《Playboy •》თავი 4
Advertisement
კარი გავაღე და გასვლა დავაპირე, მაგრამ მკლავში ხელი ჩამავლო და მისკენ შემატრიალა. ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და შუბლი მომადო.
-მაგიჟებ ქლოე.
-ჯონგინ გამიშვი. -მისგან თავის დაღწევა არც ისე ადვილი იყო. წამით მოადუნებდი სხეულს და მაშინვე შეგაცდენდა. სიმართლე გითხრათ თავს მეც ძლივს ვიკავებდი, რომ მის ტუჩებს არ დავწვდომოდი. მინდოდა მეგრძნო მისი მკლავების სითბო, მინდოდა მომესმინა მისი გულის ფეთქვა, მინდოდა მეგრძნო მისი სურნელი, მინდოდა ერთი სუთქვა გაგვეზიარებინა. ვკანკალებ, სხეულს ვერ ვიმორჩილებ, პარალიზებული ვარ. კიმ ჯონგინ, შენ მე მაგიჟებ!
-ქლოე, მინდიხარ! საშინლად მინდიხარ! მინდა შენი პირველი ვიყო!
-ჯონგინ რაებს ბოდავ, უნდა წავიდე.
-ვიცი, რომ ეს შენც გინდა. ვიცი! შენ უკვე დაუშვი შეცდომა, აზრი აღარ აქვს შეწინააღმდეგებას! დამემორჩილე!
-არა! არ მოგცემ ამის უფლებას!
-შენი სხეული სხვას ამბობს... -თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა, სუნთქვა გახშირებული ჰქონდა , პულსი კი აჩქარებული.
-მინდიხარ!
-ამაზრზენი ხარ! გამიშვი. მეზიზღები, მეზიზღებიი!
ეს სიტყვა ბოლო იყო, ამის შემდეგ ტუჩებში ვნებიანად მაკოცა. არ მიშვებდა, ცოტაც და გავიგუდებოდი. შემდეგ კარი ჩაკეტა, ხელში ამიყვანა და ლოგინზე დამსვა. მუხლებზე დადგა და ქვედაბოლო გამაძრო. მე მაისური გადავიძვრე და ჯონგინსაც გავხადე. ჩემს ტუჩებს დაეწაფა და ყელში მიკბინა, ამის გამო ამოვიკვნესე. მკერდზე ვეფერებოდი და თითებს მის თმაში ვხლართავდი, თვითონ ლავიწზე მკბენდა და მუცელზე მკოცნიდა. შემდეგ ხელი შარვალში ჩავუცურე, სიამოვნებისგან ამოიკვნესა.
-ხელი ამოიღე, თორემ ცუდ დღეში ჩავარდები!
-მაპატიე. -გამეღიმა.
ნელ-ნელა ქვემოთ ჩავიდა, საცვალზე თითებს დაასრიალებდა, შემდეგ ისიც გამხადა. თავი უკან გადავაგდე და მკერდი ზემოთ ამოვწიე. თითი საშოში შემისრიალა, სიამოვნებისგან კი უნებლიედ კვნესა აღმომხდა. ერთ თითს მეორე დაუმატა, მოძრაობას აუჩქარა და მეც მისი სახელი წამოვიყვირე. პიკს ვაღწევდი, როცა თითები საშოდან გამოიღო. ჯიბიდან პრეზერვატივი ამოაცურა, ქამარი გაიხსნა და პენისზე გაიკეთა. ქამრით ხელები დამიბა. სანამ ჩემში შემოვიდოდა მხდალივით ამოიოხრა. თვალები დავხუჭე და ფეხებს შორის ვიგრძენი, რაღაც ცივის შეხება. ჩემში ფრთხილად შემოვიდა, ნელ ბიძგებს თანდათან აუჩქარა, ტუჩებში მკოცნიდა, მკერდს მიზელდა და ძლიერ მიჭერდა ხელს. ჯონგინი ძლივს სუნთქავდა. ორივე ოფლში ვცურავდით. ძალიან მტკიოდა, მაგრამ ეს ტკივილი არაფერი იყო იმ სიამოვნებასთან, რომელსაც მე განვიცდიდი. პიკს ერთად მივაღწიეთ. ღრმად ამოვისუნთქე, ჯონგინი კი ჩემგან გადავიდა.
Advertisement
-ვაღიარებ, საუკეთესო იყავი ქლოე.
-ნუ მაწითლებ. -ირონიულად ვუპასუხე.
მეც ვაღიარებ, რომ ეს ჩემთვის პირველი და დაუვიწყარი იყო. ჩამეძინა, როცა გავიღვიძე ჯონგინი ისევ ჩემს გვერდით იწვა.
შემდეგ აბაზანაში შევიდა მე კი შუქი ავანთე და ოთახის თვალიერება დავიწყე. მხოლოდ შემდეგ გავაცნობიერე, რომ ჩანიოლის მშობლების ოთახში ვიყავით. უცებ საწოლისკენ შევტრიალდი, სისხლიან ზეწარს ხელი დავავლე და ჯონგინს შევუვარდი აბაზანაში.
-სულ გააფრინე?!
-რა? -წყლის ხმის გამო კარგად არ ესმოდა და მეც უფრო ხმამაღლა ვიყვირე.
-ჩანიოლის მშობლების ოთახში, რომ არ გაგვეკეთებინა არა?
-ჩანიოლის მშობლები სახლში არ მოვლენ, ამიტომ დაწყნარდი.
შხაპი მეც მივიღე, ქვემოთ ჩავედი, მოსამსახურეებს ყველაფერი დაელაგებინათ. სემის ძებნა დავუწყე, მაშინვე ჩანიოლის საძინებელში შევედი და გავშეშდი.
Advertisement
Gaslgiht
There is a common line of questioning that falls upon students within their first moments at Kingsly. “Why?”. The student asks, “Why am I here?”. This is a futile line of questioning. There are those who remember, and those who do not. I’ll spare you the technical explanation — that’s what we have teachers for. The jist is as follows: those who remember are... how do I put this... more likely. They occupy more time. and the space that time has allowed them — the pertinent amount — is experienced no matter what. Allow me to offer you a bit of personal information: I am not one who remembers. There is no time relevant to me, no space that I occupy. I exist by carving myself here, and continue to exist in the same fashion. You would do well to follow suit. Why am I here? Because I force myself to be. Because the universe, the universes, for all its kicking and screaming, cannot escort me out.
8 237The Landvaettir
Varen Ashtar, a Junior Archivist with an unhappy past, is sent to investigate the truth of a prophecy he uncovers. It will send him far south into the Unknown Territories, where Vaettir roam without number. Will he succeed in his task? Or will his time run out before the Cataclysm cleanses the world?
8 151MY Life In The Multiverse
A young man's life was snatched away from him in his sleep and he ended up transmigrating into a weird world with only an unreliable system to depend on.Follow him in his hilarious journey through the difficulties the multiverse has to offer. Current anime involved: Devil is a part-timer, Sakurasou no pet na kanojo, Tensura (Slime), Beelzebub, Tokyo ghoul, Assassination classroom... You can support me and read advanced chapters on Patreon :https://www.patreon.com/Bakorio If you have any ideas for the story, you can message me on discord : https://discord.gg/6KvJZrwYE5
8 329Counterattack
Alexis was heartbroken when August, her best friend of ten years, humiliated her in front of the whole school.August leaves school the same year and come back two years later. What do you think will his reaction be when he sees his best friend, whom he humiliated, completely changed? He attacked first. Now it's time for her counterattack."Hello, beautiful," He greets me. I stand there completely shocked. "I know I look handsome, but you don't have to be this shocked," He smirks.He doesn't recognize me. Yeah, the 15-year-old me would not recognize the current me either. I open my mouth to answer him, but end up laughing. "You don't recognize me, do you?" I question and start laughing again. I laugh to the point where my stomach starts hurting. The whole hallway is silent. This situation is hilarious. "Good," I nod to myself with a smirk on my face. A look of recognition passes his face. "Dove," He breaths. I shake my head. "Dove? I don't know her. My name is Alexis," I snap and turn around to head to class.#2 in teenlove#4 in humor #15 in friendship#10 in bestfriends#36 in teen fiction#42 in teenMy most impressive ranking so farThe cover does not belong to me. It was taken from google.
8 160Maze of Beasts
The Maze of Beasts a vast and dangerous realm. Seemingly endless in size, and containing a dizzying variety of monsters, it's the source of death and ruin but also riches and prosperity. Uncountable numbers of wannabe adventurers/hunters come to plunder anything of value, their corpses nourishing the very monsters they hoped to slay.Follow the journey of one man who escapes into the wilds of the Maze to free himself from enslavement and stumbles upon the power to command the Maze itself. *shameless sales pitch*Are you tired of your dungeonmasters leaving the dungeon, whining about things like 'peace is best,' being a hypocrite, acting like a retard, braking the tension for sake of a stupid joke, jumping to insane power levels or the story not finishing.Then come on down to Maze of Beasts emporium and gore manufacturer LLCHere we promise to maintain a modicum logic to the plot and worldbuilding.That the magic system has consistent rules and limitations.There will be an actual ending( no seriously I have a plan on where to take the story and how to end it.) Also on Scribblehub.
8 96- Dead Apple : Without Me || D. Osamu - [END]
After your brother, Odasaku died, you realized that more than half of your physical and mental strength was getting weaker and weaker. But then, this person -who share the same pains with you gave you a little light and hope. Not until-"This fog took away my light. Why? Why you give me this light? What will you do WITHOUT ME?"---『Dazai Osamu x Fem!Reader』Theme : Drama, Action, Mistery, Seinen, Super Natural, Song-Fiction (?)Book : 1 Prologue + 30 Chapters + 1 EpiloguePublish : June, 2020 - August, 2020Warning : May Contain Violance, Bad Words, Sensitive Content Mention and a Little bit Spoiler.Disclaimer :I do not own anything here. I only own the plot. All of the things that I mention belongs to the rightful owner.
8 180