《♦ Our lies ♦ [Complete]》3-р хэсэг ( Цэцэг )
Advertisement
Их завсарлагааны дараа хичээлийн цагууд харвасан сум шиг өнгөрөх нь тэр. Нэг л мэдхэд сүүлийн цаг тарах хонх дугарч байв.
Сора: ханхүү чинь хүлээгээд байна гээд эрүүгээрээ заахад нь би эргэж хархад Тэхён ангийн гадаа хана налан зогсож байлаа.
Би цүнхээ үүрэн
Би: маргааш уулзацгаая
Сора: за баяртай атаархамаар санагдчихлаа
Би: сайхан амраарай
Сора: сайхан болзоорой гэв.
Би Тэхён дээр очход тэр инээмсэглээд
Тэхён: явцгаах уу? Гэлээ. Би толгой дохин бид гарах хаалга руу алхаж байхад сургуулийн кордиорт хүүхдүүд бужигналдаж байв.
Тэхён: цаг эрт байгаа юм чинь гадуур алхах уу? Эсвэл кино үзмээр байна уу?
Би: зүгээр л алхмаар байна. Бас надад чамаас асуух асуулт байна
Тэхён: юу ийн ... Гэхэд би эргэн тойрноо харлаа. Бид сургуулийн ойр орчимд байгаа болхоор асуусангүй!
Би: одоо тохиромжтой цаг нь биш бололтой
Тэхён: сандарчихлаа ...
Би: тийм ч аймар юм асуух гээгүйээ зүгээр л энгийн зүйлс
Тэхён: аан.
Би: Бид өвөл уулзсан бол хүйтэнд хэцүү байх байсан байхдаа
Тэхён: тийм болхоор л би чамаас зурвас авсаныхаа дараа бурхан намайг өрөвдтөл гуйсан байхгүй юу гэхэд нь би тэсэлгүй инээчихлээ.
Тэхён: одоо л чин сэтгэлээсээ инээж байх шив
Би: хүүе би өчигдөр ч гэсэн инээсэн биздээ
Тэхён: би зөвхөн өнөөдрийн тухай ярьж байна
Би: аан
Тэр үнэхээр өндөр бас туранхай юм. Өлмийгөө өргөсөн ч чацуу болж чадхааргүй юм байна.
Тэхён: удахгүй төгслөө. Их сургуулиа сонгочихсон биздээ
Би: мхн. Чи
Тэхён: сөүлийн их сургууль уу?
Би: тиймээ чи
Тэхён: би ч бас сөүлийн их сургуульд гэхдээ тэнцвэл шүү дээ гээд болхи гэгч нь инээв.
Бид алхсаар яагаан өнгийн цэцэгс дэлгэрсэн мододтой газар ирсэн байлаа.
Сөүлд ийм газар байдгийг би мэдэх ч үгүй юм байна.
Би: вуав
Тэхён: би энд нэг найзтайгаа ирдэг байсан юм. Тэрний ирэх дуртай газруудын нэг байсан.
Би: тэр найз чинь хаа нэгтэй явчихсан юм уу? Дандаа өнгөрсөн цаг дээр яриад байх юм
Тэхён: нас барчихсан
Advertisement
Би: намайг уучлаарай!
Тэхён: чи ямар мэдэж байсан биш дээ.
Энэ газрыг сөүлийхэн сайн мэддэг бололтой. Хосууд бас дугуй унасан хүүхдүүд ихээр явж байлаа.
Тэхён: дугуй унах уу?
Би: би чаддаггүй шдээ!
Тэхён: тиймүү тэгвэл ... гэж хэлээд над руу харан гарнаас минь барин дараа нь өөрлүүгээ татах нь тэр.
Би түүний гарын аясаар түүний цээжинд наалдсан байлаа.
Тэхён: БОЛГООМЖТОЙ ЯВЖ БАЙГААЧ ХҮН ДАЙРАХ НЬ БАЙНА гэж бидний хажуугаар өнгөрсөн дугуйтай хүн рүү хашигчив.
Өнөөх дугуйтай хүн уучлал гуйсан ч Тэхёны уур гараагүй бололтой хөмсөгөө зангидан зогсож байхад би түүнээс холдон
Би: гэмтээгүй юм чинь битгий уурлаа
Тэхён: гэхдээ л чи айсан биздээ
Үнэндээ би догдолсон ...
Бид 2 автомат машинаас кофе аван сандал дээр сууцгаахад
Тэхён: надаас асууна гэсэн юмаа асуухгүй юм уу?
Би: аан нээрэн тийн шдээ
Тэхён: юу иийн
Би: яагаад энэ олон охид байхад намайг онцолж харсын
Тэхён: мэдэхгүй ээ зүгээр л чи гэрэлтдэг байсан байх! Инээмсэглэл чинь бас хичээлээ хийгээд сууж байгаа чинь л сонирхол татсан.
Би: тийм байхнээ
Тэхён: чи яагаад намайг сонирходоггүй байсын тэгүүл
Би: аан би зүгээр л утасны ард байгаа залууд хэт их анхаарчихсан байсан юм
Тэхён модноос цэцэг таслаад үсийг минь чихний араар хийснийхээ дараа өнөөх цэцгээ зүүлгэх нь тэр.
Тэр агшинд түүний зүрхний цохилтыг би сонсож чадсан юм. Орчлон хорвоо тэр чигтээ зогсож зөвхөн бид л хөдлөж байх шиг мэдрэгдэнэ.
Хацар халуун шатаж, түүнрүү арай ядан эгцэлж хархад тэр ч бас ичингүйрэн байгаа нь илт мэдэгдэж байлаа.
Тэхён: энэ цэцгийг чамд зүүлгэж өгөх гэж удаан хүлээсэн шүү А-Ёнаа гэв.
Бурхан минь гэж ~
Тэхён: төгсөлтийн үдэшлэгт хамт явах уу?
Би: би хэлж мэдэхгүй байнааа
Тэхён: 7 хоногийн зай байгаа болхоор бодож байгаад хариулаарай! Ямар ч хариулт байсан би хүндлэх болно
Бид хамтдаа догбугги идчихээд, Тэхён намайг хүргэж өгснөөр бидний уулзалт өндөрлөсөн юм.
Гэртээ орж ирэн Тэхёны өгсөн цэцгийг ханандаа доош харуулан тогтоогоод цэцэг рүү харан суутал утсанд зурвас ирэх нь тэр.
Advertisement
Тэхён байх гэж бодсон ч хүлээгээгүй тэр хүнээс
Орой 20 цагт уулздаг байсан талбайдаа уулзацгаая! Иртэл чинь хүлээх болно гэсэн байв.
Өдөр болгон таарах хэцүү байхад энэ бас юувдээ.
Өчнөөн сар харьцаагүй байж!
Гэрийхэн ирээгүй байсан болхоор оройн хоолоо бэлдэж ширээ засаж байтал дүү орж ирээд түүний араас аав ээж орж ирэх нь тэр.
Бид 4 хамтдаа суун хооллож байтал Тэхёноос зурвас ирэх аж.
Аав: А-Ёнаа би чамайг хоол идэж байхдаа утсаа битгий оролдож бай гэж хэлээ биздээ.
Би: уучлаарай ааваа гээд утсаа далд хийн хоолоо яаран идлээ.
Би: И-Ён аягаа угаана шүү гэж хэлээд өрөөрүүгээ яаравчлав.
Өрөөндөө орж ирэн Тэхён руу хариу бичээд цаг хархад 20 цаг 15 минут өнгөрч байлаа.
Би: тэнэг юм шиг хүлээж байгаа байхдаа гээд гадуур хувцасаа өмсөн түүнтэй уулздаг байсан талбайдаа ирхэд тэр алсыг ширтэн зогсоно.
Би: юу хэлэх гэсэн юм гэсээр түүний хажууд очход тэр над руу харан
: ирэхгүй байх гэж бодсон юмсан.
Би: хэлэх гэсэн юмаа хэл
: яасан Тэхёнтай уулзах ёстой юм уу?
Би: ЯА шалгалтандаа бэлдмээр байна
: Тэхёнтай үерхэж байгаа юм уу?
Би: чамд хамаагүй! Ийм л зүйл хэлэх гэж байсан юм уу? Гээд түүнрүү муухай харан яавах гэтэл тэр намайг хормын дотор татан тэвэрчихлээ.
Би эсэргүүцэж түүнийг цохисон ч дийлсэнгүй! Бууж өгөн зогсож байтал
: би үнэхээр хаяагдаж байгаа юм уу? А-Ёнаа. Чи надад хайргүй болчихсон юм уу? Гэхэд нь би түүний тэврэлтээс холдоод
Би: чи л дуусгахыг хүссэн гээд түүний орхин явлаа.
Түүнээс болж уур минь хүрч байтал Тэхёнаас зурвас ирж би түүний зурвасанд хариу бичиж бас түүнтэй хамт төгсөлтийн үдэшлэгт явхаа хэлээд амжив.
Гэрийнхээ гудам руу эргэтэл гэрийн гадна хэн нэгэн зогсож байхын харсан ч хэн гэдгийг нь таньсангүй!
Ойртох тусам би тэр хүнийг таниж бас гайхаж орхив.
Би: Тэхёнаа энд юу хийж байгаан
Тэхён: мессэж аваад баярласандаа чамайг хархыг хүссийн бас энийг гээд баглаа цэцэг өгөх нь тэр.
Тэр шилэн хүзүүгээ илэн, эв хавгүй инээн
Тэхён: би цэцэгний тухай сайн мэдэхгүй болхоор зүгээр л таалагдсанаа авчихсан
Би: би анх удаа эрэгтэй хүнээс цэцэг авч байна.
Тэхён: өдөр болгон авмаар байна уу?
Би: хэрэггүй ээ гэж сандрангуй хэлхэд түүний уруул духан дээр минь хүрэх мэдрэгдхэд жинхэнээсээ дэлхий зогсох шиг болж би хөшин зогсож байтал Тэхён ямар нэгэн зүйл хэлчихээд гүйгээд явчих нь тэр.
Тэр надад юу хийчих нь энэ вэ? Бас тэр юу гэсэн бэ?
---MN4EVER---
Advertisement
How I became a Reaper
17-year-old Silas was an average guy. He was handsome, had good grades, and a few hand-picked friends. Silas had it good. And then he died. Before he knew it, he was training to become a Reaper, and is introduced to the Reaper Clan, a mysterious and secretive organization that fights against the equally mysterious Gray Clan. Silas must learn new skills, face deadly challenges, and connect with his ancestor. He must learn what his purpose is in this second life, and do his best to fulfill it. Can he fulfill his purpose when he doesn't know where his allies lay? Only time, and his own daring and talent, not to mention a little help from his ancestor, will tell. This story is posted on ScribbleHub and Royal Road. Come hang out and chat in my personal Discord: https://discord.gg/BMXmsQ7vzH I will be posting 2 chapters of this story every day until it this site is caught up, then I will be reducing it to one chapter each weekday.
8 192The Most Powerful Ant in the Universe
As an ant, I am very weak, to the point that anything can defeat me without trying at all. And then a strange person gives me unimaginable potential... New chapter daily (Haven't missed one yet)!
8 98Gangs From Another World
This story takes place in a world like our own where magic and high technology rule the day. This particular world is ruled by a feline race. The race is divided up into 12 clans (like Greek city-states), with their own territories, solar systems and planets. These 12 clans answer to the original Home World for external disputes, negations, emergencies or to direct military operations only. Within the time-frame of this story, a new Emperor has recently ascended the throne, approximately a year has past since the ascension. He was the previous ruler of the Clan Ya-kith-Thar or Clan founding #3, world of the artisan cats. Unfortunately, not all residents have benefited from technological wonders. The forgotten, who were not lucky enough to be Royal born or middle class and above, experience a hard life, like those of the colonial worlds. The poorer denizens see the technological marvels from their windows, and yet experience little of it. This is the story of one such group living in the ghetto of the Capital city, written by Horus Blackburn, leader of the North-Central Gang.
8 138ALÉM DA CORTINA [português]
A história dos anjos, desde quando tomamos consciência da própria individualidade, poderia ser a história de cada um de nós. A vida não é um caminho linear, mas uma estrada cheia de entroncamentos, cada um uma possibilidade, que nos leva a novos desafios, a novas experiências. Em algum momento, no início de sua estória, o UM pensou em você, e pensando o criou. Então, repleto de um amor indescritível, disse apenas para você: “Vá e experimente os espaços que criamos juntos, e me deixe me ver em você. Mas saiba, amado Meu, que nunca te deixarei, que você nunca estará só”. E aqui estamos nós...
8 243Clementine x Male reader season 1
Yo, first off I just wanted to say that I DO NOT OWN TELLTALES THE WALKING DEAD OR ANY OF ITS CHARACTERS. This is a story that involves you the male reader a.k.a Y/n L/n and your gonna be clementines best friend, then later on Bf.Now with that out of the way I just wanted to say that this is my first time actually writing a story like this or at all other than essays for school. But I promise I'm going to try my best to make it awesome and also I'm going to try to update daily but no promises on that end. So Thank you for reading if you do and feel free to give feedback. I'm actually gonna do seasons 1-4 but they'll be in separate books.
8 72Dreams |○BYLER●|
To much drama in that storie and i still don't know how to write a story description.
8 156