Unicode

လူသွားလူလာနဲတဲ့ လမ်းမကြီးကို သူအကြောင်းမဲ့ ငေးနေမိသည်....

ရင်ထဲက တလှိုက်လှိုက်နဲ့ အလွမ်းဒဏ်ရာတွေကတော့ အပြည့်အသိပ်နှင့်....

ဘာလိုလိုနဲ့ သူDaeguကိုရောက်လာတာ တပတ်တောင်ရှိပြီဖြစ်သည်....

ရောက်ရောက်ချင်း cafeဆိုင်လေးတခုမှာ အလုပ်ရခဲ့သည်....

ဆိုင်ရှင်ကလဲ သဘောကောင်းသူမို့ သူ့အတွက် အခက်အခဲ သိပ်မရှိပါ....

နေစရာကလဲ ပူပင်စရာမလို....ဆိုင်စောင့်ရင်းနဲ့ ဆိုင်မှာပဲနေဖြစ်တာမို့ အိပ်လဲဆိုင်မှာပင်....

အတွေးတို့ လွင့်ပျံနေတုန်း သူ့ပခုံးအား ပုတ်လာသူက....

"Gwansu Hyung...ဘာလို့လဲ....''

"မင်းကိုတွေ့ချင်လို့တဲ့....ရှေ့မှာ ဧည့်သည်တွေရောက်နေတယ်....''

"ဗျာ....''

"မြန်မြန်သွားတွေ့လိုက်ဦး....''

"Aww ဟုတ်....''

Hyungရဲ့ စကားကြောင့် သူဆိုင်အပြင်ကို အမြန်ပြေးထွက်လိုက်သည်....

သ့ို်သော် ပြေးနေမိသည့် ခြေအစုံက အပြင်မှ လူသားခြောက်ယောက်ကိုမြင်တာနဲ့ တုံ့ခနဲ....

"Yoonie!!!!!"

ရုတ်တရက် သူ့ဆီပြေးလာကာ ဖတ်တွယ်လာသော လူသားများ.....

တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖတ်တွယ်ခံရမှုကြောင့် အသက်တောင်ရှူဖို့ခက်လာသည်....

"Hy...hyungတို့ ဖယ်ဦး....အင်း....''

အတင်းဆွဲခွာတော့မှ သူနဲ့လူချင်းကွာသွားသူများ....

"ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီကို ရောက်လာတာလဲ....''

"Yoonieကရော...ဘာလို့ hyungတို့ကို ထားသွားရက်ရတာလဲ....hyungတို့ ဘယ်လောက်စိတ်ပူနေခဲ့ရလဲ....မင်းကို ဘယ်လောက်ထိ လွမ်းနေခဲ့ရလဲ....''

ရှေ့ကနေ ဒရောပေါသော ပြောနေသည့် jin hyungအား သူနှာခေါင်းရှုံ့ပြလိုက်ရင်း....

"အဲ့တော့....အရမ်းတေကို လွမ်းနေကြတယ်ပေါ့လေ....''

ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ပြန်မေးတော့ ရှေ့ကလူသားတွေက ရယ်သည်....

သူ့မျက်နှာမှာလဲ အပြုံးတို့ ဝေဆာနေလျက်...

"အယ်...အဲ့ဒါထား....ခုနက ကျွန်တော်မေးတာကိုဖြေဦး....ဘယ်လိုလုပ် ဒီရောက်လာကြတာလဲ...ဘယ်လိုသိတာလဲ....''

မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်းမေးတော့ ထိုလူသားတွေက တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ပြီး ပြုံးကြသည်....

ထို့နောက် တနေရာကို လက်ညှိုးညွှန်ပြသော taetaenim hyung....

သူလှမ်းကြည့်မိတော့ အဝေးကနေ ပြုံးပြနေသည့် လူသား....

"ဟင်....ဦးငယ်....''

.

.

.

.

.

.

လေစုံလေဆန်က တဝှေ့ဝှေ့ တိုက်ခတ်နေသည်....နူးည့့ံသည်လဲမဟုတ် ရိုင်းသည်လဲမဟုတ်သော လေတအေးအေးမှာ သူ့မျက်နှာကို ရိုက်ခတ်လျက်....

မျက်နှာမူထားမိသော ပင်လယ်ပြင်က ပကတိ ကြည်လင်လျက်သာ....

"ကျွန်တော်ဒီကိုရောက်နေတယ်ဆိုတာ သူတို့ကို မပြောပါနဲ့နော်..... ''

နောက်ကြောင်းကို ပြန်မလှန်ချင်ပေမဲ့ ဦးနှောက်ဆီကို အတိုင်းသားပြန်ရောက်လာသော စကားများနဲ့ ကလေးငယ်ရဲ့ မျက်နှာ....

"ကျွန်တော် အဝေးကိုထွက်လာတဲ့ အဓိက အကြောင်းရင်းက သူတို့ကို ရင်မဆိုင်ရဲလို့....ကျွန်တော်....ကျွန်တော်လေ....ဒါ...ဒါကြီးက မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာသိပေမဲ့....ကျွန်တော် သူတို့ခြောက်ယောက်လးုံကို ချစ်မိနေတယ်.... ''

ခွမ်းခနဲ ကွဲအက်သွားတဲ့ နှလုံးသားက လက်အချင်းချင်းပွတ်ရင်း ရှက်ရွံ့သလို ပြောနေတဲ့ ကလေးငယ်ရှေ့မှာ....

သို့ပေမဲ့ ထိုနှလုံးသားကို ကလေးငယ်က ပြန်ကုစားမပေးခဲ့ပါ.....

မပေးဆို...ထိုကလေးက မြင်မှ မမြင်ခဲ့ဘဲ....သူ့ဘက်ကလဲပြဖို့ ဆန္ဒမရှိတော့....

ထို့ကြောင့် ကလေးငယ်ချစ်တဲ့သူတွေနဲ့ အတူနေနိုင်ဖို့သာ သူဦးတည်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်....

ပေါက်ခနဲကျသွားတဲ့ မျက်ရည်စက်က ပါးပြင်ပေါ်ကနေတဆင့် သူရပ်နေမိတဲ့ သဲသောင်ပြင်ပေါ်သို့ လွင့်စင်ကျ၏....

ရုတ်တရက် ရှေ့ကိုရောက်လာသော ပဝါဖြူဖြူလေးကြောင့် ဘေးဆီအကြည့်ပို့မိတော့....

တဖောက်ဖောက်နဲ့ ပီကေဝါးနေတဲ့ ကောင်မလေးတယောက်....

ဘေးတစောင်းမြင်နေရတဲ့ မျက်နှာငယ်က အတော်လေးတော့ လှတာပင်....

အင်း...ကလေးလောက် ချစ်ဖို့မကောင်းပေမဲ့....ကလေးငယ်နီးနီးပေါ့....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ဗျာ!!!!!''

အံ့သြတကြီး အော်လိုက်သော သြရှရှအသံလေးကြောင့် Mr.jung ဆက်ခနဲ တုန်သွားရသည်....

"ကျွန်....ကျွန်တော်က ခြောက်...ခြောက်ယောက်လုံးနဲ့ လက်ထပ်ရမယ်!!!!"

"ဟုတ်....ဟုတ်တယ်လေ....''

Yoongiရဲ့ ထစ်အအစကားအဆုံး Mr.Jungကလဲ ထစ်အအ ပြန်ဖြေသည်....

"ဒါ....ဒါမဲ့....ပတ်...ပတ်ဝန်းကျင်....''

"ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုစိုက်စရာ မလိုပါဘူးကလေးရယ်...ပြီးတော့ Uncleတို့သားတွေကလဲ ကလေကဝတွေမှမဟုတ်တာ...''

"Uncle....ကျွန်တော်.... ''

"ကျေးဇူးပြုပြီး မငြင်းလိုက်ပါနဲ့....သူတို့လေးတွေဘဝမှာ yoonieလေးကို တကယ်လိုအပ်လို့ပါ....yoonieလေးက သူတို့ရဲ့မျှော်လင့်ချက်လေးမို့ ဖြည့်ဆည်းပေးလို့မရဘူးလား....Uncleတောင်းဆိုတာပါ....''

"ကျွန်တော်....''

Yoongiဝေခွဲရခက်စွာ ရှေ့ကMr.jungဆီ ကြည့်မိတော့ မျက်ရည်တွေကျနေတာကြောင့်....

"Uncle!!!.................................ဟင်းးးးးး''

Yoongi လေးပင်လှသော သက်ပြင်းကိုသာ ချလိုက်မိတော့သည်.....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

အခန်းလေးတခန်းရှေ့မှာ ဟိုလျှောက်လိုက်ဒီလျှောက်လိုက် ဟိုကြည့်လိုက်ဒီကြည့်လိုက် ဟိုလိုလုပ်လိုက်ဒီလိုလုပ်လိုက်နဲ့ ဟိုလိုဒီလိုဖြစ်နေသော ကောင်လေးများရှိနေသည်....

ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်နေသော Mr.Kimနဲ့ Mr.Parkတို့မှာလဲ အံ့သြတကြီး ဖြစ်နေလျက်....

ကျွီ.......

ပွင့်ဟလာတဲ့ တံခါးလေးကြောင့် သူတို့ခြောက်ယောက် ခေါင်းတွေက မတ်ခနဲ....

"Ap...appa....ဘာတဲ့လဲဟင်....''

မျှော်လင့်တကြီးမေးနေသော သားတွေကိုကြည့်ပြီး Mr.jungရယ်ချင်စိတ်ကို ထိန်းလိုက်ရသည်....

"ဟင်း...........''

သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချလိုက်သော Mr.jungကြောင့် သူတို့ခြောက်ယောက်လုံး စိတ်တွေလျှော့ချသွားရသည်....

သူတို့ကို ကောင်ငယ်လေးက လက်မခံခဲ့ဘူးပဲ.....

ချက်ခြင်းပဲ အုံ့မှိုင်းသွားသော မျက်နှာတွေကိုကြည့်ပြီး Mr.jungခေါင်းခါကာ....

"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ....yoonieလေးက ခြောက်ယောက်လုံးကို မချစ်ဘူးလို့မပြောပါဘူးတဲ့....''

"ဟင်း....ထင်တော့ထင်....အင်....''

ရုတ်တရက် သူ့ကို မျက်လုံးပြူးကြိီးတွေနဲ့ ကြည့်လာသူများ.....

"Ap....appa......''

မယုံကြည်သလိုမေးလာတဲ့ စကားလေးတွေအဆုံး သူပြုံးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်....

"Yes!!!!!''

လက်သီးလက်မောင်းတန်းရင်း ပျော်နေကြသော သားဖြစ်သူတွေကိုကြည့်ရင်း အဖေဖြစ်သူတို့မှာလဲ အပျော်တွေ ကူးလာရတော့သည်....

အခန်းထဲက ချောင်းကြည့်နေတဲ့ yoongiမျက်နှာမှာလဲ နက်နဲလှသော အပြုံးတွေအပြည့်နှင့်.....

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

ကိုယ်ကဆရာဆိုရင် ပီကေဝါးနေတဲ့ သူက ဘူလဲလို့....ဟီး...နောက်တာ...

D OTPလေးကတော့ Sopeပါ...ဂျင်းဝတ်ထားတာက hoseokဖြစ်ပြီးတော့ နီဖြူကွက်ကြားလေးကတော့ yoongiပါ....သူတို့ဘေးက အဖြူပေါ်အနီထပ်ထားတဲ့ တယောက်ကတော့ kookieလေးဖြစ်ပြီး အဝါလေးကတော့ jiminပါ....kookieနောက်က အပြာရောင်ကတော့ taetaeပါလို့....ဒီmovementကတော့ SBSမှာ ဖျော်ဖြေခဲ့တဲ့ DNAဆိုတဲ့ သီချင်းလေးထဲကပါနော်....ဟုတ်ကဲ့...အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်...ချစ်လဲ အရမ်းချစ်ပါတယ်လို့်....Love you all💜

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Zawgicode

လူသြားလူလာနဲတဲ့ လမ္းမႀကီးကို သူအေၾကာင္းမဲ့ ေငးေနမိသည္....

ရင္ထဲက တလိႈက္လိႈက္နဲ႔ အလြမ္းဒဏ္ရာေတြကေတာ့ အျပည့္အသိပ္ႏွင့္....

ဘာလိုလိုနဲ႔ သူDaeguကိုေရာက္လာတာ တပတ္ေတာင္႐ွိၿပီျဖစ္သည္....

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း cafeဆိုင္ေလးတခုမွာ အလုပ္ရခဲ့သည္....

ဆိုင္႐ွင္ကလဲ သေဘာေကာင္းသူမို႔ သူ႔အတြက္ အခက္အခဲ သိပ္မ႐ွိပါ....

ေနစရာကလဲ ပူပင္စရာမလို....ဆိုင္ေစာင့္ရင္းနဲ႔ ဆိုင္မွာပဲေနျဖစ္တာမို႔ အိပ္လဲဆိုင္မွာပင္....

အေတြးတို႔ လြင့္ပ်ံေနတုန္း သူ႔ပခံုးအား ပုတ္လာသူက....

"Gwansu Hyung...ဘာလို႔လဲ....''

"မင္းကိုေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့....ေ႐ွ႕မွာ ဧည့္သည္ေတြေရာက္ေနတယ္....''

"ဗ်ာ....''

"ျမန္ျမန္သြားေတြ႔လိဳက္ဦး....''

"Aww ဟုတ္....''

Hyungရဲ႕ စကားေၾကာင့္ သူဆိုင္အျပင္ကို အျမန္ေျပးထြက္လိုက္သည္....

သ့ို္ေသာ္ ေျပးေနမိသည့္ ေျခအစံုက အျပင္မွ လူသားေျခာက္ေယာက္ကိုျမင္တာနဲ႔ တံု႔ခနဲ....

"Yoonie!!!!!"

႐ုတ္တရက္ သူ႔ဆီေျပးလာကာ ဖတ္တြယ္လာေသာ လူသားမ်ား.....

တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖတ္တြယ္ခံရမႈေၾကာင့္ အသက္ေတာင္႐ွဴဖို႔ခက္လာသည္....

"Hy...hyungတို႔ ဖယ္ဦး....အင္း....''

အတင္းဆြဲခြာေတာ့မွ သူနဲ႔လူခ်င္းကြာသြားသူမ်ား....

"ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီကို ေရာက္လာတာလဲ....''

"Yoonieကေရာ...ဘာလို႔ hyungတို႔ကို ထားသြားရက္ရတာလဲ....hyungတို႔ ဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနခဲ့ရလဲ....မင္းကို ဘယ္ေလာက္ထိ လြမ္းေနခဲ့ရလဲ....''

ေ႐ွ႕ကေန ဒေရာေပါေသာ ေျပာေနသည့္ jin hyungအား သူႏွာေခါင္း႐ွံု႔ျပလိုက္ရင္း....

"အဲ့ေတာ့....အရမ္းေတကို လြမ္းေနၾကတယ္ေပါ့ေလ....''

ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ျပန္ေမးေတာ့ ေ႐ွ႕ကလူသားေတြက ရယ္သည္....

သူ႔မ်က္ႏွာမွာလဲ အျပံဳးတို႔ ေဝဆာေနလ်က္...

"အယ္...အဲ့ဒါထား....ခုနက ကြၽန္ေတာ္ေမးတာကိုေျဖဦး....ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေရာက္လာၾကတာလဲ...ဘယ္လိုသိတာလဲ....''

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္းေမးေတာ့ ထိုလူသားေတြက တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးၾကသည္....

ထို႔ေနာက္ တေနရာကို လက္ညႇိဳးၫႊန္ျပေသာ taetaenim hyung....

သူလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ အေဝးကေန ျပံဳးျပေနသည့္ လူသား....

"ဟင္....ဦးငယ္....''

.

.

.

.

.

.

ေလစံုေလဆန္က တေဝွ့ေဝွ့ တိုက္ခတ္ေနသည္....ႏူးည့့ံသည္လဲမဟုတ္ ႐ိုင္းသည္လဲမဟုတ္ေသာ ေလတေအးေအးမွာ သူ႔မ်က္ႏွာကို ႐ိုက္ခတ္လ်က္....

မ်က္ႏွာမူထားမိေသာ ပင္လယ္ျပင္က ပကတိ ၾကည္လင္လ်က္သာ....

"ကြၽန္ေတာ္ဒီကိုေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကို မေျပာပါနဲ႔ေနာ္..... ''

ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္မလွန္ခ်င္ေပမဲ့ ဦးေႏွာက္ဆီကို အတိုင္းသားျပန္ေရာက္လာေသာ စကားမ်ားနဲ႔ ကေလးငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ....

"ကြၽန္ေတာ္ အေဝးကိုထြက္လာတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းက သူတို႔ကို ရင္မဆိုင္ရဲလို႔....ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္ေလ....ဒါ...ဒါႀကီးက မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတာသိေပမဲ့....ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ေျခာက္ေယာက္လးံုကို ခ်စ္မိေနတယ္.... ''

ခြမ္းခနဲ ကြဲအက္သြားတဲ့ ႏွလံုးသားက လက္အခ်င္းခ်င္းပြတ္ရင္း ႐ွက္ရြံ႔သလို ေျပာေနတဲ့ ကေလးငယ္ေ႐ွ႕မွာ....

သို႔ေပမဲ့ ထိုႏွလံုးသားကို ကေလးငယ္က ျပန္ကုစားမေပးခဲ့ပါ.....

မေပးဆို...ထိုကေလးက ျမင္မွ မျမင္ခဲ့ဘဲ....သူ႔ဘက္ကလဲျပဖို႔ ဆႏၵမ႐ွိေတာ့....

ထို႔ေၾကာင့္ ကေလးငယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႔ အတူေနႏိုင္ဖို႔သာ သူဦးတည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္....

ေပါက္ခနဲက်သြားတဲ့ မ်က္ရည္စက္က ပါးျပင္ေပၚကေနတဆင့္ သူရပ္ေနမိတဲ့ သဲေသာင္ျပင္ေပၚသို႔ လြင့္စင္က်၏....

႐ုတ္တရက္ ေ႐ွ႕ကိုေရာက္လာေသာ ပဝါျဖဴျဖဴေလးေၾကာင့္ ေဘးဆီအၾကည့္ပို႔မိေတာ့....

တေဖာက္ေဖာက္နဲ႔ ပီေကဝါးေနတဲ့ ေကာင္မေလးတေယာက္....

ေဘးတေစာင္းျမင္ေနရတဲ့ မ်က္ႏွာငယ္က အေတာ္ေလးေတာ့ လွတာပင္....

အင္း...ကေလးေလာက္ ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းေပမဲ့....ကေလးငယ္နီးနီးေပါ့....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ဗ်ာ!!!!!''

အံ့ျသတႀကီး ေအာ္လိုက္ေသာ ျသ႐ွ႐ွအသံေလးေၾကာင့္ Mr.jung ဆက္ခနဲ တုန္သြားရသည္....

"ကြၽန္....ကြၽန္ေတာ္က ေျခာက္...ေျခာက္ေယာက္လံုးနဲ႔ လက္ထပ္ရမယ္!!!!"

"ဟုတ္....ဟုတ္တယ္ေလ....''

Yoongiရဲ႕ ထစ္အအစကားအဆံုး Mr.Jungကလဲ ထစ္အအ ျပန္ေျဖသည္....

"ဒါ....ဒါမဲ့....ပတ္...ပတ္ဝန္းက်င္....''

"ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုပါဘူးကေလးရယ္...ၿပီးေတာ့ Uncleတို႔သားေတြကလဲ ကေလကဝေတြမွမဟုတ္တာ...''

"Uncle....ကြၽန္ေတာ္.... ''

"ေက်းဇူးျပဳၿပီး မျငင္းလိုက္ပါနဲ႔....သူတို႔ေလးေတြဘဝမွာ yoonieေလးကို တကယ္လိုအပ္လို႔ပါ....yoonieေလးက သူတို႔ရဲ႕ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးမို႔ ျဖည့္ဆည္းေပးလို႔မရဘူးလား....Uncleေတာင္းဆိုတာပါ....''

"ကြၽန္ေတာ္....''

Yoongiေဝခြဲရခက္စြာ ေ႐ွ႕ကMr.jungဆီ ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာေၾကာင့္....

"Uncle!!!.................................ဟင္းးးးးး''

Yoongi ေလးပင္လွေသာ သက္ျပင္းကိုသာ ခ်လိုက္မိေတာ့သည္.....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

အခန္းေလးတခန္းေ႐ွ႕မွာ ဟိုေလ်ွာက္လိုက္ဒီေလွ်ာက္လိုက္ ဟိုၾကည့္လိုက္ဒီၾကည့္လိုက္ ဟိုလိုလုပ္လိုက္ဒီလိုလုပ္လိုက္နဲ႔ ဟိုလိုဒီလိုျဖစ္ေနေသာ ေကာင္ေလးမ်ား႐ွိေနသည္....

ထိုျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ေနေသာ Mr.Kimနဲ႔ Mr.Parkတို႔မွာလဲ အံ့ျသတႀကီး ျဖစ္ေနလ်က္....

ကြၽီ.......

ပြင့္ဟလာတဲ့ တံခါးေလးေၾကာင့္ သူတို႔ေျခာက္ေယာက္ ေခါင္းေတြက မတ္ခနဲ....

"Ap...appa....ဘာတဲ့လဲဟင္....''

ေမ်ွာ္လင့္တႀကီးေမးေနေသာ သားေတြကိုၾကည့္ၿပီး Mr.jungရယ္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းလိုက္ရသည္....

"ဟင္း...........''

သက္ျပင္းအ႐ွည္ႀကီးခ်လိုက္ေသာ Mr.jungေၾကာင့္ သူတို႔ေျခာက္ေယာက္လံုး စိတ္ေတြေလွ်ာ့ခ်သြားရသည္....

သူတို႔ကို ေကာင္ငယ္ေလးက လက္မခံခဲ့ဘူးပဲ.....

ခ်က္ျခင္းပဲ အံု႔မိႈင္းသြားေသာ မ်က္ႏွာေတြကိုၾကည့္ၿပီး Mr.jungေခါင္းခါကာ....

"ဘယ္လိုလုပ္မလဲ....yoonieေလးက ေျခာက္ေယာက္လံုးကို မခ်စ္ဘူးလို႔မေျပာပါဘူးတဲ့....''

"ဟင္း....ထင္ေတာ့ထင္....အင္....''

႐ုတ္တရက္ သူ႔ကို မ်က္လံုးျပဴးျကိီးေတြနဲ႔ ၾကည့္လာသူမ်ား.....

"Ap....appa......''

မယဳံၾကည္သလိုေမးလာတဲ့ စကားေလးေတြအဆံုး သူျပံဳးရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္....

"Yes!!!!!''

လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ေပ်ာ္ေနၾကေသာ သားျဖစ္သူေတြကိုၾကည့္ရင္း အေဖျဖစ္သူတို့မွာလဲ အေပ်ာ္ေတြ ကူးလာရေတာ့သည္....

အခန္းထဲက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ yoongiမ်က္ႏွာမွာလဲ နက္နဲလွေသာ အျပံဳးေတြအျပည့္ႏွင့္.....

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

ကိုယ္ကဆရာဆိုရင္ ပီေကဝါးေနတဲ့ သူက ဘူလဲလို႔....ဟီး...ေနာက္တာ...

D OTPေလးကေတာ့ Sopeပါ...ဂ်င္းဝတ္ထားတာက hoseokျဖစ္ၿပီးေတာ့ နီျဖဴကြက္ၾကားေလးကေတာ့ yoongiပါ....သူတို႔ေဘးက အျဖဴေပၚအနီထပ္ထားတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ kookieေလးျဖစ္ၿပီး အဝါေလးကေတာ့ jiminပါ....kookieေနာက္က အျပာေရာင္ကေတာ့ taetaeပါလို႔....ဒီmovementကေတာ့ SBSမွာ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တဲ့ DNAဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးထဲကပါေနာ္....ဟုတ္ကဲ့...အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ခ်စ္လဲ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္လို့္....Love you all💜

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜