《{completed}While you were sleeping》8. Бидний нууц
Advertisement
~
~
~
Хэсон: Гарын үсгээ өгөөч.
Тэхён: Юу???
Хэсон: Би хэдэн дүрэм зохиосон юм. Гарын үсгээ зурчих.
Тэхён: Дүрэм?
Хэсон: Тийм ээ.
Хэсон нэг цаас гарган ирээд Тэхёны гарт бариулаад, царайгаа доошлуулан нүд нь бүлтэгнэн, гэм хийсэн хүн шиг гэлбэлзэн. Харин Тэхён нэг их зүйл бодолгүй гарын үсгээ зураад өгөхөд Хэсон баярлан инээмсэглээд, шуудхан гараас нь шүүрч аван,
Хэсон: Өөө, Би буруу цаасаа өгчихсөн байна.
гээд дахин нэг цаас гарган ирлээ.
Тэхён: Заза. Гэхдээ энэ удаад сайн уншиж байж гарын үсгээ зурнаа. гээд Хэсон руу харан инээмхийлэв. Тэгээд нүдээ гүйлгэн унших хооронд Хэсон түүнийг харан битүүхэндээ өөрийн санаагаа бүтээсэндээ баярлан зогсох аж.
Дүрэм
1. Орой унтахаасаа 1 цагийн өмнө мэдэгдэж байх
2. Бие биенийхээ биед зөвшөөрөлгүй хүрэхгүй хэрэв шаардлагатай тохиолдол гарвал мөрөөр тэврэх
3. Бие биенийхээ хувийн мэдээллийг нууцлах--
Тэрээр цааш үргэлжлүүлэн нухацтайгаар уншиж байв.
Хэсон: Нэмэх хэрэгтэй зүйл байвал хэлээрэй.
Тэхён уншиж дуусгаад цаасан дээр гарын үсгээ зурж, буцаан өгөөд,
Тэхён: Өөр нэмээд байх зүйл байхгүй ээ. Тэгээд ч чи аюулгүй байдлаа хангалттай сайн хамгаалахаар бэлдсэн байна.
гээд багахан мушийсаар өрөөний хаалгыг онгойлголоо. Харин Хэсон түүний хэлснийг эрэгцүүлэн, гайхан зогсож байтал Тэхён эргэн хараад,
Тэхён: Явахгүй юм уу?
гэж хэлээд өрөөнөөс гарахад Хэсон ч түүний ардаас даган гарлаа.
***
(Хэсоны талаас)
Хоёул эмнэлэгийн үүдэн дээр гарч ирэхэд Тэхён гэнэт өөдөөс минь харан зогсоод гараа сунгав. Би гайхан өөдөөс нь харвал, Тэхён гараа бүр илүү сунгаад нэг алхам дөхөн зогсож,
Тэхён: Утсаа өгч байгаач
Хэсон: Яах гэж?
Тэхён: Зүгээр түр өгч байгаач
Түүнийг бүлтэгнэн хараад, утсаа гарган түүнд өгөхөд Тэхён утсыг минь аваад ямар нэг зүйл хийж байгаа бололтой хэсэг саатаад эргүүлэн өгөв.
Хэсон: Энэ чинь, чиний дугаар-
Тэхён хоолойгоо багахан засаад,
Тэхён: Чи өөрөө утахаасаа өмнө мэдэгдээрэй гэсэн шүү дээ.
Хэсон: Тийм л дээ. Хэмээн сулхан хэлээд, бага зэрэг санаа зовсон байртай толгойгоо гудайлгавал,
Тэхён: Гэхдээ нууцлаарай.
Түүний ийнхүү хэлсэн нь тэрхэн мөчид ямар нэг онцгой нэгэн шиг нь болсон мэт мэдрэмж төрүүлж багахан сандаргаад амжив.
Advertisement
Хэсон: Тийм ээ. Чамайг ойлгож байна. Санаа зовох хэрэггүй.
Намайг ийнхүү хэлээд Тэхён руу харахад тэр өөдөөс минь хараад миний зөвхөн холоос, зураг, бичлэгнээс л харж чаддаг тэр сайхан инээмсэглэлээ тодруулав. 'Энэ инээмсэглэлийг харах гэж хичнээн олон охид хүсэж мөрөөддөг бол'.
Түүний инээмсэглэл үнэхээр л сэтгэл татам юм. Инээх үед нь уруул нь яг л зүрх шиг хэлбэртэй болчих юм. Үнэхээр эгдүүтэй, миний сэтгэл догдолж буй бололтой зүрх түргэн түргэн цохилж буй.
Тэхён хоолойгоо засаад хажуу тийш нэг алхан надад наалдаж
мөрөөр минь тэврээд, миний өөдөөс нүүрээ тулган хараад
Тэхён: Одоо зүгээр бололтой.
Би сандарсандаа багахан биеэ хумиад, түүнээс дөлөн
Хэсон: Юу тэр вэ? Эмч чамд ямар нэг зүйл хэлсэн юм уу?
Тэхён намайг тавиад цааш хэд алхаад,
Тэхён: Чи урьд нь-
Гэнэтхэн хажуугаар хайрцаг давхарлан зөөж байсан цэнхэр хантаазтай хүргэлтийн хүн хамгийн дээр нь тавьсан хайрцгаа алдан унагаахад Тэхён гараас татан ингэртээ наагаад толгойг минь гараараа тэврэн холдуулахад хайрцаг шүргэн өнгөрлөө.
***
Ойрхон байрлах тоглоомын талбайд сандал дээр сууна хүлээж байтал Тэхён хүрч ирэн хажууд зэрэгцэн суугаад гарыг минь татан атгаад,
Тэхён: Чамд зөвшөөрөлгүй хүрч болохгүй ч энэ удаад шаардлагатай тохиолдол гэж болохоор учраас-
Алив хараадахъя.
хэмээн шархны лент гарган ирээд шархан дээр нааж өгөөд мөрөөр минь өөртөө наана тэвэрж
Тэхён: Удахгүй миний сэрэх цаг болох байх. Тэгвэл одоо ингээд баяртай гэх үү дээ.
гээд урагш харан хэлэв.
Тэрхэн мөчид миний толгойд нэгэн зүйл зураахад, Тэхён рүү ширтэн
Хэсон: Нээрэн чи түрүүн миний талаар юу хэлэх гэж байсан бэ?--
***
Хөргөгчний хаалга тас хийх чимээнээр харахад би гэрийнхээ гал тогооны шалан дээр хэвтэж байв.
?: Ааяггү, *тагнаагаа чанга ташин нүүрээ үрчийлгэх*
Би хөргөгчний зүг харвал миний толгойны урд Хэрим хөргөгч налан зогсох харагдав.
Хэсон: Цаг хэд болж байна?
Хэрим: 6 цаг болж байна.
Хэрим: Арайч дээ одоо бүр гал тогоонд идэж хонодог болсон уу? Та ч удахгүй гахай болох байх даа. Заваан юм. Хурдан босоо.
Advertisement
Хэрэм: Заза бослоо.
гэсээр ширээ түшин босохдоо гараа харвал миний шархан дээр нааж өгсөн шархны лент хэвээрэй байв.
Хэрим огцом надруу эргэн хараад,
Хэрим: Таны хугацаа чинь дууссан юм байна. Миний гарын үсэг?
гээд гараа над руу гараа сунгаад,
Хэрим: Заз, угаасаа таньд байхгүй л байлгүй дээ. Та яаж ч авах вэ дээ?
Хэрим гараа хурдхан буцаан татаад өмнөө авчран гараа зангидан ийнхүү хэлэн зогсох хооронд Хэсон өнөөх Тэхёнаас илүү зуруулж авсан гарын үсэгтэй цаасыг түүний нүүрний өмнө дэлгэхэд Хэрим хэсэг үглэж байгаад түүнийг хараад нүдээ итгэхгүй байгаа бололтой нүдэн томорч, хэд хэд цавчилж байгаад орилон гүйж очоод, гараас нь шүүрч аван,
Хэрим: Хөөөөх, үнэхээр үү? Гайхалтай.
Хэсон өөрөөрөө их л бахархаж байгаа бололтой нэг хөмсгөө өргөн мушийх аж.
Хэсон: Би авч өгч чадна гэж хэлсэн биз дээ. Би мундаг байна уу?
Хэрим: Ммм, тиймээ мундаг
гээд цааснаасаа нүдээ салгалгүй эрхий хуруугаа гозойлгон зогсоод уулга алдан баярлав. Харин Хэсон цааш өөрөндөө орон ажилдаа бэлдэхээр явлаа.
~
~
~
Автобусны буудал дээр чихэвчээрэн сонсогдох аялгууг амандаа аялан өөрт тохиолдоод буй энэ бүх гэнтийн зүйлсийг бодон өглөөг эрч хүчтэйгээр эхлүүлэхэд өөдөөс тусах нары гэрэл хүртэл надад баяр хүргэн мишээх адил гялбана.
Гэнэт энэ бүхнийг эвдэх мэт хэн нэгэн машины дохиогоо даран тачигнуулав. Би чихэвчээ аван хараад залхсан байртайгаар түүнрүү харахад тэр машинаасаа бууж ирээд өмнө минь зогсоод,
Сүнү: Хоёулаа ярилъя
гээд бугуйнаас минь атгав.
Хэсон: Миний гарыг тавь. Би ажилдаа явах хэрэгтэй байна-
Гэнэт толгой эргэн, газар дайвалзаал, бүх зүйл бүдгэрсээр удалгүй харанхуй болчихов.
***
Advertisement
- In Serial122 Chapters
The Other World Dining Hall (WN)
There is a certain restaurant in the first basement level of a multi-tenant building in one corner of a shopping street near the office district. The historical 70-year-old restaurant, marked by a sign with a picture of a cat, is called “Western Cuisine Nekoya.” This restaurant looks completely normal through the week, but on Saturdays, it opens in secret exclusively to some very unique guests. During these hours, doors in various areas of a parallel world open to allow customers of many different races and cultures into the restaurant. This “Restaurant to Another World” and its food hold an exotic charm to these highly diverse customers. This is a story of the heartwarming, once-in-a-lifetime encounters between our reality and another world, between the restaurant’s customers and its owner, and the food shared among them all.
8 826 - In Serial7 Chapters
Reincarnated as the goddess of maids and slaves.
Iona loves maids she works at a maid café she researches maids and she wants to be a professional maid. At least until she is killed however she is given the chance to become the goddess of maids and ... slaves? Cover made by Maze_Runner on Scribblehub. Originally posted on scribblehub under same title and author name.
8 126 - In Serial6 Chapters
[Hiatus, but this is my favorite, wait for it] Realithia Collection
NOTICE: This story will be edited from Prologue to the current chapters. In other words, I'll do a remake after I'm done with the quota. [Status = Under Hiatus till quota is fulfilled.] It's incomplete so don't read it yet. However, if you're curious as to how the story will be... Author's Notes: This is my first story. But I somehow ended up writing it last. Cover is just temporary. It's made by me, with 10 minutes in MSpaint. Warning: Tagged [Mature] for... errr. Gore and Violence. Mostly Violence, I think. ~~~~~~~SYNOPSIS~~~~~~~ It's a f*cking Crossover between my carefully selected stories posted on Royal Road! This will be about world-jumping and OP bullshit shenanigans! Wanna see some crazy shit? Sign up! Story1: royalroadl.com/fiction/4070 Story2: http://royalroadl.com/forum/showthread.php?tid=43356 Story3: Story4: Story5: Story6: Story7: Story8: Story9: Story10: Story11: Story12: Story13: ~~~~~~END OF SYNOPSIS~~~~~~~~~~~ Quota= 2 of 13 stories currently fulfilled.
8 174 - In Serial41 Chapters
We dream of Worlds
In the cold silence between the stars, millions of passengers aboard the Long Shot reside in stasis. While their bodies are protected from the ravages of time, their minds are far more fragile. To protect their sanity, they are connected to the ships network. Full depth Virtual Reality. But to ward of boredom we do what humans do best. We seek out entertainment, we fight, and we explore. In short, we game.But for Darin who just came off a maintenance shift, its a different story. In the Net time passes much more swiftly, so now he's late to the game, behind the curve, and nearly friendless. Upon joining the MMO """"Dreams of a Forgotten World"""" Darin finds that his problems have only just begun. But on the bright side, at least you can always respawn...
8 88 - In Serial4 Chapters
The Brains of the Operation
iZombie fanfiction~Liv eats the brains of a dead private investigator that she used to go to school with. As she, Clive and Ravi try to find the killer, Liv is swept with a wave of bad puns, a strong urge to binge NCIS, and lots - LOTS - of sunglasses and suits.Let's go, zombies.[Updated Wednesdays]
8 85 - In Serial48 Chapters
Endangered
The Lycan race is dying and there's nothing they can do about it but watch their race die out.Since then they have resided in a cave sleeping until they were disturbed by people roaming around. Awoken in a fit of rage the group of Lycans chased out the humans and killed them. Feeding off of the humans got them their strength back unless the host was sick then they would have to fight off the sickness themselves.They decided that the best way to repopulate their species is to breed any and all women. Now all that stand are five lycanthropes who have to adjust to the new world, feed without being discovered, and breed with women. Mortal women.
8 82