《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၇
Advertisement
Zawgyi
ေမေအာ္တို႔ေတြထြက္သြားမွအလုပ္သမား
ေတြေ႐ွာင္က်န္႔အနားေရာက္လာၾကတယ္...
ႀကီးႀကီးမင္
"သား...အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟင့္...ႀကီးႀကီး..."
အိမ္ေဖာ္အေဒၚႀကီးကိုဖက္ငိုပါေလ
ေရာ...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သားကတကယ္အ႐ႈပ္ထုပ္ျဖစ္ေနၿပီလား
ဟင္...'
ႀကီးႀကီးမင္
"အို...မဟုတ္တာသားရယ္...
သားေလာက္လိမၼာယဥ္ေက်းၿပီးအလုပ္လဲ
ႀကိဳးစားတာသားပဲ႐ွိတယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ေက်ာေလးကိုပုတ္ေပးကာ
ေျပာတယ္...
စီစီ
"ဟုတ္တယ္...အစ္ကိုေလးကလံုးဝအ႐ႈပ္
ထုပ္မဟုတ္ဘူး...အဲ့ဒီဝန္းေမေအာ္ဆိုတဲ့
ဟာမႀကီးသာတကယ့္အ႐ႈပ္ထုပ္မႀကီး...
အစ္ကိုေလးကို၁မိသားစုလံုးဝိုင္းႏွိပ္စက္
ေနၾကတာၾကည္႔လို႔ကိုမရဘူး..."
ႀကီးႀကီးမင္
"ဟဲ့...သူတို႔ၾကားသြားမွျဖင့္..."
စီစီ
"မၾကားလို႔ေျပာရဲတာေပါ့...ခုခ်ိန္ဆိုသူတို႔
အကုန္လံုးေမြးေန႔ပြဲေရာက္ေနေလာက္ၿပီ..."
ႀကီးႀကီးမင္
"ဟုတ္သားပဲ...သားလဲအဲ့ေမြးေန႔ပြဲ
သြားမလို႔ဆို..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟင့္...ေမေမေလးကမသြားရဘူးတဲ့...
ၿပီးေတာ့သားရဲ႕အဝတ္စားေတြကလဲစုတ္
ျပတ္သတ္ေနတာပဲ...အစ္ကိုကိုအ႐ွက္မရ
ေစခ်င္ဘူး..."
ႀကီးႀကီးမင္
"အဲ့ဒီအတြက္မပူပါနဲ႔...ႀကီးႀကီးတို႔သားေမြး
ေန႔တုန္းကဘာလက္ေဆာင္မွမေပးလိုက္
ရဘူးမလား...အဲ့ဒါလက္ေဆာင္စီစဥ္ထား
တယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာလဲဟင္..."
ႀကီးႀကီးမင္
"ဟဲ့စီစီ...ဘူးဒီကိုေပး..."
စီစီ့လက္ထဲကေန
ေလးေထာင့္ဘူး၁ဘူးကိုယူကာေ႐ွာင္က်န္႔
ကိုေပးလိုက္တယ္...
ႀကီးႀကီးမင္
"ေရာ့ဒီမွာသားအတြက္လက္ေဆာင္...
ႀကီးႀကီးတို႔အလုပ္သမားေတြအားလံုးစုၿပီး
ဝယ္ထားတာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔သူ႔မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ခ်
လိုက္ၿပီးလက္ေဆာင္ဘူးေလးကိုယူကာ
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟမ္...ဒါေစ်းေတာ္ေတာ္နဲမွာမဟုတ္ဘူး...
ဘာလို႔သားအတြက္အကုန္က်ခံေနရတာ
လဲ...သားကိုዞᏜ℘℘Ꮍ ℬℹℛʈዞᗬᏜᎽ
လို႔ေျပာေပးယံုနဲ႔တင္သားေက်နပ္ပါၿပီ..."
စီစီ
"အဲ့လိုလဲဘယ္ဟုတ္မလဲအစ္ကိုေလးက
လဲ...ၿပီးေတာ့ဒီဝတ္စံုကသိပ္လဲေစ်းမေပး
ရပါဘူး...ဟီး...အထူးေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔လုဝယ္
လာခဲ့တာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္..."
ႀကီးႀကီးမင္
"မိသားစုခ်င္းခ်င္းအဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔...ေမြးေန႔
ပြဲသြားမယ္မလားျမန္ျမန္သြားလဲလိုက္ေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာနဲ႔သြားရမွာလဲ...ကားငွါးသြားဖို႔ၾက
ေတာ့လဲသားမွာပိုက္ဆံမွမ႐ွိတာ..."
ႀကီးႀကီးမင္
"ဦးေလး႐ွန္လိုက္ပို႔ေပးမွာေပါ့...သခင္မႀကီး
တို႔မသိေစရဘူး..."
ဦးေလး႐ွန္ကေတာ့Xiaoအိမ္ေတာ္ရဲ႕
ကားဒ႐ိုက္ဘာေပါ့...
Xiaoအိမ္ေတာ္မွာကား၂စီး႐ွိတယ္ေလ...
ဝန္းေမေအာ္အပိုင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး...
လူအထင္ႀကီးေအာင္ကား၂စီးလံုးကို
လေပးနဲ႔ငွါးထားတာ...
လူေတြအျမင္မွာေတာ့သူေဌးမႀကီး
ဝန္းေမေအာ္မွာကား၂စီးေတာင္႐ွိတယ္
ေပါ့...
တကယ့္တကယ္ေတာ့အခြန္နဲ႔အေခါင္းပဲ
႐ွိတယ္...
ေရွာင္က်န္႔ေမြးေန့လက္ေဆာင္ရတဲ့
ဝတ္စံုကိုလဲၿပီးထြက္လာခဲ့တယ္...
အိမ္ေရွ့မွာဦးေလး႐ွန္ကအဆင့္သင့္
ေစာင့္လို႔ေနတာေပါ့...
စီစီကလဲသူ႔ရဲ႕သခင္ေလးကိုပိုၿပီးျပည့္စံု
သြားေအာင္မိတ္ကပ္နဲနဲပါးပါးျပင္ေပးဆင္
ေပးလိုက္ေသးတယ္...
ဘာမွမျပင္ဆင္တာေတာ့ၿပီးျပည့္စံုေနတာ
ခုေတာ့ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္အတိုင္းထက္လြန္
သြားေသးတယ္...
ဦးေလး႐ွန္
"သြားၾကေတာ့မလားအစ္ကိုေလး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္..."
စီစီ
"အစ္ကိုေလး!!!...၁ခုက်န္ခဲ့ေသးလို႔..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မမစီစီဘာဘာက်န္ခဲ့လို႔လဲ..."
စီစီ
"အစ္က္ိုေလးရဲ႕အျပံဳးလွလွေလးေပါ့..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မမစီစီကလဲ..."
ယုန္သြားေလးေပၚေအာင္ရႇက္ရီေလးရီျပ
ရင္းေျပာလိုက္တယ္...
စီစီ
"ဟုတ္တယ္...အဲ့ဒီအျပံဳးေလးေပါ့...
အဲ့အျပံဳးေလးနဲ႔ပြဲကလူေတြအားလံုး
ကိုအရည္ေဖ်ာ္ခဲ့သိလား..."
ႀကီးႀကီးမင္
"စီစီေတာ္ေလာက္ၿပီ...သားျမန္ျမန္သြား
ေတာ့...ေစာေစာလဲျပန္လာအံုးေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ႀကီးႀကီး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ကားႀကီးစီးၿပီးရိေပၚရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲ
ႀကီး႐ွိရာဆီထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္...
____________
ေမြးေန႔အခမ္းနားတြင္...
ရိေပၚေခါင္းေလး၁ေထာင္ေထာင္နဲ႔
အိမ္ေတာ္အေပါက္ဝကေနေ႐ွာင္က်န္႔ကို
ေမွ်ာ္ေန႐ွာတယ္...
အဲ့အခ်ိန္မွာXiaoအိမ္ေတာ္ကကားဝင္လာ
တာျမင္ေတာ့ဝမ္းသာကာကားနားအေျပး
ေလးသြားမိတယ္...
ကားေပၚကဆင္းလာတဲ့သူေတြကိုျမင္
ေတာ့စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္...
သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ေလးေတာ့မပါဘူး...
က်တ္သေရက်တ္သရာမ႐ွိတဲ့သူေတြပဲ
ေတြ႔တယ္...
ရိေပၚျပန္လွည့္ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့
ဟိုေမ်ာက္ေလာင္းမကရိေပၚကိုျမင္သြား
ၿပီးဂါဝန္ကိုးယိုးကားယားနဲ႔ေျပးလာကာ
လက္ကိုေျပးခ်ိတ္လိုက္တယ္...
ဝန္းခ်င္
"ကိုကို...ခ်င္ခ်င့္ကိုေမွ်ာ္ေနတာလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"အမ္...မဟုတ္ပါဘူး..."
ဝန္းခ်င္
"ခ်င္ခ်င့္ကိုေမွ်ာ္ေနတာပါဟုတ္တယ္မလား...
လိမ္လဲလိမ္တတ္ပဲနဲ႔..."
ရိေပၚကမလိမ္ပါဘူး...
သူသာခႏၶာကိုယ္ကငါး႐ွဥ့္လို႔
တြန္႔လိမ္ေနတာ...
ဝမ္ရိေပၚ
"အဲ့လိုပဲထားလိုက္ပါေတာ့...ေ႐ွာင္က်န္႔
မပါဘူးလား..."
ဝန္းခ်င္
"ေ႐ွာင္..ေ႐ွာင္က်န္႔လား...သူကေလ...
ဟိုေလ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ..."
ဝန္းခ်င္
"ဟို...သူ...သူကမလိုက္ခ်င္ဘူးတဲ့...
ခ်င္ခ်င္လဲအတင္းေခၚပါေသးတယ္...
သူကဒီလိုပြဲေတြတက္ရတာမႀကိဳက္ဘူး
ေလ...မ်က္စိေနာက္လို႔တဲ့..."
ဝမ္ရိေပၚ
"သူပဲလာခဲ့မယ္လို႔ကတိေပးထားခဲ့ၿပီးေတာ့..."
ဝန္းခ်င္
"ကိုကိုသူ႔ကိုသိပ္မယံုနဲ႔ေနာ္...သူကရီးစား
လဲအရမ္း႐ႈပ္တာ...သူတြဲတဲ့သူေတြထဲမွာ
ေကာင္မေလးေတြတင္မကဘူးေကာင္ေလး ေတြလဲပါတယ္...ခုလဲကိုကို႔နားကပ္
ေနတာခ်ဴ စားခ်င္လို႔ေနမွာ...လိမ္လဲလိမ္
တတ္ေသးတယ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"မင္းေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔...ေ႐ွာင္က်န္႔ကအဲ့လို
လူစားမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး..."
ရိေပၚမ်က္ႏွာခုနကထက္ပိုခက္ထန္လာ
ကာအသံကလဲပိုမာလာတယ္...
ဝန္းခ်င္
"ကိုကိုမယံုလဲမတတ္ႏိုင္ဘူး...ခ်င္ခ်င္က
ကိုကိုလူေပါင္းမွားမွာဆိုးလို့ေျပာေနရတာ..."
ရိေပၚ ဝန္းခ်င္ရဲ႕ပလီတိေျခာက္ခ်က္ေျပာ
တာေတြကိုဆက္နားမေထာင္ခ်င္တာနဲ႔
အဲ့ေနရာကေနအျမန္ထြက္လာခဲ့လိုက္
တယ္...
ဝန္းခ်င္
"ကိုကို ခ်င္ခ်င့္ကိုေစာင့္အံုးေလ..."
ဂါဝန္ႀကီးမႏိုင္မနင္းနဲ႔ရိေပၚေနာက္အျမန္
လိုက္ျပန္တယ္...
အနားကေနေမွ်ာ့လ္ိုလိုက္ကပ္ေနတာ
ရိေပၚဟိုဘက္သြားရင္ဟိုဘက္လိုက္
တယ္...
ဒီဘက္သြားရင္ဒီဘက္လိုက္တယ္...
ရိေပၚလဲေနာက္ဆံုးသူ႔အခန္းသူျပန္ကာ
အခန္းတံခါးlockခ်ၿပီးဝရံတာဘက္ထြက္
ကာစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေလညႇင္းခံေန
လိုက္တယ္...
_____________
ေ႐ွာင္က်န္႔စီးလာတဲ့ကားႀကီးဟာWang
အိမ္ေတာ္ရဲ႕ျခံတံခါးမႀကီးကိုေက်ာ္ျဖတ္
လို႔အိမ္ေတာ္အဝင္ဝကိုေရာက္လို႔လာခဲ့
ပါၿပီ...
ဦးေလး႐ွန္ကားေပၚကအျမန္ဆင္းကာ
ေ႐ွာင္က်န္႔ထိုင္ေနတဲ့ဘက္သြားၿပီးကား
တံခါးဖြင့္ေပးတယ္...
ဦးေလး႐ွန္
"အစ္ကိုေလးဆင္းလို႔ရပါၿပီ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အာ...ဦးေလးကလဲသားကိုယ့္ဘာသာ
ဖြင့္ၿပီးဆင္းလို႔ရပါတယ္..."
ဦးေလး႐ွန္
"အစ္ကိုေလးကိုလူ႐ွ္ိန္ေအာင္လို႔ေလ...
ဟဲဟဲ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ကားေပၚကေနဆင္းလာခဲ့
လိုက္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဦးေလး...သားသြားၿပီေနာ္...ျမန္ျမန္ေလး
ျပန္လာခဲ့မယ္..."
ဦးေလး႐ွန္
"စိတ္ႀကိဳက္သာေပ်ာ္ခဲ့ပါ...ဦးေလးေစာင့္ေပး
ပါ့မယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔အိမ္ေတာ္ႀကီးထဲဝင္လာခဲ့
တယ္...
အထဲေရာက္ေတာ့ေတာက္ေတာက္
ေျပာင္ေျပာင္အဝတ္စားဝတ္
လူေတြနဲ႔ျပည့္နက္လို႔ေနတယ္...
သီခ်င္းသံေတြစကားေျပာသံေတြကလဲ
ဆူညံေနတာပဲ...
ေ႐ွာင္က်န္႔ မ်က္လံုးေလးဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္
နဲ႔ရိေပၚကို႐ွာေနမိတယ္...
မေတြ႔တာနဲ႔အနီးနားက စားပြဲေပၚမွာတင္
ထားတဲ့အခ်ိဳရည္ခြက္ကိုယူၿပီးစိတ္သက္
သာေစရန္ေသာက္ခ်လိုက္တယ္...
အဲ့ဒီအူတူတူခ်စ္စရာယုန္ေပါက္ေလးကို
သူ႔ေဘးကမမမ်ားကေတာ့ဝိုင္းငမ္းလို႔ေန
ၾကတာေပါ့...
ေ႐ွာင္က်န္႔လဲျပန္ၿပီးျပံဳးျပလိုက္ေတာ့အစစ္မ ေတြမွာေမ့မလဲယံုတမယ္ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕
အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးမွာက်႐ွံုးကုန္ၾကတယ္...
ဒီေနရာမွာသူနဲ႔သိတဲ့သူလဲမ႐ွိ...
လူေတြကလဲ႐ႈပ္ေနတာနဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔အဲ့ေန
ရာကထလာၿပီးအ္မ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕အေနာက္
ဘက္ျခမ္းလူနဲ႔တဲ့ေနရာကိုထြက္လာခဲ့
တယ္...
ရိေပၚဝရံတာကေနဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္
ေနရင္းသူ႔ရဲ႕ခ်စ္စရာအေကာင္ေပါက္ေလး
ကိုလွမ္းျမင္လိုက္ရေတာ့ဝမ္းသာအားရ
နဲ႔အိမ္အေပၚထပ္ကအျမန္ေျပးဆင္းကာ
အိမ္အေနာက္ဘက္ပန္းျခံထဲကိုထြက္လာ
ခဲ့တယ္...
ေရကူးကန္ေဘးမွာေ႐ွာင္က်န္႔ကလူ၁
ေယာက္နဲ႔ရီရီေမာေမာစကားေျပာေနတာ
ျမင္လိုက္ရေတာ့ရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာမွာအျပံဳး
မ်ားခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္...
႐ုတ္တရက္ဟိုလူကေ႐ွာင္က်န္႔ကိုဆြဲဖက္
လိုက္ေတာ့ရိေပၚေဒါသမ်ားမိုးေကာင္းကင္
ထိတက္ေဆာင့္ကာေ႐ွာင္က်န္႔အနားျမန္
ျမန္ေလွ်ာက္သြားၿပီးအနားလဲေရာက္ေရာ
ဖက္ထားတဲ့လူရဲ႕လက္ထဲကေ႐ွာင္က်န္႔
ကိုအတင္းဆြဲခြာလိုက္တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး...
"အစ္ကိုပါလား...ကြၽန္ေတာ္ကအစ္ကုိ႔ကို
မေတြ႔လို႔လိုက္႐ွာေနတာ..."
"ကိုယ္မင္းနဲ႔ေျပာစရာ႐ွိလို႔ခနလိုက္ခဲ့..."
လက္ကိုအတင္းဆြဲေခၚသြားတယ္...
ဟို၁ေယာက္ကေတာ့ေၾကာင္ေတာင္
ေတာင္ေလးက်န္ေနခဲ့႐ွာတာေပါ့...
လူ႐ွင္းတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ဆြဲထားတဲ့
လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္တယ္...
ဘာစကားမွလဲမေျပာ...
ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုပဲစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေန
တယ္...
"အစ္ကိုဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."
"ခုနကမင္းကိုဖက္တာဘယ္ကေကာင္လဲ..."
"ဟမ္...အစ္ကိုက်ိဳးလား...မိတ္ေဆြေတြပါ..."
"မိတ္ေဆြေတြကအဲ့လိုဖက္စရာလိုလား..."
"မေတြ႔တာၾကာလို႔ႏႈတ္ဆတ္တဲ့သေဘာပါ...ဒါနဲ႔ဘာလို႔ဒါေတြအစ္ကို႔ကို႐ွင္း
ျပေနရမွာလဲ...အစ္ကိုနဲ႔မွမဆိုင္ပဲ..."
"ဘာ!!!...ဆိုင္တယ္ကြ..."
"ဘယ္လိုေတြမ်ားဆိုင္ေနလို႔လဲဗ်ာ..."
"ဘယ္လိုဆိုင္လဲဆိုေတာ့...ငါမင္းကို...
ငါ မင္း ကို..."
"ငါမင္းကိုဘာျဖစ္လဲ..."
"ငါမင္းကိုခ်စ္ေနလို႔..."
"....."
"ဟုတ္တယ္...ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္မိေနတာၾကာ
ၿပီ..."
"မဟုတ္တာေတြမေျပာစမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ...
ကြၽန္ေတာ္ကေယာက်ာ္းေလးဗ်...
အစ္ကို႔ကိုႀကိဳက္ေနတဲ့သူေတြမွအမ်ား
ႀကီးပါဗ်ာ...သူတို႔ကိုအစ္ကိုႀကိဳက္တဲ့သူ
ေခါင္းေခါက္ၿပီးေရြးခ်ယ္လို႔ရပါတယ္..."
"ကိုယ္ေယာက်ာ္းေလးေတြကိုမႀကိဳက္ဘူး...
မိန္းကေလးေတြကိုလဲစိတ္မဝင္စားဘူး...
မင္း၁ေယာက္ထဲကိုပဲပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔
ခ်စ္မိသြားတာ...ကိုယ့္္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်စ္
ဟာလဲမင္းပဲျဖစ္ရမယ္..."
"မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့
မယ္..."
ရိေပၚ လက္ကေလးကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ျပန္
ၿပီး...
"ကိုယ့္အေပၚဘယ္လိုသေဘာထားလဲေျပာ
ခဲ့အံုးေလ..."
"မသိဘူးဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္သိတာကေတာ့
အစ္ကိုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ကမျဖစ္ႏိုင္...အြန္႔..."
မ်က္စိ၁မွိတ္အတြင္းမွာပဲ၂ေယာက္သား
အရမ္းနီးကပ္သြားၾကၿပီးေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚ
ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုႏႈတ္ပိတ္
ျခင္းခံလိုက္ရတယ္...
"လႊတ္...အြန္႔...အု...ကြၽန္ေတာ္ကို...အြန္႔...
လႊတ္ေပး...ႁပြတ္...ႁပြတ္..."
ပထမဆံုးအထိေတြ႕ေလးမွာတင္အရမ္း
စြဲလမ္းသြားမိတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသား
ေလးကိုအခိ်န္ေတာ္ၾကာစြာရိေပၚနမ္း
႐ႈိက္ေနမိတယ္...
ႏူးညံ့မႈကတိမ္ေတြေပၚမွာလႊင့္ေမ်ာေနသ
လားမွတ္ရတယ္...
__________________________________
အပိုင္း ၈..........ေမွ်ာ္
Unicode
မေအော်တို့တွေထွက်သွားမှအလုပ်သမား
တွေရှောင်ကျန့်အနားရောက်လာကြတယ်...
ကြီးကြီးမင်
"သား...အဆင်ပြေရဲ့လား..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟင့်...ကြီးကြီး..."
အိမ်ဖော်အဒေါ်ကြီးကိုဖက်ငိုပါလေ
ရော...
ရှောင်ကျန့်
"သားကတကယ်အရှုပ်ထုပ်ဖြစ်နေပြီလား
ဟင်...'
ကြီးကြီးမင်
"အို...မဟုတ်တာသားရယ်...
သားလောက်လိမ္မာယဉ်ကျေးပြီးအလုပ်လဲ
ကြိုးစားတာသားပဲရှိတယ်..."
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ကျောလေးကိုပုတ်ပေးကာ
ပြောတယ်...
စီစီ
"ဟုတ်တယ်...အစ်ကိုလေးကလုံးဝအရှုပ်
ထုပ်မဟုတ်ဘူး...အဲ့ဒီဝန်းမေအော်ဆိုတဲ့
ဟာမကြီးသာတကယ့်အရှုပ်ထုပ်မကြီး...
အစ်ကိုလေးကို၁မိသားစုလုံးဝိုင်းနှိပ်စက်
နေကြတာကြည့်လို့ကိုမရဘူး..."
ကြီးကြီးမင်
"ဟဲ့...သူတို့ကြားသွားမှဖြင့်..."
စီစီ
"မကြားလို့ပြောရဲတာပေါ့...ခုချိန်ဆိုသူတို့
အကုန်လုံးမွေးနေ့ပွဲရောက်နေလောက်ပြီ..."
ကြီးကြီးမင်
"ဟုတ်သားပဲ...သားလဲအဲ့မွေးနေ့ပွဲ
သွားမလို့ဆို..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟင့်...မေမေလေးကမသွားရဘူးတဲ့...
ပြီးတော့သားရဲ့အဝတ်စားတွေကလဲစုတ်
ပြတ်သတ်နေတာပဲ...အစ်ကိုကိုအရှက်မရ
စေချင်ဘူး..."
ကြီးကြီးမင်
"အဲ့ဒီအတွက်မပူပါနဲ့...ကြီးကြီးတို့သားမွေး
နေ့တုန်းကဘာလက်ဆောင်မှမပေးလိုက်
ရဘူးမလား...အဲ့ဒါလက်ဆောင်စီစဉ်ထား
တယ်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဘာလဲဟင်..."
ကြီးကြီးမင်
"ဟဲ့စီစီ...ဘူးဒီကိုပေး..."
စီစီ့လက်ထဲကနေ
လေးထောင့်ဘူး၁ဘူးကိုယူကာရှောင်ကျန့်
ကိုပေးလိုက်တယ်...
ကြီးကြီးမင်
"ရော့ဒီမှာသားအတွက်လက်ဆောင်...
ကြီးကြီးတို့အလုပ်သမားတွေအားလုံးစုပြီး
ဝယ်ထားတာ..."
ရှောင်ကျန့်သူ့မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ချ
လိုက်ပြီးလက်ဆောင်ဘူးလေးကိုယူကာ
ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်...
ရှောင်ကျန့်
"ဟမ်...ဒါဈေးတော်တော်နဲမှာမဟုတ်ဘူး...
ဘာလို့သားအတွက်အကုန်ကျခံနေရတာ
လဲ...သားကိုዞᏜ℘℘Ꮍ ℬℹℛʈዞᗬᏜᎽ
လို့ပြောပေးယုံနဲ့တင်သားကျေနပ်ပါပြီ..."
စီစီ
"အဲ့လိုလဲဘယ်ဟုတ်မလဲအစ်ကိုလေးက
လဲ...ပြီးတော့ဒီဝတ်စုံကသိပ်လဲဈေးမပေး
ရပါဘူး...ဟီး...အထူးလျှော့ဈေးနဲ့လုဝယ်
လာခဲ့တာ..."
ရှောင်ကျန့်
"အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်..."
ကြီးကြီးမင်
"မိသားစုချင်းချင်းအဲ့လိုမပြောပါနဲ့...မွေးနေ့
ပွဲသွားမယ်မလားမြန်မြန်သွားလဲလိုက်လေ..."
ရှောင်ကျန့်
"ဘာနဲ့သွားရမှာလဲ...ကားငှါးသွားဖို့ကြ
တော့လဲသားမှာပိုက်ဆံမှမရှိတာ..."
ကြီးကြီးမင်
"ဦးလေးရှန်လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့...သခင်မကြီး
တို့မသိစေရဘူး..."
ဦးလေးရှန်ကတော့Xiaoအိမ်တော်ရဲ့
ကားဒရိုက်ဘာပေါ့...
Xiaoအိမ်တော်မှာကား၂စီးရှိတယ်လေ...
ဝန်းမေအော်အပိုင်တော့မဟုတ်ဘူး...
လူအထင်ကြီးအောင်ကား၂စီးလုံးကို
လပေးနဲ့ငှါးထားတာ...
လူတွေအမြင်မှာတော့သူဌေးမကြီး
ဝန်းမေအော်မှာကား၂စီးတောင်ရှိတယ်
ပေါ့...
တကယ့်တကယ်တော့အခွန်နဲ့အခေါင်းပဲ
ရှိတယ်...
ရေှာင်ကျန့်မွေးနေ့လက်ဆောင်ရတဲ့
ဝတ်စုံကိုလဲပြီးထွက်လာခဲ့တယ်...
အိမ်ရေ့ှမှာဦးလေးရှန်ကအဆင့်သင့်
စောင့်လို့နေတာပေါ့...
စီစီကလဲသူ့ရဲ့သခင်လေးကိုပိုပြီးပြည့်စုံ
သွားအောင်မိတ်ကပ်နဲနဲပါးပါးပြင်ပေးဆင်
ပေးလိုက်သေးတယ်...
ဘာမှမပြင်ဆင်တာတော့ပြီးပြည့်စုံနေတာ
ခုတော့ပိုပြီးတော့တောင်အတိုင်းထက်လွန်
သွားသေးတယ်...
ဦးလေးရှန်
"သွားကြတော့မလားအစ်ကိုလေး..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်..."
စီစီ
"အစ်ကိုလေး!!!...၁ခုကျန်ခဲ့သေးလို့..."
ရေှာင်ကျန့်
"မမစီစီဘာဘာကျန်ခဲ့လို့လဲ..."
စီစီ
"အစ်က်ိုလေးရဲ့အပြုံးလှလှလေးပေါ့..."
ရှောင်ကျန့်
"မမစီစီကလဲ..."
ယုန်သွားလေးပေါ်အောင်ရှက်ရီလေးရီပြ
ရင်းပြောလိုက်တယ်...
စီစီ
"ဟုတ်တယ်...အဲ့ဒီအပြုံးလေးပေါ့...
အဲ့အပြုံးလေးနဲ့ပွဲကလူတွေအားလုံး
ကိုအရည်ဖျော်ခဲ့သိလား..."
ကြီးကြီးမင်
"စီစီတော်လောက်ပြီ...သားမြန်မြန်သွား
တော့...စောစောလဲပြန်လာအုံးနော်..."
ရှောင်ကျန့်
"ဟုတ်ကြီးကြီး..."
ရှောင်ကျန့်ကားကြီးစီးပြီးရိပေါ်ရဲ့မွေးနေ့ပွဲ
ကြီးရှိရာဆီထွက်လာခဲ့တော့တယ်...
____________
မွေးနေ့အခမ်းနားတွင်...
ရိပေါ်ခေါင်းလေး၁ထောင်ထောင်နဲ့
အိမ်တော်အပေါက်ဝကနေရှောင်ကျန့်ကို
မျှော်နေရှာတယ်...
အဲ့အချိန်မှာXiaoအိမ်တော်ကကားဝင်လာ
တာမြင်တော့ဝမ်းသာကာကားနားအပြေး
လေးသွားမိတယ်...
ကားပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူတွေကိုမြင်
တော့စိတ်ပျက်သွားမိတယ်...
သူ့ချစ်ချစ်လေးတော့မပါဘူး...
ကျတ်သရေကျတ်သရာမရှိတဲ့သူတွေပဲ
တွေ့တယ်...
ရိပေါ်ပြန်လှည့်ထွက်သွားဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့
ဟိုမျောက်လောင်းမကရိပေါ်ကိုမြင်သွား
ပြီးဂါဝန်ကိုးယိုးကားယားနဲ့ပြေးလာကာ
လက်ကိုပြေးချိတ်လိုက်တယ်...
ဝန်းချင်
"ကိုကို...ချင်ချင့်ကိုမျှော်နေတာလား..."
ဝမ်ရိပေါ်
"အမ်...မဟုတ်ပါဘူး..."
ဝန်းချင်
"ချင်ချင့်ကိုမျှော်နေတာပါဟုတ်တယ်မလား...
လိမ်လဲလိမ်တတ်ပဲနဲ့..."
ရိပေါ်ကမလိမ်ပါဘူး...
သူသာခန္ဓာကိုယ်ကငါးရှဥ့်လို့
တွန့်လိမ်နေတာ...
ဝမ်ရိပေါ်
"အဲ့လိုပဲထားလိုက်ပါတော့...ရှောင်ကျန့်
မပါဘူးလား..."
ဝန်းချင်
"ရှောင်..ရှောင်ကျန့်လား...သူကလေ...
ဟိုလေ..."
ဝမ်ရိပေါ်
"မြန်မြန်ပြောစမ်းပါ..."
ဝန်းချင်
"ဟို...သူ...သူကမလိုက်ချင်ဘူးတဲ့...
ချင်ချင်လဲအတင်းခေါ်ပါသေးတယ်...
သူကဒီလိုပွဲတွေတက်ရတာမကြိုက်ဘူး
လေ...မျက်စိနောက်လို့တဲ့..."
ဝမ်ရိပေါ်
"သူပဲလာခဲ့မယ်လို့ကတိပေးထားခဲ့ပြီးတော့..."
ဝန်းချင်
"ကိုကိုသူ့ကိုသိပ်မယုံနဲ့နော်...သူကရီးစား
လဲအရမ်းရှုပ်တာ...သူတွဲတဲ့သူတွေထဲမှာ
ကောင်မလေးတွေတင်မကဘူးကောင်လေး တွေလဲပါတယ်...ခုလဲကိုကို့နားကပ်
နေတာချူ စားချင်လို့နေမှာ...လိမ်လဲလိမ်
တတ်သေးတယ်..."
ဝမ်ရိပေါ်
"မင်းလျှောက်မပြောနဲ့...ရှောင်ကျန့်ကအဲ့လို
လူစားမျိုးမဟုတ်ဘူး..."
ရိပေါ်မျက်နှာခုနကထက်ပိုခက်ထန်လာ
ကာအသံကလဲပိုမာလာတယ်...
ဝန်းချင်
"ကိုကိုမယုံလဲမတတ်နိုင်ဘူး...ချင်ချင်က
ကိုကိုလူပေါင်းမှားမှာဆိုးလို့ပြောနေရတာ..."
ရိပေါ် ဝန်းချင်ရဲ့ပလီတိခြောက်ချက်ပြော
တာတွေကိုဆက်နားမထောင်ချင်တာနဲ့
အဲ့နေရာကနေအမြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်
တယ်...
ဝန်းချင်
"ကိုကို ချင်ချင့်ကိုစောင့်အုံးလေ..."
ဂါဝန်ကြီးမနိုင်မနင်းနဲ့ရိပေါ်နောက်အမြန်
လိုက်ပြန်တယ်...
အနားကနေမျှော့လ်ိုလိုက်ကပ်နေတာ
ရိပေါ်ဟိုဘက်သွားရင်ဟိုဘက်လိုက်
တယ်...
ဒီဘက်သွားရင်ဒီဘက်လိုက်တယ်...
ရိပေါ်လဲနောက်ဆုံးသူ့အခန်းသူပြန်ကာ
အခန်းတံခါးlockချပြီးဝရံတာဘက်ထွက်
ကာစိတ်ပြေလက်ပျောက်လေညှင်းခံနေ
လိုက်တယ်...
_____________
ရှောင်ကျန့်စီးလာတဲ့ကားကြီးဟာWang
အိမ်တော်ရဲ့ခြံတံခါးမကြီးကိုကျော်ဖြတ်
လို့အိမ်တော်အဝင်ဝကိုရောက်လို့လာခဲ့
ပါပြီ...
ဦးလေးရှန်ကားပေါ်ကအမြန်ဆင်းကာ
ရှောင်ကျန့်ထိုင်နေတဲ့ဘက်သွားပြီးကား
တံခါးဖွင့်ပေးတယ်...
ဦးလေးရှန်
"အစ်ကိုလေးဆင်းလို့ရပါပြီ..."
ရှောင်ကျန့်
"အာ...ဦးလေးကလဲသားကိုယ့်ဘာသာ
ဖွင့်ပြီးဆင်းလို့ရပါတယ်..."
ဦးလေးရှန်
"အစ်ကိုလေးကိုလူရှ်ိန်အောင်လို့လေ...
ဟဲဟဲ..."
ရှောင်ကျန့်ကားပေါ်ကနေဆင်းလာခဲ့
လိုက်တယ်...
ရှောင်ကျန့်
"ဦးလေး...သားသွားပြီနော်...မြန်မြန်လေး
ပြန်လာခဲ့မယ်..."
ဦးလေးရှန်
"စိတ်ကြိုက်သာပျော်ခဲ့ပါ...ဦးလေးစောင့်ပေး
ပါ့မယ်..."
ရှောင်ကျန့်အိမ်တော်ကြီးထဲဝင်လာခဲ့
တယ်...
အထဲရောက်တော့တောက်တောက်
ပြောင်ပြောင်အဝတ်စားဝတ်
လူတွေနဲ့ပြည့်နက်လို့နေတယ်...
သီချင်းသံတွေစကားပြောသံတွေကလဲ
ဆူညံနေတာပဲ...
ရှောင်ကျန့် မျက်လုံးလေးဟိုကြည့်ဒီကြည့်
နဲ့ရိပေါ်ကိုရှာနေမိတယ်...
မတွေ့တာနဲ့အနီးနားက စားပွဲပေါ်မှာတင်
ထားတဲ့အချိုရည်ခွက်ကိုယူပြီးစိတ်သက်
သာစေရန်သောက်ချလိုက်တယ်...
အဲ့ဒီအူတူတူချစ်စရာယုန်ပေါက်လေးကို
သူ့ဘေးကမမများကတော့ဝိုင်းငမ်းလို့နေ
ကြတာပေါ့...
Advertisement
- In Serial122 Chapters
Shadow In Your Mind
Suzie Yap regretted being a mother that neglected her daughter. Her inattention was at fault for not knowing where her daughter was when the apocalypse spread near their home, and when she finally knew, it was way too late.Charles Wong regretted not returning home often in the name of work and was separated far away from his family during the apocalypse outbreak. His wife hated him after they reunited, blamed them for their daughter’s death.With zombies crawling around the surface of the earth, attacking humans, and spreading the virus, humankind was at the risk of extinction. Suzie and Charles were given a chance to return back to ten years ago by a person with the power to manipulate time, sending their soul back to an hour before the outbreak started near their home.They got the opportunity to save their daughter!But the main character of this novel is Wong Xue Guo, the daughter of the time travelers that was supposed to be dead but finally got the chance to survive past a paragraph. Read this novel from Wong Xue Guo’s perspective, who was puzzled by her parent’s sudden display of affection towards her, and fighting for their survival. (Cover is commissioned)(Also available at Wattpad and Scribblehub) (If you are particular about grammar, please skip this story. Thank you.)
8 571 - In Serial78 Chapters
Can't a Girl be a Fearsome Demon Lord?
Thinking about all the female Demon Lords in her memory, Alex thought to herself. Should a Demon Lord be a tiny loli? No! Shoud a Demon Lord be the servant to some guy? No! Should a Demon Lord simply be waifu material? No! A Demon Lord is supposed to inspire fear and awe, not just pander to otaku! Thus, having died and forcibly summoned to another world, Alex decided that she would become the ideal version of a demon lord that she envisioned in her mind.
8 111 - In Serial17 Chapters
Savage
A nation divided in two. An Empire wary of its past mistakes. An enemy that sticks to the shadows and sees everything. The death of magic. The rise of science. And behind it all, the wheel of progress, turning relentlessly. As the peninsula of Tahor waits once more for the great rain to arrive, a chain of strange events threatens to end the peace that has lasted for nearly seventeen years. Now, armies mobilize, men seek to uphold an order fraught with injustice, and a people thought all but extinct rise anew to claim powers that could turn the tide. An inexorable conflict brews between the Empire and the Kuuth, and it seems only a a matter of time until Tahor will be plunged into a Third Great War. Yet some are beginning to ask questions.
8 214 - In Serial137 Chapters
Deteoh – A Glitched World’s Isekai Story
When you die you're supposed to just go to either an afterlife worthy of your exploits or get reincarnated and start all over.Or you can be like me and volunteer to play hero to save a world!I even managed to negotiate immortality as a reward, well I have to become a vampire for that but its not half bad. Glitched skill system?God devouring artefacts?Death counts in scientific notation?What do you mean I just killed the heroine?What have I gotten myself into.I get the feeling I'm playing on impossible difficulty.Also why does everyone make such a deal about how I died?Just because I don't understand the scientific principal at fault doesn't make it important, right? [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 114 - In Serial44 Chapters
althea;
althea; (n) a female given name: from a Greek word meaning "wholesome."Althea Girard get hired to play Priscilla Presley in the new Elvis movie, only to find out playing that role isn't the only thing she takes a liking too. disclaimer, i won't be publishing chapters to this story until i finish the one i'm currently working on, Aurora;an Austin Butler fanfic. this book is mainly social media, but there will be small bits and pieces that i'll write.
8 171 - In Serial6 Chapters
Obsession: A Michael Jackson Fanfic
Maria Cruz is your average teenage girl who's head over heels for the late King of Pop, until one day she mysteriously acquires the ability to time travel. With this new found power, Maria races against time to save Michael from his untimely death. Will she succeed? Or will she end up wrecking havoc in Michael's life instead?Note: This will be a very short story since I did intend it as one. I wrote this a long time ago. Nevertheless, I hope you all enjoy❤
8 153