《Love Joshua》19. Үгүй

Advertisement

Үжигийн талаас.

Над шиг бараг л гэрээсээ гардаггүй хүн өнөөдөр гадаа гоё байгааг ч хэлэх үү? Гэрээсээ гаран алхаж хажуугын каферуугаа орон олон хүн дараалласан эгнээнд жагсаж зогслоо.

Гадаа гоё байгаа ч иймэрхүү юманд дургүй юмсан.

Урд талын хүмүүс минь цөөрсөөр ашгүй нэг кассан дээр иртэл урдаас танил хүн "Та юу захиалах вэ?"

Би: Сүёон байхаа?

Сүёон: Аан таньлаа. И Жихүн?

Би: Тиймээ. Жихүн байна.

Намайг түүнрүү инээмсэглэхэд Сүёон ч өөдөөс минь инээмсэглэн

: Захиалгаа өгөөрэй

Би: Нэг американо.

Сүёон: Американо их гашуун байдаг яаж уугаад байдаг юм бэ?

Би: Сурчихгүй юу даа.

Намайг түүнтэй ярин кофегоо авахад Сүёоны ээлж солигдож байгаа бололтой өөр нэгэн охин ирэн Сүёон тэр охинд далалсаар цаашаа орлоо. Хүлээж байсан даа ч яахав дээ Сүёоных манайхаас холгүй юм байна лээ.

Түүнийг хүлээн кафен урдах ил сандал дээр суун утсаараа оролдож байтал ардхан талд минь сууж байсан залуу Киюүн гэх охиноор дуулуулсан дууг тоглуулан амандаа даган дуулж байв. Ийм мэдрэмж их гоё шүү!

Сүёон кафегаас гарч ирэн намайг харалгүй шууд л цааш явчихсанд босон араас нь очин татлаа.

Сүёон гайхсан бололтой эргэж харснаа намайг хараад

: Яваагүй байсан хэрэг үү?

Би: Чамайг хүлээж байсан юм. Танайх манайхаас холгүй шүү дээ.

Тэр охин их жижигхэн өхөөрдөм. Хэдий би намхан нуруутай ч ийм хөөрхөн харагддаг намхан хүн харж байсангүй.

Сүёон бид хоёр зам даган алхаж байхад хэдийн цас орсон ч дулаахан үлээх салхинд түүний үс нармилзана.

Сүёон: Үжи чи хэдэн настай вэ? Тусдаа ажил эрхэлдэг гэж бодохоор чи бид нараас хамаагүй ах байх тэ?

Би: Хаха. Үгүй ээ. Тийм ч ах биш.

Сүёон: Тэгээд хэдэн насаар ах гэж?

Би: Би Жош Жонхан хоёртой чицуу.

Намайг гадуур хувцасныхаа хармаанд гараа хийн мөрөө хавчсан болоод хариулахад Сүёон гайхан намайг яагaaд сурахгүй байгааг минь асуулаа.

Би түүнд зүгээр л сурах сонирхолгүйгээ ойлгуулаад өнгөрөхөд аль хэдийнээ Сүёоны гэрийн хажууд ирсэн байв. Сүёон надруу даллан хашааныхаа хаалгыг нээхэд нь

Advertisement

Би: Сайхан амраарай намханаа!

Сүёон: Өөрийгөө хичээ тагжигараа!

Сүёон надруу гар далайгаад инээсээр цааш орлоо. Хөгжилтэй охин шүү.

Би буцан доош уруудаж байтал хажуу талаас Жонхан гарч ирэн надтай мэндлээд манайхруу явахаар боллоо. Хийх юмгүй уйдсандаа дуулмаар байгаа бололтой.

💬💬💬

Өнөөдөр амралтын өдөр тул ёстой ханатал нойр аваад орноосоо босоход ээж өрөөний хажуугаар өнгөрөхдөө намайг сэрснийг хараад угаах хувцасаа гаргаарай гэв. Би ч хамаг байдаг хувцасаа угаалганд өгчихөөд гар нүүрээ угаасаар өрөөндөө орж ирэхэд гэрийн интернет Кихэ залгачихсан зурагтаар юм үзэж байв. Миний ч утас холбогдчихож.

Өнөөдөр аав найзуудтайгаа загсанд явсан тул хоёр хоногийн дараа л ирэх байх. Ээж Кихэ бид гурав өдөржин идээд хэвтэх төлөвлөгөөтэй байгаа тул эхлээд хурдхан хувцасаа угааж дуусан би угаасан хувцасыг нь арын талбайд өлгөсөөр орж ирэхэд ээж Кихэ хоёр аль хэдийнээ гол ажилдаа орчихсон байлаа.

Би ч инээмсэглэсээр буйдангийн доор суун утсаа гаргаж ирэхэд Жисүгээс зурвас ирсэн байна.

Жисү: Одоо л сэрж байгаа юм уу?

Би: Тиймээ. Сая л...

Жисү: Пүү надаас түрүүлж унтчихаад аймар нойртой юм бэ! Хаха

Би: Чи намайг унтуулчихаад юу хийсэн?

Жисү: Чатласан бас тоголсон.

Би: Гүйгээл байв уу? Донтов доо. Бусад нь ч яахав.

Хэнтэй чатласан?

Жисү: Цуг тоголсон охинтойгоо хаха.

Би: Ханнн!

Ингээд зурвасуудаа харахнээ бид өмнөхөөсөө илүү дотно болчихжээ.

Гадаа бага зэрэг жиндүү ч нартай байсан тул би босон тагтан дээр гарч хэдэн зураг дарчихаад эргэж орон биеээ чичрүүлэхэд

Ээж: Дааран барин зураг даруулж яадаг юм?

Би: Яахав дээ гоё шт. Ингэхэд хөөе Сун Кихэ чи хичээлээ хийсэн үү?!

Кихэ: Өөрийгөө л хичээ Сун Киюүн. Та гуай ойрд хийж байгаа харагдаагүй шүү.

Би: Өө за зодохнээ!

Кихэ: Үзчих юм уу?

Ээж: За больцгоо тэгээд сүүлд нь нэг нь уйлаад нөгөөтөх нь гар хөл хөндүүр боллоо гээд орилцгооно. Ингээд байвал орой захиалгын хоол идэхгүй шүү!

Кихэ бид хоёр ээжийн хэлснийг сонсчихоод зэрэгцээд ёстой эв найрамдалтай суусан юм даа.

Орой тийшээ хандаж эхэлхэд би угаасан хувцасаа оруулчихаад Кихэ унтчихсан хойгуур ээж бид хоёр хуурай идэх юм жигнэн гал тогоонд суухдаа ярилцлаа.

Ээж: За миний охин юу болъё гэж бодож байна?

Би: Мм дуучин?

Би түүнээс болгоомжлонгуй асуухад ээж надруу нэг нухацтай харснаа "Яагаад" гэж асуув.

Би: Зүгээр л би дуртай.

Ээж: Өөр мэргэжил сонго.

Би: Яагаад? Би дуучин болж болохгүй гэж үү?

Ээж: Үгүй л бол үгүй Сун Киюүн. Төрийн ажилтан бол!

Би: Ээж!

Ээж: Өрөөндөө оч Сун Киюүн. Хэзээ ч дуучин болгохгүй!

Би юу ч хэлэлгүй хүнд хүнд гишгэлсээр өрөөндөө орон хаалгаа цоожиллоо.

    people are reading<Love Joshua>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click