"O-OKAY," Inayos ko ang pagkain namin habang nagmamaneho siya. Maingat kong tinapat sa bibig niya 'yon na agad rin naman niyang sinubo.

Ngayon lang ako nagkaro'n ng gana kumain kaya tuloy tuloy rin ang kain ko. Sa ilang linggo na 'yon, ngayon lang ako kumain nang ganito dahil wala akong gana.

Kumain kami habang nasa byahe. Paminsan minsan ay siya ang kumakain mag-isa niya.

When we arrived at EK, bumili agad siya ng tickets for us.

Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko habang tinitignan ko ang ticket namin. Kahit anong sakyan namin ay pwede. Hindi ko tuloy maiwasang ngumiti.

"Let's go!" Kumapit ako sa braso niya. napatingin tuloy siya doon. Inalis ko agad ang kamay ko doon. "I'm sorry. A-ayaw mo ba?"

Crap. Ayaw niya nga pa lang clingy ako.

"T-tara na," Nauna na akong maglakad when he suddenly grabbed my hand.

Kumabog agad ang dibdib ko.

"B-bakit?"

"I'll try to be a good husband today." Napalunok ako at tumango.

Hindi ako sumagot dahil ayokong isipin o makita niyang clingy ako. I need to stop myself being close to him. Ayokong mas umayaw siya sakin...

Doon kami pumunta sa Anchor's away. Ngiting ngiti ako nang makita at marinig kong may mga nagsisigawan doon. I can't help, but to laugh. Ito na ata ang unang tawa ko mula nang makipag-hiwalay siya sakin.

"You want that?" Tanong niya. Unti unti akong tumango.

Pumila kami doon para makasakay. Iwas ang tingin ko sakanya kahit sa loob loob ko ay gusto ko siyang titigan hanggang sa malagutan ako ng hininga.

Bumilis bigla ang tibok ng puso ko nang mapansin kong nakatingin siya sakin. Hindi ko lang pinahalata na alam kong nakatingin siya sakin.

Lumibot ang paningin ko dahil may nakita akong mga babaeng nakatingin kay Diego. I slowly arched my brow. I glared at them until they saw me. Nang mawala ang tingin nila kay Diego ay tsaka ako umiba ng tingin.

Unti unting lumipat kay Diego ang tingin ko. Umiwas rin ako agad.

"Oh my, God. Tayo na." Hindi naman ito ang first time kong sasakay sa Anchor's away pero nakakakaba parin.

Ngumiwi ako dahil doon pa kami sa pinakadulo! Doon gusto ni Diego at kahit anong hila ko sakanya na sa harapan lang kami ay ayaw niya. Gusto niya raw doon sa dulo para mas dama namin.

Hinawi ko ang buhok ko. Nakita kong may tumabi saking lalaki pero hindi ko na lang pinansin. Hinawakan ko ang bakal sa harapan ko dahil sinabi saming aandar na kami!

"First time?" Ngisi ng lalaki sakin. Kumunot ang noo ko.

"Nah," Inabot niya sakin ang kamay niya

"I'm Randy," Ngumisi ako at pinakita sakanya ang kamay ko kung nasaan ang wedding ring ko.

"I'm married," Pinakita ko sakanya 'yon bago ko tinuro si Diego sa kabilang gilid ko.

"Oh, I'm sorry." Tumango lang ako.

Nilingon ko si Diego na walang emosyong nakatingin sa harapan. Unti unti tuloy akong nakaramdam ng hiya dahil mukhang nagsisinungaling ako dito sa lalaking sa gilid ko.

Ang ending tuloy ay pinilit ko ring maging tahimik buong sway namin sa barkong 'yon.

Kahit sa ibang rides ay nanahimik na lang din ako. Siguro dahil hindi na kaya ni Diego magpaka-plastic sakin kaya hindi na lang niya pinilit.

I want to go home pero sayang itong isang araw. Last na ito kaya parang hindi ko kakayaning sayangin dahil lang sa kaartehan ko. Hindi ko na lang papansinin si Diego at ang pag-iinarte niya.

Siguro ay nakaka-anim na kaming rides nang may tumawag sakanya. Kinailangan tuloy namin tumigil sa gilid.

"Yup. Nah, I... is it urgent? What do you mean? Right now?"

Napatitig ako tuloy sakanya.

Aalis ba siya?

Nang binaba niya ang tawag ay tinignan niya agad ako. Napakurap ako dahil naramdaman kong aalis nga siya. Pero... isang araw lang naman 'to kaya hindi niya parin ba ako pagbibigyan?

"Crizia..."

"Hmm?"

"I have a very important meeting. I have to go." Natulala ulit ako sakanya.

Tinignan ko ang oras. It's already 5pm pero kahit na.

"Uhm..." Tumikhim ako dahil bahagyang nanginig ang boses ko. I tried my best to look at him and to smile, of course. "O-okay."

Tumingin ako sa paligid. Ayoko naman munang umuwi kaya...

"You can go now. I'll stay here in a bit. I don't want to go home pa, e. Malulungkot lang ako doon sa mansion. I'll just book a grab later. You can go. Thank you." Tumalikod na agad ako bago pa ako umiyak doon sa harapan niya.

I didn't look back. Dumiretsyo ako sa DQ to buy ice cream. Wala naman na akong ganang sumakay sa rides. Maglalakad lakad na lang ako dito.

Umupo ako sa gilid at inirapan ang mga mag-jowang nandon sa harap ko na naglalandian.

Kumain ako nang kumain ng ice cream habang tinitignan ang mga tao sa paligid. Puro bata rin ang iba. Ngumiti ako nang makita kong nagtatawanan sila. Bigla ko tuloy naisip si Paula. Busy kaya ang isang 'yon?

"Tang..." Binaba ko na ang ice cream ko nang makitang ubos na 'yon.

Mas lalo akong umirap dahil malayo pa ang bilihan ng ice cream pero gusto ko pa pero tinatamad ako.

Nagpa-lumbaba ako at pinanood na lang ang mga tao na dumadaan.

Tumungo ako at inilapat ang noo sa tuhod. Ayokong umuwi. I don't want to go home knowing na wala naman akong uuwian. Bakit pa ako uuwi kung ganon?

"Hey,"

Bigla akong kinilabutan nang marinig ko ang boses na 'yon. Unti unti akong nag-angat ng tingin and then I saw him.

"Diego..."

Hindi niya parin ako natiis.

Bumaba ang tingin ko sa ice cream na dala niya. Napangiti tuloy ako pero nagtataka parin ako kung bakit siya nandito.

"W-what are you doing here? I thought you left?" He shook his head.

"Oh," Inabot niya ang ice cream sakin bago umupo sa gilid ko. "I rescheduled it,"

"R-really?" Nangilid agad ang luha ko. Nakita niya 'yon kaya natulala siya. "I-I'm sorry. I'm just being emotional these past few days."

Hindi siya sumagot at nanatili lang siyang nakatitig sakin.

Umiwas ako ng tingin para pigilan ang luha ko. Tahimik lang kaming dalawa. Kumain rin ako ng ice cream na dala niya. Nakita ko ring kumain siya ng ice cream na dala niya rin.

Ngumuso ako habang nakatingin sa langit. Kulay orange na 'yon kaya napangiti ako.

Binalik ko ang tingin ko kay Diego na nahuli kong nakatitig sakin. Nang mahuli ko siyang nakatingin sakin ay bumaba naman ang tingin niya sa labi ko.

Bigla tuloy akong nagkaron ng idea.

"Mag ferris wheel tayo." Sambit ko.

"Sure," Tumayo siya agad kaya tumayo na rin ako.

"Wait! Magre-rent ako ng guitar. I'll sing for you later, e." Nalaglag ang panga niya pero hinayaan niya parin ako.

Lumapit ako sa nagpapa-rent ng guitar. Hindi ako gaano marunong nito, but I will try for him. There's this song na talagang tingin ko ay para saming dalawa.

Pumila kami ulit para sa ferris wheel. Mariin kong kinagat ang labi ko. Hindi ako sigurado kung papayag ba siya mamaya sa iaalok ko pero sana oo. That't the only thing and my last card para bumalik siya sakin.

I will hug him later as tight as I can.

I chuckled nang makapasok kami sa loob ng ferris wheel.

Nakatingin siya sakin habang nakatingin naman ako sa labas at pinapanood kaming unti unting umaangat. Magka-tapat kaming dalawa.

"Ang ganda ng langit..." Sambit ko.

"Yeah, maganda nga." Ngumiti ako habang pinagmamasdan ang pinaghalong orange, purple at may kaonting pink pa sa langit.

Minsan lang magkaganito ang langit sa t'wing naaabutan ko.

"You know how to play guitar?" Bumaling ang tingin ko sakanya.

"Hindi gaano," Nakatitig siya sa gitarang dala ko at mukhang hinihintay niya talagang gamitin ko 'to, ha.

Bumaba ang tingin ko sa gitara. Sana naman ay tama ang pagkalikot ko dito mamaya.

Tumikhim ako dahil malapit na kami sa tuktok!

"I'll sing!" Sambit ko.

Pag-angat ko ng tingin sakanya ay may kinakalkal siya sa phone niya at bahagya pang nakakunot ang noo.

"Make it fast."

"Oh, bakit? Isang araw ang hiningi ko, Diego." Nag-taas siya ng kilay bago bumaba ang tingin niya ulit sa gitarang nasa hita ko.

"Nevermind. Just sing if you want." Tumango ako bago kinalikot ang gitara.

"You know what? Bagay satin 'tong kanta kaya kahit hindi ako gaano marunong nito, I'll try my best." Ngisi ko. I licked my lower lip bago ko hinanda ang boses ko.

Binaba niya rin kasi ang phone niya para mas mapanood ako.

Marion kong kinagat ang ibabang labi ko. Sana ay makisama ang boses ko!

[ Now playing : Before It Sinks In ]

"Suspended in the air

I hear myself breathing

Hanging by a thread

My heart is barely beating,

I haven't fallen yet

But I feel it comin'

Tell me would it be too much to ask

If you break it to me gently..."

My voice almost crack when I said those words. Naalala ko kasi, hindi man lang niya ako binigyan ng warning o hindi man lang siya nanlamig muna sakin. He just showed up and forced or asked me to sign his papers.

"That I'm waking the next day

Without you beside me

And who I hold on to today

Tomorrow will just be a memory

That I would look back at all of this

And wonder why I stayed in here

Just to watch you disappear."

My eyes watered. It hurts me seeing his space on our bed. It hurts me so much everytime I'm seeing his empty side.

"So I breathe and let you go

How do I breathe and let you go?"

I looked at him pero binawi ko rin agad ang tingin ko.

"Before it's too late

I'll take a step away

I know one word would make me go

Rushing back to you

So I'll just shut my eyes

Forget that you were mine

How do you go from making one your home."

Diego, you're my home. You're my peace. Now that you're not beside me, I don't know how to function anymore.

"Let me take it in

Before it sinks in

Far beyond my reach

Is the future you promised

Now what I never even had

I have every reason to miss

And then just letting it all go."

My finger hurts when I hit the wrong wire pero hindi ko na ininda. I want to give him my best performance as of now.

"And I don't know where

I could find the strength to let you go

When the only love I've come to know

Packed his bags and left me alone

You found another home."

My small tears fell. I hate to think this, but... may iba kaya siyang babae? May iba na kaya siyang gustong uwian at hindi niya lang masabi sakin?

I wiped my tears as I looked straight to his eyes. His nose and ears were red.

"So before it's too late

I'll take a step away

I know one word would make me go

Rushing back to you

And I'll just shut my eyes

Forget that you were mine

How do you go from making one your home

And then just letting it all go

Let me take it in

Before it sinks in."

I cleared my throat. "Diego..." I swallowed.

Hindi siya sumagot sakin at nanatili lang ang tingin.

"Let's go home. I want to go home with you tonight. Sa... sa penthouse." His jaw tightened. "Please? This will be our last day."

Nakatitig siya sa mata kong nangungusap sakanya. Hindi ko alam kung papayag siya pero sana oo. I really want to spend the rest of the night with him.

Unti unti siyang tumango kaya lumapad ang ngiti ko.

"Thank you."

Bumaling ang tingin ko sa langit. Kahit anong pilit kong ngumiti lang ay hindi ko magawa. Ang paglubog ng araw na ito ay hudyat na matatapos na kaming dalawa.

Tumungo ako nang bumagsak ang luha ko. Pasimple ko 'yong pinahid paalis bago ko binalik ang tingin ko sa langit.

"Hindi ko na alam kung saan at kung paano na ako pagkatapos nito..." I whispered. "I think I just died." Nilingon ko siya. "I want to beg, but if this annulment will make you happy, bakit ko ipagkakait? All I want is your happiness."

Umawang ang labi niya ay mukhang may sasabihin pa nang biglang bumukas ang pinto ng sinasakyan namin.

We just landed pala. Ang bilis naman ng ferris wheel na 'yon.

Wala siyang idea kung saan na kami pupunta kaya nauna na lang ako maglakad papunta sa sasakyan niya. Para siyang asong nakasunod sakin at nang pinatunog at pumasok ako sa sasakyan niya ay agad siyang nag-drive.

Inisip ko pang mabuti kung nakapag-toothbrush ba ako at nalinis nang maayos ang katawan ko kanina. Hindi pa naman ako naliligo nitong nakaraang araw dahil wala akong ibang ginawa kung hindi... umiyak.

"Gutom ka ba?" Tanong ko nang matanaw ko ang building ng penthouse namin.

"Nah,"

Tumango ako. Tahimik lang ako kahit noong nag-park na siya at nang bumaba na kami. Tahimik lang din kami kahit nasa loob kami ng elevator paakyat. I smiled bitterly. Pumayag ba siya dito sa gusto ko dahil ito naman talaga ang habol niya noong una pa? Magaling pala mag-tago ang kumag na 'to dahil hindi ko naramdaman ang pagpapanggap niya.

Inilapag ko ang bag sa sofa bago ako dumiretsyo sa kusina. Sumalampak naman siya sa sofa.

"You won't freshen up first?" Tanong ko na ikinagulat niya konti. Napatitig siya sakin. "Or you want to shower with me?" He swallowed. Hard.

Tumalikod ako sakanya dahil hindi naman siya sumagot. Gulat na gulat naman ang lalaking 'to sa tanong ko na para bang may bago sa sinabi ko.

"Magsimula ka na ro'n... Susunod na lang ako." I said without looking at him.

Matagal pa bago ko siya narinig na kumilos. Napainom tuloy ako ng tubig.

"Okay," Nang marinig kong umakyat na siya ay tsaka ako lumingon.

Sumunod na rin ako pagkatapos kong uminom.

Naliligo na ata siya! Rinig ko kasi ang shower na tuloy tuloy ang daloy doon sa loob. Pasimple ko rin siyang sinilipan.

Naliligo na nga!

Mariiin kong kinagat ang ibabang labi ko. Tumalikod na lang din ako. May damit pa naman ako dito at 'yon na lang ang susuotin ko mamaya.

Hinubad ko na ang lahat ng suot ko para sumabay na sakanya sa loob. Mariin akong lumunok habang marahang naglalakad palapit sakanya. He suddenly stopped combing his wet hair when he felt my presence.

Unti unti niya akong nilingon. Umawang ang labi niya nang makita niya akong wala ring suot at sasabay sakanya. Natauhan siya agad kaya tumabi siya para ako naman ang mabasa ng shower.

Napapikit ako nang mabasa na rin. I know he's watching me for behind.

When I'm all wet, I looked at him. I saw how his eyes scanned my body. Mariin siyang napalunok nang bumalik ang tingin niya sakin.

Unti unting gumawang ang kamay ko sa katawan niya. Hinaplos ko ang matigas niyang dibdib at ang leeg niya rin. Napapikit siya agad do'n.

I want to cherish this moment because I know that this won't happen again.

Umangat ako para maabot ang labi niya. Ni hindi ko na inisip ang dibdib kong dumikit sa dibdib niya. I kissed him with all my heart habang may dinidiin ko pa ang sarili sakanya.

I kissed him down to his jaw, neck, then his lips again.

"Own me for the last time..." I whispered against his ear. Hindi ko namalayang tumulo na ang mainit kong luha. Mukhang hindi naman niya nakita 'yon.

He took a deep breath bago niya ako binuhat at dinala sa kung saan. Hindi ko na inisip kung saan niya ako dadalhin dahil abala ako sa kakahalik sakanya. He's cupping my butt, too!

Maingat niya akong ibinaba sa kama. I spread my legs para doon siya. He went between of those as he kissed my lips. Maingat ang bawat halik niya sakin.

His lips went to my neck, down to my chest. He sucked my nipps there. I bit my lower lip hard to stop myself from moaning.

His kisses went lower until he reached my jewel. He spread my legs wider to have his access.

Napalunok ako habang pinapanood siya doon sa gitna ko. I moaned when I felt his lips kissing it. Hindi ko na alam kung saan ako babaling dahil sa ginagawa niya. This is not even our first time, but hell!

"Diego..." I moaned when he inserted his one finger inside me.

"You want this?" Mariin akong tumango habang kagat ang ibabang labi.

"Ah!" Sinabunutan ko siya nang maramdaman ko 'yon. He cleaned it using his mouth. "Ah..."

Umangat siya sakin. Hinalikan niya ulit ang dibdib ko pati na rin ang leeg ko. Wala akong ibang ginawa kung hindi umungol especially when he buried his hardness inside me.

"Oh..." He moaned against my ear. Mariin akong napapikit dahil doon. I'm so full.

Mahigpit ko siyang niyakap habang nakasiksik ako sa leeg niya. I spread my legs even more for him, but it ended up wrapping around his waist.

He's kissing my cheek while he's rocking me.

I just hugged him as I moaned louder.

Wala akong ibang ginawa kung hindi halikan ang pisngi at noo niya habang yakap siya ng mahigpit. I want to cherish this moment. This would be the last.

And when we reached it, we have nothing to say. Pareho naming habol ang hininga. Hinawi ko ang buhok niyang humaharang sa gwapo niyang mukha. I smiled sweetly, but my tears betrayed me.

"Thank you..." Natulala siya sakin.

I tried to stop myself from crying, but I just can't.

"I'm sorry if you find me weak. I'm sorry because I can't satisfy you. I'm sorry if I am too clingy and soft-hearted. I'm sorry because you have a wife like me. I badly want to fight for us, but if this annulment will make you happy, I'll give it to you gladly." Humikbi ako.