《Playboy •》თავი 6
Advertisement
-Chloe's POV-
ძალიან გამიხარდა ჩანიზე, რომ გავიგე. სემი ბედნიერებას იმსახურებს. პირველად სკოლაში შევხვდით. ახალი გადმოსული ვიყავი და გიდი მჭირდებოდა. დირექტორმა სემის სთხოვა ჩემთვის სკოლა ეჩვენებინა, სწორედ მაშინ დავმეგობრდით.
*flashback*
- ახალი შენ ხარ?
- კი, მე ვარ.
- კეთილი იყოს შენი მოსვლა.
- მადლობა.
- წამომყევი, ყველაფერს გაჩვენებ.
- რა გქვია? - მორიდებით ვკითხე.
- სამანტა, მაგრამ ყველა სემის მეძახის. შენ ქლოე ხარ ხომ?
- კი.
- ზედმეტსახელი არ გაქვს ქლოე?
- არა.
- მაშინ მე შეგარქმევ. ქესი. როგორია?! მე ძალიან მომწონს. - თვალები უბრწყინავდა და სიხარულისგან დახტოდა.
მთელი სკოლა დავათვალიერეთ, რამდენიმე გაკვეთილს დავესწარი, შემდეგ კი სახლში დავბრუნდი. ერთი სული მქონდა ახალი დღე როდის დაიწყებოდა, რომ ისევ მენახა სემი. მომდევნო დილით ინგლისურის გაკვეთილზე შევედი, სემი მაშინვე შევამჩნიე, ხელს მიქნევდა და მანიშნა მის გვერდით დავმჯდარიყავი. მეც მასთან მივედი და დავჯექი.
- როგორ გეძინა? - მკითხა მისი წრიპინა ხმით.
- კარგად, შენ?
- ჩემი მეზობლების ყვირილს და კივილს თუ არ ჩავთვლით ნორმალურად.
- ...
- სკოლის მერე რა გეგმები გაქვს?
- სახლში ვაპირებდი წასვლას.
- შეგიძლია ჩემთან წამოხვიდე.
- უცხოს რატომ პატიჟებ?
- უცხო არ ხარ, უკვე აღარ.
მისი მხრიდან კარგი საქციელი იყო, მისი სიტყვები კი სასიამოვნო მოსასმენი.
ლანჩზე ერთად ჩავედით. მან შორიდან დამანახა სკოლის სამი Bad Boy. ორი მათგანი მშრალად დაახასიათა აი მესამეზე კი გაჭედა. გამოიცანით ვისზე? შემდეგ სკოლის ძუკნაც დამანახა შორიდან, ეუნა რათქმაუნდა. თავიდან ეუნასთან ცუდი ურთიერთობა არ მქონია, პირიქით, დავმეგობრდით და ხშირად დროს ერთად ვატარებდით, მაგრამ ერთხელ ძალიან ცუდად მოიქცა. მას ლუკასი უყვარდა, ლუკასი კი ჩემთან ძალიან ახლოს იყო. ეუნა ამაზე ეჭვიანობდა და მაბრალებდა, რომ მე ლუკასი მიყვარდა. რათქმაუნდა მიყვარდა, მაგრამ როგორც მეგობარი.
თანდათან ეუნა ბოღმით აივსო და ჩვენზე ჭორები გაავრცელა. ვითომ მე და ლუკასი ერთად ვიწექით და ერთად ცუდ რაღაცეებს ვაკეთებდით. ამაზე ჩვენ სამმა ვიჩხუბეთ და ყველაფერი დასრულდა. ამის შემდეგ ეუნა გვძულს, მას კი ისევ ლუკასი უყვარს.
Present Day
გვიანი იყო, ვიწექი, როცა ჯონგინმა დარეკა.
ძუნწად ვუთხარი და გავუთიშე
მომდევნო დილით გავიღვიძე თუარა ჯონგინმა დარეკა.
Advertisement
უცებ მოვემზადე ვისაუზმე და გარეთ გავედი. ქუჩის მოპირდაპირე მხარეს ეუნა იდგა.
სახეში მიყურებდა და თვალს არ მაშორებდა. შემდეგ გადმოვიდა და წინ დამიდგა.
- ქლოე...ვერც კი წარმოიდგენ რამხელა ტკივილის განიცდი. - თავდაჯერებული და მშვიდი ხმა ჰქონდა.
- ეუნა გაეთრიე ჩემი ტერიტორიიდან.
- ხმის ამოღება გისწავლია ბინძურო ძუკნავ. ჯერ ლუკასთან იყავი, ახლა ჯონგინთან ხარ. არ გეყო?
- ავადმყოფო, ლუკასსთან მეგობრობაზე მეტი არაფერი მაკავშირებს, ეს შენ თვითონაც კარგად იცი, გულს მირევ ეუნა.
- ჯონგინი გატკენს, მას არ უყვარხარ, უბრალოდ გიყენებს, რომ სურვილები დაიკმაყოფილოს. ნურაფრის იმედი ნუ გექნება, მალევე მიგაგდებს, მენდე.
აღარაფერი მითქვამს, ავქვითინდი და სახლში გავიქეცი. ოთახში ავვარდი და ლოგინზე დავეცი, თავი ბალიშში ჩავრგე და ტირილი დავიწყე. ჯონგინს არ დაურეკავს, ალბათ დავავიწყდი.
თავში ეუნას სიტყვები მიტრიალებდა. მეშინოდა, რომ ერთ მშვენიერ დღეს მართალი აღმოჩნდებოდა. მუცელი მტკიოდა და მეგონა ვიღაც თავში უროს მირტყამდა. გვერდზე გადავბრუნდი, მუხლები მკერდთან ავიტანე და თავი ჩავრგე.
-Jongin's POV-
სახლიდან გამოვედი, მანქანაში ჩავჯექი და დავქოქე. კარგა ხანია ასეთი ბედნიერი დილა არ მქონია. ძირითადად ჩემი დილა ხმაურიანია. დილით ნაშები ჩემს ოთახში საცვლებს, ბიუსჰალტერებს, და ტელეფონებს აგროვებენ. საწოლზე დაგდებულ ფულს იღებენ და კისრისტეხით მიდიან, მაგრამ დღეს მარტომ გავიღვიძე. სხვათაშორის სასიამოვნო იყო.
ვიფიქრე ქლოეს გავახარებთქო და გზად შოკოლადი და ლატე ვუყიდე. მის სახლთან მივედი და ეუნა დავინახე, რომელიც ქუჩაზე გადადიოდა.
- ეუნა? აქ რას აკეთებ?
- შენს ბოზს სიმართლე ვუთხარი.
- სიტყვები შეარჩიე შე კახპა. - ვეცი და კისერში ვწვდი.
- გამიშვი, მტკენ. - სუსტი ხმით ამოილუღლუღა.
- რა უთხარი? - გავცოფდი, გავუშვი და ხელი ვკარი.
- სიმართლე!
- რა სიმართლე? - ძალიან გავმწარდი, მინდოდა დამერტყა.
- ის ვუთხარი, რომ არ გიყვარს. ისიც უბრალო მარიონეტია, როგორც ყველა დანარჩენი და რომ მას მიატოვებ.
- სულ გააფრინე? საერთოდ არ მიცნობ. შენთან მხოლოდ სექსის გამო მოვდიოდი. ავადმყოფი ხარ.
- ჯონგიიინ... - აქვითინდა.
- ხომ იცი, რომ ასე მოხდება, შენ მას გულს ატკენ.
ამ სიტყვებმა წყობიდან გამომიყვანა და სახეში გავარტყი.
- თვალით აღარ დამენახო, თორემ ერთ ლუკმად არ მეყოფი, შე ბინძურო კახპა.
გაიქცა და სახლში შევარდა. მე კი ვიფიქრე, რომ ქლოეს ჩემი ნახვა არ ენდომებოდა. ცხელი ყავა და შოკოლადი კარებთან დავუტოვე და სკოლაში წავედი.
-Chloe's POV-
კარზე კაკუნის ხმა გავიგონე. თავი ძლივს წამოვწიე და წელში გავსწორდი. ტირილისგან სახე დამსიებოდა. დაბლა ჩავედი და კარი გავაღე, მივიხედ-მოვიხედე არავინ იყო, შემდეგ დაბლა დავიხედე და შოკოლადის ფილას მოვკარი თვალი. ყავაც და შოკოლადიც ავიღე და კარი დავკეტე. ჯონგინ...ამოვილუღლუღე და გავიღიმე. ეუნას სიტყვებზე ისევ ვფიქრობდი, მაგრამ იმედს ვიტოვებდი, რომ ჯონგინი ასე არასდროს მომექცეოდა.
ოთახში ავედი და ტელეფონი ავიღე. ჯონგინის ნომერი ავკრიბე და დავურეკე.
-
! -
იმედი მაქვს მოგეწონათ ახალი თავი ♥
Advertisement
-
End121 Chapters
Golden Time (JungYong)
A story about a doctor who’s sent back in time to his teenage self who lost all his memories due to a severe accident and was trapped in a coma. Now, retaining only his medical knowledge and reawakened with a new mindset, follow him on his journey as he uses his medical knowledge to save lives and lead him onto the path of becoming the greatest doctor of his time!
8 960 -
In Serial19 Chapters
There Is No Mana In Space
The origin of mana has always been a mystery. It only deepened when magic and technology combined. When the first spaceship broke orbit, people were ecstatic only to fall silent when the spaceship simply stopped working and crashed back down. Luckily, one of the crew members survived and revealed something no one had thought possible. There was no mana in space. All of the ship's systems had failed because it relied on ambient mana to work. Now, thousands of years later, the solar system is littered with space stations, the planet Dust has been colonized and the races of the Oldworld thrive again, having recovered from the destruction of the Oldworld. They live, they level, and they learn. But still, the origin of mana is unknown, and puzzles the scientists of the world even more. Some planets have it, like Dust, while some have none. Why this is, no one knows… — Chapter schedule is MON / WED / SAT Happy reading and enjoy!
8 129 -
In Serial60 Chapters
Trust Me
Mia had been working hard to get to where she is now . She was hired for every kind of photo-shoot . Either that was personal , travel magazines and even movies . She had her life figured out . That's until she gets hired as the photography director in The Witcher.Highest rankings.#1 in geralt#1 in night hunter #2 in cavill #4 in henry cavill
8 141 -
In Serial21 Chapters
The Runners Lover
Thomas and Minho have finally gotten over the traumatizing acts of horror they have seen. Almost all of it at least, there are some things that you can't just forget. Like killing one of your best friends for example. And knowing that your other best friend will definitely be shucking mad if you tell them. *first posted on my Instagram account but also on here now*
8 205 -
In Serial30 Chapters
My Life in Ruins ; Poetry
Doesn't go in a specific order so feel free to skip around my favorite writing, (by me)All rights reserved Possibly triggering and deeply traumatic subjectsSelf harm, suicidal thoughts/idealization, mental illness, growing up to fast, and eating disordersYoung author struggling to survive If you like please vote, comment, save to your library, or share <>"All alone, whether you like it or not, alone is something you'll be quite a lot." - Dr. Seuss
8 63 -
In Serial5 Chapters
Murder of the Three Dead Men
5 years previous three men are found murdered. Close friend and detective Casper Flux must find there killer. In his journey he finds out that all three friends have survived with the secret that were burdened with, but will Casper be quick enough to save them from there impending doom?
8 168
