《The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]》Chapter - 23
Advertisement
[Zawgyi]
{ေပါက္စီမင္းသား}
နဥ္ရႈေျပာတာကို အေစခံေလးၾကားတဲ့အခါ သူမက အလ်င္အျမန္ပင္ျပန္ရွင္းျပလာ၏။
"စစ္သူႀကီးက ရွင့္ကို ျဖစ္္သလိုဝတ္လာဖို႔ မွာလိုက္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ မ်က္နွာမွာ ျပာေတြသုတ္လာရင္ အေကာင္းဆံုးလို႔ေျပာခိုက္ပါေသးတယ္။"
နဥ္ရႈနဲ႔ယဲြ႕လန္ကား သူမကို ဂရုမစိုက္ပါေခ်။ ယဲြ႕လန္ရဲ႕ကြၽမ္းက်င္တဲ့လက္ေတြေအာက္မွာ နဥ္ရႈတစ္ေယာက္ အင္မတန္လွပသြားၿပီး နဥ္ရႈသည္ပင္ သူမရဲ႕ပံုစံေၾကာင့္ ဆဲြေဆာင္ခံလိုက္ရေလ၏။
အေစခံက နဥ္ရႈကို ခဏတာေၾကာင္အကာၾကည့္ေနၿပီးမွ ေခါင္းယမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
"ရွင္ ဒီလိုလုပ္လို႔မရဘူး။ စစ္သူႀကီးက ရွင့္ကိုသတ္လိမ့္မယ္။"
"ရတယ္။ လမ္းသာျပပါ။"
နဥ္ရႈ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ ေလမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး သူမလမ္းေလ်ွာက္တိုင္း ခါးလႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖစ္မေနေစရန္ ဗိုက္ကိုက်ံဳ႕ထားလိုက္သည္။
ဧည့္ခန္းထဲမွေလထုအေျခအေနကေတာ့ အေတာ္ေလးဆိုးေနေပသည္။ ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က အဓိပၸါယ္ေဖာ္၍မရေသာ ခပ္ေဖ်ာေဖ်ာ့အၿပံဳးတစ္ခုကို မ်က္နွာထက္တြင္်ဖာ္ေဆာင္ထားစဥ္မွာ စစ္ထူခ်င္းယီြရဲ႕အမူအရာကေတာ့ ေအးစက္ေန၏။ သူတို႔က သူတို႔ရဲ႕စကားဝုိင္းကို သေဘာက်ပံု လံုးဝမေပၚ။
နဥ္ရႈဝင္လာခ်ိန္၌ နွစ္ဦးလံုးအံ့အားသင့္သြားၾကသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ စစ္ထူခ်င္းယီြရဲ႕မ်က္နွာက ခ်က္ခ်င္းပင္မည္းေမွာင္သြားေလေတာ့၏။ ဘုရင္ခံမင္းသားက မုယန္မုန္႔အတြက္ ဒီကိုေရာက္ေနတာကို သူသိသျဖင့္ သူမကို ထင္ရွားေပၚလြင္ေနျခင္းမွ ေရွာင္ရွားေစလိုျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း သူမက လွလွပပဝတ္စားလာ၏။
သူမရဲ႕ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ဆဲြေဆာင္မႈရွိတဲ့ဟန္ပန္က မိတ္ကပ္ပါးပါးေၾကာင့္ ပို၍ထက္ျမက္သိမ္ေမြ႕ပံုေပၚေနသည္။ စစ္ထူခ်င္းယီြမွာ ေဒါသထြက္သြားရကာ နဥ္ရႈကို သူတစ္စစီဆုတ္ၿဖဲပစ္ခ်င္မိတဲ့ သားေကာင္လို ၾကည့္မိရသည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ နဥ္ရႈကိုၾကည့္ေနတဲ့ ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္ရဲ႕မ်က္လံုးမ်ားထဲတြင္ေတာ့ အံ့အားသင့္မႈမ်ားျဖင့္ျပည့္ေန၏။ သူ႔အၾကည့္ေတြမွာ နိုင္လိုမင္းထက္ျပဳမူလိုေသာအရိပ္အေယာင္၊ မခဲြနိုင္မခြာရက္ျဖစ္ေနေသာခံစားခ်က္မ်ားနွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားျခင္းတို႔ပါဝင္ေနသည္။
ဒီအမ်ိဳးသမီးအေစခံက ဒီေလာက္လွမယ္လို႔ သူမထင္ထား။ သူမက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကိုပင္ ပ်က္စီးေစနိုင္သည္။ စစ္ထူခ်င္းယီြ သူမကို သူ႔ဆီမေပးခ်င္သည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေတာ့။
"အဟမ္း၊ မင္း ဒီမင္းသားကို မွတ္မိေသးရဲ႕လား?"
ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က နဥ္ရႈကိုေမးလာသည္။ သူ႔ဆီက ငါးႀကီးအန္ဖတ္လိုအနံ႔ရေနၿပီး လူေတြရဲ႕နွလံုးသားကို တဒိတ္ဒိတ္ခုန္လာေစနိုင္သည့္ ေယာက်္ားဆန္ေသာေရာင္ဝါကို ထုတ္လႊတ္ေနသည္။
နဥ္ရႈက ေအးတိေအးစက္ျဖင့္ ဂရုမထားသည့္ဟန္ သရုပ္ေဆာင္ေနေသာ္လည္း သူမရဲ႕ပါးစပ္ကိုဖြင့္ဟလာခ်ိန္၌ မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ ကဲြအက္ၾကမ္းတမ္းေနေသာအသံထြက္လာသည္။
"ရွင္က ဘယ္သူလဲ?"
သူမရဲ႕အသံကို ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္ၾကားတဲ့အခါ ေအးခဲသြားသည္။ ဒါက အေတာ္ေလးအဆင္မေျပသလိုခံစားရသည္။ ေခ်ာေမာလွပတဲ့လူတစ္ေယာက္မွာ ညင္သာႏူးညံ့ၿပီး ဆဲြေဆာင္မႈရွိကာ သာယာေသာအသံမ်ိဳးရွိသင့္သည္။
"မင္း လည္ပင္းဘာျဖစ္ထားတာလဲ? ဒဏ္ရာရထားတာလား?"
ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က မ်က္ေမွာင္ကုတ္လ်က္ေမးလာ၏။
"စိတ္မပူနဲ႔။ ဒီမင္းသားက မင္းလည္ပင္းကို ေပ်ာက္ေအာင္ကုေပးမယ္။"
နဥ္ရႈ ဘာမွမေျပာဘဲ မ်က္ခုံးသာပင့္လိုက္သည္။
နဥ္ရႈ မတုန္႔ျပန္တာကို ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္ျမင္တဲ့အခါ သူက စိတ္အားထက္သန္စြာအစေဖာ္ေပးလာသည္။
"မင္း ေမ့သြားၿပီလား? ေပါက္စီေတြေလ၊ ေပါက္စီေတြ။ မွတ္မိၿပီလား? ကိုယ္တို႔ ေပါက္စီဆိုင္ေရွ႕မွာ ေတြ႕ဖူးၾကတယ္ေလ။"
နဥ္ရႈ စိတ္ပ်က္ဟန္ျဖင့္ နႈတ္ခမ္းမ်ားကို တြန္႔ေကြးလိုက္သည္။ ေပါက္စီဆိုင္မွာတငန္းက သူမက လံုးဝႀကီးကိုညစ္ပတ္ေပပြေနတာေလ။ ဒါကို သူေတြ႕ခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္က သူမပါဆိုတာ ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အရမ္းေတြေသခ်ာေနရတာတုန္း?
ထင္ထားသလိုပင္။ သူက မုယန္မုန္႔ရဲ႕အလွကို မ်က္စိက်သြားေခ်ၿပီ။ သို႔ေပမယ့္ သူ သူမကိုရၿပီးသြားတာနဲ႔ သူမကို ျမက္ပင္တစ္ပင္လို နင္းေခ်ပစ္မွာပင္။ သူက သူမကို သူ႔စိတ္တိုင္းက် ကစားတတ္ၿပီး သူမဓမၼတာလာေနခ်ိန္မွာ ဆက္ဆံရတာကို အဖူးတလည္နွစ္သက္သည္။ သူ႔အႀကိဳက္က ထူးျခားတာပဲ။
“ျပန္ေတာ့။”
စစ္ထူခ်င္းယီြက နဥ္ရႈကို ေအးစက္စြာေျပာလာသည္။
နဥ္ရႈ မတုန္႔ျပန္နိုင္ခင္မွာပင္ ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က ေျပာလာသည္။
"စစ္ထူခ်င္းယီြ၊ ဒီေန႔ ဒီမင္းသားလာတာက သူမကိုေခၚထုတ္သြားဖို႔အတြက္ပဲ။"
စစ္ထူခ်င္းယီြက ေအးစက္စြာရယ္ေလ၏
"မင္းသား၊ သူမက ဒီစစ္သူႀကီးပိုင္တာပါ။ သူမကို အတင္းအၾကပ္လုယူခ်င္လို႔ ျဖစ္မလား?"
အို...ေဝါင္း၊ သူတို႔က သူမအတြက္ တိုက္ခိုက္ေနၾကတာလား?
.......
[Unicode]
{ပေါက်စီမင်းသား}
နဉ်ရှုပြောတာကို အစေခံလေးကြားတဲ့အခါ သူမက အလျင်အမြန်ပင်ပြန်ရှင်းပြလာ၏။
"စစ်သူကြီးက ရှင့်ကို ဖြစ်သလိုဝတ်လာဖို့ မှာလိုက်တာပါ။ ပြီးတော့ မျက်နှာမှာ ပြာတွေသုတ်လာရင် အကောင်းဆုံးလို့ပြောခိုက်ပါသေးတယ်။"
နဉ်ရှုနဲ့ယွဲ့လန်ကား သူမကို ဂရုမစိုက်ပါချေ။ ယွဲ့လန်ရဲ့ကျွမ်းကျင်တဲ့လက်တွေအောက်မှာ နဉ်ရှုတစ်ယောက် အင်မတန်လှပသွားပြီး နဉ်ရှုသည်ပင် သူမရဲ့ပုံစံကြောင့် ဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရလေ၏။
အစေခံက နဉ်ရှုကို ခဏတာကြောင်အကာကြည့်နေပြီးမှ ခေါင်းယမ်းလိုက်တော့သည်။
"ရှင် ဒီလိုလုပ်လို့မရဘူး။ စစ်သူကြီးက ရှင့်ကိုသတ်လိမ့်မယ်။"
"ရတယ်။ လမ်းသာပြပါ။"
နဉ်ရှု ခေါင်းကိုမော့ကာ လေမှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူမလမ်းလျှောက်တိုင်း ခါးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြစ်မနေစေရန် ဗိုက်ကိုကျုံ့ထားလိုက်သည်။
ဧည့်ခန်းထဲမှလေထုအခြေအနေကတော့ အတော်လေးဆိုးနေပေသည်။ လော်ကျွင့်ယွမ်က အဓိပ္ပါယ်ဖော်၍မရသော ခပ်ဖျောဖျော့အပြုံးတစ်ခုကို မျက်နှာထက်တွင်ျဖ်ာဆောင်ထားစဉ်မှာ စစ်ထူချင်းယွီရဲ့အမူအရာကတော့ အေးစက်နေ၏။ သူတို့က သူတို့ရဲ့စကားဝိုင်းကို သဘောကျပုံ လုံးဝမပေါ်။
နဉ်ရှုဝင်လာချိန်၌ နှစ်ဦးလုံးအံ့အားသင့်သွားကြသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ စစ်ထူချင်းယွီရဲ့မျက်နှာက ချက်ချင်းပင်မည်းမှောင်သွားလေတော့၏။ ဘုရင်ခံမင်းသားက မုယန်မုန့်အတွက် ဒီကိုရောက်နေတာကို သူသိသဖြင့် သူမကို ထင်ရှားပေါ်လွင်နေခြင်းမှ ရှောင်ရှားစေလိုခြင်းဖြစ်သော်လည်း သူမက လှလှပပဝတ်စားလာ၏။
သူမရဲ့ အေးတိအေးစက်နဲ့ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ဟန်ပန်က မိတ်ကပ်ပါးပါးကြောင့် ပို၍ထက်မြက်သိမ်မွေ့ပုံပေါ်နေသည်။ စစ်ထူချင်းယွီမှာ ဒေါသထွက်သွားရကာ နဉ်ရှုကို သူတစ်စစီဆုတ်ဖြဲပစ်ချင်မိတဲ့ သားကောင်လို ကြည့်မိရသည်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် နဉ်ရှုကိုကြည့်နေတဲ့ လော်ကျွင့်ယွမ်ရဲ့မျက်လုံးများထဲတွင်တော့ အံ့အားသင့်မှုများဖြင့်ပြည့်နေ၏။ သူ့အကြည့်တွေမှာ နိုင်လိုမင်းထက်ပြုမူလိုသောအရိပ်အယောင်၊ မခွဲနိုင်မခွာရက်ဖြစ်နေသောခံစားချက်များနှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားခြင်းတို့ပါဝင်နေသည်။
ဒီအမျိုးသမီးအစေခံက ဒီလောက်လှမယ်လို့ သူမထင်ထား။ သူမက မြို့တစ်မြို့ကိုပင် ပျက်စီးစေနိုင်သည်။ စစ်ထူချင်းယွီ သူမကို သူ့ဆီမပေးချင်သည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်တော့။
"အဟမ်း၊ မင်း ဒီမင်းသားကို မှတ်မိသေးရဲ့လား?"
လော်ကျွင့်ယွမ်က နဉ်ရှုကိုမေးလာသည်။ သူ့ဆီက ငါးကြီးအန်ဖတ်လိုအနံ့ရနေပြီး လူတွေရဲ့နှလုံးသားကို တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာစေနိုင်သည့် ယောက်ျားဆန်သောရောင်ဝါကို ထုတ်လွှတ်နေသည်။
နဉ်ရှုက အေးတိအေးစက်ဖြင့် ဂရုမထားသည့်ဟန် သရုပ်ဆောင်နေသော်လည်း သူမရဲ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်ဟလာချိန်၌ မယုံနိုင်လောက်အောင် ကွဲအက်ကြမ်းတမ်းနေသောအသံထွက်လာသည်။
"ရှင်က ဘယ်သူလဲ?"
သူမရဲ့အသံကို လော်ကျွင့်ယွမ်ကြားတဲ့အခါ အေးခဲသွားသည်။ ဒါက အတော်လေးအဆင်မပြေသလိုခံစားရသည်။ ချောမောလှပတဲ့လူတစ်ယောက်မှာ ညင်သာနူးညံ့ပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိကာ သာယာသောအသံမျိုးရှိသင့်သည်။
"မင်း လည်ပင်းဘာဖြစ်ထားတာလဲ? ဒဏ်ရာရထားတာလား?"
လော်ကျွင့်ယွမ်က မျက်မှောင်ကုတ်လျက်မေးလာ၏။
"စိတ်မပူနဲ့။ ဒီမင်းသားက မင်းလည်ပင်းကို ပျောက်အောင်ကုပေးမယ်။"
နဉ်ရှု ဘာမှမပြောဘဲ မျက်ခုံးသာပင့်လိုက်သည်။
နဉ်ရှု မတုန့်ပြန်တာကို လော်ကျွင့်ယွမ်မြင်တဲ့အခါ သူက စိတ်အားထက်သန်စွာအစဖော်ပေးလာသည်။
"မင်း မေ့သွားပြီလား? ပေါက်စီတွေလေ၊ ပေါက်စီတွေ။ မှတ်မိပြီလား? ကိုယ်တို့ ပေါက်စီဆိုင်ရှေ့မှာ တွေ့ဖူးကြတယ်လေ။"
နဉ်ရှု စိတ်ပျက်ဟန်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းများကို တွန့်ကွေးလိုက်သည်။ ပေါက်စီဆိုင်မှာတငန်းက သူမက လုံးဝကြီးကိုညစ်ပတ်ပေပွနေတာလေ။ ဒါကို သူတွေ့ခဲ့တဲ့တစ်ယောက်က သူမပါဆိုတာ လော်ကျွင့်ယွမ်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အရမ်းတွေသေချာနေရတာတုန်း?
ထင်ထားသလိုပင်။ သူက မုယန်မုန့်ရဲ့အလှကို မျက်စိကျသွားချေပြီ။ သို့ပေမယ့် သူ သူမကိုရပြီးသွားတာနဲ့ သူမကို မြက်ပင်တစ်ပင်လို နင်းချေပစ်မှာပင်။ သူက သူမကို သူ့စိတ်တိုင်းကျ ကစားတတ်ပြီး သူမဓမ္မတာလာနေချိန်မှာ ဆက်ဆံရတာကို အဖူးတလည်နှစ်သက်သည်။ သူ့အကြိုက်က ထူးခြားတာပဲ။
“ပြန်တော့။”
စစ်ထူချင်းယွီက နဉ်ရှုကို အေးစက်စွာပြောလာသည်။
နဉ်ရှု မတုန့်ပြန်နိုင်ခင်မှာပင် လော်ကျွင့်ယွမ်က ပြောလာသည်။
"စစ်ထူချင်းယွီ၊ ဒီနေ့ ဒီမင်းသားလာတာက သူမကိုခေါ်ထုတ်သွားဖို့အတွက်ပဲ။"
စစ်ထူချင်းယွီက အေးစက်စွာရယ်လေ၏
"မင်းသား၊ သူမက ဒီစစ်သူကြီးပိုင်တာပါ။ သူမကို အတင်းအကြပ်လုယူချင်လို့ ဖြစ်မလား?"
အို...ဝေါင်း၊ သူတို့က သူမအတွက် တိုက်ခိုက်နေကြတာလား?
.......
Advertisement
- In Serial245 Chapters
Saving 80,000 Gold in an Another World for Retirement
An 18-year-old girl who lost her family in an accident, Yamano Mitsuha falls off a cliff one day and transferred to a different world with a civilization level of medieval Europe. Mitsuha who discovered it was possible to go and return to Earth after a deadly fight with wolves decided to live in both worlds.「For the sake of security in old age, I will aim for 80,000 gold coins!」I will try not to let strange things circulate and distort the progress of the world, but I won’t hold back for the sake of my easy life and safety! While carrying three handguns along with words and deeds that appear decent, in her head, Yamano Mitsuha is a sly girl.Making an effort to make money even with a small body that looks like a child to foreigners!Oh, my secrets are too dangerous, you said? It’s fine, it’s fine! I’ll transfer away when push comes to shove!
8 292 - In Serial20 Chapters
Lost Concord
|| ARC ONE: FRIENDS || In the world of Jasolem all manners of beings walk the land, from docile fairies to towering titans of ancient yore. A great evil has began to stir, and it takes the most unlikeliest of forms. Forcing the powerful Gods of the world to summon heroes from another world, in a desperate bid to prepare for an evil like none other. But is this the truth? As the Gods themselves are the embodiment of a set of beliefs, ideals and raw emotion. One individual named Benedict, with nothing truly special about him save for his seemingly dour nature, is forced to flee from his former allies. Thrown outside the halls he was summoned to, and into a large world he could not properly comprehend. Armed with only his desire to survive, he must now find a way to simply live. -Greetings! This is my first story to ever be posted. As I am an amateur writer, there shall be mistakes. More so with the fact that English is not my first language. This story is a re-write, and its original version was a request by a dear friend of mine. Though hopefully this version would be far better.. As the original version was a very cringe worthy thing. Many thanks to certain friends that have convinced me to post this. I shall do my best to at least update frequently, without sacrificing the.. quality of chapters. Tags will be added as the story goes on. || Disclaimer: Much of the chapters before Chapter Twelve are of poorer quality in terms of Grammar. So do forgive me for them, by Chapter Twelve and beyond however, the quality of the chapters should have had improved. I'm hopefully gonna fix most of the earlier chapters when I hit Chapter Twenty or Thirty.
8 88 - In Serial10 Chapters
How to Create Adventure
What would you create to draw people to your realm? How about a place where things are exciting and you look forward to what new expereinces there could be. A place where danger exists, but in a way that more hinders than harms you. A place where you can stop and enjoy the view or experiences instead of endless dangers. This dungeon may be dangerous, but if you are prepared, you will love it regardless. Here is how you create an adventure. (It's my first time, I'm just writing for fun so don't expect daily updates)
8 62 - In Serial71 Chapters
The Blue Kingdom
After a failed heist, young Macha finds himself sailing in the Ballerina, a ship with a mysterious crew. Together, they will have to face the demons of their past and overcome the dangers of a world ruled by mercenary gangs, lords of piracy and corrupted island states. For the reader This is planned to be a series with a weekly release.(I hope!) More or less 3k words per chapter. The set up is in a flintlock fantasy/steampunk world. YA with mild violence, no cursing and no sex content.
8 175 - In Serial7 Chapters
Lost and Found
My favorite story that I have written ever. It is all original. Thanks for reading!
8 163 - In Serial53 Chapters
Dungeon of books
Jacob when rip from his world by radiation sickness, and brought to nothingness. Finds himself wandering into a world of magic and wonders. Yet when he arrives in that world he finds himself as a book with the power to create Demi-planes. With this newfound power to create worlds inside books he gets classified as a dungeon, well he was a dungeon, but now the people recognize him as a dungeon. Plus, is there any good adventure without the chance of death? So then why would Jacob baby the experience of exploring his Demi-planes? Yeah, sure, he may be slightly insane from the nothingness, but that is for another time. Yet, If anyone wants to take away his creation and passion, he will do far worse than just killing them would. The earlier chapters in the story have yet to be rewritten, and just from this brief stunt so far I have improved by a mile and more. So don't be surprised when you see the worst grammar of your life in them. But I must say I am terrible at grammar but amazing at coming up with a story. The minimum word count is, 1250 My schedule is really all over the place, so don't expect consistency. I will at least post 2 chapters per week. Cover art brought to you by kingdedede11
8 248
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
