေပစ်လိုက်မယ်..."
"ဘေဘီ!!!..."
"ကိုကိုသာဘေဘီ့ကိုတကယ်ချစ်ရင်ဘေဘီ့
ဆန္ဒကိုလိုက်လျောပေးပါနော်...
ကိုကိုနဲ့မမပျော်ရွှင်နေရင်ဘေဘီလဲပျော်ရွှင်
ရမှာပါ..."
ဝန်းမေအော်
"ရှောင်ကျန့်အထဲပြန်ဝင်တော့..."
ဝန်းမေအော်ခြံပြင်ထွက်လိုက်လာခဲ့
တယ်...
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်ကဲ့မေမေလေး...ကိုကိုပြန်လိုက်ပါ
တော့နော်..."
အိမ်ထဲအမြန်ပြေးဝင်သွားတော့တယ်...
ဝမ်ရိပေါ်
"ဘေဘီ...ဘေဘီနေအုံးလေကွာ...''
ဝန်းမေအော်
"သားရိပေါ်ပြန်သင့်ပြီထင်တယ်...
ရှောင်ကျန့်ကိုလဲနောက်ထပ်လာပြီး
မပတ်သတ်ပါနဲ့တော့သူလဲမကြာခင်
လက်ထက်ရတော့မှာ..."
ဝမ်ရိပေါ်
"အန်တီမဖြစ်နိုင်တာမပြောပါနဲ့...
ဘေဘီကဘာကိစ္စကျွန်တော့်ကိုထားခဲ့
ပြီးလက်ထပ်ရမှာလဲ..."
ဝန်းမေအော်
"သားတောင်မှသမီးလေးနဲ့လက်ထပ်တော့
မှာပဲကို...သူလဲသူ့ဘဝကောင်းရာကောင်း
ကြောင်းကိုရွေးချယ်ရတော့မှာပေါ့..."
ဝမ်ရိပေါ်
"သူကျွန်တော့်ကိုဘာမှမပြောပဲနဲ့..."
ဝန်းမေအော်
"သူမှသားနဲ့မဆိုင်တော့တာ...ဘာကိစ္စပြော
နေမှာလဲ...အန်တီတို့ကပတ်ဝန်းကျင်နဲ့
နေတာနော်...သားရိပေါ်ဒီလောက်တော့
နားလည်သင့်ပါတယ်ပြန်လိုက်ပါတော့..."
မေအော်လဲပြောပြီးအိမ်ထဲပြန်ဝင်သွား
တယ်...
ရိပေါ်ကတော့မိုးရေထဲမှာလက်သီးကျစ်နေ
အောင်ဆုပ်ထားရင်း...
## ကိုယ်ဘေဘီ့ကိုပြောထားတယ်နော်...
ဘေဘီသာနောက်၁ယောက်ရသွားရင်
ကိုယ်အဲ့ဒီလူကိုမြေလှန်ရှာပြီးသတ်ပစ်
မယ်လို့...ဘေဘီ့စိတ်တိုင်းကျမင်္ဂလာပွဲက
ဖြစ်တော့ဖြစ်လာမှာပါ...အဲ့ဒီနေ့ကျရင်
မင်္ဂလာပွဲနဲ့အတူလူ၃ဦးရဲ့အသုဘချတဲ့နေ့
လဲဖြစ်စေရမယ်...ဘေဘီကမင်္ဂလာပွဲ
မလုပ်ရင်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေမယ်
လို့ပြောတယ်...မပူပါနဲ့ဘေဘီနဲ့ကိုယ်၂
ယောက်အတူနိဗ္ဗာန်ကိုပျော်ပျော်ကြီးသွား
ကြတာပေါ့... ##
မျက်ဝန်းမှာလဲမျက်ရည်စတွေကမိုးရေနဲ့
အပြိုင်စီးကျလို့နေတယ်...
ရှောင်ကျန့်လဲအခန်းထဲပြန်ရောက်ရောက်
ချင်းကုတင်ပေါ်လှဲချကာခေါင်းအုံးမှာ
မျက်နှာအပ်ပြီးရှိုက်ကြီးတငင်ငိုရှာတော့
တယ်...
ချက်ချင်းပဲမေအော်လဲတံခါးကိုသော့ပြန်
ပိတ်လိုက်တယ်...
ကြီးကြီးမင်နဲ့စီစီမှာတော့ဘေးကနေ
ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ကြလို့ကိုယ့်ကိုယ်ကို
အပစ်တင်ယုံသာတတ်နိုင်ကြတယ်...
"ဟင့်...ဟုတ်တယ် ငါကအမှိုက်...
ငါကအရှုပ်ထုတ်...ငါ့ကြောင့်တစ်ခြားသူ
တွေစိတ်ပင်ပန်းရတယ်...ငါဒီလောကကြီး
မှာမရှိမှအေးမှာ...ဟင့်...ပါးနဲ့မား...
ပါးနဲ့မားကိုသားအရမ်းလွမ်းတယ်...
ဟင့် ကိုကို့ ကိုလဲလွမ်းတယ်...သားသေ
သွားရင်အရာအားလုံးကိုမေ့သွားမှာလား
ဟင်..."
_____________
ရှောင်ကျန့်ဘာမှမစားမသောက်ပဲ
၁မှိုင်မှိုင်၁တွေတွေနဲ့အခန်းထဲမှာပဲနေနေ
တာအခုဆို၁ပတ်တောင်ပြည့်တော့မယ်...
"ဟင့် မနက်ဖြန်ဆိုကိုကိုရဲ့မင်္ဂလာပွဲပဲ...
ကိုကိုနဲ့တွေ့ချင်လိုက်တာ...သတို့သား
ဝတ်စုံလေးနဲ့ကိုကိုအရမ်းချောနေမှာသေ
ချာတယ်...မမလဲသတို့သမီးဂါဝန်လေးနဲ့
အရမ်းလှနေမှာ...ထာဝရ၁သတ်တာ
ပျော်ရွှင်ပါစေနော်ကိုကိုနဲ့မမ..."
ဝန်းမေအော်
"ဟဲ့ ကြိတ်ငိုနေပြန်ပြီလား...နင်လဲအချိန်
တိုင်းငိုနေတာအဲ့မျက်ရည်တွေလဲမခမ်း
သေးဘူးလား...ရော့ ဒီမှာထမင်းထစား..."
ရှောင်ကျန့်
"သားမစားချင်ဘူးမေမေလေး..."
ဝန်းမေအော်
"မစားချင်လဲစားရမယ်...ချက်ချင်းထ...
ဘာမှမစားပဲနေနေတာလူလဲအရိုးခြောက်
ဖြစ်နေပြီ..."
ရှောင်ကျန့်
"သားခုလိုပိန်ချုန်းပြီးသေသွားတော့လဲ
ပိုကောင်းတာပေါ့ဗျာ..."
ဝန်းမေအော်
"မကောင်းဘူးဟေ့...မကောင်းဘူး...
ငါလဲနင့်ကိုထမင်းကျွေးချင်လွန်းလို့
မဟုတ်ဘူး...သေချင်ရင်နောက်မှသေ...
မနက်ဖြန်လူ၁ယောက်နဲ့တွေ့ရမယ်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဘယ်သူလဲမေမေလေး...သားဘယ်သူနဲ့
မှမတွေ့ချင်ဘူး..."
ဝန်းမေအော်
"မတွေ့ချင်လဲတွေ့ရမယ်...သူကနင့်ရဲ့ခင်ပွန်း
လောင်းဖြစ်လာမဲ့သူပဲ...မနက်ဖြန်မင်္ဂလာ
ဝတ်စုံသွားကြည့်ပြီးသဘက်ခါလက်ထပ်ရ
မယ်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဗျာ!!!သားလဲဘာမှကြိုတင်မသိရပါလား..."
ဝန်းမေအော်
"နင်သိစရာမလိုပါဘူး..."
ရှောင်ကျန့်
"သား...သားလက်မထပ်ချင်ဘူး..."
ဝန်းမေအော်
"မရဘူး နောက်ကျသွားပြီ...Wangအိမ်တော် ကိုဆပ်လိုက်တဲ့ငွေတွေလဲသူ
ပဲပေးထားတာ...ဒီအိမ်တော်ကြီးကိုလဲငါ
ငွေမလည်လို့သူ့ဆီမှာပေါင်ထားရတယ်...
နင်နဲ့သူလက်ထပ်ပြီးရင်ဒီအိမ်တော်ကြီးကို
အကြွေးလွတ်ပြန်ပေးပါ့မယ်တဲ့..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟင့်...မေမေလေးသားကိုငွေအတွက်နဲ့ထပ်ပြီး
ရောင်းစားပြန်ပြီပေါ့လေ..."
ဝန်းမေအော်
"ကြည့်စမ်း...ကြည့်စမ်း မျက်ရည်ကထစ်ခနဲ
ဆိုကျလာရပြန်ပြီ...မျက်ရည်တော်တော်ပေါ
နေလား...ငါကနင့်ကိုကောင်းစားစေချင်
လို့ စေတနာမစော်ကားနဲ့..."
ရှောင်ကျန့်
"သား၁ခါမှမမြင်ဘူးတဲ့သူနဲ့ဘယ်လို
လက်ထပ်ရမှာလဲ..."
ဝန်းမေအော်
"နင်မသိလဲသူကနင့်ကိုသိတယ်...
သူဌေးလေးယွင်လုံနဲ့ယူရင်နင့်ဘဝ
ကောင်းစားသွားမှာပါ..."
ရှောင်ကျန့်
"သူဌေးလေးယွင်လုံ???...ကျန်းယွင်လုံဆိုတဲ့
လူလား..."
ဝန်းမေအော်
"ဟုတ်တယ်..."
ရှောင်ကျန့်
"သားသူနဲ့လက်မထက်ချင်ဘူး...
ဘယ်သူနဲ့မှလဲလက်မထက်ချင်ဘူး..."
ဝန်းမေအော်
"ငါသူနဲ့အားလုံးပြောပြီးဆိုပြီးနေပြီ...
မနက်ဖြန်သူနဲ့သွားကိုတွေ့ရမယ်ဒါပဲ...
စကားနားမထောင်ရင်မြေအောက်ခန်းမှာ
သော့ပိတ်ခံရမယ်မှတ်...ဒီထမင်းကိုကုန်
အောင်စားထား ငါထပ်လာကြည့်လို့မှ
ကျန်နေသေးတာတွေ့ရင်နင်မလွယ်ဘူး
မှတ်..."
ဝန်းမေအော်အခန်းထဲကထွက်သွားတော့
ရှောင်ကျန့်လဲဇွန်းကိုကောက်ကိုင်ပြီး
မစားချင်စားချင်နဲ့၁ဇွန်းပြီး၁ဇွန်းခပ်စားနေ
တယ်...
ရှိုက်လိုက်ငိုလိုက်နဲ့စားနေတာထမင်းလဲ
ခနခနနင်တယ်...
______________
နောက်၁နေ့မနက်ခင်း...
မေအော် ရှောင်ကျန့်ကိုအဝတ်စားကျကျနန
ဝတ်ဆင်ပေးထားပြီးအခန်းထဲမှာနေခိုင်း
တယ်...
ဝန်းမေအော်
"ငါမင်္ဂလာပွဲသွားလိုက်အုံးမယ်...
မင်္ဂလာပွဲပြီးရင်ပြန်လာခဲ့မယ်ထိုင်ငိုမနေ
နဲ့အုံး..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်..."
မေအော်အခန်းတံခါးသော့ခတ်ခဲ့ပြန်ပြီး
ထွက်သွားတယ်...
ဒီနေ့မှထူးထူးဆန်းဆန်းအိမ်တော်မှာရှိတဲ့
အလုပ်သမားတွေအကုန်လုံးကိုအိမ်ပြန်
လွှတ်လိုက်တယ်...
အိမ်တော်ထဲမှာတော့ရှောင်ကျန့်
၁ယောက်သာကျန်နေခဲ့တယ်...
တစ်ဖက်မင်္ဂလာပွဲတွင်တော့ပွဲစဖို့ကနာရီ
ပိုင်းတောင်မလိုတော့ဘူး...
ရိပေါ်လဲနာရီတစ်ကြည့်ကြည့်လုပ်နေ
တယ်...
လက်ထဲကလဲဖုန်းကိုလုံးဝမချဘူး...
မင်္ဂလာပွဲကိုလာရောက်ချီးမြှင့်ကြတဲ့လူတွေ
ကလဲအများကြီးပဲ...
အကုန်လုံးဆွေကြီးမျိုးကြီးလုပ်ငန်းရှင်တွေ
ကြီးပဲရိပေါ်ကလဲရွေးဖိတ်ထားတာ...
အဲ့လိုနဲ့မင်္ဂလာပွဲစတင်ပါပြီ...
သတို့သားမတ်တပ်ရပ်နေတယ်...
သတို့သမီးလျှောက်လာတယ်ဒါပဲ...
ဖာသာရှေ့မှာ၂ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်
ရပ်လိုက်ကြတယ်...
ဖာသာကျမ်းစာအုပ်ဖွင့်တယ်...
တစ်ဖက်ကိုပြန်သွားမယ်...
ရှောင်ကျန့်အခန်းထဲမှာ၁ယောက်ထဲ
ထိုင်နေရင်းနဲ့အတွေးတွေကလဲနယ်
လှည့်နေတယ်...
Advertisement
- In Serial15 Chapters
Backyard Hero
On the outside, Max is a normal office worker. He is stressed, overworked, and newly dumped, and now he has to train a classer to take the promotion he deserves. Max has neither the money nor connections to become a classer himself, at least not legally. Only the elite of the elite are permitted to access dungeons or to claim the classes they provide. Max's home holds a secret, however, one that will draw him into a world of intrigue and adventure. Will Max survive the dangers that lie beneath his backyard shed, or will they destroy him?
8 194 - In Serial15 Chapters
Moon Shaped Dreams
Henry Hill finds himself thrust into a strange world that doesn't much care for him either. Follow him as he scrapes and struggles to survive as a very small fish in a very big ocean. Luckily, magic is real and there for the taking. You only have to die first.
8 160 - In Serial31 Chapters
Guardian
When the world once almost ended due to a powerful demon king, the hero managed to banish him. However, a thousand years later, a new story develops. (Completed) This is my first fiction. I have no idea how well it will turn out. Thank you to anyone who took their time to read this.
8 120 - In Serial13 Chapters
Aqua Requiem Bloodlines
Lordol died out of heart attack, suddenly he finds himself into the alternative world where ship girls rule the world, while captains are a merely supportive role where they can only command and order the construction of new ship girls
8 150 - In Serial18 Chapters
Gecko
In the vast grasslands, she sticks out as a little blue drake among the mostly human population. And with no idea of how she got there, she tries to find a place in this new world with monsters and magic AN: if you don't like something or just hate it, whether its the characters, plot, world, grammar etc, please give me constructive critisim and let me know why you don't like something and how you think I could improve it. Thank you :)
8 85 - In Serial36 Chapters
Magi x Fairy Tail Crossover
Magi and Fairy Tail crossover. While Natsu's twin sister, Sora, is fighting an enemy, she gets transported to the world of Magi. Along the road, she meets Aladdin and company, and shows what it means to have a family. I suck at summaries so bear with me. Magi and Fairy Tail belong to the rightful owners.
8 119
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
