《LOVE AGAIN》Битгий зугт
Advertisement
Ой санамжаа алдчихсан юм байхдаа?
Шархалсан дурсамжуудаа ч санахгүй байна..
ZHONG CHENLE.........
Нэг л мэдсэн тэр хоёрыг аль хэдийн орхиж яван гэртээ ирчихсэн гүн бодолд автчихсан хэвтэж байлаа. Тааз луугаа ширтэн суухдаа нүднээс минь нэг ус шиг шингэн зүйл гараад байхыг бодвол нулимс минь л бололтой.
Ер нь ганц эрэгтэй хүнээс болж уйлж болж байгаа гэж үү? За за хангалттай! ганц олдсон амьдрал дээрээ жаргалтай л байх хэрэгтэй. Хичээл номоо сайн хийж гадаадад сурахаа л бод...
~ ~
Өглөө болсныг илтгэх шиг сэрүүлгэны дүнгэнэх дуу гарж шууд л нойрыг минь сэргээж орхив. Их эрт унтсан болохоор сэргэг байгаа юм байна л даа.
Үсээ ороочихоод нэг хөнгөн уруулаа өнгөлөөд өглөөний хоолоо хальтхан идсэн болчихоод эрч хүчтэйгээр гэрээсээ гарлаа. Ашгүй орцоо ажихад Чонло байхгүй байсан учир хурдхан цахилгаан шат дуудлаа.
Их л амар тайван байсан хүн чинь гэнэт л Чонлогийн хаалга дуугарах үед айсан даа цахилгаан шат биш шатаар буугаад зугтчих нь тэр. Таарахгүй гэсэндээ ийм үйлдэл хийчихдэг.
Чонло дандаа алхаж явдаг учир би эсэргээрээ автобусанд суухаар болов.
Сургуулийн буудал дөхөөд ирэхэд яагаад ч юм сандраад байлаа. Өөрийгөө яагаад сандарсныг ч гайхах шиг. Хулгай хийчихсэн биш юундаа айгаад байгаа юм бол? Тэнэг юм.
Гайгүй эрт цагт гарсан учраас ангидаа ороход Минхи харагдахгүй байв. Ирээгүй юм байхдаа гэж бодсоор ангийн хэдэн охидуудтай буу халан их л инээд хөөр болж Чонло ч ашгүй бодлоос минь гарж эхлэв.
-Сохи хүн уулзъя гэнэ"
Ангийн нэгэн охин намайг дуудан хэлэхэд Минжон, Минхи хоёр ангид ороод ирэхгүй яасан юм болдоо гэж бодсоор гартал шал өөр хүмүүс намайг угтаж авлаа.
"Юу хэрэгтэй вэ? Та нар намайг таньдаг юм уу"
Би гайхсаар асуухад минь нөгөө хэдэн хөвгүүд харин" Чонлод сайн охин мөн биз дээ?" гэж хариулахад нь Чонлогийн найзууд гэдгийг нь ойлгож бас ямар их ичсэн гээч. Мөн гэж хэлэх нь ч юу юм. Зүгээр л толгойгоо дохиход нөгөө хэдэн хөвгүүд нь гэнэт хоёр талд минь гаран намайг чирээд нэг газар луу авж явлаа.
"Юу вэ! Яах гээд байгаа юм"
-Чамайг яах ч үгүй. Сайн хүн дээр чинь аваачиж өгж байна"
Advertisement
Нэг танихгүй найзуудых нь нэг нь хэлэхэд өөр нэг найз нь бас
-Ийм үе ховор шүү. Өөрийгөө азтайд тооцоорой"
Тэр өөр найз нь ингэж хэлэхэд нь би баярлах ч биш гуниглах ч биш хэцүү байдалд орон тэд нарт дуугүй л чирүүлэн явлаа. Уг нь өнөөдөр таарахыг хүсэхгүй байсан юм сан.
Аз болж хоёр ихэртэй үүдэнл таарчихаад би шууд л туслаарай гэж аварлын харц харуулахад тэр хоёр харин ч инээмсэглээд танихгүй хүн шиг яваад өгөхөд би тэр хоёрыг аль хэдийн булшлах газрын дотроо хайж байлаа.
Сургуулийн нэгэн хүүхдүүд их очоод байдаггүй хонгилын өрөөнд аваачихад би гайхсаар харахад тэд нар намайг түлхээд оруулчихав.
Яах гэж энд оруулсныг ч мэдэхгүй би дэмий хийцгүйрсны оронд эргэн тойрноо ажвал ойр хавийн тоос шороо их байгааг анзаарч хүн бараг ордоггүй гэдгийг нь ч мэдээд авлаа.
"Би тэд нарт энэ өрөөг цэвэрлүүлэх гэж чамайг дуудаагүй юм сан."
Нэгэн хоолой ардаас гарахад би үхтлээ цочсоор арагшаагаа эргэж харахад Чонло хаалганы наана зогсчихсог хана тулан гараа халаасандаа хийчихсэн намайг ширтчихсэн зогсож байв.
"Яах гэж дуудсан юм. Гол юм аа ярь"
Би сандралаа арайхийн багасгасаар асуухад тэр харин өнөөх л сайхан тод үсээ оролдсоор миний зүг алхалаа. Надтай ойртвол улам сандрахаа мэдэх учраас нэг ухран хойшлоход тэр харин тоохгүй над луу алхасаар л байлаа.
Юманд хэмжээ хязгаар байдаг шиг хойшлосоор байгаад ширээ тулснаа мэдээд яахаа мэдэхгүй дэмий л түүнрүү харан зогсоход тэр харин надтай аль хэдийн ойртоод зогсчихсон тэрүүгээр ч зогсохгүй ширээн дээр минь хоёр гараараа тулан намайг шахаад зогсчихов.
"Өчигдөр намайг харсан биз?"
Хэсэг чимээгүй байсан орчинг тэр эвдэн асуухад нь би худал хэлэхийг хүсэлгүй зүгээр л толгой дохилоо. Чонло толгойгоо хазайлган намайг ширтээд байсанд нь би сандран нүдээ ийш тийш гүйлгэхэд тэр эвгүй байгааг минь мэдсэн юм шиг надаас бага зэрэг холдсон ч хоёр гар нь ширээн дээрээ намайг тулсан хэвээрээ л байлаа.
"Б-Би та хоёрыг хүнд хэлэхгүй ээ. Амлья"
Би бага зэрэг гацаж ярьсаар чигчий хуруугаа гозойлгосонд Чонло гэнэт гараа нүүрэндээ дараад инээгээд унав. Тэр намайг шоолоод байгаа юм байхдаа? Гэхдээ одоо хамаагүй ээ тэр инээж байна шүү дээ. Түүний энэ инээмсэглэл л надад яг одоо чухал болчихлоо...
Advertisement
"Би тэрэнтэй ямар ч холбоогүй. Харин чи харчихсан байсан болохоор чамайг хүмүүст олон юм ярьсан байх вий гэж эмээсэн юм.
Чи арай өөр бололтой."
Тэр инээмсэглэхээ болин надаас холдонгоо хэлээд хамгийн сүүлийн үгээ шивнэх шахам хэлсэн ч би хангалттай сонссон юм.
"Тэгвэл ямар ч холбоогүй юм байна. Ойлголоо"
Би ингэж хэлээд энэ өрөөнөөс гарах гэтэл Чонло араас минь миний нэрийг зөөлнөөр дуудлаа.
"За" гэсээр хойшоогоо харахад тэр
"Битгий зугт. Зүгээр байдаг шигээ бай. Арай ч эмэгтэй хүүхдийг шатаар буулгатлаа аймшигтай болчихоогүй юм сан "
Чонло ийнхүү хэлээд намайг орхиод гараад явлаа. Гэхдээ гарахынхаа өмнө сонин Хятад хэлээр хэдэн юм хэлээд гарчихав.
Явсных нь дараа би шууд л өвдгөөрөө газарт унан тэнэг хүн шиг инээгээд суучихав. Догдолсноосоо болж хажууд нь байхад л амьсгалж чадахгүй болсон юм шиг санагдаад...
Миний оронд хэн ч байсан хүчилтөрөгчийн дутагдалд орох байсан тийм биш гэж үү?
Хамгийн баярламаар зүйл нь тэр охинтой ямар ч холбоогүй гэсэн үг нь миний зүрхийг буцаагаад оёх шиг л боллоо. Харин гарахдаа сүүлийн өгүүлбэрээ Хятадаар хэлээд гарахад нь ямар учиртайг нь мэдэхгүй үлдээчих шив..
~ ~
Хичээлийн цагаа ч таг мартан дараагийн цагаас ороход хүүхдүүд над луу ихэд гайхаж харж байлаа. Ангийн онц сурлагатан ганц цагийн хичээл таслахаар ямар аймар хардаг юм бэ...
Хичээлдээ төвлөрөн сууж байсан чинь хажуунаас нэг цаас ирэв.
"Чонлотой түрүүн байсан юм уу? Найзууд нь чамайг чирж явж байсан харагдсан.
-Минхи
Минхи цаас над луу явуулсныг мэдээд би зөрүүд нь "Дараа ярья. Бас Минжон та хоёр булшаа ухаад байж байгаарай!
Би ууртайгаар ингэж бичээд явуулахад Минхи цаасаа уншчихаад надаас уучлалт гуйгаад уналаа. Амттан авахуулна даа гайгүй...
Хичээлийн хонх дуугаран хүүхдүүд гарж орсоор хоолны танхим луу явахад би харин ангидаа үлдэн Чонлог дотроо бодохыг илүүд хүслээ.
Тэр нэг бол сайхан сэтгэлт өрөвч хөвгүүн шиг боловч гэнэт хувиран хүйтэн зантай, мөсөн уул шиг болчихдог нэгэн....
Чонло яг л 4 улирал шиг зантай нэгэн ч би үүнийг нь тоохгүйгээр дурласан азгүй тэнэг охин. Тийм ээ нүд рүү нь л харах төдийд шархалсан дурсамжуудаа мартдаг охин...
Хичээлийн завсарлагаан дуусаад ороод ирэхэд Минжон анги луугаа биш манай анги луу ороод ирэхэд хичнээн гайхсан гээч.
"Минжоноо завсарлагаан дуусчихсан байна. Анги луугаа орооч удахгүй багш ирнэ" гэж хэлэхэд тэр харин ч тоосон шинжгүй тэнэг хүн шиг инээгээд миний ширээг мөргөөд байлаа. Би ч гэсэн инээхээр галзуу хүн шиг харагддаг байхдаа....
"Хүнд дуралчихлаа би.Тэр сайхан амьтныг яагаад өдий хүртэл анзаараагүй явдаг байна. Аххх галзуурлаа"
Тэр гэнэт ухаан ороод ийм хачин зүйл яриад байхаар нь миний их инээд хүрлээ. Эрэгтэй хүнийг сайхан амьтан гэж хэлээд л өөр олигтой үг олдоогүй юм байхдаа.
"Хэн юм" гэсээр намайг асуухад тэр тэнэг хариулахгүй инээгээд л харин Минхи өмнөөс нь Хуан Рэнжүн гэж хэллээ.
"Энэ хэн юм. Мэдэхгүй хөвгүүн байна"
Би мэдэхгүй болохоор ингэж хэлсэнд тэр хоёр их тэнэг хүн харсан аятай намайг харчихаад "Чиний сайн хүний чинь сайн найзуудын нэг. Чи тэнэг юм уу?" гээд хүн загнаад уналаа.
"Манай найзууд энэ жил юу болчихоод хүн амьтантай дурлалцаад байгаа юм бэ. Хүнтэй зэрэгцээд л"
Би тоглосоор бүгдийг нь хамруулж хэлэхэд Минхи миний нуруу луу цохьчихов.
"Би хүн амьтантай учраагүй ганц хүн нь байхад юу гээд байгаа юм"
Тэр өөрийгөө өмгөөлөн дээгүүр харахад нь яагаад худлаа ярьсныг нь гайхлаа. Түрүүн хоёр дугаар цагийн үеэр Тэюун ахтай таараад ямар байгааг нь асуусан харьцаж байгаа л гэж хэлсэн шүү дээ. Гайгүй дээ чамайг газар дээр чинь барина даа.
Нилээн удаж багш орж ирэхэд Минжон доогуур нуугдаж явсаар байгаад ангиас гараад өглөө. Хүн амьтнаас ч ичихгүй амьтан шүү нээрээ.
Багш"Хүүхдүүдээ хичээлээ эхлэхээс өмнө юм зарлья. Удахгүй болох сурагч нарын нэг өдөр дээр гаргах хүүхдүүдээ сонгосон биз дээ"
Сурагч нар"Тийм ээ багшаа" гэж хэлээд дуусахад ангийн дарга босож ирэн хүүхдүүдийг зарлаж хамгийн сүүлд нь миний нэрийг хэллээ. Ингэнэ гэж мэдээд байсан юм аа...
Хичээл ч ордгоороо орон харин би хурдхан хичээлээсээ таран Чонлотой дахиад нэг таарахыг хүсэж нөгөө нэг өөрийн хийсвэр бодолдоо автан суулаа..
Advertisement
Unbroken
Stuck in the Void Wastelands, a group of courageous paladins fights to defend the portal that bridges their world to other Planes. Cut from civilization, and after decades of fighting, from the providence of their Goddess, they continued their eternal vigil even if they continued to fall one after another. Until, at last, only one Paladin is left standing. Artreus, the lone Paladin, after years of isolation, continued to fight, not for their world, or their Goddess, but the memory of his comrades. He continued to surpass insurmountable odds using the experience and knowledge imparted by his dear friends. His body battered, but his will unbroken. Until one day, he comes face to face with a Demon Lord and perished. Floating in the vast darkness, the Goddess once more called for his service. He accepted without hesitation. Not to serve the gods who abandoned them to their fate, but to save the world he and his companions swore to protect. For even if he gets beaten and defeated, even if he have to stand alone against the world, he will stand vigilant as it's protector, to uphold the oath they all swore. For he is the Unbroken.
8 205Kingmaker
What is a king? How do they change the world? Zvanimir will some day find all this out, but before that, he has to survive the things the world throws at him. Kingmaker is a story inspired by the folklore and history of Croatia, a small Slavic country in the southeast of Europe.
8 101SPECTER
This is a story I wrote when I was fifteen. I'm twenty-two. I decided to post this piece hoping it'll help inspire people to finish their story. The point of a rough draft is to barf words onto the screen. It's not suppose to be pretty. It's suppose to be finished.
8 261Contrasting Similarities
How can people be so similar yet so different?How can situations be strange yet so familiar?Twins Amira and Aurora were put under the custody of their mother when they were five. So much has happened since then. But what was the worst was the loss they've experienced. The sadness one of them has felt and the pain she has endured.They live for each other. They have their contrasts and their similarities. But one thing for sure is common.Priorities. The first priority is their other half. Their twin.But what happens when the situation leads them back to their brothers who were left in their biological father's custody? What happens when they finally receive the sibling love they couldn't give each other yet they both craved? What happens when they are forced to escape their own bubbles and experience what true care and affection is?And along the way, they discover the contrasting similarities, that help them heal and discover a different kind of love yet so similar.TW: Mentions of Abuse, Death and Schizophrenia.
8 177Art Book!
A book where I shall add trashy, mediocre or really good drawings that I make!Don't worry, I'll give you the references if I use any :)Enjoy!P. S. Thank you for #3 on Originalart!!!
8 88Maxneil Oneshots And Headcannons
So im obsessed with this ship and I keep getting these little stories in my head in class so why not put them in here rightAlso there are going to be some angsty chapters bc i love angst so much-
8 185