《♦ Our lies ♦ [Complete]》8-р хэсэг ( Эхлэл )
Advertisement
Би бөхийгөөд
Би: өө сонбэним, танилцсандаа таатай байна
Жин: хуулийн анги ч тоглоом биш шүү! Би түрүү жил сурнуулиа хаяад энэ жил эргэж ирж байгаан
Би: аан тийм үү? Надад одоохондоо хэцүү юм мэдрэгдэхгүй л байна
Жин: чи кофе уумаар байна уу?
Би: тэгэлгүй яахав гэж хэлхэд сонбэ халааснаасаа зоосон мөнгө гаргаж ирэн кофений машинд хийлээ.
Жин сонбэ надад олон зүйлийн тухай тайлбарлаж өгсөн юм. Тэр бугуйн цагаа харан
Жин: чи хичээлтэй юу?
Би: тарчихсан. Харин та ?
Жин: би хичээлтэй гэхэд нь би бөхийгөөд
Би: дараа хичээл дээр уулзацгаая гээд түүнийс холдон Инагийн байгаа газар луу яарна.
Инагийн хичээл тарж би түүний ангийн гадна зогсож байлаа.
Би түүнийг харсан даруйдаа даллан
Би: Ина гэхэд тэр намайг хараад гайхсан ч дараа нь инээмсэглэв.
Бид сургуулийн копе шопод суун
Ина: чи найз залуутайгаа хэзээ танилцсан юм.
Би: ммм бид ахлах сургуульдаа зурвасаар харьцдаг байсан юм. Эхэндээ би Тэхёныг гэж мэддэггүй байж байгаад бид уулзхад гайхаж орхисон шүү!
Ина: тэгхээр та 2 нэг анги байсан юм уу?
Би: үгүйээ. Нэг сургууль харин өөр анги байсан юм. Тэр сургуульдаа их алдартай байсан шдээ.
Ина: тийм гэж үү? Гэхдээ чи надад Тэхёныг танихгүй гэж хэлсэн шдээ
Би: тэр болхоор би хамаагүй танидаг гэж яриж болох эсхээ мэдэхгүй байсан юмаа
Ина: ммм тийм байхнээ гээд санаа алдан гадаах орчинг харж байгаад над руу харан
Ина: гэхдээ чи надтай анх танилцахдаа найз залуугүй гэсэн биздээ
Би: бид 2 албан ёсоор үерхээд 3 л хонож байна
Ина: тийм байхнээ. Ямар ч байсан аз жаргал хүсье гэж тэр хэллээ.
Би аль хэдийнээ түүнд Тэхён Жимин 2г танидаггүй гэж хэлсэндээ харамсаж орхилоо. Тэр надад бага ч атугай гомдож байгаа байхдаа.
Би түүний гараас барьтал тэр над руу гайхан хархад нь түүний нүд рүү эгцлэн хараад
Би: намайг уучлаарай Ина ... Би чамд албаар худлаа яриагүй юм шүү
Ина: зүгээр дээ. Чамд шалтгаан байсан шдээ гэхэд нь сэтгэл минь бага зэрэг тайвширлаа.
Advertisement
Ина дараагийн хичээл рүүгээ явхад нь би Тэхён руу зурвас бичхэд тэр удалгүй хариулах нь тэр. Бид хамтдаа кино үзхээр болж төлөвсөн газар луу минь явах автобусанд суув.
Намайг очход Тэхён аль хэдийнээ ирчихсэн байлаа. Тэр намайг шууд хөтлөн касс руу явхад нь
Би: хайр дурлалтай кино үзье
Тэхён: заа
Бид киноныхоо тасалбарыг захиалаад киноныхоо цагыг хүлээхдээ хамтдаа кино театрын хүлээлгийн сандал дээр сууж байтал Тэхён нэг чихэвчээ надад зүүлгээд дараа нь мөрийг минь дэрлээд
Тэхён: би чамтай өдөр болгон хамт баймаар байх юм.
Хачин сонсогдож магадгүй ч би чамайг харамлаад байх шиг байна.
Би: юунаас ?
Тэхён: бүх эрчүүдээс ...
Гэхэд нь би түүнийг өхөөрдөн инээгээд
Би: яа Ким Тэхён чи үнэхээр харамч юмаа
Тэхён: тийм гэдгээ сүүлийн 3 хоног л мэдэрлээ гээд гараас минь салаавчлан хөтлөх нь тэр.
Тэр миний мөрийг дэрлэсэн болхоор би чөлөөтэй хөдлөхөд бэрх байсан ч надад тааламжтай санагдаж байв.
Саяхан л би түүнээс болж гуниглаж байсан ч одоо харин энэ дэлхийн хамгийн аз жаргалтай нэгэн болчих гэж.
Ким Тэхён гэх хүн надад ийм хүчтэй нөлөөлөх гэж ...
Бид киногоо үзэж дуусгаад хөтлөлцөн алхангаа ярилцаж бас бие биенийхээ тухай ярилцаж байлаа.
Бидэнд өмнө ярилцаагүй үлдээсэн олон зүйл байв. Утасны цаанаас ярьсанаас хөтлөлцөн алхахдаа ярилцах надад таалагдаж байсан юм.
Тэхён угийн хөгжилтэй нэгэн болхоор намайг төвөггүй инээлгэж чадаж байв. Би манай гэрийн ойролцоох цэцэрлэгт хүрээлэнд сууж байтал тэр миний нэрийг дуудаад
Тэхён: би чамд нэг юм хэлэх гэсэн юм
Би: юу
Тэхён: чиний найз Ина ... Тийм ч сайн хүүхэд биш байх
Би: танидаг юм уу?
Тэхён: үгүй л дээ гэхдээ надад тааламжтай санагдаагүй бас түүний гарнаас барих ёсгүй юм шиг санагдсан
Би: яагаад тэгж санагдсан юм болдоо.
Тэхён: би битгий найзла гээгүй шүү! Зүгээр тийм дотно болох хэрэггүй шүү л гэх гэсийн ... Хэтэрхий их итгэх хэрэггүй гээд үсийг минь чихний араар хийгээд
Тэхён: чамайг гэнэн болхоор санаа зовоод байна. Гээд духан дээр минь үнссэн юм.
Advertisement
Би инээмсэглэн түүн рүү хараад
Би: за нээрэн мөр чинь яаж байна
Тэхён: хэдэн сарын гам барьчуул эдгэчих байх.
Би: ашгүй дээ.
Тэхён: 2лаа бие биенээ хайраа гэж дуудах уу эсвэл хонгор минь гэж дуудаж байх уу? Гэхэд нь би ичиж орхилоо.
Би: зүгээр л нэрээрээ дуудаж байя! Тэр нь надад илүү таалагддаг
Тэхён: тийм ч юм уу? А-Ёнаа
Би: ммм ?
Тэхён: А-Ёнаа гээд малийгаад
Тэхён: чиний нэр үнэхээр гоё юм аа
Бид хэсэг сууж байгаад манай гэр лүү алхах зуур Тэхён тэнэгч гэмээр юм уу царайны хувиралууд надад харуулж байлаа. Тэр болгонд нь би тэсэлгүй инээж байсан юм.
Манай гэрийн гадна ирхэд тэр хөтлөсөн гараа дээш өргөн гаран дээр минь үнсээд
Тэхён: сайхан амраарай гүнж минь гэхэд нь би түүн рүү хараад дараа нь өлмийгөө өргөн уруулан дээр нь үнсээд
Би: сайхан амраарай харийн хүн минь гээд хаалга руугаа гүйж очход хаалга нээлттэй байлаа. Би орхоосоо өмнө эргэж хархад Тэхён гайхсан янзтай зогсож байсан ч би түүн рүү даллан дотогш оров.
Зүрх минь хэвийн хэмжээнээсээ хэд дахин хурдан цохилож байсан болхоор зүрхээ даран инээмсэглэн зогслоо.
Гэр лүү орход гэрийн яг л хэвэндээ ээж гал тогоонд хачир дарж, аав сонин гарчиглаж харин дүү маань өрөөндөө өөрийгөө зугаацуулж байв.
Би: би ирлээ гээд дотогш орон ээж аавтай мэндлэн өрөөндөө орж ирэн хувцасаа солиж байтал Тэхёнаас
Чамайг ийм сахилаггүй гэж мэдсэнгүй! Сайхан амраарай А-Ёнаа. 我愛你 гэсэн байлаа.
Түүн рүү хариу бичингээ түүнтэй анх учирсанаасаа хойшхи бүх үйл явдлаараа бичсэн өгүүллэгнийхээ дараагийн хэсгийг бичихдээ энэ дэлхийн хамгийн аз жаргалтай нэгэн шиг малийж байсан юм.
---MN4EVER---
Advertisement
Evernya Rising
Many dream of waking up in a new body filled with potential. However, most ignore the trauma that may follow. Evernya learned this lesson firsthand when she awakened in a hospital bed alone. Her panic only escalated when she discovered her body wasn’t quite human, as feline ears perched atop her head while a long velvet soft tail sprouted from her tailbone. If her new appendages weren’t traumatizing enough, a storm brewed within her, threatening to explode at any moment. Follow Evernya as she struggles her way through her new life meeting new friends and foes on her quest for true freedom. Posting five times a week Monday through Friday. Chapter length 2k to 4k words.
8 306Re: Aim Down Sights : A VRMMO FPS Novel
Waking up 200 years in the future. Everyone Marcus knew is dead. Deep in debt, he is shit out of luck. With his engineering qualifications long expired and 200 years out of date, having a job in the workforce is just as likely as winning the lottery. Save for learning a new trade, Marcus is effectively unemployable. But with new times bring new opportunities. Following the lift on the ban covering anything 21st century combat, came the release of the virtual reality game Aim Down Sights. A game where players wield 21st century firearms and fight for loot and territory, there should be a place for an A-ranked 2-gun competition shooter, right? Chaps will drop around 10:00PM GMT+8 Tuesday, Thursday and Saturday.
8 386Twisted King
Bullied, tossed aside, silenced. I have been suppressed by the powerful my entire life, my only choice now is to use my own power to carve my bloody path towards vengeance.
8 73Fate - Destiny
"This life is just a mere competition of power and authority. They will use that for you - to manipulate you... to enslave yourself in fear and terror - and that's why... I'll give them the taste of their own medicine." That was the most painful realization of the boy who used to be deterministic and tries his best just to prove himself to others that he isn't the boy they think he is. Meet Fate, a boy who had potential but lost it all. The boy who struggles to do his best just to prove himself to everyone, slowly realized a painful truth from the Teran Government - a truth so painful that it snapped him and slowly took his former self. As time pass, as he gain experience, and as he grow older, the fire of determination from his heart slowly faded to the point that he cannot even know who he really is. Fate only knew one thing, though... And it is to end the cycle of fear and manipulation...
8 73Professional Killer's Death Was Temporarily Postponed
"Holiday,I have a bad news to you.After some trials,the officials decided to sentence you death penalty." "You don't need to provide me a team.I will gonna create my own team." "150 million real.That's the minimium amount of money we will rob." "You always like sacrificing your queen.Did you perhaps Mikhail Tal's daughter?." "I didn't expect I will like Korean idols.But the problem is I didn't know Korean language." "No matter how good you are,there will be always an Asian somewhere who is better than you huh." "Just like how switching to your pistol is better than reloading your gun,switching to your katana is also better than getting back your samurai." "Are we spies?assassins?agents?soldiers?contract killers?" "So what is our main goal here?.What is the purpose of this team?.Those are good questions.But let me answer that with another question.What if I tell you that right now,the fate of thousands of people is in our hands?.How about that?."
8 70Revelations - A 3Ninjas Fanfic - Colt/OC
Brooke "Ember" Sinclair grew up next door to the Douglas'. She's known them as long as she can remember. Rocky has had a crush on her, impressed by her skill in ninja. Colt couldn't be the least bit interested. He believes she's too annoying, although their personalities are the same. Upon Brooke's junior year of high school, Brooke's father is offered a job across the country. When Brooke argues with her parents about leaving, Jessica Douglas offers her the spare bedroom down the hall from the boys. Will Colt and Ember finally get along? What's the reason for all of Colt's hostility? Will living together cause them to come together or tear each other apart? Read and find out!
8 152