《♦ Our lies ♦ [Complete]》4-р хэсэг ( Төгсөлтийн үдэшлэг )
Advertisement
Сора: тэр чамд цэцэг өгсөөн хмм ... Тэхён бодож байснаас илүү санаачлагатай юм гээч
Сора: нээрэн охидууд та 2н тухай жиг жуг хийгээд эхлэчихсэн байна лээ шдээ
Би: мэдэж байгаа гэхдээ одоо удахгүй төгслөө шдээ
Сора: тийм дээ. Дараа 7 хоногт төгсөлтийн үдэшлэг болчуул өглөө болгон сургууль дээр ирэх шаардлага гарахгүй нь.
Би: тийм ээ. Хурдан төгсөх юмсан
Сора: тэрнээс гадна их сургууль асуудал байнаа
Би: тэр тухай тэр үед л ярье одоо бодмооргүй байна.
Сора: тийм дээ. Өнөөдөр доггбугги идэх үү? Хичээл тарсаны дараа
Би: тэгий ...
Тэхёны талаас
Хичээл тарсны дараа А-Ёнтай хамт явах гэсэн ч тэр найзтайгаа хамт явж байсан болхоор саад болхыг хүссэнгүй! Сургуулийн арын цэцэрлэгт суун нарыг гараараа халхлана.
А-Ёныг гэсэн мэдрэмжээ би одоо ч ойлгохгүй хэвээр байв.
Түүний инээмсэглэлийг харах төдийд би догдолж, түүнээс болж тэнэг юм шиг инээмсэглэдэг.
Би үнэхээр түүнд дурласан гэж үү?
Байж боломгүй юм ...
А-Ён руу уулзах уу? Гэсэн зурвас илгээтэл төд удалгүй хариу ирхэд нь инээмсэглэн түүний байгаа газар луу яаравчлана.
Миний талаас
Би: Тэхён хаана байгаан уулзах уу? Гэж байна
Сора: энд дуудчихаа
Би: яагаад
Сора: наад залуу чинь үнэхээр чин сэтгэл гаргаад байгаа эсхийг нь шалгамаар байна. Эсүүл зүгээр зугаагаа гаргаж байж ч болно.
Би: за арайчдээ
Сора: Тэхён шиг од залуу бол яаж ч мэднэ. Би лав Тэхёнд итгэхгүй байгаа
Би: за за тэгвэл дуудлаа шүү
Сора: би бэлэн
Сора бид 2н захиалга ирэхтэй зэрэгцэн Тэхён орж ирэх нь тэр.
Доггбуггины газар ихэвчлэн ахлах болон дунд ангийхан орж ирдэг болхоор тэд бүгд Тэхёныг таниж байв.
Сора хэлснээрээ янз бүрийн асуулт тавиж, зарим асуулт нь намайг ч эвгүй байдалд оруулхаар асуулт байлаа.
Сора: үнэхээр манай А-Ёныг сонирхоод байгаа юм уу? Эсвэл өөр янз бүрийн шалтгаантай юм уу? Хөвгүүдийн тоглоом гэх мэт ...
Би: Сора ... ? Гэхэд Тэхён инээн
Тэхён: надад итгэхгүй байгаа бололтой! А-Ён маш их таалагдсан болхоор түүнрүү зурвас бичсэн бас түүний хандлагыг мэдхийн тулд өөрийгөө нууцласан юм гэв.
Advertisement
Гэтэл Сора юу ч болоогүй юм шиг доггбуггинаас идэж байлаа.
Би: түүнийг битгий тоо Сора угаасаа ийм хахир хатуу бас хэнэггүй хүн
Тэхён: зүгээрээ. Үнэхээр сайн найз юм байна би ч гэсэн ийм зан гаргах байсан гээд гараараа хацранд минь хүрэх нь тэр.
Тэхён: энд чинь юм наалдчиж гээд арчиж өгөв.
Сора: за за би явлаа. Гээд Тэхён руу харан
Сора: чамд боломж олгох ёстой юм шиг байна гээд яваад өгөв.
Би: энэ охиныгдээ
Тэхён: хаашаа явмаар байна. Зүгээр л алхцгаах уу? Эсвэл кино үзэх үү?
Би: кино үзэцгээх үү?
Бид кино театр луу яарсангүй! Автобусны хамгийн арын суудал дээр сууцгаахад Тэхён надад чихэвчнийхээ нэг талыг өгхөд
[There should be a GIF or video here. Update the app now to see it.]
(Lasse lindh-Run to u)
Бидний явах зам түгжрэлтэй, бидний суусан автобус хүн багатай байв. Тэхён ихэвчлэн Lasse lindh дуунууд сонсдог болхоор бид бүх л замын турш түүний дуунуудыг сонсож явсан юм.
Кино театрт ирж бид киноны тал дээр адил сонирхолтойгоо мэдэж дуу нэгтэй шинээр нээлтээ хийсэн кино сонголоо.
Попкорн ундаа аван дотогш орход танхим бараг л хоосон байв. Бид суудлын дугаараараа сууцгаан цаг хархад кино эхлэхэд 10 гаран минут дутуу байсан юм.
60 минутын турш бид киноны роматик хэсгээс болж бие биенээсээ ичиж байлаа.
Театраас гарч ирэн автобус хүлээн зогсход Тэхён намайг инээлгэх гэж хөгжилтэй зүйлс ярьж өгч байв.
Тэр заримдаа эгдүүтэй заримдаа хөгжилтэй гэх мэт олон дүр төрхтэй. Хамгийн сонин нь надад бүх төрх нь таалагддаг.
Бид автобуснаас буун манайх руу алхаж байхад
Тэхён: даарч байна уу? Гэж асуугаад хариу хэлж амжаагүй байтал гарыг минь атган халаасандаа хийчих нь тэр.
Тэхён: өчигдөр хэлсэн юм байнааа сайн бодоод хариугаа хэлээрэй гэж хэлэхдээ над руу харсангүй! Яг эгц харж байлаа.
Үнэндээ би түүний юу хэлсэнийг мэдэхгүй байгаа болхоор түүнээс дахиж асуух эсэхдээ эргэлзэж байв.
~~~~~
Сора: төгсөлтийн үдэшлэг сүүлийх болхоор хамгийн гоё даашинзыг сонгох ёстой
Advertisement
Би: Тэхёнтай хамт явах болхоор би ч бас гоё харагдмаар байна
Сора: би яг төмс шиг санагдаж байна шүү!
Сора бид 2 дэлгүүр хэсэж даашинз сонгоцгоож байлаа.
Нилээн удаан явсаны эцэст бид даашинзаа сонгож, кафед орж ирэн ядаргаагаа тайлах шидтэй амттан идэцгээнэ.
Сора: төгсөлтийн үдэшлэг болох гэж байхад 2лаа идсээр л байна.
Би: юу ч бодохгүй идвэл таргаладаггүй юмаа
Сора: нээрэн Тэхён та 2 үерхэхнэ үү? Гэхэд би мөрөө хавчин
Би: одоохондоо би бэлэн биш байна
Сора: Тэхёнд би итгэхгүй байгаа
Би: хэхэ ?
~~~~~
Төгсөлтийн үдэшлэг болох өдөр болж даашинзаа өмсөж, И-Ён үсийг минь янзлаж бас нүүрийг минь будаж өглөө.
И-Ён: Тэхён ахыг ойроос харахнээ. Таныг ирж авах уу?
Би: аанхаан
И-Ён: аргагүй л өсвөрийн аврага шүү! Таньд бүр атаархчихлаа.
Манай үеийхэн бүгд төмс юмаа. Гэхэд нь би инээчихлээ.
Бэлэн болон толинд харан зогсож байтал Тэхёнаас зурвас ирэх нь тэр.
Би ирчихлээ ...
И-Ён: яа Тэхён ахыг ороод ир гэж хэлээ гэхэд нь би хариу болгон
Ороод ир ... Би арай бэлэн болоогүй байна. Гэсэн зурвас илгээлээ.
И-Ён: Ээж аав Тэхён ахыг оруулаарай! Гэхтэй зэрэгцэн хонх дугарах нь тэр.
Тэхёны талаас
А-Ёны хэлснээр би тэдний гэрийн гадна ирэн гүнзгий амьсгаа аван хонхыг нь дартал А-Ёны аав хаалга нээхэд 90 градус бөхийн
Тэхён: сайн байна уу? А-Ёнтай төгсөлтийн үдэшлэгт явах Ким Тэхён байна гэтэл цаанаас
: ОМО чи нөгөө өсвөрийн тэннисний аврага Ким Тэхён байхнээ
Тэхён: сайн байна уу?
: Би А-Ёны ээж харин наад нүүрний хувиралгүй залуу чинь А-Ёны аав байгаам.
Өө яанаа ярисаар байгаад наашаа ор ор гээд намайг уриалагхан дотогш оруулах нь тэр.
Тэд намайг буйдан дээр суулган жимсний шүүс хийж өгхөд А-Ёны аав
А.аав: манай охинтой ямар холбоотой билээ
Тэхён: бид мессэжээр харилцдаг болоод их удаж байгаа
А.ээж: тийм үү? А-Ён ерөөсөө хэлж байгаагүй юм байна гэтэл
: мэдээж та 2т хэлэхгүй шдээ сонин юм ярих юм гээд А-Ёнаас 2-3 насаар дүү хэрнээ түүнтэй төстэй охин ийнхүү хэлэв.
Тэр охин 90 градус бөхийн
: намайн И-Ён гэдэг таны фен бас А-Ён эгчийн дүү гэв.
Тэхён: танилцсандаа баяртай байна Ким Тэхён гэхэд
И-Ён: эгч удахгүй гараад ирнэ гэхтэй зэрэгцэн А-Ён гарч ирэх нь тэр.
Би А-Ён дээр очин амаа хөдөлгөн 'хөөрхөн байна' гэхэд тэр үзэсгэлэнтэй нь аргагүй инээмсэглэлээ.
Яагаад түүнд дурласан нь тодорхой! Тэр зүгээр л дотроосоо гэрэлтдэг нэгэн.
Аавын жолооч гадна хүлээж байсан болхоор бид шууд л сургууль дээр ирцгээлээ.
Бидний төгсөлтийн үдэшлэг болох газар ирхэд ихэнхи хүүхдүүд ирцгээж харин тэд биднийг харцгааж охидууд шивэр авир хийж харин хөвгүүдийн нүд А-Ён дээр унаж байв.
Бүх хүнд сонсогдхоор А-Ён бол минийх гэж хэлхийг хүсэж байлаа.
---MN4EVER---
: энэ өгүүллэг таалагдахгүй байна уу? Өмнөх хэсгийн сэтгэгдэлийн тоо арай санагдлаа. Тийм ч их сэт хүсээгүй ч ядаж 10хүрэх бх гэж бодсон юм. Таалагдахгүй бол хэлээрэй зогсоогоод өөрийг бичиж болно шүү!
Advertisement
Rise Of The White Dragon
June 15 of the year 2010, the third awakening happened. Several smaller worlds had returned to connect with the main world as living beings of different races started to appear and some people managed to connect with the origin and gain control of various powers: control of fire, of water, of wind, of air, and of earth… In the midst of all these confusions, towers that gave unimaginable powers began to appear in all corners of the world, where those who already had powers could upgrade and become more powerful or even those who did not have powers could receive powers through tests of the tower. And because of these towers, conflicts started to happen in all corners of the world by those wanting to monopolize these towers.
8 1818Dracula: Patient zero
A new take on the subject of vampirism. Who was the patient zero? What do we truly know about Vlad the impaler ? A quick look at the man behind the legends known today as Dracula the first Nosferatu. ------ Author's note: I'm self-taught in English, so the grammar may suck. I'm no professional writer so the writing style may suck. I hate FF that spend entire chapters describing stuff.. So my describing skills may suck. The main character will also suck... (Blood) I'm writing this just for fun, so if you enjoy, good for you... If not.. Then suck it..
8 112Ars Magica
Our vision comes back into focus. Our eyes, while being able to perceive the immediate surroundings, still leave us with our minds uncomprehending towards what is actually occurring. Sure, there are definitive things that we can focus on, like the fact that we're either out upon the open sea or the open ocean, there not being much of a difference with no land in sight, as well as the fact that we appear to be upon a haphazardly constructed metal boat, whose seams are barely able to keep a hold of themselves in the crashing waves. However, that does not let us understand what exactly is causing the waves in the first place. If we were to rewind time, we'd find ourselves upon a calm sea under a peaceful sky with the only difference, being a small whirlpool that would be the precursor towards this uproar around the boat. Lightning flashes in the sky, with no clouds being near, and anyone actually manning the boat has either died towards the cause of the smashing tides in the first place, or are fighting amongst the flashes of lightning, all while trying not to become devoured, demolished, and utterly decimated by the beast roiling in the whirling waves. To better understand exactly what is happening here, there is one singular event that needs to be understood, that needs to be explained, and that is the arrival of a creature named Dave. Stepping back from current events and going towards this creature's first appearance in the world, we begin to hear the sound of water slowly dripping across rocky ground. The cavern is utterly silent except for this one constant, its cause feeding channels downwards, sloping towards cracks in the rubble along the floor from broken stalagmites and stalactites. And there, lying on top of something which had fallen over recently, judging from its cracks, is a person, the creature named Dave. His form is fast asleep, either from the impact or from an intoxication, judging from the smell upon its breath. A bright light suffuses into it for a second, giving life towards the pale skin, before it slowly dies down back to the comfortable black of the cave that it's within. Before this moment in time, Dave did not exist in the physical world. At least, not in the reality that he finds himself born into. We do not know whether or not his existence is simply a cosmic joke, or something that is being played out on purpose. All that we do know, is that one moment, the body was not in the cave, and simply formed in the next. The actual earliest time that we know Dave exists, is the interpolation of the memories of J-209, which we'll begin looking into shortly to gain context towards the coming narrative that is being written and hastily trying to keep itself written. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Warning: This story has several things which might turn its readers away. The first is that this story has shifting points of perspective. Don't worry about that previous sentence too much though, as the main character will always have a first person perspective associated with them. However, any other character from which we're viewing the story from will either be in third-person, as we are not necessarily in their shoes at the moment, or in first person, given that the narrator is an actual physical presence within the story. For the most part, chapters will be self-contained with their perspectives, so there will not be an abundance of switching perspectives within the same chapter. The most that an average reader would have to worry about is the fact that perspectives can switch between chapters. The second thing is that the main character is a bit on the 'special' side of things. He's not exactly mentally there most of the time, so there will be some times that his personality or his thoughts do not actively align with his actions. The third, and final thing of importance, is the fact that past the first couple of chapters, nothing has been planned in advance. There are arcs and plots that I want to do, want to implement, or have already been set into motion from our main character's introduction to the world, but the method that I use for my story writing and generating leads towards a bit more random chance being enabled. Basically...there's a lot of dice rolling behind the scenes. To not complicate the story further than its regular LitRPG elements, the rolls will not be publicly available. However, there will be knowledge within the author's notes on whether or not there were positive or negative critical rolls that had occurred within the chapter. You have been warned. Updates: Mondays & Fridays (Schedule permitting) Typical Chapter Length: (2,000-3,000)
8 107Death Drive
In the near future, most work has been relegated to machines and people are content to spend their time immersed in virtual reality, something they cannot get enough of. Thomas Walker, an ex-racecar driver who blames the hidden algorithms that run society for losing everything that is important to him, finds himself at the center of a string of bizarre vehicular attacks and becomes assured that someone is out to get him. Meanwhile, Lucas Bennett, an anxiety-ridden software engineer, is contracted by the leading artificial intelligence corporation in the US to decipher the inner workings of their flagship AI that have become incomprehensible even to themselves, a job that he is very invested in since he considers technology the solution to his personal as well as mankind’s timeless problems. Unknown to the public at large, the CEO of the company is bent on unleashing the full capabilities of that AI to handle every single aspect of society and individual lives. When all hell breaks loose, the two men and those close to them team up to survive and fight back against the horde of vehicular attackers and the Intelligence behind them while also clashing together over their views: is artificial intelligence a way to humanity’s salvation or doom? Betrayal abounds, nothing is as it seems and the traffic is a real killer. The story is finished and I will be publishing a new chapter every Friday. If that seems too slow for you, you can get the book at Amazon
8 93Shadow Light
In a world filled with Gods, Godessess, Angels, Fallen Angels and Devils, can a human survive without their knowledge and acheive his goals? Can a human acheive anything? Can he stand against them if need be. Naruto Uzumaki took that job with the help of his Sacred Gear.
8 116Find True Love (Completed)
Mita is witness of a murder by accidentally. She has to run away from criminals for saving her life. That night, she also got into accident by car. The business tycoon Karan saved her life and gave her shelter because she pretended to lost memory for saving her and her family life. She wanted to tell the truth to Karan. But she couldn't. Why? Read it.
8 121