《♦ Our lies ♦ [Complete]》2-р хэсэг ( Түүний тухай )

Advertisement

Би одоо ч энэ бүхэнг зүүд гэж бодсоор л ...

Тэхён шүхэр барин хажууд минь алхаж , 5-р сард цас орж байна шүү дээ.

Бид бие биетэйгээ юу ярихаа мэдэхгүй чимээгүйхэн алхсаар хамгийн ойрын кафе рүү алхана.

Бид кафед орж ирхэд манай сургуулийн хэд хэдэн охидууд сууцгааж байлаа. Тэд бид 2 луу харан шивнэлдэхийг би мэдсэн юм. Гэтэл Тэхён над руу харан

Тэхён: тэднийг битгий тоо ... Гэж хэлээд инээмсэглэсэн юм. Би хариуд нь толгой дохин инээмсэглэлээ.

Бид гайгүй байрлалтай газар сууцгаан Тэхён захиалгаа өгхөөр явхад нь би санаа алдан бага зэрэг тайвшираад амжив.

Тэхён захиалгаа өгчихөөд ирхэд нь би түүн рүү хархад

Тэхён: ингээд уулзсан чинь сандарч байна шүү!

Би: чамайг гэж төсөөлж ч байсангүй

Манай сургуульд бол Тэхён Жимин 2 хамгийн алдартай нь, бүх охид тэдний анхаарлыг татхыг хүсдэг бас тэдний найз охин болхыг хүсдэг болхоор яаж би Тэхён байна гэж төсөөлөх билээдээ.

Тэр ч бүү хэл тэрний бичдэг зурвас болгон нь намайг магтаж, өдөр болгон харж догдолдог тухайгаа бичдэг байхад шүүдээ.

Охидын хүсэл болсон Ким Тэхён намайг өдөр болгон нууцаар харж, харц тургарахдаа догдолдог байсан гэж үү?

Итгэмээргүй юм.

Бидний захиалга бэлэн болж Тэхён авчирч өгхөд нь би латтенаас чанга атган инээмсэглэхэд

Тэхён: латтенд дуртай гэж мэдээд байсан юмаа

Би: чи латтенд дуртай юу?

Тэхён: дуртай ялангуяа мачад нь

Би: аан

Амьдралын минь хамгийн тухгүй хэрнээ сэтгэл догдлом мөч минь энэ байсан юм.

Надруу цоо ширтэж , үйлдэл бүрийг минь нэг бүрчлэн харах нь намайг догдлуулж бас тавгүйтүүлнэ.

Харц тулгарах тухай дурьдаад ч хэрэггүй! Зүрх минь дэлхийн бүх хүнд сонсогдхоор хүчтэй цохилож байсан юм.

Бид кафегаас гарч ирэн манайх руу алхаж байтал тэр над руу харан

Тэхён: энэн дээгүүр алхмаар байна уу? Гээд хүн замын хажуугийн хашлага руу эрүүгээрээ заах нь тэр.

Түүнийг тэгж хэлхэд би хашлаган дээр баруун хөлөө тавиад дараа нь зүүн хөлөө тавихад тэнцвэрээ ололгүй унах гэхэд Тэхён гарнаас минь атгав.

Advertisement

Тэрхэн мөчид зүрх минь зогсох шиг болж урагш харан алхахдаа зуумалзана. Тэхёны нүүрэнд ч гэсэн инээмсэглэл тодорч байлаа.

Цас орсон ч гадаа дулаахан бас цас шууд хайлж байсан ч одоо хүртэл цас орсоор байгаа нь гайхалтай!

Түүний гар хүйтэн харин миний гар дулаан байсан юм.

Бид 2 кафед байсан үеээ бодвол илүү чөлөөтэй болцгоож бие биенээсээ олон асуулт асууж, Тэхён надад хамгийн анх тэннис тоглож байхдаа гаргаж байсан инээдтэй алдаануудаа ярьж өгөн намайг инээлгэж байв.

Гэрийн гадна ирхэд

Тэхён: маргааш өглөө хамтдаа сургууль руу хамт явах уу?

Би: танайх манайхтай ойрхон юм уу?

Тэхён: үгүй л дээ. Гэхдээ би чамайг ирж авч чадна гээд малийх нь тэр.

Тэхён: хэдээс гэрээс гардын

Би: 7 өнгөрөөгөөд л ...

Тэхён: тэгвэл би 7:20 гээд гэрийн чинь гадаа ирье гэж хэлээд гараа даллан зам даган алхав.

Түүнийг булан эргэн алга болох хүртэл араас нь харан зогслоо.

Энэ бүхэн хэзээ ч сэрхийг хүсэмгүй зүүд юм шиг л санагдаж байв.

Гэртээ орж ирхэд оройн хоол болохтой зэрэгцэн орж ирсэн болхоор хувцасаа сольж, гар нүүрээ угаачихаад хоолны ширээнд суун гэр бүлийхэнтэйгээ нэгдлээ.

Аав: А-Ёнд өнөөдөр ямар нэгэн сайхан зүйл тохиолдоо юу?

Би: үгүй ээ

Ээж: гэртээ орж ирэхдээ л аз жаргалтай харагдаж байсан. Одоо ч гэсэн ам чинь чихэндээ хүрэх нь охин минь

Би: зүгээр л өнөөдөр цас орсон болхоор гоё санагдаад гэж хэлээд будаа руугаа хархад аав ээж 2 өөр сэдэв эхлүүлэх нь тэр.

Өрөөндөө орж ирэн орон дээрээ таван хошуу болж хэвтээд тааз ширтэж байтал утсанд минь зурвас ирхэд би нүдээ анивчин зүрхний цохилтоо сонсоно.

Хэрвээ энэ Тэхён биш бол яах уу?

Өөртөө итгэлгүйхэн утсаа аван дэлгэцийн гэрэл асаахад Тэхёнаас зурвас ирсэн байлаа.

Оройн хоолоо идчихсэн үү? Хэрвээ өнөөдөр цас ороогүй бол дараа жил уулзах байсан байхдаа гэсэн байв. Би яг тэнэг хүн шиг инээмсэглэж байгаагаа мэдээд өөрийгөө шоолсоор Тэхён руу хариу бичин маргаашийн хичээлээ ялгаад, хийлгүй үлдээсэн даалгавараа хийхээр дэлгэтэл дахин Тэхёнаас хариу ирэх нь тэр.

Advertisement

Даалгавараа хийж дуустал бид зурвас бичилцсээр унтхаар зэхэцгээлээ.

Маргааш өглөө түүнд хөөрхөн харагдахыг хүссэн болхоор үсээ угааж хатаагаад дүрэмт хувцасаа өлгүүрэнд өлгөв.

Дүү: та өнөөдөр нэг л өөр байна даа

Би: юу нь

Дүү: мэдэхгүй ээ, өмнөхөөсөө аз жаргалтай бас царай чинь гэрэлтээд байна гэхэд нь би инээн

Би: мессэжээр харилцдаг найзтайгаа уулзсан гээд малийтал дүү хацрыг минь шахан

Дүү: тэр ямархуу юм бэ дээ

Би: ммм царайлаг өндөр бас спортдоо сайн

Дүү: Жимин убба ?

Би: үгүй ээ Тэхён

Дүү: ваааат ??? Нөгөө тэннис тоглодог уу?

Би: тийм ээ ...

Дүү: дэбак. Манай А-Ён онни ч гараад өгчээ

Би: фшш гэж хэлээд унтхаар өрөөрүүгээ яаравчлана.

~~~~~

Өглөө сэрдэг цагаас өмнө сэрж үсээ янзлаж, нүүрээ бага зэрэг будаад Тэхёныг хүлээлээ. 7 цаг 20 минут болтол секунд бүрийг тоолсон байх.

Ээжийн бэлдсэн өдрийн хоолоо цүнхлээд гэрээсээ гарч иртэл Тэхён хашаа налан зогсож байв.

Өмнө нь анзаарч байгаагүй юм байна. Дүрэмт хувцас түүнд гайхалтай зохидог юм байна.

Тэхён: өглөөний мэнд А-Ёнаа

Би: өглөөний мэнд

Тэхён надтай хамт алхахдаа цүнхээ мөрөө давуулаад яг урдаас минь харан ухарч байлаа.

Би: уначихвал яахынбээ

Тэхён: чи байхад би яагаад унана гэж ?

Би: тэгсэн ч гэсэн ...

Тэхён: өдрийн хоол хамтдаа иднэ биздээ

Би: манай найз нар танай найз нар хамтдаа юу?

Тэхён: чи ганц л найзтай биздээ

Би: тийм л дээ. Гэхдээ чи чи яаж мэддийн

Тэхён: би чамайг өдөрт хэдэн цаг ширтдэгээ мэдэхгүй л байна даа гээд надаас харцаа буруулав.

Би яахаа мэдэхгүй түүний нурууг харан зогсож байгаад

Би: би ч бас энэ зурвасуудын ард хэн байгаа бол гэж өдөрт хэдэн мянган удаа бодож, ганцхан энэ зурвасуудын ард байгаа чамайг боддог байсан болхоор жинхэнэ чамайг олж хардаггүй байсан.

Тэхён: би хэн ч биш байсан ч чи хариу бичиж намайг бодох байсаныг чинь би мэднээ гээд над руу хархад нь би инээгээд

Би: явцгаая хоцромооргүй байна

Тэхён: тэгий гэхэд нь би түүний хажууд очин бид сургууль руу алхлаа.

Бид сургууль дээр ирхэд хүүхдүүд бидэн дээр анхаарлаа хандуулж шивэр авир хийж байсан ч би тоосонгүй!

Тэхён бол манай нөгөө анги гэсэн ч бид өдөрт хэд хэдэн удаа таардаг болхыг би сүүлд мэдсэн юм.

Харин өнөөдөр би тэр олон таарахдаа түүн рүү эгцэлж харж, бид харцаараа ойлголцож байв.

Сора: дэбак. Ким Тэхён нууц ноёнтон байжээ.

Би: мхн би өөрөө ч гайхсан

Сора: тэгээд та 2 үерхэж байгаа юм уу?

Би: анияа~ бид 2 өчигдөрхөн л уулзсан

Сора: тэр хэнд хамаатайн та 2 мессэжээр харилцаад зөндөө удсан биздээ.

Би: тийм л дээ. Гэхдээ л

Сора: хүлл тэнэг охин

Тэр намайг инээлгэж орхилоо.

Өдрийн цайны цаг болж Сора бид 2 цайны газар орж ирэн байнга суудаг газраа очиж суун жимсний шүүс аван өөрсдийн авчирсан хоолоо гаргаж ирэн идхэд бэлэн болж байтал Тэхён цартай хоолоо бидний ширээнд тавин

Тэхён: хамтдаа хооллоно гэсэн амлалтаа мартаагүй биз дээ

Сора: паа чи хамтдаа хооллох тухай юу ч яриагүй биздээ

Би: би хэлэх гэж байсын

Тэхён: тэгээд би сууж болох юм уу?

Сора: тэг тэг ... Гэхэд Тэхён миний хажууд суух нь тэр.

Бид хоолоо идэж эхлэхэд Тэхён миний дуртай хачирнуудыг халбаган дээр тавьж өгч байв. Сора биднийг нэгд нэгэнгүй ажиглаж байсан юм.

Өдрийн цайны цаг дуусаж хичээл дээр сууж байтал Сора над руу онгоц хөөргөж тэрийг нь дэлгээд хартал

Тэр чамайг маш удаан судласан бололтой! Бас тэрний харц чамайг маш ихээр хүсэж байгаа харц байсан шүү охин минь :P гэсэн байлаа. Түүний энэ зурваснаас болж ичиж орхив.

Ким Тэхёны тухай илүү ихийг мэдхийг хүсэж байна.

Чи яг хэн юм бэ? Энэ олон охидоос яагаад заавал би гэж ... ?

Энэ олон асуултын тэмдэгний хариултыг мэдхийг хүсэж байна.

---MN4EVER---

    people are reading<♦ Our lies ♦ [Complete]>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click