《♦ Our lies ♦ [Complete]》22-р хэсэг ( Зүүлт )
Advertisement
Цаг хугацаа өнгөрөх тусам мартах биш улам санаад байгаа өөрийгөө үзэн ядаж байна.
Гэртээ орж ирэхдээ уртаар санаа алдхад
И-Ён: бурхан минь гэр нураах гээ юу?
Би: сэтгэл санаа авах юм алгаа
И-Ён: Тэхён ах найз охинтой болчиж уу?
Би: ЯА чи тэр хүний тухай ярихаа больчиж болохгүй юу?
И-Ён: за за юундаа уурладын. Юу болсоноо хэлж байж л би элдэвийн таамаг тавихгүй шдээ
Би: Жин сонбэ намайг үерхэх үү? гэсэн
И-Ён: би мэдээд байсан юм. Эрчүүд зүгээр уулзаж бас найзладаггүй юм шдээ.
Би: Яахаа мэдэхгүй байна.
И-Ён: Хэрвээ та нөгөө хэнийг мартаж чадахгүй байгаа бол энэ чигээрээ үхнэ. Хэн нэгэнтэй үерхэж байж л мартах байх. Нэг нь нөгөөгөө мартуулна. Гэхдээ бүх зүйл энэ Жин гэдэг хүнээс чинь шалтгаална шдээ.
Хэрвээ хүнийг татах увидастай бол тэгээд л асуудалгүй.
Би: Сайн бодох хэрэгтэй бололтой
И-Ён: хнн би хоол хийж байгаа шүү
Би: хувцасаа сольчоод ирий,
Би өрөөндөө орж ирэн хувцасаа сольж байхдаа Жин сонбэгийн өгсөн тасалбарыг харж суухдаа дахиад л санаа алдчихлаа. Хувцасаа сольж дуусаад гарах гэтэл хэн нэгэн харагдаж би цонхон дээр очтол цамцныхаа юдэнг өмссөн залуу зогсож байв.
Би өөрийн мэдэлгүй түүнийг харан яаран гарч гүйлээ.
И-Ён: Мэдрэлээ хаачих гэж байгаан гэж араас орилож харин би түүнийг үл тоон гарч очход тэр хүн намайг харсан даруйдаа зугтах гэхэд нь
Би: ЗОГС!!! гэхэд тэр зогсох нь тэр.
Би: яагаад айлын гаднаас ажилаад байгаан. Биднийг танидаг юм уу? гэхэд тэр юдэнгээ тайлан над руу эргэж хархад нь би түүнийг цохиод авхыг хүсэж уур минь багтарч байлаа.
Би: энд юу хийж байгаан. Байнга ирдэг юм уу? Чи сталкер юм уу?
Тэхён: би зүгээр л чамайг хархыг хүссэн юм
Би: бүхэл бүтэн 6 сар ингэж зогсоо юу ?
Тэхён: тийм ээ, болохгүй гэж үү? бид бие биенээ танихгүй хүмүүс юм уу?
Би: намайг яаж зовж байгааг хархыг хүссэн юм уу?
Тэхён: Би зүгээр л ... гээд хэсэг зогсож байгаад
Тэхён: Хүний сэтгэл гэдэг их сонин... Юунд ч захирагдахгүй, тархи түүнийг захирах нь битгий хэл бүр түүнд боль ч гэж хэлж чадахгүй. Эзэн нь хүртэл зүрх сэтгэлээ хорих гэсэн ч яагаад ч дийлэхгүй...
Advertisement
Гэхдээ тэрний бууж өгдөг нэг зүйл байдаг. Тэр зөвхөн өөрийн татагдсан өөр нэгэн оршихуйд л бууж өгдөг... гэхэд нь надад хэлэх зүйл олдсонгүй.
Би хэсэг зогсож байгаад
Би: Би Жин сонбэтэй үерхэж байгаа тийм болхоор бидний дундах зүйл дууссан.
Тэхён: Хэн нэгнийг мартах чамд амар байх
Би: Хэн нэгнийг хуурч мэхлэх тэгүүл чамд амар байсан уу? гэхэд тэр юу ч хэлж чадсангүй. Би түүнийг тэнд нь үлдээн дотогш орох гэхэд
Тэхён: Би тийм ч амар бууж өгөхгүй, би хэзээ ч бууж өгч байгаагүй
Би: бүх зүйл чиний худал хуурмаг шиг амар байдаггүй юм шдээ гээд дотогш орохдоо уурласангүй харин ч баяртай байлаа.
Тэр намайг одоо ч мартаагүй болхоор хэн нэгнийг гомдоох шаардлага гарахгүй нь ...
Нөгөөдөр би эргэлзээгүйгээр Жин сонбэгийн тэмцээн болох газар ирлээ. Бүгд адилхан хувцастай байсан ч би түүнийг шууд таниж байв.
Тэр над руу байн байн харан инээмсэглэж харин би түүн рүү зөрүүлэн инээмсэглэж байлаа. Тэмцээн нилээн удаан үргэжлэсэн юм. Жин сонбэг хүлээн зогсохдоо би түүнд өөрийхөө хариуг яаж хэлхээ бодно.
Удалгүй сонбэ гарч ирэн ичингүйрсэн янзтай
Жин: А-Ёнаа баярлалаа би чиний ачаар 2-р байранд орлоо шдээ.
Би: та үнэхээр мундаг байсан шүү гээд эрхий хуруугаа гозойлгоход тэр жуумалзаад
Жин: ийшээ явий гээд намайг дагуулан явах нь тэр.
Би түүнийг даган явахдаа тийм ч аз жаргалтай байсангүй зүгээр л маш их тухгүй байлаа.
Би: сонбэ ? гэхэд тэр над руу харан
Жин: ммм ?
Би: үнэндээ би таньд нэг зүйлийн тухай заавал хэлхийг хүссэн юм
Жин: юуны тухай ?
Би: би таны найз охин болж чадахгүй юм шиг байна.
Жин: тэгвэл яагаад өнөөдөр ирсэн юм.
Би: Би зүгээр таныг тэмцээндээ бүтэлгүйтээсэй гэж хүсээгүй юм. Бас бид зүгээр дээд доод курсийн ах дүү байвал надад илүү тухтай байх юм шиг байна.
Жин: Намайг уучлаарай, би арай түргэн загнасан бололтой.
Би: бид энэ бүхний дараа урьдых шигээ байхаа болих уу?
Жин: юу гэж дээ, хамтдаа номын санд сууж, хамтдаа хичээл үзнэ гээд малийх нь тэр.
Advertisement
Одоо л сэтгэл тайвширч бид илүү тухтай ярилцах боломж олдлоо.
Бид орой болтол хамтдаа байж байгаад 2 тийшээ болцгоов.
~~~~~
Хичээл орох өдрүүд улам ойртож, 2-р курс болж байгаа болхоор өмнөхөөс илүү сүүлд сургууль дээр очих байв.
Хэдий 6 сар өнгөрсөн ч түүнийг гэх сэтгэл одоо ч тэр хэвээрээ
Ямар байсан яг тэр хэвээрээ байна.
Хичээлийн эхний өдөр Жин сонбэтэй хамт сургуулиар хэсүүчилж байгаа Тэхёнтай таарахдаа дугарсангүй!
Тэр биднийг аймшигтай харж байсан юм.
Тийм ээ, Тэхён бэлдсэнээрээ сөүлийн их сургуульд орсон. Охид түүний тухай ам уралдан ярьж байлаа.
Ариун цэврийн өрөөнд ... Цайны газарт ... Сургуулийн кордиорт ...
Би хичээлдээ суучихаад сургуулийн кордиороор явж байтал хэн нэгэн намайг татан урлагын зааланд оруулж ирсэн байв.
Хэн нэгэн гэж Тэхён байсан юм. Тэр намайг хананд шахан
Тэхён: чи үнэхээр тэр залуутайгаа үерхэж байгаа юм уу? Гэхэд нь би өөр тийшээ харан
Би: тийм ээ
Тэхён: Ким А-Ён чи намайг хуурч чадахгүй шүү! Миний нүд рүү харж чадахгүй байгаа бас та 2 хөндий байдал гээд намайг хуурч чадахгүй шүү! Гээд нүүрээ улам над руу ойртуулах нь тэр.
Хамаг бие минь салганана.
Хамгийн хөгийн нь би түүнд тэврүүлхийг маш их хүсэж байлаа. Болж өгвөл хамгийн чангаараа тэврээсэй! гэж хүснэ.
Би түүний түлхэн
Би: больж үз! Залхмаар юм. Аан тийн би чиний сонбэ шүү гээд урлагын заалнаас гарч явлаа.
Хичээлийн эхний өдөр болхоор ихэнхи багш нар хичээл оролгүй тарааж, бодож байсанаасаа эрт гэртээ ирчихлээ.
И-Ён: бурхан минь онни та энийг уншдаа. гээд утсаа сарвайхад нь утсыг нь аваад хартал
" Ким Тэхён буюу теннисний өсвөрийн аврага удаан завсарласныхаа дараа дахин гарч ирлээ " гэсэн гарчигтай мэдээлэл байв.
Мэдээлэл рүү орж ирэн уншихад тэр насанд хүрэгчдийн теннисний тэмцээнд оролцох болсон тухай бичсэн байлаа.
Би: тэр манай сургуульд сурч байгаа шдээ.
И-Ён: та 2 ярилцаж үзээ юу?
Би: ярилцаагүй ээ.
И-Ён: тэр тань руу харсан уу?
Би: мэдээж харж л тараа шдээ гээд жуумалзахад
И-Ён: таныг Тэхён ахыг мартаагүй гэж мэдсэн юмаа. Одоо яах бодолтой байна.
Би: түүнийг ажиглана тэгээд хүлээнэ
И-Ён: та 2 гэрлэх байхаа ...
Би: би дөнгөж 2-р дамжаа шүү!
И-Ён: засс ахлах сургуулиа төгсөөд шууд гэрлэдэг хүн ч байдаг биздээ
Би: би лав тийм биш!
И-Ён: Тэхён ах энэ 6 сарын хугацаанд тэмцээний бэлтгэл хийж байсан байх. Тэгээд таны өмнө нүүр бардам уулзахыг хүссэн байх.
Би: ямар нэгэн тэнэг таамаг дэвшүүлэхээ болиод хичээлээ хийвэл яасын бэ? И-Ён гуай!!!
И-Ён: за за гээд нүдээ эргэлдүүлэх нь тэр.
Оройн хоолны дараа цэвэрлэгээ хийж дуун мэдээллийн сайт руу ортол Тэхён ярилцлага өгсөн байв.
Би: үнэхээр бүх хүний анхаарлыг татах гэж оролдож байх шив ...
Ким Кэхёны радиод өгсөн ярилцлагаас
Х: та маш удаан завсарласан шүү дээ. Энэ хугацаандаа юу хийж байв даа.
Тэхён: эмчилгээ хийлгэж, бас хайртай учирсан.
Х: wow! эмчилгээ ч яахав хайрынхаа тухай бидэнд яриач! Сонсогч нарт маань сонирхолтой байж мэднэ. Энгийн эмэгтэй юу? Эсвэл олны танил уу?
Тэхён: энгийн нэгэн ... Бид ахлах сургуульдаа нэг сургууль байсан юм. Бид 2н дунд болсон бүхнийг яриад байвал дуусахгүй байх. Ямар ч байсан би түүндээ маш их хайртай ч бид одоохондоо салчихсан байгаа.
Х: ямар шалтгаанаас болж гэдэг нь мэдээж нууц л байхдаа
Тэхён: энэ хэтэрхий хувийн асуулт байна.
Насанд хүрэгч нарын тэмцээнд орох гэж байгаа минь ч тэрэнтэй холбоотой!
Х: Тэхён маань их роматик бололтой шүү!
Тэхён: медаль аваад түүн дээр нүүр бардам очоод авсан медалаа түүндээ зүүлгэж өгнө
Х: сонсогч охидууд маань тэр охинд аль хэдийнээ атаархаад эхлэцэн байх даа.
Тэхён: юу гэж дээ. Ямар ч дурласан залуу иймэрхүү зүйл бодож олж чадна шүү дээ.
Заримдаа би ийм зүйл хийж байгаа өөрийгөө гайхдаг шүү!
~~~~~
Их удаан төлөвлөсөн бололтой шүү! Ким Тэхён ...
—MN4EVER—
Advertisement
Extra Professor
A man who has nothing, freedom chained, and happinness unsought. An empty void. Rio, a part time editor of a novel called The Last Stand. Transmigrated inside the novel as a professor. A professor that was not even mentioned in the story. He was an extra that had no part in any events. Armed with the advanced knowledge of the future, he will do whatever it takes to survive in the world of gruesome fantasy. However, is surviving really his goal?
8 319Blade Quest Vol.1
In a world run by RPG logic a pair of childhood friends set out to start a guild hoping to make a name for themselves in the world. Chancing upon a legendary sword the two are fast tracked on a mysterious path involving an ancient war with the Gods and the future of their world.
8 228Ascension VR
2021, Apex Corporation is about to release the first Virtual Reality game - Ascension. The whole world is anticipating the release. The objective of the game: rise to the top, no matter what path you chose and break through mortal limits to... Ascend. Surpassing limits has always been humanity's strength, but are there lines we should not cross? In a game which blurs the lines between virtual and reality, find out what lies beyond...
8 579Always With You (Completed)
The story about a 19 year old girl Nandini and her fiancé Manik who had just joined college and are in different courses. They both are admired by all and are the crush of many. They both will face a lot of problems in their professional and personal life.TO know more, please read the 'ABOUT'!!!First published: 23 Oct, 2020
8 203Brilliant Brushes︱Graphic & Bio STUDIO | OPEN
{💎} Open { } CFCU { } Closed "Design is not a single object or dimension. Design is messy and complex." - Natasha Jen A studio of artworks, graphics and bios by the Diamond Designers and the Bixbite Bio Designers. A studio of creativity and flair where you will surely find a designer to suit your taste! Dive in and get lost in this graphic wonderland! Cover Credits: @newsies-
8 131Mate To The Dragon
Highest Rankings:#1 in Featured#1 in Werewolf #1 in Dragon#1 in Fantasy#1 in Adventure#1 in Action#1 in Series#23 in Romance"Lyzaria! What did I tell you about the forest?" My father scolds me sharply. I flinch at the anger in his voice and quickly retract my hand, inches from the trunk of the tree. "Sorry father, I couldn't help it. The trees are just so beautiful," I whine turning towards him. His face softens slightly and he scoops me up into his muscled arms. I wrap my small arms around his neck and bury my face into his shoulder. He hugs me tightly and carries me away from the forest. "Why can't we go into the forest?" I ask, looking over his shoulder to see the red and gold leaves slowly disappear from view as we climb the hill. "The forest is a dangerous place," he sighs. "How can something so beautiful be so dangerous?" I mutter in confusion. "The danger is in its beauty."**Cover by SodaliteSilver**
8 257