《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၁၁
Advertisement
Zawgyi
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားရိေပၚ...ဒယ္ဒီျပန္လာၿပီ...
ဧည့္သည္ေတြလဲပါလာတယ္သားေရ..."
ရိေပၚအိမ္အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာ
တယ္...
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီျပန္လာၿပီလား..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေအး...ငါ့တူတို႔ဒါကေတာ့အန္ကယ့္ရဲ႕သား
ဝမ္ရိေပၚ...သားကေတာ့သူတို႔ကိုသိၿပီး
သားပဲမလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဟုတ္ကဲ့...ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္
ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ဝမ္ရိေပၚပါ..."
BTSအဖြဲ႔
"ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ထမင္းစားခန္းကိုႂကြၾကပါ...အားလံုး
အဆင္သင့္ပါပဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ငါ့တူတို႔ဘာမွအားမနာနဲ႔ေနာ္...
ကိုယ့္အိမ္လိုသေဘာထားၾက...
ဦးေရသြားခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္..."
RM
"ဟုတ္ကဲ့ဦး..."
BTSအဖြဲ႔ထမင္းစားခန္းထဲမွာဝိုင္းဖြဲ႔လို႔
ထိုင္ၿပီးဝမ္ရိေပၚနဲ႔စကားလက္စံုၾကေနၾက
တယ္...
အိမ္အကူေတြကအစားေသာက္မ်ိဳးစံုကို
လာခ်ေပးၾကတာေပါ့...
အဲ့ထဲမွာေ႐ွာင္က်န္႔လဲအပါဝင္...
ဟင္း၁ပြဲလာခ်ေပးလိုက္BTSဖြဲ႔ကိုခိုးၾကည့္
လိုက္နဲ႔အလုပ္ကို႐ႈပ္လို႔...
BTSအဖြဲ႔ကလဲအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေန
တဲ့ခ်စ္စရာယုန္ေပါက္ေလးဆီကေန
အၾကည့္မလႊဲႏိုင္ၾကဘူး...
ရိေပၚမွာေတာ့အူတိုလြန္းလိုျပန္ထြက္
သြားၿပီလားလို႔ေတာင္ထင္ရတယ္...
မ်က္ႏွာကသာျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေန
တာစိတ္ထဲမွာေတာ့ဆူးပန္းေတြပြင့္ၿပီး
ဒူးရင္းသီေတြသီးလို႔ေနတယ္...
ဟင္းပြဲေတြအကုန္လံုးစားပြဲေပၚမွာျပင္ဆင္
ေပးၿပီးေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔တံခါးအျပင္ကေန
သူ႔idolေတြကိုေခ်ာင္းၾကည့္လို႔ေနတယ္...
ရိေပၚျမင္ေတာ့ထြက္သြားဆိုၿပီးမ်က္စပစ္ျပ
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ကလဲမသြားဘူးဆိုၿပီးေခါင္းခါ
ကာလွ်ာထုတ္ျပတယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေ႐ွာင္က်န္႔...သားဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးလို႔ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းလာ
တဲ့ဒယ္ဒီဝမ္တံခါးနားမွာရစ္သီရစ္သီလုပ္
ေနတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုျမင္ေတာ့ေမးလိုက္
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာမွမလုပ္ပါဘူးဦး...ဘာမ်ားလိုအပ္ေသး
လဲလို႔ၾကည့္ေနတာ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေအာ္...ထမင္းစားၿပီးၿပီလား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟင့္အင္းေနာက္မွစားမလို႔..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဦးတို့္နဲ႔၁ခါထဲဝင္စားလိုက္ေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အာ...ရပါတယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"လာပါ..."
ဒယ္ဒီဝမ္အတင္းေခၚေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔လဲ
လက္ခံခ်င္လက္ခံခ်င္နဲ႔ပဲလက္ခံလိုက္ရ
တယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"ငါ့တူတို႔မစားၾကေသးဘူးလား..."
ဂ်ီမင္း
"ဦးကိုေစာင့္ေနၾကတာေလ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"မေစာင့္လဲရပါတယ္ကြာ...ေ႐ွာင္က်န္႔...
ဘာလုပ္ေနတာလဲထိုင္ေလ..."
စားပြဲေဘးမွာမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔
ကိုဒယ္ဒီဝမ္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့လြတ္ေန
တဲ့ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္...
သူအႀကိဳက္ဆံုးidol၂ေယာက္ၾကားမွာေပါ့...
ဂ်န္းကုနဲ႔ဂ်ီမင္းရဲ႕ၾကားေပါ့...
ရိေပၚကေတာ့သူ႔အေရွ့ကလူသားေလး
ကိုအလိုမက်စြာၾကည့္ေနမိတယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"သူ႔ကိုမိတ္ဆတ္ေပးရအံုးမယ္...သူကေတာ့
ဦးရဲ႕တူလိုသားလိုခ်စ္ရတဲ့သူေပါ့ကြာ...
ေ႐ွာင္က်န္႔လို႔ေခၚတယ္..."
ဂ်န္းကု
"နာမည္ေလးကလွလိုက္တာ...
လူေလးကလဲအေသေခ်ာတာပဲ..."
V
"ဟုတ္တယ္...ကိုယ္တို႔ထက္ေတာင္ေခ်ာ
ေသးတယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟီး...အစ္ကိုတို႔ကမွတကယ္ေခ်ာတာပါ...
အစ္ကိုတို႔အဖြဲ႔ကိုေလကြၽန္ေတာ္တအား
ႀကိဳက္တာသိလား..."
RM
"ဝိုး...တကယ္လား...ခ်စ္စရာFan Boyေလး
ေပါ့..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟီး...ဟုတ္..."
ဂ်င္း
"ရီတာေလးကလဲအသဲယားစရာေလး
ကြာ...ယုန္သြားေလးေတြနဲ႔..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အစ္ကိုတို႔ဝိုင္းေျမႇာက္ေနၾကတာ
ကြၽန္ေတာ္မေနတတ္ေတာ့ဘူး..."
ဂ်ီမင္း
"တကယ္ေျပာတာပါ...ကဲFan Boyယုန္
ေပါက္ေလးကိုယ္တို႔နဲ႔သူငယ္ခ်င္းလုပ္မလား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဗ်ာ!!!တကယ္လား..."
ဂ်ီမင္း
"တကယ္ေပါ့...ကိုယ္တို႔မင္းနဲ႔သူငယ္ခ်င္း
ျဖစ္ခ်င္လို႔...ဟုတ္တယ္မလားငါ့ေကာင္
တို္႔..."
က်န္အဖြဲ႔သားမ်ား
"ဟုတ္တာေပါ့..."
ဂ်ီမင္း
"လက္ခံမလား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"လက္ခံတာေပါ့...အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ..."
ဂ်န္းကု
"အဲ့ဒါဆိုရင္သူငယ္ခ်င္းေလးေရ...
ကိုယ္တို႔ကိုဖုန္းနံပါတ္ေပးပါလား..."
ပုခံုးဖက္ကာေျပာလိုက္ေတာ့ရိေပၚ
သဝန္တိုမုန္တိုင္းေတြလိႈင္းထလာၿပီး
ေဒါသမီးေတာင္ေတြေပါက္ကြဲကာသူ႔
ေပါင္ေပၚသူတမင္ရည္ရြယ္ၿပီးေရေတြ
ေမွာက္က်ေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့တယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"အာ...သားေရေတြေမွာက္ကုန္ၿပီ...
ေဘာင္းဘီေတြလဲရႊဲကုန္ပါလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေဘာင္းဘီလဲမွရေတာ့မွာပဲ...အားလံုးပဲ
ခနေလာက္ခြင့္ျပဳပါအံုးေနာ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ခနေလာက္လိုက္ခဲ့အံုး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာလို႔လဲ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ကိုယ့္ကိုေဘာင္းဘီလိုက္ထုတ္ေပးအံုး
ေလကြာ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားကလဲ...၁ျခား၁ေယာက္ခိုင္းလိုက္ပါ
လား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"မရဘူးဒယ္ဒီ...အဲ့ေဘာင္းဘီကိုဘယ္နား
ထားလဲသူပဲသိတယ္...မေန႔ကသားသိမ္း
ခိုင္းထားတာ...ျမန္ျမန္လာပါ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔လက္ကိုအတင္းဆြဲကာေခၚ
သြားတယ္....
အခန္းဆီေရာက္ေတာ့...
"အစ္ကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမွလဲမသိမ္းခိုင္း
ထားပဲနဲ႔..."
"အင္းေလ..."
"အဲ့ဒါဆိုဘာလို႔လိမ္ၿပီးေခၚလာတာလဲ..."
"သူတို႔နားမွာမေနေစခ်င္လို႔..."
"အက်င့္ယုတ္ခ်က္ကေတာ့ဗ်ာ...သြားေတာ့မယ္..."
"ကိုယ္ေျပာစရာ႐ွိေသးတယ္...."
တံခါးကိုဆြဲပိတ္ကာlockခ်လိုက္တယ္...
"ဘာေျပာမလို႔လဲအျမန္ေျပာ..."
"ခုနကဖုန္းနံပါတ္တကယ္ေပးမလို႔လား..."
"ေပးမလို႔ေပါ့..."
"ကိုယ္ကမေပးနဲ႔ဆိုင္ရင္ေကာ..."
"ေပးမွာပဲ..."
"သူတို႔ေ႐ွ႕မွာမရီပါနဲ႔လားကြာ..."
"ရီတာဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"မင္းရဲ႕အျပဳမူ၁ခုခ်င္းစီကအရမ္းကိုခ်စ္စရာ
ေကာင္းလြန္းေနေတာ့ကိုယ္သဝန္တို
တယ္..."
"မတိုနဲ႔ေပါ့...ဘာမွလဲမဆိုင္ေသးပဲနဲ႔..."
"ဆိုင္ခ်င္ၿပီေလ...မင္းမွအေျဖမေပးေသး
တာ..."
"ကြၽန္ေတာ္ျငင္းတယ္ေလဗ်ာ...
အစ္ကိုမွလက္မခံပဲ...လက္ခံတဲ့ထိေစာင့္
မယ္ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္အေျဖေပးဆို..."
"မရေတာ့ဘူးခုလိုခ်င္ၿပီ..."
"ကြၽန္ေတာ္မစဥ္းစားရေသးဘူး..."
"အဲ့ဒါဆိုခုစဥ္းစားလိုက္..."
"ေနာက္မွစဥ္းစားမယ္ဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္သြား
ေတာ့မယ္..."
"ဖုန္းနံပါတ္မေပးရဘူးေနာ္..."
"အင္း...ေပးျဖစ္ေအာင္ကိုေပးလိုက္မယ္...''
"ဘာေျပာတယ္..."
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး...သြားေတာ့မယ္လို႔..."
လက္ကိုလွမ္းဆြဲကာအိပ္ယာထဲလွဲခ်လိုက္
တယ္...
"ကိုယ္အကုန္ၾကားတယ္ေနာ္..."
"ၾကားလဲဘာျဖစ္လဲ..."
"ကိုယ့္စကားနားမေထာင္ရင္ဘာျဖစ္မလဲ
သိတယ္မလား..."
"ဟားဟား...မၿခိမ္းေျခာက္နဲ႔မေၾကာက္
ေတာ့ဘူး..."
Advertisement
"တကယ္မေၾကာက္ဘူးေပါ့ေလ..."
"မေၾကာက္ဘူးအစ္ကိုတကယ္လဲမလုပ္...
အြန္႔..."
ေ႐ွာင္က်န္႔မ်က္လံုးမ်ားျပဴ းက်ယ္သြားတယ္...
ရိေပၚေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕လက္၂ဖက္ကိုခ်ဳပ္ကာ
ႏႈတ္ခမ္း၂လႊာကိုေပါင္းစပ္ေစလိုက္ၿပီး
စုပ္ယူစားသံုးေနေလေတာ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ပါးစပ္ကိုအေသပိတ္ထားေတာ့
ရိေပၚနမ္းရတာအားမရ...
ႏႈတ္ခမ္းေအာက္ေလးကိုသာသာေလး
ကိုက္ခ်လိုက္ေတာ့နာသြားလို႔ထင္တယ္...
အဲ့ေတာ့မွနဲနဲဟလာတယ္...
အဲ့အခ်ိန္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီးရိေပၚ သူ႔ရဲ႕
လွ်ာဖ်ားေလးကိုေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ခံတြင္းထဲ
ထိုးထည့္လိုက္ၿပီးေမႊေနာက္ေတာ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔မွာ၁ခါမွအဲ့လို႔အနမ္းမခံရဘူး
ေတာ့ေနရခက္လို႔ေနေတာ့တာေပါ့...
ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုလူးလြန္႔ေနတာပဲ...
အေပၚပိုင္းလႈပ္မရလို႔ေအာက္ပိုင္းက
လႈပ္႐ွာေနျပန္ေတာ့ရိေပၚသူ႔ေျခေထာက္နဲ႔
ေ႐ွာင္က်န္႔ေျခေထာက္ကိုဖိခ်ဳပ္ထားျပန္
တယ္...
ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကိုအေပၚ၁လွည့္
ေအာက္၁လွည့္ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလိုစုပ္ယူစား
သံုးေနတာတစ္ႁပြတ္ျပြတ္နဲ႔ပဲ...
အေတာ္ေလးနမ္းၿပီးမွျပန္လႊတ္ေပးလိုက္
ေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔ေလးမွာအရပ္႐ွဴ ရပ္သြား
ၿပီလားေတာင္ေအာက္ေမ့ရတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုယုယုယယ
ေလးၾကည့္လာရင္း...
"ကိုယ္ကလက္ေတြ႔သမားဆိုတာယံုၿပီလား..."
"....."
"ေျဖအံုးေလးကြာ..."
"....."
"ျပြတ္...မေျဖရင္ထပ္နမ္းမွာေနာ္..."
"ယံုၿပီ...ယံုၿပီ..."
"ဒီေန႔ကစၿပီးမင္းဆီကအေျဖရေအာင္
ကိုယ္ႀကိဳးစားေတာ့မယ္...မင္းေတာင့္ခံႏိုင္
ေအာင္သာႀကိဳးစားေတာ့...ခုေတာ့မင္းကို
ေပးသြားလိုက္မယ္...ေနာက္၁ခါဆိုရင္
ေတာ့ကိုယ့္သမာဓိအားကိုအာမွမခံႏိုင္ဘူး
ေနာ္..."
ရိေပၚဖယ္ေပးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းကိုထၿပီးလစ္
ခနဲယုန္ေျပး ေျပးေတာ့တယ္...
## ငါလဲေဘာင္းဘီမလဲခင္ေရခ်ိဳးခန္းအရင္
ေျပးမွပဲ...ေ႐ွာင္က်န္႔ေရမင္းေလးေၾကာင့္
ကိုယ့္မွာမလုပ္ဖူးတာေတြလုပ္...
မျဖစ္ဖူးတာေတြျဖစ္ေနၿပီေဟ့... ##
စိတ္ထဲကေအာ္ေျပာကာေရခ်ိဳးခန္းဆီ
အျမန္ေျပးရေတာ့တယ္...
___________
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေ႐ွာင္က်န္႔...ဘာလို႔ၾကာေနတာလဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟို...ဟိုဟာ...ဘယ္နားထားမိမွန္းမသိလို႔
႐ွာေပးေနတာနဲ႔ၾကာသြားတာပါ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"လာ...ခုထိဘာမွမစားရေသးဘူးမလား...
လာစား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ေရာက္ၿပီးလို႔မၾကာဘူးရိေပၚ
ေရာက္လာခဲ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲ...
႐ွက္ၿပီးေခါင္းေလးငံု႔ကာထမင္းပန္းကန္မွာ
ပဲမ်က္ႏွာအပ္ေနလိုက္တယ္...
ဂ်န္းကု
"ေဟ့ယုန္ေလး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဗ်ာ..."
ဂ်န္းကု
"ဘာစကားမွလဲမေျပာေတာ့ပါလား...
ကိုယ္တို႔နဲ႔မခင္ခ်င္ေတာ့လို႔လား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မ...မဟုတ္ပါဘူး...ထမင္းစားေနလို႔ပါ..."
ဂ်ီမင္း
"ယုန္ေလးမင္းေနမေကာင္းဘူးလား...
မ်က္ႏွာေလးနီရဲေနပါ့လား..."
ပါးေလးကိုင္လိုက္နဖူးေလးစမ္းလိုက္နဲ႔...
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚကိုအရိပ္ေျခၾကည့္လိုက္
ေတာ့သူ႔ကိုစူးစိုက္ကာျပန္ၾကည့္ေန
တယ္...
ၿပီးေတာ့ေခ်ာင္း၁ခ်က္ဟန္႔ျပလိုက္ေတာ့
ေ႐ွာင္က်န္႔လန္႔သြားၿပီး...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာ...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...က်...ကြၽန္ေတာ္
ေနေကာင္းပါတယ္...စားလို႔လဲၿပီးၿပီ...
သြားေတာ့မယ္ေနာ္..."
ပန္းကန္ေလးကိုင္ကာေနရာကေနအျမန္
ထလာခဲ့တယ္...
ရိေပၚကေတာ့ေက်နပ္လို႔ေနတာေပါ့...
BTSအစ္ကိုေခ်ာေလးမ်ားကေတာ့
ဘာမွမသိ႐ွာပါ...
ဒယ္ဒီဝမ္ကေတာ့အရိပ္ျပအေကာင္ျမင္
ဆိုသလိုသူ႔သားေ႐ွာင္က်န္႔ကို၁ခုခုလုပ္
ထားၿပီဆိုတာသိေနတယ္...
စားၿပီးေသာက္ၿပီးၾကေတာ့ဧည့္ခန္းမွာ
စကားခနေျပာကာျပန္ရန္ျပင္ဆင္ၾက
တယ္...
ျပန္ကာနီိးေ႐ွာင္က်န္႔နဲ႔ဓာတ္ပံုတြဲ႐ိုက္ဖို႔
အတင္းေျပာေနၾကလို႔ေ႐ွာင္က်န္႔ခမ်ာ
သူ႔idolေတြကိုအားနာတာက၁ေၾကာင္း
မ်က္စိေထာက္ေထာက္ကာလိုက္ၾကည့္
ၿပီးအရာအားလံုးနဲ႔သူ႔ကိုဂ်ယ္လီနင္ေနတဲ့
သူ႔လင္လင္ကိုေၾကာက္ရတာက၁ေၾကာင္း
နဲ႔ဓာတ္ပံု႐ိုက္တာေတာင္စိတ္မေျဖာင့္...
စိတ္လႊတ္လက္လႊတ္ေတာင္မရီႏိုင္႐ွာဘူး....
RM
"ဦးကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္လိုက္ပါအံုးမယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဂ႐ုစိုက္ျပန္ၾကအံုး...ဦးအိမ္ကိုေနာက္လဲ
လာလည္ေနာ္...မင္းတို႔ကိုဦးအိမ္ကအျမဲ
ႀကိဳဆိုၿပီးသားပါ..."
RM
"ဟုတ္ကဲ့..."
ဂ်န္းကု
"ယုန္ေလး...ခုနကဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းတာ
မေပးရေသးဘူးေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အမ္...အဲ့ဒါလား...အဲ့ဒါကေလ..."
ရိေပၚအနားေရာက္လာကာ...
ဝမ္ရိေပၚ
"ေ႐ွာင္က်န္႔ဖုန္းပ်က္ေနတယ္..."
ဂ်န္းကု
"အာ...အဲ့ဒါဆိုကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္ယူထား
လိုက္ေနာ္ယုန္ေလး...ဖုန္းျပင္ၿပီးရင္
ဆက္သြယ္လိုက္..."
ကတ္ေလးထုတ္ေပးလိုက္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္..."
ဂ်န္းကု
"ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ကဲ့ပါ..."
ႏႈတ္ဆတ္ကာျပန္သြားၾကေလတယ္...
ဒယ္ဒီဝမ္ကေတာ့အိမ္ထဲျပန္ဝင္သြား
ေလၿပီ...
BTSတို႔ရဲ႕ကားျခံအျပင္ေရာက္ရံု႐ွိေသး
ရိေပၚ ေ႐ွာင္က်န္႔လက္ထဲကကတ္ေလးကို
ဆြဲလုလိုက္တယ္...
"ဘာလုပ္တာလဲ..."
"မင္းကိုသူတို႔နဲ႔မဆက္သြယ္ေစခ်င္လို႔ဖုန္း
ပ်က္ေနတယ္လို႔ေျပာလိုက္တာေလ...
ဘာလို႔ဒါကိုလက္ခံထားတာလဲ..."
"ကြၽန္ေတာ္လဲမဆတ္သြယ္ပါဘူးဗ်ာ...
အမွတ္တရသိမ္းထားရံုေလးပါ..."
"မသိမ္းထားနဲ႔လႊင့္ပစ္လိုက္ေတာ့..."
"အစ္ကိုဒါေတာ့လြန္ေနၿပီေနာ္...
ျပန္ေပးဗ်ာ ..."
လွမ္းဆြဲလုတဲ့လက္ေလးကိုရိေပၚျပန္ဆြဲ
ၿပီးသူ႔ရင္ခြင္ထဲဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကာ...
"လိုခ်င္ရင္အေျဖေပး..."
"အစ္ကိုဒါနဲ႔ပဲအက်ပ္ကိုင္ေနေတာ့တာပဲ..."
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔ေျပာေနေလ
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြမွာ
သံလိုက္ဓာတ္မ်ား႐ွိေနလားမသိ...
ရိေပၚ သူ႔အနားေရာက္တိုင္းအဲ့ႏႈတ္ခမ္း
ေလးေတြကေနကိုအၾကည့္မလႊဲႏိုင္ဘူး...
ခ်စ္သူေတြမျဖစ္ေသးတာေတာင္ခနခနခြင့္
မေတာင္ပဲနမ္းတယ္...
ခ်စ္သူေတြမ်ားျဖစ္သြားၾကရင္ေ႐ွာင္က်န္႔
ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြေတာ့မေတြးဝံ့စရာ...
ခုလဲအၾကည့္မလႊဲႏိုင္ပဲနီးကပ္လို႔လာျပန္ပါ
ၿပီ...
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာရိေပၚကိုမၾကည့္ပဲ
စကားေတြေျပာေနတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔မွာေတာ့
မသိ႐ွာ...
____________________________________
အပိုင္း ၁၂..........ေမွ်ာ္
Unicode
ဝမ်ကျားအော်
"သားရိပေါ်...ဒယ်ဒီပြန်လာပြီ...
ဧည့်သည်တွေလဲပါလာတယ်သားရေ..."
ရိပေါ်အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေဆင်းလာ
တယ်...
ဝမ်ရိပေါ်
"ဒယ်ဒီပြန်လာပြီလား..."
ဝမ်ကျားအော်
"အေး...ငါ့တူတို့ဒါကတော့အန်ကယ့်ရဲ့သား
ဝမ်ရိပေါ်...သားကတော့သူတို့ကိုသိပြီး
သားပဲမလား..."
ဝမ်ရိပေါ်
"ဟုတ်ကဲ့...တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်
ကျွန်တော့်နာမည်ဝမ်ရိပေါ်ပါ..."
BTSအဖွဲ့
"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..."
ဝမ်ရိပေါ်
"ထမင်းစားခန်းကိုကြွကြပါ...အားလုံး
အဆင်သင့်ပါပဲ..."
ဝမ်ကျားအော်
"ငါ့တူတို့ဘာမှအားမနာနဲ့နော်...
ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထားကြ...
ဦးရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ်..."
RM
"ဟုတ်ကဲ့ဦး..."
BTSအဖွဲ့ထမင်းစားခန်းထဲမှာဝိုင်းဖွဲ့လို့
ထိုင်ပြီးဝမ်ရိပေါ်နဲ့စကားလက်စုံကြနေကြ
တယ်...
အိမ်အကူတွေကအစားသောက်မျိုးစုံကို
လာချပေးကြတာပေါ့...
အဲ့ထဲမှာရှောင်ကျန့်လဲအပါဝင်...
ဟင်း၁ပွဲလာချပေးလိုက်BTSဖွဲ့ကိုခိုးကြည့်
လိုက်နဲ့အလုပ်ကိုရှုပ်လို့...
BTSအဖွဲ့ကလဲအရမ်းချစ်စရာကောင်းနေ
တဲ့ချစ်စရာယုန်ပေါက်လေးဆီကနေ
အကြည့်မလွှဲနိုင်ကြဘူး...
ရိပေါ်မှာတော့အူတိုလွန်းလိုပြန်ထွက်
သွားပြီလားလို့တောင်ထင်ရတယ်...
မျက်နှာကသာပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ပုံစံမျိုးဖြစ်နေ
တာစိတ်ထဲမှာတော့ဆူးပန်းတွေပွင့်ပြီး
ဒူးရင်းသီတွေသီးလို့နေတယ်...
ဟင်းပွဲတွေအကုန်လုံးစားပွဲပေါ်မှာပြင်ဆင်
ပေးပြီးတော့ရှောင်ကျန့်တံခါးအပြင်ကနေ
သူ့idolတွေကိုချောင်းကြည့်လို့နေတယ်...
ရိပေါ်မြင်တော့ထွက်သွားဆိုပြီးမျက်စပစ်ပြ
တယ်...
ရှောင်ကျန့်ကလဲမသွားဘူးဆိုပြီးခေါင်းခါ
ကာလျှာထုတ်ပြတယ်...
ဝမ်ကျားအော်
"ရှောင်ကျန့်...သားဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ..."
ရေမိုးချိုးပြီးလို့အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းလာ
တဲ့ဒယ်ဒီဝမ်တံခါးနားမှာရစ်သီရစ်သီလုပ်
နေတဲ့ရှောင်ကျန့်ကိုမြင်တော့မေးလိုက်
တယ်...
ရှောင်ကျန့်
"ဘာမှမလုပ်ပါဘူးဦး...ဘာများလိုအပ်သေး
လဲလို့ကြည့်နေတာ..."
ဝမ်ကျားအော်
"အော်...ထမင်းစားပြီးပြီလား..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟင့်အင်းနောက်မှစားမလို့..."
ဝမ်ကျားအော်
"ဦးတို့်နဲ့၁ခါထဲဝင်စားလိုက်လေ..."
ရှောင်ကျန့်
"အာ...ရပါတယ်..."
ဝမ်ကျားအော်
"လာပါ..."
ဒယ်ဒီဝမ်အတင်းခေါ်တော့ရှောင်ကျန့်လဲ
လက်ခံချင်လက်ခံချင်နဲ့ပဲလက်ခံလိုက်ရ
တယ်...
ဝမ်ကျားအော်
"ငါ့တူတို့မစားကြသေးဘူးလား..."
ဂျီမင်း
"ဦးကိုစောင့်နေကြတာလေ..."
ဝမ်ကျားအော်
"မစောင့်လဲရပါတယ်ကွာ...ရှောင်ကျန့်...
ဘာလုပ်နေတာလဲထိုင်လေ..."
စားပွဲဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ရှောင်ကျန့်
ကိုဒယ်ဒီဝမ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တော့လွတ်နေ
တဲ့ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်...
သူအကြိုက်ဆုံးidol၂ယောက်ကြားမှာပေါ့...
ဂျန်းကုနဲ့ဂျီမင်းရဲ့ကြားပေါ့...
ရိပေါ်ကတော့သူ့အရေ့ှကလူသားလေး
ကိုအလိုမကျစွာကြည့်နေမိတယ်...
ဝမ်ကျားအော်
"သူ့ကိုမိတ်ဆတ်ပေးရအုံးမယ်...သူကတော့
ဦးရဲ့တူလိုသားလိုချစ်ရတဲ့သူပေါ့ကွာ...
ရှောင်ကျန့်လို့ခေါ်တယ်..."
ဂျန်းကု
"နာမည်လေးကလှလိုက်တာ...
လူလေးကလဲအသေချောတာပဲ..."
V
"ဟုတ်တယ်...ကိုယ်တို့ထက်တောင်ချော
သေးတယ်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟီး...အစ်ကိုတို့ကမှတကယ်ချောတာပါ...
အစ်ကိုတို့အဖွဲ့ကိုလေကျွန်တော်တအား
ကြိုက်တာသိလား..."
RM
"ဝိုး...တကယ်လား...ချစ်စရာFan Boyလေး
ပေါ့..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟီး...ဟုတ်..."
ဂျင်း
"ရီတာလေးကလဲအသဲယားစရာလေး
ကွာ...ယုန်သွားလေးတွေနဲ့..."
ရှောင်ကျန့်
"အစ်ကိုတို့ဝိုင်းမြှောက်နေကြတာ
ကျွန်တော်မနေတတ်တော့ဘူး..."
ဂျီမင်း
"တကယ်ပြောတာပါ...ကဲFan Boyယုန်
ပေါက်လေးကိုယ်တို့နဲ့သူငယ်ချင်းလုပ်မလား..."
ရှောင်ကျန့်
"ဗျာ!!!တကယ်လား..."
ဂျီမင်း
"တကယ်ပေါ့...ကိုယ်တို့မင်းနဲ့သူငယ်ချင်း
ဖြစ်ချင်လို့...ဟုတ်တယ်မလားငါ့ကောင်
တို့်..."
ကျန်အဖွဲ့သားများ
"ဟုတ်တာပေါ့..."
ဂျီမင်း
"လက်ခံမလား..."
ရှောင်ကျန့်
"လက်ခံတာပေါ့...အရမ်းပျော်တာပဲ..."
ဂျန်းကု
"အဲ့ဒါဆိုရင်သူငယ်ချင်းလေးရေ...
ကိုယ်တို့ကိုဖုန်းနံပါတ်ပေးပါလား..."
ပုခုံးဖက်ကာပြောလိုက်တော့ရိပေါ်
သဝန်တိုမုန်တိုင်းတွေလှိုင်းထလာပြီး
ဒေါသမီးတောင်တွေပေါက်ကွဲကာသူ့
ပေါင်ပေါ်သူတမင်ရည်ရွယ်ပြီးရေတွေ
မှောက်ကျအောင်လုပ်လိုက်တော့တယ်...
ဝမ်ကျားအော်
"အာ...သားရေတွေမှောက်ကုန်ပြီ...
ဘောင်းဘီတွေလဲရွှဲကုန်ပါလား..."
ဝမ်ရိပေါ်
"ဘောင်းဘီလဲမှရတော့မှာပဲ...အားလုံးပဲ
ခနလောက်ခွင့်ပြုပါအုံးနော်...
ရှောင်ကျန့်ခနလောက်လိုက်ခဲ့အုံး..."
ရှောင်ကျန့်
"ဘာလို့လဲ..."
ဝမ်ရိပေါ်
"ကိုယ့်ကိုဘောင်းဘီလိုက်ထုတ်ပေးအုံး
လေကွာ..."
ဝမ်ကျားအော်
"သားကလဲ...၁ခြား၁ယောက်ခိုင်းလိုက်ပါ
လား..."
ဝမ်ရိပေါ်
"မရဘူးဒယ်ဒီ...အဲ့ဘောင်းဘီကိုဘယ်နား
ထားလဲသူပဲသိတယ်...မနေ့ကသားသိမ်း
ခိုင်းထားတာ...မြန်မြန်လာပါ..."
ရှောင်ကျန့်လက်ကိုအတင်းဆွဲကာခေါ်
သွားတယ်....
အခန်းဆီရောက်တော့...
"အစ်ကိုကျွန်တော့်ကိုဘာမှလဲမသိမ်းခိုင်း
ထားပဲနဲ့..."
"အင်းလေ..."
"အဲ့ဒါဆိုဘာလို့လိမ်ပြီးခေါ်လာတာလဲ..."
"သူတို့နားမှာမနေစေချင်လို့..."
"အကျင့်ယုတ်ချက်ကတော့ဗျာ...သွားတော့မယ်..."
"ကိုယ်ပြောစရာရှိသေးတယ်...."
တံခါးကိုဆွဲပိတ်ကာlockချလိုက်တယ်...
"ဘာပြောမလို့လဲအမြန်ပြော..."
"ခုနကဖုန်းနံပါတ်တကယ်ပေးမလို့လား..."
"ပေးမလို့ပေါ့..."
"ကိုယ်ကမပေးနဲ့ဆိုင်ရင်ကော..."
"ပေးမှာပဲ..."
"သူတို့ရှေ့မှာမရီပါနဲ့လားကွာ..."
"ရီတာဘာဖြစ်လို့လဲ..."
"မင်းရဲ့အပြုမူ၁ခုချင်းစီကအရမ်းကိုချစ်စရာ
ကောင်းလွန်းနေတော့ကိုယ်သဝန်တို
တယ်..."
"မတိုနဲ့ပေါ့...ဘာမှလဲမဆိုင်သေးပဲနဲ့..."
"ဆိုင်ချင်ပြီလေ...မင်းမှအဖြေမပေးသေး
တာ..."
"ကျွန်တော်ငြင်းတယ်လေဗျာ...
အစ်ကိုမှလက်မခံပဲ...လက်ခံတဲ့ထိစောင့်
မယ်ကြိုက်တဲ့အချိန်အဖြေပေးဆို..."
"မရတော့ဘူးခုလိုချင်ပြီ..."
"ကျွန်တော်မစဉ်းစားရသေးဘူး..."
"အဲ့ဒါဆိုခုစဉ်းစားလိုက်..."
"နောက်မှစဉ်းစားမယ်ဗျာ...ကျွန်တော်သွား
တော့မယ်..."
"ဖုန်းနံပါတ်မပေးရဘူးနော်..."
"အင်း...ပေးဖြစ်အောင်ကိုပေးလိုက်မယ်...''
"ဘာပြောတယ်..."
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး...သွားတော့မယ်လို့..."
လက်ကိုလှမ်းဆွဲကာအိပ်ယာထဲလှဲချလိုက်
တယ်...
"ကိုယ်အကုန်ကြားတယ်နော်..."
"ကြားလဲဘာဖြစ်လဲ..."
"ကိုယ့်စကားနားမထောင်ရင်ဘာဖြစ်မလဲ
သိတယ်မလား..."
"ဟားဟား...မခြိမ်းခြောက်နဲ့မကြောက်
တော့ဘူး..."
"တကယ်မကြောက်ဘူးပေါ့လေ..."
"မကြောက်ဘူးအစ်ကိုတကယ်လဲမလုပ်...
အွန့်..."
ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးများပြူ းကျယ်သွားတယ်...
ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်၂ဖက်ကိုချုပ်ကာ
နှုတ်ခမ်း၂လွှာကိုပေါင်းစပ်စေလိုက်ပြီး
စုပ်ယူစားသုံးနေလေတော့တယ်...
ရှောင်ကျန့်ပါးစပ်ကိုအသေပိတ်ထားတော့
ရိပေါ်နမ်းရတာအားမရ...
နှုတ်ခမ်းအောက်လေးကိုသာသာလေး
ကိုက်ချလိုက်တော့နာသွားလို့ထင်တယ်...
အဲ့တော့မှနဲနဲဟလာတယ်...
အဲ့အချိန်ကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီးရိပေါ် သူ့ရဲ့
လျှာဖျားလေးကိုရှောင်ကျန့်ရဲ့ခံတွင်းထဲ
ထိုးထည့်လိုက်ပြီးမွှေနောက်တော့တယ်...
ရှောင်ကျန့်မှာ၁ခါမှအဲ့လို့အနမ်းမခံရဘူး
တော့နေရခက်လို့နေတော့တာပေါ့...
ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုလူးလွန့်နေတာပဲ...
အပေါ်ပိုင်းလှုပ်မရလို့အောက်ပိုင်းက
လှုပ်ရှာနေပြန်တော့ရိပေါ်သူ့ခြေထောက်နဲ့
ရှောင်ကျန့်ခြေထောက်ကိုဖိချုပ်ထားပြန်
တယ်...
Advertisement
- In Serial42 Chapters
Slightly Contradictory
I did not expect to die, but for the same outcome I would die once more. I did not expect to wake up again, but as soon as I did I was told to die. I did not expect anything from this new life, which has since given so much. I still do not know what the future holds, but there is one thing I am certain of; I will fight to get there if I have to, and I will fight twice as hard for my family!
8 155 - In Serial94 Chapters
Apocalypse Unleashed ~ A LitRPG Story
Summer approaches and, with it, so do final exams. On the day of Aiden and Olivia's math final, things take a surprise turn - the end of the world. But not everything is hopeless. There's a small light in the dark - a way for them to survive. A game-like system that changes everything. - Book one link: Pending Book two will begin posting every day, 2-3 chapters a day, until complete!
8 469 - In Serial23 Chapters
Future Partner
"Bagiku, Prilly tak hanya sahabat tetapi sudah menjadi adik. Sekarang, semua berubah ketika ia pergi dan cinta itu mulai datang. Aku tak bisa menghentikan rasa itu" - Aliandra Syahreza "Bagiku, Ali tak hanya seorang sahabat yang posesif padaku. Tetapi, semuanya berubah ketika cinta datang disaat jarak memisahkan ku dengannya." Prilly Aurora Shae
8 96 - In Serial14 Chapters
The Ratter
By gnawing through a dike, even a rat may drown a nation.-Edmund Burke There are three kinds of monsters that every rookie adventurer can be expected to face. The first is the goblin, the small green humanoids that often cause problems out on the frontier. The second is the slime, the sneaky ambush predator that likes to drop down from the ceiling and seems to be just about everywhere. And then, there's the giant rat, the plague of the sewer and the tavern cellar. But they're nothing but a petty annoyance, right? Right? Wrong. Giant rats multiply like wildfire and mature very quickly. Unlike rats, they can very quickly exceed their available food supply and start hunting for human flesh the moment that nothing else is available. A hungry swarm, unchecked, can eat a city alive. But not if The Ratter has anything to say about it.
8 139 - In Serial11 Chapters
the dungeon that made me
Two best friends get stuck in a dungeon and are forced to kill all monsters to survive. This is a story of Ranmaru and Sasha snd how life is like in a dungeon.
8 98 - In Serial8 Chapters
Fairy Tail Origins One Shots
Very creative I know.
8 130
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
