CRIZIA

"SIGURADO AKONG galit sakin ang buong pamilya ni Caleb," Wala sa sariling sabi ko habang nakahiga ako sa dibdib niya. Mabait sakin ang buong pamilya ni Caleb at pati na rin siya kaya nakakakonsensya din.

"Don't mind them. Makakalimutan rin nila 'yon," Ngumuso ako sa sinabi niya.

Dito ako sa condo ni Diego umuwi dahil for sure pupunta si Caleb sa condo ko at baka awayin pa ako no'n. Biglaan lang yung desisyon ni Diego sa dito ako matulog kaya hindi tuloy ako nakakuha ng damit. Sa huli, damit niya ang sinuot ko.

"Pero---"

"Quit talking about them." Tumingala ako sakanya. Nakahiga kasi kami sa kama niya at katulad dati, nakahiga ako sa braso niya habang naglalandian kami.

Nanahimik naman ako gaya ng sinabi niya.

Naalala ko bigla si Caleb. I am not happy nor proud for what I did. Alam kong maling mali 'yon. I took him from granted. Sinamantala ko siya. Nagsisisi akong pinaunlakan ko pa siya. I was so desperate to forget Diego and start a new life.

I did everything I can to contact Diego about our baby. Pero nang akala niyang hindi kanya ang baby at ayaw na 'kong kausapin, I decided to marry Caleb. I mean, pinili kong piliin na lang ang sa amin. Ginawa ko siyang option at nagsisi ako ro'n. I hurt him.

I hope someday, we can talk and have a closure.

"I was so desperate to feel my mom's love," Natigilan ako nang bigla niyang sabihin 'yon. "Mom and dad always wanted to have a daughter because they think that daughters can make money. You know. Ipakasal sila sa mayamang pamilya. We were rich that time, but they're not content."

Nanulis ang nguso ko.

"Bawat galaw ko sa bahay noon, sinisigawan ako. My parents hates me because I'm a man. Kahit isang segundo no'n, wala akong naaalalang hinalikan ako ng isa sakanila. Lagi silang nakasigaw sakin." Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko. "Lagi silang iritado sakin. Ni ayaw nila akong nakikita."

"Diego..."

"I always wanted to be loved by my parents. Kaya kahit busugin mo 'ko ng pagmamahal noon, parang may kulang parin. I just want to clear things na hindi ikaw ang may kulang, hmm? May kulang sakin dahil kahit kailan, hindi ko talaga naramdaman."

Unti unting umuusbong ang inis ko sa parents ni Diego. Paano nilang gawin 'yon sa sarili nilang anak? I can't imagine doing that to my own baby!

"There are times when I get my report card. Isa lang ang A ko no'n and the rest are A+ pero kung ano anong sinabi sakin ni Mommy." Tumingala ako sakanya. He's staring at the ceiling.

For sure masakit sakanyang alalahanin no'n.

"Kaya siguro nang sinabi nilang makipag-kumpetensya ako kay Dereck noon, ginawa ko parin agad kahit na hindi ako qualified. I want to feel my mom's love. Kahit saglit lang." His tears fell. Hinaplos ko 'yon agad. "Pero nang matalo ako, they disowned me."

"Hey," Umangat ako para punasan ang luha niya. "Tahan na."

"I'm okay now," He smiled at me.

Umangat pa ako para makahilikan ko siya.

"Why don't we talk about our wedding?" Nakangisi niyang sabi. Mabuti naman at nagbago agad ang mood niya.

"Agad agad ba? Hindi ba muna natin hihintayin manganak ako?" Sumimangot siya sa sinabi ko at hinaplos ang t'yan ko.

"Para ano? Kukunin kayo ni Caleb, hmm? This baby... I'm going to be his or her father. Hindi siya makukuha ng Caleb na 'yon," Natawa ako sa sinabi niya.

Hindi ko pa pala nasabi sakanya na siya ang ama ng pinagbubuntis ko. Buong akala niya si Caleb ang tatay nitong baby sa loob ko. Pagkatapos kasi namin mag-usap sa park kanina, inuwi niya na agad ako dito.

"Bakit naman niya kukunin ang anak natin?" Namilog ang mata niya.

"Anong anak natin?" Umalis ako sa pagkakahiga sa braso niya at naupo. Napaupo rin tuloy siya. "Zia, anong sinasabi mo?"

"Ano sa tingin mo ang rason kung bakit ilang beses kitang kinukulit para makipagkita sakin? Ano sa tingin mo ang rason kung bakit ko sinabi sayo na buntis ako?" Namutla siya sa sinabi ko.

"W-what---"

"Tingin mo ba talaga magagawa ko ang bagay na 'yon sa ibang lalaki o sa taong hindi ko mahal?" Bumaba ang tingin niya sa t'yan ko. "I'm ten weeks pregnant with your child, Diego."

Nalaglag ang panga niya at napatayo pa. Lumipat siya sa kabilang side ng bed kung nasaan ako. Hinila niya agad ang kamay ko patayo.

"R-really? This is our baby?" Masaya akong tumango sakanya. Nangilid ang luha niya sa pag-tango ko. Hinawakan niya agad ang t'yan ko. "Bakit hindi mo sinabi agad?" Suminghot pa siya pero napairap ako.

"Paano ko sasabihin sayo kung lagi mo akong iniiwasan?" Hindi niya pinansin ang sinabi kong 'yon.

Namilog ang mata ko nang bigla siyang lumuhod at itinaas ang shirt niya na suot ko. Maingat niyang hinaplos ang umbok doon bago hinalikan.

Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko nang mangilid ang luha. Seeing him this happy is priceless. Masaya ako dahil masaya siya. Masaya ang lalaking pinakamamahal ko dahil sa anak ko. Sa anak namin.

"Oh, Zia, You made me so happy," Umangat siya at hinalikan ako. Nagawa niya pa akong iangat sa sobrang saya niya. "I'm going to protect you... and our baby," He whispered between our kiss.

Napangiti ako nang lumuhod ulit siya para halikan ang t'yan ko. "Daddy loves you," He whispered. Hinuli niya ang kamay ko at tiningala ako. "Forgive me for everything, Zia. I'm so sorry."

Tumango ako at hindi na maawat ang luha. "O-okay na, Diego." Hinaplos ko ang pisngi niya.

His lips trembled before his tears fell. Sinubdob niya ang mukha niya sa t'yan ko at doon umiyak. Tahimik lang din akong umiyak habang nilalaro ang buhok niya.

"Your parents... I'm so sorry." He cried harder. Umupo ako sa kama para mag pantay kami.

"I know na napatawad ka na rin nila, Diego. Hindi mo naman talaga kasalanan, e. Choice kong piliin ka noon pa." Pinalis ko ang luha sa mukha niya. "Patawarin mo rin ako sa lahat ng nagawa ko, Diego. I'm sorry. Takot na takot lang talaga ako."

"Shh," He kissed my tears. "You did nothing wrong."

"Mahal na mahal kita, Diego." Humikbi ako. He kissed my forehead.

"And you know that I love you more." He gave me a comforting smile. "I promise I'll do better this time. I promise, Zia." Napangiti ako at tumango ako.

"I love you so much, Diego." Humikbi ako. "I'm sorry ulit." Hinalikan niya muli ako at ang noo ko.

"I love you more, Zia," Hinawakan niya ang t'yan ko. "And you, too." He chuckled. Pinugpog niya ng halik ang mukha ko na ikinatawa ko.

...

ISANG LINGGO pa ang lumipas pagkatapos ng pagtakas ko sa kasal. Hindi naman ako ginugulo ni Caleb at naging masaya si Paula para sakin.

Diego decided to fly back to Philippines para doon na kami tumira at makikipagkasundo na siya sa iba pa niyang mga pinsan. Hindi nga lang agad agad dahil masyadong fully booked ang lahat ng flight at baka sa susunod na buwan pa kami makabalik doon.

Wala kaming ibang ginawa kung hindi mamili ng mga gamit ni baby. Wala pang gender and anak namin at sinabi ko din sakanya na 'wag muna kami mamili pero hindi siya nakikinig sakin.

"Which one?" Ngayon may hawak siyang dalawang unicorn jacket na kulay itim. Umirap ako. Paano na lang kung lalaki pala ang anak namin at hindi naman niya gusto ang unicorn?

"Alam mo---"

"Right. I'm just going to buy these two." Shinoot niya 'yon sa cart.

Umirap ako ulit. Nakakainis talaga siya! Sa tuwing pupunta kami sa mall, lagi kaming namimili ng gamit ng baby. Paano kung mataba pala itong baby namin? Edi hindi kasya.

"Do you want to watch movie?" Nag-taas ako ng kilay sakanya.

"Mukha bang gusto kong manood ng movie?" Humalakhak siya sa sinabi ko at parang natutuwa pa siya dahil naiinis ako! "Umuwi na tayo!"

"Yes, ma'am."

Nakapagpa-check up na rin kami about sa baby. Okay ang anak namin at wala namang masyadong bawal sakin. Iwasan lang daw ang ma-stress para happy si baby.

Tamad akong sumalampak sa kama ni Diego nang makarating kami sa condo niya. Dito na ako tumira sakanya dahil nalulungkot lang ako sa condo ko at naiisip ko rin na baka biglang sumulpot si Caleb doon.

"Hey, careful." Sita sakin ni Diego nang makita niya akong sumalampak sa kama.

"Ang over protective mo naman." Inirapan ko siya.

"Of course, our baby might get hurt---" Iritado akong umupo at tinignan agad siya ng masama. I saw him swallowed.

"Hindi ko alam kung anong problema mo, Diego. Sa totoo lang, kaya ko pang sumakay sa zipline para patunayan sayong okay lang ako." Pagtataray ko na tinawanan niya lang. "Quit laughing!"

"Ang sungit mo."

Lumapit siya sakin... malapit na malapit. Para akong nahipnotismo sa ginawa niyang paglapit ng mukha niya sakin.

Pumikit ako para damhin ang labi niya. He's going to kiss me, right? Kasi kung hindi, bakit niya pa nilapit ang mukha niya sakin? He must kiss me.

Maliit niyang hinalikan ang labi ko. As in parang patak lang at lumayo agad. Napamulat ako sa ginawa niyang 'yon. Aalis pa lang sana siya nang hilahin ko ang kamay niya pabalik

I kissed him aggressively. I even pulled him. Napahiga ako sa kama habang nasa ibabaw ko siya at hinahalikan rin ako. I wrapped my legs around his waist. Inipit ko siya gamit ang mga hita and then I felt how turned on he is.

"Diego..." I moaned.

"No, Zia." Agad ko siyang tinignan.

"What?"

"You're pregnant."

"So, hindi tayo magse-sex?" Umiling siya.

"Obviously not," Lumayo siya agad sakin kaya napaupo rin ako.

"Diego, okay lang naman daw sabi ng doctor! Come on, please?" Hinila ko pa siya palapit sakin. Kahit anong pilit niya sa sariling huwag tumingin sakin, bumabalik at bumabalik lang ang mga mata niya.

I know him very well. Alam ko ang kahinaan at kalakasan niya. Alam ko kung anong ayaw at mga gusto niya. Alam ko rin kahit saang sulok ng katawan niya.

Kaya alam kong gusto niya rin at nagpipigil lang siya.

Pwede naman daw ito sabi ng doctor. Actually, maganda nga daw sa mga buntis na ganito kapag maaga pa lang nagbubuntis. Ilang weeks na akong buntis kaya kung hindi namin gagawin ni Diego ngayon, baka mamuti na ang mata niya.

Binitawan ko ang kamay niya kaya agad siyang madrama na tumingin doon. I smirked because of his reaction.

Binaba ko ang zipper ng dress ko at hinila 'yon paalis sa katawan ko. Isa isa ko na rin inalis ang panloob kong mga damit.

I grabbed his hand and pulled it. Hinalikan ko siya agad nang mahila ko siya. He kissed me back, of course. He can't resist his beautiful wife.

Hinaplos niya agad ang gitna ko kaya napaungol ako. His lips are travelling my body. Kung ano ano at kung saan saan na siya humahalik sakin pero hindi ko siya sinuway. Bahala siyang humalik kung saan niya gusto.

I didn't let him to do foreplay to me because I was already dripping down there. I can't wait any longer to feel him.

Nakuha niya naman ang gusto kong mangyari kaya pinagbahagi niya agad ang hita ko. He carefully pushed himself inside me.

I moaned because of the satisfaction. Nagsimula siyang halikan ang leeg ko at kung saan saang parte ng mukha ko habang marahang gumagalaw sa ibabaw ko.

"Diego..." I scratched his back when he started to move faster and a little harder.

He bit my lower lip while he caressed by boobs. Nang mag-sawa siya sa labi ko ay dibdib ko naman ang pinag-interesa niya. He licked and suck it.

Nagpa-palit palit siya do'n habang hindi ko naman mabuksan ang mata ko.

Hindi ko na nasundan kung gaano kabilis o kung paano nangyari 'yon. Basta ang alam ko, he came after me then we both fell asleep while hugging each other.

...

KINABUKASAN may pasok si Diego habang may lakad naman ako with Paula. Nagpapasama kasi siya sakin bumili ng dress na susuotin niya sa kasal ko. Matagal pa naman 'yon dahil sa Pilipinas nga kami magpapakasal.

Nasa labas ako ng Starbucks at hindi pumapasok dahil maiinggit lang ako sa mga nagka-kape doon e hindi nga ako pwedeng mag-kape.

"Uy! Bakit hindi ka pumasok?" Salubong ni Paula pagdating niya.

"Ayoko. Maiinggit lang ako sa mga umiinom ng kape, bawal akong mag-kape kasi nga buntis ako." Napangiti siya sa sinabi ko at hinawakan agad ang tiyan ko. "Stop touching me! Badtrip pa ako, ha. Inaantok pa ako."

Naningkit ang mata niya sa sinabi ko.

"Pwede ba ang sex sa kagaya mong buntis?" Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Oo naman. Pwede naman daw sabi ng doctor." Ngumuso ako.

Hinila ko na siya papunta sa taxi dahil baka kung ano pa ang itanong niya sakin. Pumunta kami sa mall dahil may kilala daw siyang magandang bilihan ng dress.

"Excited ka naman masyado sa kasal ko." Bored kong sabi habang naglalakad kami palibot sa mall.

Sa totoo lang, tinatamad talaga akong kumilos. Kailangan ko lang talaga ng exercise para hindi maging lampa ang anak ko at para maging healthy naman kami.

"Syempre, 'no!" Umakbay pa siya sakin. "Bongga ba ang kasal niyo ni Diego? Ano? Dadating ba mga pinsan niya?" Nagkibit balikat ako.

"Ewan ko about sa mga pinsan niya. Sa kasal naman, okay lang kahit simple ulit. Hindi naman na ako bata at hindi na ito ang unang beses kong ikakasal. Wala rin akong ideal wedding or dream wedding."

That's true. Hindi na mahalaga kung bongga man o hindi ang kasal ko. Basta maikasal lang kaming dalawa ayos na.

Ayoko na rin sanang patagalin pa ang kasal namin. About his parents, hindi na ako aasa na magkaka-ayos pa kami o mame-meet sila ng anak ko. But I do hope na magkaro'n ulit sila ng communication ni Diego.

I blame them, yes. Sinisisi ko sila sa nangyari samin ni Diego pero naglo-look forward na ako. Ayokong makulong sa nakaraan gayong may naghihintay naman sakin sa kasalukuyan at 'yon ang anak ko.

"Okay ba ito?" May dalang dress si Paula. Backless 'yon. "O kaya ito?" Yung isa naman tube na dress.

"Backless na lang. Isukat mo kaya?" Pagtataray ko.

"Sungit!" Tawa niya.

Ang dami niya pang pinamilian pero sa huli, yung backless din ang napili niyang bilhin para sa kasal ko. Kumain muna kami sa restaurant at kung ano ano pa ang tinanong niya about sa baby ko.

Medyo nalulungkot nga lang siya dahil until now, hindi pa siya niyayaya ng boyfriend niya magpakasal. Gusto na rin kasi niya lumagay sa tahimik.

"Thank you, ha?" Hinatid niya ako sa sakayan ng taxi.

"Wala 'yon. 'Wag mo na isipin ang boyfriend mo. Malay mo naghihintay lang 'yon ng right timing."

We bid our goodbyes after that. Nagpahatid ako sa RHS dahil sabay daw kaming uuwi ni Diego. About Abigael Tiago, kaya pala siya makikipagkita noon sa babae ay para pormal na hiwalayaan ito.

Saktong pagdating ko ang paglabad niya sa elevator. Napangiti siya agad nang makita ako. I can't help, but to smile, too.

"Hey," Hinalikan niya ako pagkalapit niya at niyakap. Yumakap rin ako sakanya. "How's your shopping?"

"Nakabili na si Paula ng dress na gagamitin niya sa kasal natin." Napangiti siya sa sinabi ko.

"Really? How about you? Kailan mo balak bumili?" Kumunot ang noo ko.

"Bakit? Wala pa namang date ang kasal natin at baka lumaki na naman ang t'yan ko at hindi magkasya ang wedding dress." Tumawa lang siya habang iginiya ako palapit sa sasakyan niya. Nagsimula siya agad mag-drive.

Pinagmasdan ko siya dahil ang sarap sarap niyang tignan.

"Kumain ka na?" Tanong ko.

"Not yet. Do you want to eat?" Hindi ako nakasagot agad dahil kumain na ako.

"Sige." Hindi ko naman pwedeng sabihin na ayoko dahil hindi pa siya kumakain.

Hinawakan niya ang kamay ko habang nagmamaneho siya. Wala gaanong sasakyan sa dinadaanan namin dahil nag-shortcut kami. Medyo madilim nga lan---

"Shit!"

"Diego, ano ba yan?!"

Napasigaw ako nang bigla siyang nag-preno. Magagalit na sana ako nang makita kong may sasakyan sa harapan namin. Halos umusok ang ilong ni Diego sa inis.

"Are you okay?" Tanong niya at sinuri at at hinaplos pa ang umbok sa t'yan ko.

Iritado akong tumango bago ako tumingin sa harapan. Unti unting nanlaki ang mata ko nang makilala ko kung sino ang taong lumabas sa sasakyan.

Caleb

He looks drunk! Hindi! Lasing nga talaga siya! Sumusuray suray siya sa paglalakad habang lumalapit samin.

"What the hell?" Ni-locked agad ni Diego ang mga pinto ng sasakyan.

Pinanood namin ang ginagawa ni Caleb. Lumapit ito sa gilid ko.

"Zia..." He called. Nakatitig lang ako sa mata niyang nakatingin sakin. Nangingilid ang luha niya.

"Ano bang nangyayari sakanya?" Tanong ko.

"He's drunk. Don't you ever try to open the door beside you." Tumango ako.

"Come back to me..." Sambit nung isa sa gilid ko habang sinisimulang buksan ang pinto. Nang marealized niyang naka-locked ito ay bigla niyang sinipa ang pinto! "Fuck! Get out of that car!"

"Oh my, God," Namilog ang mata.

"Fuck."

"I said get out! Come back to me, Crizia! Zia!" Sinipa sipa niya ang sasakyan.

"Caleb, stop it!" Sigaw ko pero para itong baliw na sinisipa ang sasakyan. "You're drunk! Umuwi ka na!"

"No! I won't leave if you're not going with me!" Humalakhak si Diego sa gilid ko.

"She'll never go with you, asshole."

Dinuro ni Caleb si Diego.

"You... this is all your fault! Crizia's mine! Hindi ka na sana umattend sa kasal namin! She left me because of you!" Nag-hysterical na ito.

"Diego, umalis na tayo." Hindi ito nakinig sakin.

"I can be the father of your baby, Zia. Please, ako na lang..." Umiling ako.

"I'm sorry, Caleb..."

"No... You made me hope. Pinaasa mo 'ko! Pinaasa mo 'ko!" Namilog ang mata ko nang kumuha ito ng bato at mukhang ibabato pa samin!

"What the fuck?!"

Nagulat ako nang kumilos si Diego para buksan ang nasa harapan ko. Namilog lalo ang mata ko nang pag-angat ng kamay niya ay may baril na siya hawak!

"Oh my, God, Diego! Bakit may ganyan ka?! Alam mo ba kung paano gamitin 'yan?!" Nanginig ang kamay ko.

"May lisensya 'to, Zia. Don't worry. This is for self defense." Umiling ako sa takot. "Huwag kang lalabas."

"No, Diego!" Hindi ko na siya nahabol pa nang umalis siya sa loob.

Nanginig ang hita ko habang pinapanood sila.

Napatili ako nang agad sinipa ni Caleb si Diego sa sikmura. He didn't see that coming, I know! Kita ko ang pag-ngiwi ni Diego sa ginawa ni Caleb pero agad siyang bumawi ng suntok sa sikmura at mukha nito.

"No..." My tears slowly fell. "Diego..."

Tinutok ni Diego ang baril kay Caleb. Umiling ako kahit hindi niya nakikita.

"No, please!" I shouted. Kasalanan 'yon. "Diego!"

Lumipat ang tingin ni Diego sakin kaya nawala ang focus niya at nagawang makipag-agawan ni Caleb ng baril kay Diego.

"Tangina!" Sigaw ko at bumaba ng sasakyan.

"This is all your fault!"

"Fuck you!"

"Tigilan niyo na 'yan!" Sigaw ko. "Please, tigilan niyo na!"

"Zia, what the fuck?! Pumasok ka do'n!" Bumuhos ang luha ko.

"Please... stop." Mas lalo pa silang nag-agawan kaya halos lumuhod ako sa takot.

Diego was so preoccupied. Hindi niya alam kung anong uunahin niya. Ang makipag-agawan kay Caleb ng baril, suntukin ito, o ang ipasok ako sa sasakyan.

Until someone pulled the trigger and one got shot.

Unti unting bumagsak ang katawan ni Diego habang napaatras naman si Caleb ma parang nagising ang diwa.

"No... no... God, please, no." Kusang gumalaw ang katawan ko palapit kay Diego. "No, Diego! Please, stay awake!" I screamed.

happy 50k reads! next is epilogue :))