《The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]》Chapter - 24
Advertisement
[Zawgyi]
{ေလးေထာင့္က်က်မ်က္နွာနဲ႔အစ္ကိုႀကီး}
စစ္ထူခ်င္းယီြက နဥ္ရႈကို ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္နဲ႔အတူထြက္သြားခြင့္မေပးနိုင္ေခ်။ ဒါက မူလဇာတ္ေၾကာင္းနဲ႔ အနည္းငယ္ေတာ့ ကဲြျပားေနေပ၏။
သို႔ေသာ္လည္း နဥ္ရႈကေတာ့ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းပင္သိသြားေလ၏။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စစ္ထူခ်င္းယီြက သူမနဲ႔ အခုထိမအိပ္ရေသးတာေၾကာင့္ပင္။ ရယူဖို႔ခက္ခဲတာေတြက အေကာင္းဆံုးဟု အၿမဲလိုလိုထင္ရသည္။ ရယူဖို႔လြယ္ကူလြန္းေနလ်ွင္ တန္ဖိုးထားျခင္းခံရမည္မဟုတ္ေပ။
ၿပီးေတာ့ အခု ဘုရင္ခံမင္းသားေပၚလာခဲ့ၿပီ။ ဒီလူ႔မွာ ဆိုး႐ြားတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြရွိတာ သိသာေနသည္။ ထပ္ေျပာရမည္ဆိုလ်ွင္ သူ႔ရဲ႕ရာထူးက စစ္ထူခ်င္းယီြထက္ျမင့္သည္၊ အာဏာလည္းပိုႀကီးသည္၊ ၿပီးေတာ့ စစ္ထူခ်င္းယီြနည္းတူ ၾကည့္ေကာင္းသည္။ ဒါကပင္ စစ္ထူခ်င္းယီြကို သူ႔ေနရာၿခိမ္းေျခာက္ခံရသလို ခံစားရေစတာေၾကာင့္ သူက သူ႔ရဲ႕ေယာက်္ားမာနအတြက္ မင္းသားကို ဖက္ၿပိဳင္အံတုေပလိမ့္မည္။
လုစားရတဲ့အစားအစာက ပိုအရသာရွိသည္၊ လုယူရတဲ့မိန္းမက ပိုလွသည္။ ထင္ထားသလိုပင္ လူေတြက စက္ဆုပ္ဖို႔ေကာင္းသည္။
ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က မတရားစြာပင္ေျပာေတာ့သည္။
"ဒီလိုမိန္းကေလးမ်ိဳးက ဂရုတစိုက္ကာကြယ္ေပးခံရသင့္တယ္။ ေမာင္မင္းလို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့လူရဲ႕လက္ထဲမွာ ခံစားရေအာင္မလုပ္သင့္ဘူး။ ေမာင္မင္းက သူမကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး လမ္းတကာကိုျဖတ္ၿပီးလူတိုင္းရဲ႕ေရွ႕မွာ လမ္းေလ်ွာက္ေစတယ္! ေမာင္မင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရက္စက္တယ္လို႔မခံစားရဘူးလား?"
"သူမက ဒီစစ္သူႀကီးရဲ႕အေစခံပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူမကို ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးစိတ္တိုင္းက်ဆက္ဆံမယ္။ ဒါက မင္းသားကိစၥလား?"
စစ္ထူခ်င္းယီြက ေအးစက္စြာေျပာေလ၏။
"အခုကစၿပီး သူမကို ဒီမင္းသားပိုင္တ
ယ္လို႔ ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ။ သူမက အမ်ိဳးသမီးအေစခံတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွ ဒီမင္းသားမွာ သူမကို ျမင့္ျမတ္တဲ့အဆင့္အတန္းတစ္ခုေပးနိုင္တဲ့အာဏာရွိတယ္။ စစ္ထူခ်င္းယီြ၊ ေမာင္မင္း ကိုယ့္ေနရာကိုယ္သတိရသင့္တယ္။ ေမာင္မင္းမွာ ဒီမင္းသားနဲ႔ဆန္႔က်င္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ဘာအခြင့္အေရးရွိလို႔လဲ?"
ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က အထင္ေသးသလိုေျပာလာ၏။
စစ္ထူခ်င္းယီြ အမုန္းဆံုးအရာတစ္ခုက လူေတြသူ႔ကိုအထင္ေသးတာပင္။ ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က သူ႔(STQY)အေပၚကို အထင္ေသးကာ သူ႔(STQY]ကိုဖိနွိပ္ရန္ သူ႔(LJY)ရဲ႕အဆင့္အတန္းကိုအသံုးျပဳလာခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔(စစ္ထူခ်င္းယီြ)ရဲ႕မ်က္နွာက ခ်က္ခ်င္းပင္ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
"ဒါဆို မင္းသားက ဘာလုပ္ဖို႔ဆႏၵရွိပါသလဲ? ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက အဆံုးထိ မင္းသားနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေပးမွာပါ။"
စစ္ထူခ်င္းယီြရဲ႕အမူအရာက ေမွာင္မိုက္သြားၿပီး ဆံုးျဖတ္ထားဟန္ျဖစ္သြားသည္။
ထိုအေတာအတြင္းတြင္ နဥ္ရႈကေတာ့ ေဘးမွာရပ္ေနကာ သူတို႔နွစ္ေယာက္ျငင္းခုန္ေနတာကို ၾကည့္ေန၏။ သူမက အဓိကပါဝင္ပတ္သက္ေနတဲ့သူျဖစ္ေပမယ့္ ဝင္ေျပာပိုင္ခြင့္မရွိတာက အေတာ္ေလးဝမ္နည္းဖို႔ေကာင္းသည္။
နဥ္ရႈ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို နာက်င္ေနတဲ့အမူအရာလုပ္လိုက္ၿပီး သူမရင္ဘတ္ကိုဖိကိုင္ရင္း သူတို႔ကို မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ရွင္တို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီလိုလုပ္နိုင္ရတာလဲ? ကြၽန္မက လူတစ္ေယာက္ပါ။ ပစၥည္းတစ္ခုမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မက ရွင္တို႔ေတြတိုက္ခိုက္ၿပီးလုယူလို႔ရတဲ့ပစၥည္းမဟုတ္ဘူး။ ရွင္တို႔ ကြၽန္မကို နည္းနည္းေလာက္ ေလးသားေပးလို႔မရဘူးလား? ဝူးဝူးဝူး..."
သူမ မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္ကာျဖင့္ အထဲမွာရွိတဲ့လူနွစ္ေယာက္က အျပင္မွာတိုက္ခိုက္ၾကမလား၊ အိပ္ရာထဲမွာတိုက္ခိုက္ၾကမလားဆိုတာကိုေတာင့္ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေျပးထြက္သြားေတာ့သည္။
"မမေလး၊ ဒီအေစခံကို ေစာင့္ပါဦး!"
ယဲြ႕လန္ နဥ္ရႈေနာက္သို႔ ခ်က္ခ်င္းေျပးလိုက္သြားလိုက္သည္။
နဥ္ရႈ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ယဲြ႕လန္က သူမေနာက္ကလိုက္လာတာျမင္တဲ့အခါ သူမ အေလာတႀကီးပင္အရွိန္ျမႇင့္လိုက္သည္။ ယဲြ႕လန္ကေတာ့ သူမေနာက္ကေန ေအာ္ဟစ္ေနဆဲသာ။
"မမေလး! ဒီအေစခံကိုေစာင့္ပါဦး။ အား!"
ိနဥ္ရႈကေတာ့ အားကုန္သြားသည္အထိ ေျပးေနခဲ့ၿပီးမွ လက္ရန္းကိုမွီကာ အေမာတေကာအသက္ရွဴ ေနေတာ့သည္။ ယဲြလန္ကား ေမာလြန္း၍သတိေမ့ေတာ့မလိုပင္။ သူမက ေမးလာ၏။
"မမေလး၊ ဘာလို႔ အရမ္းျမန္ေအာင္ေျပးရတာလဲ?"
"နင္က ငါ့ေနာက္ကေန အျပင္းအထန္လိုက္ေနတာေလ။ ငါ ဘယ္လိုလုပ္မေျပးဘဲေနရမွာလဲ?"
နဥ္ရႈက ျပန္ေျဖသည္။
"ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တယ္လို႔ပဲမွတ္လိုက္။"
နွစ္ေယာက္သား သူတို႔အခန္းဆီျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ နဥ္ရႈ ပထမဆံုးလုပ္တဲ့အရာကေတာ့ ေရခြက္ႀကီးႀကီးတစ္ခြက္ထဲေရထည့္ကာေသာက္ျခင္းပင္။ ယဲြ႕လန္က နႈတ္ခမ္းေတြကို မေပ်ာ္မရႊင္ျဖင့္ဖိကပ္လိုက္ရင္း ေမးေလ၏။
"မမေလး၊ မမေလးဘာလို႔ ဘုရင္ခံမင္းသားနဲ႔လိုက္မသြားတာလဲ? ဘုရင္ခံမင္းသားက အဲ့စစ္သူႀကီးထက္စာရင္ အမ်ားႀကီးေကာင္းတာကို။ အဲ့စစ္သူႀကီးကေတာ့ လူေတြကို အၿမဲတမ္းရိုက္ေနတာပဲ။"
စစ္ထူခ်င္းယီြက လူမဆန္ရက္စက္သူတစ္ေယာက္သာ။
နဥ္ရႈ ေမးကိုေထာက္ကာ ယဲြ႕လန္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ညႇိဳးထိပ္ျဖင့္ ယဲြ႕လန္ရဲ႕ေမးကိုပင့္မလိုက္ရင္း စေနာက္ကာဆို၏။
"နင့္ရုပ္ရည္က သိပ္မဆိုးဘူးပဲ ေကာင္မေလးရ။"
"မမေလး၊ ဒီအေစခံက မမေလးနဲ႔အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥကိုေဆြးေႏြးေနတာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီအေစခံရဲ႕ရုပ္ရည္က မမေလးနဲ႔ယွဥ္နိုင္လို႔လား? မမေလးက အ႐ြယ္မေရာက္ခင္တည္းက သုန္ဟြာျပည္မွာ မမေလးရဲ႕အလွေၾကာင့္ေက်ာ္ၾကားေနခဲ့ၿပီးသား။"
အလွတရား? ဖီ! ဒါက ေယာက်္ားေတြကို ပိုမက္ေမာလာေစတာပဲရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ေယာက်္ားတိုင္းက တိုင္းျပည္ရဲ႕နံပါတ္တစ္အလွဆံုးျဖစ္တဲ့မုယန္မုန္႔နဲ႔အိပ္ဖို႔ကို အိပ္မက္မက္ေနၾကတာ။
"ေတာ္ေတာ့။ ဒီမမေလးမွာ အစီအစဥ္ရွိၿပီးသား။ နင့္ရဲ႕ေလးေထာင့္က်က်မ်က္နွာနဲ႔အစ္ကိုႀကီးက ဘာလို႔ စားစရာယူမလာေသးတာလဲ?"
နဥ္ရႈ ဗိုက္ကိုပြတ္လိုက္သည္။ သူမ ေတာ္ေတာ္ဆာေနၿပီ။
"မမေလး ဘာေတြေျပာေနတာလဲ? ေလးေထာင့္က်က်မ်က္နွာနဲ႔အစ္ကိုႀကီး? လ်ွိဳ႕ဝွက္သက္ေတာ္ေစာင့္က ဒီအေစခံရဲ႕အစ္ကိုႀကီးမဟုတ္ပါဘူး!"
ယဲြ႕လန္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ျငင္းေလသည္။
"ဒီအေစခံမွာ အဲ့လိုရုပ္ဆိုးဆိုးအစ္ကိုႀကီးမရွိဘူး။"
နဥ္ရႈ : …
သူမလွည့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ လ်ွိဳ႕ဝွက္သက္ေတာ္ေစာင့္က ျပတင္းေပါက္ကို ေက်ာ္တက္ၿပီးဝင္လာတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ ယဲြ႕လန္ေျပာတာကို သူၾကားသြားပံုေပၚသည္။
......
[Unicode]
{လေးထောင့်ကျကျမျက်နှာနဲ့အစ်ကိုကြီး}
စစ်ထူချင်းယွီက နဉ်ရှုကို လော်ကျွင့်ယွမ်နဲ့အတူထွက်သွားခွင့်မပေးနိုင်ချေ။ ဒါက မူလဇာတ်ကြောင်းနဲ့ အနည်းငယ်တော့ ကွဲပြားနေပေ၏။
သို့သော်လည်း နဉ်ရှုကတော့ ဘာကြောင့်ဆိုတာ ချက်ချင်းပင်သိသွားလေ၏။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ စစ်ထူချင်းယွီက သူမနဲ့ အခုထိမအိပ်ရသေးတာကြောင့်ပင်။ ရယူဖို့ခက်ခဲတာတွေက အကောင်းဆုံးဟု အမြဲလိုလိုထင်ရသည်။ ရယူဖို့လွယ်ကူလွန်းနေလျှင် တန်ဖိုးထားခြင်းခံရမည်မဟုတ်ပေ။
ပြီးတော့ အခု ဘုရင်ခံမင်းသားပေါ်လာခဲ့ပြီ။ ဒီလူ့မှာ ဆိုးရွားတဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေရှိတာ သိသာနေသည်။ ထပ်ပြောရမည်ဆိုလျှင် သူ့ရဲ့ရာထူးက စစ်ထူချင်းယွီထက်မြင့်သည်၊ အာဏာလည်းပိုကြီးသည်၊ ပြီးတော့ စစ်ထူချင်းယွီနည်းတူ ကြည့်ကောင်းသည်။ ဒါကပင် စစ်ထူချင်းယွီကို သူ့နေရာခြိမ်းခြောက်ခံရသလို ခံစားရစေတာကြောင့် သူက သူ့ရဲ့ယောက်ျားမာနအတွက် မင်းသားကို ဖက်ပြိုင်အံတုပေလိမ့်မည်။
Advertisement
လုစားရတဲ့အစားအစာက ပိုအရသာရှိသည်၊ လုယူရတဲ့မိန်းမက ပိုလှသည်။ ထင်ထားသလိုပင် လူတွေက စက်ဆုပ်ဖို့ကောင်းသည်။
လော်ကျွင့်ယွမ်က မတရားစွာပင်ပြောတော့သည်။
"ဒီလိုမိန်းကလေးမျိုးက ဂရုတစိုက်ကာကွယ်ပေးခံရသင့်တယ်။ မောင်မင်းလို ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့လူရဲ့လက်ထဲမှာ ခံစားရအောင်မလုပ်သင့်ဘူး။ မောင်မင်းက သူမကို ကြိုးတုပ်ပြီး လမ်းတကာကိုဖြတ်ပြီးလူတိုင်းရဲ့ရှေ့မှာ လမ်းလျှောက်စေတယ်! မောင်မင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရက်စက်တယ်လို့မခံစားရဘူးလား?"
"သူမက ဒီစစ်သူကြီးရဲ့အစေခံပဲ။ ဒါကြောင့် သူမကို ကျွန်တော်မျိုးစိတ်တိုင်းကျဆက်ဆံမယ်။ ဒါက မင်းသားကိစ္စလား?"
စစ်ထူချင်းယွီက အေးစက်စွာပြောလေ၏။
"အခုကစပြီး သူမကို ဒီမင်းသားပိုင်တ
ယ်လို့ ပြောခဲ့ပြီးပြီ။ သူမက အမျိုးသမီးအစေခံတစ်ယောက်ပဲဖြစ်နေရင်တောင်မှ ဒီမင်းသားမှာ သူမကို မြင့်မြတ်တဲ့အဆင့်အတန်းတစ်ခုပေးနိုင်တဲ့အာဏာရှိတယ်။ စစ်ထူချင်းယွီ၊ မောင်မင်း ကိုယ့်နေရာကိုယ်သတိရသင့်တယ်။ မောင်မင်းမှာ ဒီမင်းသားနဲ့ဆန့်ကျင်ယှဉ်ပြိုင်ဖို့ ဘာအခွင့်အရေးရှိလို့လဲ?"
လော်ကျွင့်ယွမ်က အထင်သေးသလိုပြောလာ၏။
စစ်ထူချင်းယွီ အမုန်းဆုံးအရာတစ်ခုက လူတွေသူ့ကိုအထင်သေးတာပင်။ လော်ကျွင့်ယွမ်က သူ့(STQY)အပေါ်ကို အထင်သေးကာ သူ့(STQY]ကိုဖိနှိပ်ရန် သူ့(LJY)ရဲ့အဆင့်အတန်းကိုအသုံးပြုလာချိန်မှာတော့ သူ့(စစ်ထူချင်းယွီ)ရဲ့မျက်နှာက ချက်ချင်းပင်မြင်မကောင်းလောက်အောင်ဖြစ်သွားတော့သည်။
"ဒါဆို မင်းသားက ဘာလုပ်ဖို့ဆန္ဒရှိပါသလဲ? ကျွန်တော်မျိုးက အဆုံးထိ မင်းသားနဲ့ သေချာပေါက်ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပေးမှာပါ။"
စစ်ထူချင်းယွီရဲ့အမူအရာက မှောင်မိုက်သွားပြီး ဆုံးဖြတ်ထားဟန်ဖြစ်သွားသည်။
ထိုအတောအတွင်းတွင် နဉ်ရှုကတော့ ဘေးမှာရပ်နေကာ သူတို့နှစ်ယောက်ငြင်းခုန်နေတာကို ကြည့်နေ၏။ သူမက အဓိကပါဝင်ပတ်သက်နေတဲ့သူဖြစ်ပေမယ့် ဝင်ပြောပိုင်ခွင့်မရှိတာက အတော်လေးဝမ်နည်းဖို့ကောင်းသည်။
နဉ်ရှု ချက်ချင်းဆိုသလို နာကျင်နေတဲ့အမူအရာလုပ်လိုက်ပြီး သူမရင်ဘတ်ကိုဖိကိုင်ရင်း သူတို့ကို မျက်ရည်များဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ရှင်တို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလိုလုပ်နိုင်ရတာလဲ? ကျွန်မက လူတစ်ယောက်ပါ။ ပစ္စည်းတစ်ခုမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်မက ရှင်တို့တွေတိုက်ခိုက်ပြီးလုယူလို့ရတဲ့ပစ္စည်းမဟုတ်ဘူး။ ရှင်တို့ ကျွန်မကို နည်းနည်းလောက် လေးသားပေးလို့မရဘူးလား? ဝူးဝူးဝူး..."
သူမ မျက်ရည်များကိုသုတ်ကာဖြင့် အထဲမှာရှိတဲ့လူနှစ်ယောက်က အပြင်မှာတိုက်ခိုက်ကြမလား၊ အိပ်ရာထဲမှာတိုက်ခိုက်ကြမလားဆိုတာကိုတောင့် စောင့်ကြည့်ခြင်းမရှိတော့ဘဲ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောခြေလှမ်းများဖြင့် ပြေးထွက်သွားတော့သည်။
"မမလေး၊ ဒီအစေခံကို စောင့်ပါဦး!"
ယွဲ့လန် နဉ်ရှုနောက်သို့ ချက်ချင်းပြေးလိုက်သွားလိုက်သည်။
နဉ်ရှု နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ယွဲ့လန်က သူမနောက်ကလိုက်လာတာမြင်တဲ့အခါ သူမ အလောတကြီးပင်အရှိန်မြှင့်လိုက်သည်။ ယွဲ့လန်ကတော့ သူမနောက်ကနေ အော်ဟစ်နေဆဲသာ။
"မမလေး! ဒီအစေခံကိုစောင့်ပါဦး။ အား!"
ိနဉ်ရှုကတော့ အားကုန်သွားသည်အထိ ပြေးနေခဲ့ပြီးမှ လက်ရန်းကိုမှီကာ အမောတကောအသက်ရှူ နေတော့သည်။ ယွဲလန်ကား မောလွန်း၍သတိမေ့တော့မလိုပင်။ သူမက မေးလာ၏။
"မမလေး၊ ဘာလို့ အရမ်းမြန်အောင်ပြေးရတာလဲ?"
"နင်က ငါ့နောက်ကနေ အပြင်းအထန်လိုက်နေတာလေ။ ငါ ဘယ်လိုလုပ်မပြေးဘဲနေရမှာလဲ?"
နဉ်ရှုက ပြန်ဖြေသည်။
"လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တယ်လို့ပဲမှတ်လိုက်။"
နှစ်ယောက်သား သူတို့အခန်းဆီပြန်လာခဲ့ကြသည်။ နဉ်ရှု ပထမဆုံးလုပ်တဲ့အရာကတော့ ရေခွက်ကြီးကြီးတစ်ခွက်ထဲရေထည့်ကာသောက်ခြင်းပင်။ ယွဲ့လန်က နှုတ်ခမ်းတွေကို မပျော်မရွှင်ဖြင့်ဖိကပ်လိုက်ရင်း မေးလေ၏။
"မမလေး၊ မမလေးဘာလို့ ဘုရင်ခံမင်းသားနဲ့လိုက်မသွားတာလဲ? ဘုရင်ခံမင်းသားက အဲ့စစ်သူကြီးထက်စာရင် အများကြီးကောင်းတာကို။ အဲ့စစ်သူကြီးကတော့ လူတွေကို အမြဲတမ်းရိုက်နေတာပဲ။"
စစ်ထူချင်းယွီက လူမဆန်ရက်စက်သူတစ်ယောက်သာ။
နဉ်ရှု မေးကိုထောက်ကာ ယွဲ့လန်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လက်ညှိုးထိပ်ဖြင့် ယွဲ့လန်ရဲ့မေးကိုပင့်မလိုက်ရင်း စနောက်ကာဆို၏။
"နင့်ရုပ်ရည်က သိပ်မဆိုးဘူးပဲ ကောင်မလေးရ။"
"မမလေး၊ ဒီအစေခံက မမလေးနဲ့အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စကိုဆွေးနွေးနေတာပါ။ ပြီးတော့ ဒီအစေခံရဲ့ရုပ်ရည်က မမလေးနဲ့ယှဉ်နိုင်လို့လား? မမလေးက အရွယ်မရောက်ခင်တည်းက သုန်ဟွာပြည်မှာ မမလေးရဲ့အလှကြောင့်ကျော်ကြားနေခဲ့ပြီးသား။"
အလှတရား? ဖီ! ဒါက ယောက်ျားတွေကို ပိုမက်မောလာစေတာပဲရှိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ယောက်ျားတိုင်းက တိုင်းပြည်ရဲ့နံပါတ်တစ်အလှဆုံးဖြစ်တဲ့မုယန်မုန့်နဲ့အိပ်ဖို့ကို အိပ်မက်မက်နေကြတာ။
"တော်တော့။ ဒီမမလေးမှာ အစီအစဉ်ရှိပြီးသား။ နင့်ရဲ့လေးထောင့်ကျကျမျက်နှာနဲ့အစ်ကိုကြီးက ဘာလို့ စားစရာယူမလာသေးတာလဲ?"
နဉ်ရှု ဗိုက်ကိုပွတ်လိုက်သည်။ သူမ တော်တော်ဆာနေပြီ။
"မမလေး ဘာတွေပြောနေတာလဲ? လေးထောင့်ကျကျမျက်နှာနဲ့အစ်ကိုကြီး? လျှို့ဝှက်သက်တော်စောင့်က ဒီအစေခံရဲ့အစ်ကိုကြီးမဟုတ်ပါဘူး!"
ယွဲ့လန်က ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ငြင်းလေသည်။
"ဒီအစေခံမှာ အဲ့လိုရုပ်ဆိုးဆိုးအစ်ကိုကြီးမရှိဘူး။"
နဉ်ရှု : …
သူမလှည့်လိုက်ချိန်မှာပဲ လျှို့ဝှက်သက်တော်စောင့်က ပြတင်းပေါက်ကို ကျော်တက်ပြီးဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ ယွဲ့လန်ပြောတာကို သူကြားသွားပုံပေါ်သည်။
......
Advertisement
- In Serial10 Chapters
Against the World. Chronicles of melancholy
An unknown accident leading to an amnesia and a twisted psyche. Forced away from his daily life, forced to play the Game, for reasons untold. To fight for his survival, to fight for answers. To become strong, to fight and survive for even the chance to find out why was this injustice done to him. The only way to beat the game is to play the game. And it must be played perfectly. Chronicles of melancholy, of an everlasting grayness, of sadness, despair and anger. A tale of a rise to power, or perhaps a fall from grace. Maybe even both, depending one's view point and final goal. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Hello ladies and gents. I hope you enjoy reading my book as I enjoy writing it! It’s a side project of mine and I can currently only write in my free time, which is not a lot unfortunately. I do not know how many chapters a week I will be able to produce, however, the word count will be around 6000-7000 per week. If you like the story you can support me on patreon and read chapters ahead of current release. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Disclaimer: The story might not be for the faint hearted or for those seeking an over-powerd plot guarded golden cow of a mc. The story will start out slowly and will pick up a bit of pace later on on, however, the character/s will walk a long and full of despair road. No sugar-coating in this story. Another thing to have in mind is that I currently do not have a proofreader nor an editor, so some mistakes might slip through my fingers, if you notice any such, please do leave a comment so I can fix them for future readers. Do please enjoy the story and feel free to leave reviews and or comments, I am usually pretty open and would love to answer some of your questions!
8 235 - In Serial23 Chapters
Survivor's Only System
A world where the ordinary is now a mere fantasy, with chaos taking hold at every angle. An average boy might have what it takes to save everything...or cause its fall. This will be my first attempt at a novel...so be prepared for potential cringe ;) I will be posting 5 chapters/week (if school doesn't get in the way) Art was made by my friend :)
8 181 - In Serial60 Chapters
Daughter of the Lost
Behold the Wood, darkened and deep. Behold the Ice, sepulchral and steep. Behold the Plain, scarred and vast. Behold the Desert, untouched and sun-blast. Behold and be Welcome, Araya at Last. A young woman takes her first steps down a long and winding road.
8 232 - In Serial9 Chapters
Yggdrasil Story
Six-years-war has ended, by the strength of only one man. Everyone calls him "Swordmaster". Unfortunately, this is not the story of such time of glory, bloodshed and.....Ruby, interrupting: Sola, why don't you just tell them that this is the story of a man in a harem full of beautiful flower girls.Almond: Could you not disturb her? This is the most important part of our story, and it could decide the future of us all.Ruby: And I want to ask you why the novel cover doesn't have me on it? Since I'm the main heroine and all.Sola: I am so fed up with pen tool.. uh... better not talk about it. So, we used a photo of flowers instead, and I think you are not the main heroine.Almond: It's a budget cost too. Those artists charge us over US$200. We are broke. Plain and simple.Ruby: That's really expensive, huh.Sola: Could you girls stop talking? So, I can continue with the synopsis....Ruby: I don't understand why this is so important.Sola: Ruby, listen. If we don't have a good synopsis, people will not buy our book, and then.....Iris: Then what? I want to know it too.Sola: Then there will be no book 2.Iris: No book 2, so what? Why should I care?Sola: Our universe will collapse, and we will disappear forever..Iris: What did you say?Almond: Well, too late now. You talked too much. We have run out of writing space...Ruby: What!!!!!NO!!! I don't want to DIE!!!!You do something sis!!! I should have done that human thing with our lord when I still had a chance. Noooooooo......Iris: Buy it now. People!! Yes, I mean, you!! YES! YOU!!! BUUUUUUUUUYYYYYYYYYY....Iris is shouting as loud as if this is the last moment of her life, but no one listens.
8 147 - In Serial30 Chapters
Free
The four continents of the world got combined into Ametar, the only continent in the world. Together they formed a country in the middle that has 5 nations. East of the country is Xou, where the strongest samurai lives. He is said to be immortal and his only goal is to kill himself. Knowing this, he makes children for the only purpose is to kill him. Why does he want to die so bad and how did he become immortal?
8 158 - In Serial5 Chapters
Good Start♡
Fight is what we have to do, not with our emotions but with our demons.Everything will be alright in the end.[The cover does not belong to me]
8 164
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
