《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၂၄
Advertisement
Zawgyi
"ေသခ်င္ပါတယ္ကြာဘာလုပ္လုပ္အဆင္
ေျပတယ္ကိုမ႐ွိဘူး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔၁ေယာက္Wangအိမ္ေတာ္
အတြက္ခ်က္ျပဳတ္စရာေတြဝယ္ၿပီးေစ်းက
အျပန္လမ္းမွာစက္ဘီး ဘီးေပါက္သြားလို႔
ထိုင္ၿငီးေန႐ွာတယ္...
အဲ့မွာေဘးကကား၁စီးသူ႔အနားေရာက္
လာၿပီးရပ္ကာကားထဲကလူ၁ေယာက္
ဆင္းလာတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလး
ၾကည့္ေနရင္းကေန...
"အစ္ကိုယြင္လံုပါလား..."
"မွတ္မိေသးတယ္ေပါ့..."
"မမွတ္မိစရာလား...စိတ္ထားေကာင္းၿပီး
႐ုပ္လဲေခ်ာတဲ့အစ္ကို႔ကို..."
"ဟ့...ေျမႇာက္သြားၿပီကြာ...ဘာစားမလဲ..."
"ကြၽန္ေတာ္ကအမွန္တိုင္းေျပာတာပါ..."
"ယံုလိုက္ပါ့မယ္ဗ်ာ...ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာ
လဲ..."
"စက္ဘီး ဘီးေပါက္သြားလို႔ေလ...အဲ့ဒါ
တြန္းၿပီးျပန္ရမွာေစ်းျခင္းကလဲ၁ဖက္ဆို
ေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲစိတ္ညစ္ေနတာ..."
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာေျပာေနေလတယ္...
"ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာကြာ..."
"ဗ်ာ!!!..."
"အစ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးရမလားလို႔ေျပာတာပါ..."
"ရပါတယ္အားနာစရာႀကီး..."
"အစ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးခ်င္လို႔ပါ...ျမန္ျမန္တက္..."
ေစ်းျခင္းကိုယူကာကားေနာက္ခန္းထဲ
ထည့္လိုက္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုလဲကားထဲအတင္းဝင္ခိုင္း
တယ္...
စက္ဘီးကိုေတာ့ကားေနာက္ဖံုး
ထဲထည့္လာခဲ့လိုက္တယ္...
"ကဲ...ဘယ္ကိုေမာင္းပို႔ေပးရမလဲေျပာ..."
"ဒီကေန***လမ္းၾကားကိုပို႔ေပးပါ..."
"အိမ္လိပ္စာေျပာအံုးေလကြာ...
အိမ္လာလည္မွာဆိုးရိမ္ေနတာလား..."
"မဟုတ္ပါဘူး...Wangအိမ္ေတာ္ အိမ္နံပါတ္၈၅..."
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကWangအိမ္ေတာ္ကလား...
ဒါေပမဲ့မ်ိဳး႐ိုးက???..."
"အဲ့ဒီအိမ္ကအလုပ္သမားပါ..."
"ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးလုပ္ျဖစ္သြားတာလဲ..."
"မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူးအစ္ကိုရာ..."
"ေ႐ွာင္က်န္႔အစ္ကို႔ကိုခင္ရင္ေျပာျပေပးႏိုင္
မလား..."
"ဒီလိုဗ်ာ...÷±+*$$£€#^^×-±×"_;';...အဲ့ဒါ
ပဲ..."
"ေအာ္...အေႂကြးေတြေက်တဲ့ေန႔ၾကရင္အဲ့
အိမ္ေတာ္ကထြက္လာလို႔ရၿပီေပါ့..."
"ဟုတ္...ေက်မယ္လဲမထင္ပါဘူးဗ်ာ...
အစ္ကိုရပ္ေတာ့ေရာက္ၿပီ..."
ကားရပ္ေပးလိုက္ေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔ဆင္း
ကာကားေနာက္ခန္းကေစ်းျခင္းယူၿပီး
စက္ဘီးကိုလဲယူကာျခံထဲဝင္သြားဖို႔လုပ္
တယ္...
"ေ႐ွာင္က်န္႔ေနအံုး..."
"ဘာကိစၥ႐ွိေသးလို႔လဲအစ္ကို..."
ယြင္လံုကားထဲကလိုက္ဆင္းလာကာ...
"ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕အေႂကြးေတြအကုန္အစ္ကို
ဆပ္ေပးခ်င္တယ္..."
"ဟာအစ္ကိုကလဲ...အစ္ကိုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔
က၂ခါပဲေတြ႔ဖူးေသးတာ...
သူစိမ္း၁ေယာက္ကအဲ့လိုကူညီတာလဲ
ကြၽန္ေတာ့္လက္မခံခ်င္ပါဘူး..."
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကသာအစ္ကို႔ကို၂ခါပဲေတြ႔ဖူး
ေပမဲ့အစ္ကိုကေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔တ႐ုတ္ျပန္
ေရာက္ထဲကေ႐ွာင္က်န္႔ေနာက္ေတာက္
ေလွ်ာက္လိုက္ေနခဲ့တာ..."
"ဗ်ာ!!!ဘာကိစၥကြၽန္ေတာ္ေနာက္ေလွ်ာက္
လိုက္ေနရတာလဲ..."
ယြင္လံု ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕လက္ေလးကိုဆြဲကာ...
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကို အစ္ကိုစိတ္ဝင္စားေနမိ
လို႔..."
"အစ္ကို႔ကိုကြၽန္ေတာ္စိတ္မဝင္စားဘူးဗ်ာ...
လိုက္ပို႔ေပးတာေက်းဇူးတင္တယ္..."
ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲေျပာကာ
လွည့္ထြက္လာခဲ့ေပမဲ့ဟိုကလက္ကိုျပန္
မလႊတ္ေပး...
"ေ႐ွာင္က်န္႔အစ္ကိုနဲ႔၁ညေလာက္ပဲတူတူ
႐ွိေပးပါ...ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕အေႂကြးေတြအကုန္
အစ္ကိုဆပ္ေပးၿပီးေ႐ွာင္က်န္႔လိုခ်င္
သေလာက္လဲထပ္ေပးမယ္..."
ယြင္လံုရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕
လက္သီးနဲ႔"ခြပ္..."ခနဲျမည္ေအာင္
ပစ္ေကြၽးခ်င္းခံလိုက္ရတယ္...
"ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ္ကိုဘယ္လိုလူစားမ်ား
ေအာက္ေမ့ေနလဲ...ကြၽန္ေတာ္က
ေယာက္က်ားပိုင္းလံုးမဟုတ္ဘူးဗ်...
ေငြအတြက္နဲ႔လဲကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကိုေပး
အပ္ရေလာက္ေအာင္ေအာက္တန္းမက်
ဘူး..."
"မင္းကမ်ားငါ့ကိုအဲ့လိုဆက္ဆံရဲေသး
တယ္ေပါ့ေလ...ပိုႀကိဳက္သြားၿပီ၁ေန႔မင္း
ကငါ့အပိုင္ျဖစ္လာေစရမယ္..."
"ေတာက္!!!ရေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္လိုက္
ေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔စက္ဘီးကို
ျခံဝမွာတြန္းလွဲခဲ့ၿပီးျခံထဲဝင္လာခဲ့တယ္...
ယြင္လံုလဲကားထဲျပန္ဝင္ၿပီးေမာင္းထြက္
သြားခဲ့တယ္...
ဖုန္းကိုလဲနားနားကပ္ထားၿပီးဘယ္ကို
ဆက္ေနတာလဲေတာ့မသိဘူး...
အဲ့ဒီအျဖစ္ပ်က္ကိုဝရံတာကလွမ္းၾကည့္
ေနတဲ့ရိေပၚလဲေဒါနဲ႔မာန္နဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔ဆီ
ဆင္းလာခဲ့တယ္...
ျခံထဲေရာက္ေတာ့...
"ခုနကျခံေ႐ွ႕မွာဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ..."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..."
"ဘာလို႔ဘာမွမျဖစ္ရမွာလဲ...ဇာတ္လမ္းတြဲ
႐ိုက္ေနၾကတာလား...ဟိုကလက္ဆြဲလိုက္
ဒီကမ႐ုန္းခ်င္႐ုန္းခ်င္နဲ႔႐ုန္းလိုက္နဲ႔..."
"ကိုကိုဘာစကားေျပာတာလဲ..."
"အဲ့ဒါဆိုဘာျဖစ္တာလဲေျပာျပေလ..."
"ေဘဘီမေျပာခ်င္လို႔မေျပာတာေပါ့...
ေဘဘီကိစၥတိုင္းကို ကိုကိုဝင္မစြတ္ဖက္
ပါနဲ႔ေဘဘီမႀကိဳက္ဘူး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚကိုေက်ာ္ကာလမ္းဆက္
ေလွ်ာက္သြားေတာ့ရိေပၚေဒါသတႀကီးနဲ႔...
"ေဘဘီကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္..."
လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔
လက္ထဲကဆြဲျခင္းလြတ္က်သြားၿပီး
ရပ္တန္႔သြားတယ္...
"ေဘဘီကိုယ္ေမးေနတယ္ေလ..."
ပုခံုး၂ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာသူ႔ဘက္ဆြဲ
လွည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ရင္ခြင္ထဲေခြေခြေလး
လွဲသြားေတာ့တယ္...
"ေဘဘီ...ေဘဘီဘာျဖစ္တာလဲ..."
"........."
ဘာမွျပန္မေျဖေတာ့သတိေမ့ေနတဲ့
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုဆြဲေပြ႔ကာ
အိမ္ထဲအျမန္ေျပးဝင္ၿပီးသူ႔အခန္းထဲေခၚ
သြားကာFamily Doctorအျမန္ေခၚေတာ့
တယ္...
ဝမ္ရိေပၚ
"ေဒါက္တာသူဘယ္လိုအေျခေန႐ွိလဲဟင္...
ခု၁ေလာေလအစားလဲပံုမွန္မစားဘူး...
မ်က္ႏွာလဲအျမဲမသာမယာနဲ႔စိတ္လဲဆတ္
လာတယ္..."
ေဒါက္တာနားက်ပ္နဲ႔စမ္းၾကည့္လိုက္
လက္ကေသြးေၾကာကိုဖိၾကည့္လိုက္နဲ႔
စမ္းသပ္ေနရင္းပါးစပ္အေဟာင္းသား
ျဖစ္သြားတယ္...
ဝမ္ရိေပၚ
"ဘာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲေဒါက္တာ..."
ေဒါက္တာ
"သူ...သူမွာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ေဒါက္တာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ႏိုးလာၿပီးေဒါက္တာ့ရဲ႕လက္ကို
ဆြဲကာရိေပၚကိုမေျပာျပပါနဲ႔ဆိုတဲ့ပံုစံေလး
နဲ႔မသိမသာေခါင္းရမ္းျပတယ္...
ဝမ္ရိေပၚ
"ေဘဘီသတိရလာၿပီလား...ကိုယ္အရမ္း
စိတ္ပူလိုက္ရတာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ကိုကိုအခန္းျပင္ခဏထြက္သြားေပးပါ...
ေဘဘီေဒါက္တာနဲ႔စကားခဏေျပာခ်င္
တယ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ကိုယ္႐ွိလဲေျပာလို႔ရေနတာပဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ေဘဘီစကားမမ်ားခ်င္ဘူးေနာ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေကာင္းပါၿပီ၅မိနစ္ပဲေနာ္၅မိနစ္ျပည့္တာ
နဲ႔ျပန္ဝင္လာမွာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အင္း..."
ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့ရိေပၚအခန္းထဲကေန
ထြက္သြားေပးတယ္...
ရိေပၚအခန္းခဲကထြက္သြားတာနဲ႔...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ေဒါက္တာဒီအေၾကာင္းကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ
မေျပာပါနဲ႔ေနာ္..."
ေဒါက္တာ
"မင္း၁ေယာက္ထဲဒီကိစၥဘယ္လိုေျဖ႐ွင္း
မွာလဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ကြၽန္ေတာ့္ဟာကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေျဖ႐ွင္း
တတ္ပါတယ္...ေတာင္းဆိုပါတယ္
ေဒါက္တာရယ္အထူးသျဖင့္ဒီကိစၥကို
ကိုကိုလံုးဝသိလို႔မျဖစ္ဘူး..."
ေဒါက္တာ
"ေကာင္းပါၿပီ...ဆရာဝန္ဆိုတာလူနာရဲ႕
ခြင့္ျပဳခ်က္မ႐ွိပဲလူနာရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မွန္
သမွ်ကိုအျပင္ကိုလံုးဝမေပါက္ၾကားေစရ
ပါဘူး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေဒါက္တာ..."
ေဒါက္တာ
"ရပါတယ္...ေဒါက္တာ့ကိုခြင့္ျပဳအံုးေနာ္..."
ေဒါက္တါအျပင္ထြက္လာတာနဲ႔ရိေပၚ
ခ်က္ခ်င္းအခန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့
တယ္...
ေဒါက္တာရမ္က်ားလြမ္မွာေတာ့ရိေပၚ
အျဖစ္သည္းေနတာၾကည့္ၿပီးေခါင္း၁ခါခါ
ျဖင့္ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားေတာ့တယ္...
"ကိုကို၅မိနစ္မျပည့္ေသးဘူးေလ..."
Advertisement
"ေဒါက္တာျပန္သြားၿပီပဲဟာ...
ေဒါက္တာကဘာျဖစ္တယ္လို႔ေျပာလဲဟင္...
ဆိုးရိမ္ရလား..."
"ဒီတိုင္းအားနဲလို႔မူးလဲတာပါ...
ဆိုးရိမ္စရာမ႐ွိပါဘူး..."
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ကိုယ္ေျပာတယ္ေလထမင္း
မ်ားမ်ားစားပါဆို..."
"ဟြန္႔...ကိုကိုေဘဘီကိုစိတ္ပူတာလား...
ဆူေနတာလား..."
"စိတ္ပူလြန္းလို႔ေပါ့...ေနာက္၁ခါမူးမလဲေစ
နဲ႔...အစားလဲမ်ားမ်ားစား...အၾကာႀကီးလဲ
အိပ္...မနက္ဆိုလဲအေစာႀကီးမထနဲ႔...
စားခ်င္တာမွန္သမွ်ေျပာကိုယ္အကုန္
ဝယ္ေကြၽးမယ္...စကားနားမေထာင္ရင္
ေတာ့ကုတင္ေပၚကမဆင္းရပဲျဖစ္သြား
မယ္ေနာ္...ေမ့လဲတာထက္ဆိုးသြားမယ္..."
"နားေထာင္ပါ့မယ္...ကိုကိုုၿခိမ္းေျခာက္တာ
ကလဲေၾကာက္စရာႀကီး...ဒီေန႔လဲကုမၸဏီ
မသြားျပန္ဘူးလား...ကိုကို၁လေနလို႔
ကုမၸဏီကို၁ခါေလးေတာင္ေရာက္ရဲ႕လား
ဟင္..."
"ဟင့္အင္း...သြားလဲမသြားေတာ့ဘူး..."
"ဦးေလးဝမ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေတာ့
မွာပဲ..."
"မပင္ပန္းပါဘူး...ကိုယ္ကအိမ္မွာေနၿပီး
စာရင္းဇယားေတြလုပ္ေပးတယ္...
ကုမၸဏီရဲ႕ကိစၥအဝဝကိုကိုယ့္
လက္ေထာက္လန္စစ္ေကြၽးနဲ႔လႊဲထားေပး
တယ္ေလ..."
"ဟုတ္လား...ကိုကို႔ရဲ႕အလုပ္ေၾကာင္းေျပာ
ျပတာေဘဘီေတာင္အိပ္ခ်င္လာၿပီ...
အခန္းျပန္ေတာ့မယ္..."
"ဒီေန႔ေတာ့ကိုယ့္အခန္းမွာပဲအနားယူ
လိုက္ပါ..."
"ဒါ..."
"ဒါေပမဲ့မမေတြ႔ရင္ဘာျဖစ္တယ္...
ညာျဖစ္တယ္ဒီဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီးပဲ
ထက္ဖြင့္အံုးမယ္မလား...သူ႔ကိုဒီေန႔
ကုမၸဏီမွာညဂိုင္းဆင္းခိုင္းထားတယ္မနက္
မွျပန္ေရာက္လိမ့္မယ္..."
"မမကမၾကာခင္ပဲလက္ထက္ရေတာ့မွာ
အလုပ္ေတြတအားမခိုင္းပါနဲ႔..."
"လက္ထက္ပြဲကိစၥေခါင္းထဲကထုတ္ထား
လိုက္စမ္းပါ...လာကိုယ္နဲ႔အိပ္ၾကရေအာင္..."
ခုတင္ေပၚအတင္းတက္ကာေ႐ွာင္က်န္႔
ကိုဆြဲဖက္ၿပီးလွဲခ်လိုက္တယ္...
"ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးဘာကိစၥအိပ္
မွာလဲ..."
"ခုနကေဘဘီပဲအိပ္မယ္ဆို..."
"ေဘဘီကေနမေကာင္းလို႔ေလကိုကိုက..."
"ကိုယ္လဲေန႔ခင္း၁ေရး၁ေမာအိပ္ခ်င္တာေပါ့..."
"၁ခါမွေန့လည္ဘက္မအိပ္ဖူးပဲနဲ႔..."
"ခုအိပ္ခ်င္သြားၿပီ...တိတ္ေတာ့အိပ္ၾကရ
ေအာင္ကြာ..."
ရိေပၚမ်က္လံုးေလးမွိတ္ကာေ႐ွာင္က်န္႔ကို
ဖက္ထားရင္ၿငိမ္က်သြားတယ္...
ရိေပၚရင္ခြင္ထဲကေနေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚ
မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း...
"ကိုကို အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလား..."
"ေဘဘီဘာေျပာမလို႔လဲေျပာေလ...
ကိုယ္နားေထာင္ေနတယ္..."
"ျခံထဲမွာတုန္းကကိစၥေဘဘီေတာင္းပန္ပါ
တယ္ေနာ္..."
ရိေပၚ ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုျပန္ငံု႔ၾကည့္ကာ...
"ကိုယ္ဘက္ကလဲလြန္သြားမိတာပါ..."
"ကိုကိုစိတ္မဆိုးဘူးေပါ့ေနာ္..."
"မဆိုးပါဘူး...ခုေဘဘီေခ်ာ့ေတာ့ဆိုးခ်င္
လာသလိုပဲ..."
"မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့...ႁပြတ္..."
"ေဘဘီကကိုယ့္အေပၚဆိုးမိုးႏိုင္လြန္း
တယ္ကြာ...ေဘဘီ့ကိုကိုယ္အရမ္းခ်စ္
တယ္..."
"သိပါတယ္..."
"ေဘဘီသာ၁ျခား၁ေယာက္ေနာက္ပါ
သြားရင္ေလကိုယ္သူမ်ားေတြလိုေတာ့
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဆိုၿပီးလႊတ္ေပးလိုက္မယ္
မထင္နဲ႔ေနာ္...အဲ့ဒီ၁ျခား၁ေယာက္ကို
ေျမလွန္႐ွာၿပီးသတ္ပစ္မွာ..."
"ေဘဘီကိုေရာလား..."
"ဟင့္အင္း...ေဘဘီ့ကိုေတာ့ေရာက္တဲ့
အရပ္ကေနျပန္ေခၚလာၿပီးကိုယ့္ရဲ႕အခန္း
ထဲမွာ၁သတ္လံုးေသာ့ပိတ္ထားပစ္မွာ..."
"ျဖစ္မလာႏိုင္တဲ့ကိစၥကိုေတြးပူမေနပါနဲ႔...
ေဘဘီ့မွာကိုကို၁ေယာက္ပဲ႐ွိတယ္...
ေခါင္းေျခာက္ခံၿပီးစဥ္းစားမေနနဲ႔အိပ္ၾကရ
ေအာင္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔မ်က္လံုးေလးမွိတ္ကာခနၾကာ
ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္သြားေလတယ္...
## စိတ္ပူရတယ္ေဘဘီ...ကိုယ္ေျပာတာ
ေတြအကုန္လံုးကပါးစပ္ပါလို႔ေလွ်ာက္ေျပာ
ေနတာမဟုတ္ဘူး...
ျပီးေတာ့ေဘဘီကိုယ့္အေပၚ
၁ခုခုဖံုးကြယ္ထားသလိုခံစားေနရတယ္...
ဘာေတြမ်ားကိုယ့္အေပၚဖံုးကြယ္ထားရ
တာလဲကြာ...ကိုယ္တို႔၂ေယာက္ေဝးကြာ
ေစမဲ့ကိစၥလား...
ကိုယ္ေဘဘီနဲ႔မေဝးခ်င္ဘူး... ##
____________________________________
အပိုင္း ၂၅................ေမ်ွာ္
မခါးေသးပါ...😁😘😘
ခါးမလို႔ၾကံတုန္း႐ွိေသး...😁😎😎
Unicode
"သေချင်ပါတယ်ကွာဘာလုပ်လုပ်အဆင်
ပြေတယ်ကိုမရှိဘူး..."
ရှောင်ကျန့်၁ယောက်Wangအိမ်တော်
အတွက်ချက်ပြုတ်စရာတွေဝယ်ပြီးဈေးက
အပြန်လမ်းမှာစက်ဘီး ဘီးပေါက်သွားလို့
ထိုင်ငြီးနေရှာတယ်...
အဲ့မှာဘေးကကား၁စီးသူ့အနားရောက်
လာပြီးရပ်ကာကားထဲကလူ၁ယောက်
ဆင်းလာတယ်...
ရှောင်ကျန့်ကြောင်တောင်တောင်လေး
ကြည့်နေရင်းကနေ...
"အစ်ကိုယွင်လုံပါလား..."
"မှတ်မိသေးတယ်ပေါ့..."
"မမှတ်မိစရာလား...စိတ်ထားကောင်းပြီး
ရုပ်လဲချောတဲ့အစ်ကို့ကို..."
"ဟ့...မြှောက်သွားပြီကွာ...ဘာစားမလဲ..."
"ကျွန်တော်ကအမှန်တိုင်းပြောတာပါ..."
"ယုံလိုက်ပါ့မယ်ဗျာ...ဒီမှာဘာလုပ်နေတာ
လဲ..."
"စက်ဘီး ဘီးပေါက်သွားလို့လေ...အဲ့ဒါ
တွန်းပြီးပြန်ရမှာဈေးခြင်းကလဲ၁ဖက်ဆို
တော့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲစိတ်ညစ်နေတာ..."
နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာပြောနေလေတယ်...
"ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာကွာ..."
"ဗျာ!!!..."
"အစ်ကိုလိုက်ပို့ပေးရမလားလို့ပြောတာပါ..."
"ရပါတယ်အားနာစရာကြီး..."
"အစ်ကိုလိုက်ပို့ပေးချင်လို့ပါ...မြန်မြန်တက်..."
ဈေးခြင်းကိုယူကာကားနောက်ခန်းထဲ
ထည့်လိုက်တယ်...
ရှောင်ကျန့်ကိုလဲကားထဲအတင်းဝင်ခိုင်း
တယ်...
စက်ဘီးကိုတော့ကားနောက်ဖုံး
ထဲထည့်လာခဲ့လိုက်တယ်...
"ကဲ...ဘယ်ကိုမောင်းပို့ပေးရမလဲပြော..."
"ဒီကနေ***လမ်းကြားကိုပို့ပေးပါ..."
"အိမ်လိပ်စာပြောအုံးလေကွာ...
အိမ်လာလည်မှာဆိုးရိမ်နေတာလား..."
"မဟုတ်ပါဘူး...Wangအိမ်တော် အိမ်နံပါတ်၈၅..."
"ရှောင်ကျန့်ကWangအိမ်တော်ကလား...
ဒါပေမဲ့မျိုးရိုးက???..."
"အဲ့ဒီအိမ်ကအလုပ်သမားပါ..."
"ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးလုပ်ဖြစ်သွားတာလဲ..."
"မပြောချင်တော့ပါဘူးအစ်ကိုရာ..."
"ရှောင်ကျန့်အစ်ကို့ကိုခင်ရင်ပြောပြပေးနိုင်
မလား..."
"ဒီလိုဗျာ...÷±+*$$£€#^^×-±×"_;';...အဲ့ဒါ
ပဲ..."
"အော်...အကြွေးတွေကျေတဲ့နေ့ကြရင်အဲ့
အိမ်တော်ကထွက်လာလို့ရပြီပေါ့..."
"ဟုတ်...ကျေမယ်လဲမထင်ပါဘူးဗျာ...
အစ်ကိုရပ်တော့ရောက်ပြီ..."
ကားရပ်ပေးလိုက်တော့ရှောင်ကျန့်ဆင်း
ကာကားနောက်ခန်းကဈေးခြင်းယူပြီး
စက်ဘီးကိုလဲယူကာခြံထဲဝင်သွားဖို့လုပ်
တယ်...
"ရှောင်ကျန့်နေအုံး..."
"ဘာကိစ္စရှိသေးလို့လဲအစ်ကို..."
ယွင်လုံကားထဲကလိုက်ဆင်းလာကာ...
"ရှောင်ကျန့်ရဲ့အကြွေးတွေအကုန်အစ်ကို
ဆပ်ပေးချင်တယ်..."
"ဟာအစ်ကိုကလဲ...အစ်ကိုနဲ့ကျွန်တော်နဲ့
က၂ခါပဲတွေ့ဖူးသေးတာ...
သူစိမ်း၁ယောက်ကအဲ့လိုကူညီတာလဲ
ကျွန်တော့်လက်မခံချင်ပါဘူး..."
"ရှောင်ကျန့်ကသာအစ်ကို့ကို၂ခါပဲတွေ့ဖူး
ပေမဲ့အစ်ကိုကတော့ရှောင်ကျန့်တရုတ်ပြန်
ရောက်ထဲကရှောင်ကျန့်နောက်တောက်
လျှောက်လိုက်နေခဲ့တာ..."
"ဗျာ!!!ဘာကိစ္စကျွန်တော်နောက်လျှောက်
လိုက်နေရတာလဲ..."
ယွင်လုံ ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်လေးကိုဆွဲကာ...
"ရှောင်ကျန့်ကို အစ်ကိုစိတ်ဝင်စားနေမိ
လို့..."
"အစ်ကို့ကိုကျွန်တော်စိတ်မဝင်စားဘူးဗျာ...
လိုက်ပို့ပေးတာကျေးဇူးတင်တယ်..."
ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲပြောကာ
လှည့်ထွက်လာခဲ့ပေမဲ့ဟိုကလက်ကိုပြန်
မလွှတ်ပေး...
"ရှောင်ကျန့်အစ်ကိုနဲ့၁ညလောက်ပဲတူတူ
ရှိပေးပါ...ရှောင်ကျန့်ရဲ့အကြွေးတွေအကုန်
အစ်ကိုဆပ်ပေးပြီးရှောင်ကျန့်လိုချင်
သလောက်လဲထပ်ပေးမယ်..."
ယွင်လုံရဲ့မျက်နှာကိုရှောင်ကျန့်ရဲ့
လက်သီးနဲ့"ခွပ်..."ခနဲမြည်အောင်
ပစ်ကျွေးချင်းခံလိုက်ရတယ်...
"ခင်ဗျား ကျွန်တော်ကိုဘယ်လိုလူစားများ
အောက်မေ့နေလဲ...ကျွန်တော်က
ယောက်ကျားပိုင်းလုံးမဟုတ်ဘူးဗျ...
ငွေအတွက်နဲ့လဲကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကိုပေး
အပ်ရလောက်အောင်အောက်တန်းမကျ
ဘူး..."
"မင်းကများငါ့ကိုအဲ့လိုဆက်ဆံရဲသေး
တယ်ပေါ့လေ...ပိုကြိုက်သွားပြီ၁နေ့မင်း
ကငါ့အပိုင်ဖြစ်လာစေရမယ်..."
"တောက်!!!ရအောင်ကြိုးစားကြည့်လိုက်
လေ..."
ရှောင်ကျန့်ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့စက်ဘီးကို
ခြံဝမှာတွန်းလှဲခဲ့ပြီးခြံထဲဝင်လာခဲ့တယ်...
ယွင်လုံလဲကားထဲပြန်ဝင်ပြီးမောင်းထွက်
သွားခဲ့တယ်...
ဖုန်းကိုလဲနားနားကပ်ထားပြီးဘယ်ကို
ဆက်နေတာလဲတော့မသိဘူး...
အဲ့ဒီအဖြစ်ပျက်ကိုဝရံတာကလှမ်းကြည့်
နေတဲ့ရိပေါ်လဲဒေါနဲ့မာန်နဲ့ရှောင်ကျန့်ဆီ
ဆင်းလာခဲ့တယ်...
ခြံထဲရောက်တော့...
"ခုနကခြံရှေ့မှာဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ..."
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..."
"ဘာလို့ဘာမှမဖြစ်ရမှာလဲ...ဇာတ်လမ်းတွဲ
ရိုက်နေကြတာလား...ဟိုကလက်ဆွဲလိုက်
ဒီကမရုန်းချင်ရုန်းချင်နဲ့ရုန်းလိုက်နဲ့..."
"ကိုကိုဘာစကားပြောတာလဲ..."
"အဲ့ဒါဆိုဘာဖြစ်တာလဲပြောပြလေ..."
"ဘေဘီမပြောချင်လို့မပြောတာပေါ့...
ဘေဘီကိစ္စတိုင်းကို ကိုကိုဝင်မစွတ်ဖက်
ပါနဲ့ဘေဘီမကြိုက်ဘူး..."
ရှောင်ကျန့် ရိပေါ်ကိုကျော်ကာလမ်းဆက်
လျှောက်သွားတော့ရိပေါ်ဒေါသတကြီးနဲ့...
"ဘေဘီကိုယ့်ကိုဘယ်လိုပြောလိုက်တယ်..."
လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တော့ရှောင်ကျန့်
လက်ထဲကဆွဲခြင်းလွတ်ကျသွားပြီး
ရပ်တန့်သွားတယ်...
"ဘေဘီကိုယ်မေးနေတယ်လေ..."
ပုခုံး၂ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာသူ့ဘက်ဆွဲ
လှည့်လိုက်တော့သူ့ရင်ခွင်ထဲခွေခွေလေး
လှဲသွားတော့တယ်...
"ဘေဘီ...ဘေဘီဘာဖြစ်တာလဲ..."
"........."
ဘာမှပြန်မဖြေတော့သတိမေ့နေတဲ့
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုဆွဲပွေ့ကာ
အိမ်ထဲအမြန်ပြေးဝင်ပြီးသူ့အခန်းထဲခေါ်
သွားကာFamily Doctorအမြန်ခေါ်တော့
တယ်...
ဝမ်ရိပေါ်
"ဒေါက်တာသူဘယ်လိုအခြေနေရှိလဲဟင်...
ခု၁လောလေအစားလဲပုံမှန်မစားဘူး...
မျက်နှာလဲအမြဲမသာမယာနဲ့စိတ်လဲဆတ်
လာတယ်..."
ဒေါက်တာနားကျပ်နဲ့စမ်းကြည့်လိုက်
လက်ကသွေးကြောကိုဖိကြည့်လိုက်နဲ့
စမ်းသပ်နေရင်းပါးစပ်အဟောင်းသား
ဖြစ်သွားတယ်...
ဝမ်ရိပေါ်
"ဘာ...ဘာဖြစ်လို့လဲဒေါက်တာ..."
ဒေါက်တာ
"သူ...သူမှာ..."
ရှောင်ကျန့်
"ဒေါက်တာ..."
ရှောင်ကျန့်နိုးလာပြီးဒေါက်တာ့ရဲ့လက်ကို
ဆွဲကာရိပေါ်ကိုမပြောပြပါနဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံလေး
နဲ့မသိမသာခေါင်းရမ်းပြတယ်...
ဝမ်ရိပေါ်
"ဘေဘီသတိရလာပြီလား...ကိုယ်အရမ်း
စိတ်ပူလိုက်ရတာ..."
ရှောင်ကျန့်
"ကိုကိုအခန်းပြင်ခဏထွက်သွားပေးပါ...
ဘေဘီဒေါက်တာနဲ့စကားခဏပြောချင်
တယ်..."
ဝမ်ရိပေါ်
"ကိုယ်ရှိလဲပြောလို့ရနေတာပဲ..."
ရှောင်ကျန့်
"ဘေဘီစကားမများချင်ဘူးနော်..."
ဝမ်ရိပေါ်
"ကောင်းပါပြီ၅မိနစ်ပဲနော်၅မိနစ်ပြည့်တာ
နဲ့ပြန်ဝင်လာမှာ..."
ရှောင်ကျန့်
"အင်း..."
ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ရိပေါ်အခန်းထဲကနေ
ထွက်သွားပေးတယ်...
ရိပေါ်အခန်းခဲကထွက်သွားတာနဲ့...
ရှောင်ကျန့်
"ဒေါက်တာဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှ
မပြောပါနဲ့နော်..."
ဒေါက်တာ
"မင်း၁ယောက်ထဲဒီကိစ္စဘယ်လိုဖြေရှင်း
မှာလဲ..."
ရှောင်ကျန့်
"ကျွန်တော့်ဟာကျွန်တော်ကြည့်ဖြေရှင်း
တတ်ပါတယ်...တောင်းဆိုပါတယ်
ဒေါက်တာရယ်အထူးသဖြင့်ဒီကိစ္စကို
ကိုကိုလုံးဝသိလို့မဖြစ်ဘူး..."
ဒေါက်တာ
"ကောင်းပါပြီ...ဆရာဝန်ဆိုတာလူနာရဲ့
ခွင့်ပြုချက်မရှိပဲလူနာရဲ့လျှို့ဝှက်ချက်မှန်
သမျှကိုအပြင်ကိုလုံးဝမပေါက်ကြားစေရ
ပါဘူး..."
ရှောင်ကျန့်
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဒေါက်တာ..."
ဒေါက်တာ
"ရပါတယ်...ဒေါက်တာ့ကိုခွင့်ပြုအုံးနော်..."
ေဒါက်တါအပြင်ထွက်လာတာနဲ့ရိပေါ်
ချက်ချင်းအခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့
တယ်...
ဒေါက်တာရမ်ကျားလွမ်မှာတော့ရိပေါ်
အဖြစ်သည်းနေတာကြည့်ပြီးခေါင်း၁ခါခါ
ဖြင့်အောက်ထပ်ဆင်းသွားတော့တယ်...
"ကိုကို၅မိနစ်မပြည့်သေးဘူးလေ..."
"ဒေါက်တာပြန်သွားပြီပဲဟာ...
ဒေါက်တာကဘာဖြစ်တယ်လို့ပြောလဲဟင်...
ဆိုးရိမ်ရလား..."
"ဒီတိုင်းအားနဲလို့မူးလဲတာပါ...
ဆိုးရိမ်စရာမရှိပါဘူး..."
"အဲ့ဒါကြောင့်ကိုယ်ပြောတယ်လေထမင်း
များများစားပါဆို..."
"ဟွန့်...ကိုကိုဘေဘီကိုစိတ်ပူတာလား...
ဆူနေတာလား..."
"စိတ်ပူလွန်းလို့ပေါ့...နောက်၁ခါမူးမလဲစေ
နဲ့...အစားလဲများများစား...အကြာကြီးလဲ
အိပ်...မနက်ဆိုလဲအစောကြီးမထနဲ့...
စားချင်တာမှန်သမျှပြောကိုယ်အကုန်
ဝယ်ကျွေးမယ်...စကားနားမထောင်ရင်
တော့ကုတင်ပေါ်ကမဆင်းရပဲဖြစ်သွား
မယ်နော်...မေ့လဲတာထက်ဆိုးသွားမယ်..."
"နားထောင်ပါ့မယ်...ကိုကိုခြိမ်းခြောက်တာ
ကလဲကြောက်စရာကြီး...ဒီနေ့လဲကုမ္ပဏီ
မသွားပြန်ဘူးလား...ကိုကို၁လနေလို့
ကုမ္ပဏီကို၁ခါလေးတောင်ရောက်ရဲ့လား
ဟင်..."
"ဟင့်အင်း...သွားလဲမသွားတော့ဘူး..."
"ဦးလေးဝမ်တော့တော်တော်ပင်ပန်းတော့
မှာပဲ..."
"မပင်ပန်းပါဘူး...ကိုယ်ကအိမ်မှာနေပြီး
စာရင်းဇယားတွေလုပ်ပေးတယ်...
ကုမ္ပဏီရဲ့ကိစ္စအဝဝကိုကိုယ့်
လက်ထောက်လန်စစ်ကျွေးနဲ့လွှဲထားပေး
တယ်လေ..."
"ဟုတ်လား...ကိုကို့ရဲ့အလုပ်ကြောင်းပြော
ပြတာဘေဘီတောင်အိပ်ချင်လာပြီ...
အခန်းပြန်တော့မယ်..."
"ဒီနေ့တော့ကိုယ့်အခန်းမှာပဲအနားယူ
လိုက်ပါ..."
"ဒါ..."
"ဒါပေမဲ့မမတွေ့ရင်ဘာဖြစ်တယ်...
ညာဖြစ်တယ်ဒီဓာတ်ပြားဟောင်းကြီးပဲ
ထက်ဖွင့်အုံးမယ်မလား...သူ့ကိုဒီနေ့
ကုမ္ပဏီမှာညဂိုင်းဆင်းခိုင်းထားတယ်မနက်
မှပြန်ရောက်လိမ့်မယ်..."
"မမကမကြာခင်ပဲလက်ထက်ရတော့မှာ
အလုပ်တွေတအားမခိုင်းပါနဲ့..."
"လက်ထက်ပွဲကိစ္စခေါင်းထဲကထုတ်ထား
လိုက်စမ်းပါ...လာကိုယ်နဲ့အိပ်ကြရအောင်..."
ခုတင်ပေါ်အတင်းတက်ကာရှောင်ကျန့်
ကိုဆွဲဖက်ပြီးလှဲချလိုက်တယ်...
"နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးဘာကိစ္စအိပ်
မှာလဲ..."
"ခုနကဘေဘီပဲအိပ်မယ်ဆို..."
"ဘေဘီကနေမကောင်းလို့လေကိုကိုက..."
"ကိုယ်လဲနေ့ခင်း၁ရေး၁မောအိပ်ချင်တာပေါ့..."
"၁ခါမှနေ့လည်ဘက်မအိပ်ဖူးပဲနဲ့..."
"ခုအိပ်ချင်သွားပြီ...တိတ်တော့အိပ်ကြရ
အောင်ကွာ..."
Advertisement
- In Serial76 Chapters
D.E.D. Exorcists
D.E.D. Exorcists, an Augmented Reality game taking the world by storm, had playerse taking on the role of 'Exorcists' to protect the world from Digitally Energized Demons (D.E.D.) who threatend their world. It was a popular game, with millions, tens of millions, taking part within the first week of its release. However, it wasn't just a game. It was a front, to search out candidates to enroll in the weakening ranks of the Exorcists, to stand against the very real demonic forces coming from a different dimmension to feed on Earth's people, and, its matter. Henry, having downloaded the game just to see what all the hype was aobut, is quickly thrown into a world he never knew existed. He apparnetly has a potential to become one of the strongests Exorcists around. However, he's got to survive long enough to do so, and he learns things around him aren't as they seem. Not only that, time, it would appear, is not on his side. The D.E.D. are increasing their invasion attempts, the Exorcists are growing weaker, and other threats seem to lurk around every corner. What started out as just a game for Henry, now, becomes a race against time, and a battle with not only his life on the line, but that of the whole world.
8 135 - In Serial38 Chapters
Mortalis Mortal
Death. The end, supposedly. And yet, for Andy Jameson, it was part of his new job. After years of depression and stagnation, Andy gets a new career to restart his life… but, thing is, the job description wasn’t very accurate. Instead of working in the tech industry, he was killed, reborn into a new world, and now has to serve as a mischievous god’s prophet with the duty of throwing reality into utter chaos. To say it was a bumpy ride would be an understatement. Join Andy as he transforms into Chaon, the creator and destroyer of worlds. Victories, failures, and struggles within a magical realm rich with monsters, kingdoms, demons, angels, wars, gods, and secrets better left unseen. Allies did he make. Enemies too. Friends, companions, lovers, rivals. Will he bring chaos? Peace? Bloodshed? Will his ascension lead him to be worshiped as a hero? Or feared as a monster? Or the most important question yet… will he even survive that long? Story Information Spoiler: 3rd Person Past-Tense StyleGenres: Fantasy, Adventure, Action, Romance, Mystery, DramaTags: Magic, Harem, War, Discovery, Intrigue Maturity: - Light Cursing, but not much (D-word mostly) - Will contain occasional sex scene - Will deal with dark topics at times (slavery, rape, tragedy) I’ll warn you of potential shaky topics in the pre-chapter notes so you aren’t blindsided, or so you can skip the spots. Release Schedule Spoiler: Currently, about one to two chapters per week is my goal.
8 124 - In Serial7 Chapters
Protector, Protector (BL)
They came for him when he was nine. The Shadows. They tore his mother's heart from her chest and left her there to die. Now Azame Jackson is 17, and his time seems to be running out. They exist in the darkness, the very thing Azame's life keeps at bay. He was born a Siren, a creature of light, and the Shadows were his mortal enemy. He could only run. With his Protector, Ajax Gabris, he'll attempt to survive what most of his species can't. All while Azame changes slowly into something just in between both worlds. Can he fight off the darkness that threatens to consume him? Or will he succumb? Perhaps his anchor will be Isaac Harrison, the boy who seems locked within his orbit. Time will only tell. Ajax Gabris is forever bonded to Azame Jackson, one of the last Sirens to enter their world. On his shoulders rests an unbearable weight. Born half-human, Ajax will be pushed to the brink of his strength. Will the Ancient Greek blood that flows through him hold as the pressure builds? Or will Ajax snap and sink? Ajax stands at the crossroads of going straight or betraying everything he'd ever believed in just to keep Grant Snyder by his side. For Grant, he finds. He will set the world on fire. Cover Art Done By Jude Beasley!!!!
8 51 - In Serial21 Chapters
Ascendance of a God
Julian Valera had risen to the status of a God in his past life. Little did he know that his lover would be the one who would betray him. On the brink of death, the God of Time sent Julian back to his past to regain his power and right his wrongs. Join Julian in his Fantasy/Reincarnation story where he will encounter many enemies and friends alike. Follow the action as he rises in power to regain what was taken from him, and along the way, find a little romance.
8 176 - In Serial8 Chapters
Yeo-na and the Fox god
Taiki is a powerful aristocratic creature from the demon realm, known for countless ruthless acts. He swore within himself to avoid having a shared fate with humans which he considers as inferior beings. Hae Yeo-na is a Chaebol heiress brought up in a conservative family. She is seemingly unaware of the spiritual energy that dwells within her and the shared fate she might have with a being that takes uttermost delight in bringing utter terror to others. The presence of the human proves to be a great disturbance to the fox god, who then takes it upon himself to force his way into the human world, to once and for all put an end to their shared history.
8 149 - In Serial14 Chapters
Army of the Fallen
Over the course of history the nations of Corulant had been facing attacks from creatures of immense strength, powers and wickedness, Monsters; they would rape, pillage, desecrate, and devour all forms of life the world held, however at the end of the last millenium humanity along with a couple other races of Corulant were able to fight back and drive the monsters away from their homeland. And so centuries later of wars between the same allied races that had fought the monsters together, and many civil wars the world had finally attained peace. However this one seemed to be, one which would soon be interrupted by a new contagion that would affect every creature in Corulant.
8 200
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
