《♦ Our lies ♦ [Complete]》3-р хэсэг ( Цэцэг )
Advertisement
Их завсарлагааны дараа хичээлийн цагууд харвасан сум шиг өнгөрөх нь тэр. Нэг л мэдхэд сүүлийн цаг тарах хонх дугарч байв.
Сора: ханхүү чинь хүлээгээд байна гээд эрүүгээрээ заахад нь би эргэж хархад Тэхён ангийн гадаа хана налан зогсож байлаа.
Би цүнхээ үүрэн
Би: маргааш уулзацгаая
Сора: за баяртай атаархамаар санагдчихлаа
Би: сайхан амраарай
Сора: сайхан болзоорой гэв.
Би Тэхён дээр очход тэр инээмсэглээд
Тэхён: явцгаах уу? Гэлээ. Би толгой дохин бид гарах хаалга руу алхаж байхад сургуулийн кордиорт хүүхдүүд бужигналдаж байв.
Тэхён: цаг эрт байгаа юм чинь гадуур алхах уу? Эсвэл кино үзмээр байна уу?
Би: зүгээр л алхмаар байна. Бас надад чамаас асуух асуулт байна
Тэхён: юу ийн ... Гэхэд би эргэн тойрноо харлаа. Бид сургуулийн ойр орчимд байгаа болхоор асуусангүй!
Би: одоо тохиромжтой цаг нь биш бололтой
Тэхён: сандарчихлаа ...
Би: тийм ч аймар юм асуух гээгүйээ зүгээр л энгийн зүйлс
Тэхён: аан.
Би: Бид өвөл уулзсан бол хүйтэнд хэцүү байх байсан байхдаа
Тэхён: тийм болхоор л би чамаас зурвас авсаныхаа дараа бурхан намайг өрөвдтөл гуйсан байхгүй юу гэхэд нь би тэсэлгүй инээчихлээ.
Тэхён: одоо л чин сэтгэлээсээ инээж байх шив
Би: хүүе би өчигдөр ч гэсэн инээсэн биздээ
Тэхён: би зөвхөн өнөөдрийн тухай ярьж байна
Би: аан
Тэр үнэхээр өндөр бас туранхай юм. Өлмийгөө өргөсөн ч чацуу болж чадхааргүй юм байна.
Тэхён: удахгүй төгслөө. Их сургуулиа сонгочихсон биздээ
Би: мхн. Чи
Тэхён: сөүлийн их сургууль уу?
Би: тиймээ чи
Тэхён: би ч бас сөүлийн их сургуульд гэхдээ тэнцвэл шүү дээ гээд болхи гэгч нь инээв.
Бид алхсаар яагаан өнгийн цэцэгс дэлгэрсэн мододтой газар ирсэн байлаа.
Сөүлд ийм газар байдгийг би мэдэх ч үгүй юм байна.
Би: вуав
Тэхён: би энд нэг найзтайгаа ирдэг байсан юм. Тэрний ирэх дуртай газруудын нэг байсан.
Би: тэр найз чинь хаа нэгтэй явчихсан юм уу? Дандаа өнгөрсөн цаг дээр яриад байх юм
Тэхён: нас барчихсан
Advertisement
Би: намайг уучлаарай!
Тэхён: чи ямар мэдэж байсан биш дээ.
Энэ газрыг сөүлийхэн сайн мэддэг бололтой. Хосууд бас дугуй унасан хүүхдүүд ихээр явж байлаа.
Тэхён: дугуй унах уу?
Би: би чаддаггүй шдээ!
Тэхён: тиймүү тэгвэл ... гэж хэлээд над руу харан гарнаас минь барин дараа нь өөрлүүгээ татах нь тэр.
Би түүний гарын аясаар түүний цээжинд наалдсан байлаа.
Тэхён: БОЛГООМЖТОЙ ЯВЖ БАЙГААЧ ХҮН ДАЙРАХ НЬ БАЙНА гэж бидний хажуугаар өнгөрсөн дугуйтай хүн рүү хашигчив.
Өнөөх дугуйтай хүн уучлал гуйсан ч Тэхёны уур гараагүй бололтой хөмсөгөө зангидан зогсож байхад би түүнээс холдон
Би: гэмтээгүй юм чинь битгий уурлаа
Тэхён: гэхдээ л чи айсан биздээ
Үнэндээ би догдолсон ...
Бид 2 автомат машинаас кофе аван сандал дээр сууцгаахад
Тэхён: надаас асууна гэсэн юмаа асуухгүй юм уу?
Би: аан нээрэн тийн шдээ
Тэхён: юу иийн
Би: яагаад энэ олон охид байхад намайг онцолж харсын
Тэхён: мэдэхгүй ээ зүгээр л чи гэрэлтдэг байсан байх! Инээмсэглэл чинь бас хичээлээ хийгээд сууж байгаа чинь л сонирхол татсан.
Би: тийм байхнээ
Тэхён: чи яагаад намайг сонирходоггүй байсын тэгүүл
Би: аан би зүгээр л утасны ард байгаа залууд хэт их анхаарчихсан байсан юм
Тэхён модноос цэцэг таслаад үсийг минь чихний араар хийснийхээ дараа өнөөх цэцгээ зүүлгэх нь тэр.
Тэр агшинд түүний зүрхний цохилтыг би сонсож чадсан юм. Орчлон хорвоо тэр чигтээ зогсож зөвхөн бид л хөдлөж байх шиг мэдрэгдэнэ.
Хацар халуун шатаж, түүнрүү арай ядан эгцэлж хархад тэр ч бас ичингүйрэн байгаа нь илт мэдэгдэж байлаа.
Тэхён: энэ цэцгийг чамд зүүлгэж өгөх гэж удаан хүлээсэн шүү А-Ёнаа гэв.
Бурхан минь гэж ~
Тэхён: төгсөлтийн үдэшлэгт хамт явах уу?
Би: би хэлж мэдэхгүй байнааа
Тэхён: 7 хоногийн зай байгаа болхоор бодож байгаад хариулаарай! Ямар ч хариулт байсан би хүндлэх болно
Бид хамтдаа догбугги идчихээд, Тэхён намайг хүргэж өгснөөр бидний уулзалт өндөрлөсөн юм.
Гэртээ орж ирэн Тэхёны өгсөн цэцгийг ханандаа доош харуулан тогтоогоод цэцэг рүү харан суутал утсанд зурвас ирэх нь тэр.
Advertisement
Тэхён байх гэж бодсон ч хүлээгээгүй тэр хүнээс
Орой 20 цагт уулздаг байсан талбайдаа уулзацгаая! Иртэл чинь хүлээх болно гэсэн байв.
Өдөр болгон таарах хэцүү байхад энэ бас юувдээ.
Өчнөөн сар харьцаагүй байж!
Гэрийхэн ирээгүй байсан болхоор оройн хоолоо бэлдэж ширээ засаж байтал дүү орж ирээд түүний араас аав ээж орж ирэх нь тэр.
Бид 4 хамтдаа суун хооллож байтал Тэхёноос зурвас ирэх аж.
Аав: А-Ёнаа би чамайг хоол идэж байхдаа утсаа битгий оролдож бай гэж хэлээ биздээ.
Би: уучлаарай ааваа гээд утсаа далд хийн хоолоо яаран идлээ.
Би: И-Ён аягаа угаана шүү гэж хэлээд өрөөрүүгээ яаравчлав.
Өрөөндөө орж ирэн Тэхён руу хариу бичээд цаг хархад 20 цаг 15 минут өнгөрч байлаа.
Би: тэнэг юм шиг хүлээж байгаа байхдаа гээд гадуур хувцасаа өмсөн түүнтэй уулздаг байсан талбайдаа ирхэд тэр алсыг ширтэн зогсоно.
Би: юу хэлэх гэсэн юм гэсээр түүний хажууд очход тэр над руу харан
: ирэхгүй байх гэж бодсон юмсан.
Би: хэлэх гэсэн юмаа хэл
: яасан Тэхёнтай уулзах ёстой юм уу?
Би: ЯА шалгалтандаа бэлдмээр байна
: Тэхёнтай үерхэж байгаа юм уу?
Би: чамд хамаагүй! Ийм л зүйл хэлэх гэж байсан юм уу? Гээд түүнрүү муухай харан яавах гэтэл тэр намайг хормын дотор татан тэвэрчихлээ.
Би эсэргүүцэж түүнийг цохисон ч дийлсэнгүй! Бууж өгөн зогсож байтал
: би үнэхээр хаяагдаж байгаа юм уу? А-Ёнаа. Чи надад хайргүй болчихсон юм уу? Гэхэд нь би түүний тэврэлтээс холдоод
Би: чи л дуусгахыг хүссэн гээд түүний орхин явлаа.
Түүнээс болж уур минь хүрч байтал Тэхёнаас зурвас ирж би түүний зурвасанд хариу бичиж бас түүнтэй хамт төгсөлтийн үдэшлэгт явхаа хэлээд амжив.
Гэрийнхээ гудам руу эргэтэл гэрийн гадна хэн нэгэн зогсож байхын харсан ч хэн гэдгийг нь таньсангүй!
Ойртох тусам би тэр хүнийг таниж бас гайхаж орхив.
Би: Тэхёнаа энд юу хийж байгаан
Тэхён: мессэж аваад баярласандаа чамайг хархыг хүссийн бас энийг гээд баглаа цэцэг өгөх нь тэр.
Тэр шилэн хүзүүгээ илэн, эв хавгүй инээн
Тэхён: би цэцэгний тухай сайн мэдэхгүй болхоор зүгээр л таалагдсанаа авчихсан
Би: би анх удаа эрэгтэй хүнээс цэцэг авч байна.
Тэхён: өдөр болгон авмаар байна уу?
Би: хэрэггүй ээ гэж сандрангуй хэлхэд түүний уруул духан дээр минь хүрэх мэдрэгдхэд жинхэнээсээ дэлхий зогсох шиг болж би хөшин зогсож байтал Тэхён ямар нэгэн зүйл хэлчихээд гүйгээд явчих нь тэр.
Тэр надад юу хийчих нь энэ вэ? Бас тэр юу гэсэн бэ?
---MN4EVER---
Advertisement
- In Serial7 Chapters
The Card Thief of Culnivar
Deep with the cozy kingdom of Daeton, among the generation-old farmlands and villages, a young farmer’s daughter stumbles upon a dead man. His elaborate clothing has been torn to ribbons, yet his skin remains unblemished. His face is peaceful, and tucked into the hand lying across his chest can be seen a solitary playing card. He is a Ludum Haeres. The last remnant of a Summoner. Numbered among those few capable of changing their destinies. The unseen rulers of the world known as Vesperia, and one of the most powerful creatures in existence. The woman knows none of this. And so, she picks up the card... This is my third novel on Royal Road, the first being "Beyond the Horizon's Eye", and the second being "The Dawnfire Archives". This story is something of a test in a new genre, that of CardLIT. We'll see how well it succeeds as the story continues. It takes place in a different setting than my other tales, with an entirely new cast of characters. It does, however, contain several ties between the stories. Average post between 1000 - 3000 words.
8 196 - In Serial7 Chapters
Apostasy - The Lost History of Goge Vandire (A Warhammer 40,000 fan fiction)
DISCLAIMER: The characters in this story are inspired by the background of the Warhammer 40,000 intellectual property that belongs to Games Workshop Ltd. This is fan fiction, and no challenge to their ownership rights is intended. Goge Vandire is a name written in to the annals of Imperial history in blood. Often literally. No single mortal has commanded authority on the scale at which he exercised it at his height. His name is as synonymous with unspeakable evil as that of the Warmaster, Horus himself. And yet he was just a man. Where did such a man come from? What drove him to the steps he took to secure power to himself and, once he had it, how did he come to misuse it so grievously? I have scoured the records - many of them once thought lost or placed under the unbreakable seal of the Inquisition - to uncover his forgotten story, piecing together his childhood, his apprenticeship, his rise to power and his descent into madness and death. It is not the story you might expect...
8 186 - In Serial36 Chapters
Aftershocks
When the long-overdue Cascadia earthquake hits, Portland is not only devastated by the damage, but also abandoned by a corrupt government, isolated by broken infrastructure, and overrun by organized crime networks fighting the strict federal regulations on fossil fuels. Lacey, the captain of a high school outrigger canoe team, persuades her girlfriend Rede and the other paddlers to use their unique skill as a means of survival, acting as couriers who navigate the waterlogged ruins of the city. All goes well until a botched job leaves Lacey with no other option but to disappear in order to protect her team. Rescued from her attempted suicide by a criminal duo, Lacey reluctantly begins her new secret life among the community she once exploited. Meanwhile, Rede and the team try to move past their anguish at Lacey's apparent death, but when a mysterious newcomer sheds a new light on the circumstances, they find themselves embroiled in a plot to bring about justice. *updates every other Tuesday*
8 173 - In Serial30 Chapters
That Isn't My Imaginary Friend(Cancelled)
We all grow up to have our type of imaginary friend. But this isn't an imaginary friend situation, it's something that lives to survive of fresh souls.
8 159 - In Serial7 Chapters
The Cursed Timer
Being forced to talk to ladies every single day is an entertaining fantasy to many, but not to Zarios. He had not talked to a single lady ever since he was born due to extreme shyness. And because of that, the god of torture Tartarus had cursed him so that if he did not speak to any lady for a whole day he will die. How will Zarios handle this curse? This is a story about a person who will beat up all the Greek gods and demigods.
8 186 - In Serial12 Chapters
dusk | r. lupin
;in which two shy teenagers meet at a library at dusk.-tw: sexual abuse [ lowercase intended ]
8 176

