《The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]》Chapter - 143
Advertisement
Unicode
ငါလည်းအသစ်ပဲလေ
____________
"မမလေး၊ မမလေး!"
ယွဲ့လန်က မုယန်မုန့်ရဲ့ပခုံးတွေကို အထိတ်ထိတ်အပျာပျာဖြင့်လှုပ်ခါလိုက်သည်။
"ဆရာတူအစ်မ၊ ဆရာတူအစ်မ..."
ကောင်ပေါက်စလေးရွှီယွီက မယုံကြည်နိုင်တဲ့အမူအရာနဲ့ သူမသွေးကြောကိုစမ်းကြည့်ဖို့ပြေးလာ၏။
"ဆရာတူအစ်မ၊ အစ်မ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလိုသေသွားနိုင်ရတာလဲ?"
ဝဲကတော့တစ်ခုက လေထဲမှာဖြစ်ပေါ်လာကာ နဉ်ရှုရဲ့ဝိဉာဉ်ကိုစုပ်ယူသွားသည်။ သူမရဲ့ဝိဉာဉ်က စုတ်ဖြဲခံနေရသလိုခံစားလိုက်ရပြီး သူမ သတိမေ့သွားတော့သည်။
သူမ သတိပြန်ရလာချိန်မှာတော့ systemနယ်မြေနဲ့ အရမ်းကိုတူတဲ့ မြူတွေဆိုင်းနေသည့်နေရာတစ်ခုမှာရောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရ၏။ systemနယ်မြေကိုပြန်ရောက်လာတာဖြစ်ရမယ်လို့တွေးလိုက်မိတာကြောင့် သူမက အားပျော့စွာအော်သည်။
"System 2333-sama၊ နင်ရှိလား?"
2333က သူမကို တုန့်ပြန်လာခြင်းမရှိပေ။ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ဘာသံမှမကြားရဘဲ ခြောက်ကပ်တိတ်ဆိတ်နေ၏။ နဉ်ရှုဆစ်ယောက် မကောင်းတဲ့ခံစားချက်ကြီးရလာတော့သည်။ systemက ဘာလို့ ဒီမှာမရှိတာတုန်း? သူမ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ?
"ဟေး၊ ဟေ့! System..."
နဉ်ရှုက အော်သည်။ သို့သော်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်က တိတ်ဆိတ်နေဆဲဖြစ်ကာ သူမအသံက မြူဆိုင်းနေတဲ့ဒီနေရာမှာ ပဲ့တင်ထပ်နေ၏။
ဘာဖြစ်နေတာတုန်းဟ? သူမ နည်းနည်းတော့ကြောက်စပြုလာသည်။
ဒီနေရာက systemနယ်မြေမဟုတ်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် systemနယ်မြေမဟုတ်ရင် ဒီနေရာက ဘာတုန်း? လက်ရှိအချိန်၌ သူမသည် ဝိဉာဉ်သာဖြစ်သော်ငြား အန္တရာယ်တစ်ခုချဉ်းကပ်လာနေသည်ကို ခံစားနေရပြီး သူမရဲ့ဆံပင်တွေက အဆုံးထိထောင်ထသွားရသည်။
သူမက သူမရဲ့မှိန်ဖျော့နေတဲ့ဝိဉာဉ်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး systemနဲ့ဆက်သွယ်ဖို့ ဘာနည်းလမ်းမှမရှိတာကြောင့် အင်မတန်စိုးရိမ်လာ၏။
သို့သော်လည်း သူမက သူမကိုယ်သူမ တည်ငြိမ်နေဖို့ ဖိအားပေးလိုက်သည်။ ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ ကောင်းချီးပေးမှုက ကံဆိုးမှုမဟုတ်ဘဲ ကံဆိုးမှုကလည်း မင်းရှောင်ရှားနိုင်တဲ့အရာမဟုတ်ဘူး။ သူမက ကြမ်းပေါ်မှာထိုင်ချလိုက်ကာ ဒီနယ်မြေထဲကအရာတွေက systemနယ်မြေထဲကဟာတွေလို အလုပ်လုပ်မလားဆိုတာ မသိတာတောင်မှ သူမရဲ့ဝိဉာဉ်သန်မာလာစေဖို့အတွက် systemနယ်မြေမှာလုပ်နေကျအတိုင်း အဲ့အရာတွေကို စုပ်ယူဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။
တကယ်တမ်းကျ ဒီနေရာအရာတွေက systemနယ်မြေထဲကအရာတွေထက်တောင် ပိုကောင်းနေသေးတာမို့ သူမကို အတော်လေးအံ့ဩသွားစေသည်။ အဲ့အရာတွေ သူမရဲ့ဝိဉာဉ်ထဲဝင်သွားတဲ့အခါ သူမ ချက်ချင်းပင်လန်းဆန်းလာရသည်မို့ သူမက အဲ့အရာတွေကို မြန်နိုင်သမျှမြန်မြန်စုပ်ယူတော့၏။ သူမမှာသာ ဝိဉာဉ်ကိုပိုသန်မာစေနိုင်တဲ့နည်းလမ်းတွေနဲ့ လျှို့ဝှက်အညွှန်းစာအုပ်ရှိရင် သူမ ဒါတွေကို ပိုမြန်အောင်စုပ်ယူနိုင်လောက်တယ်။
နဉ်ရှုက မျက်လုံးတွေမှိတ်ကာ ဒီအရာတွေကိုစုပ်ယူတဲ့ဆီမှာပဲ အာရုံစူးစိုက်ထား၏။ အချိန်တချို့ကုန်လွန်သွားပြီးနောက်တွင် 2333ရဲ့အသံက နဉ်ရှုစိတ်ထဲ ရုတ်တရက်ပေါ်လာသည်။
"နဉ်ရှု၊ မင်း ငါ့အသံကိုကြားရလား?"
"ငါ ကြားရတယ်။"
နဉ်ရှုက အလောတကြီးပြန်ဖြေသည်။ 2333ရဲ့အသံက မကောင်းတာတစ်ခုခုဖြစ်နေသည့်အလား တိုးတစ်ခါကျယ်တစ်လှည့်ဖြစ်နေသည်။
"ကောင်းတယ်၊ ငါ မင်းကို အခု ပြန်ပို့ပေးမယ်။"
2333ရဲ့အသံက အတားအဆီးတစ်ခုရှိနေသည့်နှယ့် လျှပ်စီးသံ 'ဂျိဂျိဂျိ'နဲ့မြည်နေသည်။
နဉ်ရှုတစ်ယောက် မတုန့်ပြန်နိုင်သေးခင်မှာပင် သူမရဲ့အသိစိတ်က ဖမ်းဆုပ်ခံလိုက်ရသလိုခံစားလိုက်ရကာ သတိမေ့သွားတော့သည်။
'အားနည်းလိုက်တာ၊ အား'ဆိုတာက နဉ်ရှုရဲ့ နောက်ဆုံးအတွေးပင်။
သူမ သတိပြန်ရလာချိန်မှာတော့ systemနယ်မြေကိုပြန်ရောက်နေပေပြီ။ systemနယ်မြေက လုံခြုံမှုကို ပိုခံစားရစေ၏။
"System 2333-sama၊ အခု ဘာဖြစ်သွားတာလဲ? အဲ့နေရာက ဘာနေရာကြီးလဲ?"
နဉ်ရှုကမေးသည်။
ပြန်ဖြေလာသည့်2333ရဲ့အသံက အတော်လေးပင်ပန်းနေပုံပေါ်သည်။
"လောလောဆယ်တော့ မင်း အဲ့အရာတွေအကြောင်း သိခွင့်မရှိသေးဘူး။ လွယ်လွယ်ပြောရရင်တော့ မင်းက ဇာတ်ကြောင်းကိုဖျက်ဆီးလိုက်တာမို့ ကမ္ဘာ့စည်းမျဉ်းက မင်းကို ဗိုင်းရပ်စ်လို့သတ်မှတ်လိုက်ပြီး ပြန်မွေးဖွားလာစေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။ အဲ့ဒါက ဇာတ်ကြောင်းကိုပြန်စဖို့အတွက် ဇာတ်လမ်းအစကို ပြန်သွားဖို့လုပ်နေတာ။"
နဉ်ရှုရဲ့ဆံပင်တွေက အဆုံးထိထောင်ထသွားရသည်။
"ဆိုတော့ နင်သာငါ့ကိုပြန်မပို့ခဲ့ဘူးဆိုရင် ငါက မုယန်မုန့်လိုပဲ မရပ်မနားပြန်မွေးဖွားနေရတာနဲ့အဆုံးသတ်သွားမှာပေါ့?"
သူမရဲ့ဝိဉာဉ် စုတ်ပြတ်သတ်သွားပြီး လောကကြီးကနေ နဉ်ရှုလို့ခေါ်တဲ့လူ ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အချိန်အထိ သူမက မုယန်မုန့်နေရာကနေပြီး အဲ့ဇာတ်ကြောင်းကိုဖြတ်သန်းရမှာပေါ့လေ?
လီး၊ ဘာလို့မှန်းမသိပေမယ့် သူမ မုယန်မုန့်လှည့်စားတာခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တကယ်တမ်းကျ၊ မုယန်မုန့်က အစားထိုးလူတစ်ယောက်လိုက်ရှာနေခဲ့တာပဲ။
"ဟုတ်တယ်၊ မင်းက ဇာတ်ကြောင်းကိုလိုက်နာဖို့ ကမ္ဘာ့စည်းမျဉ်းက ဖိအားပေးတာခံရလိမ့်မယ်။"
ထို့နောက် 2333က အင်မတန်စိတ်ညစ်နေသည့်လေသံဖြင့်ပြောလာသည်။
"မင်းကိုကယ်ဖို့ ငါ့စွမ်းအားတွေအကုန်သုံးခဲ့ရတာ။ ငါ ပြန်ဆင့်ခေါ်တာခံရတော့မလို့။ ဘုရားရေ၊ ဒါ ငါ့ကို တကယ်လန့်သွားစေတယ်။"
လီးလား? ငါကမှ လန့်သွားတဲ့လူပါနော်! နဉ်ရှုမှာ ယခုအချိန်ထိ လန့်နေဆဲဖြစ်၏။
"ဒီတာဝန်က အဲ့လောက်တောင်အန္တရာယ်များတာကို နင် ဘာလို့ ငါ့ကိုယူခွင့်ပြုလိုက်တာတုန်း?"
နဉ်ရှုကမေးသည်။
"ဒီတာဝန်က အရမ်းအန္တရာယ်များတယ်ဆိုတာ ငါ တကယ်မသိဘူး။ အဆုံးကျတော့ ငါကလည်း အသစ်လေးပဲလေ။ နောက်ပိုင်းကျရင် ငါ အကောင်းဆုံးလေ့လာပြီး အရည်အချင်းပြည့်မှီတဲ့system-samaဖြစ်လာစေရပါ့မယ်။"
2333ကကျိန်ဆိုသည်။
နဉ်ရှု : ...
...
Zawgyi
ငါလည္းအသစ္ပဲေလ
____________
"မမေလး၊ မမေလး!"
ယြဲ႔လန္က မုယန္မုန႔္ရဲ့ပခံုးေတြကို အထိတ္ထိတ္အပ်ာပ်ာျဖင့္လႈပ္ခါလိုက္သည္။
"ဆရာတူအစ္မ၊ ဆရာတူအစ္မ..."
ေကာင္ေပါက္စေလးရႊီယြီက မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့အမူအရာနဲ႔ သူမေသြးေၾကာကိုစမ္းၾကၫ့္ဖို႔ေျပးလာ၏။
"ဆရာတူအစ္မ၊ အစ္မ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီလိုေသသြားႏိုင္ရတာလဲ?"
ဝဲကေတာ့တစ္ခုက ေလထဲမွာျဖစ္ေပၚလာကာ နဉ္ရႈရဲ့ဝိဉာဉ္ကိုစုပ္ယူသြားသည္။ သူမရဲ့ဝိဉာဉ္က စုတ္ၿဖဲခံေနရသလိုခံစားလိုက္ရၿပီး သူမ သတိေမ့သြားေတာ့သည္။
သူမ သတိျပန္ရလာခ်ိန္မွာေတာ့ systemနယ္ေျမနဲ႔ အရမ္းကိုတူတဲ့ ျမဴေတြဆိုင္းေနသၫ့္ေနရာတစ္ခုမွာေရာက္ေနတာကို ေတြ့လိုက္ရ၏။ systemနယ္ေျမကိုျပန္ေရာက္လာတာျဖစ္ရမယ္လို႔ေတြးလိုက္မိတာေၾကာင့္ သူမက အားေပ်ာ့စြာေအာ္သည္။
"System 2333-sama၊ နင္ရိွလား?"
2333က သူမကို တုန႔္ျပန္လာျခင္းမရိွေပ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ဘာသံမွမၾကားရဘဲ ေျခာက္ကပ္တိတ္ဆိတ္ေန၏။ နဉ္ရႈဆစ္ေယာက္ မေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးရလာေတာ့သည္။ systemက ဘာလို႔ ဒီမွာမရိွတာတုန္း? သူမ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?
Advertisement
"ေဟး၊ ေဟ့! System..."
နဉ္ရႈက ေအာ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္က တိတ္ဆိတ္ေနဆဲျဖစ္ကာ သူမအသံက ျမဴဆိုင္းေနတဲ့ဒီေနရာမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေန၏။
ဘာျဖစ္ေနတာတုန္းဟ? သူမ နည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္စျပဳလာသည္။
ဒီေနရာက systemနယ္ေျမမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ systemနယ္ေျမမဟုတ္ရင္ ဒီေနရာက ဘာတုန္း? လက္ရိွအခ်ိန္၌ သူမသည္ ဝိဉာဉ္သာျဖစ္ေသာ္ျငား အႏၲရာယ္တစ္ခုခ်ဉ္းကပ္လာေနသည္ကို ခံစားေနရၿပီး သူမရဲ့ဆံပင္ေတြက အဆံုးထိေထာင္ထသြားရသည္။
သူမက သူမရဲ့မိွန္ေဖ်ာ့ေနတဲ့ဝိဉာဉ္ကိုငံု႔ၾကၫ့္လိုက္ၿပီး systemနဲ႔ဆက္သြယ္ဖို႔ ဘာနည္းလမ္းမွမရိွတာေၾကာင့္ အင္မတန္စိုးရိမ္လာ၏။
သို႔ေသာ္လည္း သူမက သူမကိုယ္သူမ တည္ၿငိမ္ေနဖို႔ ဖိအားေပးလိုက္သည္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းခ်ီးေပးမႈက ကံဆိုးမႈမဟုတ္ဘဲ ကံဆိုးမႈကလည္း မင္းေရွာင္ရွားႏိုင္တဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။ သူမက ၾကမ္းေပၚမွာထိုင္ခ်လိုက္ကာ ဒီနယ္ေျမထဲကအရာေတြက systemနယ္ေျမထဲကဟာေတြလို အလုပ္လုပ္မလားဆိုတာ မသိတာေတာင္မွ သူမရဲ့ဝိဉာဉ္သန္မာလာေစဖို႔အတြက္ systemနယ္ေျမမွာလုပ္ေနက်အတိုင္း အဲ့အရာေတြကို စုပ္ယူဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
တကယ္တမ္းက် ဒီေနရာအရာေတြက systemနယ္ေျမထဲကအရာေတြထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းေနေသးတာမို႔ သူမကို အေတာ္ေလးအံ့ဩသြားေစသည္။ အဲ့အရာေတြ သူမရဲ့ဝိဉာဉ္ထဲဝင္သြားတဲ့အခါ သူမ ခ်က္ခ်င္းပင္လန္းဆန္းလာရသည္မို႔ သူမက အဲ့အရာေတြကို ျမန္ႏိုင္သမ်ျွမန္ျမန္စုပ္ယူေတာ့၏။ သူမမွာသာ ဝိဉာဉ္ကိုပိုသန္မာေစႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ လ်ိႈ႔ဝွက္အၫႊန္းစာအုပ္ရိွရင္ သူမ ဒါေတြကို ပိုျမန္ေအာင္စုပ္ယူႏိုင္ေလာက္တယ္။
နဉ္ရႈက မ်က္လံုးေတြမိွတ္ကာ ဒီအရာေတြကိုစုပ္ယူတဲ့ဆီမွာပဲ အာရံုစူးစိုက္ထား၏။ အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ကုန္လြန္သြားၿပီးေနာက္တြင္ 2333ရဲ့အသံက နဉ္ရႈစိတ္ထဲ ရုတ္တရက္ေပၚလာသည္။
"နဉ္ရႈ၊ မင္း ငါ့အသံကိုၾကားရလား?"
"ငါ ၾကားရတယ္။"
နဉ္ရႈက အေလာတႀကီးျပန္ေျဖသည္။ 2333ရဲ့အသံက မေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္ေနသၫ့္အလား တိုးတစ္ခါက်ယ္တစ္လွၫ့္ျဖစ္ေနသည္။
"ေကာင္းတယ္၊ ငါ မင္းကို အခု ျပန္ပို႔ေပးမယ္။"
2333ရဲ့အသံက အတားအဆီးတစ္ခုရိွေနသၫ့္ႏွယ့္ လ်ွပ္စီးသံ 'ဂ်ိဂ်ိဂ်ိ'နဲ႔ျမည္ေနသည္။
နဉ္ရႈတစ္ေယာက္ မတုန႔္ျပန္ႏိုင္ေသးခင္မွာပင္ သူမရဲ့အသိစိတ္က ဖမ္းဆုပ္ခံလိုက္ရသလိုခံစားလိုက္ရကာ သတိေမ့သြားေတာ့သည္။
'အားနည္းလိုက္တာ၊ အား'ဆိုတာက နဉ္ရႈရဲ့ ေနာက္ဆံုးအေတြးပင္။
သူမ သတိျပန္ရလာခ်ိန္မွာေတာ့ systemနယ္ေျမကိုျပန္ေရာက္ေနေပၿပီ။ systemနယ္ေျမက လံုၿခံဳမႈကို ပိုခံစားရေစ၏။
"System 2333-sama၊ အခု ဘာျဖစ္သြားတာလဲ? အဲ့ေနရာက ဘာေနရာႀကီးလဲ?"
နဉ္ရႈကေမးသည္။
ျပန္ေျဖလာသည့္2333ရဲ့အသံက အေတာ္ေလးပင္ပန္းေနပံုေပၚသည္။
"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မင္း အဲ့အရာေတြအေၾကာင္း သိခြင့္မရိွေသးဘူး။ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ေတာ့ မင္းက ဇာတ္ေၾကာင္းကိုဖ်က္ဆီးလိုက္တာမို႔ ကမ႓ာ့စည္းမ်ဉ္းက မင္းကို ဗိုင္းရပ္စ္လို႔သတ္မွတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေမြးဖြားလာေစဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ။ အဲ့ဒါက ဇာတ္ေၾကာင္းကိုျပန္စဖို႔အတြက္ ဇာတ္လမ္းအစကို ျပန္သြားဖို႔လုပ္ေနတာ။"
နဉ္ရႈရဲ့ဆံပင္ေတြက အဆံုးထိေထာင္ထသြားရသည္။
"ဆိုေတာ့ နင္သာငါ့ကိုျပန္မပို႔ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ငါက မုယန္မုန႔္လိုပဲ မရပ္မနားျပန္ေမြးဖြားေနရတာနဲ႔အဆံုးသတ္သြားမွာေပါ့?"
သူမရဲ့ဝိဉာဉ္ စုတ္ျပတ္သတ္သြားၿပီး ေလာကႀကီးကေန နဉ္ရႈလို႔ေခၚတဲ့လူ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခ်ိန္အထိ သူမက မုယန္မုန႔္ေနရာကေနၿပီး အဲ့ဇာတ္ေၾကာင္းကိုျဖတ္သန္းရမွာေပါ့ေလ?
လီး၊ ဘာလို႔မွန္းမသိေပမယ့္ သူမ မုယန္မုန႔္လွၫ့္စားတာခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ တကယ္တမ္းက်၊ မုယန္မုန႔္က အစားထိုးလူတစ္ေယာက္လိုက္ရွာေနခဲ့တာပဲ။
"ဟုတ္တယ္၊ မင္းက ဇာတ္ေၾကာင္းကိုလိုက္နာဖို႔ ကမ႓ာ့စည္းမ်ဉ္းက ဖိအားေပးတာခံရလိမ့္မယ္။"
ထို႔ေနာက္ 2333က အင္မတန္စိတ္ညစ္ေနသၫ့္ေလသံျဖင့္ေျပာလာသည္။
"မင္းကိုကယ္ဖို႔ ငါ့စြမ္းအားေတြအကုန္သံုးခဲ့ရတာ။ ငါ ျပန္ဆင့္ေခၚတာခံရေတာ့မလို႔။ ဘုရားေရ၊ ဒါ ငါ့ကို တကယ္လန႔္သြားေစတယ္။"
လီးလား? ငါကမွ လန႔္သြားတဲ့လူပါေနာ္! နဉ္ရႈမွာ ယခုအခ်ိန္ထိ လန႔္ေနဆဲျဖစ္၏။
"ဒီတာဝန္က အဲ့ေလာက္ေတာင္အႏၲရာယ္မ်ားတာကို နင္ ဘာလို႔ ငါ့ကိုယူခြင့္ျပဳလိုက္တာတုန္း?"
နဉ္ရႈကေမးသည္။
"ဒီတာဝန္က အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားတယ္ဆိုတာ ငါ တကယ္မသိဘူး။ အဆံုးက်ေတာ့ ငါကလည္း အသစ္ေလးပဲေလ။ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ ငါ အေကာင္းဆံုးေလ့လာၿပီး အရည္အခ်င္းျပၫ့္မွီတဲ့system-samaျဖစ္လာေစရပါ့မယ္။"
2333ကက်ိန္ဆိုသည္။
နဉ္ရႈ : ...
...
Advertisement
Gaming The System
Jack desperately wants someone to believe him. He is seeing blue boxes that seem to know everything about him. He reveals himself to his family and neighbors, only to learn that some things are better kept quiet. At least he isn't alone. His childhood best friend seems to have powers too. How far down does this rabbit hole go? This is my first attempt at writing. Expect the genre to wander. Currently on Hiatius.
8 117Witchbone: The Goblins Winter
Themes found in these stories include friendship, found family, defying negative expectations, trying to figure out how to be a force for good in your corner of the world, doing heroic things even if you don't look or feel like a hero, and that being different isn't necessarily fatal. Summary: A spell of arctic weather. A mysterious death. The reading of a will. Strange tracks in the snow. Eleven-year-old Danny Hallow accepts his life, such as it is. His father is dead, his mother left years ago. His three Keepers are the only people aware of Danny's erratic and not-very-impressive psychic abilities. He has no friends, he's been suspended from school, and he's responsible for the life of a small brown bat that's ended up in his care. When Danny's estranged Uncle Enoch dies under mysterious circumstances, he and his Keepers are called to the town of Eddystone, New Hampshire for the reading of the man's will. Traveling four hundred miles from his dreaded hometown to attend, Danny is happy to get away, possibly inherit something interesting- and maybe find out more about his family while he's there. Arriving at the crumbling family estate of Gnomewood Home, he finds it to be hauntingly familiar, a bit creepy, oddly comforting, and possibly alive. When his uncle's will reveals that he's inherited Gnomewood and everything in it, he's determined to stay and make a happier life for himself in Eddystone, somehow. But at Gnomewood, he finds more questions than answers to his family's secrets. Disturbing old memories come to him in dreams. His psychic abilities begin to grow stronger, and as a result he becomes aware that a horde of cryptic creatures are plaguing the town of Eddystone, seemingly drawn out by the spell of an unusually frigid February. Toothy little goblins that are sneaky, vicious, and hungry. Goblins that take a particular interest in Danny. Will the emergence of the alien, and potentially dangerous, power he's inherited from his peculiar family tree help Danny survive the goblin infested winter, inadvisable attempts to befriend a terrifying boy with silver eyes, and a new school? Only if he learns to control them before they put him and everyone around him in danger. Before they convince some people that he should never have been allowed to exist at all. Before he becomes just another twisted tale in his family's bizarre history, kept hidden for centuries within the ivy-covered walls of Gnomewood Home.
8 140The Aligned Path
Within the world of Aebros a higher being sees creation inevitably move toward some form of destruction, and from this greater sight a grand plan begins to unfold. Manipulating the natural cycle the being provided Aebros' residents a chance to not only wield but also fight against destiny, and the remaining forces of duality. This is a project that is subject to changes, which I will keep you updated on. Cover picture is not mine.
8 158The Adventures of an (un-)Ordinary Magician
He was living a normal life, until he was dragged into the world of magic against his own volition. This is the story of a legendary magician, Roma, and how he went from typical high schooler to overpowered sorcerer. From the author: This is my first published work, and frankly this is me playing around with my own fantasies. I'm still terrible at writing, but I hope that this story will bring some enjoyment to you nevertheless. Updates on Wednesdays, 20:30 (GMT+5).
8 193Bear trap (statehumans CalTex)
(This book has nothing to do with furries, otherkins, or irl therianthropes. Both by their own definitions and my own, we have nothing to do with each other. Keep being your weird selves just don't pretend I'm a part of those groups because I wrote this book with animal/human hybrids in it. Any comments trying to talk about furries or otherkins will be deleted because it makes me physically uncomfortable. Therians are ok tho because it's basically the fancy way to say people who have spirit animals)There are two races in this world, humans and therianthropes, which are humans with animal qualities, that can shapeshift into their animal counterpart. The therianthropes, once divided by predator and prey, joined together in hiding after the humans began to hunt therianthropes for sport. California, a young grizzly bear therianthrope, was always curious to see the world beyond the forest he and his people lived within. Texas, a young farmhand, always wanted to catch a therianthrope, believing it would make him the hero of his village after violent massacres and thefts had been performed on it, supposedly by therianthropes.But when these two young men's paths collide, secrets, strange new feelings, and a magical adventure turns everything they thought they knew about the others race upside down.Warnings:- statehumans- countryhumans - the country and statehumans are all kinda just mixed together. There is no obvious separation between state and country, they're all just people - guns- and ships- hunting - idk, vegans?- gay stuff- not super gory, but people do get hurt - maybe death
8 250~His Hufflepuff~ Draco Malfoy
"she looked at my demons in the eye and smiled. she fell for the very thing i thought she'd fear"~the slytherin prince falls for the hufflepuff angel~{year 3 - year 4}
8 192