《The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]》Chapter - 35

Advertisement

[Zawgyi]

{ေက်ာက္စိမ္းလိုႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ၿပီးျပည့္စံုတဲ့အမ်ိဳးေကာင္းသား}

"နင္ရွင္းျပလိုက္"

နဥ္ရႈက ယဲြ႕လန္ကိုေျပာသည္။

"ငါတို႔က ဒီကို ေက်းဇူးေႂကြးဆပ္ဖို႔လာတယ္ဆိုတာ သူမယံုဘူးျဖစ္ေနတယ္။"

ယဲြ႕လန္က ခါးေထာက္ကာ တံခါးေစာင့္လူငယ္အား အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလံုးကို လံုးေစ့ပတ္ေစ့လ်င္ျမန္စြာရွင္းျပလိုက္သည္။ သူမစကားေျပာတာက ျမန္လြန္းတာေၾကာင့္ တံခါးေစာင့္လူငယ္မွာ သူမေျပာတာေတြကို အမွီနားေထာင္ရန္ႀကိဳးစားရင္းနွင့္ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ျခင္ေဆးေခြတစ္ခုပံုစံျဖစ္လာေတာ့သည္။

[T/N : နားမလည္လို႔ မ်က္စိလည္သြားတာကိုေျပာခ်င္တာ။]

"ဒါက ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါနဲ႔ငါ့မမေလးက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေငြစနွစ္ဆယ္ပဲတန္ရတာလဲ? လြန္လြန္းတယ္!"

ယဲြ႕လန္က မတရားခံရသည့္အမူအရာျဖင့္ ေအာ္ေလ၏။

လူ႐ြယ္က ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္ေခ်ပလာသည္။

"ေငြစနွစ္ဆယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ရုပ္မ်ိဳးကို က်ဳပ္တို႔သခင္ေလးက ေငြစနွစ္ဆယ္ေပးတာကိုက အရမ္းသေဘာေကာင္းလြန္းေနၿပီ။"

ယဲြ႕လန္က ျပန္ျငင္းရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း နဥ္ရႈက သူမကိုတားေလ၏။ ေဝါယာဥ္တစ္လံုးက အဝင္ဝမွာရပ္သြားသည္။ေဝါယာဥ္ထဲကလူက အမ်ိဳးသားဇာတ္လိုက္samaပဲဆိုတာကို နဥ္ရႈရဲ႕မသိစိတ္ကေျပာေနသည္။

သူမ လိုက္ကာစကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ လိုက္ကာစက ယပ္ေတာင္တစ္ခုနဲ႔မတင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ဒါကိုျမင္တဲ့အခါ သူမက အသံကိုအၾကမ္းတမ္းဆံုးအေနအထားေရာက္ေအာင္လုပ္ကာ ဆအာ္လိုက္သည္။

"ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရွင့္ကိုရွာေတြ႕ၿပီပဲ!"

ခ်ီရွန္းက ေဝါယာဥ္ထဲကထြက္လာၿပီး ဒီအသံကိုၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ နႈတ္ခမ္းကို အနီေရာင္ရဲေတာက္ေနေအာင္ေဆးဆိုးထားတဲာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုေအာ္ေျပာေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရေလ၏။ ယပ္ေတာင္ကိုင္ထားတဲ့သူ႔လက္က တုန္ခါသြားၿပီး သူက မ်က္ေမွာင္ကုတ္လ်က္ေမးလာသည္။

"မင္းက?"

"ေငြစနွစ္ဆယ္၊ အေဖ့ရဲ႕အသုဘအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေရာင္းတာ၊ အရမ္းကိုအၾကပ္အတည္းျဖစ္ေနတဲ့မမေလး။"

ိနဥ္ရႈ ကိုယ့္မ်က္နွာကိုယ္ျပန္လက္ညႇိဳးထိုးလိုက္သည္။

"မွတ္မိၿပီလား?"

ခ်ီရွန္းက အၾကည့္လဲႊလိုက္ေလ၏။

"အရင္တုန္းက မင္းမ်က္နွာက ညစ္ပတ္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း နည္းနည္းေတာ့ႏူးညံ့လွပေနတုန္းပဲ။ မ်က္နွာသစ္ၿပီးသြားမွ ဘာလို႔ ၾကည့္ခ်င္စရာမေကာင္းေလာက္ေအာင္ ရုပ္ဆိုးသြားရတာတုန္း?"

နဥ္ရႈ : …

"လူႀကီးမင္းေပးခဲ့တဲ့ေငြစနွစ္ဆယ္အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးက ဖခင္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျမႇဳပ္နွံၿပီးပါၿပီ။ အခုကစၿပီး ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ သူမရဲ႕အေစခံက ဒီအိမ္ေတာ္ရဲ႕အေစခံေတြျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေက်းဇူးတရားေသးေသးလးကိုေတာင္ အမ်ားႀကီးျပန္ေပးဆပ္သင့္တာပဲ။ ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိသမီးက စည္းကမ္းေသဝပ္၊ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ၿပီး ျပန္ေပးဆပ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးပါ။"

စကားျပန္လာတဲ့ခ်ီရွန္းက နဥ္ရႈမ်က္နွာကိုမၾကည့္ပါေခ်။

"ေကာင္းၿပီေလ။ ဒီသခင္ေလးက မင္းျပန္မလာေလာက္ဘူးလို႔ေတာင္ထင္ေနတာ။"

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ နဥ္ရႈနဲ႔ယဲြ႕လန္မွာ ခ်ီအိမ္ေတာ္တြင္ အေျခခ်လိုက္ၾကသည္။ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး သူမမွာ အဓိကဇာတ္လိုက္ေရာင္ဝါေတြေတာ့ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ကို တစ္ခန္းထဲမွာထားကာ အေစခံဝတ္စံုတစ္စံုစီကိုလည္းေပးသည္။

ယဲြ႕လန္က နဥ္ရႈကို သနားသလိုၾကည့္ကာေမးလာသည္။

"မမေလး ဒီမွာ တကယ္ႀကီးအေစခံလုပ္မလို႔လား?"

"ဒါေပါ့။ ဒီကိုဝင္နိုင္ဖို႔ ဒုကၡေတြအမ်ားႀကီးေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ရတာေလ။ ေသခ်ာေပါက္ အေစခံလုပ္မွာေပါ့!"

သူမသာ ခ်ီရွန္းအနားမကပ္ရင္ ဒီဇာတ္ေၾကာင္းကေန ဘယ္လိုလုပ္လြတ္မွာလဲ? သူမ မလာရင္ေတာင္ ဇာတ္ေၾကာင္းက သူမကို ခ်ီရွန္းနဲ႔ဆံုေအာင္ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႔လုပ္မွာပဲဟာ။

ဇာတ္ေၾကာင္းမွာေတာ့ မုယန္မုန္႔က စစ္ထူခ်င္းယီြနဲ႔ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္တို႔နွိပ္စက္တာခံခဲ့ရတာေၾကာင့္ သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေရာ စိတ္ဝိဥာဥ္ပါခ်ံဳးခ်ံဳးက်စုတ္ျပတ္သတ္သြားခဲ့သည္။ သူတို႔က သူမနဲ႔ threesomeေတာင္ လုပ္ၾကတာေၾကာင့္ သူတို႔အာရံုစိုက္မေနတဲ့တစ္ခ်ိန္မွာ သူမက ထြက္ေျပးရန္ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ အားနည္းေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ မုယန္မုန္႔ဘယ္လိုထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသလဲဆိုတာကေတာ့ အေတာ္ေလးဆန္းၾကယ္သည္ဟုဆိုရမည္ပင္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ အျပင္ထြက္နိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမမွာ ေငြတစ္စေတာင္မပါ။

သူမက တစ္ပင္တိုင္မင္းသမီးတစ္ပါးကဲ့သို႔ႀကီးျပင္းလာတာျဖစ္ၿပီး အျပင္ထြက္ခဲတာေၾကာင့္ အိမ္ေတာ္ကေနသူမလြတ္ေျမာက္လာတဲ့အခါ လမ္းေပ်ာက္ၿပီးအူတူတူျဖစ္ေနခဲ့သည္။ လူတစ္ေယာက္က သူမကို ေခါက္ဆဲြတစ္ပန္းနွင့္လွည့္စားကာ အေပ်ာ္ေဂဟာဆီေခၚလာခဲ့သည္။ မုယန္မုန္႔ရဲ႕မင္သက္ေလာက္စရာရုပ္ရည္ေၾကာင့္ ေဂဟာပိုင္ရွင္က သူမကို ေလလံတင္ေရာင္းခ်ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

ဒါကေတာ့ မုယန္မုန္႔တစ္ေယာက္ ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိလိုက္ခင္မွာပင္ ခ်ီရွန္းရဲာေစ်းႀကီးေပးၿပီးဝယ္ျခင္းကို ဘယ္လိုခံလိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းပင္။ နွစ္ခါျပန္လည္ေမြးဖြားၿပီးေနာက္ေတာ့ မုယန္မုန္႔တစ္ေယာက္ ဒီအေပ်ာ္ေဂဟာကိုေရွာင္ရွားနိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း သည္လူေတြနဲ႔ေတြ႕ရျခင္းကိုေတာ့ မေရွာင္ရွားနိုင္ခဲ့။ သူမ ဘယ္လိုအလွည့္အေျပာင္းေတြလုပ္လုပ္၊ ဘယ္နည္းလမ္းကိုပဲသံုးၿပီးေရွာင္ေရွာင္ ဒီလူေတြနဲ႔ေတြ႕ျခင္းျဖင့္သာအဆံုးသတ္သည္။

ဒါက လြန္စြာစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေသာကိစၥပင္။

ခ်ီရွန္းက မုယန္မုန္႔ကိုဝယ္ၿပီး ပထမေတာ့ ဘာမွမလုပ္။ သူက သူမကို သူရဲ႕ေမာင္းမေဆာင္ထဲသာထည့္ထားၿပီး စစ္ထူခ်င္းယီြနဲ႔ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္လို အဓမၼ မက်င့္ေပ။

သူအားလ်ွင္ မုယန္မုန္႔ရဲ႕ၿခံဝင္းဆီအလည္အပတ္သြားကာ သူမနဲ႔စကားေျပာသည္။ သူတို႔က ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း၊ ဘဝအေၾကာင္း၊ အေတြးအျမင္ေတြအေၾကာင္းနဲ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္း၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြအေၾကာင္းေဆြးေႏြးၾကသည္။

အတိုခ်ံဳးေျပာရလ်ွင္ေတာ့ ခ်ီရွန္းက ေက်ာက္စိမ္းလိုႏူးညံ့ၿပီးျပည့္စံုတဲ့အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ပါေပ။

....

မုန္႔ေလေပြဘဝကေန မုန္႔လံုးေရေပၚဘဝေရာက္ေနေသာတို႔ပါပဲ :"

.....

[Unicode]

{ကျောက်စိမ်းလိုနူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီးပြည့်စုံတဲ့အမျိုးကောင်းသား}

"နင်ရှင်းပြလိုက်"

နဉ်ရှုက ယွဲ့လန်ကိုပြောသည်။

"ငါတို့က ဒီကို ကျေးဇူးကြွေးဆပ်ဖို့လာတယ်ဆိုတာ သူမယုံဘူးဖြစ်နေတယ်။"

ယွဲ့လန်က ခါးထောက်ကာ တံခါးစောင့်လူငယ်အား အဖြစ်အပျက်တစ်ခုလုံးကို လုံးစေ့ပတ်စေ့လျင်မြန်စွာရှင်းပြလိုက်သည်။ သူမစကားပြောတာက မြန်လွန်းတာကြောင့် တံခါးစောင့်လူငယ်မှာ သူမပြောတာတွေကို အမှီနားထောင်ရန်ကြိုးစားရင်းနှင့် သူ့မျက်လုံးတွေက ခြင်ဆေးခွေတစ်ခုပုံစံဖြစ်လာတော့သည်။

[T/N : နားမလည်လို့ မျက်စိလည်သွားတာကိုပြောချင်တာ။]

"ဒါက ဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ငါနဲ့ငါ့မမလေးက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငွေစနှစ်ဆယ်ပဲတန်ရတာလဲ? လွန်လွန်းတယ်!"

ယွဲ့လန်က မတရားခံရသည့်အမူအရာဖြင့် အော်လေ၏။

လူရွယ်က ချက်ချင်းပင်ပြန်ချေပလာသည်။

"ငွေစနှစ်ဆယ်ဆိုတာ တော်တော်များနေပြီ။ ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ရုပ်မျိုးကို ကျုပ်တို့သခင်လေးက ငွေစနှစ်ဆယ်ပေးတာကိုက အရမ်းသဘောကောင်းလွန်းနေပြီ။"

ယွဲ့လန်က ပြန်ငြင်းရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း နဉ်ရှုက သူမကိုတားလေ၏။ ဝေါယာဉ်တစ်လုံးက အဝင်ဝမှာရပ်သွားသည်။ဝေါယာဉ်ထဲကလူက အမျိုးသားဇာတ်လိုက်samaပဲဆိုတာကို နဉ်ရှုရဲ့မသိစိတ်ကပြောနေသည်။

သူမ လိုက်ကာစကိုကြည့်လိုက်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ လိုက်ကာစက ယပ်တောင်တစ်ခုနဲ့မတင်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ ဒါကိုမြင်တဲ့အခါ သူမက အသံကိုအကြမ်းတမ်းဆုံးအနေအထားရောက်အောင်လုပ်ကာ ဆအ်ာလိုက်သည်။

"နောက်ဆုံးတော့ ရှင့်ကိုရှာတွေ့ပြီပဲ!"

ချီရှန်းက ဝေါယာဉ်ထဲကထွက်လာပြီး ဒီအသံကိုကြားလို့လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ နှုတ်ခမ်းကို အနီရောင်ရဲတောက်နေအောင်ဆေးဆိုးထားတဲာအမျိုးသမီးတစ်ယောက်က သူ့ကိုအော်ပြောနေတာကိုတွေ့လိုက်ရလေ၏။ ယပ်တောင်ကိုင်ထားတဲ့သူ့လက်က တုန်ခါသွားပြီး သူက မျက်မှောင်ကုတ်လျက်မေးလာသည်။

"မင်းက?"

"ငွေစနှစ်ဆယ်၊ အဖေ့ရဲ့အသုဘအတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ရောင်းတာ၊ အရမ်းကိုအကြပ်အတည်းဖြစ်နေတဲ့မမလေး။"

ိနဉ်ရှု ကိုယ့်မျက်နှာကိုယ်ပြန်လက်ညှိုးထိုးလိုက်သည်။

"မှတ်မိပြီလား?"

ချီရှန်းက အကြည့်လွှဲလိုက်လေ၏။

"အရင်တုန်းက မင်းမျက်နှာက ညစ်ပတ်နေတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း နည်းနည်းတော့နူးညံ့လှပနေတုန်းပဲ။ မျက်နှာသစ်ပြီးသွားမှ ဘာလို့ ကြည့်ချင်စရာမကောင်းလောက်အောင် ရုပ်ဆိုးသွားရတာတုန်း?"

နဉ်ရှု : …

"လူကြီးမင်းပေးခဲ့တဲ့ငွေစနှစ်ဆယ်အတွက် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။ ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးက ဖခင်ကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်မြှုပ်နှံပြီးပါပြီ။ အခုကစပြီး ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးနဲ့ သူမရဲ့အစေခံက ဒီအိမ်တော်ရဲ့အစေခံတွေဖြစ်သွားပါပြီ။ ကျေးဇူးတရားသေးသေးလးကိုတောင် အများကြီးပြန်ပေးဆပ်သင့်တာပဲ။ ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိသမီးက စည်းကမ်းသေဝပ်၊ ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းမွန်ပြီး ပြန်ပေးဆပ်တတ်တဲ့လူမျိုးပါ။"

စကားပြန်လာတဲ့ချီရှန်းက နဉ်ရှုမျက်နှာကိုမကြည့်ပါချေ။

"ကောင်းပြီလေ။ ဒီသခင်လေးက မင်းပြန်မလာလောက်ဘူးလို့တောင်ထင်နေတာ။"

ထို့နောက်တွင်တော့ နဉ်ရှုနဲ့ယွဲ့လန်မှာ ချီအိမ်တော်တွင် အခြေချလိုက်ကြသည်။ ကောင်းကောင်းဆိုးဆိုး သူမမှာ အဓိကဇာတ်လိုက်ရောင်ဝါတွေတော့ရှိနေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ သူတို့ကို တစ်ခန်းထဲမှာထားကာ အစေခံဝတ်စုံတစ်စုံစီကိုလည်းပေးသည်။

ယွဲ့လန်က နဉ်ရှုကို သနားသလိုကြည့်ကာမေးလာသည်။

"မမလေး ဒီမှာ တကယ်ကြီးအစေခံလုပ်မလို့လား?"

"ဒါပေါ့။ ဒီကိုဝင်နိုင်ဖို့ ဒုက္ခတွေအများကြီးကျော်ဖြတ်လာခဲ့ရတာလေ။ သေချာပေါက် အစေခံလုပ်မှာပေါ့!"

သူမသာ ချီရှန်းအနားမကပ်ရင် ဒီဇာတ်ကြောင်းကနေ ဘယ်လိုလုပ်လွတ်မှာလဲ? သူမ မလာရင်တောင် ဇာတ်ကြောင်းက သူမကို ချီရှန်းနဲ့ဆုံအောင် တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းနဲ့လုပ်မှာပဲဟာ။

ဇာတ်ကြောင်းမှာတော့ မုယန်မုန့်က စစ်ထူချင်းယွီနဲ့လော်ကျွင့်ယွမ်တို့နှိပ်စက်တာခံခဲ့ရတာကြောင့် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ရော စိတ်ဝိဥာဉ်ပါချုံးချုံးကျစုတ်ပြတ်သတ်သွားခဲ့သည်။ သူတို့က သူမနဲ့ threesomeတောင် လုပ်ကြတာကြောင့် သူတို့အာရုံစိုက်မနေတဲ့တစ်ချိန်မှာ သူမက ထွက်ပြေးရန်ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ အားနည်းဖျော့တော့နေတဲ့ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ မုယန်မုန့်ဘယ်လိုထွက်ပြေးလွတ်မြောက်လာသလဲဆိုတာကတော့ အတော်လေးဆန်းကြယ်သည်ဟုဆိုရမည်ပင်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူမ အပြင်ထွက်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမမှာ ငွေတစ်စတောင်မပါ။

သူမက တစ်ပင်တိုင်မင်းသမီးတစ်ပါးကဲ့သို့ကြီးပြင်းလာတာဖြစ်ပြီး အပြင်ထွက်ခဲတာကြောင့် အိမ်တော်ကနေသူမလွတ်မြောက်လာတဲ့အခါ လမ်းပျောက်ပြီးအူတူတူဖြစ်နေခဲ့သည်။ လူတစ်ယောက်က သူမကို ခေါက်ဆွဲတစ်ပန်းနှင့်လှည့်စားကာ အပျော်ဂေဟာဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ မုယန်မုန့်ရဲ့မင်သက်လောက်စရာရုပ်ရည်ကြောင့် ဂေဟာပိုင်ရှင်က သူမကို လေလံတင်ရောင်းချရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ဒါကတော့ မုယန်မုန့်တစ်ယောက် ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိလိုက်ခင်မှာပင် ချီရှန်းရဲာဈေးကြီးပေးပြီးဝယ်ခြင်းကို ဘယ်လိုခံလိုက်ရတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပင်။ နှစ်ခါပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက်တော့ မုယန်မုန့်တစ်ယောက် ဒီအပျော်ဂေဟာကိုရှောင်ရှားနိုင်ခဲ့သော်လည်း သည်လူတွေနဲ့တွေ့ရခြင်းကိုတော့ မရှောင်ရှားနိုင်ခဲ့။ သူမ ဘယ်လိုအလှည့်အပြောင်းတွေလုပ်လုပ်၊ ဘယ်နည်းလမ်းကိုပဲသုံးပြီးရှောင်ရှောင် ဒီလူတွေနဲ့တွေ့ခြင်းဖြင့်သာအဆုံးသတ်သည်။

ဒါက လွန်စွာစိတ်ပျက်စရာကောင်းသောကိစ္စပင်။

ချီရှန်းက မုယန်မုန့်ကိုဝယ်ပြီး ပထမတော့ ဘာမှမလုပ်။ သူက သူမကို သူရဲ့မောင်းမဆောင်ထဲသာထည့်ထားပြီး စစ်ထူချင်းယွီနဲ့လော်ကျွင့်ယွမ်လို အဓမ္မ မကျင့်ပေ။

သူအားလျှင် မုယန်မုန့်ရဲ့ခြံဝင်းဆီအလည်အပတ်သွားကာ သူမနဲ့စကားပြောသည်။ သူတို့က ကဗျာတွေအကြောင်း၊ ဘဝအကြောင်း၊ အတွေးအမြင်တွေအကြောင်းနဲ့ လူနေမှုအဆင့်အတန်း၊ ယဉ်ကျေးမှုတွေအကြောင်းဆွေးနွေးကြသည်။

အတိုချုံးပြောရလျှင်တော့ ချီရှန်းက ကျောက်စိမ်းလိုနူးညံ့ပြီးပြည့်စုံတဲ့အမျိုးကောင်းသားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ပါပေ။

....

မုန့်လေပွေဘဝကနေ မုန့်လုံးရေပေါ်ဘဝရောက်နေသောတို့ပါပဲ :"

.....

    people are reading<The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click