《You Were Mine [ Billionaire Series #3 ]》CHAPTER 25
Advertisement
"FAMILY ROOM, PLEASE." Tinignan ko si Diego na seryosong nakikipag-usap sa babae sa main desk. Anong family room? Isang kwarto lang kami pero magkaibang kama?
"Here, sir. Enjoy your stay!" I rolled my eyes at the girl who's grinning from ear to ear.
"Bakit family room?" Tanong ko sakanya habang naglalakad kami papunta sa elevator. Nagpahatid kami sa floor namin bago niya ako sinagot.
"What? You want to sleep beside me?" Ngumisi siya. Umirap ako at pumasok na sa kwarto.
"Not funny, Diego." Umupo ako sa isang kama habang sumalampak naman siya sa kama niya. Nilabas ko agad ang phone ko para tawagan ang secretary ng investor niya.
["Hello?"] Sagot sa kabilang linya nito.
"Good evening! This is Crizia Aguilar from Rivera's Hotel and Resorts. I just want to inform you that we're now checked in at Circle Hotel near to your building." Narinig kong nataranta ito sa kabilang linya.
["Okay! Okay. We will wait for your call tomorrow. Is that okay with you?"] Tinignan ko Diego na naghuhubad ngayon. Napangiwi agad ako.
"Of course..."
I ended our call bago ko hinarap si Diego na naka-pants na lang ngayon. Nilalabas niya na ang mga damit niya mula sa maleta niya.
"Can you order foods for us? I'm hungry," Sambit ko nang hindi na ako nakapagpigil. Humarap agad siya sakin pero nilipat niya rin ang tingin sa mga damit niya. I rolled my eyes. "Ako na ang magtutupi nyan. Order foods for us."
Lumapit ako sa kama niya. Nilabas ko ang lahat ng damit niya. Nakita ko siyang tumatawag na. Tinupi ko isa isa ang mga damit niya while he's waiting for the foods.
Nilagay ko 'yon sa cabinet. Nag-ring na ang bell sa kwarto kaya nilapitan 'yon agad ni Diego.
"Crizia, foods is here!" Sigaw ni Diego.
"Okay!" Sinarado ko ang cabinet at nagmamadaling pumunta sakanya. "Oh my! Lobster?!" Kinuha ko na agad 'yon. Nag-angat ako ng tingin kay Diego na nakangisi sakin.
"Are you that hungry?" Nakangisi siya.
"Yup! And I want to sleep early, 'no! Maaga tayo bukas."
Nauna siyang matapos na kumain dahil sarap na sarap ako sa pagkain na binili niya. Gusto kaya ito ni Paula? Dalhan ko kaya siya?
Nang matapos ako ay binalikan ko ang kama ko para maayos ang mga damit ko pero nagulat ako dahil nando'n si Diego at tinutupi ang mga underwear ko! Napangiwi ako nang makitang lacey underwear pa 'yon.
"A-ako na d'yan!" Inagaw ko agad ang panty ko sakanya.
"What? Why?"
"Hindi mo dapat hinahawakan ang underwear ko!" Nag-init ang pisngi ko dahil nakita niya ang panty ko! Bakit ba kasi niya hinawakan pa ito?
"What's wrong? Hindi naman 'to ang unang beses na tinupi ko ang mga damit mo? Even your panties." Mas lalong nag-init ang pisngi ko. Bakit ba kasi kailangan pang sabihin niya 'yon?!
"Noon 'yon, okay? We're not together now." Mabilisan kong nilagay ang mga damit ko sa cabinet.
Nakita kong nakatingin parin siya sakin kaya medyo nailang ako. Tumungo ako para kumuha ng pang-tulog. I need to freshen up before I go bed.
"Matulog ka na..." Sabi ko dito. "Maliligo muna ako."
Advertisement
"Okay." Hindi ko na siya nilingon pa.
Mabilis akong naligo nang maramdaman ko ang antok. Gustong gusto ko na humiga dahil kahit wala naman akong ginawa kanina ay napagod parin ako.
Naabutan ko pa siyang dilat at nakatitig sa kisame. Hindi ko siya ulit pinansin at patalikod sakanya nang umupo ako sa kama. Kinuha ko ang lotion.
"What's your lotion?" I looked at him as I grinned. Sumimangot agad siya.
"Konti na lang talaga ay iisipin kong bakla ka." Kinalas ko ang ribbon ng bathrobe. Nilagyan ko agad ang hita ko at sinunod ang katawan. Narinig kong gumalaw siya sa kama niya.
Nakatalikod naman ako kaya hindi ko maintindihan kung bakit ang ligalig niya sa likod ko. I put some lotion on my chest. I massage my breast. I need this, 'no! Breast massage is so good. I even moaned.
"Stop it!" Sinarado ko agad ang roba at nilingon si Diego na nakaupo na.
"Ang alin?" Masamang masama ang tingin niya sakin kaya marahan akong humalakhak at tinalikuran siya.
"Touching yourself! Hindi nakakatuwa." Ngumuso ako at binuksan ulit ang roba para gawin ulit 'yon. He groaned because of that.
"Hindi nakakatuwa? This was your favorite view years ago, right?" I teased. Binagsak ko na ang roba hanggang t'yan ko. Nilagyan ko ng lotion ang balikat.
"Fuck..." Bahagya ko siyang nilingon. Nakasubsob na ang mukha niya sa unan at dumaing roon. I laughed even more. Nagbihis na ako agad bago niya pa ako masisante.
"Tapos na ako." Sambit ko. Bumangon siya at nilagpasan ako para pumunta sa CR. "Oh, anong gagawin mo d'yan? Mag-aalis ng init ng katawan, hmm?"
"Shut up!" Dumapa ako sa kama at mas lalong humalakhak. "Stop laughing! It's not funny!"
Ngumuso ako at inalala ang nangyari no'n.
Kabang kaba ako nang naisipan ni Diego na ipakilala ako sa parents niya. His parents looks so strict, but they still manage to smile at me. Ginawa ko lahat para lumapit ang loob nila sakin pero mukhang kahit anong gawin ko ay mainit ang dugo nila sakin pati na rin kay Diego.
Pagkatapos no'n ay hindi na kami nag-tangka pang bumisita ulit do'n.
Nakatulog ako kakaisip sa nangyari samin dati. Nagising na lang ako kinabukasan dahil sa alarm ni Diego. Bumangon ako at nag-kusot ng mata. Tinignan ko si Diego sa kabilang kama. I felt weird. Siya na naman ang unang taong nakita ko pagmulat ko pa lang.
Nakadapa ito at walang pang-itaas. Tulog na tulog at mukhang hindi magigising sa alarm.
Dinampot ko ang phone niya para patayin ang alarm no'n pagkatapos ay umupo ako sa tabi niya. Malalim pa ang tulog siya.
"Gising." Sinundot ko ang pisngi niya. "Boss, gising ka na!" Kumunot lang ang noo niya. Ngumuso ako at pinisil ang ilong niya para hindi siya makahinga at para magising.
Pero wala parin!
"Gumising ka na, hoy!" Hindi siya kumibo. Kumuha ako ng ilang hibla ng buhok ko at pinasok 'yon sa ilong niya!
"What the hell?!" Napaigtad siya, lukot ang ilong at hindi maipinta ang mukha. "What was that?!"
"Cockroach?" Luminga linga siya para hanapin ang ipis. Humagikgik naman ako. "That was my hair! Hindi ka kasi magising kaya ayan." Ngumisi ako. "Gumising ka na at baka ma-late pa tayo. Order some foods for us, please! Shower lang ako."
Advertisement
Umirap siya kaya tumalon na ako papunta sa bathroom. Naligo ako doon. Nasa kalagitnaan pa lang ako ng pagligo nang biglang bumukas yung pinto!
"WHAT THE FUCK?!" Niyakap ko agad ang sarili. "OH MY, GOD, DIEGO!" Tuloy tuloy lang siya sa lababo at humarap sa salamin. "Naliligo ako! Lumabas ka!!!"
Nasa loob naman ako ng glass at malabo 'yon pero hindi parin ako comfortable!
"Calm your ass. Hindi naman kita nakikita." Sumimangot ako.
"Kahit na! There's a word called privacy!" Humalakhak lang siya kaya binilisan ko ang pagligo.
"Bilisan mo na at maliligo ako. Don't make me go inside that foggy glass to take a shower with you..." Mas nagmadali pa ako dahil sa sinabi niya.
"Subukan mo lang! Magre-resign ako!" Humalakhak siya ulit.
"You can't. May kontrata tayo. Isa pa, ano bang tinatago mo d'yan?" Nag-panic agad ako nang narinig kong naglakad siya. "I've seen it before!"
"That was before! Madami nang nagbago sa katawan ko!" Sigaw ko.
"Like what?" Nanunuya niyang tanong.
"Like my boobies! They're bigger than before, duh!" Umirap pa ako. Narinig ko ulit ang halakhak niya.
"Hindi ako naniniwala. I need to see it para maniwala ako." Nataranta ako.
"Subukan mo! Babasain kita!" Mas lumakas ang halakhak niya. Nakakainis, ha!
"I don't mind. I'll shower later, by the way."
"Kapag hindi ka umalis, tatakbuhan ko ang kompanya mo!" Tinakpan ko na ang tenga ko sa sobrang irita dahil sa tawa niya.
"Then I'll chase you. Or let's just runaway." Ako naman ang tumawa.
"Asa ka pa. Lumabas ka na nga at malapit na akong matapos dito!"
May bakas pa ng ngiti sa labi ko habang naglalakad kami papasok sa building nung investor niyang mahirap bigkasin ang pangalan. Naka-sunglass pa talaga siya! Gano'n rin ako. In short, gumaya siya sakin! Nauna akong magsuot nito!
"Mr. Rivera? Pleased to meet you, Mr. Rivera!" Ito si Mr. Kamaruddin. I think he's almost 30? "Thank you for accepting us!" Tuwang tuwa ito nang makipag-kamay si Diego sakanya.
"The pleasure is also mine." Pinagtitinginan siya dahil sa tangkad at ganda ng katawan niya. He looks expensive.
Nalipat ang tingin sakin ni Mr. Kamaruddin. I put up my sunglass and smiled at him. Magpapakilala pa lang sana ako nang bigla akong hinawi ni Diego sa bewang!
Nanigas ako sa ginawa niya. Bakit? Anong naisipan niya at ginaganito ako?
"This is my wife, Crizia Rivera." Pinigilan ko na manlaki ang nga mata ko sa pagpapakilala nito sakin. Matagal na mula nang huli kong marinig ang gano'ng pangalan ko at galing pa talaga sakanya!
"Oh! I'm very pleased to meet you, Mrs. Rivera." Napilitan akong makipag-kamay. "Ah, where's your secretary that my secretary talked with?"
"It's her, too." Bumakas ang labis labis na gulat nito sa mukha. "We don't want to get separated, so..."
"Oh! Right! Please come with us. Let me tour you around." Ngiting ngiti ito samin. Matalim kong tinignan si Diego na kumindat lang sakin.
Nilibot kami ni Mr. Kamaruddin sa buong building niya. Kung saan saan niya kami dinala hanggang sa siya na mismo ang napagod at nagpasya siyang pumunta kami sa opisina niya.
"Do you want something to eat?" Magiliw na tanong nito nang makaupo kami. Tinignan agad ako ni Diego.
"Iced coffee sakin." Sambit ko sakanya. Sinabi niya 'yon kay Mr. Kamaruddin.
Tumikhim ako bago ilabas ang mga documents na pipirmahan nila. Mariin ang tingin sakin ni Diego at mukhang sasakalin niya ako kapag nagkamali ako.
"Please read it first before you put your sign." Umangat ang tingin ko sa secretary ni Mr. Kamaruddin na mahinhing kinakausap si Diego tungkol naman sa pipirmahan nito.
Matalim ko silang tinignan. Yung tipong manginginig sila.
"Done." Ngumiti ako kay Mr. Kamaruddin bago tinanggap. Nang tignan ko sila Diego ay ito na ay matalim ang tingin sakin.
Nag-usap pa sila habang pangiti ngitilang ako sa gilid.
"Thank you so much, Mr. Rivera. By the way, you have a very lovely wife." Muntik nang mapanis ang ngiti ni Diego, but he still manage to smile.
Pinahatid kami ni Mr. Kamaruddin sa hotel gamit ang kotse at ng mga bodyguards niya.
"Anong ibig sabihin ng pakikipag-ngitian mo sa mukhang puyat na 'yon?" Bungad ni Diego pagpasok namin sa kwarto. Natawa agad ako sa sinabi niya.
"Anong masama? Boyfriend ba kita? At anong mukhang puyat ka, d'yan? At isa pa pala, bakit mo ako pinakilalang asawa do'n?" Nilapitan ko siya sa inis ko.
"Because that's the truth! We're married!" I gritted my teeth. How dare him ruined my good mood! Ho dare him!
"Maghihiwalay din tayo!" His jaw tightened.
"No! Hindi pa tayo maghihiwalay. Walang nakikipaghiwalay!" Muntik na akong matawa sa sinabi niya. I pushed him away.
"Anong walang nakikipag-hiwalay? You insisted to get rid of me five fucking years ago!" Pumiyok ang boses ko dahil sa sigaw ko na 'yon. Biglang pumasok sa isip ko kung paano niya ako pinagtabuyan noon! Kung paano ako nagmakaawa para lang makasama pa siya ng isang buong araw.
"That was before. I don't want to get rid of you anymore-" Mariin akong pumikit. My fist really wants to meet his face!
"Bakit? Wala ka ng makama, hmm? Kaya babalik ka sakin? Then after that, what? You will get rid of me again! Tama, hindi ba? Because you used to do it!" Nangilid ang luha ko kaya biglang umamo ang mukha niya.
"Crizia..."
"Can you please leave? Kahit saglit lang? I-I-"
"I don't want to leave! Mag-uusap tayo!" Hinila niya ako papunta sa kama at inupo ako ro'n. Parang inaapakan ang dibdib ko.
"Kung ayaw mong umalis, edi ako ang aalis!" He sarcastically laughed.
"Walang aalis! We will fixed this! Walang maghihiwalay! Walang may gusto no'n!" Binawi ko ang kamay ko sakanya.
"Anong walang may gusto? I want to annull! I don't want to be here anymore! I don't want to-"
"We are going to fucking fix this, Crizia! You have no rights to stop me from fixing-" Nakakarindi ang sigaw niya kaya siguro nang dahil sa galit ko ay nabunyag ko ang samin ni Caleb.
"I'm already engaged, okay?! I'm fucking engaged!" He stilled.
Advertisement
- In Serial6 Chapters
Lonely Light (Complete)
Arael is an otherworldly being from the upper plane, a place similar to Heaven, full of Light. He now dwells on Earth, touched by Darkness, unable to return. When he rescues Sariel, an innocent angel from the clutches of Dark mages, he is no longer alone for the first time in centuries, but knows that he must return her home before she is also stranded on Earth. The question is, does she wish to go? (Pure fantasy romance) - Cover art credit goes to Cassandra DenHartog (www.cassandradenhartog.com)
8 81 - In Serial9 Chapters
Class Villainess
Emmelyn 'Emmy' Jones had been bullied for her three years of High School. She had been gossiped about, made an outcast, tormented, and even beaten until she had nothing but herself. She thought after she graduated from High School, she would be free from the bullies, and set up a new life as a normal young adult, away from the torments of High School. But she died on the night of the prom after she got ganged up on by the bullies, and they left her dying alone, lamenting over her fate... "I was so close to freedom, but they took it away from me, those wretched bullies...""I won't accept this! I won't accept this injustice!""I WANT REVENGE!" Emmy closed her eyes, and she was brought back to life three years prior, as a freshman in the same school.She only had one thing in mind, those bastards bullied her for three years, so it was her chance right now to avenge the torment she had faced."I don't need pity and forgiveness, they never pitied me, so I won't spare them any pity either." Thus starts the story of Emmy, to be the Class Villainess, to avenge all the bullies who did her dirty those three years. But who would've expect that her vengeful act attracted two powerful men, The handsome School Prince, the idol that was loved by everyone, Mason Hall.And the mysterious Wild Dog who always kept an eye on her, Logan Walker.
8 125 - In Serial55 Chapters
Love is Beautiful (She's so Ugly)
How would you know if you keep looking the other way? •••Merida Love Hollyn is a normal girl who lacks self confidence and she never fights back. And because of that, she often gets bullied by the mean girls at school, earning the nicknames, "Goldfish" "Ugly Duckling" and "Trash". Her days was always bad as she describes it until a handsome basketball player named Jacob started to get curious about her ugliness. 2•12•205•27•20
8 257 - In Serial42 Chapters
Cinnamon // Sally Face
Violet Sinclaire's curiosity often gets the best of her.Sal Fisher has a lot to hide.He'll do whatever it takes to keep her safe.
8 172 - In Serial17 Chapters
Memory Lane
Laura Laurier was spontaneous. She was a passenger on the ride of life, uncaring or unaware of the turns she took. She just followed wherever the road led her. Until one fateful drive, where giving up control cost her nearly everything. After refusing to drive on a trip home from dinner with her parents, Laura's father stepped into the driver's seat and drove down a path that he and her mother would never come back from. Now, forced by the pitfalls of life to move in with her Aunt June, Uncle Tim, and cousin Allen in Bennington, Vermont, Laura has taken the wheel and refuses to give it up ever again. At her new school, Laura is determined to start over. In order to pretend like her past never happened, no one can know why she needed to move to Bennington.Jesse Ashford was always in control. In the ride of life, he jumped in the driver's seat to speed down his path, trying his best to outrun his past. Once a close friend of Allen and his friend group, Jesse has since pulled back and stuck to himself. Outrunning their pasts led to them running into each other and when Laura and Jesse's roads cross, Laura tries to steer clear of him. However, Jesse is drawn to the mystery that surrounds the new girl in town. Now, Laura has to decide if she can remain in control while opening up to Jesse, or if the only way to escape her past is to stay in her own lane.
8 108 - In Serial46 Chapters
Inevitable
She was found in the woods, abandoned by her family, at just the age of 1. He found her, and was besotted by her, at just the age of 4. True childhood sweethearts, Easton and Noelle were inseparable. However, growing a liking towards each other at such young ages comes at a price, especially when you are the future Vampire King.All residents in the Kingdom of Highland had heard of the news. A baby girl found, wrapped up in a baby pink blanket, in the mystic woods, by none other than their King. Under the spell of the tiny thing, all the Vampires loved and adored her. What they didn't know, was that she was a fox shifter. And not just any fox shifter, the only remaining one. She was a diamond in the rough, and everyone wanted her, especially since she had killer powers, the perfect weapon against all enemies. I guess you could say, the chances of her being taken, were inevitable.============================================================"My King! Over here, look!", the voice caught the attention of Alexander Mitchell. He carried his stubborn 4 year old son, Easton, who was determined to go with them, towards the voice. "Dad, take me to her! Please?" Easton pleaded, his father didn't know what he was talking about. He thought Easton had gone mad. After a few more steps, wails and whimpers were heard. Alexander quickened his stride, jogging to the source of sound. What he saw absolutely shocked him. His loyal companion, standing beside a small basket, and inside, a baby girl. He stood there, mouth agape and feet stuck.Easton struggled against his fathers hold, causing Alexander to place him on the floor. He ran over to the basket, kneeling down, coming face-to-face with the small girl. She had stop crying once she saw the small boy in front of her, causing him to smile triumphantly. "I finally found you."
8 221

