《♦ Our lies ♦ [Complete]》27-р хэсэг ( Зураас )
Advertisement
Би тэднийг дагуулан хамгаалагч нараас зугтсаар хоосон ангид орж ирэн тэднийг хараад хөмсөгөө зангидан
Би: та 2 хэдэн настай гэж бодоод байгаан ? Зодоон хийж явахад та 2 арай хөгшдөхгүй юу?
ТэХён: А-Ёнаа миний хэлхийг сонс л доо. Би та 2н тийм байдалтай байгааг хараад үнэхээр их уурласандаа л ...
Би: уурласаан. Би унах гэж байхад Жин сонбэ намайг барьж авсан юм. Тэгвэл тэр барьж аваагүй гэж бодоход намайг газар унагах чи дуртай байх байсан уу?
ТэХён: юу гэж дээ.
Би: тэгвэл чиний уурлах буруу байсан юм за юу харин та өөрийгөө зөв зүйл хийсэн гэж бодож байна уу?
Жин: үгүй ээ. Миний буруу би уурласан хүн рүү зөрүүлж уурлах хэрэггүй байсан юм.
Би: намайг эм аваад ирэхэд зодолдцон байв. 2ууланг чинь уучлахгүй шүү! Гээд тэднийг орхин гарав.
Зохиолчийн талаас
ТэХён: аймар эмэгтэй байгааз.
Жин: түрүүний явдалд уучлаарай! Би А-Ёныг зүгээр л дүүгээ гэж боддог шүү!
ТэХён: чи юу гэж хэлсэн ч би чиний түүн рүү яаж хардагыг чинь сайн мэднэ.
Жин: би яаж ч харсан түүний сэтгэл чам руу л тэмүүлдэг. Би яаж ч сэтгэлийг нь эргүүлэх гэж гоё үг хэлсэн ч чамайг л хардаг шүү дээ
ТэХён: миний сэтгэл ч гэсэн зөвхөн түүнийг л гэдэг. Хичнээн ядарч байсан А-Ёны төлөө юу ч хийж чадна.
Жин: би бүх зүйл дээр А-Ёныг хүндлэх болно харин түүнийг гомдоох юм бол түүний хувьд хэн ч байсан хязгаарыг давах болно.
ТэХён: тэр өдөр ирэхгүй болохоор санаа бүү зов. Би нэг удаа алдсан харин дахиж алдахгүй! Биднийг зөвхөн үхэл л салгаж чадна.
А-Ён орж ирэн тэдний шархыг цэвэрлэж, наалт нааж өгөөд
А-Ён: явцгаая! Өлсөж үхэх нь ...
Миний талаас
Бид 3 хоолны газар орж ирэн захиалгаа өгөөд сууж байхад тэдний дунд чимээгүй байдал ноёрхож байлаа.
Би: хөвгүүдээ та 2 2уулаа надад чухал хүмүүс. Гэтэл ийм байдалтай байхыг чинь би харж суумааргүй байна.
Жин: уучлаарай гэхдээ юу ярихаа мэдэхгүй байна шдээ.
Advertisement
ТэХён: хугацаа их хэрэгтэй шдээ А-Ёнаа
Би: за яахав. Дахиж зодолдохгүй гэвэл хамаа алга.
Хоолны газраас гарч ирэн тэд сөжү уухаар болж ойрхон архины мухлагт орж ирцгээн хундага тулган ууцгаах нь тэр.
Би тэднийг харан аз жаргалтайгаар мишээж байв.
ТэХён өөрийн дотны найзаа алдсан. Түүнийх нь орон зайг дүүргэхгүй юмаа гэхэд заримдаа хамт суугаад эрчүүдийн яриа ярих хүнтэй болчихвол надад сайхан байна.
Би тэднийг таксинд суулган Тэхёны гэрт оруулан Жин сонбэг зочны өрөөний буйдан дээр харин Тэхёныг өрөөнд нь орон дээр нь хэвтүүлээд өөрөө хажуугаар нь орон хэвтлээ.
Би Тэхёныг танидаг болоод нилээн удаж байгаа ч түүний согтуу байгааг анх удаа харж байгаа минь энэ. Жин сонбэг ч гэсэн.
Өглөө эрт босон тэдэнд шөл хийж тавиад босхыг нь хүлээн Тэхёны хажууд хэвтэн түүнийг цоо ширтэж байлаа.
Үнэхээр царайлаг юм аа.
Удалгүй тэд сэрэн миний хийсэн шөлийг амаа олохгүй идэцгээж байв.
Би: өдөр нь зодолдоод орой нь хамт уугаад эрэгтэй хүмүүс ч амар юмаа.
Жин: зодолдож байж л найзууд болдог хүмүүс шүү дээ бид чинь
ТэХён: хэн өөртэй чинь найз болно гэсэн юм.
Би: ЯА! Ким ТэХён чи ямар муухай ааштай ийн
Жин: харин тийн.
Тэр Жин руу муухай харчихаад буцаад хоолоо идхэд нь би хацарнаас нь чимхээд
Би: битгий эгдүү хүргээд бай Ким Тэхён
Бид 2ыг эрхлэж байхыг Жин сонбэ хараад яг л амтгүй хоол идэж байгаа юм шиг ярвайгаад
Жин: би ч явах хэрэгтэй бололтой шүү!
Тэхён: одоо л зөв ярьж байна
Би: яахын бэ? Дотор чинь муу байхад ингээд явчихвал миний санаа зовно шдээ
Тэхён: А-Ёнаа
Жин: гэртээ очоод ярихад л болий шдээ. Тийм болохоор би ингээд явлаа.
Сонбэ явахаар болж би түүнийг гаргаж өгөхөөр үүдэнд ирхэд тэд инээмсэглээд
Жин: тэр яг жоохон хүүхэд шиг юмаа
Би: тийм байгаа биз! Гэтэл хоолны ширээнээс
Тэхен: ЯВААГҮЙ Л БАЙНА УУ?
Жин: ЯВЛАА ЯВЛАА
Тэхён: БАЯРТАЙ!!! Гээд даллах нь тэр.
Түүнийг гарсны дараа би хоолны ширээнд суун
Advertisement
Би: заавал намайг ийм хэцүү байдалд оруулах хэрэг байсан юм уу?
Тэхён: би урьд нь тэрэнд дургүй гэж хэлж байсан биздээ.
Би: миний төлөө ганц удаа тэсэж чадахгүй гэж үү? Би чиний хувьд тийм зүйл шаардах эрхгүй хүн юм уу?
Тэхён: намайг уучлаарай А-Ёнаа. Би араас нь очоод дагуулаад ирий! Тэгээд 3лаа хамт амьдрий! Би үхэх үхтлээ тэвчиж амьдарч чадна зөвхөн чиний төлөө гэхэд нь би чанга инээгээд
Би: одоо болноо чи хэтрүүлээд байна.
Бид тэр өдөржингөө гэрээс цухуйсангүй! Тэхёны шарталт ч тайлагдаж, бид кино үзэцгээн хэвтэнэ.
Би: Тэхёнаа
Тэхён: ммм ?
Би: халуун амтат төмс идмээр байна
Тэхён: чи тоглож байгаа биз дээ
Би: үгүй ээ! Үнэнгээсээ ярьж байна.
Тэхён: чи үнэхээр хүсэж байгаа бол би яваад ирий! Өөр захих юм юу байна гэхэд нь би толгой сэгсэрч Тэхён гадуур хувцасаа өмсөн үүдний өрөө рүү явж байв. Би түүнийг дагаж очоод хацар дээр нь үнсээд
Би: хурдан ирээрэй! Ханиа гэхэд тэр нүүрэндээ томоос том инээмсэглэл тодруулан
Тэхён: унтаж болохгүй шүү за гээд гарлаа.
ТэХёныг хүлээх зуураа би зүйрмэглэж орхиж хаалга тогших чимээнээр цочиж сэрэн хаалга нээхэд Тэхён нилээн жиндсэн байртай зогсож байв.
Тэр дотогш орж ирэн энгэрээсээ чихэрлэг төмс гаргаж ирэн
Тэхён: хайртай болохоороо шөнийн хүйтэнг ажрахгүй олж ирлээ шүү!
Би: баярлалаа гэхэд тэр уруцл дээрээ товшин уруулаа цорвойлгоход нь би уруул дээр нь зөөлөн үнсээд
Түүний гадуур хувцасыг аван өлгүүрт өлгөж, бид 2 хамтдаа гал тогоонд орж ирэн төмсөө гаргаж ирхэд төмс халуунаараа байлаа
Би: сайхан үнэртэж байна
Тэхён: жирэмсэн болвол намайг их зовоох юм байна даа
Би: дургүй байгаа юм уу? Гээд хошуугаа унжуулхад тэр намайг тэврэн
Тэхён: юу гэж дээ. Чиний төлөө бол ертөнцийн төгсгөл ч явж чадна шдээ гэв.
Би сэтгэл ханамжтайгаар орондоо орж Тэхёны халуун энгэр тэврүүлэн унтахаар хэвтнэ.
Би хичээлгүй байсан тул өглөө эрт гэртээ ирж харин Тэхён хичээл рүүгээ явлаа.
Юмыг яаж мэдхэв гээд эмийн сангаас жирэмсний тест авав.
Тестээ хүлээх зуураа би сандарсангүй! Үгүй гэж бодсон болохоор тэр байх. Нүүрээ цэвэрлэж усанд орон гарч ирээд тестийг хархад 2 зураас гарсан байлаа.
Тестний хайрцганы арын тайлбарыг уншаад цочирдож хэсэг бодол болон зогсож байгаад нэг ч ул мөр үлдээлгүй өрөөндөө оруулж ирэн өөрийгөө болон Тэхёны тухай бодно.
Бидэнд бидний бие биенээ хайрлах хайраас өөр юу ч байхгүй байхад хүүхэдтэй болж болохгүй юмсан.
Тэр дөнгөж 1-р дамжаа харин би 2-р дамжаа шдээ. Бид ч сүйрчээ.
Бурхан минь! Яах ёстой юм болоо!!!
—MN4EVER—
Our lies өгүүллэг маань дуусах дөхөж бас би тогтмол оруулах учир сэтгэгдэлээ сайн бичээрэй! Сэтгэгдэл хэтэрхий бага бгаа болохоор зав зайтай ч бичихгүйнмаа 😭😭 сайн дэмжээрэй! Army's ...
Advertisement
- In Serial8 Chapters
The Art of Fear
Alicia is a shy, lonely girl who's just moved into the town of Derry. She is a dedicated artist doing her best just to get through life. But things drastically change when she witnesses the death of little Georgie Denbrough.
8 109 - In Serial30 Chapters
Wizards Go Muggle
Being forced to attend a school full of muggles had never been in Harry's plan for Fifth year. Having to hide his secret along with protecting his new-found muggle friends from the return of You-Know-Who was proving to one of the most difficult tasks the Boy Who Lived would face. Will he be able to maintain his secret? Or is this the end of it all?(5th Year)(Cover by Pottertrash99)
8 336 - In Serial7 Chapters
Mystic Love Spells Trouble: Echo Encounter Volume 1
One day, the boy was surprised when a rift opened before him, summoning a girl who has the power to destroy the earth.Suddenly on other day, several others appeared before him in similar fashion.What could it be the fate of him? Can he help them or not?Enter the new age of boy meets girl, girl meets boy...with a surprising, full twist of events.
8 60 - In Serial11 Chapters
Apocalypse is just the beginning
In 2065,world was integrated into the multiverse.The whole reality for the world and its inhabitants changed. The Earth ceased to be a whole and merged with about 80 different types of planets to form a different planetary layer. Humanity fled to shelters.For a long time they hide in there.To come back to earth again,humanity started the suicide soldier program.They have no family and no loved ones. They are sent to kill the moment they born.
8 75 - In Serial201 Chapters
Warrior, Wizard, Demon Queen?
Sometimes death would be the end of it all. Not for her though. She isn't so lucky. She gets a second chance at a life of sorts as Keza'zoth. … Even if it quite possibly won't be much of a life. It wont be life as she used to know it either. Life can be pretty tough for a young demoness after all. … Sword and Sorcery? Sure. Dungeons, Dragons and all that? Probably. Hardships and Peril? Most certainly. … Fame and Riches? Maybe. If she gets really lucky. Or if she works really hard. Cover done by me. The story is currently updated once a week. Usually on Saturday, around 18:00 (GMT+1). For the duration of the Writathon there will be daily updates. [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 280 - In Serial13 Chapters
Heart of the Dungeon
A lazy, wingless, blabbermouth of an imp, smearing goat’s blood all over the crystal – that is the unpleasant view this new Heart wakes up to. “I’m your Prime!” the imp says. The Heart reluctantly agrees. In an unknown world, filled with dangers, it needs every help it can get – even if said help is not…optimal. The Heart tries its best to succeed, even after being tricked by shrewd traders and having less than useful minions. Rival races settle in the Dungeon, causing even more headaches.The heroes, as they call themselves, sets their aim on the ‘new and defenseless’ Dungeon. The heroes are always lurking in the shadows – well actually, they are standing in the open, under the sun, hiding nothing – but either way, their evil intentions, no matter how they claim to justify them, only cause needless death. “Am I really that precious? Must you hunt me so fiercely? Why are you doing this to me?” The Heart does not understand their motives. Perhaps its lack of understanding has something to do with the fact the Heart has no physical limits nor material needs. Why take it from someone, when you can simply will it forth? Just pay for it with mana rent! To make things worse, the real dangers are not from above, nor from below, but from within…
8 113

