《Playboy •》თავი 10
Advertisement
ასე ვეღარ გავძლებ, მის გარეშე ძალიან მიჭირს. ბურდღუნებს ბალიშში თავჩარგული ჯონგინი. მზის სხივები ჯერ მის ქერა თმას ხვდება, შემდეგ კი მის ზურგზე გადადის. უკვე რვა საათია, უნდა ადგეს და სკოლაში წავიდეს.
ჯონგინი საწოლზე წამოჯდა და გაჯეჯილ თმაზე ხელი მოიკიდა. ფეხზე წამოდგა და სააბაზანოში შევიდა. მაისური გადაიძრო, ყველაფერი გაიხადა და ცხელი წყალი მოუშვა. 20წუთის შემდეგ წელზე პირსახოცშემოხვეული სააბაზანოდან გამოვიდა და სკოლის ფორმა ჩაიცვა. კიბეზე მშვიდად ჩავიდა, მანქანის გასაღები აიღო და სახლიდან გავიდა.
სკოლაში შესვლისთანავე გოგონები მას მიაშტერდნენ თან რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ. არც გაკვეთილზე და არც კაფეტერიაში დაუნახავს ქლოე და არც უცდია მისი მოძებნა. იცოდა, რომ მასთან საუბარს არ მოისურვებდა. სამეულმა სპორტზე ისევ წაიკინკლავა სკოლის ნაკრებთან, მაგრამ მასწავლებელმა ყველაფერი მოაგვარა. გაკვეთილების შემდეგ ჯონგინმა, ჰუნამ და ჩანიმ სკოლის ეზო დაალაგეს. საქმე მოამთავრეს თუ არა სახლებში წავიდნენ. ჯონგინმა გადაწყვიტა ქლოესთან მისულიყო. გზად საჭმელი იყიდა და მისი სახლისკენ გაეშურა.
კარზე კაკუნია.
-ვინ არის?
-ჯონგინს ხმა არ ეცნო და აფორიაქდა.
კარი ლამაზმა, დახვეწილმა ქალბატონმა გააღო.
-გ-გამარჯობა, ქლოე სახლშია?
-ვინ კითხულობს?
-მ-მისი შეყვარებული ვარ.
-ჩემს ქალიშვილს შეყვარებული ჰყავს? - გაკვირვებულმა იკითხა.
-დედა ვინ არის?
-ძვირფასო რამდენი ხანი მიმალავდი?
-რას? - კიბეზე ჩამოვიდა ქლოე. ჯონგინი, რომ დაინახა ადგილზე გაიყინა.
-შემოდი, კარებში ნუ დგახარ. - შემოიპატიჟა მისის აკერმანმა.
ჯონგინმა საკვებით სავსე პარკი ქალბატონს მიაწოდა და სახლში შევიდა.
-ჯ-ჯონგინ აქ რას აკეთებ?
-მომენატრე და შენს სანახავად მოვედი. არ ვიცოდი დედაშენიც თუ სახლში იქნებოდა.
-აჰაჰ რა საყვარელია. - აკისკისდა დედა.
-ჩემს ოთახში ავიდეთ, სალაპარაკო მაქვს.
-ჭკვიანად იყავით - კისკისებდა ქალბატონი.
-Chloe's POV-
ამან რა სულ გააფრინა? აქ რას აკეთებს? როგორ გაბედა? ხომ იცის, რომ ნაწყენი ვარ?! იდეაში უკვე დავშორდით! სიკვდილი უნდა?!
გაბრაზებული ავიდა კიბეზე, ჯონგინი ოთახში შეაგდო და კარი მიაჯახუნა.
-რამდენის უფლებას აძლევ საკუთარ თავს?!
-გითხარი, რომ მომენატრე. ნუ ბრძანებლობ ქლოე. - უთხრა მშვიდად და საწოლზე ჩამოჯდა.
-აქედან წადი.
-არ წავალ, მანამ სანამ საწადელს არ მივაღწევ.
-რა გინდა? - მობეზრებით უპასუხა გოგონამ.
-შემირიგდი და გპირდები აღარაფერს დაგიმალავ. იცი, რომ მიყვარხარ. ნუ ჯიუტობ! შენც გიყვარვარ და ვიცი, რომ ისევ გინდა ჩემთან!
Advertisement
-დიახ მინდა! მაგრამ ვერ ვიტან, როცა მატყუებ! - ხელები გადააჯვარედინა ქლოემ.
-ყოფილზე არც გიკითხავს და უბრალოდ მოყოლა საჭიროდ არ ჩავთვალე. მოვრჩეთ ამ თემაზე საუბარს და შევრიგდეთ.
-მაინც, ბოდიშს არ მოიხდი?
-კიდე რა გინდა? - წარბი ასწია ჯონგინმა.
-კარი იცი სადაც არის. - ეშმაკურად გაუღიმა.
-კარგი მაპატიე და მეორედ ეს არ განმეორდება.
-ძალიან კარგი. - ხელები ჩამოუშვა ქლოემ, ჯონგინისკენ წავიდა და კალთაში ჩაუჯდა.
-ვეღარ ითმენ? - წელზე შემოხვია ხელები ჯონგინმა და ტუჩის კუთხეში ჩაიღიმა.
-მომენატრეთქო გითხარი.
ქლოე მის ტუჩებს დაეწაფა და ხელები კისერზე შემოხვია. ჯონგინი უკვე გამხეცებული იყო, როცა ქლოემ ხელი გაუშვა და ფეხზე ადგა.
-მეღადავები ხო?
-აქ არა, დედაჩემია სახლში. ხმას გაიგებს.
-კარგი ჰო, წავიდეთ?
-გამოვიცვლი და წავიდეთ.
-გელოდები.
ქლოემ გამოიცვალა, ჯონგინს ხელი ჩაჰკიდა, კიბეზე ჩაირბინა და დედას მიაძახა, რომ მალე დაბრუნდებოდა.
მანქანაში ჩახტა და ჯონგინს ჰკითხა:
-სად მივდივართ?
-ჩემთან რათქმაუნდა.
-კარგი.
15წუთში ჯონგინის სახლში იყვნენ. ორივენი მანქანიდან გადმოვიდნენ და სახლში შევიდნენ. ჯონგინმა სამზარეულოდან ღვინის ბოთლი გამოიტანა და ოთახში ავიდა, ქლოეც მას გაჰყვა.
ბიჭმა ღვინო დაასხა და ფრთხილად მოსვა. ქლოე მის ნაკვთებს, განიერ ბეჭებს და წვრილ წელს უყურებდა. თითქოს ღვინომ კი არა ჯონგინმა დაათროო.
-მონატრებულის თვალებით ნუ მიყურებ, ახლა ხომ აქ ვარ! - ახარხარდა ჯონგინი.
-გაკვრიდები ძვირფასო.
ჯონგინმა ჭიქა გამოართვა და კომოდზე გადადო. გოგონას ხელი ჰკრა და საწოლზე დააგდო. ზემოდან მოექცა, ტუჩებში აკოცა, შემდეგ მაისური გადააძრო და ჯინსი გახადა.
გოგონამ ხარბად გაიცინა, ეს ყველაფერი ენატრებოდა. ჯონგინს მაისური გახადა და მის ტუჩებს დაეწაფა. არ გაუშვა მანამ სანამ სული არ ჩაეხუთა. ტანზე მჭიდროდ მიეკრო და ფეხები წელზე შემოხვია.
Advertisement
Archon
Since the late 19th Century, humanity has been pushing itself at a breakneck pace towards a single convergence of technology and development. Estimated to occur in the mid 2020's, this pivotal moment is commonly referred to as the Singularity. After five years of research, college student Adrian Pierce manages to crack the code first and create the world's first robust artificial intelligence in the year 2016. Disgusted by society as it is, especially governing bodies, he decides to use his unique position to alter the tenuous balance that greed and corruption had given birth to. With his extraordinary mind, Adrian plots and plans, designing new technologies with his assistant A.I., becoming secretly embroiled in the world of politics, subterfuge, and research. As his influence increases, governments and the general populace alike scramble to discover just who the man behind Archon Industries really is.
8 181Titans of Time
Shoes, slave of Miranda Alexia Dawngrove, finds a secret passage beneath his Mistress's mansion. However, it leads nowhere. Not willing to believe that his discovery bore no fruit, Shoes uses whatever free time he has to chip away at the brick walls. He spends the week hoping that the tunnel is actually leading somewhere. Shoes, slave of Miranda Alexia Dawngrove, finds a secret passage beneath his Mistress's mansion. It leads nowhere. However, Shoes discovers that the wall is damaged at one section. Someone was obviously trying to dig their way somewhere. Hoping he would find a way to escape, Shoes continues chipping away at the wall. Shoes, slave of Miranda Alexia Dawngrove, finds a secret passage beneath his Mistress's mansion. There is a hole at the end of the corridor, which leads to a dark chamber. Brick walls, low ceiling, the room's only feature is a stone altar in the middle. It's not the escape route Shoes hoped for, but he is happy with his discovery nevertheless. The room could be a perfect hideout. Shoes, slave of Miranda Alexia Dawngrove, finds a secret chamber beneath his Mistress's mansion. At first glance it seems to be empty, but he notices a straw mattress in one corner. There is a slave uniform on the makeshift bed. As he picks up the clothes, a small wooden figurine falls to the ground. Rough shape, amateurish carving; it's the exact copy of the statuette Shoes has in his pocket.
8 104Mortem Comedenti(Death Eater)
"How I wish I could save you from the anguish and pain you will receive. You will walk alone, afraid. You will gain power that you hate. That hate will turn towards yourself. Your convictions and principles will be challenged and thrown into the fires and woes of regret. Sorrow will replace your bones, anger will flow instead of blood, deceit will shape your eyes. Maybe, if your will is strong enough, Your soul will remain." Thanks Asviloka for the cover! :)
8 133The Woods Have Teeth
A Burglar, a Lawman, his scent hound, a Hitman, and a Hellhound chase each other through a very Spooky Forest on a quest for absolution, understanding, mercy, and fulfilment of duty. The story is mildly Slavic-fantasy, with a guest appearance from Baba Yaga and her house on hen's feet. It contains tight personal stakes and none of the human characters have magic powers or superhuman abilities. Nothing bad happens to the dog.
8 198Red Riding Hood BxM
When Jack is blamed for the wolf attacks and becomes the target of his narrow-minded village, he decides to take Fate in his own hands. Hiding beneath his hood, his only hope is finding the Witch of the Wilds...before the wolves find him.
8 197Prelude to Forever : Alden & Maine
A Fictional chronicle of Alden and Maine, how their love developed from work buddies to friendship and love or more succinctly, from Alden and Yaya Dub to Alden and Maine, to RJ and Meng. Stories are inspired by posts on social media accounts of both Alden and Maine, actual Kalyeserye episodes, and feature stories covered by fan magazines. I try to recreate scenarios as close as possible to how things might actually happen, what thoughts go through their minds, as their beautiful relationships unfold. Enjoy this journey with me :)
8 209