《♦ Our lies ♦ [Complete]》10-р хэсэг ( Үүрд ... )
Advertisement
Тэхён гараараа нүүрээ даран хэвтэж байтал түүний утсанд зурвас ирэх нь тэр.
Утсаа ширтэхдээ амаа чихэндээ хүртэл инээмсэглэж байлаа.
Тэрээр хариугаа бичиж дуусан тааз руу ширтэн
Тэхён: би ирээдүйн төлөө санаа зовохгүй ээ. Гээд утсаа аван А-Ён руу залгаж эхлэлээ.
~~~~~
Миний талаас
Тэхёнтой ярингаа орон дээрээ хэвтэж байлаа. Тэр ч бас орон дээрээ хэвтэж байсан юм. Түүний хоолой сөөнгөтөж, үе үе эвшээлгэх нь эгдүүтэй сонсогдож байв.
Яаж ийм хүн тийм том том тэмцээнд орж, тэр том гэмтэлийг ард гарсан юм болоо гэж гайхаж байсан юм.
Түүний хоолой цаашлан сонсогдхоо болиход нь би инээмсэглээд
Би: сайхан амраарай! Тэхёнаа ... Гээд утсаа салган хөнжилдөө шургалаа.
-
Өглөө эрт хичээлтэй болхоор өмнөхөөсөө ч илүү эрт сэрэн үсээ янзлаж бас нүүрээ хөнгөн будаад гэрээс гархад Тэхён ахлах ангийн үеийг санагдуулхаар гадаа хүлээн зогсож байлаа.
Тэхён: өглөөний мэнд
Би: өглөөний мэнд! Хичээлийн цаг асуугаагүй байж яаж мэдэж ирсэн юм.
Тэхён: хүлээж байвал гарч ирэх л байх гэж бодсон юм. Санаснаас эрт гарч ирлээ шүү
Би: хүүхэд шиг гэдэг нь
Тэхён: би чамтай хамт алхахыг хүссэн юм. Гээд гараа сунгахад нь би түүний гараас хөтлөхөд тэр инээмсэглэн
Тэхён: өнөөдөр үнэхээр хөөрхөн харагдаж байна. Ммм би юу гэх гэсэн бэ гэхээр А-Ён дандаа хөөрхөн харагддагч өнөөдөр илүү хөөрхөн байна л гэх гэсийн ... Гэхэд нь би инээмсэглээд
Би: чи өчигдөр миний хоолойг сонсоод л унтаад өгсөн юм уу? Гэхэд тэр миний хөтлөсөн гарыг халаасандаа хийгээд
Тэхён: өчигдөр цас орсон болхоор жавартай байна шүү!
Би: гэхдээ алхахад таарчихсан юм шиг санагдаж байна
Тэхён: автбусанд суухгүй бол хоцрох нь ... Гэв. Бид автобусанд суухад автобус битүү чигчилдсэн рүмүүстэй байлаа. Тэхён намайг хамгаалан зогсох нь намайг догдлуулж орхилоо. Нүүр минь цээжинд нь таарч түүнрүү хархад тэр төв царай гарган хөдлөхгүй зогсох гэж бас намайг хамгаалах гэж хичээж байв. Би түүнийг налан нүдээ анин зогсход намайг унагахгүй гэсэндээ тэр нэг гараараа бэлхүүсээр минь тэврэсэн юм.
Биднийг сургууль дээр ирхэд хичээл орход 10 минут дутуу байлаа. Тэхён үсийг минь оролдонгоо
Advertisement
Тэхён: оройн хоол хамт идэх үү?
Би: болзоо юм уу?
Тэхён: бараг л ...
Тэхён: тэгвэл би орой гэрээс чинь очиж авье гээд духан дээр минь үнсэх нь тэр.
Тэхёнаас салан ангидаа орж ирхэд Жин гэх өнөөх залуу сууж байлаа. Тэр намайг харсан даруйдаа над руу харан даллах нь тэр.
Би түүний хажууд очин суугаад толгойгоо бөхийлгөн
Би: сайн байна уу? Сайн сууж байсан уу?
Жин: сайн. Чи сайн сууж байсан биздээ.
Би: мхн. Гэж хэлээд хичээлээ гаргаж ирэн суулаа.
Удалгүй багш орж ирхэд ангийн шуугиан намдав.
Дэлгэцэн дээр багшийн заах сэдэв гарч багш түүнийгээ дэлгэрүүлэн зааж байлаа.
Хичээлээ зааж дуусган гэрлээ асаахад оюутнуудын нүд гэрэлд гялбаж, унтаж байсан хүүхдүүд ч нойрноосоо сэргэцгээж байв.
Багш: за ингээд миний заах хичээл энэ хүрээд дуусаж байгаа бөгөөд дараагийн хичээлээс эхлээд хичээл дуустал багаараа лекц тавих болно. Лекц хамгийн багадаа 10минут хамгийн ихдээ 30 минут байх болно. За багаа олчихоод надаас ирж лекцийн сэдэвээ аваарай гээд гараад явчихлаа.
Жин: 2лаа нэг баг болох уу?
Би: тэгье
Бид багшийн өрөөнд орж сэдвээ сонгочихоод ангид орж ирэн хичээлээ бэлдэх цонхтой цагуудаа таарууллаа.
Би: сонбэ та кэндогоор хичээлэлдэг юм уу?
Жин: тиймээ. Би бэлтгэлтэй чи очиж үзэх үү? Сургуулийн хажууханд
Тэгээд ч чи цонхтой цагтай юм байна шдээ
Би: тэгий л даа. Цонхтой цагаараа хийх юмгүй байсын гээд сонбэ рүү харан малийлаа.
Бид сургуулиас гаран нээх холдсонгүй! Түүний кэндогийн газар ирхэд Жин сонбэ намайг танхим руу оруулан суулгаад өөрөө яваад өгөв.
Удалгүй танхимд кэндо хувцастай хүүхдүүд орж ирэн газар бохирон сууцгаж, дасгалжуулагч нэр дуудхад 2 2роо гарч ирэн дасгалжуулагч дохио өгхөд гартаа барих модоороо тулалдаж байлаа.
Нийт 20 тамирчин 10 тулаан болох байв. Жин сонбэ 4т тулалдаж, ялалт байгуулсан юм.
Сонбэ бид 2 түүний бэлтгэлээс гарч ирэн буцаж сургууль дээр ирэн кофе уухаар автомат машин дээр ирцгээлээ.
Би: та үнэхээр мундаг юм аа
Жин: сонирхогчийн төвшинд бол сайн шүү гээд надад кофе авч өгөөд
Би: тийм гэж үү? Надад бол мэргэжлийн тамирчин шиг л санагдлаа.
Advertisement
Жин: үгүй дээ гээл инээлээ. Тэрээр бугуйн цагаа хараад
Жин: би ажилтай болхоор ингээд явлаа. Аан нээрэн утасны дугаараа солилцох хэрэгтэй байх гэлээ.
Бид дугаараа солилцсоны дараа тэр яваад өгөх нь тэр.
Би дараагийн хичээл орох ангид орж ирхэд Ина аль хэдийнээ ирчихсэн байхын хараад түүний хажууд очин
Би: ингэж нэг уулзах гэж
Ина: би завгүй эмэгтэй шүү
Би: вуа юу хийгээд вэ?
Ина: цагийн ажил
Би: би ч гэсэн хиймээр л байна
Ина: хий л дээ. Зөндөө олддог шдээ
Би: тэгвэл хайж үзнээ
Сүүлийн цагаа таран суниалгасаар ангиас гарч ирхэд
Ина: чи манай ажил дээр очих уу?
Би: уучлаарай, би өнөөдөр болзоотой
Ина: өө тийм гэж үү? Тэгвэл дараа ирээрэй! Гэв.
Би түүнд толгой дохин хариу өгөхдөө Тэхён руу хариу бичиж байлаа.
Ина: та 2 байнга мэссэжээр харилцах юм аа. Тэгээд юу ярьдаг юм бэ
Би: бидний ярианы сэдэв гэсэн юм байхгүй. Бид бүх л төрлийн зүйл ярьдаг
Ина: гоё юм аа. Атаархчихлаа
Би: найз залуутай бол л доо. Гэхэд зүгээр л инээмсэглэлээ.
-
Гэртээ орж ирэн үсээ угааж янзлаад дараа нь өмсөх хувцасаа сонгох гэж хэдэн цаг тольны өмнө эргэлдэнэ.
Дүү: таньд өмсчихөөр юм нэг ч алгаа
Би: тийм байна. Ахх
Дүү: хэт албаных биш зүгээр л юбка болон цамц өмсвөл яаж байна
Би: тэр нь дээр юм байна
Дүүгийнхээ зөвөлсөнөөр хувцаслан Тэхёныг хүлээн суулаа. Тэхён удалгүй ирсэн гэдгээ зурвасаар хэлхэд нь би баярлан доош бууж байтал дүү намайг зогсоон
Дүү: ийм тэнэг шдээ. Та эмэгтэй нь байж бага зэрэг үнэд орооч. Түүнийг хүлээлгэ за гэлээ.
Түүнийг тэгж хэлхэд би гал тогоо орж жимсний шүүс уун жигнэмэг идчихээд хархад 10 минут өнгөрсөн байв.
Гадуур хувцасаа өмсөөд хамгийн сүүлд гутлаа өмсөн гарч очход Тэхён өдөр боогон уулздаг тэр залуу шиг инээмсэглэн зогсож байлаа.
Тэхён өөрийнхөө ард байх машин руу заан
Тэхён: би машинтай болсон болхоор дахин автобус хүлээх шаардлагагүй болсон
Би: би чамайг машин барьж чаддаг гэж бодоогүй юм байна бас мөнгө
Тэхён: аххх А-Ён минь дээ. Би аль 16 насандаа сурчихсан бас мөнгөний тухайд би маш олон гадны тэмцээнд орж байсаныг мартаагүй биздээ гээд машиныхаа хаалгыг нээж өгөх нь тэр.
Бид явсаар зоогийн газар ирэн дотогш орход Тэхён аль хэдийнээ ширээ захиалсан байв.
Зөөгч бидний захиалгыг авсаныхаа дараа дарс хундагадаж өгөн явхад
Тэхён: би дараа жил их сургуульд орох гэж байгаа
Би: аль сургууль
Тэхён: энэ жил дахин шалгалт өгөөд л сургуулиа сонгоно доо
Би: тийм байхнээ.
Бид ойр зуурын зүйлс ярин сууж байхад бидний захиалга ирлээ.
Би түүний хүүхэд шиг ааш занд илүү ихээр татагдаж, хамтдаа илүү удаан хамт баймаар санагддаг болчихсон юм.
Хэрвээ бид мэссэжлэхгүй бас уулзахгүй удвал надад гунигтай санагдаж түүнийг санадаг болчиж.
Бид хооллож дууссаны дараа дарс ууцгааж, нүүр минь улайж эхлэхэд
Тэхён: бид гарах хэрэгтэй бололтой гээд намайг дагуулан гарч бид түүний машинд суун хүн цөөнтэй машин зогсоолд ирхэд би бараг л унтаж байлаа.
Тэхён зүүн хацранд минь хүрч эрхий хуруугаараа илж байв.
Бидний бие биеэн рүүгээ ширтэлцэж байсан ч зовхи минь хүнд санагдана.
Тэхён гараа аван дараа нь арагш болгож өгөөд
Тэхён: унтах юм уу?
Би: анияа~ би зүгээр байна
Тэхён: тэгвэл би чамд өгөх юм байна гэхэд нь түүнрүү хархад гараа атгасан хэвээр над сунгаж удалгүй гараа дэлгэхэд алганаас нь улаан шигтгээтэй зүүлт унжих нь тэр.
Тэхён: би охидуудад ямар зүүлт таалагддаг тухай мэдэхгүй энэ зүүлтийг авхын тулд маш их судласан шүү! Энэ улаан шигтгээ нь анар гэдэг чулуу бас анар чулуу үүрд үргэжлэх хайрыг бэлэгддэг. Ер нь эрэгтэйчүүд алдахыг хүсэхгүй үүрд хамт байхыг хүссэн эмэгтэйдэн өгдөг гэхэд Тэхён ичсэн байртай харагдсан ч би түүнрүү нуруугаа харуулан үсээ холдуулаад
Би: зүүлгээд өг гэлээ.
Тэхён зүүлтийг минь зүүлгэж өгхөд би түүн рүү хархад тэр хацранд минь дахин гараа хүргээд аажим аажимаар над руу ойртон
Тэхён: би чамтай хамт үүрд хамт байхыг хүсэж байна А-Ёнаа. Би~би чамд сайн. Үгүйээ би чамд хайртай! Чиний төсөөлж байгаагаас ч илүү их гэхэд нь би юу ч хэлсэнгүй зүгээр л түүнрүү ширтэнэ.
Тэхён ямар ч эргэлзээгүй уруулан дээр минь үнсэж, түүний үнсэлт тийм гэхийн аргагүй хүчтэй байлаа.
---MN4EVER---
Advertisement
- In Serial89 Chapters
Dishonor
In the center of a nuclear wasteland lay the last vestiges of humanity, the City, as its numerous inhabitants called it. To leave its protective wall was certain death. Humanity was not meant to fit within the confines of a walled city. But, with a strict caste system and the threat of being sent to the lowest level of the caste system for even the smallest crime, the City has survived. Liv was born to the highest caste, Most Honored. After her father's treason and subsequent execution, her family was cast into the prison that the lowest caste, the Dishonored, lived in. Tortured and forced to work as a slave for every bite to eat, Liv desired revenge against the King that made her life a living hell and the City that held her captive. With a forced smile and a polite bow, Liv would destroy the overpopulated last bastion of humanity. Releases weekly on Tuesdays at 12:45 Eastern US Time. This story is posted on Wattpad, Inkitt, Moonquill, and Royal Road. There is an original old version (never been updated and does not have any chapters that have been published since 2016) available on Fiction Press and there is an old version of Dishonor (the first volume only) for sale on Amazon. If you are not reading on one of these location, you are reading a pirated version and you can read it for free on Royal Road.
8 443 - In Serial29 Chapters
Renowned
At 18 years of age Silver finally leaves the mountains he calls home and embarks on a lone journey to find his origins. With over 300 different skills taught to him by his mysterious master, will it be enough for him to survive in this cruel world or will he be bullied by those who wield the power he has yet to learn. 1 new chapter every 2 days.
8 79 - In Serial44 Chapters
Midnight Assassin [Hunter X Hunter] (Killua X reader) COMPLETED ✔
(Y/N) (L/N) the infamous assassin, who can murder the whole Zoldyck members with just a few daggers and her bare hands. No one know her real identity, as she remains a mystery. Then one day, she overheard some guys talking about the 'Hunter Exam.' Giving it a shot, she makes her very first friends; Gon, Kurapika, Killua and Leorio. But what will happen when they realize that she is an assassin? Or even worse, her identity that she never wanted to reveal out? Highest ranking #1 Kurapika DISCLAIMER: I DO NOT OWN HUNTER X HUNTER IT BELONGS TO THE RIGHTFUL OWNERS! IMAGES AND VIDEOS USED IN THIS BOOK IS NOT MINE EITHER! THE PLOT LINE IS MINE SO PLEASE DO NOT PLAGIARISE!!! Book cover by me! Credits to me!
8 190 - In Serial92 Chapters
Winter Sovereign
Serra Recquir, a boy born in the world of Sierra, was born with weak and with mediocre talent. Despite the odds, he pursued the path of cultivation. He faced numerous trials, deadly foes and great friends. Eventually, he stepped into the world of the Divine Realm. Breaking past the limits of the world and traveling to higher planes. After millions of years, he finally reached the summit. Becoming a Sovereign Paragon. Longing for the world he left countless years ago, he finally returns to his own world. Author's Note: This story is different from other wuxia novels. If those novels focus on characters that struggle from the bottom and reach the top, this story is one where someone already reached the top. I figured it would be interesting to start a novel from this concept so I started it. Well, however this plays through, just like how I finished my previous novel, Doll's Smile, I'll finish this novel too. Of course, I'm writing this novel just for fun. I like to write lighthearted novels like this. Novels that I would read while listening to music and eating snacks on a pleasant and relaxing afternoon. Do forgive me if I'm slow in writing.
8 110 - In Serial25 Chapters
Clement
A man finds himself lost and far away from his home and this is his story. I know the description isn't much to go on but I'm going to leave it like that in hopes that people end up curious enough to give the story a read. Fair warning, this is my first time writing a novel and honestly would love some constructive criticism. leave a comment below the chapters if you find anything that should be corrected or if you have any questions. PS: I'm really into RPGs and the story is going to reflect that obsession.
8 140 - In Serial48 Chapters
Stories Of Indlu
“… to grow, for opportunity, for adventure, to be free. Join the colony ship Nao Vittoria. Be the first to live amongst the stars.” It was obvious from the literature that the NextStar corporation wanted the young, the adventurous and the brilliant. So why were the super rich fighting over seats? Why were AI’s trying to stow away? Did this signify a premature end to human/AI civilisation? Why had some questions directed to NextStar been aggressively sidelined? Why did the colonist inflight entertainment trial produce fatalities? In fact, why colonists at all? Those and many other questions, however, boiled down to a single central question. Why was the world’s most advanced AI dumped with a hundred year babysitting job for 50 million people speeding towards an uninhabitable planet? It made such little sense. The only sure way to get answers, catch a ride on the Nao Vittoria and play the inflight entertainment game, Pax Domini. I joined, and this is my story. Well, I feature. OK, I’m more of a spectator. Actually, I’m completely irrelevant I was just there. I’m only the storyteller. But what a story to tell. --------- Hi All, Content will be published weekly usually Saturday and typical posts will be 25oo to 4ooo words per post. Though for some reason the Royal Road word count does not include the content of tables so some posts may not appear to meet this criteria. Currently I have written sufficient unedited content to keep this schedule for the next 12 months (half way through the first story arc). My current productivity would indicate that I can maintain this schedule for well into the second story arch. This also allows for the additional content that will be posed exclusively on Patreon (https://www.patreon.com/StoriesOfIndlu). This additional content follows minor characters, peripheral events, maps and other content that does not take away from the main story. I would love to accelerate the post schedule but to meet this I need the assistance of more beta readers than I currently have. So please let me know if you are interested. - Andy ©2022 Andy Leauter. All rights reserved. This story is also being published on Patreon.
8 113

