《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၁၂

Advertisement

Zawgyi

"အစ္​ကိုအရင္​က​ေျပာဘူးတယ္​​ေလ...

အစ္​ကိုကလိုခ်င္​တာကိုမရရ​ေအာင္​ယူ

တတ္​တယ္​ဆိုတာ...အခု​ေတာ့ကြၽန္​​ေတာ္​

တကယ္​ယံုသြားၿပီ...အစ္​ကိုက​ေလ

တကယ္​ကို...အြန္​႔..."

ဒီ၁ခါလဲစကား​ေလးဆံုး​ေအာင္​​ေတာင္​

မ​ေျပာလိုက္​ရခင္​သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​းသား​ေလး

​ေတြရိ​ေပၚရဲ႕ငံု​ေထြးစုပ္​ယူစားသံုးခ်င္​းခံ

လိုက္​ရတယ္​...

"အြန္​႔...ႁပြတ္​...အစ္​ကို႔!!!...အြန္​႔...လႊတ္​...

ႁပြတ္​..."

အြန္​႔းခ်ိန္​က၃မိနစ္​​ေတာင္​မၾကာလိုက္​ပါဘူး...

​ေ႐ွာင္​က​်န္​႔အတင္​း႐ုန္​းကာတြန္​းထုတ္​

တယ္​...

"အစ္​ကိုရာလုပ္​ျပန္​ၿပီ..."

"မင္​းရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြကကိုယ္​့ကိုဆြဲ​ေဆာင္​

​ေနတာကို...''

"ဆြဲ​ေဆာင္​ရ​ေအာင္​ကြၽန္​​ေတာ္​က

မိန္​းက​ေလးလား...အစ္​ကိုအရင္​​​ေကာင္​မ​ေလး ​ေတြတုန္​းကလဲအဲ့လိုပဲလား..."

"ဘယ္​​ေကာင္​မ​ေလးလဲ...ကိုယ့္​မွာဘယ္​

​ေကာင္​မ​ေလးမွမ႐ွိဘူး..."

"အဲ့ဒါဆိုအစ္​ကိုက​​ေကာင္​​ေလး​ေတြကို

ႀကိဳက္​တာလား..."

"​ေကာင္​​ေလးလဲမႀကိဳက္​ဘူး...​ေကာင္​မ​ေလး

လဲမႀကိဳက္​ဘူး...​ေဟာဒီက​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ဆို

တဲ့မင္​း၁​ေယာက္​ထဲကိုပဲႀကိဳက္​တာထက္​

ပိုၿပီးခ်စ္​မိသြားတာ..."

"ကြၽန္​​ေတာ္​့လိုလူမ်ိဳးကိုဘာ​ေၾကာင္​့မ်ား

ဒုကၡ႐ွာၿပီးခ်စ္​ခ်င္​​ေနရတာလဲ​ဗ်ာ...u

"မင္​းကကိုယ္​့အတြက္​ဒုကၡမဟုတ္​ဘူးသုခ...

မင္​းမ႐ွိရင္​ကိုယ္​့ဘဝမျပည္​့စံုသလိုခံစား

ရတယ္​..."

"အစ္​ကိုက၁ခ်ိန္​ခ်ိန္​ၾကရင္​မမနဲ႔လက္​ထက္​

ရမဲ့သူ​ေလ​ဗ်ာ..."

"အဲ့ကိစၥကိုယ္​့ဟာကိုယ္​ၾကည္​့​ေျဖ႐ွင္​း

လိုက္​ပါ့မယ္​...မင္​းဘာမွစိတ္​ပူစရာမလို

ဘူး...ကိုယ္​့အခ်စ္​ကိုလက္​ခံ​ေပးၿပီးမင္​းလဲ

ကိုယ္​့ကိုျပန္​ခ်စ္​​ေပးလိုက္​ရံု​ေလးပါပဲ..."

"ကြၽန္​​ေတာ္​မစဥ္​းစားတတ္​​ေတာ့ဘူး​ဗ်ာ..."

"​ေျဖး​ေျဖး​ေအး​ေအးစဥ္​းစားပါ...

ကိုယ္​အခ်ိန္​​ေပးပါ့မယ္​...မနက္​ျဖန္​ကိုလို

ခ်င္​တဲ့အ​ေျဖလာယူမယ္​​ေနာ္​..."

"​ဗ်ာ!!!မနက္​ျဖန္​!!!...မျမန္​လြန္​းဘူးလား..."

"ကိုယ္​့အတြက္​က​ေတာ့​အရမ္​း​ေတာင္​ၾကာ

​ေန​ေသးတယ္​..."

"ဒါ​ေပမဲ့..."

"ဝန္​းခ်င္​!!!..."

"ဟမ္​!!!...ဘယ္​မွာလဲ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔အ​ေနာက္​ကိုလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​

ခ်ိန္​ကိုအခြင္​့​ေကာင္​းယူၿပီးရိ​ေပၚ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

ရဲ႕ပါး​ေလးကို "ရႊတ္​..."ခနဲျမည္​​ေအာင္​

နမ္​းထည္​့လိုက္​တယ္​...

"အာ...အစ္​ကိုညာနမ္​းျပန္​ၿပီ...မမလဲမ႐ွိပဲ

နဲ႔..."

"​ေတြ႔လိုက္​သလားလို႔ပါ..."

"အခြင္​့​ေရးသမားႀကီး..."

"မင္​း၁​ေယာက္​ထဲကိုပဲအခြင္​့​ေရးယူတာပါ..."

"မမတကယ္​လာတာလားလို႔လန္​႔သြားတာ

ပဲ..."

ဝန္​းခ်င္​

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔..."

​ေန႔​ေျပာ​​ေနာက္​ၾကည္​့ ည​ေျပာ​ေအာက္​ၾကည္​့ ဆိုသလိုပဲငွက္​ဆိုးထိုးသံၾကား

လိုက္​ရပါၿပီ...

​ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔...ကိုယ္​သြားအိပ္​​ေတာ့မယ္​...

မနက္​က်ရင္​သိတယ္​​ေနာ္​..."

ဟိုဟာမမ်က္​ႏွာကိုလံုးလံုးမၾကည္​့ခ်င္​တာ

နဲ႔အိမ္​ထဲျပန္​ဝင္​သြားတယ္​...

ဝန္​းခ်င္​

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔...ခုနကကိုကိုလား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဟုတ္​မမ..."

ဝန္​းခ်င္​

"နင္​တို႔၂​ေယာက္​​ဘာ​ေတြျပာ​ေနၾကတာ

လဲ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဘာမွမဟုတ္​ပါဘူး..."

ဝန္​းခ်င္​

"နင္​ကိုကိုနဲ႔သိပ္​နီးနီးကပ္​ကပ္​မ​ေနစမ္​းနဲ႔

ငါမႀကိဳက္​ဘူး..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဟုတ္​...ဟုတ္​မမ..."

ဝန္​းခ်င္​

"ဒါနဲ့BTSအဖြဲ႔အိမ္​​ေရာက္​​ေနတယ္​ဆို..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ခု​ေလးတင္​ျပန္​သြားၿပီ​ေလ..."

ဝန္​းခ်င္​

"သြားပါၿပီ...ငါ့မွာ​ေတာ့သူတို႔နဲ႔​ေတြ႔ခ်င္​လြန္​း

လို႔အိမ္​ကိုအျမန္​ျပန္​လာခဲ့တာ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"မမ​ေန႔ခင္​းထဲကဘယ္​သြားတာလဲ..."

ဝန္​းခ်င္​

"ငါ့ဟာငါဘယ္​သြားသြား...နင္​့$ပိုမပါဘူး...

ပင္​ပန္​း​ေနၿပီသြားနား​ေတာ့မယ္​...ငါ​ေရခ်ိဳး

ဖို႔​ေရ​ေႏြးစပ္​​ေပးထား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဟုတ္​ကဲ့..."

​ဝန္​းခ်င္​အိမ္​ထဲကို​ေကာ့​ေတာ့​ေကာ့​ေတာ့

နဲ႔ဝင္​သြားတယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔လဲစိတ္​​ေတြ႐ႈပ္​​ေထြးစြာနဲ႔ပဲအိမ္​

ထဲလိုက္​ဝင္​လာခဲ့တယ္​...

_____________

​ေနာက္​​ေန႔မနက္​ခင္​း​ေလး...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲမွာခ်က္​ရင္​းျပဳတ္​

ရင္​းနဲ႔၁​ေန႔တာကိုစတင္​လိုက္​တယ္​...

ဟင္​းရည္​ခ်က္​​ေနရင္​း

႐ုတ္​တရက္​သူ႔ရဲ႕ခါး​ေဘးကိုလာဖက္​တဲ့

လက္​၁စံု​ေၾကာင္​့လန္​႔သြားကာလက္​ထဲ

ကဇြန္​းခြက္​​ေတာင္​လြတ္​က်သြားတယ္​...

"ဘယ္​သူလဲ...'

လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ရိ​ေပၚျဖစ္​​ေနတယ္​...

"အစ္​ကိုဘာလုပ္​တာလဲ...၁​ေယာက္​​

​ေယာက္​ျမင္​သြားရင္​..."

"ျမင္​ျမင္​​ေပါ့ဘယ္​သူလာ​ေျပာရဲလဲ...

ဘယ္​သူမွဂ႐ုမစိုက္​ဘူး..."

"အစ္​ကိုဂ႐ုမစိုက္​​ေပမဲ့ကြၽန္​​ေတာ္​ဂ႐ုစိုက္​

တယ္​...မမသာ​ေတြ႔သြားရင္​မလြယ္​ဘူး..."

"သူ​ေတြ႔​ေတာ့ပို​ေကာင္​းတာ​ေပါ့..."

"မ​ေကာင္​းပါဘူး...မီးဖို​ေခ်ာင္​က​ေနျမန္​ျမန္​

ထြက္​သြားပါ..."

"အ​ေျဖမရ​ေသးဘူး​ေလ..."

"​ေနာက္​မွ​ေပးမယ္​...ခုျမန္​ျမန္​ထြက္​သြား​ေပး

ပါ..."

"တကယ္​လား..."

"အင္​း...အင္​း...ျမန္​ျမန္​သြားပါ​ေတာ့..."

"သြားပါၿပီ..."

မနက္​စာစားခ်ိန္​...

ရိ​ေပၚတို႔သားဖအျပင္​​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရယ္​

ဝန္​းခ်င္​ရယ္​အတူစားပြဲ၁ဝိုင္​းထဲဝိုင္​းထိုင္​

ၾကတယ္​...

ဝန္​းခ်င္​

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔...နင္​ကအလုပ္​သမား​ေလ...

အိမ္​႐ွင္​​ေတြနဲ႔ထမင္​းအတူစားတာျဖစ္​သင္​့

ရဲ႕လား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဦး​ေလးဝမ္​ကအတူစားခိုင္​းလို႔ပါ...အဲ့ဒါဆို

သားမီးဖိုထဲမွာပဲသြားစား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ထဖို႔ျပင္​လိုက္​​ေပမဲ့ရိ​ေပၚလက္​

ကိုလွမ္​းဆြဲကာ...

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"ဘယ္​မွသြားစရာမလိုဘူး...ဒီမွာပဲထိုင္​စား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ကြ​်န္​​ေတာ္​ဘယ္​မွာစားစားအဆင္​​ေျပပါ

တယ္​..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"ဒါကိုယ္​့အိမ္​...မင္​းကကိုယ္​့အပိုင္​...

မင္​းကိုကိုယ္​ကလြဲၿပီးဘယ္​သူမွအမိန္​႔​ေပး

ပိုင္​ခြင္​့မရိွဘူး...မင္​း​ေန႔တိုင္​းကိုယ္​တို႔နဲ႔

တူတူ၁ဝိုင္​းထဲစားရမယ္​...မ​ေက်နပ္​တဲ့သူ

႐ွိရင္​ထြက္​သြား..."

ဝန္​းခ်င္​ဘက္​ၾကည္​့ကာ​ေျပာလိုက္တယ္​...

ဝန္​းခ်င္​

"ခ်င္​ခ်င္​ကအဲ့လိုသ​ေဘာမ်ိဳး​ေျပာတာမဟုတ္​

ပါဘူး...​ေ႐ွာင္​က်န္​႔...မမလြန္​သြားလား

ခြင္​့လႊတ္​ပါ​ေနာ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ရ...ရပါတယ္​မမ..."

ဝမ္​က်ား​ေအာ္​

"ကဲ...စကားမ်ားမ​ေနၾကနဲ႔စားၾက​ေတာ့..."

ဝန္​းခ်င္​

"ကိုကိုဒါ​ေလးစားၾကည္​့အရမ္​း​ေကာင္​း

တယ္​..."

ရိ​ေပၚပန္​းကန္​ထဲကိုၾကက္​သားဖက္​​ေလး

၁ဖက္​တူ​ေလးနဲ႔ညႇပ္​ကာထည္​့​ေပးလိုက္​

တယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ခ်က္​ထားတာ​ေတြနဲ႔မ်က္​ႏွာလုပ္​

​ေနတဲ့ဝန္​းခ်င္​...

ရိ​ေပၚကအဲ့ဒါကိုတူနဲ့ျပန္​ညႇပ္​ကာ

​ေ႐ွာင္​​က်န္​႔ပန္​းကန္​ထဲျပန္​ထည္​့​ေပးျပန္​

တယ္​...

ဝမ္ရိေပၚ

"​ေရာ့အသားမ်ားမ်ားစား...အဲ့ဒါမွအား႐ွိမွာ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဟုတ္​ကဲ့..."

ဝန္​းခ်င္​၁​ေယာက္​ၾကည္​့ၿပီး​​ေဒါသထြက္​

ကာ​ေခါင္​း​ေပၚမွာအ​ေငြ႔၁​ေထာင္​း​ေထာင္​း

ထြက္​လို႔​ေန​ေတာ့တယ္​...

ဒယ္​ဒီဝမ္​က​ေတာ့မႏိုင္​စိန္​သူ႔သားကို

ၾကည္​့ၿပီး​ေခါင္​း၁ခါခါျဖင္​့...

စားၿပီး​ေသာက္​ၿပီးၾကလို႔ပန္​းကန္​​ေတြ​ေဆး

ၿပီး​ေတာ့​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ဝန္​းခ်င္​ရဲ႕အဝတ္​မ်ား

ကိုသူ႔အခန္​းထဲယူကာမီးပူတိုက္​​ေပးလို႔

​ေနတယ္​...

"က်ီြ..."

တံခါးဖြင္​့သံၾကား​ေတာ့...

"မမအဝတ္​​ေတြဘီဒိုနားမွာထားခဲ့​ပါ..."

အ​ေနာက္​ကိုမလွည္​့ၾကည္​့ပဲ​ေျပာ​ေန

တယ္​...

"ဘာလို႔သူ႔အဝတ္​​ေတြမီးပူတိုက္​​ေပး​ေန

Advertisement

တာလဲ..."

"ဟမ္​!!!အစ္​ကို..."

"သူတိုက္​ခိုင္​းတာလား..."

"မဟုတ္​ပါဘူး...ဘာအလုပ္​မွမ႐ွိတာနဲ႔ပ်င္​း

​ေနလို႔..."

"ပ်င္​းရင္​တီ​ဗြီၾကည္​့ပါလား..."

"မၾကည္​့ခ်င္​လို႔​ေပါ့...အစ္​ကိုကြၽန္​​ေတာ္​့ကို

ဘာခိုင္​းစရာ႐ွိလို႔လဲ..."

"ဘာမွခိုင္​းစရာမ႐ွိဘူး...အ​ေျဖလာ​ေတာင္​း

တာ..."

"အ​ေျဖ...​ေနာက္​မွ..."

"​ေနာက္​မွျပန္​ၿပီလား...ခု​ေပး​ေတာ့...မ​ေပး

ရင္​ဒီအခန္​းထဲကမထြက္​သြားဘူး..."

"ကြၽန္​​ေတာ္​ခုမအား​ေသးဘူး​ေလ..."

"လက္​မအားတာပါးစပ္​အားတယ္​​ေလ...

ခ်စ္​တယ္​လို႔​ေျပာလိုက္​ရံု​ေလးကို..."

ဝန္​းခ်င္​

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔နင္​႐ွိလား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"မမပဲ...သူဝင္​လာလို႔ဒီအခန္​းထဲမွာ​ေတြ႔

သြားရင္​​ေတာ့ဒုကၡပဲ..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"အဲ့​ေတာ့လဲမင္​းဆီကခ်စ္​အ​ေျဖလာ​ေတာင္​း တာလို႔​ေျပာလိုက္​မွာ​ေပါ့..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"အဲ့လို​ေျပာလိုက္​လို႔ျဖစ္​မလား..."

ဝန္​းခ်င္​

"ဟဲ့ငါဝင္​လာၿပီ​ေနာ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲ...ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲ...

အာ...ဟိုဘီဒိုႀကီးထဲဝင္​ပုန္​း​ေနလိုက္​..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"ဒါကိုယ္​့အိမ္​​ေလ...ဘာလို႔ကိုယ္​့အိမ္​မွာ

ကိုယ္​ကျပန္​ပုန္​း​ေနရမွာလဲ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ျမန္​ျမန္​လာပါဆို..."

ရိ​ေပၚလက္​ကိုဆြဲကာ၂​ေယာက္​လံုးဘီဒို

လဲဝင္​ပုန္​းၾကတယ္​...

ဝန္​းခ်င္​အခန္​းထဲ​ေရာက္​​ေတာ့...

ဝန္​းခ်င္​

"ဒီ​ေကာင္​​ေလးငါ့အဝတ္​​ေတြမီးပူတိုက္​

ခိုင္​းထားတာကိုဘယ္​သြား​ေနျပန္​ၿပီလဲ

မသိဘူး...BTSအဖြဲ႔ဖုန္​းနံပါတ္​႐ွိတယ္​ဆို

လို႔ယူမလို႔ဟာကို..."

ဝန္​းခ်င္​ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕အိပ္​ယာကိုဟိုလွန္​

​ေလွာ ဒီ​လွန္​​ေလွာလုပ္​​ေနတယ္​...

ဘီဒိုထဲက​ေ႐ွာင္​က်န္​႔မွာ​ေတာ့မိသြား

မလားဆိုၿပီးရင္​တုန္​ပန္​းတုန္​ျဖစ္​လို႔​ေန

တာ​ေပါ့...

ရိ​ေပၚက​ေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္​ပဲ​ေပ်ာ္​​ေတာင္​

​ေပ်ာ္​​ေန​ေသးတယ္​...

ဘီဒိုက​ေသး​ေတာ့၂​ေယာက့ကအရမ္​းပူး

ကပ္​နီးစပ္​​ေနၾကၿပီး​ေ႐ွာင္​က်န္​႔မွာရင္​တုန္​

လို႔​ေန​ေပမဲ့သူက​ေတာ့သူ႔​ေ႐ွ႕ကလူသား

​ေလး​ေၾကာင္​့ရင္​ခုန္​လို႔​ေနတယ္​...

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔..."

"​ဗ်...​ဗ်ာ..."

"မင္​းက​ေကာဘာလို႔ပုန္​းစရာမလိုပဲပုန္​း​ေန

ရတာလဲ..."

"ဟမ္​...ဟုတ္​...ဟုတ္​တယ္​​ေနာ္​...ထြက္​မွပဲ..."

"ခုမွထြက္​လို႔ရ​ေတာ့မလား...မိသြားမွာ​ေပါ့..."

"အဲ့ဒါလဲ...ဟုတ္​...ဟုတ္​တာပဲ..."

"သူ​ေတြ႔သြားမွာကိုမင္​းအဲ့​ေလာက္​​ေတာင္​

​ေၾကာက္​သလား..."

"မမအထင္​မလြဲ​ေစခ်င္​လို႔ပါ..."

"ခု​ေနကိုယ္​အသံ​ေပးလိုက္​လို႔သူကိုယ္​တို႔

ကိုမိသြားရင္​ဒီထက္​ပိုၿပီးအထင္​လြဲႏိုင္​

တယ္​​ေနာ္​..."

"အဲ့လို​ေတာ့မလုပ္​ပါနဲ႔..."

"မလုပ္​ပါဘူးမင္​းကိုယ္​့ကိုအ​ေျဖ​ေပးရင္​​ေပါ့..."

"အခ်ိန္​ခန​ေလာက္​​ေတာ့​ေစာင္​့​ေပးပါ​ဗ်ာ...

အစ္​ကိုလိုခ်င္​တဲ့အ​ေျဖကြၽန္​​ေတာ္​​ေပးႏိုင္​

​ေအာင္​ႀကိဳးစားပါ့မယ္​..."

"မ​ေစာင္​့ႏိုင္​​ေတာ့လို႔​ေပါ့ကြာ...မင္​းကိုယ္​့

ကိုအ​ေျဖမ​ေပးခ်င္​လို႔လား...

​ေကာင္​းၿပီ​ေလအမိခံၿပီးအထင္​လြဲတာပဲ

ခံလိုက္​​ေတာ့မယ္​..."

"အဲ့လိုမလုပ္​နဲ႔​ေလ​ဗ်ာ..."

"အဲ့ဒါဆိုအ​ေျဖ​ေပး..."

"........."

"​ေကာင္​းၿပီ​ေလ...အ..."

တိုးတိုး​ေလး​ေျပာ​ေနၾကရာက​​ေနအက်ယ္​

ႀကီး​ေအာ္​မလို႔ျပင္​လိုက္​တဲ့ရိ​ေပၚ​ေၾကာင္​့

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔လန္​႔ျဖန္​႔သြားၿပီး...

"ခ်စ္​...ခ်စ္​တယ္​..."

​ေခါင္​း​ေလးငံု႔ကာ​ေျပာလိုက္​တယ္​...

"တကယ္​!!!..."

​ေခါင္​း​ေလးၿငိမ္​့ျပတယ္​...

ရိ​ေပၚ​ေပ်ာ္​​ေနတုန္​း႐ွိ​ေသးတယ္​သူ႔ပုခံုး​ေပၚ

ကိုပိုးဟပ္​၁​ေကာင္​ျပဳတ္​က်လာပါ​ေရာ...

"ပုခံုး​ေပၚမွာလႈပ္​စိလႈပ္​စိနဲ႔ဘာႀကီးလဲ..."

"ပိုး​ဟပ္​​ေလးပါအစ္​ကိုရဲ႕..."

"ပိုး...ပိုးဟပ္​!!!..."

ရိ​ေပၚကအ​ေကာင္​ပိစိ​ေညႇာင္​့​ေတာင္​​ေလး

​ေတြဆိုအ​ေသ​ေၾကာက္​တတ္​တာ...

၁ျဖည္​းျဖည္​းနဲ႔ပိုးဟပ္​ကလည္​ပင္​းနား

​ေရာက္​လာတယ္​...

ရိ​ေပၚအရမ္​း​ေတြအသဲယားလာၿပီး​ေအာ္​ဖို႔

ျပင္​လိုက္​တယ္​...

"အစ္​ကို...မ​ေအာ္​နဲ႔​ေနာ္​..."

"......"

"အစ္​ကို..."

ရိ​ေပၚဘာမွမၾကားႏိုင္​​ေတာ့ဘူး...

ခႏၶာကိုယ္​၁ခုလံုး​ေရခဲ႐ိုက္​ထားသလို

မလႈပ္​မယွက္​ျဖစ္​လို႔​ေနတယ္​...

​​ေအာ္​မလို႔ျပင္​​ေနတုန္​းမွာပဲ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕

စတင္​နမ္​း႐ိႈက္​ျခင္​းကိုခံလိုက္​ရတယ္​...

ရိ​ေပၚ​ေအာ္​မွာဆိုးလို႔အာရံု​ေျပာင္​းသြား

​ေအာင္​လို႔​ေပါ့...

အာရံုလဲတကယ္​​ေျပာင္​းႏိုင္​ခဲ့ပါတယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ဘယ္​တုန္​းကမွရိ​ေပၚနမ္​းတိုင္​း

အနမ္​း​ေတြကိုျပန္​မတုန္​႔ျပန္​ဖူးဘူး​ေလ...

ခု​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ကအရင္​သူ႔ကိုနမ္​းလာ​ေတာ့

ရိ​ေပၚ၁​ေယာက္​႐ူးမတတ္​​ေပါ့...

ရင္​ခုန္​သံ​ေတြက​ေတာင္​သူ႔​ေအာ္​သံထက္​

ပိုၿပီးက်ယ္​​ေလာင္​​ေနခဲ့တယ္​...

ရိ​ေပၚအနမ္​း​ေတြၾကားနစ္​​ေမ​်ာသြားကာ

မ်က္​လံုး​ေလးစံုမွိတ္​ခ​်လိုက္​ၿပီး​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

ရဲ႕​ေခါင္​း​ေလးကိုထိန္​းကိုင္​ကာျပန္​နမ္​း

​ေတာ့တယ္​...

၂​ေယာက္​သားႏႈတ္​ခမ္​း​ေလး​ေတြကိုအျပန္​

လွန္​စုပ္​ယူနမ္​း႐ိႈက္​​ေနၾကတုန္​းဝန္​းခ​်င္​

၁​ေယာက္​ဘီဒိုနားနီးကပ္​လို႔လာ​ေတာ့

တယ္​...

အခန္​းထဲမွာလဲ႐ွာတာႏွံ႔​ေနၿပီ႐ွာစရာဆို

လို႔ဘီဒို၁ခုပဲက်န္​​ေတာ့တယ္​​ေလ...

ဘီဒိုတံခါးလက္​ကိုင္​​ေလးကိုကိုင္​ကာ

ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းဆြဲဖြင္​့လိုက္​တယ္​...

____________________________________

အပိုင္​း ၁၃.................​ေမ​ွ်ာ္​

Unicode

"အစ်​ကိုအရင်​က​ပြောဘူးတယ်​​လေ...

အစ်​ကိုကလိုချင်​တာကိုမရရ​အောင်​ယူ

တတ်​တယ်​ဆိုတာ...အခု​တော့ကျွန်​​တော်​

တကယ်​ယုံသွားပြီ...အစ်​ကိုက​လေ

တကယ်​ကို...အွန်​့..."

ဒီ၁ခါလဲစကား​လေးဆုံး​အောင်​​တောင်​

မ​ပြောလိုက်​ရခင်​သူ့ရဲ့နှုတ်​ခမ်​းသား​လေး

​တွေရိ​ပေါ်ရဲ့ငုံ​ထွေးစုပ်​ယူစားသုံးချင်​းခံ

လိုက်​ရတယ်​...

"အွန်​့...ပြွတ်​...အစ်​ကို့!!!...အွန်​့...လွှတ်​...

ပြွတ်​..."

အွန်​့းချိန်​က၃မိနစ်​​တောင်​မကြာလိုက်​ပါဘူး...

​ရှောင်​က​ျန်​့အတင်​းရုန်​းကာတွန်​းထုတ်​

တယ်​...

"အစ်​ကိုရာလုပ်​ပြန်​ပြီ..."

"မင်​းရဲ့နှုတ်​ခမ်​း​တွေကကိုယ်​့ကိုဆွဲ​ဆောင်​

​နေတာကို...''

"ဆွဲ​ဆောင်​ရ​အောင်​ကျွန်​​တော်​က

မိန်​းက​လေးလား...အစ်​ကိုအရင်​​​ကောင်​မ​လေး ​တွေတုန်​းကလဲအဲ့လိုပဲလား..."

"ဘယ်​​ကောင်​မ​လေးလဲ...ကိုယ့်​မှာဘယ်​

​ကောင်​မ​လေးမှမရှိဘူး..."

"အဲ့ဒါဆိုအစ်​ကိုက​​ကောင်​​လေး​တွေကို

ကြိုက်​တာလား..."

"​ကောင်​​လေးလဲမကြိုက်​ဘူး...​ကောင်​မ​လေး

လဲမကြိုက်​ဘူး...​ဟောဒီက​ရှောင်​ကျန်​့ဆို

တဲ့မင်​း၁​ယောက်​ထဲကိုပဲကြိုက်​တာထက်​

ပိုပြီးချစ်​မိသွားတာ..."

"ကျွန်​​တော်​့လိုလူမျိုးကိုဘာ​ကြောင်​့များ

ဒုက္ခရှာပြီးချစ်​ချင်​​နေရတာလဲ​ဗျာ...u

"မင်​းကကိုယ်​့အတွက်​ဒုက္ခမဟုတ်​ဘူးသုခ...

မင်​းမရှိရင်​ကိုယ်​့ဘဝမပြည်​့စုံသလိုခံစား

ရတယ်​..."

"အစ်​ကိုက၁ချိန်​ချိန်​ကြရင်​မမနဲ့လက်​ထက်​

ရမဲ့သူ​လေ​ဗျာ..."

"အဲ့ကိစ္စကိုယ်​့ဟာကိုယ်​ကြည်​့​ဖြေရှင်​း

လိုက်​ပါ့မယ်​...မင်​းဘာမှစိတ်​ပူစရာမလို

ဘူး...ကိုယ်​့အချစ်​ကိုလက်​ခံ​ပေးပြီးမင်​းလဲ

ကိုယ်​့ကိုပြန်​ချစ်​​ပေးလိုက်​ရုံ​လေးပါပဲ..."

"ကျွန်​​တော်​မစဉ်​းစားတတ်​​တော့ဘူး​ဗျာ..."

"​ဖြေး​ဖြေး​အေး​အေးစဉ်​းစားပါ...

ကိုယ်​အချိန်​​ပေးပါ့မယ်​...မနက်​ဖြန်​ကိုလို

ချင်​တဲ့အ​ဖြေလာယူမယ်​​နော်​..."

"​ဗျာ!!!မနက်​ဖြန်​!!!...မမြန်​လွန်​းဘူးလား..."

"ကိုယ်​့အတွက်​က​တော့​အရမ်​း​တောင်​ကြာ

​နေ​သေးတယ်​..."

"ဒါ​ပေမဲ့..."

"ဝန်​းချင်​!!!..."

"ဟမ်​!!!...ဘယ်​မှာလဲ..."

​ရှောင်​ကျန်​့အ​နောက်​ကိုလှည်​့ကြည်​့လိုက်​

ချိန်​ကိုအခွင်​့​ကောင်​းယူပြီးရိ​ပေါ် ​ရှောင်​ကျန်​့

ရဲ့ပါး​လေးကို "ရွှတ်​..."ခနဲမြည်​​အောင်​

နမ်​းထည်​့လိုက်​တယ်​...

"အာ...အစ်​ကိုညာနမ်​းပြန်​ပြီ...မမလဲမရှိပဲ

နဲ့..."

"​တွေ့လိုက်​သလားလို့ပါ..."

"အခွင်​့​ရေးသမားကြီး..."

"မင်​း၁​ယောက်​ထဲကိုပဲအခွင်​့​ရေးယူတာပါ..."

"မမတကယ်​လာတာလားလို့လန်​့သွားတာ

ပဲ..."

ဝန်​းချင်​

"​ရှောင်​ကျန်​့..."

​နေ့​ပြော​​နောက်​ကြည်​့ ည​ပြော​အောက်​ကြည်​့ ဆိုသလိုပဲငှက်​ဆိုးထိုးသံကြား

လိုက်​ရပါပြီ...

​ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"​ရှောင်​ကျန်​့...ကိုယ်​သွားအိပ်​​တော့မယ်​...

မနက်​ကျရင်​သိတယ်​​နော်​..."

ဟိုဟာမမျက်​နှာကိုလုံးလုံးမကြည်​့ချင်​တာ

နဲ့အိမ်​ထဲပြန်​ဝင်​သွားတယ်​...

ဝန်​းချင်​

"​ရှောင်​ကျန်​့...ခုနကကိုကိုလား..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဟုတ်​မမ..."

ဝန်​းချင်​

"နင်​တို့၂​ယောက်​​ဘာ​တွေပြာ​နေကြတာ

လဲ..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဘာမှမဟုတ်​ပါဘူး..."

ဝန်​းချင်​

"နင်​ကိုကိုနဲ့သိပ်​နီးနီးကပ်​ကပ်​မ​နေစမ်​းနဲ့

ငါမကြိုက်​ဘူး..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဟုတ်​...ဟုတ်​မမ..."

ဝန်​းချင်​

"ဒါနဲ့BTSအဖွဲ့အိမ်​​ရောက်​​နေတယ်​ဆို..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ခု​လေးတင်​ပြန်​သွားပြီ​လေ..."

ဝန်​းချင်​

"သွားပါပြီ...ငါ့မှာ​တော့သူတို့နဲ့​တွေ့ချင်​လွန်​း

လို့အိမ်​ကိုအမြန်​ပြန်​လာခဲ့တာ..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"မမ​နေ့ခင်​းထဲကဘယ်​သွားတာလဲ..."

ဝန်​းချင်​

"ငါ့ဟာငါဘယ်​သွားသွား...နင်​့$ပိုမပါဘူး...

ပင်​ပန်​း​နေပြီသွားနား​တော့မယ်​...ငါ​ရေချိုး

ဖို့​ရေ​နွေးစပ်​​ပေးထား..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဟုတ်​ကဲ့..."

​ဝန်​းချင်​အိမ်​ထဲကို​ကော့​တော့​ကော့​တော့

နဲ့ဝင်​သွားတယ်​...

​ရှောင်​ကျန်​့လဲစိတ်​​တွေရှုပ်​​ထွေးစွာနဲ့ပဲအိမ်​

ထဲလိုက်​ဝင်​လာခဲ့တယ်​...

_____________

​နောက်​​နေ့မနက်​ခင်​း​လေး...

​ရှောင်​ကျန်​့မီးဖို​ချောင်​ထဲမှာချက်​ရင်​းပြုတ်​

ရင်​းနဲ့၁​နေ့တာကိုစတင်​လိုက်​တယ်​...

ဟင်​းရည်​ချက်​​နေရင်​း

ရုတ်​တရက်​သူ့ရဲ့ခါး​ဘေးကိုလာဖက်​တဲ့

လက်​၁စုံ​ကြောင်​့လန်​့သွားကာလက်​ထဲ

ကဇွန်​းခွက်​​တောင်​လွတ်​ကျသွားတယ်​...

"ဘယ်​သူလဲ...'

လှည်​့ကြည်​့လိုက်​​တော့ရိ​ပေါ်ဖြစ်​​နေတယ်​...

"အစ်​ကိုဘာလုပ်​တာလဲ...၁​ယောက်​​

​ယောက်​မြင်​သွားရင်​..."

"မြင်​မြင်​​ပေါ့ဘယ်​သူလာ​ပြောရဲလဲ...

ဘယ်​သူမှဂရုမစိုက်​ဘူး..."

"အစ်​ကိုဂရုမစိုက်​​ပေမဲ့ကျွန်​​တော်​ဂရုစိုက်​

တယ်​...မမသာ​တွေ့သွားရင်​မလွယ်​ဘူး..."

"သူ​တွေ့​တော့ပို​ကောင်​းတာ​ပေါ့..."

"မ​ကောင်​းပါဘူး...မီးဖို​ချောင်​က​နေမြန်​မြန်​

ထွက်​သွားပါ..."

"အ​ဖြေမရ​သေးဘူး​လေ..."

"​နောက်​မှ​ပေးမယ်​...ခုမြန်​မြန်​ထွက်​သွား​ပေး

ပါ..."

"တကယ်​လား..."

"အင်​း...အင်​း...မြန်​မြန်​သွားပါ​တော့..."

"သွားပါပြီ..."

မနက်​စာစားချိန်​...

ရိ​ပေါ်တို့သားဖအပြင်​​ရှောင်​ကျန်​့ရယ်​

ဝန်​းချင်​ရယ်​အတူစားပွဲ၁ဝိုင်​းထဲဝိုင်​းထိုင်​

ကြတယ်​...

ဝန်​းချင်​

"​ရှောင်​ကျန်​့...နင်​ကအလုပ်​သမား​လေ...

အိမ်​ရှင်​​တွေနဲ့ထမင်​းအတူစားတာဖြစ်​သင်​့

ရဲ့လား..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဦး​လေးဝမ်​ကအတူစားခိုင်​းလို့ပါ...အဲ့ဒါဆို

သားမီးဖိုထဲမှာပဲသွားစား​တော့မယ်​​နော်​..."

​ရှောင်​ကျန်​့ထဖို့ပြင်​လိုက်​​ပေမဲ့ရိ​ပေါ်လက်​

ကိုလှမ်​းဆွဲကာ...

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"ဘယ်​မှသွားစရာမလိုဘူး...ဒီမှာပဲထိုင်​စား..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ကွ​ျန်​​တော်​ဘယ်​မှာစားစားအဆင်​​ပြေပါ

တယ်​..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"ဒါကိုယ်​့အိမ်​...မင်​းကကိုယ်​့အပိုင်​...

မင်​းကိုကိုယ်​ကလွဲပြီးဘယ်​သူမှအမိန်​့​ပေး

ပိုင်​ခွင်​့မရှိဘူး...မင်​း​နေ့တိုင်​းကိုယ်​တို့နဲ့

တူတူ၁ဝိုင်​းထဲစားရမယ်​...မ​ကျေနပ်​တဲ့သူ

ရှိရင်​ထွက်​သွား..."

ဝန်​းချင်​ဘက်​ကြည်​့ကာ​ပြောလိုက်တယ်​...

ဝန်​းချင်​

"ချင်​ချင်​ကအဲ့လိုသ​ဘောမျိုး​ပြောတာမဟုတ်​

ပါဘူး...​ရှောင်​ကျန်​့...မမလွန်​သွားလား

ခွင်​့လွှတ်​ပါ​နော်​..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ရ...ရပါတယ်​မမ..."

ဝမ်​ကျား​အော်​

"ကဲ...စကားများမ​နေကြနဲ့စားကြ​တော့..."

ဝန်​းချင်​

"ကိုကိုဒါ​လေးစားကြည်​့အရမ်​း​ကောင်​း

တယ်​..."

ရိ​ပေါ်ပန်​းကန်​ထဲကိုကြက်​သားဖက်​​လေး

၁ဖက်​တူ​လေးနဲ့ညှပ်​ကာထည်​့​ပေးလိုက်​

တယ်​...

​ရှောင်​ကျန်​့ချက်​ထားတာ​တွေနဲ့မျက်​နှာလုပ်​

​နေတဲ့ဝန်​းချင်​...

ရိ​ပေါ်ကအဲ့ဒါကိုတူနဲ့ပြန်​ညှပ်​ကာ

​ရှောင်​​ကျန်​့ပန်​းကန်​ထဲပြန်​ထည်​့​ပေးပြန်​

တယ်​...

ဝမ်ရိပေါ်

"​ရော့အသားများများစား...အဲ့ဒါမှအားရှိမှာ..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဟုတ်​ကဲ့..."

ဝန်​းချင်​၁​ယောက်​ကြည်​့ပြီး​​ဒေါသထွက်​

ကာ​ခေါင်​း​ပေါ်မှာအ​ငွေ့၁​ထောင်​း​ထောင်​း

ထွက်​လို့​နေ​တော့တယ်​...

ဒယ်​ဒီဝမ်​က​တော့မနိုင်​စိန်​သူ့သားကို

ကြည်​့ပြီး​ခေါင်​း၁ခါခါဖြင်​့...

စားပြီး​သောက်​ပြီးကြလို့ပန်​းကန်​​တွေ​ဆေး

ပြီး​တော့​ရှောင်​ကျန်​့ဝန်​းချင်​ရဲ့အဝတ်​များ

ကိုသူ့အခန်​းထဲယူကာမီးပူတိုက်​​ပေးလို့

​နေတယ်​...

"ကျွီ..."

တံခါးဖွင်​့သံကြား​တော့...

"မမအဝတ်​​တွေဘီဒိုနားမှာထားခဲ့​ပါ..."

အ​နောက်​ကိုမလှည်​့ကြည်​့ပဲ​ပြော​နေ

တယ်​...

"ဘာလို့သူ့အဝတ်​​တွေမီးပူတိုက်​​ပေး​နေ

တာလဲ..."

"ဟမ်​!!!အစ်​ကို..."

"သူတိုက်​ခိုင်​းတာလား..."

"မဟုတ်​ပါဘူး...ဘာအလုပ်​မှမရှိတာနဲ့ပျင်​း

​နေလို့..."

"ပျင်​းရင်​တီ​ဗွီကြည်​့ပါလား..."

"မကြည်​့ချင်​လို့​ပေါ့...အစ်​ကိုကျွန်​​တော်​့ကို

ဘာခိုင်​းစရာရှိလို့လဲ..."

"ဘာမှခိုင်​းစရာမရှိဘူး...အ​ဖြေလာ​တောင်​း

တာ..."

"အ​ဖြေ...​နောက်​မှ..."

"​နောက်​မှပြန်​ပြီလား...ခု​ပေး​တော့...မ​ပေး

ရင်​ဒီအခန်​းထဲကမထွက်​သွားဘူး..."

"ကျွန်​​တော်​ခုမအား​သေးဘူး​လေ..."

"လက်​မအားတာပါးစပ်​အားတယ်​​လေ...

ချစ်​တယ်​လို့​ပြောလိုက်​ရုံ​လေးကို..."

ဝန်​းချင်​

"​ရှောင်​ကျန်​့နင်​ရှိလား..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"မမပဲ...သူဝင်​လာလို့ဒီအခန်​းထဲမှာ​တွေ့

သွားရင်​​တော့ဒုက္ခပဲ..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"အဲ့​တော့လဲမင်​းဆီကချစ်​အ​ဖြေလာ​တောင်​း တာလို့​ပြောလိုက်​မှာ​ပေါ့..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"အဲ့လို​ပြောလိုက်​လို့ဖြစ်​မလား..."

ဝန်​းချင်​

"ဟဲ့ငါဝင်​လာပြီ​နော်​..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဘယ်​လိုလုပ်​မလဲ...ဘယ်​လိုလုပ်​မလဲ...

အာ...ဟိုဘီဒိုကြီးထဲဝင်​ပုန်​း​နေလိုက်​..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"ဒါကိုယ်​့အိမ်​​လေ...ဘာလို့ကိုယ်​့အိမ်​မှာ

ကိုယ်​ကပြန်​ပုန်​း​နေရမှာလဲ..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"မြန်​မြန်​လာပါဆို..."

ရိ​ပေါ်လက်​ကိုဆွဲကာ၂​ယောက်​လုံးဘီဒို

လဲဝင်​ပုန်​းကြတယ်​...

ဝန်​းချင်​အခန်​းထဲ​ရောက်​​တော့...

ဝန်​းချင်​

"ဒီ​ကောင်​​လေးငါ့အဝတ်​​တွေမီးပူတိုက်​

ခိုင်​းထားတာကိုဘယ်​သွား​နေပြန်​ပြီလဲ

မသိဘူး...BTSအဖွဲ့ဖုန်​းနံပါတ်​ရှိတယ်​ဆို

လို့ယူမလို့ဟာကို..."

    people are reading<Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click