《♦ Our lies ♦ [Complete]》26-р хэсэг ( Зодоон )
Advertisement
Хичээл тасласны хариу болгож бие даалтандаа дарагдчихсан байлаа. Тэхён бид 2 хүн багатай чимээгүй кафед суун хичээлээ хийж байтал Жин сонбэ залгаж, би байгаа газраа зааж өгхөд Тэхён илт хошуугаа унжуулан суух нь тэр.
Би: яагаад гэнэт хошуугаа унжуулаад унав
Тэхён: Би тэр Жинд чинь дургүй!
Би: эрхийн балайг хараад байгаарай
Тэхён: надаар хардуулах тийм гоё байдынмуу?
Би: Жин сонбэг буруугаар ойлгох хэрэггүй ээ!
Тэхён: өнөөдөр тэснэ шүү! Дахиж тэскү гээд хичээлээ хийж эхлэх нь тэр.
Тэхён үнэхээр уурласан бололтой! Би өмнө нь ингэж байхыг нь харж байгаагүй юм байна.
Удсан ч үгүй Жин сонбэ орж ирэн миний хажууд суухад нь Тэхён өндийн хараад түүнтэй мэндлээд биднийг нухацтайхан ажиглаж байлаа.
Энэ нь надад үнэхээр тухгүй санагдаж байв. Жин сонбэ удсан ч үгүй явж харин би Тэхён руу нүд салгалгүй харж байлаа.
Тэхён: яасан бэ?
Би: заавал ийм сонин орчин бүрдүүлэх ёстой байсан юм уу?
Тэхён: би дургүй хүнээ хархаан ингээд байдынмаа
Би: хнн өнөөдөр би өөрөө гэртээ харина за юу
Тэхён: би ч гэсэн өөрийнхөө аргыг хэрэглэнээ.
Би: ямар ?
Тэхён: ээж аав 2т чинь үерхэдэгээ хэлж чамайг эхнэрээ болгохоор шийдсэнээ ч хэлнэ гээд шанаагаа тулан өөр тийш харав.
Бурхан минь эрэгтэй хүн ийм зальтай байж болдог юм уу?
Би: чи чадахгүй би мэдэж байна.
Тэхён: мэдээж би чадахгүй. Чи намайг маш сайн мэддэг юм байна. Бууж өгхөөс
Би түүн рүү чөтгөрийн инээлтээр инээгээд
~~~~~
Энэ мэт өдрүүд өнгөрсөөр өвлийн амралт хаяанд ирчихсэн байлаа.
Их хичээсний эцэст Тэхён бид 2 дүнгээ маш сайн гаргацгааж, том давааны цаана гарсанаа тэмдэглэж кафен буйдан дээр түүнийг налан хэвтэхдээ гадаах орчинг ажиглана.
Гадаа бараг бүрэнхий болж байв. Хүмүүс хүйтэнд даарч хөрцгөөн хурдан хурдан алхаж байлаа.
Яагаад ч юм бэ Тэхёны хажууд би их тайван байж чаддаг.
Би: шинэ жилээр манай ээж, аавтай танилцахдаа итгэлтэй байна уу? Би дөнгөж л 2-р дамжаан харин чи бүр 1-р дамжаан шдээ.
Advertisement
Тэхён: тэр тийм хамаатай гэж үү?
Би: хамаатай шдээ. Бид жоохон байна шдээ
Тэхён: Манай аав ээж 2 лав 18тайдаа гэрлэж байсан. Тэгэхээр 15тайдаа үерхэж эхлэсэн гэсэн үг.
Хичнээн хичээсэн ч би тэрний бодлыг өөрчилж чадсангүй!
~~~~~
Шинэ он солигдох өдөр бид орой хоол бэлдэж байтал хонх дугарах нь тэр. Дотор пад хийж, айж сандарч байлаа.
Ээж хаалга тайлхад Тэхёны хоолой сонсогдоно. Би гал тогооноос гүйж гарч ирхэд ээж Тэхён 2уул над руу харж байв.
Ээж: А-Ёноо найз чинь юм уу?
Би: тийм ээ, Бид 2 ахлах сургуульд хамт сурдаг байсан. Одоо бас Нэг их сургууль
Тэхён: Үнэндээ би түүний найз залуу бас би та нартай оройн хоол идхээр ирлээ. Болно биз дээ
Ээж: бололгүй яахав гээд түүнийг дотогш орууллаа.
Бид ширээгээ засаж дуусахтай зэрэгцэн аав ч мөн адил ажлаа таран хонх цохих нь тэр. Хамгийн сандралтай үе энэ үе байлаа.
Ээж ч яахав харин аав л асуудал шүү!
Аав гэрийн углаашаа өмсөөд өрөө рүүгээ явах замдаа зочны өрөөнд суух Тэхёныг харсангүй! Өрөөндөө орж хэсэг хугацааны дараа гэрийн хувцастайгаа гарч ирэн зочны өрөөнд орохдоо Тэхёныг хараад
Аав: Хүүе чи хаанаас гараад ирэв. ХАНИА энд танихгүй хүн сууж байхын гэхтэй зэрэгцэн Тэхён бөхийгөөд
Тэхён: Сайн байна уу? Намайг Ким Тэхён гэдэг А-Ёны найз гэв. Ээж бид 2 зочны өрөөнд орж ирхэд
Ээж: А-Ёны найз залуу гэсэн гээд инээх нь сонсогдов. Би ээжийг нудархад тоосон шинжгүй
Ээж: Өнөөдөр бид нартай хооллоно гэсэн.
Аав: аан тэгвэл тухтай танилцах боломж олдож байгаа юм байна даа. Би А-Ёныг найз хөвгүүнтэйг мэддэг байсан л даа. Хэзээ танилцуулах бол гэж их гайхдаг байлаа.
Дүү ээж бид 3 гал тогоонд байж байх хооронд аав Тэхён 2-н инээлдэх сонсогдож
Ээж: аавад чинь найз залуу чинь их таалагдаж байгаа бололтой
Дүү: Тэхён ах олны танил хүн болохоор бүх хүнд таалагдах нь аргагүй шдээ
Ээж: Олны танил ?
Дүү: тамирчин шдээ. Теннисний ... Манай сургуулийн од байсан бас эгчийг яаж ч тоосын
Advertisement
Би: Яа чи одоо ...
Дүү: Үнэн л биздээ. Та муухай ааштай шдээ.
Бид хоолны ширээнд суун хоол идэхдээ яг л нэг гэр бүл шиг инээлдэн сууцгаалаа. Энэ бүхэн яг л зүүд шиг санагдаж байна.
Тэхён миний будаанд мах тавьж өгөөд
Тэхён: энэ гоё амттай юм байна.
Би: аав ээж 2 харж байхад чинь
Ээж: зүгээрээ одоо нэгэнт бид мэддэг болчихсон юм чинь
Би: ичмээр юм аа!!
Дүү: за маяглаад байгаач!
~~~~~
Өдөр хоног ямар хурдан өнгөрч байгааг гайхаад барахгүй нь ...
Саяхан л он гарахыг хүлээн гэр бүлээрээ хооллож байсан санагдана. Би Тэхёныг хүлээн сургуулийн 2 давхарт хөгжим сонсон зогсож байлаа.
Тэхён араас минь тэврэн мөрөн дээр минь эрүүгээ тавихад нь би чихэвчээ аван
Би: яасан ? Намайг саначихсан юм уу? Гэхэд тэр хошуугаа унжуулан толгой дохих нь тэр.
Би инээмсэглээд
Би: хөөрхөн шдээ!
Тэхён: ядраад байна. Харьцгаая гээд намайг хөтлөлөө.
Бид Тэхёны гэрт ирэхэд тэр орон дээр таван хошуу болон орон дээр тэрийн унах нь тэр.
Би: хоол хийж өгчөөд явлаа.
Тэхён: айн! Надтай хамт хонохгүй юм уу? Чи надтай хамт хонолгүй 14 хоносон биздээ!! >_Би: бодож үзэж болох л юм. Татгалзахын аргагүй санал тавьбал би үлдэе!
Тэхён: зальтай эмэгтэй! Би тэгвэл гарынхаа хоолыг хийж өгнө бас чиний дуртай киног үзэж бас мөхөөлдөс авч өгий!
Би: яахав боломжийн л юм
Гэрээр дүүрэн хоол үнэртэж, Тэхён гал тогоонд түжигнэж харин би кино үзэж байлаа.
Би: Тэхён
Тэхён: ммм
Би: хоол болж байгаа юм уу? Би өлсөөд байна
Тэхён: одоо 10хан минут
Би: зааа
Яг түүний хэлснээр хоол 10минутын дараа болж хоолны ширээнд суухад энэ зүгээр паста байлаа.
Би: чи зөвхөн энийг хийх гэж намайг ингэж хүлээлгэсэн юм уу?
Тэхён: амсаад үзээ! Гоё амттай гээд над руу муур шиг хархад нь би пастанаас сэрээдэн ам руугаа хийх хүртэл тэр над руу муур шиг харж байгаад харцаа солин догдолсон хоолойгоор
Тэхён: ямар байна ?
Би: үнэхээр амттай юм аа! Чи хаанаас ийм амттайг хийж сурсын бэ?
Тэхён: нууц ...
Бид хоолны дараа дэлгүүр орж амттан аван гадаа сэрүүнийг ажрахгүй алхсаар Тэхёны найзын ирэх дуртай байсан цэцэрлэгт ирэхэд тэр хүндээр санаа алдаад
Тэхён: гунигтай ч гэсэн энд 2уулаагийн гоё гоё дурсамж ч бас энд байгааг бодохоор ирмээр санагдаад байдын
Би: аль аль нь ч бидэнд хэрэгтэй! Тийм болохоор 2уулаа даваад гарна за юу?
~~~~~
Тэхён бид 2 хамтдаа хоносон ч хичээлийн цаг зөрсөнөөс болж сургууль руу тус тусдаа явцгаалаа.
Хичээлүүддээ суугаад цонхтой цагаараа зааланд ирэхэд Жин сонбэ бэлтгэл хийж байхыг хараад түүн рүү даллаад инээмсэглэхэд тэр бэлтгэлээ зогсоон над дээр ирэх нь тэр.
Жин: хэл сураггүй гэнэт юу болоов
Би: зүгээр л цонхтой байсан болохоор хүмүүсийн бэлтгэл хийж байгааг харах гээд ирсэн юм.
Жин: найз залуу чинь хаана байгаан гээд эргэн тойрноо хархад нь би түүн рүү харан
Би: гэртээ унтаж байгаа биз!
Жин сонбэ бид 2 заалнаас гарч ирэн 1-р корпус руу алхаж байтал би золтой л бүдэрч унахаас өмнө Жин сонбэ намайг барьж авсан юм. Тэр миний бэлхүүсээр тэвэрч байгааг анзааран түүнийг түлхэн түүнээс холдохтой зэрэгцэн Тэхён түүнийг цохиод авав.
Үнэндээ би юу болоод байгааг ойлгосонгүй! Тэхён хаанаас гараад ирэв ? Жин сонбэ яагаад газар хэвтэж байгаа гээд их олон зүйл бодогдоно.
Тэхён түүнийг хэвтэж байхад заамдаж аваад
Тэхён: анх танилцсан өдрөө л би чамайг А-Ён руу яаж харж байгааг анзаарсан.
Жин: би чамайг хараасай гэж бодсон чинь ашгүй чи харчихжээ гээд Тэхёныг зөрүүлэн заамдаж хажуу тийшээ унагачих нь тэр.
Тэхёныг газар унахад л Тэхён гэмтэлтэйг санаж тэднийг салгах гэхэд тэд аль хэдийнээ цустайгаа холилдчихсон байлаа.
Би хичнээн тэдний дундуур орсон ч салгаж дийлсэнгүй! Удалгүй сургуулийн хамгаалагч нарын шүгэл дугарч эхлэхэд л тэд зодолдохоо больсон юм.
—MN4EVER—
Advertisement
- In Serial25 Chapters
Lonely Apocalypse: Left Out By The System
Sometimes you wake up and just know your day is gonna suck. Now imagine waking from a three-year coma in an abandoned hospital, on an Earth that has recently fused with a different dimension. Yeah, it’s one of those days. The last I remember I was valiantly saving my high school crush from the path of an oncoming truck. Now I’m a skin and bones patient in recovery wearing nothing but my hospital gown. Has anyone seen my pants? Oh yeah, the world is also full of monsters, and I’m the only human left. Anyone ready for Spring break? It turns out a godlike System evacuated humanity, but decided to leave the vegetable in the bed. I can hardly blame it. From the moment my parents named me Lex Lurker, I was destined to be ignored. I could crawl into a corner and wait to get eaten by a freaking kobold but after years of being asleep I have a new appreciation for feeling alive. And for all the chaos, there are game-like rules and magical powers that could help me avoid becoming a meal, and perhaps even thrive in this hellscape. But first I’ll have to find the tenacity to survive, the courage to fight, and the strength to face some dark truths about myself. Whispered voices call me the Hope of Humanity, but it turns out I might be the villain of this story.
8 251 - In Serial108 Chapters
My Post-Apocalyptic Shelter Levels Up Infinitely!
As disaster was about to strike, a group of survivors transmigrated into a desolated world and were challenged to a game of survival. From terrifying acid rains, to endless natural disasters, the heavens burn while the earth scorches, radiation is rampant, and nobody is spared from the dangers of this hellscape. The only way one survives is by building a shelter and slowly upgrading it in hopes of surviving another day.
8 769 - In Serial8 Chapters
Since I'm having an adventure, I decided to take the Quest Book for Pastime
A massive Meteorite had brought the world to its destruction. From the ashes of the [Old Earth] the “new world: Neagi” was created. But because of the presence of mystical energy of the Neagi, it became accessible to the [otherworlder] to open up the portal and invade the new world and prompted the war between Earthlings and Otherworlders to erupt across the globe.300 years after that, a young philosopher named Haven decided to take a tour to a certain kingdom of Otherworlder, Richfield Kingdom, Where he received a book containing 100 quests. Upon completion, a reward will be given. Since he will be having an adventure, Haven decided to take the Quest Book for Pastime. (English is not my mother language, be ready for some grammar errors) (I created this novel to plan out my manga. But I tried my best to make it look like a light novel. ) (alternative name: The Fruit of Encaria)
8 185 - In Serial38 Chapters
Bangtan's Bodyguard || BTS
'We want you to be our bodyguard,'Will contain: Violence, Swearing, Sexual ThemesHighest Rankings:#1 Yoongi #2 BTS#2 Jungkook#7 BTSxReader# 107 Fanfiction#224 Kpop#29 Jhope#35 Jin#154 Namjoon#100 Jimin#142 Taehyung
8 192 - In Serial20 Chapters
Challenged Dungeon and the Arrival of Mana
One day, a few spirits drifting through the astral plane discover Earth and decide to create dungeons to bridge the gap between worlds, and eventually make themselves the gods of Earth. After being created, Three has the misfortune of falling through a grate in an alley in New York City and making that its entrance. Suddenly propelled to sizes much larger than an infant dungeon should be it becomes the frontrunner of all its sibling dungeons, yet faces problems initially attracting creatures. Three's problems only worsen over time as its demanding and seemingly capricious creator gradually strips away its ability to be a true dungeon while compelling it to reach a nearly impossible goal: conquer all humans. Also follow Stan, the alcholic veteran cop and his pet cat Ms. Winters as they get embroiled into the arrival of dungeons and mana. I have most of the story mapped out, but it can still use some work, my goal is to release at least a chapter a week until I am finished. I would greatly appreciate any help proofreading or editing, and advice is always appreciated. UPDATE School caught up with me back then and I lost the thread, so this is now (definitely) dropped, sorry all, maybe I'll get back to it one day.
8 192 - In Serial7 Chapters
Safe | the originals
No pressure. Emilee was leaving her old life, saying goodbye to Mystic Falls, and heading to New Orleans to look for Hayley while trying to find anything about her parents. At the same time, she was pregnant by the original hybrid with super twin babies. And more drama.The first book in the Emilee Gilbert seriesSeason One of The Originals started: January 03, 2017finished: April 05, 2019editing: November 18, 2020
8 164

